weekblad
voor Waddinxveen
De Spiegel van de week
Kris-Rras
Uit het Parlement
Hieedetj de Vrouw
Weekagenda
Afscheid van de
trinket Cent
No. 392
Vrijdag 12 December 1952
8e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Set was P.A. de Genestet, die ons
ïdje een land van mist en mest
emde en dezer dagen hebben wij
m, wat het eerste aangaat, geen
gelijk kunnen geven. We leefden
igevolge van de mist in een klei-
werel'd en zowel het verkeer te
ld, te water, als in de lucht stag-
erde en ondervond moeilijkheden.
Auto's „kropen" over de vaak
ekgladde wegen busdiensten
den met grote vertraging aan-
ringen waren er hij de vleet en
t yerkèer in de lucht lag lange
d geheel stil.
De gladheid van de weg was de
rzaak, dat er onder Neede twee
tobussen van de Gelderse Tram-
:gen tegen elkaar botsten. De bus
t de richting. Doetichem shpte en
slierde tegen haar zuster op, die
ige minuten tevoren uit genoemde
aatsje was vertrokken. Van de 25
13 passagiers werden er 18 ge
ïnd, van wie vier ernstig. Die wer-
n in het ziekenhuis te Enschede
igenomen. Dank zij het uitnemen-
materieel de geramde bus was
n onsplinterbaar glas voorzien
aren de gevolgen van deze aanrij-
ng niet nog ernstiger. Om nog
en op de weg te blijven: tussen
alten en Rijssen werd op de Rijks-
eg een bejaard echtpaar in de
ist door een motorrijder aangere-
n. De motorrijder viel en moest
ar het ziekenhuis in Deventer
arden overgebracht.
Te Rotterdam reed een bus met
passagiers van de weg af in de
)ot, zonder ongelukken te maken,
anderdagmorgen was het wel zo
g, dat vrijwel het gehele wegver-
:rvoer stilstond. Geen automobilist
aagde zich er aan.
Niet van humor ontbloot is dat
n 40-tal Amerikaanse soldaten,
et verlof in Holland, een kijkje ne-
end op Marken, ingevroren ge-
akten en noodgedwongen onder-
ik moesten nemen op het eiland,
'enzo een 100-tal Markers, die niet
rnr huis terug konden en aan de
al moesten overnachten.
Weerzin heeft allerwege de
oordzaak gewekt, welke deze week
>or de rechtbank behandeld werd,
aarbij een boer beschuldigd van
oord op 3 buren in de omgeving
in Varsseveld.
In koelen bloede had hij ,toen de
Jwoners buitenshuis waren, sterk
:rgif in het eten gestrooid, welk op
kachel stond te: koken. Spoedig
a het gebruik hiervan stierven al-
drie mensen.
Ook had de treinloop met mist-
ioeilijkheden te kampen tenge-
>lge van het uitvallen der stroom
ver ing van de LJsselcentrale kre-
;n de treinen tussen Deventer en
nschede, Hengelo, Meppel en Leeu-
arden ernstige vertraging. De af
topen week zaten de Spoorwegen
og in het hoekje waar de slagen
illen: bij Breda weer een treinbot-
ingj waarbij enige reizigers licht
erden gewond, doch waarbij weer
:n geweldige ravage ontstónd. Tus-
:n Tilburg en Breda moesten dien-
ingevolge de treinreizigers met
ossen worden vervoerd, tot de
ioorbaan veer vrij was gemaakt.
Te water heel wat aanvaringen:
Rotterdam zonk dientengevolge
en lichter waarbij diegenen die
eh aar. bocrd bevonden gelukkig
'erden gered.
Ook op de N. Waterweg werd een
'uitse tankboot overvaren door de
Maasdam", met gevolg dat de tan-
er zonk en vijf mensen het leven er
ij inschoten.
racht de dichte mist dus heel wat
arigheden ,er zijn oc>k enige scheep-
aartberichten, die prett iger aan
een. De„Bakir", eon Turks schip,
at na de Noveml jer-stormen een
mand lang op liet strand van
chiermonnikoog h< aeft vastgezeten,
on worden losgesheept, evenals de
«North Queen", welk schip bij
Maassluis was ge strand, doch nu
naar Rotterdam kon worden ge
bracht. Deze have: a werd reeds eni
ge tijd geleden d iOor het emigran
ten-schip „Fairse; i" verlaten, doch
nog steeds wordt over de blunder,
die voor het vert ,xek van deze boot
werd gemaakt, d oor 170 emigranten
Weer te boeken lan er plaatsen wa
ren, gesproken. In een nota aan bei
de Kamers der Staten-Generaal
noemde minister Suurhoff dit voor
val onbelangrijk in de reeks van ge
beurtenissen, die de emigranten van
bijna 50.000 landgenoten met zich
meebrengt. Het gebruikelijke boe
kingssysteem dat is dus „gokken
op een aantal afschrijvingen"
heeft voor één keer gefaald. Eigen
aardig is, dat de Minister de Katho
lieke Emigratie Stichting ongeveer
dezelfde verwijten maakt als deze
Stichting tot de Stichting Landver
huizing richtte. Het laatste woord
is hierover nog niet gesproken. Een
aangenamer „regeringsonderwerp"
is, dat er voor het behoud van be
langrijke Nederlandse monumenten
twee millioen extra zal worden uit
gegeven om de achterstand in nood
zakelijke geachte restauraties ietwat
in te lopen. Om het zelfde ministe-
rieele woord te gebruiken, zou men
dit bedrag „niet belangrijk" kunnen
noemen, omdat de zogenaamde kre-
peergevallen een som van ruim 26
millioen vergen, doch het is in elk
geval beter dan niets. In de volgen
de jaren komen de andere gebou
wen dan wel aan de beurt Als
ze het zo lang nog zullen uithouden.
Diezelfde begroting voor het de
partement van O.K. en W. leert, dat
tegenover een Rijkssubsidie van 2,3
millioen aan verschillende kunstin
stellingen de gemeenten zo'n 20
millioen aan vermakelijkheidsbelas
tingen terug ontvingen. Mij zou kun
nen zeggen: een witvisje uitgooien,
om een snoek te vangen.
Dié belastingen „weten" tegen-
tegenwoordig anders wat!
Dat ondervond ook een Rotter
damse kunstschilder, op wiens ten
toonstelling voor een belastingschuld
van f 600,beslag werd gelegd. Ex
poseren wordt op zo'n manier ge
vaarlijk! Nu wordt er afgewacht, of
uit die verkoop-tentoonstelling de
f 600,zullen komen. Dan krijgt de
fiscus dadelijk z'n geld.
Natuurlijk hoe het ook draait
de belasting komt wel aan haar
trek!
TEVREDEN.
Zie zo, dat feest is weer voorbij.
Ik bedoel de winkelweek.
Nou, dat woord past uitstekend,
want er is wel gewinkeld in deze
week. En niet alleen gewinkeld,
neen er is ook gekocht, veel gekocht.
Dat bewijst toch maar dat er door
practisch elk gezin op gerekend
wordt in deze winkelweek iets te
kunnen kopen. Of nu de prijzen van
de artikelen zo aanlokkelijk zijn, of
dat er meer gekocht werd, omdat
er prijzen werden uitgeloofd, kun
nen we natuurlijk moeilijk ach
terhalen. Maar er is tevredenheid in
het Waddinxveense kamp, zowel bij
winkeliers al^ bij het publiek. Je
hoort soms wel een minder tevreden
geluid, maar dat is van hen, die nu
net die goede Sint met die f 200,
verwachten, maar niet zagen. Maar
zij hebben één troost: ook Kris-
Kras behoorde niet bij de gelukki
gen. En toch ben ik tevreden. Want
ik behoor tot de groep die het al
gemeen belang zien. Een winkel
week zoals nu is gehouden is zeer
zeker een algemeen belang. En ik
zeg er maar gelijk bij, dat ik van
onze Waddinxveense winkeliers ver
wacht, dat zij op de ingeslagen weg
zullen voortgaan. De afgelopen win
kelweek levert het bewijs ,dat het
absoluut niet nodig is buiten Wad
dinxveen te kopen. Waddinxveen
biedt U alles!
Kris-Kras heeft zo hier en daar
eens zijn licht opgestoken. Of er
nu cijfers bekend waren, vroeg ik.
Ik zal U maar niet lang in het on
zekere laten, lezers. Maar er is zo
ongeveer voor f 220.000 gekocht.
Voor dit bedrag zijn althans bonnen
uitgereikt.
Waddinxveen liet zich in deze
winkelweek niet van de zuinigste
kant zien! Globaal gerekend is dat
ongeveer f 25,— per persoon. We
hebben dan wel dure cadeaux ge
had van de Sint. In ieder geval:
door de winkelweek te houden is
bereikt wat het doel was: te verko
pen. En daaraan hebben we allemaal
meegewerkt. Wij zijn tevreden met
onze geschenken en de winkeliers
zijn tevreden. Dat laatste kan niet
altijd gezegd worden. Eerlijk is eer
lijk.
Tot de volgende week.
Kris-Kras.
Een debuut zoals door de nieuwe
minister van Economische Zaken,
prof. dr. J. Zijlstra, in de Tweede
Kamer is gemaakt, zal door zijn
voorgangers niet vaak zijn overtrof
fen. Deze jongste bewindsman uit
het Kabinet, 35 jaar en op een zeer
zware post, kreeg na zijn brill ante
redevoeringen, waarderende woor
den in ontvangst te nemen, die bijna
het karakter van ovaties aannamen.
Dat was dus voor de a.r.-fractie een
goede dag. Voor het eerst na de be
ëindiging van de oorlog leverde de
a.r.-partij een minister. Het was be
grijpelijk ,dat zij niet met de slecht
ste voor de dag zou komen, maar
dit succes had zelfs de meest ver
stokte a.r. niet durven dromen. Dat
prof. Zijlstra een knap econoom is,
was bekend. Vele geleerde redevoe
ringen heeft hij uitgesproken. Zijn
eerste optreden in het openbaar als
minister vond plaats tijdens de
jaarvergadering van de neutrale
werkgeversorganisatie. Toen heeft
hij een speech gehouden, die knap
van inhoud was, maar die toch veel
weg had van een college aan zijn
studenten. Men verwachtte dan ook,
dat hij pogingen zou doen zijn be
strijders op strikt wetenschappelij
ke wijze te „vloeren". Dat deze hoog
leraar dit zou kunnen, was buiten
kijf. Maar niets van dit alles.
Prof. Zijlstra is een goed spreker.
Dat viel op ,maar bovenal trok het
de aandacht, dat hij de moeilijkste
vraagstukken zeer kort en glashel
der uiteen wist te zetten. Hij had
een voorganger, die men gerust de
„lieveling" van de Kamer kon noe
men. Prof. v. d. Brink wist de Volks
vertegenwoordiging met zijn argu
menten en beschouwingen steeds te
overtuigen. Maar zijn opvolger was
nog duidelijker in zijn uiteenzettin
gen en veelmeer dan prof. v.d. Brink
liet hij een eigen geluid horen.
Hoe deze rede in de smaak viel,
bleek het best uit de houding van
de oppositieleider Prof. Oud. Deze
had bij de Algemene Beschouwin
gen gezegd, dat boven dit Kabinet
de rode vlag wappert. Met tal van
voorbeelden trachttë hij dit toen aan
te tonen. Een daarvan was, dat prof.
Zijlstra als minister van Economi
sche Zaken werd aangetrokken, om
dat hij bij de socialisten een wit
voetje had. Zijlstra wel, Gerbrandy
niet, zo zeide hij. Maar wat deed
prof. Oud nu? Ingespannen heeft hij
op het achterste bankje naar de re
de van de minister geluisterd. En
toen hij uitgesproken was, snelde
hij naar de Regeringstafel om hem
als eerste te feliciteren met zijn suc
ces. Dat was parlementaire ridder
lijkheid van deze politieke rot. De
regeringspartijen bleven natuurlijk
niet achter. De heer Janssen ver
klaarde door deze redevoering „zeer
getroffen" te" zijn, in het bijzonder
wat betrof de „vlotheid" waarmede
de;.problemen werden afgehandeld.
De socialist Nederhorst :het betoog
van de minister was zeer belang
wekkend en bijzonder helder. Zijn
partijgenoot Roemers :de bewinds
man verdient de koek en niet de
gard. Zelfs de communist De Groot
zong mee in dit koor. Hij kon niet
nalaten zijn waardering te uiten
voor de heldere wijze waarop de
minister zijn principes had verde
digd. Dat hij meer eerbied had voor
„de wijze" dan voor „de principes"
behoeft geen betoog. En, om maar
met de liberalen te besluiten, de heer
Ankersmit sprak „zijn grote bewon
dering" uit. Zijn collega Van Leeu
wen beklom het spreekgestoelte om
te zeggen, dat deze redevóering
„grote verwachtingen" heeft gewekt.
Aan succes had de jeugdige Zijl
stra dus geen gebrek. Maar de heer
Schouten zou geen goede fractielei
der zijn geweest als hij had gezwe
gen. Hij was zo ingenomen met de
rede van zijn partijgenoot, dat er
voor hem geen enkele aanleiding
was om te repliceren. Dit zou echter
misverstanden kunnen wekken ,zo
zeide hij. Maar bedenk, aldus sprak
hij hem vaderlijk toe, dat het niet
altijd mooi weer is in de Kamer. Ik
hoop maar, dat dezelfde eensemmig-
heid in de Kamer aanwezig is als de
ontwerpen ter bestrijding van de
werkloosheid worden besproken.
Het is geep wonder, dat _de minister
verklaarde door deze hulde zeer te
zijn getroffen. Eerlijk zeide hij met
minder lood in de schoenen de Ka
mer te zullen uitgaan, dan waarmee
hij er was gekomen. En even eerlijk
was zijn opmerking te hebben be
grepen, dat hij vertrouwen op cre-
diet kreeg. Hij hoopte dit crediet
met interest te kunnen terugbetaleft.
Het eerste deel van zijn redevoe
ring leek op een beginselverklaring.
De Grondwet voor een economische
politiek is dezelfde als die voor het
Christelijk leven ,n.l. de liefde tot
God en de liefde tót de naaste, in
onverbrekelijke samenhang. In de
politiek moet de waarde van. de mens
tot zijn recht komen.
Zeer interessante beschouwingen
leverde hij over onze dollarpositie
en de werkgelegenheidsvraagstuk
stukken. Wat de vele klachten be
treft over de te hoge belastingen
voor het bedrijfsleven merkte de
minister op, dat de belastingen hoog
moeten blijven. Een tariefsverlaging
is ondenkbaar. Wel zal er verlich
ting kunnen worden aangebracht
door de verliezen en de winsten over
een lange periode dan een jaar uit
te smeren. In deze richting zal nij
contact opnemen met zijn collega
van Financiën, v. d. Kieft.
De nieuwe ministers komen deze
dagen wel aanbod. In de middagver
gaderingen van deze week zaten de
beide bewindslieden van Buitenland
se Zaken, Beyen en Luns, achter de
Regeringstafel, die 's avonds plaats
maakten voor de tweede a.r. in dit
Kabinet, mr Algera, dié het ook niet
onbelangrijke departement -openba
re werken politiek! - van Verkeer
en Waterstaat te beheren heeft.
De beschouwingen over de Over
zeese Rijksdelen waren misschien
nog het interessants. Wij hebben
niet veel goede woorden gehoord
over de verhouding met Indonesië
en vrij .algemeen was men ontsticht
over de wijze waarop men daar te
gen de Nederlandse militaire missie
optreedt. Wat de specifiek buiten
landse vraagstukken betreft: zij bo
den geen nieuws. Alleen was het
opmerkelijk, dat van alle fracties
ontstemming is gebleken over de
Verenigde Naties als politek orgaan.
Een brandpunt van onrust, zo noem
de de heer Weiter dit lichaam. Men
was dus teleurgesteld over de werk
zaamheden van de V.N., maar er
was niemand die Nederland als lid
zou willen terugtrekken. Daarvoor
had men nog teveel bewondering
voor het sociale en culturele werk
dat vanuit Lake Succes wordt ver
richt.
DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG
EN VAN VROEGER.
Het is een na-oorlogsverschijnsel,
dat het vooral de jeugd is, die te lij
den heeft van de na-weeën. Wij ou
deren, die twee oorlógen hebben
meegemaakt, weten uit ervaring,
dat het vooral de jeugd is, die in
abnormale tijden ontspoort. Als tal
van ouderen in de oorlogsjaren niet
stevig op hun benen konden blijven
staan, hoe zullen we het dan de jon
geren verwijten ,dat ze „de verkeer
de kant" opgingen? Als we alleen
al nagaan dat het geboortecijfer in
ons land in 1946 hoger was dan ooit
te voren in de geschiedenis van ons
land ,dan kunnen we hieruit con
cluderen, dat de weelde van de „vrij
heid" te groot is geweest voor vele,
al te wankele voeten. Deze „vrijheid"
werd „ongebondenheid" en helaas,
na de roes der bevrijding kwam de
harde, desillusionerende werkelijk
heid.
Een dezer dagen had ik 'n gesprek
met een opvoedkundig ambtenaar;
iemand, die in een opvoedngsge-
sticht aan een aantal jongens leiding
geeft. Vele dezer jongens komen uit
een behoorlijk millieu, zonder a-so-
ciale inslag, maar zij ontspoorden
in de eerste jaren na de bevrijding.
Niet alleen het gesticht, waar hij
werkzaam is, doch vrijwel alle an
dere gestichten in ons land zitten
vol. Voor het merendeel bevolkt door
Zaterdag 13 December Toneelavond
T.O.G. in cantine Dobbelmann.
Woensdag 17 December Zangavond
Herv. Gem. Zangvereen. „Vox
Jubilante" in de Ned. Herv. Kerk.
Vrijdag 9 Januari Vara-Feestavond
in cantine Dobbelmann.
Dinsdag 13 Januari Lezingen Comité
Lezing met film. Spr. de heer H.
J. Stuvel.
(De zinken cent wordt met
ingang van 15 December
ongeldig; tot en met Sater
dag a.s. kan men haar nog
inwisselen op de postkanto
ren.)
Wilt U 'r eventjes aan denken
en terdeeg' Uw aandacht schenken
aan het feit, dat gaat verdwijnen:
onze zinken cent, die kleine,
't overblijfsel uit de jaren,
dat we niet onszelve waren,
zo gezegd: een surrogaat je,
Maandag slechts een zinken plaatje.
Hebt U nog zo'n zinken ding,
is de waarde maar gering,
deze week kunt U 'n nog ruilen
(daarbij hoeft U niet te huilen):
't Postkantoor geeft U en ons
daarvoor één weer van echt brons!
Kijk de spaarpot even na,
anders lijdt U Maandag scha!
Zinken cent, zo gaat 't op aarde:
Maandag ben je zonder waarde;
tien jaar heb je mogen gelden,
en als wij je somtijds telden,
waren we wel eens humeurig
en dan keken we kieskeurig
naar jou, simpel zinken centje,
wider 't geld maar een klein ventje,
Was je soms wel overbodig,
vaak hadden we je hard nodig,
dat kan voorkomen in 't leven,
want we willen allen streven
naar een port'monnaie vol geld,
waar de cent toch ook bij telt!
Zinken cent, adieu, het beste,
nu je henen gaat ten leste,
'n Betere taak staat je te wachten,
als men jou bij karrevrachten
in de smeltkroes doet verzeilen
en men j' omtovert tot teilen!
HENK VAN HEESWIJK.
kinderen, die op de een of andere
wijze met de kinderrechter in aan
raking zijn gekomen. Ook de jeugd
gevangenis te Zutfen heeft niet over
„belangstelling" te klagen, zodat we
moeten concluderen, dat -de jeugd
van tegenwoordig slechter is dan die
van b.v. een of twee generaties ge
leden.
Doch deze conclusie is niet juist.
De jeugd van tegenwoordig is niet
slechter dan die van vroeger. Zo
dikwijls hoort men door ouderen het
tegendeel beweren. Is de jeugd bal
dadig? Wie het rechte gebeuren las,
tijdens een Sint Nicolaasfeest in
Leeuwarden, zou geneigd zijn hier
op een bevestigend antwoord te ge
ven. Misschien zou het bovenstaan
de nog aan te vullen zijn met een
reeks andere gevallen. We denken
b.v. aan de berechting van een aan
tal jongelui uit Hardenberg, alwaar
baldadigheid op zeer grote schaal is
bedreven. En je leest en hoort te
genwoordig zo vaak van dingen, die
je vroeger voor onmogelijk zou hou
den, waardoor' je maar al te vaak
komt tot de gemeenterm: „Die jeugd
van tegenwoordig
Zo er al sprake is van een toe
nemende baldadigheid onder de
jeugd - wij betwijfelen zulks - dan
moet toch zeker voor een groot deel
de schuld gezocht worden onder de
ouders. Want waar een goede op
voeding wordt gegeven, blijven de
kinderen binnen de perken van het
fatsoenlijke, een enkele uitzonder-
ring daargelaten. Wie wel eens de
rapporten van instellingen als „Pro
Juventute" onder de ogen krijgt, zal
zulks bevestigen. Het komt maar
zelden voor ,dat één of beide ouders
„ontheffing" vragen van de ouder
lijke macht. In 9 van de 10 gevallen
waarbij de kinderrchter het laatste
woord spreekt, wordt het resultaat
„ontzetting". U begrijpt het al: het
eerste geschied vrijwillig, het laat
ste wettelijk. Wordt er ontheffing
gevraagd, dan houdt dit in, dat de
