Weekblad voor Waddinxveen
l/Haed&c de Vrouw.
üe Sptifyd van de week
Kris-Kras
Uit het Parlement
JULI
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No. 420
Vrijdag 3 Juli 1953
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
jl Wij heben er lang genoeg op ge
il wacht, maar nu zijn dan toch de
heerlijke, echt zomerse dagen geko-
jnen. En degenen, die het hardst op
kou en regen en op het bar-slechte
Soorjaar hebben gemopperd, zijn
Jfdat is altijd zo de eersten om te
1 getuigen: „het is hier al te mal of
jj niemendal nu is het weer zo
1 heetoef, wat heb ik het warm!
J' Dat is geen temperatuur meer, als je
tenminste niet met vacantie aan het
strand bent!"
Laat die lui. Er zijn nu eenmaal
haturen, die altijd wat hebben te
mklagen. In de goede oude tijd keken
die mensen naar de lucht en voor
spelden strijk en zet: we krijgen
weer regen, ook als er geen wolkje
aan de strakblauwe lucht was. Dat
gaat tegenwoordig niet meer. Als we
nu willen weten, wat voor weer het
is, gaan we niet naar buiten om met
het hoofd in de nek de lucht af te
speuren wij kijken gewoon in de
krant en constateren dan, op gezag
van De Bilt: het is mooi weer van
daag.
De badgast keek vroeger uit het
raam van de slaapkamer of uit zijn
tentopening en constateerde in een
keer: strandweer of commandeerde:
naar de duinen tegenwoordig belt
hij op. Even horen of het strand
weer is of niet. De Bilt stelt daar nu
een speciaal bericht voor saam en op
gezag van De Bilt kunnen wij nu het
strand bevolken. Het is te höpen, dat
er geen vergissingen worden gemaakt
ofschoon wij zelf te dien opzichte
een matig vertrouwen in de weten
schap hebben.
Laten wij, zolang het duurt, dank-
!baar zijn voor het mooie, warme
weer. Mooi weer hadden de 1300 pad
vinders-leiders en leidsters, die op de
Goudsberg te Lunteren bijeen waren
gekomen, om van gedachten te wis
selen over de taak, de Nederlandse
jeugd op te voeden in de geest van
hun grote voorganger, Baden Powell.
Het was een verrassing, dat Prins
Bernhard per helicopter een bezoek
aan de Goudsberg bracht en aldus,
als Koninklijk Commissaris blijk van
belangstelling gaf.
Genoot de Padvindersbijeenkomst
de eer van hoog bezoek de vloot-
schouw, die te Amsterdam werd ge
houden ter propagering van onze
Marine, mocht evenmin klagen. Nie
mand minder danMichiel de
Ruyter kwam aan boord van Hr. Ms.
Tromp om een oud-Hollandse toe
spraak te houden en een heildronk
uit te brengen op het welzijn der
Marine. Bestevaer De Ruyter stelde
vast, dat in de ooghen van het boots-
volck noch die selfde bliek van ver
trouwen blonck als in zijn dagen.
I Ditzelfde had De Ruyter kunnen
I zeggen in zijn geboorteplaats, Vlissin-
gen, waar de onderzeeboot jager
„Zeeland" als eerste van de vier bij
de Kon. Mij. „De Schelde" gebouwd,
te water gelaten.
De gedachten gaan met dit mooie
weer uit naar de watersport naar
baden en zwemmen. Men weet, dat
er vooral bezuiden onze grote rivie-
ren bezwaren bestaan tegen gemengd
B zwemmen en zonnebaden. Wij zouden
m dat kunnen af doen met de dooddoe-
ner: de reinen is alles rein, maar er
staat tegenover, dat men wel eens
vertoningen ziet, die een fatsoenlijk
.S mens niet bepaald aangenaam aan-
II doen. Aan de andere kant, is het
1» evenmin aangenaam, dat een huisge-
Mzin no°it eens in alle eer en deugd
gezamenlijk van het koele water kan
genieten, als vader en kleine kinde
ren in het ene gedeelte van de bad-
S inrichting en moeder met de meisjes
1 ergens anders moeten „baderen". In
de Eindhovense raad is daar lang en
|j breed over gesproken. Het resultaat
Iwas, dat gemengd zwemmen werd
toegestaan, doch dat het gemengde
zonnebaden verboden bleef .Zelfs een
voorstel om een gemengd pierenbad
voor kinderen toe te laten, werd af
gewezen.
Het is natuurlijk nonsens, het war
me zomerweer er voor aansprakelijk
te stellen, dat de regering ten aan-
pien van de televisie niet bepaald
"^voortvarend is. Wel is nu bekend, dat
na 1 October het einde van de ex-
perimentele periode en televisie
zal worden voortgezet doordat de re
gering fnianciële steun zal verlenen,
maar verder, in welke vorm de
voortzetting zal geschieden, tast men
vooralsnog in het duister. Overleg
zou nog volgen, maar dit overleg is
nog op geen enkele wijze tot stand
gekomen. Inmiddels behoeft men niet
te denken, dat na de experimentele
periode het aantal zenduren dadelijk
zal worden uitgebreid. Reeds óm
technische redenen is zulks niet mo
gelijk, omdat de nieuwe tweede tij
delijke studio (het St. Vitusgebouw
te Bussum) die tijd niet bedrijfsklaar
kan zijn.
Laten we ons overzicht besluiten
met de mededeling dat de Achter
hoek Woensdagavond ernstig is ge
troffen door een zwaar onweer. Ver
scheidene branden en ook enkele do
den zijn te melden.
WILLEN IS KUNNEN.
Dat zijn nu precies de woorden,
die ik altijd gebruik als mijn kinde
ren tegen me zeggen: „pappa, dat
kan ik niet". En dan buigen ze het
hoofd en dan is de wil er om het te
kunnen. Toontje, die nu zijn papie
ren bezit, omdat hij voor een veer
tien dagen examen deed, is door de
woorden di<^ hier boven staan, een
harde werker geworden in zijn stu
dententijd.
Willen is kunnen. Ja, inderdaad.
Ais we zien wat er gepresteerd
wordt als de wil er maar is, moeten
we volmondig toegeven, dat dit ge
zegde een waarheid is als een koe.
Ik heb tenminste in de laatste we
ken heel wat moeten ondervinden.
Het zit zo: mijn oudste zoon en doch
ter hebben geprobeerd mij over te
halen te gaan wandelen en daarbij
gezegd dat willen kunnen is. En ik
wil graag wandelen, 's Avonds maak
ik altijd een ommetje met de hond en
Zondagsmiddags ga ik met mijn
vrouw uit wandelen. Zo maar ge
woon wandelen, dus niet sporten.
Ach, je loopt dan een paar kilome
tertjes en je zou nog wel verder wil
len, maar mijn vrouw loopt op steun
zolen en daar heb je maar rekening
mede te houden. Maar goed, uitein
delijk heb ik mijn kinderen toestem
ming gegeven mij maar op te geven
voor het wandelpartijtje van mor
genmiddag. Het gaat mij helemaal
niet om de beloning als je van start
tot finish loopt, maar meer, veel
meer, om het wandelen zelf. Ik ben
nog eens een keer wezen wandelen
van Waddinxveen naar het Gelderse
en terug, maar dat was van de hon
ger en dan loop je veel langer dan
in zo'n mars die nu staat gehouden
te worden. „Willen is kunnen", pap
pa, zeggen nu de kinderen en ze zijn
vreselijk nieuwsgierig of ik de finish
zal halen. Of het waar is weet ik
niet, maar ik heb horen verluiden,
dat er onderweg voor de wandelaars
iets te drinken gegeven zal worden.
Als dat niet het geval is vind ik de
weg wel naar een of andere inrich
ting waar je je dorst kunt lessen.
Toch zie ik wel een beetje tegen de
mars op morgenmiddag, want u moet
weten, dat mijn vrouw met bloemen
zal staan en die aan mij zal geven
als ik de finish bereik. Dus als u
morgenmiddag gaat kijken en u ziet
iemand met bloemen, dan weet u
zeker dat ik het ben.
KRIS-KRAS
Over kinderen
en grote mensen
Ik geloof niet, dat ik veel tegen
spraak zou ontmoeten, indien ik de
stelling verkondigde: Je mag tegen
woordig niks meer! In elk geval mo
gen we, geheel zelfstandig maar een
bedroefd klein beetje. Wij zijn zo
langzamerhand vergeven van alle
mogelijke, soms onmogelijke bepalin
gen waaraan wij ons maar hebben te
houdenallemaal voor „ons best
wil. De hele grote mensensamenle
ving is tegenwoordig net een school
tje, waar de onderwijzer voor de
klas ook allerlei maatregelen voor het
bestwil van zijn lieve leerlingen
neemt. „Ik mag niet dit en ik mag
niet dat"hoevele malen heb ik
dat vroeger onder elkaar mogen zet
ten? Ja, in de grote mensen
maatschappij waarin elke Neder
lander wordt geacht, de wet te ken
nen is het al net zo.
Nee, dat was in „de goede oude
tijd" allemaal anders. Ik herinner
me nog, dat mijn vader niet in de
militaire dienst hoefde omdat hij een
plaatsvervanger een remplacant
had gesteld. Die plaatsvervanger
knapte al dat geëxerceer voor „de
oude heer" op, die zich daardoor rus
tig aan zijn studie en aan zijn werk
kon wijden. U hoort mij niet zeggen,
dat ik die toestand ideaal vind ik
pas wel op!
Maar waarschijnlijk leefde de me
neer yan Zuid-Beveland, die een ge
vangenisstraf van twee weken moest
uitzitten met zijn gedachten nog in
die oude remplagantentijd. Hij zocht
en vond tenminste een menslievende
naaste, die voor geld en goede woor
den die twee weekjes wel voor me
neer wilde opknappen. De plaatsver
vanger meldde zich en werd promp
kost en inwoning in het Middelburg
se Huis van Bewaring verleend
twee dagen lang. Toen kwam het
zaakje toevallig uit, met het gevolg,
dat nu de remplagant en de meneer
gratis onderdak hebben. De meneer
mag nu zijn eigen twee weken brom
men opknappen en zijn vertegen
woordiger krijgt een vervolging aan
zijn broek voor „oplichting van de
staat der Nederlanden".
Ja, zeg er maar eens wat van. Dat
is zo moeilijk niet. Want als ik weer
even terugkijk naar mijn ouderwet
se schooltijd, dat herinner ik me, dat
je toen de strafregels voor een paar.
centen de honderd kon kopen. Er wa
ren knapen, die een hele vrije mid
dag strafregels maakten en daar han
del in dreven .Je leverde dan met
een benepen hart je gekochte regel
tjes in, omdat de tekst van het niet-
mogen wel eens ietwat afweek van
de opgaaf omdat ook het hand
schrift niet klopte.- Het ging echter,
meermalen goed. Maarwat dacht
nu die ouderwets-ingestelde Zuid-
Bevelander? Het zou toch te gek
zijn, als wij in onze grote-mensen
maatschappij onze eigen strafregel-
tjes niet schreven?
KANTMAN.
In de dagen dat het goed warm be
gon te worden vondt de Tweede
mer dat zij maar weer moest verga
deren. Ter verontschuldiging dient
aangevoerd te worden, dat voorzitter
Kortenhorst ook geen weerprofeet is
en dat hij enige weken van te voren
de warme dagen niet kon voorspel
len. Nu kan men het slechter treffen
dan in het betrekkelijk koele Kamer
gebouw. Maar het vooruitzicht, dat
Dinsdag een vergaderperiode van
drie of vier weken werd ingeluid,
vermocht niemand blij te stemmen.
Denk nu niet, dat de Kamer het
daarom maar kalm aandoet. Ook al
zit men met de jasjes aan en doet
men ijverig moeite zich in te beel
den dat het niet warm is, de rege
ringsdaden worden op de voet ge
volgd. Nu het reces nog niet is aan
gebroken heeft men nog de kans om
de verschillende ministers lastige
vragen te stellen. Althans mondeling,
want schriftelijk vragenstellen is al
tijd mogelijk, maar dat is beslist
minder ineressant. Het was de heer
Roosjen, die de eerste interpelaltie
aanvroeg en wel over de positie van
de lerarensalarissen. Dat zal minis
ter Cals niet erg plezierig vinden.
Nog niet zo heel lang geleden heeft
deze bewindsman vrij triomfantelijk
in de Tweede Kamer verklaard, dat
het overleg over deze salarissen nu
bijna geëindigd is en dat voor het
nieuwe schooljaar dus voor Sep
tember de verbetering tot stand
zal zijn gekomen. Maar reeds vrij
spoedig bleek, dat de bewindsman te
vroeg had gejuicht. Integendeel,, de
onderhandelingen liepen min of meer
spaak en 's ministers toezeggingen
bleken dus ijdel.
De heer Roosjen heeft zich beper
kingen opgelegd; maar als voorzitter
van de N.C.R.V. had hij even goed
kunnen vragen: waar blijft het wets
ontwerp op het omroepbestel? Ook
dat zou dit jaar komen, maar de paar
weken, die de minister nog rest zul
len wel te kort zijn. Ook had men
kunnen vragen hoe zit het nu precies
met de televisie of waar blijven de
wetsontwerpen over de vermindering
van schoolgelden en collegegelden,
die weliswaar zijn aangekondigd,
maar nog nimmer zijn verschenen.
Men begrijpt het al. Deze minister
wordt verweten, dat hij niet op
schiet. En daarom gaat men nu het
vuur na aan zijn schenen leggen. Dat
kan nuttig werken. Met deze pittige
bewindsman hoef t men niet al te
veel medelijden te hebben. Hij kan
wel met de Kamer overweg en zit
heus niet om zijn woordje verlegen.
De plaats van mej. De Waal, de
eerste vrouwelijke staatssecretaris, is
weer gevuld in de Kamer. Mej. dr.
De Vink heeft haar zetel ingenomen.
Intussen houdt de Kamer zich
weer bezig met de vraagpunten over
het nieuwe burgerlijk wetboek. De
tweede reeks is nu afgehandeld, het
geen een voortzetting was van de
zware juridische debatten van enige
weken geleden. Intussen blijkt wel,
dat het voor de Kamer moeilijk is
om de algemene conclusies van prof.
Meijers te amenderen. Daarvoor zijn
zij vaak te vaag. Op de practische
uitwerking komt het aan. Dit bete
kent, dat men over enige jaren als
het ontwerp burgerlijk wetboek aan
de orde komt, opnieuw een dergelijk
debat kan verwachten en .het is aan
geen twijfel onderhevig of het zal
dan amendementen regenen. Het
nieuwe burgerlijk wetboek is er nog
met Het zal èn van de Regering èn
van de Kamer de uiterste inspanning
vergen. Een inspanning, waarvan het
eind nog niet in zicht is.
Juli! Maand van warme dagen,
Van vacantie, rust en vreugd;
Juli! Als jij bent gekomen
is heel 't mensdom schier verheugd.
Tijd van badpak, limonade,
van verpozing, open kraag,
tijd van ijsjes, zuurtjes, koekjes
en ookvan een vuile maag.
Tijd van de examinandi,
transpiraties en van vrees;
Juli, da's de maand waarin 'k van
bos- en heidebranden lees
Een mijnheer voorspelde onlangs
een bizonder warm seizoen;
als dat komt, dan zullen wij 't weer
op z'n echt, echt zomers doen.
d' IJscobazen zijn tevreden,
want zij krijgen menig' klant,
maar de boer en tuinder hebben
liefst wat regen op hun land.
Iedere vacantieganger
hoopt natuurlijk op droog weer:
niet te warm en niet te frisjes,
lieve mens, wat wil je meer?
Iedereen heeft zo zijn wensen:
in het dorp en in de stad;
ieder heeft het liefste rozen
en geen doornen op z'n pad.
't Is maar goed, dat de natuur steeds
ongestoord haar gang blijft gaan,
daarom trekt zij zich van wensen
en voorspellingen niets aan!
Moedertje natuur weet zelve
wel wat 't beste voor ons is;
daarom is, wat vaak voorspeld wordt
ook zo dikwijls hoop'loos mis
HENK VAN HEESWIJK.
DOELMATIGE VOEDING.
Een lezeres van een der Zuidholland
se eilanden heeft ons opmerkzaam ge
maakt op het rapport van de school
arts voor Flakkee, Voorne en Putten:
dr. Diehl. Deze schoolarts woonde ge
durende de watersnood in Stellen
dam, en ook zijn woning werd ern
stig getroffen, waardoor o.m. alle ge
gevens voor het jaarlijkse rapport
verloren gingen. Dr. Diehl heeft dus
uit zijn geheugen moeten putten om
alsnog een beknopt verslag te kun
nen samenstellen. Maar dit kleine
verslag bevat toch wel voldoende
waarschuwingen, die niet alleen voor
de bewoners van de genoemde eilan
den van belang zijn. Ook elders in
het land kan men er wijsheid uit op
doen.
Dr. Diehl heeft in 1952 speciaal ge
let op fouten in de voeding van het
schoolgaand kind. Uit dit onderzoek
is o.m. gebleken, dat bij bepaalde
huidafwijkingen (seborrhoea naso
labialis), het gevolg zijn, althans wij
zen op een partiële ondervoeding, dus
op een verkeerd diëet. Hij conclu
deert, dat een deel der moeders nog
niet weet, hoe een evenwichtige voe
ding bereid moet worden, hoewel on
danks dit voldoende geld aan levens
middelen werd besteed. Het maakt
echter wel verschil of men een kind
een ons snoep geeft suiker of
een ons kaas.
De lust bekruipt ons om verder uit
dit rapport te citeren, doch we zullen
het hierbij laten, omdat het belang
rijkste is weergegeven.
Uit brieven van meerdëre lezeres
sen moet ik vaststellen, dat er twee
oorzaken te vinden zijn in het feit,
dat procentsgewijs tamelijk veel kin
deren verkeerde voeding krijgen. In
de eerste plaats moet geconstateerd
worden, dat helaas heel wat huis
vrouwen nog niet de kennis bezit
ten van de meest eenvoudige voor
schriften t.a.v. de voeding. Dit vindt
zijn oorzaak in het feit, dat vele
vrouwen het huwelijk ingaan, zonder
dat ze behoorlijk kunnen koken. Een
groot percentage der bruidjes komt
van fabrieken, ateliers, kantoren en
werkplaatsen en hun kennis op huis
houdelijk gebied is in vele gevallen
ontoereikend. Statistieken hebben al
jaren geleden uitgemaakt, dat meis
jes, die uit dienstbetrekkingen hu
wen, in de meeste gevallen zich ont
poppen als bekwame huisvrouwen.
Dit kan niet gezegd worden van hen
die van kantoren, fabrieken e.d. ko
men.
De tweede oorzaak is het gevolg
van de eerste. Men beschouwt het
klaarmaken van de maaltijden als
een futuliteit, vaak zelfs als een
noodzakelijk kwaad. Om kwart voor
twaalf even gauw een paar aardap
pelen schillen en wat sla halen. Er is
misschien nog jus van de vorige dag,
anders maar wat boter smelten en
klaar is het diner. Kies uit tien ge
huwde vrouwen er vijf uit, dan zul
len er vier absoluut zakken voor een
examen in het koken. Een oud mopje
is dat van de man, die zijn vrouw
huilende aantrof, toen hij thuis
kwam om te eten. Op het vuur stond
alles aan te branden. Wat was het
geval? Ze had aan de hand van een
kookboek een bepaald menu samen
gesteld en was bezig het te bereiden,
toen het kookboek van de tafel viel.
En nu wist ze niet, op welke blad
zijde het betreffènde menu had ge
staan!
Dit is natuurlijk maar een grapje,
doch er zijn werkelijk wel huismoe
ders te vinden, die op een bepaalde
dag bladzij 37 uit het kookboek
klaarmaken, zonder zich te realise
ren, hoe het menu nu eigenlijk heet.
Ik zie, waer dat ik ga of kom
Geen bij maeckt honing zonder blom
Cats
De vrucht van Uw arbeid kunt ge vermeerderen door Uw inkomen met
overleg te verdelen en een kïèmjjedrag te bestemmen voor Uw reke
ning bij de OPHAALDIENST van de
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda
