Emmabloemcollecte Zaterdag 18 April 1953 BEKENDMAKING fllsMtweé Imd... tar een Earopeese eenheid Een Onderduiker In Napoleonstijd Coöperatieve Boerenleenbank De schoonmaak nadert KASTPAPIER Boekhandel »Veldwijk« ■iiHaiiiMiiaiiiiKiiiiiaiiiM Gemeenteraadsverkiezing op 27 Mei a.s. Fa C. van der Linde In Enige kanttekeningen III In het laatste vierde deel van de achttiende eeu-w hadden echter op technisch gebied veranderingen plaats, welke op de duur het hier voor beschreven antieke leven on mogelijk zouden maken. In Engeland waren het o.a. Watt en Stephenson, die hun naam onsterfelijk maakten door het vinden van practische toe passingen der stoomkracht. In Fran krijk brachten in 1783 de gebroeders Montgolfier de hele wereld in verba zing door in een mand, die aan een met warme lucht gevulde ballon hing, eerst kippen en eenden, en toen dit goed ging, ook twee mensen een luchtreisje te laten maken. Bij deze technische revolutie moesten natuur lijk andere sociale verhoudingen groeien. Maar voorlopig bleef de maatschappijvorm nog ongewijzigd. Vóór 1800 kwamen de liberale theo rieën van Adam Smith nog niet ver der dan de collegezaal. In Engeland kreeg reeds toen het leven een geheel ander aanzien door de invoering van pompmachine, spinmachine en dergelijke. Op het Europese vasteland werd deze ont wikkeling voorlopig geremd door de Revolutie en de daarop volgende Napoliontische oorlogen. Nauwelijks waren echter rustiger tijden aangebroken, of een vloedgolf van mechanisatie overspoelde reeds de landen aan deze zijde van de Noordzee en het Kanaal. Het waren vooral Frankrijk en de Nederlanden, die op dit gebied Engeland het dichtst op de hielen' zaten. Op het Wener Congres hadden de Mogendheden Noord- en Zuid-Nederland tot één geheel verenigd als een noordelijke schutsmuur tegen een eventuële nieuwe Franse dreiging. Koning werd Willem I, de bet. overgroot vader van koninging Juliana. Hij kreeg de bijnaam van „The mer chant King", de koopman-koning. Zijn bijna dictatoriale macht ge bruikte hij niet altijd even goed. Maar op het terrein van verkeer, handel en industrie heeft ons land oneindig veel aan hem te danken. Door hem als geldschieter en de En gelsman John Cockerill als deskun dige werden te Seraing bij Luik de thans nog bestaande reusachtige me- taalfabrieken opgericht. Kanalen en havens liet hij graven, wegen aan leggen. De stoomboot deed zijn in trede als raderboot. Spoorwegen kreeg aanvankelijk alleen het Zui den; in Noord-Nederland werd de behoefte er aan voorlopig niet ge voeld door de aanwezigheid van vele goede waterwegen. Na de scheiding kwam van 1839 tot 1870 in het Noor den bijna het hele spoorwegnet tot stand, zoals het er thans ligt. In Frankrijk had een overeenkom stige ontwikkeling plaats. Duitsland was in deze wedloop achter geble ven, hetgeen te wijten was aan de nog steeds aanmerkelijke versnippe ring. Toén hieraan in 1870 een einde was gekomen, zagen we het merk waardige verschijnsel, dat in enkele jaren de achterstand was veranderd in een voorsprong. Dit klopt volko- komen met wat Dr. Jan Romein op merkt in zijn wijsgerig-Historisch boek „Het onvoltooid Verleden". Hij poneert daarin de stelling: Het goe de is de vijand van het betere. Zijn bedoeling is als volgt: De verbete ringen aan bestaande werktuigen en machines en ook geheel nieuwe vin dingen volgen elkaar regelmatig en snel op. Waar men nu al goed ge outilleerd is, is het materiaal voorlo pig nog niet versleten en blijft men het gebruiken, ook al zijn er reeds veel betere machines. Moet men zich echter voor het eerst inspannen, dan schaft men zich direct het allermo dernste materiaal aan. Zo wordt de laatste de eerste. Dat dit aan Duitsland overkwam, bracht verontrusting in Frankrijk. Onlangs las ik in een oud num mer van de „Revue des deux Mon- des", nl. in dat van 1 Februari 1892, een artikel van de bij uitstek des kundige econoom P. Leroy-Beau- lien. Daarin worden de handelsver dragen van Midden-Europa verge leken met het Franse douane-sy steem. De vergelijking valt geheel jan nadele van Frankrijk uit}. In zijn studie voert de schrijver zaken aan, die met mijn onderwerp ten nauwste verband houden. Ik heb dan ook gemeend een paar passa ges Uit het artikel letterlijk voor U te moeten vertalen, aangezien ik het zelf onmogelijk zo goed kan zeggen, als het geleerde lid van het Franse instituutdit al ruim zestig jaar geleden heeft gedaan. Wat die toen schreef, geldt nu nog onein dig veel meer. Na enige zijns inziens goede maatregelen der Franse regering te hebben opgesomd, vervolgt de schrijver woordelijk: „Moeten we, de Regering prijzen voor zo'n van zelfsprekende vooruitziende blik? Wat haar ontging, dat waren de redenen, die, bij de tegenwoordige wereldsituatie meer dan op enig tijdstip van het verleden, een on derlinge economische afhankelijk heid der natiën heilzaam maken. Twee grote volken, de Verenigde Staten van Amerika en Duitsland, hebben zich hierbij niet vergist en zijn niet lang de dupe geweest van de drogreden der economische on afhankelijkheid." 57 door K. JONKHEID Zal hij haar geluk in de weg gaan staan, terwijl zij en haar vader met gevaar voor eigen leven, zij en haar vader met gevaar voor eigen leven, zijn jongste zoon. Zo verlopen drie dagen van onzeker heid. Dan staat in de vroege namiddag plotseling Antoon voor het afge draaide bruggetje en roept: „Over!" Haastig loopt ze naar buiten. „Aagt!" roept hij. „Aagt!" Hij wuift met zijn hand, hij kan niet wach ten tot ze bij hem is. „Ik kom je halen. Ga dadelijk mee. Vader en moeder willen met je pra ten." „Praten?" „Ja. Kom gauw." Ze gaan. De oudelui zitten ieder aan een kant van de tafel. Ze kijken plechtig. Aagje krijgt een plaats naast de boerin. Eedelcoert spreekt ernstig en vrien delijk. Ze aanvaarden Aagje als schoondochter. Wat zijn die twee nu gelukkig! Het dagenlange wachten, de onze kerheid aangaande de stemming van de Eedelcoerts heeft hen geopen baard, hoevéél ze van elkander hou den. Nu de spanning is weggenomen, voelen ze pas, hoe sterk die span ning was. Ze zitten nog een tijdje met hun vieren te praten en te glimlachen, maar dan staan de jongelui op, An toon moet nog spreken met vader Kuytel. Kuytel is niet verrast, Aag je heeft hem gisteren haar geheim verteld. vlugge pasjes als een haastig oud heertje. Eedelcoert loopt naar de deur, om de gast te begroeten. Zodra deze hem zie, roept hij: „Is Anna thuis?" Allen kijken verbaasd. „Mensen, ik heb een heerlijke tij ding. Rudolf leeft en is gezond!" Anna springt op. „Waar is hij?" hijgt ze. „Nog onderweg. Morgen of over morgen komt hij thuis." De anderen zwijgen verbluft. De No taris stamelt beteuterd: „Zeker, kind, dat is goed, ga maar mee, ga gerust mee." Moeder kijkt vragend naar vaders ogen. „Ik kan begrijpen, dat Anna mee wil," zegt vader bedaard. „Als de notaris geen bezwaar heeft De notaris heeft intussen zijn waar digheid hervonden en verzekert cor rect: „Het zal mijn vrouw en mij in- vX\VH.I De effectenbeurs is de baro meter van handel en bedrijf. Voor de vrije spaarder is het altijd „bestendig weer". Hij kent geen koersverliezen en angsten. Zijn geld is Itijd veilig belegd. De Stichting Spaarbank van de .WADDINXVEEN" „Ik zie aankomen, dat ik binnen kort alleen overschiet," klaagt hij. Maar op zijn gezicht ligt een lach van voldoening. Antoon blijft de hele dag. Ze eten samen en praten schertsend met luchtige woorden, zoals blijde men sen doen in gelukkige ogenblikken van hun leven. Er heerst een feeste lijke stemming, want Antoon en Aagje zijn nu een verloofd paar ge worden. Twee dagen later is het be kend bij al de buren. XXVII. NA LICHT NOG DUISTERNIS De wereld is vol verrassingen. Oude dingen verdwijnen voorgoed, nieuwe komen tevoorschijn. De band tuusen de Eedelcoerts en de Neutebooms gaat verslappen. De dagen volgen elkander op. Er ge beurt niets. Napoleons veldtocht tegen Rusland is mislukt, maar zijn macht niet ge broken. Op een Woensdagmiddag verschijnt onverwacht het rijtuigje van Nota ris Neuteboom. Op de weg stapt hij uit en trippelt over de brug met derdaad een genoegen zijn, Anna in ons midden te hebben, als Rudolf thuiskomt. Bovendien zal het voor hem een verrassing wezen. Die nacht ligt Anna op een der zach te bedden van het Notarishuis, maar van slapen komt niet veel. BURGELIJKE STAND Aangiften van 9 t.m. 15 April 1953 Geboren: Cornelia Maria Wijnanda, d.v. C. L. M. Rip en A. Steenbergen, Esdoornlaan 17; Neeltje Lena, d.v. H. Hoogendoorn en G. G. Hamoen, Zuidkade 55; Cornelia Anna, d.v. A.. Burghoorn en H. Lelij, Lijsterbesstraat 55; Anna Maria Catherina, d.v. J. A. J. Straver en C. H. Zwaard, Brugweg 87; Ondertrouwd: J. W. Verweij en J. M. Vlasveld; C. M. Moons en J. C. van Tol; J. Visser en H. Fijan; V. van Nimwegen en R. van Beek; Overleden: Nicolaas Metselaar, 61 jaren. Gevonden en verloren voorwerpen Gevonden: 1 medaille, 1 zwarte glacé handschoen. Verloren: 1 ball pen; 1 bruine gla cé handschoen; 1 enveloppen inhoud f 25.—. De voormiddag gaat vrij vlug voor bij. De vrouwen drentelen heen en weer met stofdoek en meubelschuier of hanteren luchtig de Franse plu- meau. De notaris rommelt aan zijn schrijfbureau of scharrelt doelloos rond in zijn papieren. De namiddag duurt lang. Ze zitten bij elkaar en praten over de span nende lotingsdag, toen juffrouw Neuteboom en Anna ook wachten op Rudolf, die tenslotte thuiskwam met nummer één. Rood-, blauw- en groen-geruit Effen (rood en blauw) en wit papier aan vellen. Glacé-papier (afwasbaar) prima kwaliteit Damastpapier Kastranden Randjes zonder papier Punaises in alle kleuren De middaguren verstrijken en de on rust stijgt. Zal hij nog komen? De schemering spreidt zich uit over de landerijen, de hoeken van de ka mer worden donker. Er zijn nog een paar kaarsen. Zal men er een aansteken en de ven sters open laten, zodat het uitzicht vrij blijft? Ja, dat is goed. Wat lijkt de wereld nu triestig! Bui ten wordt het volslagen donker. En binnen zitten drie mensen met ang stige harten. „We zullen de boel sluiten," beslist de notaris, „morgen komt Rudolf." „Vandaag is het verstreken," klaagt Anna zuchtend. Ze is doodop. De nacht is vrij rustig. De nieuwe dag begint als die van gisteren. De morgen kruipt voorbij, het mid dagmaal op klokke twaalf geeft eni ge afleiding. Maar in de namiddag stuwt de benauwing van de bonzen de harten het bloed met versnelde polsslag door de gespannen aderen. De weinige voorbijgangers passergn met langzame stap, maar de zand loper aarzelt geen seconde! Straks komt weer de duisternis... Wie za gen ze voorbijgaan vanmiddag? Huy- ser en Jonckbloedt, die in druk ge sprek wareneen onbekende boe renjongen met een magere koe Daar komen wéér een paar mensen ouderling Deckeren daar achter met slingerende tred een landloper met een baard als een struikrover en gekleed in vodden, waarvoor een vo gelverschrikker op de boekweitak ker zich schamen zou. Ouderling .Decker loopt rustig voor bij, maar de landloper komt regel recht afstevenen op het hek van „Wind en Zon." De volgende morgen zijn allen vroeg bij de hand. Nu wordt het wachten en uitkijken. (wordt vervolgd) De vier Protestants-Christelijke Kiesverenigingen maken bekend, dat die kiezers, die voor de per auto willen vervoerd worden, of die bij volmacht willen stemmen, dit zo spoedig mogelijk kunnen opgeven op de na volgende adressen H. HUIZER, Brugweg 57 C. VAN BEEK, Zuidkade 63 a G. VAN TILBURG, Dorpsstraat 84 W. C. SLOB, Prunusstraat 43 De gezamenlijke besturen N.H. - A.R. - S.G.P. - C.H. zó glad omsluit Hollandia Bloesem uw figuur. Bijzonder soepel en elastisch, terwijl de ingebreide buste vorm volmaakte pasvorm bevordert. Keuze uit vele vlotte modellen in wit, zalm en Voor zwaardere figuren „Bessenbloesem" in extra grote maten. Ook alle andere Hollandia tricotage hebben w$ steeds in voorraad.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1953 | | pagina 4