„Sporl'-zahasenila
Bakkersleerling
I
Den Onderduiker
|n Napoleonstij d.
wollen Mantelcostuum
KAMERS
NET MEISJE
GESLOTEN
Fa. Verbakei Zn.
Net Meisje
Een Meisje
HAARD
Schooltijd, Robinsontijd
Fa. C. ZWIJGERS
VLIEGERPAPIER
Vliegertouw
VELDWIJK heeft het.
T. LAGROUW
nieuw Vloerkleed
een Haardkachel
G. LEEFLANG,
Drs.P.J.Hooftman
Idoze Toiletzeep
Lavendel
Sofon Doeleman
Woningruil.
Ballpoints
Boekh. VELDWIJK
Talenschool »G0lJDA«
BOEKHANDEL VELDWIJK
Alle Leermiddelen
9A%
■rder komen?" Een avond alleen
Bet Anne de Vries zou al een ge-
Btvolle avond geweest zijn, maar
Bat er omstreeks 8 uur gebeurde.
Be maar dat maakte die avond tot
■n onvergetelijke!!
I's Morgens was een expeditie op
loengo aangekomen; op de terug
lis.
■Onder leiding van dr. Geyskes, een
Bderlandse entomoloog, was deze
Bpeditie de Marowijne opgevaren,
B grensrivier tussen Suriname en
Bans-Guyana. Men was helemaal
It aan de Zuidelijke grens geweest,
It aan Brazilië.
|ln deze streken, ver verwijdend
In de beschaving leven dë restan-
In van Surinames oudste bevolking,
Indianen.
Het is een helaas uitstervend ras.
t proces wordt nog versneld,
iordat de Frans-Guyanese autori
tten momenteel bezig zijn, deze
dianen (en ook Bosnegers) naar
in grondgebied te lokken. Men
eft ze b.v. een geweer of kapmes-
en andere voor woudbewoners
geerlijke artikelen.
Dr. Geyskes vertelde me, dat hij
It aantal Oajana-Indianen niet ho-
Ir schat dan ongeveer 600 en Trio-
Bdianen 200!! Daarvan leven nog
I Surinaamse bodem, respectieve-
Bk 200 en 60 mensen.
Van beide groepen Indianen had
Bj er wat meegenomen (natuurlijk
Bet hun toestemming), in totaal een
lertig mannen, vrouwen en kinde-
Bn.
Men weet de reden nog niet, maar
B Indianenvrouwen krijgen maar
Bterst weinig kinderen. Daardoor is
I nu zo'n noodtoestand ontstaan,
It niet alleen familiehuwelijken
Bsloten worden tussen broer en
Bister!! In hoeverre de laatsgenoem-
feiten weer aanleiding kunnen
n tot de zo opmerkelijke hoge on-
uchtbaarheidsfactor van de India-
envrouwen, vermag ik niet te zeg
gen. Als leek lijkt mij toch wel ver
band te bestaan tussen een en an
der, maar nogmaals ik ben niet be
voegd om er over te oordelen.
Intressant is het om te vernemen,
dat de Indianen zulke goede honden
fokkers zijn. Ze zijn een gewild ruil
object voor de Djoeka's (Bosnegers)
die de honden op de jacht gebruiken.
Als van bijna de meeste bosbewo-
ners is hun voeding te eenzijdig sa-
mengeseld, wat hen vatbaar maakt
voor allerlei ziekten. Hun hoofdvoed-
sel is cassave en vlees. Leguanen,
grote hagedissen, en baboens, brul
apen, worden door hen gegeten. La
ten we niet te gauw griezelen, want
dr. Geyskes heeft ze ook geproefd
en beweerde, dat het best smaakte!
Ook de grote landschildpad levert
een smakelijk hapje op.
Daar komt de gids van de expe
ditie aangewandeld met enkele
Oajana's bij zich. Hij stelt zich als
Smit voor. Hij heeft een bekend ge
zicht en als ik naar zijn familie in
formeer, dan zegt nij me een broer
te zijn van ds Rasmussen Smit. En
nu ben ik er!
Enkele jaren geleden is laatsge-
noemde in Nederland geweest, om
van het zendingswerk te vertellen.
Hij heeft toen ook verschillende
Westlandse gemeenten bezocht. En
deze man is dus zijn broer. Ik nodig
beide heren uit om 's avonds bij ons
te komen. Dr. Geyskes heeft al een
afspraak. Maar Smit zal komen.
„Neem nog een paar Indianen mee",
vraag ik, „misschien vinden ze het
leuk om een huis van binnen te
zien", Smit beloofde het.
En 's avonds, net als Anne de Vries
aan een nieuw sappig verhaal zal
beginnen, wordt er gebeld. „Dat zal
Smit zijn", zeg ik tegen mijn gast,
„hij zal ons het een en ander over
de Oajana's en Trio's vertellen en
hij heeft me ook beloofd om een
paar Indianen mee te brengen.
Twintig gasten voor de deur
Het was inderdaad Smit, maar wie
beschrijft mijn verbazing, ja aan
vankelijk ontsteltenis, toen hij niet
minder dan 20 gasten bij zich had!!
Wat doet men in zo'n geval? Wel,
men zet een blij-verrast gezicht en
zegt:
„Sjonge, kerel, dat vind ik nou
eens een echte verrassing, zoveel
gasten".
Maar Smit heeft het door en zegt
„Het spijt me, ik ben er met drie
weggegaan maar ze laten elkaar niet
graag alleen en toen ik bij je huis
was had ik deze hele troep. Zal ik
maar weggaan?" Dat gebeurde na
tuurlijk niet, en zo zaten even later
20 Indianen neergehurkt en zittend
op de grond. Om hun afgunst te ver
wekken, zit alleen de Indianenaan-
voerder op een stoel. Om alle gas
ten te doen zitten was me onmoge
lijk. Later was ik blij, dat het zo ge
lopen was, want mijn ene stoel was
roodgekleurd (en is het nog) van de
koesoewè. Met deze kleurstof sme
ren de Indianen hun gehele lichaam
in. Het geeft hun geelachtige huid
een matrode tint. Vandaar soms de
naam van „Roodhuiden"? iBehalve
het feit, dat de kleur hun aesthe-
tisch gevoel schijnt te behagen, is
er nog een zeer practische reden
ook aan deze ververij verbonden: de
geur, die aan de koesoewè verbonden
is, neutraliseert de lichaamsgeur en
dat is op jacht natuurlijk van on-
schatbare waarde!
Tipische ogen hebben ze, een
beetje spleetvormig, koolzwart van
kleur. Evenals hun haren, die zo
wel bij de vrouwén als de mannen
tot op de schouders hangen. Ze zijn
zeer eenvoudig gekleed. De mannen
hebben een touw om het middel,
waaraan van voren en van achteren
een rode, bijkans tot op de grond
hangende doek of kamis bevestigd is.
Heel wonderlijk is, dat de vrouwen
nog minder „gekleed" zijn dan de
mannen. Bij haar ontbreekt de ach-
bedekking geheel.
Mijn gasten zijn zeer rustig, wei
nig spraakzaam en over heel hun
optreden ligt iets waardigs. Zwij
gend accepteren ze mijn sigaretten,
zwijgend bied ik hun dan ook maar
mijn verdere gaven aan. Smit legt
mij uit, dat, van Indianenstandpunt
uit ze niet bedanken mogen, hoe
wel ze in hun hart wel dankbaar
zijn. Maar volgens hun begrippen
ligt er een gevaar in, om dankbaar
heid te uiten. Men geeft daarmee
zijn ziel te veel bloot, en de ziel van
de gever kan daartoe macht verkrij
gen over de ziel von de ontvanger!
Leuk tafereeltje
Met een tevreden trek om zijn
mond zit opperhoofd Apetina in het
fauteuil. Op zijn borst draagt hij een
klein model keukenspiegel: daaron
der, aan een ijzeren beugel draagt
hij nog meer schatten: een padvin-
dersfluit, een kruisbeeldje en ande
re snuisterijen. Ik schat hem een
jaar of vijftig. Naast hem staat zijn
zeer jonge vrouw, die nog geen acht
tien teltIk beduid haar, dat ze
ook moet gaan zitten, wat ze na
enige aarzeling en na goedkeuring
van haar echtgenoot dan ook doet.
Als" mijn kleine dochtertje in haar
pyamaatje langs haar heen loopt,
steekt ze schuchter haar hand uit
en strijkt haar even langs haar arm.
En onze kleine Ria, vrijstertje als ze
is, laat zich niet onbetuigd. Ze drukt
zich aanhalig tegen de Indianen-
vrouw. aan en deze slaat nu haar
armen even om onze dochter heen
en drukt haar tegen zich aan. Het is
een leuk tafereeltje en ook de India-
nenmannen laten nu hun masker
vallen.
Ik hoor zacht lachen en zie hun
ogen vrolijk staan. En Ria moet plot
seling vele handen drukken.
„Hoor eens", zegt Anne de Vries,
„we moesten maar eens iets voor
ze zingen. Dat horen ze misschien
graag". Ik grijp mijn gitaar, stem
het ding en zegt: „Vooruit" mijn
heer de Vries geef U het eerste vers
maar op".
Ha, ha, laat nou de grote man zit
ten zoeken naar een versje en te
voorschijn komen met „In 't groene
dal, in 't stille dal".Enfin, laat
ik eerlijk bekennen, dat mijn reper
toire ook op de vingers van een
hand afgeteld kan worden. We zon
gen, en doodstil luisterden de India
nen toe. Dat gaf de burger moed.
We zongen nog eens, en nog eens.
Sommige Indianen zaten zelfs met
de ogen dicht.Al zingend keken
we elkaar aan, lichtelijk gestreeld
door de bijna devote stilte, die er
in ons huis heerste.
Maar toennet na het beëin
digen van een schoon lied zegt een
van de Oajana's iets tegen Smit. Ik
informeer of er iets bijzonders is.
Mischien willen ze dit lied nog eens
herhaald hebben. Smit lacht verlegen
en doet zo vreemd, dat ik tenslotte
zeg: Maar man, wat is er toch,
spreek op, wat moeten we zingen?"
„Nou zegt Smit", als je het dan
weten wilt ze vragen of ze weg "mo
gen, want ze hebben zo'n slaap ge
kregen van het zingen
Beste vrienden, was ie niet zui
ver? Smit keek kennelijk opgelucht,
toen hij ons zag proesten van de lach.
Maar toch stond hij nu maar op én
zijn twintig gasten volgden maar al
te graag zijn voorbeeld.
Sans racune stond ik aan de deur
om mijn gasten uitgeleide te doen.
Nog zie ik hun volle en rustige blik,
waarmee ze mij aanzagen, en zacht
zeiden: „Sribi bóeng" (welterusten).
En volmondig kon ik het hun even
eens toewensen: „Sribi boeng".
We hadden een heerlijke avond
gehad!
door K. JONKHEID.
|k zal u thuis brengen."
Vch, nee, Eedelcoert. Dat is te veel
Joeite. Ik maak het je toch al zo
Joeilijk."
Kolstrekt niet. Ik doe het graag."
3 zijn vrouw binnenkomt staat hij
om in te spannen. Ze geeft hem
In hengelselmandje, om in de wa-
I in te zetten. Daar heeft ze een paar
I >nd boter en een halve kaas in
^pakt.
Is Eedelcoert Donderdagmorgen op
eg is naar de Goudse notaris, spijt
Bt hem, geen dag eerder te zijn ge-
I lan, want met de marktdag zal de
Btaris het wel razend druk hebben.
Bet valt mee. Hij wordt dadelijk
[egelaten, want hij is de enige be-
leker.
notaris is blij, Eedelcoert te zien.
Hij kent hem, hij ontvangt hem
vriendelijk en biedt hem een hoge
zetel.
„Ik kom namens de vrouw van uw
collega Neuteboom."
Collega's gezicht betrekt.
„Ze wil haar huis verkopen."
„O!"
„Wat dunkt u daarvan?"
„Het huis is oud en niet aanlokke
lijk." „En de waarde van huizen is
gedaald," bevestigt Eedelcoert.
„In Amsterdam staan honderden
huizen leeg, waar geen koper, zelfs
geen huurder voor te vinden is."
„Dan wordt het niets."
„Is er haast bij?"
„Dat geloof ik wel."
„Ik wil proberen," zegt de notaris.
Hij heeft graag een verkopinkje. De
helft van zijn klerken moest hij
reeds ontslaan.
„De kosten van publieke veiling zijn
hoog," zegt Eedelcoert.
„Even hoog als altijd."
„Probeer het onderhands te verko
pen.
„Dat 'kan lang duren."
„Ja, maar zodra u een bod hebt,
moet u het laten weten."
Dat blijft afgesproken.
's Middags rijdt Eedelcoert naar
„Wind en Zon". Daar vertelt hij zijn
ervarfing bij den Goudsen notaris.
Juffrouw Neuteboom schudt droe
vig haar hoofd.
„Het duurt te lang,', klaagt ze.
„Wanneer?"
„Binnenkort. Ik ben er zeker van."
„Heel binnenkort?"
„Ik geef u een voorschot op de
koopsom."
Hij legt tien Gouden Rijders op tafel.
„Ik krijg ze wel terug, wanneer u
de koopsom ontvangt."
„Ik weet nog niet, waar ik dan heen
moet."
„Dat komt in orde." zegt Eedelcoert
vol moed. Dat hergeeft haar het ver
trouwen. Ze lacht. „Eedelcoert, ik
dank je voor de hulp en voor het
voorschot. Ik geef het terug.
„Ja, ja, dat komt in orde."
Als hij wegrijdt, kijkt ze hem na.
Wat een flinke man! Wat spijt het
haar, dat ze dien man een ogenblik
heeft losgelaten en haar hoop ge
vestigd op zijn zoon. Maar dan be
denkt ze beschaamd, dat het Antoon
is geweest, die Rudolf aan het baan
tje op de Secretarie heeft geholpen.
De Goudse notaris publiceert, dat
„Wind en Zon" te koop is. Hij laat
plakkaten drukken en in alle kroe
gen en vergaderzalen ophangen, ook
in De Nieuwe en De Oude Baars en
in de herberg aan de Waddinxveen-
se Brug.
Maar er komt geen bod, er komt
niemand kijken,' er is zelfs niemand,
die inlichtingen vraagt. Het passe
rend publiek bekijkt het huis, het
ziet er vervallen uit.
Zo verlopen drie maanden.
Eedelcoert overweegt een plan. Er
moet een bod komen. Als er geen
bod komt, heeft hij geen houvast.
Hoe kan hij dat bereiken? Daarover
loopt hij te piekeren. Bij dag en
avond.
In de schemer loopt hij op de weg.
Hij zal zich wat haasten, want het
wordt donker. Er loopt iemand vóór
hem. Hij hoort zijn schuifelende tred
en ziet schemerig zijn gestalte.
De voorloper staat even stil. Hij
draagt gereedschap bij zich, dat hij
verplaatst op zijn andere schouder.
Nu ziet Eedelcoert wie het is. Krom
me Arie.
Ar ie is buitengewoon vriendelijk,
sedert Gerrit hem uit het water red
de. Hij is een keer bij Eedelcoert in
huis geweest, om Gerrit nog eens
bijzonder te bedanken.
Eedelcoert concentreert zijn gedach
ten op dezen man. Kan hij hem ge
bruiken! Is hij betrouwbaar genoeg?
Ze lopen verder. Eedelcoert nadert
den ander gestadig en overweegtl.
Ja, betrouwbaar is hij wel, al is hij
een revolutieman. Antoon is toch
ook revolutieman!
(wordt vervolgd)
Heden behaagde het de
;Heere van onze zijde weg
'te nemen, na een geduldig
gedragen lijden, onze ge
liefde Vrouw, Moeder,
Behuwd-en Grootmoeder,
Zusteren Tante, Mevrouw
KLAZINa donker,
geb. Van Wieringen
in de ouderdom van bijna
59 jaar
Waddinxveen,
H. DONKER
Woerden,
P. C. DONKER
P. DONKER-Lamens
Zevenhuizen,
M. H. VAN zuilen-
Donker
P. VAN ZUILEN
Vlaardingen,
G. DONKER
T, VERHEUL-
Donker
J. VERHEUL
M, DONKER
S. G. DONKER-
Hoogendoorn
Canada,
L. DONKER
A. DONKER-
ROODENBURG
Leersum,
M. VAN laar-
Donker
D. VAN LAAR
en Kleinkinderen
Waddinxveen, 25 Aug. '51
Noordeinde 38
Verzoeke geen bloemen
De teraardebestelling
zal plaats hebben op
Maandag 25 Augustus a.s.
des nam. tussen 12.30 en
1.30 uur op de Algemene
Begraafplaats te Wad
dinxveen
Ben handvol hulp is dikwijls
Iter dan en kar vol zuchten
P zedepreken.
Terstond gevraagd
Bakker VAN ARDENNE,
Zujdkade
Te koop
een sportief licht beige
maat 42
Kanaalstraat 4b
Wie helpen jonge mensen, die
graag willen trouwen, aan
Te bevr. Zuidkade 88 of 89a
Gevraagd
voor hele of halve dagen.
Mevr. VAN ARNHEM,
Nesse 1
Wegens vacantie
vanaf Maandag 25
t.m. Zaterdag 30
Aug., nam. 2 uur.
Oranjelaan 32
gevraagd,
voor U/2 5 2 dagen.per week
Mevrouw OKKERSE,
Wilhelminakade 59
voor hele dagen gevraagd,
boven 18 jaar.
Mevr. van Berkesteijn,
Wilhelminakade 68
Goed onderhouden
te koop. of ruilen voor kook
kachel.
Esdoornlaan 17
Een van de meest kostbare
bezittingen van de mens zijn
een paar goedgebouwde voe
ten. Maar een goede bouw
kunt U alléén behouden door
het dragen van goed ge
bouwd schoeisel.Laat daarom
Uw kinderen Robinsons dra
gen nu ze weer naar school
gaan, deze zijn versterkt,
want U krijgt een half jaar
garantie op het onderwerk
In Meisjes- en Damesschoe
nen brengen wij de nieuwste
modellen, met een heerlijke
pasvorm.
Heren, bij ons vindt U een
prachtige keus in twee zeer
bekende merken
ROBINSON en SWIFT.
Dorpstraat 74 Tel. 584
Alle kleuren
Fietskaarten
Autokaarten
Predikbeurten op Zondag 24 Aug. 1952
Ned. Hervormde Kerk
Voorm- 8 45 en 10.30 uur Eerw. heer D. G. van Hoeven
Nam. 6.30 uur Eerw. heer C. Graafland, Theol. Cand. te Gouda
Gereformeerde Kerk
Voorm. 10 en Nam. 6.30 uur Ds. J. Snoey
N. H. Evang. Wet en Evangelie»
Nam. 3-30 uur Ds. J. H. F. Engel, Rotterdam
Christelijk Afgesch. Gemeente
Voorm. 9.30 en n.m. 5 uur Leesdienst
Vrijdag 29 Augustus, nam. *7 uur, Ds. J. v. d. Poel, van Giessendam
Remonstrantsch Gereformeerde Gemeente
Voorm. 10 uur Ds. G. Duinker
i*9~ De .Zondagsdienst wordt Zondag 24 Aug
waargenomen door Dr. J. W. H. Helleman
Gedipl. Coupeuse,
voor Naai-, Knip- en
Tekenwerk
Burg. Trooststraat 9
Te koop aangeboden
190 x 275
en diverse Kledingstukken
Mevr. GLASBEEK. Nesse 1
Te koop
Kerkweg 212
Dames- en HerenHleermaherij
IJssellaan 84, Gouda. Tel. 4015
Vraagt Stalen of bezoek
STOPPAGE - INRICHTING
Belastingconsulent
Leraar Mod. Handelsw.
Opleiding voor
Hand.w. M.O.A.
S. P. D.
M. B. A.
Hand.kennis L. O.
Prakt. ex. Boekh.
Medew, bev. Docenten
Aanv. cursus begin Sept.
Prospectus op aanvrage
Gouda, Crabethstr. 13, Tel. 3563
Alleen deze maand f 0.25
Bewoner aan de Wilhelmina-
kade met groot huis, wil ruilen
met iemand die klein huis heeft
Te bevr. T. Burger, boekh.
vanaf f 0.75
Bestel nu reeds de
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
Sneller, beteren., goedkoper
J. C. POL, Kerkweg 181, ff'veen
Voor onze avondcursus Staats
examen H.B.S. B, beg. Sept. a.s.,
vragen wij medeleerlingen-
(UL.O. of daarmede gelijk
staande vooropleiding vereist.)
Gaarne spoedig aanmelden bij
Mevr. G. v. d. LIJN,
Fluwelensingel 35, GOUDA
Telefoon 4059
voor H.B.S.Ambacht
en Avondtekenschool
V.