Weekblad voor Waddinxveen Hitte ti» zegen De Spiegel van de week Kris-Kras lóanin^in Juliana Uit het Parlement NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN Mo, 410 Vrijdag 24 April 1953 8e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. vrouw mopperde: „dat hadden we zelf kunnen verdienen". Ik heb ze maar niet gezegd dat het mij een tientje extra kostte! Tot de volgende week. KRIS-KRAS. Vrouwe Justitia draagt een blind doek en zonder aanzien des persoons wordt in Nederland recht gedaan. Als de Hoge Raad beslist, dat de radioprogramma's door de auteurs wet zijn beschermd, dan aanvaarden wij dit. Wij praten er niet meer over de uitspraak is gevallen. De gemiddelde Nederlander heeft voor onze rechtspraak groot ontzag. En daarom deed het incident tussen officier van justitie en politierechter te Arnhem heel onplezierig aan. Een moeder van zes kinderen had in een winkel te Arnhem een japon gestolen. Zij was gepakt en in de cel gezet. De verdediger zag er kans toe, de vrouw voorwaardelijk te la ten veroordelen, hetgeen onmiddel lijke invrijheidstelling van de vrouw ten gevolge had. Goed, die moeder kon naar haar kinderen terug. Doch de Officier van justitie, die een week onvoorwaardelijke gevangenisstraf had geëist, was over dit vonnis zo slecht te spreken, dat hij verzekerde, in het vervolg dergelijke verdachten eerst veertien dagen in voorarrest te laten zitten, voor hij ze ter zitting zou laten komen. Het komt Ons voor, dat deze Offi cier hiermede openlijk misbruik van macht aankondigde en dat hij daar mede geen goede beurt heeft ge maakt. Bij de rechtspraak zij wille keur uitgesloten en zelfs een officier van justitie moet niet de macht heb ben, een verdachte zekere tijd onno dig vast te houden. Iets anders is het uiteraard, dat een verdachte niet „voor" komt, indien zijn zaak nog niet „rond" is. Zo mag men aanne men, dat het nog wel enige tijd zal duren, voor de strafzaak tegen de hoofdcommies van het Ministerie van Justitie, dezer dagen gearresteerd, zal worden behandeld. Daar zal heel wat aan uit te zoeken zijn. Waar schijnlijk heeft Vrouw Justitia haar blinddoek vol schaamte nog wat vaster aangebonden, toen deze zaak aan het licht kwam. Want deze hoofdcommies van „haar' ministerie genoot het volste vertrouwen. Door grote ijver "en uitstekende prestaties had de man het tot hoofd van de afdeling Controle Gerechten ge bracht, doch door gruwelijk mis bruik te maken van zijn vertrou wenspositie heeft hij de Staat voor meer dan ƒ100.000 benadeeld. Dat., is niet leuk meer! De geschiedenis van „De Omme landen" is al evenmin plezierig. De man, die het bedrijf indertijd groot heeft gemaakt, zag zich thans ge noopt, zijn ontslag te nemen. Zon der over de houding van directie of Bedrijfsbond een oordeel uit te spre ken zonder ook na te gaan, wie nu uiteindelijk de belangenstrijd heeft gewonnen en aan welke kant tenslotte het recht stond, mag wel worden geconstateerd, dat er nog menig koetje zal worden gemolken, voor en aleer „De Ommelanden" weer in oude glorie draait. Zeker is, dat de heer F. de Boer tengevolge van de actie aan zijn fabriek een der bekendste directeuren in den lande is geworden bijna even be kend als de vroegere directeur van de Avro, de heer W. Vogt. In de ledenvergadering van de Avro, wel ke ditmaal te Groningen zal worden gehouden, zal een bestuursvoorstel f an de orde komen om als opvol ger van de heer Vogt te benoemen de heer Repko, thans administrateur van deze Omroep. In een persgesprek heeft de nieuw te benoemen functionaris er reeds de aandacht voor gevraagd, dat het accent van het directeurschap iets meer is verplaatst naar de organisa torische en economische kant van het bedrijf. Van de radio naar de televisie is maar een stapje. De re gering heeft eindelijk het voor de televisie verlossende woord gespro ken: als aan de experimentele pe riode in October een eind komt, zal het plan van de Televisieraad: 18 uür zenden kosten ƒ40 millioen, waarvan ƒ15 millioen, uit de kijk gelden ƒ30.— per jaar) zullen moe ten komen, wel worden aanvaard. De televisie weet ten deze dus ein delijk en op het nippertje waar zij aan toe is. Dat weet zij nog niet voor het uitzenden der internatio nale landen-wedstrijden. Meermalen heeft het televisietoestel weer dood in de hoek van de kamer gestaan. De Voetbalbond wil nu eenmaal voor zo'n landenwedstrijd geld zien en de Tlevisiestichting is van me ning, dat zij dezelfde rechten heeft als de radio-omroepen. Sja, in Mei zal over dat principe weer eens wor den onderhandeld. Aan activiteit bij de televisie is er geen gebrek: men zal trachten, Zaterdagavond een BBC-program uit te zenden en de voorbereidingen voor een recht streekse televisieuitzending der En gelse kroningsfeesten zijn in volle gtng. BEHANG. Deze maand wonen we nu al der tien jaar in dit huis. Het was nieuw toen wij, mijn vrouw en ik en de eerstgeborene, er in trokken. Dus: keurig in de verf en prima be hang. De verf, nou ja, dat gaat nog, maar het behang, nou zeg, dat be hang ziet er uit, vreselijk gewoon. Mijn kleuters hebben er hele land schappen op getekend, terwijl zij in de box stonden. Eén van de kleu ters kreeg eens een boterham en gebruikte die als spons: met de met boter besmeerde kant sponsde zij zo het behang af. Resultaat: grote vet vlekken. Het was dus nu met de schoon maak wel nodig dat er een nieuw behangetje aan de muur kwam. Dus stapte ik naar mijn huisbaas. Maar die zei: „Nee man, met de tegen woordige huren is het niet mogelijk huizen te onderhouden. Als je nu nog een klein jaartje zou willen wachten, dan zal-ik die kamers vpor U behangen. Dan gaan immers de huren omhoog en dan kan het mis schien wel!" Afijn, ik maar naar huis. „Ben je mal", zegt de vrouw, daar wachten we niet op, dan moet jij maar behangen. Vele mannen doen het immers zelf. Het is ge woon een karweitje dat niets om het lijf heeft". Nou, eerlijk gezegd, ben ik niet één van die vele mannen die alles zelf doen. En ik voorzag dan ook grote moeilijkheden. Om te beginnen kocht mijn vrouw behang, met een schat van een mo tiefje. Plaksel maken was in een wip gebeurd en nadat de kamer ontruimd was trok ik mijn overall aan enzuchtte. „Nou man, begin je nog", zegt mijn vrouw. „Ja", zei ik, ik moet even kijken aan welke kant ik moet beginnen". Mijn vrouw smeerde de rollen be hang in op een imitatie-behangers- smeerplank en gaf me de eerste rol aan. Ik pakte dat ding beet en klom de trap op. Net was ik boven of dat ingesmeerde ding behang viel dub bel. Het plaksel op dat schatje van een motief. Ja, alle begin is moei lijk. Uiteindelijk „zat" de rol behang op de muur. Met de volgende rol in mijn hand klom ik zó hoog op de trap dat ik mijn hoofd tegen de zolder stootte. Zó hard, dat ik Van schrik de rol behang liet vallen, 't Is goed, dat u mijn vrouw op dat moment niet gezien hebt of gehoord. Natuurlijk moest ik het ontgelden. Maar.we gingen toch verder. Na verloop van vier uur had ik zeven banen op de muur zitten. Hoe?? U begrijpt toch wel dat op alle ge plakte banen vele vlekken te zien waren. Er waren er ook een paar tekort, maar daar mocht ik niets van zeggen natuurlijk. Knippen deed mijn vrouw. Na drie banen te heb ben opgeplakt zegt mijn vrouw: „Nou man, morgen beginnen we op nieuw, dit zijn nog maar proefba- nen. Je weet nu hoe het moet, dus morgen nemen we het goede be hang. We gaan nu naar bed". Weet u wat ik de volgende dag gedaan heb? Ik ben naar een be hanger gegaan en gezegd: „Je krijgt een tientje extra als je vandaag die kamers bij mij thuis behangt." Die deed het natuurlijk. Toen ik 's avonds thuis kwam was de zaak voor elkaar. Alleen mijn De verjaardag der koningin geeft aanleiding tot een korte beschou wing omtrent de centrale plaats wel ke de dynastie hoe langer hoe meer inneemt in ons nationalé leven. Er waren oude en hechte banden. „Oranje en Nederland" is altijd een leuze geweest, waarachter zich een tastbare werkelijkheid bevond. Maar onze koningin is zo zeer Lands vrouwe met heel haar hart", dat de verbinding tussen vorst en volk haast nimmer zo hecht en zo glan zend geweest is als tegenwoordig. Wij hebben een diepe bewondering voor de geestkracht en werkkracht van onze jonge koningin. Te midden van de ongewone moeilijkheden, waarvoor de bestuurstaak het hoofd van onze staat plaatst: ingewikkelde besprekingen en overleggingen, die de samenwerking der politieke groe pen moeten waarborgen een bui tenlandse staatkunde, die geheel nieuwe banen volgt functies die reeds de hele mens eisen, vindt de figuur op de troon gelegenheid haar vertegenwoordigende taak op een onovertrefbare wijze te vervullen. Gedurende een periode, die Neder land geschonden en verarmd in de rij der volken zag terugkeren, her stelt de koningin de luister van onze natie door haar persoonlijke ver schijning in het buitenland. Zij heeft een ongemeen begrip voor de karak ters der volken. In Parijs is men geestdriftig over haar tact en haar gratie; in Amrika weet zij in haar redevoeringen! precies de toon te treffen, die de Amerikanen ver staan; in Londen is zij de gaarne ge ziene gast. En nauwkeurig, peen nog nauw keuriger, ként zij de ziel van haar eigen Nederlander», Zij handhaaft de koninklijke waardigheid; maar zij 'weet, voortdurend opnjepw, ge negenheid der Nederlandse mensen te winnen door haar eenvoud en haar van binnen uit komende be langstelling. Zij beseft dat haar volk wars is van opsmuk en gelukkig is met de ongekunstelde hartelijkheid die van haar uitgaat. Wonderbaarlijk is de veelzijdig heid harer belangstelling. Gisteren was zij de gast van de Britse ko- niklijke familie, vandaag is zij te midden van de bevolking ener klei ne Nederlandse stad, morgen woont zij een feest van letterkundigen bij, overmorgen is zij op de jaarbeurs in gesprek met de vertegenwoordigers onzer industrie. Haar deelneming voor de waters- 30 April, de verjaardag van Donderdag 30 April a.s. hoopt Koningin Juliana en met haar het gehele Nederlandse volk de dag te herdenken, waarop zij vier en veer tig jaar geleden het levenslicht aan schouwde. Ongetwijfeld zal het voor ons al len een echte feestdag zijn, want Nederland is trots op zijn koningin Een strijdster voor de rechten voor de mens en voor alle zaken die goed en edel zijn. Een ware moeder voor haar volk, hetgeen zij nogmaals dui delijk bewees bij de ramp die ons land in Februari trof. Wat wij allen zo buitengewoon in haar waarderen is het feit, dat zij een heel gewone moeder is in haar eigen gezin, een moeder, zoals alle Nederlandse moeders. Zij is één met ons allen en wij zijn één met haar. Daarom vieren wij de dertigste April als een nationale feestdag. Het gehele Nederlandse volk hoopt, dat zij nog vele jaren in voorspoed te midden van ons allen mag zijn. nood getroffen gebieden was meer dan koninklijke plicht, zij was ko ninklijke genegenheid. Telkens weer wordt zij aangetrokken door deze plaatsen des onhelis. Zij reist er nog eens en nog eens heen, omdat haar hart mede lijdt en zij komt er als een zusTter.,ys|n de zeer eenvoudiger:,. Ér behoeft niet gezegd te worden, dat wij allen de koningin lief heb ben: deze liefde is een sprekend feit, dat geen bijzondere woorden nodig heeft. De bijzondere toewijding voor land en volk spreidt zich uit over heel net koninklijk gezin. Dat gezin ver toont het beeld ener bloeiende jeugd, dat ons volk verkwikt; het brengt ons in de prins der Nederlanden in aanraking met een belangrijke per soonlijkheid, waarvan de noeste werkkracht die zijner gemalin nab.j komt. Hier vinden wij een figuur uit het koninklijk huis, die nieuwe banen van ontwikkeling, die een nieuwe toekomst voor Nederland zoekt. Men heeft hem „onze reizende ambassa deur" genoemd. Onwillekeurig den ken wij bij de aanschouwing van deze economisch geschoolde en eco nomisch gerichte prins terug aan een der grootste koningen uit het Huis van Oranje, koning Willem I, gelijk wij in koningin JuMana de daad kracht en toewijding van koningin Wilhelmina en de lieftalligheid van koningin Emma herboren zien. Grote eenvoud en bijzondere tact kenmer ken oök de eerste gestalte naast de troon. De dynastie die over Nederland regeert is een voorbeeld van het mo derne, democratische koningschap. Wij worden dagelijks meer overtuigd van haar onontbeerlijke waarde, wij worden dagelijks gelukkiger om haar bezit. Er is in vroegere tijden wel eens gezegd: „de kroon is een orna ment", waarbij dan gedacht werd aan de beperkingen, waaraan de ko ninklijke bevoegdheden door de Ne derlandse grondwet zijn onderwor pen. Dit oude woord verbleekt bij de levende kracht, welke de kroon in onze dagen doet gelden. De Nederlandse koningen zeer zeker ook onze huidige koningin houden zich nauwkeurig binnen hun constitutionele taak. Maar machtig is de invloed der dynastie op het so ciale leven en op de waardering van Nederland in den vreemde. Door de wijze waarop het koninklijk huis met een toewijding die het begrip van plichtsbetrachting te boven gaat, zijn sociale en representatieve roe ping vervult, heeft het een onschat bare betekenis voor het nationale leven. Het is een zegen voor Nederland, deze koningin te bezitten! Zonder enig enthousiasme heeft de Tweede Kamer deze week met 69-10 stemmen het wetsontwerp aangeno men, waardoor het aan ongeveer 70.000 staatlozen mogelijk wordt het Nederlandschap te herkrijgen. Het betreft hier de groep van wapendra gers, van mensen, die in de oorlog in vijandige, Duitse krijgsdienst, zijn getreden. Wie in vreemde krijgs dienst treedt, verliest zijn nationali teit. Men weet dus waar men aan toe is als men dit doet. Deze bepa ling moge gunstig kunnen werken in vredestijd, helaas is het gebleken, dat zij in oorlogstijd onvoldoende is. Alle S.S.-ers en N.S.K.K.-ers heb ben hun Nederlandschap verloren. Dat is logisch. Maar naarmate de jaren meer verstrijken, des te gro ter het probleem van de staatlozen helaas dreigt te worden. Staatlozen kunnen niet bij de zeevaart tewerk gesteld worden, daar zij geen mon sterboekjes krijgen. Zij kunnen niet emigreren, tiaar zij niet in het bezit van een paspoort worden gesteld. Om bij een baas te kunnen werken, heb ben zij een werkvergunning nodig. De staatlozen vormen dus een bron van moeilijkheden in onze maat schappij. Daarbij komt nog dat de overheid een omvangrijke en kost- baré administratie moet bijhouden. Daarom is het wel te begrijpen, dat de regering van dit probleem af wilde. Het was Minister Mulderije, de voorganger van de huidige Mi nister van Justitie, mr. Donker, die het eerste wetsontwerp indiende. Dit was echter volmaakt kansloos, daar de Kamer niet bereid was het gene raal pardon toe te kennen, dat'door Minister Mulderije was voorgesteld. Alle wapendragers moesten volgens hem weer in de Nederlandse familie worden opgenomen. Het ontwerp is nooit in behandeling gekomen en dat was maar het beste, want het zou een ontijdig einde van een mi nisteriele loopbaan betekend kun nen hebben. Minister Donker, een man met ruime parlementaire erva ring, weet beter met de Kamer om te springen. Hij stelde een aantal voorwaarden waaraan de staatloze moet voldoen alvorens hij een aan vraag tot het verkrijgen van het Ne derlandschap kan indienen. Een daarvan is, dat de aanvrager drie jaar ononderbroken zijn hoofdver blijf, na de detinering, in ons land moet hebben gehad. En vervolgens moet zijn gedrag onberispelijk zijn, terwijl ook de ernst van de gepleeg de misdrijven bij de beoordeling van de aanvraag in ogenschouw wordt Soo ghij op 't kleijntje niet en let Het gvoote wort U los gezet. Cats Legt regelmatig kleine bedragen voor Uw grote uitgaven opzij. Elke week kunnen deze bedragen bij U aan huis worden afgehaald door de OPHAALDIENST van de Kanaalstraat 9 Telefoon 668 Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1953 | | pagina 1