Uitstag fywnMHtuaad&\/e>cULe>zitoty 2? Iftei 1953 - - - - - - -- -- - - Ëen Onderduiker in Napoleonstijd Een prettige omgeving! LOUIS DOBBELMANN N.V. Namen der Candidaten 1 2 3 Stemdistricten 4 5 6 7 8 Totaal 1949 1 Prot. Chr. Groepen Buitelaar, W. 152 134 35 23 139 183 132 149 Noorlander, A. 3 8 31 5 2 6 Huizer, H. 15 8 2 10 1 3 Alblas, F. 7 1 1 3 3 3 Lamens, P. 1 1 1 8 5 1076 672 Venema, J. P. H. 104 60 6 11 58 85 89 83 Berghoef, J. 10 8 1 1 1 5 2 2 van Tol, F. M. 8 4 3 6 6 9 16 van der Sar, C. 3 3 1 4 8 4 615 594 van Beek, C. 5 1 3 1 4 Modderkolk, J. A. 17 44 3 42 52 60 57 Kooyman, H. C. 6 4 -i- 7 6 2 5 329 354 van Tilburg, G. 4 2 4 5 5 4 Oudqk, A. 37 58 3 13 17 21 44 25 Slob, W. C. 13 2 1 1 6 9 3 8 van der Ben, Adr. 7 4 2 r- Bos, G. 2 1 1 3 Graveland, G. A. 1 4 3 1 1 293 596 2 Party van de Arbeid 2313 2216 Schouten, M. 144 193 33 27 141 90 215 228 Pille, S. 3 7 5 4 van Egdom, H. 2 1 1 1 5 Heg, A. 3 1 1 Ververs, T. 5 2 1 3 9 6 17 Jenner, R. J. 2 1 1 Bonefaas, A. 1 2 1 5 6 3 de Bruijn, P. 3 Radder, J. 1 Trouwborst, L. 1 1 de Graaf, H. 1 1 5 1183 991 3 Kath. Volkspartij Okkerse, C. E. G. 40 80 20 106 183 35 38 58 van Oosten, J. P. 1 1 3 5 1 4 van Berkesteijn, H. A. 1 6 1 2 3 Moons, W. J. 1 i 2 1 Doeleman, H. M. 1 1 2 2 1 1 3 602 547 4 Volkspartij voor Vryheid en Democratie v. d. Torren-geb. Veendorp, F. T. 41 55 44 17 36 42 72 45 Rietveld, C. 2 1 4 2 4 3 1 3 Blonk, A. van Dijken, J. A. 1 1 2 Kroes, A. 3 4 4 387 372 Blanco en onwaarde 12 12 21 1 23 16 27 25 137 117 Totaal uitgebracht geldige stemmen 4485. (1949: 4126) Gekozen zijn: (niet officieel) W. Buitelaar, A. Noorlander, H, Huizer P. H. Venema J. Berghoef J. A. Modderkolk, A. Oudijk, M. Schouten, S. Pille, H. van Egdom C. E. G. Okkerse, J. P. van Oosten Mevr. F. T. van der Torren geb. Veendorp. 62 door K. JONKHEID Nog in 't land of weggevoerd naar de strafplaats? Levenslang! Ze kun nen niet slapen, de spanning is te groot en het is een verlossing, als eindelijk de daggelder aan het zij raam klopt. Vier uur! Antoon gaat vroeg op weg, het paard is maar half uitgerust. Onderweg kijkt hij uit, overal wapperen vlag gen, sommige boeren hebben groene meien gebonden aan de schoorsteen op de nok van het lage dak. Maar er zijn ook sombere huizen, zonder versiersel en zonder feestbe toon. Daar treurt men om doden, daar is de blijdschap gedempt. Een man rijdt met Antoon mee. „Ach ja", zegt hij, „we moeten vandaag blij zijn en dankbaar ook. Maar mijn oudste zoon bleef in Rusland en mijn jongste is nog soldaat. En mijn vrouw, ach, die is gestorven. Zij kon het niet verduren. Ik ben bedroefd en bezorgd". Dit gesprek kan een man, die In zor gen zit, niet opvrolijken. Toch doet hot Antoon goed. Een oppervlakkige babbelaar zou hem gehinderd heb ben. Eindelijk nadert hij de gevangenis Uit de verte kijkt hij naar de gevel en haar de deur, of er iets bijzon ders te zien is. Maar het gebouw is even zwijgend en gesloten als altijd. „Ze zijn hier niet", zegt hij. „Kuytel en Eedelcoert zijn vanmorgen vrijge laten". „En het meisje,?" „De vrouwelijke veroordeelde is drie dagen geleden op transport gesteld naar Frankrijk". Dat is een slag voor Antoon. Hij is blij om zijn broer Gerrit, dolblij, ook terwille van zijn ouders* blij ook om Arie Kuytel. Maar hoe staat het met Aagje? Hij rijdt naar een der bureau's, die hij vroeger reeds bezocht. Gesloten. Dan naar een ander. Ook gesloten. Het vierde, dat hij bezoekt, is open. Maar daar weet men omtrent Aagje niets. Het is prettig werken bij Dobbeimann. Keurige, lichte en frisse lokalen, een beschaafde om geving, prettige leiding en... een goed loon! Allemaal dingen, die het prettig maken bij ons te werken. Voor nette meisjes uit Wad- dinxveen is er op alle werkdagen, behalve Zaterdag, van 9 tot 4 uur gelegenheid tot aanmelding bij onze portier. Kom je ook eens kijken Breng gerust je ouders mee. WADDINXVEEN enig vistuig te vissen van 16 Maart 1 Juni. Ook is het verboden te vissen ge durende de nacht, waaronder wordt verstaan de tijd tussen een uur na zonsondergang en een uur vóór zons opgang. Dit geldt alleen niet voor de peur en andere uitstaande vistuigen van de beroepsvisser. Wie de hengelsport wil beoefenen moet dan ook sportief zijn en zich voorzien van de nodige acten en ver gunningen. Men bedenke, dat jaar lijks door de beroepsvisserij voor een groot bedrag aan pootvis wordt uit gezet. Wie van deze vis vangt zon der de vereiste bijdrage te voldoen parasiteert op een ander en pleegt één of meer strafbare feiten. Men vinde het dan niet gek wanneer men inplaats van een visje te vangen, zelf wordt gevangen. Vergadering van de Zuidplaspoider In een vrij druk bezochte verga dering waren Donderdag de Inge landen van de Zuidplaspoider bijeen voor de behandeling van de reke ning over 1952 en de begroting voor 1953. De vergadering stond onder leiding van de heer A. Kroes, en werd gehouden in Hotel „De Zalm" te Gouda. De dijkgraaf deelde o.a. mede, dat het in de bedoeling ligt het dijkle- ger uit te breiden tot 100 man en deed daartoe een beroep op de jon gere ingelanden van de polder en hunne zonen. O.a. is aangekondigd een bedui dende verhoging van de recognitiën en vergoedingen voor door de pol der bewezen diensten, voor het in voeren van een hogere waterstand in de poldersloten, het leggen van hevels en buizen en het slaan van welpij pen voor melkkoeling en ter bekoming van brongas. Voorts is er de aandacht op ge vestigd, dat bij het bestuur leeft om een wijziging in de omslagheffing te bevorderen, door de gebouwde en de ongebouwde eigendommen af zonderlijk en naar de belastbare op brengst in de polderlasten aan te slaan. De huidige borgtochtverzekering voor het financieel beheer van de penningmeester is voor het komend vijfjarig tijdvak aangegaan bij de firma R. Mees Zonen te Rotter dam. De rekening ovèr het dienstjaar 1952 is vastgesteld in ontvangsten op f 331/763,10 en in uitgaven op f 373.686,08, zodat er een nadelig sal do is van f 41.922,98. Ter geruststel ling deélde de commissie voor hét onderzoek méde, dat er eeh batig saldo van ruim f 22.000,zou zijn geweest als de polder voor de bui tengewone uitgaven geld zou hebben geleend. Besloten werd voorts om de ver betering van de Tweede Tochtweg onder Nieuwerkerk en de zgn. Ou de spoorweg onder Moordrecht ter hand te nemen indien op voldoende steun van de Culuurtechnische dienst mag worden gerekend. De polder zal voor f 1000,deel nemen in het aandelenkapitaal van de op te richten waterschapsbank van de Unie van Waterschapsbon den. De begroting voor 1953 is vast gesteld in ontvang en uitgaaf op f 494,308,waarbij de omslag is bepaald op f 33„per hectare, zijn de gelijk aan die over 1952. Tot leden der commissie om in het volgend jaar de rekening en de be groting na te Zien zijn benoemd de heren R. Reijm GHzn te Nieuwer kerk aan de IJssel, P. Oudijk D. L. zn te Moordrecht en I. P. van der Torren te Zevenhuizen en tot plaats vervangende leden de heer P. Ou dijk Ezn te Waddinxveen, J. G. Paul Szn te Zevenhuizen en M. Hijkoop Mzn te Waddinxveen. UITSLAG KLEINE VERLOTING BIJ DE OPENING VAN DE „PRINSES MARIJKE" KLEUTERSCHOOL le prijs schilderij no. 491; 2e prijs flessenbak no. 407; 3e prijs boterserveerschaal no. 408; 4e prijs grote fles Eau de cologne no. 183; 5e prijs bretelbroekje no. 197; 6e prijs doos zeep no. 126; 7e prijs doos zakdoekjes no. 329. Een bestuurslid bood een door hem zelf vervaardigde aquarel aan, met afbeelding van de school, welke in de hal een plaats kreeg. Het is tijd om naar huis te gaan. Maar eerst moeten hij en zijn paard wat eten en het dier moet een poos rust hebben, voor de terugreis kan beginnen. Laat in de middag komt hij thuis. Zijn ouders komen aan de deur, ze kijken angstig, want ze zien dat hij niemand bij zich heeft. „Waar zijn ze?" vragen ze. „Is Gerrit nog niet thuis?" antwoord de Antoon verwonderd. Hij vertelt zijn wedervaren. „Ik denk, dat zij ook op zoek zijn naar Aagje", oppert moeder. Dat is mogelijk. Wachten dus, altijd maar wachten. Tussen licht en donker komen ze thuis. Het weerzien is onbeschrijfe lijk. Gerrit schreit als een kind aan de hals van zijn moeder. „Dat ik nu levend thuis ben", stamelt hij, „ik begrijp het niet". Allen zijn ontroerd, niemand schaamt zich om zijn tranen. De hele afstand hebben ze gelopen. „Waardoor komt het, dat jullie mij niet gezien hebben? We zijn toch de zelfde weg gekomen?" vraagt An toon. „Een boer heeft ons een voetpad ge wezen, dat binnendoor liep, korter dan de rijweg. Daardoor zullen we elkaar gemist hebben". Arie Kuytel blijft die nacht bij Eedelcoert. 's Morgens spreken ze af, dat vader en Antoon verder alles zullen doen wat mogelijk is, om Aagje te achterhalen en thuis te krij gen. Dan kan Arie Kuytel rustig op zijn boerderijtje blijven. Dat heeft hij wel verdiend! XXIX. THUIS. De bevrijding uit de Franse tirannie schept overal een verlicht gevoel van verademing, dat zich uit in stille be zonkenheid in huis en kerk, en bui tenshuis in uitbundige vreugde en uitgelatenheid,, die soms uitslaan tot baldadigheid, met vernieling en brandstichting bij Fransen en Frans- gezinden. Maar er groeit langzamerhand een stemming in de gemoederen, die de uitgelatenheid tot zwijgen brengt en als een zware domper de vreugde dempt. Er zijn zo veel slachtoffers, zo veel doden, er komt zo veel openbaar, dat in de oorlogstijd verborgen bleef. Gevangenen, die men nog levend waande, blijken reeds weken dood. Gestorven of gefusilleerd, zonder dat de familie ooit bericht kreeg. Duizenden jongelieden en jongge huwden, dopr de conscriptie wegge roepen en naar Rusland gevoerd, zijn daar gebleven. Van iedere twintig die gegaan zijn, keren er negentien niet terug. Van alle zijden komen de verschrik kingen aan het licht. Verhalen gaan van mond tot mond. Verhalen van mishandeling, moord, geweldenarij en gruweldaden, gepleegd aan man nen, zelfs aan vrouwen. Antoon Eedelcoert kreunt als een getergd dier, dat machteloos en ge bonden ligt opgesloten zonder moge lijkheid van verweer. Aagje in de klauwen van zulke onverlaten, die haar zullen aanranden en mishande len! En hij kan niets doen! Samen met vader heeft hij gedaan wat mogelijk was. Maar Ondanks al le moeite en inspanning, reizen en onderzoeken, behaalden ze geen en kel resultaat. Alles was vruchteloos. Alle contact is verbroken, ze moeten geduld hebben, geduld, geduld. O, dat ondragelijk woord Geduld! Zondags gaan allen naar de kerk. Daar wordt God gedankt voor de uitredding en daar is overvloedig reden toe. De Bloemendaalse boeren en boerin nen hebben Arie Kuytel zijn plaats in de kerk aan de Bloemendaalse kant, waar hij recht op heeft, weer ingeruimd. Er spreekt een vreemde dominee, want collega Wilderik is plotseling van het dorpstoneel verdwenen met achterlating van al zijn attributen. Zijn vrouw zit nu alleen in de pas torie, die nog altijd pronkt met drie gebroken ruiten. Ook Arie Kuytel zit alleen in huis. Hij moet nu alles zelf doen en kookt zijn eigen potje. Dat bevalt hem slecht. Droefgeestig denkt hij terug aan de dagen van voorheen, toen zijn vrouw nog leef de, toen Aagje nog thuis was en zij rustig met hun drieën woonden. Toen heeft hij meegedaan aan de on rust van de Revolutie. Wat heeft het gebaat? En wat is hij nu? Wat is zijn leven? Hadden de Fransen hem maar dood geschoten! Daar schrikt hij van. Hij herinnert zich de schok, die hem doorvoer, toen hij zijn doodvonnis vernam, zijn angst voor de dood. en zijn worste ling in gebed en zielenood. Als hij maar sterven kon, zoals zijn vrouw gestorven is. Voor haar was er hoop, want zij geloofde! Hoe stond Gerrit Eedelcoert er voor? Hij weet het niet, hij weet niets. Hij weet niet,hoe het staat met Aagje. Die onzekerheid verdonkert heel zijn bestaan, dat eigenlijk vervuld moest zijn van dank en blijdschap. In het gezin Eedelcoert is de blijd schap groot om de bevrijding van Gerrit, die nog juist bijtijds van de dood gered is. Ieder wil iets voor hem doen, allen helpen mee om hem te verzorgen hij behoeft voorlopig* niet te werken, maar krijgt tijd om tot zichzelf te komen. Daar iedereen, vooral door moeder wordt hij Ver wend en vertroeteld. Maa rook hier hangen schaduwen. Teunis Lasper, Aagje Kuytel. Er komt zelfs nog iets bij. Op een middag, als moeder en Anna bezig zijn met verstelwerk, kijkt Anna naar buiten en springt plotseling op. „Daar is Rudolf!" „Wat komt die doen. Op zo'n vreem de tijd!" (wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1953 | | pagina 3