Wad
uinxveen
-
Kris-Kras
de Vrouw.
Uemduaad
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
i
9e Jaargi
rij dag
p bij vooruitbetaling
enties 7 ct per tn-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
.apsband
versterken. In
v de Koningin en
a na hun terugkeer
Haakon zonden, werd
it voor de gelukkige
in Noorwegen werden
„De prachtige ont-
denstafla "gèöïêaniSèerd te kennen
Kf'ie gastvrijheid, die ons gegeven, dat de in Maart aangekon-
el vielen, deed ons we
j^ÉÊËÊÊm^'ólen, hoe nauw wij zijn
aldus o.m. dit telegram.
"Vestigde dit Koninklijk bezoek de
aandacht op de goede nabuurschap,
welke ons land met Noorwegen on
derhoudt er was de afgelopen
week een tweede Koninklijke bood
schap, waarin Hare Majesteit erop
kon wijzen, hoe „Het Rode Kruis"
door alle tijden bij het vervullen van
zijn roeping niet alleen zijn activi
teit heeft gehandhaafd, maar deze
heeft bevestigd. De Koningin herin
nerde eraan, wat het Rode Kruis
heeft kunnen doen bij de catastro
phe, welke onlangs ons land heeft
getroffen.
Stond Koningin Juliana dus in het
brandpunt van het nieuws, berichten
uit Straatsburg meldden, dat Prins
Bernhard daar werd genoemd als
Ktndidaat voor het Europees Hoog
Coriasaigsariaat voor Vluchtelingen.
digde belasting tegemoetkomingen
onvoldoende zijn. Van de wensen zij
genoemd, dat vrijstelling van de de
tailhandel van omzetbelasting nood
zakelijk wordt geacht.
jj&wel Hia-flOg- de vraag is, of het
,sCbit hiertoe zal komen, omdat dit
wellicht tot staatsrechterlijke com
plicaties zou leiden, er blijkt ook
weer uit, dat ons Koningshuis geen
ornament is, doch dat het zowel in
Nederland als ver daarbuiten vai
grote betekenis mag worden ge
noemd en dat ons Koninklijk Hui;
zijn hoge veelomvattende taak me
nauwgezetheid en gelukkig ooi
met grote waardering, vervult. Noj
een enkel „Koninklijk Binnenlands
bericht": ter gelegenheid van d«
opening van het Groothandelsgebouw
te Rotterdam zal Hare Majesteit eer
niet-officieel bezoek aan deze stad
brengen. Bij die gelegenheid -
KRELIS.
De wieg van Krelis stond in een
boerderij midden in een' vette klei
grondpolder. Zijn vader was in zijn
nopjes toen Krelis geboren werd:
eindelijk een stamhouder! Een zoon,
die later zijn werk kon overnemen!
En zoals je wel meer leest, Krelis
groeide voorspoedig op, speelde met
de hond, gaf varkens en kippen voer,
hield konijnen en deed uitstekend
zijn best op school. Krelis had een
goede „kop" en leerde zeer gemakke
lijk. Ging na de lagere school naar
de H.B.S. in een naburige gemeente
en liefde boerderij en het werk voor
wat het was. Dat ging niet gefriakke-
lijk, want zijn vader was nu niet be
paald ingenomen met de gang van
zaken. Hij zag zijn illusie verloren
gaanen gaf de hoofdonderwijzer
van de lagere school de schuld van
dit alles. Want die was op een be
paalde avond bij hem gekomen en
gezegd dat het jammer zou zijn,
wanneer Krelis het boerenwerk zou
1 zijn helder
J van hem te
•nd lang over
-•lijk was Kre-
voor de woor-
hoofdonderwijzer,
eg der studie ge-
.cces. Krelis is een
hl nis geworden in de
op week heb ik Krelis ont-
-et weerzien was hartelijk en
oeg hem mee te gaan om een
koffie te drinken. Na samen vele
erinneringen te hebben opgediept
hit vroeger jaren, vroeg ik hem wat
hij hier kwam doen.
Je weet, zegt hij, dat ik een goede,
maar moeilijke betrekking heb en
altijd even druk. Zo druk zelfs, dat
reeds drie jaar mijn vacantie er bij
is ingeschoten. Maar dit jaar ga ik
vacantie nemen, twee maanden lang.
En nu wil ik die vacantie doorbren
gen op de boerderij van mijn vader.
Hij is eigenlijk het slachtoffer ge
worden van mijn gezond stel her
sens. Ik heb daarom wat goed te
maken en word twee maanden boer.
Al wat er op de boerderij gebeuren
moet is twee maanden lang mijn
werk. Melken, hooien, naar de kaas
markt, afijn, noem maar op.
Wat zegt je vader er van, vroeg ik
hem. Nou, zegt hij, die vindt het boe
renwerk nu geen arbeid voor mijn
handen, maar omdat ik persé niet
anders wilde, stemde hij toe en zei:
ik dacht, dat mijn Krelis de boerderij
was vergeten, maar die twee maan
den zullen goed maken wat ik al die
jaren heb moeten missen. Dat was
het antwoord van mijn vader en ik
had vanmiddag toen ik bij hem was
bijna spijt gekregen, dat ik de boer
derij in de steek had gelaten. Maar
nu is mijn vader verzoend met de
gang -van zaken. Maar kom, ik moet
weg, mijn trein wacht niet, ik zie je
van de zomer nog wel eens.
Ik bracht Krelis naar het station
en kon nog maar steeds niet gelo
ven, dat hij, de man die zo'n positie
verworven heeft, straks onder de
koeien zal zitten.
Maar Krelis is Krelis gebleven.
Begrijpt U?
Tot de volgende week.
KRIS-KRAS.
SNOEPEN.
Mogen we de statistieken geloven,
dan heeft de oorlog op zijn geweten,
Woensdag 3 Juni zal tevens de dat ons volk van jong tot oud veel
tentoonstelling Bouwcentrum, de meer is gaan snoepen. De instelling
Blindeninrichtingen en de Clara- van de versnaperingbon moet daar
stichting worden bezocht. schuldig aan zijn. Immers, tal van
Van Rotterdam naar Amsterdam: mensen, die voor die tijd misschien
Voor de hoofdstedelingen is het een ééns in de maand eens wat snoep
prettig bericht, dat het Koninklijk kochten, wilden nu alle bonnen ho-
Paleis, dat van de zomer 1939 af noreren en kochten dus ook de ver
voor het publiek was gesloten, weder snaperingen, waarop ze volgens hun
ter bezichtiging zal worden openge- bonnen recht hadden. De statistieken
steld. Van 15 Mei af, tot 15 Septem- in ons land vertonen een vrij scherp
ber toe zal men de beroemde Bur- stijgende lijn voor wat betreft de
gerzaal, welke geheel is gerestaureerd omzet van alle mogelijke versnape-
en waar men belangrijke kunstwer- ringen sedert 1941, en ook tandartsen
ken op het gebied van beeldhouw- zijn van mening, dat vooral de jeugd
werk en schilderkunst kan bewon- van deze tijd teveel snoept. Ik her
deren, vrij kunnen bekijken. Er inner me nog de dag, dat de versna-
wordt zulk een grote toeloop ver- peringen vrij kwamen. U had eens de
wacht, dat van aparte rondleidingen ongelovige blikken van mijn kinde-
zoals dat vroeger gebeurde, werd af- ren moeten zien: „Kun je dan alles
gezien. Het Rijksmuseum-systeem, kopen, waar je zin in hebt?" vroeg
waarbij ieder vrij mag rondlopen, mijn oudste zoon. Ik knikte bevesti-
zal worden toegepast. Daarbij wordt g( nd en voegde er volledigheidshalve
échter een duidelijk gidsje verkrijg- ai n toe: „en waar je geld voor hebt",
paar gesteld, waarin men alle we- M :lnu, mijn kroost nam de eerste de
nswaardigheden gemakkelijk kan a ite dag de proef op de som en
inden. Ook de Mozeszaal, waarvan ki amen opgetogen thuis met een
schilderijen thans worden geres- p ir repen chocolade. U kunt zich,
tureerd, zal binnenkort worden a moeder, wellicht hun gedachten-
Vliengesteld. Zeker is, dat deze nieu- g ig voorstellen!
we Amsterdamse attractie velen er- Wordt er teveel gesnoept in ons
toe zal brengen, de hoofdstad te be- 1*1? Het antwoord daarop is ja
zoeken. eijiee. We moeten, als in zovele ge-
Het is dan maar te hopen, dat de v jen, niet gaan generaliseren. Er
belangstelling niet zo groot wordt, zij tal van gezinnen, waar wekelijks
dat de bezoekers geen behoorlijk e<i bedenkelijk groot bedrag wordt
onderdak kan worden verleend. Met uf
de hotelruimte heeft men het hier vc.
nogal eens te kwaad. In het alge- sti
meen doen wij al onze best, de
pgeven aan snoep in tal van
Er zijn gelukkig ook ver-
lige ouders. Misschien wel eens
ferstandig? Want beide uitersten
vreemdelingen naar ons land te trek- zi«öut: te veel en te weinig,
ken. De „vreemdelingen-industrie" 'ot deze conclusie ben ik geko-
bloeit hetgeen niet in het minst is te mqi toen ik een brief ontving van
danken aan de propaganda, die bui- eeffczeres uit Boskoop. Ik citeer een
tenlandse journalisten, die ons land lente
bezoeken, maken. Drie weken lang M|jn zoontje, bijna 5 jaar, snoept
zijn hier zelfs krantenschrijvers uit lAveinig, in tegenstelling met de
Pakistan geweest en de afgelopen r.tjjjinderen, die nogal veel snoepen
en haast altijd krijgen, waar ze om
vragen: dan een lolly, dan weer
kauwgom, enz. In de eerste plaats
vind ik al dat gesnoep niet goed en
in de tweede plaats zonde van het
geld. Als wij iets hebben, krijgt mijn
zoontje het ook. Nu drinkt hij heel
weinig, geen thee als hij uit school
komt, dus zodoende wordt het koekje
ook wel eens vergeten en gingen er
dagen voorbij, dat hij niets kreeg.
Hij vraagt er ook niet om; wel eens
om een lolly of zo, maar die krijgt hij
mestal niet. Nu ben ik er de laatste
tijd een beetje op gaan letten en
geef hem nü iedere dag uit school
een koekje en later nog eens een
paar kleine snoepjes. Nu zou ik u
willen vragen: Kun je een kind ook
te weinig snoep geven? Vaak gaat
hij met de buurjongens mee en krijgt
dan ook snoep. Drijf ik hem, doordat
hij bij mij niet teveel krijgt, nu naar
de buren, waar hij het wel krijgt. Hij
krijgt wel iedère dag een appel; si
naasappels houdt hij niet van. Gaar
ne zou ik uw mening hier eens over
willen weten".
Tot zover de lezeres uit Boskoop.
Ik kan tot haar zeggen: u geeft zelf
het antwoord op uw vraag, als u
vaststelt: hij krijgt bij mij niet te
veel. Wanneer een 5-jarig kind af
en toe een koekje krijgt en een
paar snoepjes, alsmede dagelijks
een appel, wel, dan is dat o.i. vol
doende. Ik neem aan, dat er op
hoogtijdagen (verjaardag, feestdagen)
nog een extraatje bij komt. Dan is dat
toch zeker ruimschoots voldoende.
Het probleem wordt echter moei
lijker, als het kind bij de buren ook
wat krijgt. In dat geval kunt U twee
kanten uit: de omgang met de buur
kinderen enigszins remmen (natuur
lijk niet: verbieden!) en omgekeerd
de buurkinderen ook eens bij U halen
en en op Uw beurt tracteren op een
kleinigheid. Het is noodzakelijk er
voor te zorgen, dat de balans in
evenwicht blijft. Belangrijker is, het
kind jong aan het verstand te bren
gen, dat snoep luxe is en dus niet
noodzakelijk.
Onlangs was ik op een bijeen
komst, waar o.a. gesproken werd
over de schooitandverzorging. Een
der dames, moeder van zeven kinde
ren, verklaarde met trots, dat haar
kinderen allen prachtige tanden en
kiezen hadden, omdatze nooit
snoep kregen. „Wij snoepen nooit",
verklaarde de moeder en was er nog
trots op. Maar het oudste kind van
cleze moeder kan op de H.B.S. nooit
met andere kinderen meedoen, om
dat ze geen cent zakgeld krijgt.
Kijk, hier hebt U de andere kant.
En daar schuilt een gevaar in. Kin
deren, die erg kort gehouden worden
en bijv., zoals in bovengenoemd ge
val, nimmer snoep krijgen, moeten
wel op sterke benen staan om niet
in de verleiding te komen via onge
oorloofde wegen datgene te bemach
tigen, wat het langs normale weg
niet kan krijgen.
De gulden middenweg is dus ook
hier weer het beste. Teveel snoep is
beslist te veroordelen en we behoe
ven elkaar niet voor de gek te hou
den: in tal van gezinnen wordt op
overdadige wijze gesnoept. De stati
stieken spreken een duidelijke taal.
Wat denkt U van bijna 2| kg. per
hoofd der bevolking per jaar aan
chocolade en suikerwerken? Dat is
het cijfer van 1951. In 1938 was dit
cijfer 0.7 kg.
Ten slotte nog dit: tussen snoep
en snoep is natuurlijk een groot ver
schil. Fruit is b.v. niet alleen een
versnapering, bovendien in vele ge
vallen een voedingsmiddel en een
vitamine-bron. Het regelmatig ge
bruik van appels b.v. kan niet vol
doende worden aanbevolen, vooral in
de winter. Een appel bevat ongeveer
40 caloriën, een sinaasappel iets
minder. Wanneer Uw kind dan op
een bepaalde dag volgens Uw me
ning te veel om een snoepje vraagt,
geef het dan eens een extra appel.
Onze lezeres tevreden?
DORA WERTH
Antwoord op gestelde vragen:
De vraag van mevr. J. L. v. D. ten
H. te L., sluit enigszins aan op bo
venstaand artikel. Deze lezeres
vraagt: „Is het gebruik van kauw
gum aan te bevelen of niet?" Tja,
de medici zijn in hun oordeel niet
eenparig, noch in ons land, noch in
de Ver. Staten, waar men jaarlijks
per hoofd der bevolking voor 27 dol
lar verkauwt. Er zijn voordelen
(schone tanden) en nadelen (in de zo
mer krijgt het lichaam teveel sui
ker). Uit aesthetisch oogpunt bezien
staat het natuurlijk niet netjes. Daar
staat tegenover: steeds een frisse
adem. M.i. ook hier: de gulden mid
denweg: niet teveel!
DORA WERTH
ONS NIEUW
SPOORWEGMATERIAAL
Wie onder ons weet zich niet meer
te herinneren toen in de 30-er jaren
onze spórlijn geopend werd, welk
materiaal daarbij werd ingezet? Een
afdankertje van de toen opgeheven
lijn Goes-Hoedekenskerke deed z'n
intrede op onze pas geopende lijn.
Al heel spoedig had men een naam
voor dit voertuig bedacht, minder
mooi, maar toch een naam en wel
„strijkijzer" of „bokketreintje". Nu
ja we hadden bij de gratie van hoge
instanties een spoorlijn gekregen, wat
er op reed, deed minder ter zake, de
lijn was toch al gedoodverfd spoedig
te zullen verdwijnen. We horen het
Op een lichten wolken wagen
Wordt de Heer van d'aard gedragen,
Vaart Hij op naar 's hemels troon!
Alles moet voor Hem zich buigen,
Elke tong Zijn lof getuigen
En Hem eeren als Gods Zoon,
Vorsten, machten, krachten, tronen,
Zij, die 't hemelrijk bewonen,
Eeren Jezus' heerlijkheid.
Alle macht is Hem gegeven;
Al wat leeft en nog zal leven
Zij tot Zijnen dienst bereid!
Geeft, o zondaars! Hem uw harten;
Klaagt, o kranken! Hem uw smarteh;
Zegt, o armen! Hem uw nood;
Ziet, Hij stierf om u het leven,
Rijkdom, vrede, vreugd te geven,
Eeuwig leven na den dood!
bij de opening der lijn nog een voor
aanstaand burger uit onze gemeente
zeggen: „dat station is binnenkort
goed voor een meubelfabriek". On
danks dit pessimisme is de lijn in
stand gebleven en zelfs toen na ver
loop van jaren weer zulke geruchten
opdoken, gaf niemand minder dan de
directeur der Ned. Spoorwegen, de
heer Den Hollander, de verzekering
dat van opheffing vooralsnog geen
sprake was. En de heer Den Hollan
der heeft woord gehouden. Wel was
de klacht dat de slechte aansluitin
gen op andere lijnen oorzaak waren,
dat menigeen een ander vervoermid
del koos dan de trein, gerechtvaar
digd, ipts wat in de toekomst ver
beterd zou worden en ook verbeterd
is. Waar het echter hier om gaat, is
het rijdend of technisch uitgedrukt,
het rollend materiaal, de trein zelf.
Voor ons was het al geen nieuws
meer, dat de „nieuwe" trein zou gaan
rijden, daar we deze al verschillende
malen op de rail gezien hadden. Nu
deze met de nieuwe dienstregeling
constant zal gaan rijden, meende de
directie der Ned. Spoorwegen een
aantal persmensen te moeten uitno
digen om deel te nemen aan de
proefrit van de allernieuwste spoor
wegwagons. Vandaar dat een trein
vol persmensen, ook wel -muskieten
genoemd, de proefrit Utrecht-Ede-
Barneveld-Amersfoort-Utrecht mee
maakte.
Voorlopig worden 4 van deze nieu
we rijtuigen in dienst gesteld, waar
van een op onze lijn, gelijdelijk aan
komen er in totaal 76 stuks te rijden
op niet-geelectriceerde banen. Zij
kunnen een gewone snelheid van 90
km. en een topsnelheid van 120 km.
per uur halen. De treinen worden
voortbewogen door diesselmotoren,
waaraan een generator is gekoppeld,
welke twee tractiemotoren aandrijft.
Het afremmen geschiedt langs elec-
trodynamische weg. Het interieur is
buitengewoon fraai, alhoewel hoogst
eenvoudig. Het zijn treinen, aldus de
heer Den Hollander tijdens de rust
pauze te Amersfoort, welke huns ge
lijke in Europa niet hebben, het
nieuwste van het nieuwste. Lang is
gezocht naar een oplossing totdat in
samenwerking met de fa. Allan te
Rotterdam dit product op de rail
kwam.
We kunnen niet anders dan de di
rectie der Spoorwegen gelukwensen
met deze oplossing en haar erkente
lijk zijn dat onze lijn ook is uitver
koren om door dit nieuwe materiaal
bereden te worden.
't Kan niet anders gezegd: 't zijn
prachtwagens.
Wel ghij die zijt een geestig quant
en geld verdient door Uw verstand,
Quist niet, al is Uw winste groot,
maer spaert een penningh voor den noot.
Cats
Geeft niet Uw gehele weekloon uit maar bewaart Uw „penningh voor
den noot" voor Uw rekening bij de OPHAALDIENST van de
Kanaalstzaat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda
