Weekblad voor Waddlnxveen
Z)e Spityd van de week
Kris-Rras
Het onverwachte l icm
Uit het Parlement
No. 393
Vrijdag 19 December 1952
8e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-ni.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Nog zo'n niet te begrijpen ver
haal: een gewonde smokkelaar, die
te Sluiskil in een ziekenhuis moest
worden opgenomen, zag er kans toe
ondanks zijn verwonding met
behulp van anderen te ontsnappen-
Voor dien wds in de omgeving van
Sas van Gent een volledig Wild-
West drama opgevoerd, waarbij de
douane op een niet-stoppende vee
auto schoot de voorruit van die
wagen met kogels doorzeefde, waar
na de auto in een sloot reed, twee
Belgische smokkelaars konden wor
den gepakt, maar de chauffeur on
gedeerd kon ontkomen. Die chauf
feur kan nu de ontsnapte gewonde
verplegen.
Van smokkelen naar stropen. Dat
is slechts een pasje. Bij Geldrop
werden twee stopers op heterdaad
betrapt. Toen de laatste weiger
de zijn kameraad te verraden werd
hij door een jachtopziener zo ern
stig mishandeld, dat de man zich
onder medische behandeling moest
stellen. Een politie-agent, die de
vluchteling vergeefs had nagezet,
kreeg op staande voet z'n ontslag
opidat hij het gebeurde niet had ge
rapporteerd en bovendien onjuiste
inlichtingen had gegeven. Vindt u
onbegrijpelijk, dat zo stropers de-
hand boven het hoofd wordt ge
houden? Neen, de gezagsdragers van
1953 moeten begrijpen, dat het
schrikbewind van '40-'45 voor goed
tot het verleden behoort.
Gelukkig is niet alles onbegrijpe
lijk! Zo is het logisch, dat bij het
gestaag toenemen van het aantal
werklozen er waren er eind No
vember reeds 138.600, tegenover
121.800 verleden jaar maatrege
len tot verruiming van de werkge
legenheid zullen worden genomen.
Uit berekeningen van het Centraal
Planbureau moet worden afgeleid,
dat zonder overheidsmaatregelen in
1953 geen vermindering in de werk
loosheid zal komen. Voorgesteld
wordt, dat de post onvoorziene uit
gaven voor de uitvoering van open
bare werken met 50 millioen gulden
zal worden verhoogd. Er zal geen
werkverschaffingspolitiek worden
gevoerd, waarbij de mensen aan het
werk worden gezet, alleen met de
bedoeling bezig te zijn.
KERSTVERHAAL
Ze woonde in een heel smal en
nauw straatje van een grote stad.
En driehoog. Sinds lange maanden
en jaren was zij de straat, waar het
druk'ke leven zich ontspon, niet
meer op geweest. Zij kon dat niet
meer. Met blindheid was zij gesla
gen.
Zo was dat gekomen. Als meisje
van veertien jaar was zij, nadat de
school was doorlopen, naar het ate
lier gegaan, wat nagenoeg de enig
ste gelegenheid was in Vierhouten,
waar meisjes van die leeftijd iets
konden gaan verdienen. Ook zij
kwam daar als vanzelfsprekend in
betrekking. Want moeder helpen in
de huishouding ging niet omdat
yader, die daggelder was op een
groot boerenbedrijf, het gehele ge
zin met moeite kon onderhouden.
Dus waren de ouders blij dat hun
oudste dochter nu de zorgen van
hun moeilijk bestaan enigszins
kwam verlichten. Want, zei moeder,
alle beetjes helpen.
De eerste dagen op het naai-ate-
lier waren niet prettig voor haar.
Vooral de plagerijen van haar col
lega's vielen haar zwaar. Maar al
spoedig leerde zij de toegeworpen
bal terugkaatsen, wat tot gevolg
had, dat zij langzamerhand werd
voorbij gelopen en met de nek werd
aangekeken. En aantrekkelijk als
ze was, kon zij dit op de lange
duur toch niet verkroppen en zocht
haar volgekropt hart hiervoor een
uitweg. En wat was het gemakke
lijkst dan zich met al haar energie
en geestkracht op haar werk te
werpen? Van 's morgens vroeg tot
aan de avond keek zij genegeerd.
Wat eens haar vriendinnen waren,
werden nu haar vijanden. Spottend
riepen zij haar na. En al spoedig
was het zo, dat zij van het atelier-
Nauw verbonden met het vraag
stuk der werkloosheid is dat der
emigratie. Tussen de Australische
en de Nederlandse regering is over
eenstemming bereikt omtrent het
emigratieprogram voor de eerste
helft van het komende jaar. Ruim
7000 landgenoten, uit alle bevol
kingsgroepen zullen naar Australië
kunnen vertrekken.
De emigratie naar Nieuw-Zeeland
zal in 1953 onbeperkt openstaan voor
jonge vrouwen en meisjes. Voorts
kunnen er enkele categorieën ge
schoolde en ongeschoolde werkers
worden toegelaten. In de, industriële
sector zullen voorlopig slechts ge
schoolde arbeiders uit de bouwvak-
en metaalbewerkingsindustrieën in
aanmerking komen.
Wordt voor de achterblijvenden
geleidelijk aan alles weer duurder,
het deed ons genoegen ,te vernemen,
dat het personeel der Ned. Spoor
wegen een uitkering zal krijgen van
f 50,of van f 25,Die uitkerin
gen zijn mogelijk geworden door de
gunstige bedrijfsuitkomst van 1952.
Van die kant behoeven wij het ko
mende jaar dus niet op verhoging
der, trouwens toch al hoge, reizi
gerstarieven te rekenen, zoals dat
wel voor brieven en voor de tele
foon noodzakelijk is.
Toch geloven wij, dat menige
spoorwegemployé kort na de uit
eenzetting over de zaak der spoor
wegongelukken even zijn ogen
heeft uitgewreven, toen hij de dank
las, de medewerkenden der N.S. bij
de wederopbouw van het bedrijf be
toond
Een heel bijzondere gebeurtenis
had plaats in Bolsward en Delft
waar de burgerij zich door middel
van de stembus uitgesproken heeft
voor een verenigd Europa. Daar het
echter maar een proef stemming be
tekende, zal het allicht geen ver
strekkende gevolgen hebben. Ver
strekkender is wel dat de gemeente
Ameland een vliegtuig wil aanschaf
fen, waarmede zij haar isolement
wil doorbreken als het verbinding
via het water gestremd is.
Over deze stremming kan Marken
meespreken, nu zij daar door het ijs
volkomen geisoleerd waren. Ook
daar wil men, evenals Urk, een
werk mee naar huis nam, om toch,
wilde zij zich niet overgeven aan de
wilde gedachten ,die in haar nooit
rustend brein dooreen dwarrelden,
afleiding te hebben. Waarschuwin
gen van haar ouders sloeg zij in de
wind. Steeds harder en langer ver
richtte zij haar moeilijk werk, dat
zware eisen aan haar ogen stelde.
De directie van het atelier was heel
gloed te spreken over haar werk.
Want ondanks de snelheid waarme
de zij haar arbeid verrichtte, bleef
zij accuraat en met de grootste zorg
vasteland-verbinding door een dijk.
Voor rokend Nederland goede be
richten, als mogelijk in de toekomst
sigaretten op de markt komen, een
menging van import en inlandse ta
bak a 55 ct. per doosje.
DONKERE DAGEN.
"In deze tijd van het jaar hebben
we zo ongeveer de donkerste dagen.
Al die duisternis werkt rtu niet be
paald op ons humeur in gunstige
zin. De vele zonloze dagen dwingen
ons als het ware zwart te gaan lo
pen kijken.
En als je dan nog in zo'n bui de
courant openslaat en leest, dat er
weer allerlei „verhogingen" op til
zijn, welnu, dan ga je nog zwarter
kijken.
Want je leest regelmatig van
huurverhoging. En je wordt nog een
beetje aan het lijntje gehouden. Eerst
wel, dan weer niet, dan weer wel
huurverhoging. Je weet geen datum,
je weet niet hoeveel. Het is alle
maal onzeker. Maar gelooft U maar
dat de huurverhoging er door gaat.
En onverwachts! Dat is zo de tac
tiek met dergelijke problemen.
Anders is het met de premie van
ziekenfonds. Die gaat de hoogte in
met o,2 procent. Je krijgt steeds min
der uit het ziekenfonds en j"e moet
steeds meer betalen. Wat een don
kere zaak in deze donkere dagen.
Je leest ook in de courant, dat bij
sneeuw de melkboer en bakker een
cent met hun artikelen omhoog
gaan. Maar welke hoeveelheid
sneeuw moet er eigenlijk liggen? Dat
vond ik er niet bij vermeld. Nee, de
krant staat vol zwart nieuws. Mijn
humeur is tenminste deze week niet
beter op geworden. Ik zie de zorgen
op me afkomen als een berg waar
ik niet door kan.
Nog enkele weken en we gaan een
nieuw jaar in met vele, vele vraag
tekens. Ik zie maar één lichtpuntje:
dat we na de 21e December weer
gaan lengen, dus: het licht tegemoet.
Dat scheelt weer in de lichtreke-
ning, die nu zeer hoog is. Want don
kere dagen zijn dure dagen.
Ik zeg daarom maar vroeg naar
bed.
Tot de volgende week.
Kris-Kras.
Dan besluit zij naar de oogarts te
gaan. Het resultaat van dit bezoek
is, dat zij een bril moet gaan dragen
en de waarschuwing dat zij zich
niet moet vermoeien. Maar door
haar jarenlange afzondering kan zij
nu niet ineens overgaan tot een ver
mindering Van haar productie. En
dat mag ook niet, want zij moet
immers voor haar vader en zichzelf
zorgen.
Dan na een jaar wordt zij wees en
staat zij alleen op de wereld.
Dqpr iedereen uit het dorp wordt
hot fijne naaiwerk verzorgen. En
toen dan ook wegens gebrek aan
werk voor alle naaimeisjes er enige
moesten worden ontslagen, was zij
er niet bij. Jaren gingen voorbij.
Steeds maar werken, werken en nog
eens werken. En op een goede dag
kwamen de buren naar het atelier
om haar te waarschuwen, dat haar
moeder ernstig ziek was geworden.
Toen zij thuis kwam had het oudje
de laatste adem reeds uitgeblazen.
Vier dagen zag men haar niet op de
gewone tijd naar het atelier gaan.
Dan begint het leven haar weer op
te eisen. En hef oude leventje begint
weer opnieuw. Maar nu met een
zorg meer. Haar vader wordt oud
en zijn werk 'zwaar. En hij moet na
enkele maanden thuis blijven. Zijn
dochter geeft zich nu nog meer, om
dat de inkomsten minder worden.
En door nog harder dan vroeger te
werken we it zij dit op deze manier
enigszins te voorkomen.
Maar door de geweldige inspan
ning waarmede dit alles gebeurt
wordt haar lichaamskracht en voor
al de ogen er niet beter op.
zij vermeden als een zonderling. Ger-
jaagd vliegt zij heen en weer naar
het atelier.
Maar dat kan niet lang duren. En
constateert zij plotseling dat lang
zamerhand haar ogen het licht be
ginnen te verliezen. Radeloos naait
zij nog wat mogelijk is, maar het
vordert steeds meer tijd. En aan de
waarschuwing van de oogarts denkt
zij helemaal niet meer. Werken zo
lang het gaat, zegt een stem in haar
hart.
En op zekere dag blijft het donker
voor haar. Donker zijn haar ogen
en donker is het in haar hart. Ver
wensingen uit zij aan haar vroegere
collega's Verbitterd vraagt zowaar-
om ik en niet een andre? En na lang
worstelen met zichzelf berust zij in
haar lot. En het leven gaat verder.
Ook zonder haar draait het atelier.
Zo vinden wij haar op haar ka
mertje drie-hoog in het smalle
straatje. Verlaten van alle mensen
slijt zij haar eentonig bestaan in
het mufruikend door één raam ver
plichte kamertje. Een benedenbuur,
Mag een omroepvereniging poli-
.tiek bedrijven? Dat was de grote
vraag, die één der Kamervergade
ringen in de afgelopen dagen be
heerste. Natuurlijk hadden de niet-
socialisten een prachtig aanvalsob-
ject: de VARA. Deze vereniging
kreeg er danig van langs. Niet in
het minst van de heer Wel ter,, die
van oordeel was, dat in de VARA
de p.v.d.a. het gehele jaar aan het
woord is. De buitenlandse overzich
ten druipen van politiek. En boven
dien zijn er nog andere commenta
tors - al of niet met een rode bril -
die ook wel weten hoe de politiek
strijd moet worden gevoerd. De heer
Weiter - nuchter als hij is nam het
deze omroep niet kwalijk dat zij zo
kwistig de politiek in de aether
brengt. Zij zou wel gek zijn om het
niet te doen nu het wordt toege
staan, zo riep hij uit. Zijn bezwaren
hadden echter voornamelijk betrek
king op de onmogelijkheid van ver
schillende partijen om zich tegen
deze aanvallen te kunnen verwer
ven. Daar zit iets in. Ook de heer
Cornelissen, die zeide dat de v.v.d.
niet om zendtijd zit te popelen, wen
ste een mogelijkheid tot verweer te
hebben. De socialist Van Sleen, vast
een trouw luisteraar van de VARA,
begreep niets van deze klachten.
Voor hem stond het vast :de eer
Weiter luistert niet naar de socialis
tische omroep. Uit zijn betoog zou
dat duidelijk zijn. Dat is te betreu
ren, want zodoende blijft zijn blik
eenzijdig. En wat de v.v.d. betreft,
merkte deze socialist op, dat zij doet
alsof zij te netjes is voor de politiek,
maar van politici kon hij dat moei
lijk veronderstellen Dit waren
zo de schimpscheuten die men in
dit debat kon horen. Het eigenlijke
probleem ligt natuurlijk dieper. Vol
gens het Radioreglement kunnen de
politieke partijen haar standpunt
uiteen zetten, maar zij mogen geen
onverhoedse aanvallen plegen op
andere partijen. Dat was althans de
bedoeling .Dit alles is gebonden aan
de grenzen van het toelaatbare. Waar
liggen die grenzen precies? Wat is
toelaatbaar en wat is politiek? Al
deze vragen stormden op de minis
ter af ,die maar het wijste deed.
door te verwijzen naar de nieuwe
Radiowet welke binnenkort zal wor
den ingediend. Een boekbespreking
die toch wat medelijden toonde,
komt elke dag een paar maal kijken
en wat helpen. Dat is de enige af
leiding, welke het vrouwtje heeft.
Haar altijd bezige handen hebben
nu noodgedwongen rust gevonden.
Gedwongen en vroegtijdige rust.
Zo overdenkt zij haar leven, nu
het over enkele dagen weer Kerst
mis is. Eigenaardig denkt zij, vroe
ger wist ik niet wat feestdagen wa
ren. Altijd werkte ik maar door, op
atelier of thuis. En nu ik het vele
en vrolijke getintel der ontelbare
lichtkronen niet meer kan zien, wen
ste ik, dat vroeger tijden weerkeer
den. Maar dat zal voor mij wel niet
gebeuren. Zo tobt zij over verleden
en toekomst En toch heeft zij nog
een heel klein lichtpuntje, diep ver
scholen in een hoekje van haar hart.
Immers bij het laatste bezoek aan
het ooglijdersgesticht, waar zij door
bemiddeling de laatste maanden
tweemaal per week wordt geholpen,
heeft een arts haar gezegd op haar
vraag of zij nog genezen zou, geant
woord: „Moed houden maar moe
dertje!" En hier denkt zij nu aan.
Mochten die simpele woorden eens
waar worden.
En dan vervalt zij in een diep ge
peins.
Dftfi, eindelijk breekt de dag weer
aan, dat zij naar het ooglijdersge
sticht moét. Ze is erg onrustig en
het schijnt wel dat van dit bezoek
alles afhangt. Zou het komen omdat
het de dag voor Kerstmis is?
Morgen denkt zij, morgen breekt
het Grote Licht door de duisternis
heen en beschijnt het de gehele we
reld. Ook haar straatje. En ze ziet
in gedachten de vele, vele lichtjes
en hoort de klokken hun jubelende
zang zingen.
Maar neen, voor haar zal het wel
altijd dikke duisternis blijven. Voor
Officieële Mededelingen
SLUITING KANTOREN
De gemeente-secretarie, de kan
toren van de gemeente-ontvanger,
van de gemeente-bedrijven en van
de gemefente-architect zullen op
Zaterdag 27 December a.s. gesloten
zijn.
VUILNISOPHAALDIENST
Op beide Kerstdagen en op de
Nieuwjaarsdag zal door de gemeen
telijke vuilnisophaaldienst geen vuil
worden opgehaald.
kan volgens ds. v. d. Zaal (a.r.) ook
een politieke inslag hebben. Zou dit
dan niet meer mogen? Neen, met de
heer Van Sleen was hij van mening,
dat op dit gebied geen strakke richt
lijnen kunnen worden gegeven. De
minister heeft tot taak om tegen mis
standen te waken. Maar ook dit kan
niet het eind van alle wijsheid zijn,
want het is maar de vraag wat men
onder misverstand verstaat.
De Minister deelde in de Tweede
Kamer mede, dat in de nieuwe om
roepwet een der gelijke politieke ac
tiviteit verboden zal worden. Poli
tieke uitzendingen, die niet anders
inhouden dan een stellige uiteenzet
ting en toelichting van politieke be
ginselen zullen echter niet uit de
aether gebannen worden.
Deze regeling wenst minister Cals
te treffen omdat zich anders een
eindeloze reeks grensincidenten met
de daaraan verbonden klachten zal
voordoen. Dit gevaar is te groter
waar afgestapt wordt van het pre
ventieve toezicht op de uitzendin
gen. Minister Cals zeide, dat derge
lijke grensincidenten zich thans
meer dan eens voordoen.
De ontwikkeling van de televisie
is niet te stuiten. Tot nu toe leven
we in een experimenteel stadium.
Dat Wil zeggen: de omroepvereni
gingen draaien voor de kosten op.
Dat kan zo niet doorgaan en daarom
werd er door alle,fracties op aange
drongen spoedig definitieve maatre
gelen te treffen. Daarmede wordt
ook de industrie geholpen, die de
televisie-apparaten door het geringe
aantal zenduren aan de straatste
nen niet meer kwijt kan. Volgens
de heer Cornelissen (v.v.d.) zou
slechts een goede oplossing worden
gevonden als het Rijk 25 millioen
gulden beschikbaar stelt. De heer
De Ruiter (c.h.) zag de toestand som-
haar zingen de klokken niet.
Dan komt zij in de spreekkamer
van de arts. En het moedertje, beeft.
Wat zou hij van haar ogen zeggen?
De dokter spreekt tot haar, maar ze
realiseert zich zijn woorden niet.
Het is, alsof van heel ver een stem
tot haar doordringt.
KerstnachtDonker en zwaar
hangt het wolkendek boven de aar
de. De aarde die slaapt. Een nacht
zoals alle andere nachten. En in de
velden van Efratha zitten de her
ders bij het kampvuur, waaraan zij
zich warmen, want de nacht is
koud. Soms slapen zij even in, om
met een schok weer wakker te
worden, als de honden blaffen, die
op de kudde passen.
En ook in het kamertje in het
nauw straatje is het stil. Na een
vermoeiende dag is het moedertje
vroegtijdig naar bed gegaan. Want
toch wil ze morgen ook Kerstfeest
vieren. Ze heeft van benedenbuur
vrouw twee kaarsen gehad en die
zal zij ontsteken.
Dan schrikt zij plotseling wakker
en het is alsof zij een stem hoort,
die zegt: „En gij Bethlehem Efratha,
zijt gij klein om te wezen onder de
duizenden van Juda, uit U zal Mij
voortkomen die een Heerser zal zijn
in Israël en wiens uitgangen zijn
van ouds van de dagen der eeuwig
heid."
En dan denkt zij: Kerstnacht. Met
haar ogen zoekt zij het raam en zie,
plotseling openen heel langzaam
zich haar ogen en ziet zij de ster
door het wolkendek, Me ,ster, die
klaarder schijnt dan in welke nacht
ook. En zij hoort nog meer. Zij hoort
het gejubel der klokken, die hun
gouden stem in deze stille heilige
(vervolg pag. 2)