Weekblad voor Waddlnxveen Z)e Spityd van de week Kris-Rras Het onverwachte l icm Uit het Parlement No. 393 Vrijdag 19 December 1952 8e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-ni. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. Nog zo'n niet te begrijpen ver haal: een gewonde smokkelaar, die te Sluiskil in een ziekenhuis moest worden opgenomen, zag er kans toe ondanks zijn verwonding met behulp van anderen te ontsnappen- Voor dien wds in de omgeving van Sas van Gent een volledig Wild- West drama opgevoerd, waarbij de douane op een niet-stoppende vee auto schoot de voorruit van die wagen met kogels doorzeefde, waar na de auto in een sloot reed, twee Belgische smokkelaars konden wor den gepakt, maar de chauffeur on gedeerd kon ontkomen. Die chauf feur kan nu de ontsnapte gewonde verplegen. Van smokkelen naar stropen. Dat is slechts een pasje. Bij Geldrop werden twee stopers op heterdaad betrapt. Toen de laatste weiger de zijn kameraad te verraden werd hij door een jachtopziener zo ern stig mishandeld, dat de man zich onder medische behandeling moest stellen. Een politie-agent, die de vluchteling vergeefs had nagezet, kreeg op staande voet z'n ontslag opidat hij het gebeurde niet had ge rapporteerd en bovendien onjuiste inlichtingen had gegeven. Vindt u onbegrijpelijk, dat zo stropers de- hand boven het hoofd wordt ge houden? Neen, de gezagsdragers van 1953 moeten begrijpen, dat het schrikbewind van '40-'45 voor goed tot het verleden behoort. Gelukkig is niet alles onbegrijpe lijk! Zo is het logisch, dat bij het gestaag toenemen van het aantal werklozen er waren er eind No vember reeds 138.600, tegenover 121.800 verleden jaar maatrege len tot verruiming van de werkge legenheid zullen worden genomen. Uit berekeningen van het Centraal Planbureau moet worden afgeleid, dat zonder overheidsmaatregelen in 1953 geen vermindering in de werk loosheid zal komen. Voorgesteld wordt, dat de post onvoorziene uit gaven voor de uitvoering van open bare werken met 50 millioen gulden zal worden verhoogd. Er zal geen werkverschaffingspolitiek worden gevoerd, waarbij de mensen aan het werk worden gezet, alleen met de bedoeling bezig te zijn. KERSTVERHAAL Ze woonde in een heel smal en nauw straatje van een grote stad. En driehoog. Sinds lange maanden en jaren was zij de straat, waar het druk'ke leven zich ontspon, niet meer op geweest. Zij kon dat niet meer. Met blindheid was zij gesla gen. Zo was dat gekomen. Als meisje van veertien jaar was zij, nadat de school was doorlopen, naar het ate lier gegaan, wat nagenoeg de enig ste gelegenheid was in Vierhouten, waar meisjes van die leeftijd iets konden gaan verdienen. Ook zij kwam daar als vanzelfsprekend in betrekking. Want moeder helpen in de huishouding ging niet omdat yader, die daggelder was op een groot boerenbedrijf, het gehele ge zin met moeite kon onderhouden. Dus waren de ouders blij dat hun oudste dochter nu de zorgen van hun moeilijk bestaan enigszins kwam verlichten. Want, zei moeder, alle beetjes helpen. De eerste dagen op het naai-ate- lier waren niet prettig voor haar. Vooral de plagerijen van haar col lega's vielen haar zwaar. Maar al spoedig leerde zij de toegeworpen bal terugkaatsen, wat tot gevolg had, dat zij langzamerhand werd voorbij gelopen en met de nek werd aangekeken. En aantrekkelijk als ze was, kon zij dit op de lange duur toch niet verkroppen en zocht haar volgekropt hart hiervoor een uitweg. En wat was het gemakke lijkst dan zich met al haar energie en geestkracht op haar werk te werpen? Van 's morgens vroeg tot aan de avond keek zij genegeerd. Wat eens haar vriendinnen waren, werden nu haar vijanden. Spottend riepen zij haar na. En al spoedig was het zo, dat zij van het atelier- Nauw verbonden met het vraag stuk der werkloosheid is dat der emigratie. Tussen de Australische en de Nederlandse regering is over eenstemming bereikt omtrent het emigratieprogram voor de eerste helft van het komende jaar. Ruim 7000 landgenoten, uit alle bevol kingsgroepen zullen naar Australië kunnen vertrekken. De emigratie naar Nieuw-Zeeland zal in 1953 onbeperkt openstaan voor jonge vrouwen en meisjes. Voorts kunnen er enkele categorieën ge schoolde en ongeschoolde werkers worden toegelaten. In de, industriële sector zullen voorlopig slechts ge schoolde arbeiders uit de bouwvak- en metaalbewerkingsindustrieën in aanmerking komen. Wordt voor de achterblijvenden geleidelijk aan alles weer duurder, het deed ons genoegen ,te vernemen, dat het personeel der Ned. Spoor wegen een uitkering zal krijgen van f 50,of van f 25,Die uitkerin gen zijn mogelijk geworden door de gunstige bedrijfsuitkomst van 1952. Van die kant behoeven wij het ko mende jaar dus niet op verhoging der, trouwens toch al hoge, reizi gerstarieven te rekenen, zoals dat wel voor brieven en voor de tele foon noodzakelijk is. Toch geloven wij, dat menige spoorwegemployé kort na de uit eenzetting over de zaak der spoor wegongelukken even zijn ogen heeft uitgewreven, toen hij de dank las, de medewerkenden der N.S. bij de wederopbouw van het bedrijf be toond Een heel bijzondere gebeurtenis had plaats in Bolsward en Delft waar de burgerij zich door middel van de stembus uitgesproken heeft voor een verenigd Europa. Daar het echter maar een proef stemming be tekende, zal het allicht geen ver strekkende gevolgen hebben. Ver strekkender is wel dat de gemeente Ameland een vliegtuig wil aanschaf fen, waarmede zij haar isolement wil doorbreken als het verbinding via het water gestremd is. Over deze stremming kan Marken meespreken, nu zij daar door het ijs volkomen geisoleerd waren. Ook daar wil men, evenals Urk, een werk mee naar huis nam, om toch, wilde zij zich niet overgeven aan de wilde gedachten ,die in haar nooit rustend brein dooreen dwarrelden, afleiding te hebben. Waarschuwin gen van haar ouders sloeg zij in de wind. Steeds harder en langer ver richtte zij haar moeilijk werk, dat zware eisen aan haar ogen stelde. De directie van het atelier was heel gloed te spreken over haar werk. Want ondanks de snelheid waarme de zij haar arbeid verrichtte, bleef zij accuraat en met de grootste zorg vasteland-verbinding door een dijk. Voor rokend Nederland goede be richten, als mogelijk in de toekomst sigaretten op de markt komen, een menging van import en inlandse ta bak a 55 ct. per doosje. DONKERE DAGEN. "In deze tijd van het jaar hebben we zo ongeveer de donkerste dagen. Al die duisternis werkt rtu niet be paald op ons humeur in gunstige zin. De vele zonloze dagen dwingen ons als het ware zwart te gaan lo pen kijken. En als je dan nog in zo'n bui de courant openslaat en leest, dat er weer allerlei „verhogingen" op til zijn, welnu, dan ga je nog zwarter kijken. Want je leest regelmatig van huurverhoging. En je wordt nog een beetje aan het lijntje gehouden. Eerst wel, dan weer niet, dan weer wel huurverhoging. Je weet geen datum, je weet niet hoeveel. Het is alle maal onzeker. Maar gelooft U maar dat de huurverhoging er door gaat. En onverwachts! Dat is zo de tac tiek met dergelijke problemen. Anders is het met de premie van ziekenfonds. Die gaat de hoogte in met o,2 procent. Je krijgt steeds min der uit het ziekenfonds en j"e moet steeds meer betalen. Wat een don kere zaak in deze donkere dagen. Je leest ook in de courant, dat bij sneeuw de melkboer en bakker een cent met hun artikelen omhoog gaan. Maar welke hoeveelheid sneeuw moet er eigenlijk liggen? Dat vond ik er niet bij vermeld. Nee, de krant staat vol zwart nieuws. Mijn humeur is tenminste deze week niet beter op geworden. Ik zie de zorgen op me afkomen als een berg waar ik niet door kan. Nog enkele weken en we gaan een nieuw jaar in met vele, vele vraag tekens. Ik zie maar één lichtpuntje: dat we na de 21e December weer gaan lengen, dus: het licht tegemoet. Dat scheelt weer in de lichtreke- ning, die nu zeer hoog is. Want don kere dagen zijn dure dagen. Ik zeg daarom maar vroeg naar bed. Tot de volgende week. Kris-Kras. Dan besluit zij naar de oogarts te gaan. Het resultaat van dit bezoek is, dat zij een bril moet gaan dragen en de waarschuwing dat zij zich niet moet vermoeien. Maar door haar jarenlange afzondering kan zij nu niet ineens overgaan tot een ver mindering Van haar productie. En dat mag ook niet, want zij moet immers voor haar vader en zichzelf zorgen. Dan na een jaar wordt zij wees en staat zij alleen op de wereld. Dqpr iedereen uit het dorp wordt hot fijne naaiwerk verzorgen. En toen dan ook wegens gebrek aan werk voor alle naaimeisjes er enige moesten worden ontslagen, was zij er niet bij. Jaren gingen voorbij. Steeds maar werken, werken en nog eens werken. En op een goede dag kwamen de buren naar het atelier om haar te waarschuwen, dat haar moeder ernstig ziek was geworden. Toen zij thuis kwam had het oudje de laatste adem reeds uitgeblazen. Vier dagen zag men haar niet op de gewone tijd naar het atelier gaan. Dan begint het leven haar weer op te eisen. En hef oude leventje begint weer opnieuw. Maar nu met een zorg meer. Haar vader wordt oud en zijn werk 'zwaar. En hij moet na enkele maanden thuis blijven. Zijn dochter geeft zich nu nog meer, om dat de inkomsten minder worden. En door nog harder dan vroeger te werken we it zij dit op deze manier enigszins te voorkomen. Maar door de geweldige inspan ning waarmede dit alles gebeurt wordt haar lichaamskracht en voor al de ogen er niet beter op. zij vermeden als een zonderling. Ger- jaagd vliegt zij heen en weer naar het atelier. Maar dat kan niet lang duren. En constateert zij plotseling dat lang zamerhand haar ogen het licht be ginnen te verliezen. Radeloos naait zij nog wat mogelijk is, maar het vordert steeds meer tijd. En aan de waarschuwing van de oogarts denkt zij helemaal niet meer. Werken zo lang het gaat, zegt een stem in haar hart. En op zekere dag blijft het donker voor haar. Donker zijn haar ogen en donker is het in haar hart. Ver wensingen uit zij aan haar vroegere collega's Verbitterd vraagt zowaar- om ik en niet een andre? En na lang worstelen met zichzelf berust zij in haar lot. En het leven gaat verder. Ook zonder haar draait het atelier. Zo vinden wij haar op haar ka mertje drie-hoog in het smalle straatje. Verlaten van alle mensen slijt zij haar eentonig bestaan in het mufruikend door één raam ver plichte kamertje. Een benedenbuur, Mag een omroepvereniging poli- .tiek bedrijven? Dat was de grote vraag, die één der Kamervergade ringen in de afgelopen dagen be heerste. Natuurlijk hadden de niet- socialisten een prachtig aanvalsob- ject: de VARA. Deze vereniging kreeg er danig van langs. Niet in het minst van de heer Wel ter,, die van oordeel was, dat in de VARA de p.v.d.a. het gehele jaar aan het woord is. De buitenlandse overzich ten druipen van politiek. En boven dien zijn er nog andere commenta tors - al of niet met een rode bril - die ook wel weten hoe de politiek strijd moet worden gevoerd. De heer Weiter - nuchter als hij is nam het deze omroep niet kwalijk dat zij zo kwistig de politiek in de aether brengt. Zij zou wel gek zijn om het niet te doen nu het wordt toege staan, zo riep hij uit. Zijn bezwaren hadden echter voornamelijk betrek king op de onmogelijkheid van ver schillende partijen om zich tegen deze aanvallen te kunnen verwer ven. Daar zit iets in. Ook de heer Cornelissen, die zeide dat de v.v.d. niet om zendtijd zit te popelen, wen ste een mogelijkheid tot verweer te hebben. De socialist Van Sleen, vast een trouw luisteraar van de VARA, begreep niets van deze klachten. Voor hem stond het vast :de eer Weiter luistert niet naar de socialis tische omroep. Uit zijn betoog zou dat duidelijk zijn. Dat is te betreu ren, want zodoende blijft zijn blik eenzijdig. En wat de v.v.d. betreft, merkte deze socialist op, dat zij doet alsof zij te netjes is voor de politiek, maar van politici kon hij dat moei lijk veronderstellen Dit waren zo de schimpscheuten die men in dit debat kon horen. Het eigenlijke probleem ligt natuurlijk dieper. Vol gens het Radioreglement kunnen de politieke partijen haar standpunt uiteen zetten, maar zij mogen geen onverhoedse aanvallen plegen op andere partijen. Dat was althans de bedoeling .Dit alles is gebonden aan de grenzen van het toelaatbare. Waar liggen die grenzen precies? Wat is toelaatbaar en wat is politiek? Al deze vragen stormden op de minis ter af ,die maar het wijste deed. door te verwijzen naar de nieuwe Radiowet welke binnenkort zal wor den ingediend. Een boekbespreking die toch wat medelijden toonde, komt elke dag een paar maal kijken en wat helpen. Dat is de enige af leiding, welke het vrouwtje heeft. Haar altijd bezige handen hebben nu noodgedwongen rust gevonden. Gedwongen en vroegtijdige rust. Zo overdenkt zij haar leven, nu het over enkele dagen weer Kerst mis is. Eigenaardig denkt zij, vroe ger wist ik niet wat feestdagen wa ren. Altijd werkte ik maar door, op atelier of thuis. En nu ik het vele en vrolijke getintel der ontelbare lichtkronen niet meer kan zien, wen ste ik, dat vroeger tijden weerkeer den. Maar dat zal voor mij wel niet gebeuren. Zo tobt zij over verleden en toekomst En toch heeft zij nog een heel klein lichtpuntje, diep ver scholen in een hoekje van haar hart. Immers bij het laatste bezoek aan het ooglijdersgesticht, waar zij door bemiddeling de laatste maanden tweemaal per week wordt geholpen, heeft een arts haar gezegd op haar vraag of zij nog genezen zou, geant woord: „Moed houden maar moe dertje!" En hier denkt zij nu aan. Mochten die simpele woorden eens waar worden. En dan vervalt zij in een diep ge peins. Dftfi, eindelijk breekt de dag weer aan, dat zij naar het ooglijdersge sticht moét. Ze is erg onrustig en het schijnt wel dat van dit bezoek alles afhangt. Zou het komen omdat het de dag voor Kerstmis is? Morgen denkt zij, morgen breekt het Grote Licht door de duisternis heen en beschijnt het de gehele we reld. Ook haar straatje. En ze ziet in gedachten de vele, vele lichtjes en hoort de klokken hun jubelende zang zingen. Maar neen, voor haar zal het wel altijd dikke duisternis blijven. Voor Officieële Mededelingen SLUITING KANTOREN De gemeente-secretarie, de kan toren van de gemeente-ontvanger, van de gemeente-bedrijven en van de gemefente-architect zullen op Zaterdag 27 December a.s. gesloten zijn. VUILNISOPHAALDIENST Op beide Kerstdagen en op de Nieuwjaarsdag zal door de gemeen telijke vuilnisophaaldienst geen vuil worden opgehaald. kan volgens ds. v. d. Zaal (a.r.) ook een politieke inslag hebben. Zou dit dan niet meer mogen? Neen, met de heer Van Sleen was hij van mening, dat op dit gebied geen strakke richt lijnen kunnen worden gegeven. De minister heeft tot taak om tegen mis standen te waken. Maar ook dit kan niet het eind van alle wijsheid zijn, want het is maar de vraag wat men onder misverstand verstaat. De Minister deelde in de Tweede Kamer mede, dat in de nieuwe om roepwet een der gelijke politieke ac tiviteit verboden zal worden. Poli tieke uitzendingen, die niet anders inhouden dan een stellige uiteenzet ting en toelichting van politieke be ginselen zullen echter niet uit de aether gebannen worden. Deze regeling wenst minister Cals te treffen omdat zich anders een eindeloze reeks grensincidenten met de daaraan verbonden klachten zal voordoen. Dit gevaar is te groter waar afgestapt wordt van het pre ventieve toezicht op de uitzendin gen. Minister Cals zeide, dat derge lijke grensincidenten zich thans meer dan eens voordoen. De ontwikkeling van de televisie is niet te stuiten. Tot nu toe leven we in een experimenteel stadium. Dat Wil zeggen: de omroepvereni gingen draaien voor de kosten op. Dat kan zo niet doorgaan en daarom werd er door alle,fracties op aange drongen spoedig definitieve maatre gelen te treffen. Daarmede wordt ook de industrie geholpen, die de televisie-apparaten door het geringe aantal zenduren aan de straatste nen niet meer kwijt kan. Volgens de heer Cornelissen (v.v.d.) zou slechts een goede oplossing worden gevonden als het Rijk 25 millioen gulden beschikbaar stelt. De heer De Ruiter (c.h.) zag de toestand som- haar zingen de klokken niet. Dan komt zij in de spreekkamer van de arts. En het moedertje, beeft. Wat zou hij van haar ogen zeggen? De dokter spreekt tot haar, maar ze realiseert zich zijn woorden niet. Het is, alsof van heel ver een stem tot haar doordringt. KerstnachtDonker en zwaar hangt het wolkendek boven de aar de. De aarde die slaapt. Een nacht zoals alle andere nachten. En in de velden van Efratha zitten de her ders bij het kampvuur, waaraan zij zich warmen, want de nacht is koud. Soms slapen zij even in, om met een schok weer wakker te worden, als de honden blaffen, die op de kudde passen. En ook in het kamertje in het nauw straatje is het stil. Na een vermoeiende dag is het moedertje vroegtijdig naar bed gegaan. Want toch wil ze morgen ook Kerstfeest vieren. Ze heeft van benedenbuur vrouw twee kaarsen gehad en die zal zij ontsteken. Dan schrikt zij plotseling wakker en het is alsof zij een stem hoort, die zegt: „En gij Bethlehem Efratha, zijt gij klein om te wezen onder de duizenden van Juda, uit U zal Mij voortkomen die een Heerser zal zijn in Israël en wiens uitgangen zijn van ouds van de dagen der eeuwig heid." En dan denkt zij: Kerstnacht. Met haar ogen zoekt zij het raam en zie, plotseling openen heel langzaam zich haar ogen en ziet zij de ster door het wolkendek, Me ,ster, die klaarder schijnt dan in welke nacht ook. En zij hoort nog meer. Zij hoort het gejubel der klokken, die hun gouden stem in deze stille heilige (vervolg pag. 2)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1952 | | pagina 1