Weekblad voor Waddinxveen De Spiegel van de week Kris-Rras Uit het Parlement Gebrek aan Algemene Ontwikkeling I/wuwentafyLca No. 422 Vrijdag 17 Juli 1953 9e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. ft Een Nederlander, die zichzelf Respecteert en die door anderen ge- Jlespecteerd wil blijven, is aan zijn «tand verplicht, naar het buitenland te gaan. Voor velen telt een vacantie jMloorgebracht in eigen land niet meer ■nee. Zij willen de grens over Miefst zo ver mogelijk. In deze vacan- •ietijd is goed te merken, dat de Sneeste onzer bezeten zijn door de jpedachte er uit te vliegen. Men wil weg, liefst vèr weg. Er zit natuurlijk een heel goede leant aan deze reislust. Onze blik kan er slechts door worden verruimd, als 'Jfeuj er kennis van nemen, hoe andere Jwolken leven en werken. Het vreem delingenverkeer bevordert de kennis Ran het vreemde land en een land Meren kennen, houdt in, dat men het Ifrok gaat waarderen, zodat men van «vreemdeling welk woord aanvan kelijk „vijand" betekende tot «vriend wordt. Iemand die verre rei- fken doet, kan oók veel verhalen. De «verhalen der inzittenden van de Ne derlandse bus, die bij Keulen werd «angereden en over de kop sloeg, «uilen echter niet bepaald opwek kend zijn geweest. Niet minder dan 29 van de 35 inzittenden der autobus «verden gewond, van wie sommigen keer ernstig. Het is wel een droevig ftinde van een prettige vacantiereis, ®och wij behoeven niet aan te ne- pnen. dat de reislust der Nederlanders •lierdoor zal verminderen. Dit ver meersongeluk had even goed hier te JSande kunnen gebeuren. En of. Want de verkeersveiligheid op onze wegen laat nog vaak veel te wensen. Vooral de toegangswegen tot onze grote ste den zijn niet met de eisen van veilig #erkeer meegegroeid. Gelukkig zijn er nu plannen, hierin verbetering te Éprengen. Rijksweg Nr. 1. Amsterdam het Gooi, zal worden verbreed. ;jfipok aan de Noordwestelijke rand wan Rotterdam zal aan een onhoud- Jpare toestand, veroorzaakt door het jknooppunt van wegen, een einde «vorden gemaakt door de verbinding Mussen Rijksweg naar Den Haag en Jpe Maastunnel-traverse te verbete- Wen' Z° wordt veel gedaan om het wverkeer veiliger te maken, al zal men piooit ongelukken geheel kunnen voorkomen. Om nog even op het reizen terug te komen: de Nederlandse reiziger hij uitnemendheid, Z.K.H. Prins Jernhard zal een bezoek brengen |aan de Nederlandse Antillen. Op 6 Vugustus wordt de Prins op Aruba verwacht. In Willemsstad zal hij een Jfceeld onthullen, dat de dank van Ne- wlerland vertolkt voor hetgeen de be wolking der Nederlandse Antillen tij- Ifcens de oorlog 19401945 voor ons m and hebben gedaan. Aan diezelfde oorlogsdagen herin- Siert het oprakelen van de z.g. „Vel- jser Affaire". Wij zullen over deze «geheimzinnige zaak binnenkort meer jwernemen, daar de Haarlemse Recht Jbank enige zaken, waarin een of #neer verdachten een rol speelden, ®er behandeling naar de openbare '(terechtzitting verwezen. Uit hetgeen in kort geding door Mr. Engels «anhangig gemaakt in de open baarheid kwam, bleek weer eens, dat Mie hele Velser Affaire een weinig frisse geschiedenis is. Minder sensa- "tionneel, maar wel prettiger nieuws Ms, dat binnenkort te Rottevalle bij jgDrachten en te Kerkhoven bij Ois- Bterwijk proeven worden genomen ÉTlet voorbeelddorpen. Mede met be hulp van Marshall-geld zullen hier de boerenbedrijven worden gemoder niseerd onder leiding van de land- iouwvoorlichtingsorganisaties. De boeren, die aan dit experiment hun medewerking verlenen, behouden echter hun volle vrijheid. Het doel is jgslechts, aan te tonen, en anderen 'in de gelegenheid te stellen, zulks te jf constateren dat de boer bij een imoderne bedrijfsvoering meer kan ■verdienen. ;fi Ja, meer verdienen! Dat zouden de Btomatenkwekers ook gaarne doen. «Engeland sloot zijn grenzen voor de Jtinvoer, maar ondanks het verbod leverden toch nog enige schepen ge- waardoor werd voorkomen, dat deze tomaten, ter waarde van f100.000 Bedierven. De Westduitse Boeren bond, die vreest, dat als gevolg het Engelse en Belgische importverbod de Duitse markt met tomaten zal worden overstroomd, heeft zijn rege ring reeds gevraagd, de Nederlandse invoer in West-Duitsland te beper ken. Dat ziet er niet mooi uit, ook al zullen voor de Nederlandse consu ment de prijzen der tomaten door een ander wel dalen. Een vreemd geluid: prijzen die dalen. De automobilisten weten al weer beter. Maandag j.l. werden in verband met dB wereld marktprijzen, de verkoopprijs van benzine met 0.7 cent per liter ver hoogd. Ook de prijzen van andere olieproducten gingen omhoog. Dit is een geluid, dat wij beter kennen! Als het waar is, dat grote gebeurtenissen hun schaduw vooruit werpen, dan is die schaduw ten aanzien der waar schijnlijk in Januari algemeen ko mende huurverhoging in het dorp Ede te zien. Daar zijn huurders van gemeentewoningen in huurstaking gegaan, omdat zij bezwaar hadden tegen een door het gemeentebestuur opgelegde verhoging, welke met te rugwerkende kracht moest worden betaald. VREEMDELINGEN. Ik heb deze week een gezellige middag gehad, hoewel ik geen lid ben van een of ander naaikransje. De samenkomsten van deze clubjes wor den gezellig gemaakt door het nutti gen van een kopje thee met het daar bij behorende gebak. Nee, ik heb heel gewoon op een middag van 2 uur tot kwart voor vijf aan onze brug gestaan. Ik mag toch wel zeggen onze burg, want wie van de Waddinxveners is niet trots op dit machtige ijzeren gevaarte? Welnu, ik stond daar zo maar een beetje te staan, toen ik op mijn schouder getikt werd. Mij omdraaien de zag ik een man van middelbare leeftijd, die mij in één of ander vreemd taaltje iets zei. Door gebaren en schouderophalen beduidde ik hem, dat ik geen koeterwaals of Mau-Mau kon verstaan. Nou, daar stonden we dan en we keken elkaar aan zonder wijzer te worden. Terwijl ik even een andere kant uitkeek zag ik een gezelschap aankomen en o, schrik, die bleken bij mijn niet verstaanbare vreemdeling te horen. Maar dat viel geweldig mee. Ik hoorde in de vlug- gigheid verschillende talen en één daarvan, de Engelse, kon ik verstaan. Na even met elkaar gesproken te hebben wist ik wat dat Babyloni sche gezelschap nodig had en had ik mijn eerste sigaar verdiend. Ik heb op mijn gemak wat rond- gekuierd met al die vreemdelingen en hun ons Waddinxveen laten zien, d.w.z. de brug, de kerk en het zwem bad. De aanwezige dames bekeken met welgevallen enige specifieke lin gerie-étalages. Ik had intussen een stuk of zes sigaren „binnen" en een pakje Egyptische sigaretten. Ja, dat rokertjes krijgen verstond ik wel, maar de rest heb ik maar in mijn pet gegooid. We waren weer bij de brug aangeland, toen degene, die mij op mijn schouders geklopt had weer naast me stond. Hij zei weer iets, nu geloof ik in het kikoejoe's. KRIS-KRA& FORMIDABELE EINDSPURT DER TWEEDE KAMER. Alle militairen worden ingeënt. De laatste weken voor het zomer reces zijn beslist niet oninteressant. Interessant was het -feit, dat het ontwerp over de Artillerie-Inrichtin gen van de agenda werd afgevoerd. Voor mensen die graag ruzie maken, is dit een strop, want de behande ling van dit voorstel beloofde een fikse wrijving tussen de Minister van Economische Zaken en de gehele Ka mer, zijn geestverwante fractie in cluis. Voor de oorlog was de Hem- brug een staatsbedrijf. Gedurende de oorlogsjaren heeft men er een N.V. van gemaakt. De Kamer, zonder uit zondering, wil weer terug naar een staatsbedrijf, omdat men de commu nistische agitatie in de rode Zaan streek vreest. Een wapen- en muni tiefabriek wenst men stevig in de hand te houden, hetgeen niet bete kent dat elke wapenfabriek persé een staatsbedrijf moet zijn. Maar Minister Zijlstra ziet in een N.V. gro tere economische mogelijkheden, om dat men tegenwoordig in de Hem- brug b.v. ook draaibanken maakt, die voor de export zijn bestemd. Hij wilde niet toegeven: Net zomin als zijn voorganger Prof. v. d. Brink dat wilde doen. Maar de Kamer was vastbesloten. Nu het ontwerp is afge voerd, kan men zeggen, dat hij de juiste weg heeft gekozen. Ongetwij feld zou deze jeugdige bewindsman een pijnlijke nederlaag hebben gele den. Verplichte inenting. Minister Staf kreeg een ontwerp aangenomen, waardoor hij bevoegd wordt om tot 1962 alle militairen te verplichten zich tegen de pokken te laten inenten of herinenten. Dit laat ste is echter slechts mogelijk, na een advies van een commissie van des kundigen. Zij, die gewetensbezwaren hebben op grond van godsdienstige overtuiging, kunnen van deze ver plichting worden ontheven. De Mi nister van Oorlog beschikt op het verzoekschrift na het oordeel van een adviescommissie té hebben ge hoord. Ernstige tegenstand leverde alleen ds. Zandt die bezwaren heeft tegen vaccinatie. De rest van de Ka mer, de communisten uitgezonderd, aanvaardde dit ontwerp, omdat de paraatheid van de troepen op het spel staat. De zorg voor de gemeen schap preveleerde ditmaal boven de zorg van het individu, want het valt niet te ontkennen, dat de inenting niet zonder gevaar is. Daarom wer den er nog enkele amendementen aangenomen om het risico zo gering mogelijk te doen zijn. Reglement van Orde. Een vrij zakelijke kwestie, het wij zigen van het Reglement van Orde, heeft de gemoederen van de Tweede Kamerleden de laatste dagen op vrij hoge temperatuur gebracht. Er werd een debat gevoerd alsof er grote be langen op het spel stonden en alsof elk idee, dat van socialistische zijde werd gelanceerd, met een zekere hardvochtigheid opgedaan moest worden gemaakt. Nu is het zo, dat de twee socialistische Kamerleden, v. d. Goes van Naters en Posthumus, soms wel heel erg op de lange tenen van oude Kamerleden trapten. Dat is nooit bevorderlijk voor een goede verstandhouding, maar als boven dien nog een zakelijk verschil van mening met de socialisten kan worden geconstrueerd, dan kan men begrij pen dat de spaanders er kunnen af vliegen. In de afdelingen die telkens door loting worden samengesteld, worden alle wetsontwerpen behandeld, voor dat zij in het openbaar worden be sproken. Helaas blijkt dat na de oor log de afdelingen niet goed meer draaien. De fracties beraden zich over een voorstel, maken een nota en leveren deze bij de afdelingsvoor zitter in. Debat is er niet meer, ten zij men het geluk heeft, dat men in een afdeling zit, waarin enkele spe cialisten hun stokpaardje willen be rijden. Nu wilden de socialisten, door het instellen van vaste commissies, de specialisatie eigenlijk nog groter ma ken. Voor ieder departement zou een commissie komen, waarin steeds de zelfde Kamerleden zouden zitten. Het gevaar bestaat dan dat de Ka merleden geen belangstelling meer hebben voor andere zaken, dan die welke in hun commissie worden be handeld. Wij hopen dat niet, want ieder Kamerlid moet zijn volle ver antwoordelijkheid blijven voelen voor elke beslissing, die in de Kamer wordt genomen. Wij hebben politici nodig, die all-round zijn en de par tijen moeten maar zorgen, dat zij zo nodig door specialisten worden bijgespijkerd. Dan is er weer kans, dat er leven in de politieke brouwerij komt. Het waren vragen, die de heer v. d. Goes niet voldoende kon beant woorden. bij onze Jeugd Wie in deze weken als examinator of gedelegeerde aanwezig is geweest bij de examens van Ulo, HBS en Gymnasium, hij heeft de gelegenheid gehad om veel mensenkennis op te doen. Schrijver dezes genoot dit voorrecht en dit jaar is als proef neming een aantal vragen gesteld, welke betrekking hebben op de alge mene ontwikkeling. De antwoorden, die op deze vragen gegeven werden, waren niet van betekenis voor de einduitslag; deze proef had slechts ten doel om te weten te komen, of de candidaten in hun studietijd nog iets meer te weten zijn gekomen dan al leen precies datgene, wat op het leerprogramma stond. Nadat het schriftelijke en het mondelinge exa men gereed was, werden in een ge moedelijke sfeer er mocht bijvoor beeld gerookt worden de vragen gesteld. Ze waren heel simpel, had den betrekking op vijf terreinen: po litiek, godsdienst, kennis van eigen land, hobby's en ten slotte een paar vragen van allerlei aard. De leeftij den der candidaten varieerde van 17 tot 22 jaar en de vragen waren niet te moeilijk. Deze proefneming is vrijwel ten volle geslaagd. Van een en ander zal advies worden uitgebracht aan het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Het resultaat kan eigenlijk al in één Volzin worden weergegeven: onder de hedendaagse jeugd is een ontstellend gebrek aan algemene ontwikkeling. Een candi- daat, die een schitterend examen af legde, vooral in de vreemde talen, had bijvoorbeeld nimmer gehoord van Malenkov. Op de vraag: Doet u niet aan politiek? kregen we een schouderophalen en na enige aarze ling de weervraag: „Wat verstaat u onder politiek? Ik heb immers nog geen stemrecht". Over het algemeen liep het met die politiek niet best. Niemand wist b.v. te vertellen, dat maarschalk Tito thans president is van Yoego-Slavië; de functies, die de candidaten hem toedachten, waren o.m.: dictator (werd voorgoed gerekend), volksmen ner, fascist, voorzitter van het parle ment (ook voor goed gerekend) en de leider van de Yoego-Slavische kerk. Op de vraag, welke kerk dan bedoeld werd, bleef deze candidaat het ant woord schuldig. De leeftijd van Churchill wist niemand te vertellen; de aantwoorwden verleerden van 56 tot 81 jaar (is 78). De vorige minister president in eigen land was volgens sommige candidaten: Lieftinck, Schermerhorn, Prof. Kortenhorst, Beel en Romme. Op de vraag, wie momenteël minister-president in ons land is, bleven negen candidaten het antwoord schuldig. De naam Algera werd tweemaal genoemd. Aan dege nen, die die naam niet wisten, werd gevraagd, of ze wel eens van Dr. Drees hadden gehoord. Velen gaven als antwoord: Ja, de man van het ouderdomspensioen. iEén zei: ouder- domsperision. Ook op godsdiensitg terrein, uiter aard bij buitenkerkelijken, werd een ontstellend tekort aan kennis gecon stateerd De eerste vraag luidde steeds: belijdt u een godsdienst en zo ja, welke? Vele buitenkerkelijken gaven op: „Protestants, doch een de finitie van het protestantse geloof kon niemand behoorlijk geven. Op de vraag: welke godsdienst trekt je het meeste aan, antwoordde één can didate: Mohammedaans, net als Westerling! Aangezien vele ant woorden, welke gegeven werden op zuiver-religieuze vragen soms cru en dikwijls profaan waren, zullen we hierop maar niet verder ingaan. Eén candidaat had het b.v. over „de pastoor van onze protestantse kerk. Meer dan ontstellend was het ge brek aan kennis van eigen land. Candidaten, die een zeer behoorlijk cijfer behaalden voor aardrijkskun de, wisten b.v. niet te vertellen, waar in ons land hoogovens gevonden werden. Op de vraag: hebt U wel eens van IJmuiden gehoord?, werd steevast geantwoord: dat is een vis sershaven. Is het ook een badplaats? Volgens de meeste candidaten niet. Badplaatsen waren Scheveningen, Noordwijk en Zandvoort. Van Bergen aan Zee hadden verscheidene candi daten nimmer gehoord; er waren er twee, die glashard beweerden, dat Bergen aan Zee in België lag. Rottumeroog was volgens de mees ten Duits bezit. Het aantal bewoners varieerde van 600 tot 20.000 .In wer kelijkheid woont er slechts de strand voogd Toxopeus. Plaatsen in het rampgebied waren b.v. Duiveland en Schouwen. Zie- rikzee was een landtong van Duive land. Eén noemde Zierikzee verdron ken land. Numansdorp was voor vrij- Hendrica heeft een nieuwe mantel, Nog in de uitverkoop gekocht; Ze heeft er, om maar iets te zeggen, Haast stad en land voor afgezocht. Maar van een zuster van d'r zwager En die haar neef en die zijn vlam Kreeg ze een tip en toog ze spoor slags Per bus en trein naar Amsterdam. Daar, in de zeventiende winkel, Daar hing zowaar haar dróóm in grijs! Precies haar maat, een prachtig stofje, Ze dacht meteen compleet Parijs! Hij was wel dertig gulden duurder Dan 't geld dat Piet, de lieverd, gaf; Dat knabbelt ze straks in Augustus Wel van het huishoudboekje af Nu is ze met haar grijze aanwinst Een stel vriendinnen af geweest; Want kijk, daar moet jé vróuw voor wezen: Dat completéért nu pas het feest! Carlientje zei: „Een heel lief jasje, Je doet haast aan de slanke lijn, Maar 't stofje is wat uit de mode, Nee, het zou toch mijn keus niet zijn". Marijke vond het echt een dótje, Maar voor een kind van twintig jaar; Jij bent tenslotte bijna veertig, Nee, geef me dan je oudje maar. „Die kleur lijkt nou precies verschoten", Vond Everdien, „maar, prachtig goed!" En Janny kreet: „Meid, wat een bééldje, Maar niks voor jóu, zo'n bolle toet. Dat drama hoorde Pieter 's avonds, Haar helpend bij de vatenwas; Toen dacht-ie nog, zo dom zijn mannen: Nou zit ze vast in zak en as. Maar nee, ze jubelde van vreugde Haar echte vrouwenmelodie; „Man, as-ze-zèggen: hij is lelijk, Dan zijn ze groen van jalouzie JAAP MIJDERWIJK. wel allen een onbekend begrip. Dat er van Rotterdam naar verschillende plaatsen op de Zuidhollandse eilan den nog een stoomtram reed, wist ook niemand, behalve een paar can- didaatjes, die uit deze streek geëva cueerd waren. Trolleybussen reden er volgens de candidaten in Amster dam, Vlaardingen Rotterdam, Groningen, Maastricht, Alkmaar en Zwolle. Dat ze, behalve in de stad Groningen, uitsluitend rijden in de steden Arnhem en Nijmegen, was voor de meesten iets nieuws. Van de 91 candidaten waren er 85 nog nimmer in Limburg geweest, 81 nog nimmer in Groningen, 79 nog nooit in Friesland, 70 nog nimmer in Zeeland en Noordbrabant. Eén van hen had de Noordoostpolder al eens bezocht; twee candidaten bleken nog nimmer buiten hun provincie te zijn geweest, maar deze twee hadden wel Duitsland en twee Scandinavische landen bezocht! Tal van bekende kleine plaatsen, als b.v. 's Gravenzande, Wijhe, Over- veen, Leende, Surhuisterveen, Kerk- rade, Oostburg, Eemnes e.a. waren voor vele candidaten onbekende na men. Men wist zelfs niet bij benade ring te zeggen, waar de meest der opgesomde plaatsen lagen. Wijhe werd in Zeeland gezocht, Oostburg in Twenthe; 's Gravenzande werd gezocht bij Haarlem. Op het eiland Texel en in het nieuwe gebied van Elten. Van Surhuisterveen wisten sommigen, dat het in Friesland lag, maar men kon op geen stukken na .zeggen, waar in deze provincie. Van de gemeente Hemelumer-Oldefaart had geen der 91 candidaten ooit ge hoord. Zelfs kon niemand ook maar bij bènadering zeggen, waar deze ge meente lag. Er waren er zelfs, die niet eerder geloofden, dat deze ge meente werkelijk in ons land be stond, voor we de kaart van Fries land er bij gehaald hadden. De Amersfoortse kei was volgens een paar candidaten een Aprilgrap, waar ieder jaar weer mensen intip- pelden. Het standbeeld van Piet

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1953 | | pagina 1