Weekblad voor Waddinxveen
Bezoekt heden- en morgenavond de Bazar van V. V. „Waddinxveen"
De Spizfyel van de week
Kris-Kras
Van de wieg
Uit het Parlement
Weekagenda
De Gemeenteraad heelt vergaderd.
No. 390
Vrijdag 28 November 1952
8e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
De Stichting Oud Politieke Delin
quenten een organisatie van vroe
gere N.S.B.-ers, was zo ontactisch
schadevergoeding te eisen van de
Staat en van Minister-president
Drees, omdat zij het sluiten van het
Duitse militaire kerkhof bij IJssel-
stein op Zondag 9 November een
onrechtmatige daad vindt. De zaak
diende reeds voor de Haagse kan
tonrechter, doch de landsadvocaat
vroeg dadelijk vier weken uitstel,
hetgeen door de kantonrechter werd
toegestaan. De Stichting beweert in
de dagvaarding, dat er officieel toe
stemming was gegeven voor een
massaal bezoek, doch dat de minis
ter-president zich door het Commu
nistische Kamerlid Gortzak heeft
laten ompraten. De schade der Stich
ting tengevolge van het plotseling
afbestellen van twee autobussen en
van kransen bedraagt f 62.40, welk
bedrag men thans terugvordert. Wij
zullen er nog nader over vernemen.
Dat zullen wij ook wel over de
opzienbare arrestatie, welke te Am
sterdam geschiedde. Een Amerikaan
Mr. Harrold John Adonis werd
in arrest gesteld op verzoek van zijn
zijn regering omdat hij ervan wordt
beschuldigd, steekpenningen te heb
ben aangenomen van speelhol-ex-
ploitanten tot een bedrag van liefst
228.000 dollars. Hoewel de Amster
damse Vreemdelingenpolitie al ver
scheidene maanden op de hoogte
was van de verblijfplaats van deze
Amerikaan, ging zij niet tot arre
statie over, omdat er geen verzoek
tot uitlevering was binnengekomen.
De rechtbank zal binnenkort beslis-,
sen, of Adonis in de Amerikaanse
onderwereld binnenkort zal de
Antwerpse rechtbank een groot
scheepse smokkelaffaire in room
berechten. Tien Belgische verdach
ten zullen zich er hebben te verant
woorden voor het vervaardigen van
boter uit clandestien uit Nederland
ingevoerde room. Er moet zo 27 mil-
lioen kilo room clandestien naar
België zijn vervoerd en een der ex
porteurs daarvan zou zijn geweest
de bekende fabriek voor melkpro
ducten, „De Ommelanden", waar nu
al drie maanden wordt gestaakt.
Bij al die narigheden zouden we
bijna het belangrijke nieuws verge
ten, dat Sinterklaas in ons land is.
In verscheidene steden werd hij
binnengehaald, maar zulk een gran
dioze ontvangst als in de hoofdstad
kon hem elders bijna niet worden
gegeven. Niet minder dan 750.000
mensen en kinderen stond langs de
weg. Het verkeer was lange tijd ge
heel ontwricht, maar dat had men
er voor over om de goede Sint en
zijn vele Pieten toe te juichen. De
Nederlandse Televisie Stichting had
voor een directe uitzending van het
intochtfeest gezorgd, zodat ook ve
len in den lande het grote feest in
de hoofdstad konden meemaken.
Over die televisie is ook weer een
en ander te doen. Wij geloven niet
ver van de waarheid af te zijn, in
dien wij veronderstellen, dat het
eerste experiment televisie jaar, dat
in October orq was, niet bepaald een
succes kan worden genoemd. Het
aantal kijkers is in dit jaar zeker
niet veel groter geworden en men
heeft er geen kans toe gezien, de
Nederlandse bevolking voor de tele
visie enthousiast te maken. De stem
ming is zo, dat men „zo'n televisie
wel eens wil zien", maar dat men
er niet aan denkt, er het altijd nog
grote bedrag, dat zulk een toestel
vergt straks nog verhoogd met
het kijkgeld voor uit te trekken.
De radio-omroepverenigingen schij
nen er bovendien weinig voor te voe
len, verder te experimenteren, als
zij niet nauwkeurig weten, of de re
gering zal subsidiëren. Het geld
altijd weer het geld. Misschien vindt
U het prettig, te vernemen, dat^de
papieren briefjes door zilveren gul
dens en rijksdaalders zullen worden
vervangen. Zij worden niet zo zwaar
als de oude munten. Maar ja ook
in figuurlijke zin is ons geld niet zo
zwaar meer
WIE HEEFT HET?
Zo af en toe zien we in onze cou
ranten een berichtje gepubliceerd
betreffende verloren en gevonden
voorwerpen.
Ik mag dat altijd graag nalezen.
Want je staat versteld wat er alzo
gevonden of verloren wordt. Zelfs
koeien worden soms „verloren".
Ik heb medelijden met degene, die
zo'n beestje vindt, want volgens on
ze wetgeving moet je gevonden
voorwerpen op het dichtsbijzijnde
politiebureau afleveren. Verzuim je
dit dan ben je strafbaar.
Maar om tot de zaak te komen:
er wordt „iets" vermist. Dat „iets"
is niet zo maar van één van ons,
maar dat „iets" is van onze gemeen
te. Dus van alle Waddinxveners. En
we zitten er lelijk mee omhoog.
Want doordat er „iets" in onze ge
meente vermist wordt, kunnen de
wandelaars onder ons slechts 3362
h.a. rondlopen.
Ja, we zijn grond kwijt. Zes hec
tare grond. Dat is geen kleinigheid.
Dat vermissen van die zes hectare
grond betekent belemmering in de
woningbouw.
Vroeger was onze gemeente 3368
h.a. groot en nu maar 3362.
Waar is nu de resterende lap
grond? Dat kan toch niet zo maar
verdwijnen. Dat moet ergens geble
ven zijn. Is er soms een Waddinxve-
ner die zijn „volkstuintje" heeft
uitgebreid?
Ik stel voor, dat naar deze ver
missing een krachtig onderzoek
wordt ingesteld. Uit naam van alle
Waddinxveners vraag ik: „wie heeft
dat stuk grond veroverd? Als jon
gens speelden we landverovertje
met een spijker. Welke heer van
middelbare leeftijd is nu met een
spijker bezig geweest?
Enne wordt deze grondkwes-
tie niet opgelost, dan heeft de op
nieuw te stichten groep Gemeentebe
langen als punt één het devies:
„geeft Waddinxveen de zes hectare
grond terug. Voor zulk een gewel
dig gemeentebelang komen er vol
gelingen genoeg.
Tot de volgende week.
Kris-Kras.
tot het graf
VAN VRIJEN EN VERLOVEN
Het ligt in de natuur van de mens,
dat een man en een vrouw zich ver
enigen tot een paar. De vrouw treedt
hierbij in de regel minder werk
zaam op dan de man. Ze moet vaak
afwachten. In Finland bestond de
mogelijkheid, dat de vrouw zich te
gen het ongetrouwd blijven kon ver
zekeren. Een maandelijkse premie,
te betalen van het 17e tot het 42ste
jaar, gaf haar het recht op een lijf
rente ingaande op het 42ste jaar,
indien ze dan no gniet getrouwd
was.
Verschillende gebruiken zijn be
kend om een jongen en een meisje,
zij het eerst voorlopig, aan elkander
te verbinden .Zo was het in Scher-
merhorn gebruikelijk, dat er in de
herberg, na bekendmaking door de
dorpsomroeper „vrij stersmarkten'
gehouden werden, waar de huwba
re meisjes naar toe gingen en door
de makelaar bij opbod aan de meest
biedende vrijer verkocht werden.
Ook in het Rijnland kende men de
ze gewoonte. Hier echter stond het
de vrijster vrij het bod aan te ne-<
men of niet. In het eerste geval leg
de ze een krans om de hoed van de
bieder en mocht ze binnen een jaar
niet met een ander uitgaan of dan
sen.
In Bulgarije was, of is nog, ge
woonte, dat de jongedochter een
jongeman, die ze mag, uitdaagt om
het langst te dansen. Legt de jon
gen het af, dan moet hij het meisje
nemen.
Pasgeboren meisjes werden in Al
banië gekocht door de vader van
een jongen. En deze jongen moest
later het meisje nemen, ook al was
ze ziekelijk of gebrekkig of zelfs
krankzinnig.
Bepaalde markten in ons land
waren gelegenheden, dat jongens en
meisjes elkaar vonden. Zo b.v. de
Ganzenmarkt te Zwolle (de tweede
Vrijdag in November) waar de Stap
horster jongens hun meisjes trach
ten te veroveren, door hen het kus
sensloop, waarin ze hun inkopen
deponeren, af te pakken. Lukt dit,
of laat zij dit lukken, dan is het
„aan". Als een Friese jongeman zich
een meisje had uitverkoren en wil
de weten of zij geen bezwaar tegen
een mogelijke verbintenis had, dan
ging hij naar haar toe en reikte haar
losjes in een doek „knottedoek" ge
knoopt, een aantal geldstukken, du-
catons of andere schellingen, toe.
Als het meisje het aannam en de
knoop strakker aantrok, dan was de
verloving gesloten. Gaf ze de doek
met inhoud terug, dan had hij een
blauwtje gelopen. Later kwam in de
plaats van de knottedoek het „knot-
tedoosje". Het „knottegeld" werd
zuinig bewaard en ook later tijdens
het huwelijk niet dan in de aller
grootste geldzorg aangesproken.
Het gebruik van verlovingskaar
tjes dateert van het begin van de
18e eeuw. B. J.
Voorzitter Kortenhorst legt de
zweep over de ruggen van de zwoe
gende Kamerleden. Hij kan niet ge
dogen dat de wedloop om de begro
tingen maar een ogenblik stagneert.
De begrotingstijd is voor een Ka
merlid geen pretje. Overigens lijkt
de Kamer deze wek enveel op eën
kippenhok. Het is ondoenlijk voor de
Kamerleden iedere dag de debatten
aan te horen: vaak over onderwer
pen waarvoor zij geen bijzondere be
langstelling hebben. Daarom pikken
zij hier en daar een graantje, zorg
vuldig bekijkend of er wel voldoen
de leden aanwezig zijn om de ver
gadering te kunnen beginnen. Is de
pdesentielijst eenmaal getekend, dan
vermindert het aantal leden snel en
in de avonduren is het niet gewoon
als men alleen nog maar de spre
kers bij een bepaald begrotings
hoofdstuk aantreft. Hetgeen zeggen
wil, dat het aantal op twee handen
is te stellen. Dan is het saai in ons
parlement.
De animo is er uit en iedereen
snakt naar de behandeling van een
fiks wetsontwerp, dat de vonken
doet spatten en dat daarom de aan
dacht van de leden weet te trek*-
ken.
Laten we uit het debat van de af
gelopen dagen ook maar eens een
graantje pikken. Dan zien we aller
eerst het bezadigde optreden van de
nieuwe minister van Justitie, Don
ker. Een man, die zijn zaakjes kent,
die knopen weet door te hakken en
van wie een beleid uitgaat dat on
getwijfeld vertrouwen wekt. Hij is
niet bang. Wordt er geklaagd over
het feit, dat de Ortskommandant
van Hilversum de euvele moed heeft
gehad deze plaats weer te bezoeken,
dan krijgt de Kamer ten antwoord,
dat er maatregelen zijn genomen
hem buiten Hilversum te houden.
Dit zal deze Duitser worden gezegd,
zodra hij nogmaals, als vertegen
woordiger van bierfirma, onze grens
wil overschrijden. Klagen de com
munisten, dat twee hunner Indone
sische partijgenoten niet het c.p.n.-
congres mogen bezoeken, dan zegt
minister Donker, dat we in Neder--
land wel goed, maar niet gek zijn.
En dat wij de c.p.n. moeten verge
lijken met de N.S.B. van voor de
oorlog. Beide proberen hun macht
te vergroten met hulp van een bui
tenlandse mogendheid. Als er op
merkingen verschijnen over de
Duitse oorlogsmisdadigers, die in
Norgerhaven te goed worden be
handeld, dan onderzoekt minister
Donker die klachten. En weer neemt
hij maatregelen. Zij worden over
gebracht naar Breda, waar zij de
zelfde behandeling krijgen als de
politieke delinquenten, die tot le
venslange gevangenisstraf zijn ver
oordeeld. Overplaatsing was nood
zakelijk ,want Norgerhaven ligt te
dicht bij de Duitse grens en de oor
logsmisdadigers leefden in een te
mild regiem. Zelfs waren er die op
hun ere-woord bij boeren mochten
werken.
Vraagt de Kamer of er geen vrou
wen bij de rechterlijke macht kun
nen worden benoemd in andere
functie dan die van kinderrechter,
dan antwoordt minister Donker, dat
de eerste benoemingen spoedig zul
len afkomen.
Zo zou men kunnen doorgaan. Op
het moeilijke punt van de geestelij
ke verzorging - Wat is de taak van
het Humanistisch Verbond? - geeft
hij een uiteenzetting, die de meest
rechtse afgevaardigde kon bevredi
gen.
Een tweede minister Beel. Eén der
bladen schreef terecht, dat hij
spreekt in ambtelijke stijl. Zijn re
devoeringen strelen het oor dus niet.
Integendeel, zij zijn dor en afmat
tend
Er komt geen algemene salaris
verhoging voor ambtenaren. Geen
algemene, maar voor de midden
groep zal misschien wel iets worden
gedaan. Een regeling voor de rijks
werklieden is in de maak. Er zal
daarvoor spoedig een aanvaardbare,
zij het nog voorlopige, oplossing
worden gevonden. Nu na de oorlog
de salarissen van de minst draag-
krachtigen zijn opgetrokken, moe
ten we er tegen waken, dat er geen
wanverhoudingen met andere groe
pen ontstaan, zo zeide de vice-pre-
Vrijdag 28 en Zaterdag 29 November
Bazar Voetbalvereen. Lunchroom
v. d. Water.
Zaterdag 13 December Toneelavond
T.O.G. in cantine Dobbelmann.
sident en deze mededeling zal onge
twijfeld door velen in den lande
met gejuich zijn begroet.
Nog een andere minister hield zijn
maidenspeech: Minister Witte. Deze
burgervader uit Bergen-op-Zoom, is
een beminnelijk man. In tegenstel
ling tot zijn voorganger In 't Veld
goochelt hij niet met de cijfers en
statistieken. Hij geeft te kennen met
zijn beide benen op de grond te
staan, maar hij was niet in staat
schokkende mededelingen te doen.
Dat de huurverhoging er komt: wij
wisten 't al. Dat de bouw van arbei
derswoningen moet worden bevor
derd, is geen nieuws. Belangrijker
was, dat hij het eigen-huisbezit op
grote prijs stelt. Iedereen zijn eigen
huis, is echter een leuze, die ge
makkelijker wordt uitgesproken dan
verwezenlijkt.
Een minister, die niet opviel door
schokkende daden dus. Laten wij
hopen dat ze nog komen. De aan
pak van de problemen was fris.
Het wachten is nu op de andere
debuten. De jonge prof. Zijlstra zal
spoedig volgen, evenals zijn partij
genoot Algera.
Zij moeten waar maken, dat het
verwijt van de oppositieleider Oud,
dat boven dit Kabinet de rode vaan
waait - en dat het roder is dan alle
vorige Kabinetten - in strijd met
de feiten is.
Laten we afwachten en dan be
oordelen.
Van Sportvelden, Woonwagens en Uitbreidingsplannen
In de openbare raadsvergadering
van Dinsdag kreeg de voltallige
raad onder voorzitterschap van bur
gemeester A. Warnaar Jz. heel wat
punten te verwerken.
Ook deze vergadering mocht zich
in een grote belangstelling verheu
gen. De publieke belangstelling gold
in hoofdzaak de aanleg van de sport
velden en de verplaatsing van het
woonwagenkamp.
Van de zijde van de sportvereni
gingen, daarbij gesteund door het
sportweekbestuur, was het verzoek
ingekomen tot verbetering van de
toegangswegen naar de sportvelden
in de Putte-polder c.q. tot het aan
leggen van nieuwe sportvelden. De
ze kwestie werd in de voorlaatste
raadsvergadering behandeld in de
besloten zitting. Wat er in die be
sloten zitting behandeld is, is ons
niet bekend. Uit de in de nu gehou
den raadsvergadering behandelde
urgentienota van B. en W. is slechts
met enkele woorden over deze ge
heime zitting gerept.
Op grond van de in die zitting ge
houden besprekingen werd verwacht
dat de raad B. en W. machtiging
zou verlenen de uitvoering van de
aanleg van de benodigde sportvel
den ter hand te nemen.
Dit werd bij de urgentienota dan
ook aanvaard. In deze vergadering
kwam het college met het voorstel
de Polderweg bij Ziekenzorg, die
toegang geeft tot de sportvelden in
de Puttepolder niet te Verbeteren,
aangezien de eenvoudige oplossing
niet voldoende zou zijn, terwijl voor
verdere plannen meer geld uit te
geven niet verantwoord werd ge
acht. B. en W. stellen derhalve voor
opdracht te verstrekken een onder
zoek in te stellen naar de aanleg
van nieuwe sportvelden ter plaatse
in het uitbreidingsplan aangegeven,
(langs de Kanaaldijk). De heer Pille
had iets anders verwacht. Men is
na de vorige raadsvergadering niets
gevorderd. Mevr. van der Torren zag
bij de voorbereidingen gaarne een
„hearing" van de sportverenigingen.
De voorzitter wilde eerst een plan
ontwerpen en dat de sportvereni
gingen voorleggen. De sportliefheb
bers zullen deze plannen nog even
moeten afwachten. Ondertussen zal
het advies van het N.O.C. worden
ingewonnen en zal een bezoek ge
bracht worden aan Wassenaar en
Leiderdorp.
Van de zijde van B. en W. werd
toegezegd de mogelijke verbetering
naar de sportvelden in de Putte.
Het tweede punt dat de publieke
belangstellng had en dat voor deze
raadsvergadering zelfs alle raadsle
den aan het woord deed komen was
de verplaatsing van. het woonwagen
kamp. Dit kamp bevindt zich thans
aan de Sniepweg. Dit punt wordt
steeds meer in de bebouwde kom
betrokken. Reeds in verschillende
raadsvergaderingen kwam dit punt
ter sprake. Thans hadden B. en W.
gemeend een oplossing te hebben ge
vonden. De Raad kwam evenwel
zonder een enkele uitzondering tot
de conclusie dat dit geen oplossing
was.
B. en W. hadden n.l. het oog ge
vestigd op een terrein, voorheen ei
gendom van de heer Sluijs aan de
Zuidelijke Dwarsweg. Dit had nog
al een bewogen reactie gebaard. Een
respectabele handtekeningenverza
meling stond er onder een bezwaar
schrift aan de raad van de bewo
ners van dit gedeelte van Waddinx
veen. (Deze lijst werd door de
voorzitter evenwel teruggebracht
tot zeven inwoners van Waddinx
veen, aangezien ook huisgenoten
hadden meegetekend, alsmede inwo
ners van Moordrecht.
De belangrijkste bezwaren van al
le raadsleden draaiden om deze
hoofdzaken: de oplossing die B. en
W. gaven was geen oplossing doch
een verschuiving van de moeilijk
heden. Blijdschap en schrik werden
bij diverse leden waargenomen, maar
unaniem was de raad van mening,
dat dit kamp toch weer in een be
woond oord kwam te liggen. De een
zag een gevaar voor industrie, een
ander weer voor de landbouwbe
drijven. Er werden enkele sugges
ties geopperd, o.a. de Onderweg, het
Zaterdagmiddag speciaal voor kinderen.
in lunchroom Van de Water.
