Weekblad voor Waddinxveen
De Spiegel van de week
Kris-Rras
Uit het Parlement
Gebrek aan Algemene Ontwikkeling
I/wuwentafyLca
No. 422
Vrijdag 17 Juli 1953
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
ft Een Nederlander, die zichzelf
Respecteert en die door anderen ge-
Jlespecteerd wil blijven, is aan zijn
«tand verplicht, naar het buitenland
te gaan. Voor velen telt een vacantie
jMloorgebracht in eigen land niet meer
■nee. Zij willen de grens over
Miefst zo ver mogelijk. In deze vacan-
•ietijd is goed te merken, dat de
Sneeste onzer bezeten zijn door de
jpedachte er uit te vliegen. Men wil
weg, liefst vèr weg.
Er zit natuurlijk een heel goede
leant aan deze reislust. Onze blik kan
er slechts door worden verruimd, als
'Jfeuj er kennis van nemen, hoe andere
Jwolken leven en werken. Het vreem
delingenverkeer bevordert de kennis
Ran het vreemde land en een land
Meren kennen, houdt in, dat men het
Ifrok gaat waarderen, zodat men van
«vreemdeling welk woord aanvan
kelijk „vijand" betekende tot
«vriend wordt. Iemand die verre rei-
fken doet, kan oók veel verhalen. De
«verhalen der inzittenden van de Ne
derlandse bus, die bij Keulen werd
«angereden en over de kop sloeg,
«uilen echter niet bepaald opwek
kend zijn geweest. Niet minder dan
29 van de 35 inzittenden der autobus
«verden gewond, van wie sommigen
keer ernstig. Het is wel een droevig
ftinde van een prettige vacantiereis,
®och wij behoeven niet aan te ne-
pnen. dat de reislust der Nederlanders
•lierdoor zal verminderen. Dit ver
meersongeluk had even goed hier te
JSande kunnen gebeuren. En of. Want
de verkeersveiligheid op onze wegen
laat nog vaak veel te wensen. Vooral
de toegangswegen tot onze grote ste
den zijn niet met de eisen van veilig
#erkeer meegegroeid. Gelukkig zijn
er nu plannen, hierin verbetering te
Éprengen. Rijksweg Nr. 1. Amsterdam
het Gooi, zal worden verbreed.
;jfipok aan de Noordwestelijke rand
wan Rotterdam zal aan een onhoud-
Jpare toestand, veroorzaakt door het
jknooppunt van wegen, een einde
«vorden gemaakt door de verbinding
Mussen Rijksweg naar Den Haag en
Jpe Maastunnel-traverse te verbete-
Wen' Z° wordt veel gedaan om het
wverkeer veiliger te maken, al zal men
piooit ongelukken geheel kunnen
voorkomen.
Om nog even op het reizen terug
te komen: de Nederlandse reiziger
hij uitnemendheid, Z.K.H. Prins
Jernhard zal een bezoek brengen
|aan de Nederlandse Antillen. Op 6
Vugustus wordt de Prins op Aruba
verwacht. In Willemsstad zal hij een
Jfceeld onthullen, dat de dank van Ne-
wlerland vertolkt voor hetgeen de be
wolking der Nederlandse Antillen tij-
Ifcens de oorlog 19401945 voor ons
m and hebben gedaan.
Aan diezelfde oorlogsdagen herin-
Siert het oprakelen van de z.g. „Vel-
jser Affaire". Wij zullen over deze
«geheimzinnige zaak binnenkort meer
jwernemen, daar de Haarlemse Recht
Jbank enige zaken, waarin een of
#neer verdachten een rol speelden,
®er behandeling naar de openbare
'(terechtzitting verwezen. Uit hetgeen
in kort geding door Mr. Engels
«anhangig gemaakt in de open
baarheid kwam, bleek weer eens, dat
Mie hele Velser Affaire een weinig
frisse geschiedenis is. Minder sensa-
"tionneel, maar wel prettiger nieuws
Ms, dat binnenkort te Rottevalle bij
jgDrachten en te Kerkhoven bij Ois-
Bterwijk proeven worden genomen
ÉTlet voorbeelddorpen. Mede met be
hulp van Marshall-geld zullen hier
de boerenbedrijven worden gemoder
niseerd onder leiding van de land-
iouwvoorlichtingsorganisaties. De
boeren, die aan dit experiment hun
medewerking verlenen, behouden
echter hun volle vrijheid. Het doel is
jgslechts, aan te tonen, en anderen
'in de gelegenheid te stellen, zulks te
jf constateren dat de boer bij een
imoderne bedrijfsvoering meer kan
■verdienen.
;fi Ja, meer verdienen! Dat zouden de
Btomatenkwekers ook gaarne doen.
«Engeland sloot zijn grenzen voor de
Jtinvoer, maar ondanks het verbod
leverden toch nog enige schepen ge-
waardoor werd voorkomen, dat
deze tomaten, ter waarde van f100.000
Bedierven. De Westduitse Boeren
bond, die vreest, dat als gevolg het
Engelse en Belgische importverbod
de Duitse markt met tomaten zal
worden overstroomd, heeft zijn rege
ring reeds gevraagd, de Nederlandse
invoer in West-Duitsland te beper
ken. Dat ziet er niet mooi uit, ook al
zullen voor de Nederlandse consu
ment de prijzen der tomaten door een
ander wel dalen. Een vreemd geluid:
prijzen die dalen. De automobilisten
weten al weer beter. Maandag j.l.
werden in verband met dB wereld
marktprijzen, de verkoopprijs van
benzine met 0.7 cent per liter ver
hoogd. Ook de prijzen van andere
olieproducten gingen omhoog. Dit is
een geluid, dat wij beter kennen! Als
het waar is, dat grote gebeurtenissen
hun schaduw vooruit werpen, dan
is die schaduw ten aanzien der waar
schijnlijk in Januari algemeen ko
mende huurverhoging in het dorp
Ede te zien. Daar zijn huurders van
gemeentewoningen in huurstaking
gegaan, omdat zij bezwaar hadden
tegen een door het gemeentebestuur
opgelegde verhoging, welke met te
rugwerkende kracht moest worden
betaald.
VREEMDELINGEN.
Ik heb deze week een gezellige
middag gehad, hoewel ik geen lid ben
van een of ander naaikransje. De
samenkomsten van deze clubjes wor
den gezellig gemaakt door het nutti
gen van een kopje thee met het daar
bij behorende gebak.
Nee, ik heb heel gewoon op een
middag van 2 uur tot kwart voor vijf
aan onze brug gestaan. Ik mag toch
wel zeggen onze burg, want wie van
de Waddinxveners is niet trots op dit
machtige ijzeren gevaarte?
Welnu, ik stond daar zo maar een
beetje te staan, toen ik op mijn
schouder getikt werd. Mij omdraaien
de zag ik een man van middelbare
leeftijd, die mij in één of ander
vreemd taaltje iets zei. Door gebaren
en schouderophalen beduidde ik hem,
dat ik geen koeterwaals of Mau-Mau
kon verstaan. Nou, daar stonden we
dan en we keken elkaar aan zonder
wijzer te worden. Terwijl ik even
een andere kant uitkeek zag ik een
gezelschap aankomen en o, schrik,
die bleken bij mijn niet verstaanbare
vreemdeling te horen. Maar dat viel
geweldig mee. Ik hoorde in de vlug-
gigheid verschillende talen en één
daarvan, de Engelse, kon ik verstaan.
Na even met elkaar gesproken te
hebben wist ik wat dat Babyloni
sche gezelschap nodig had en had ik
mijn eerste sigaar verdiend.
Ik heb op mijn gemak wat rond-
gekuierd met al die vreemdelingen
en hun ons Waddinxveen laten zien,
d.w.z. de brug, de kerk en het zwem
bad. De aanwezige dames bekeken
met welgevallen enige specifieke lin
gerie-étalages. Ik had intussen een
stuk of zes sigaren „binnen" en een
pakje Egyptische sigaretten. Ja, dat
rokertjes krijgen verstond ik wel,
maar de rest heb ik maar in mijn
pet gegooid. We waren weer bij de
brug aangeland, toen degene, die mij
op mijn schouders geklopt had weer
naast me stond. Hij zei weer iets, nu
geloof ik in het kikoejoe's.
KRIS-KRA&
FORMIDABELE EINDSPURT DER
TWEEDE KAMER.
Alle militairen worden ingeënt.
De laatste weken voor het zomer
reces zijn beslist niet oninteressant.
Interessant was het -feit, dat het
ontwerp over de Artillerie-Inrichtin
gen van de agenda werd afgevoerd.
Voor mensen die graag ruzie maken,
is dit een strop, want de behande
ling van dit voorstel beloofde een
fikse wrijving tussen de Minister van
Economische Zaken en de gehele Ka
mer, zijn geestverwante fractie in
cluis. Voor de oorlog was de Hem-
brug een staatsbedrijf. Gedurende de
oorlogsjaren heeft men er een N.V.
van gemaakt. De Kamer, zonder uit
zondering, wil weer terug naar een
staatsbedrijf, omdat men de commu
nistische agitatie in de rode Zaan
streek vreest. Een wapen- en muni
tiefabriek wenst men stevig in de
hand te houden, hetgeen niet bete
kent dat elke wapenfabriek persé
een staatsbedrijf moet zijn. Maar
Minister Zijlstra ziet in een N.V. gro
tere economische mogelijkheden, om
dat men tegenwoordig in de Hem-
brug b.v. ook draaibanken maakt,
die voor de export zijn bestemd. Hij
wilde niet toegeven: Net zomin als
zijn voorganger Prof. v. d. Brink dat
wilde doen. Maar de Kamer was
vastbesloten. Nu het ontwerp is afge
voerd, kan men zeggen, dat hij de
juiste weg heeft gekozen. Ongetwij
feld zou deze jeugdige bewindsman
een pijnlijke nederlaag hebben gele
den.
Verplichte inenting.
Minister Staf kreeg een ontwerp
aangenomen, waardoor hij bevoegd
wordt om tot 1962 alle militairen te
verplichten zich tegen de pokken te
laten inenten of herinenten. Dit laat
ste is echter slechts mogelijk, na een
advies van een commissie van des
kundigen. Zij, die gewetensbezwaren
hebben op grond van godsdienstige
overtuiging, kunnen van deze ver
plichting worden ontheven. De Mi
nister van Oorlog beschikt op het
verzoekschrift na het oordeel van
een adviescommissie té hebben ge
hoord. Ernstige tegenstand leverde
alleen ds. Zandt die bezwaren heeft
tegen vaccinatie. De rest van de Ka
mer, de communisten uitgezonderd,
aanvaardde dit ontwerp, omdat de
paraatheid van de troepen op het
spel staat. De zorg voor de gemeen
schap preveleerde ditmaal boven de
zorg van het individu, want het valt
niet te ontkennen, dat de inenting
niet zonder gevaar is. Daarom wer
den er nog enkele amendementen
aangenomen om het risico zo gering
mogelijk te doen zijn.
Reglement van Orde.
Een vrij zakelijke kwestie, het wij
zigen van het Reglement van Orde,
heeft de gemoederen van de Tweede
Kamerleden de laatste dagen op vrij
hoge temperatuur gebracht. Er werd
een debat gevoerd alsof er grote be
langen op het spel stonden en alsof
elk idee, dat van socialistische zijde
werd gelanceerd, met een zekere
hardvochtigheid opgedaan moest
worden gemaakt. Nu is het zo, dat de
twee socialistische Kamerleden, v. d.
Goes van Naters en Posthumus, soms
wel heel erg op de lange tenen van
oude Kamerleden trapten. Dat is
nooit bevorderlijk voor een goede
verstandhouding, maar als boven
dien nog een zakelijk verschil van
mening met de socialisten kan worden
geconstrueerd, dan kan men begrij
pen dat de spaanders er kunnen af
vliegen.
In de afdelingen die telkens door
loting worden samengesteld, worden
alle wetsontwerpen behandeld, voor
dat zij in het openbaar worden be
sproken. Helaas blijkt dat na de oor
log de afdelingen niet goed meer
draaien. De fracties beraden zich
over een voorstel, maken een nota
en leveren deze bij de afdelingsvoor
zitter in. Debat is er niet meer, ten
zij men het geluk heeft, dat men in
een afdeling zit, waarin enkele spe
cialisten hun stokpaardje willen be
rijden.
Nu wilden de socialisten, door het
instellen van vaste commissies, de
specialisatie eigenlijk nog groter ma
ken. Voor ieder departement zou een
commissie komen, waarin steeds de
zelfde Kamerleden zouden zitten.
Het gevaar bestaat dan dat de Ka
merleden geen belangstelling meer
hebben voor andere zaken, dan die
welke in hun commissie worden be
handeld. Wij hopen dat niet, want
ieder Kamerlid moet zijn volle ver
antwoordelijkheid blijven voelen voor
elke beslissing, die in de Kamer
wordt genomen. Wij hebben politici
nodig, die all-round zijn en de par
tijen moeten maar zorgen, dat zij
zo nodig door specialisten worden
bijgespijkerd. Dan is er weer kans,
dat er leven in de politieke brouwerij
komt. Het waren vragen, die de heer
v. d. Goes niet voldoende kon beant
woorden.
bij onze Jeugd
Wie in deze weken als examinator
of gedelegeerde aanwezig is geweest
bij de examens van Ulo, HBS en
Gymnasium, hij heeft de gelegenheid
gehad om veel mensenkennis op te
doen. Schrijver dezes genoot dit
voorrecht en dit jaar is als proef
neming een aantal vragen gesteld,
welke betrekking hebben op de alge
mene ontwikkeling. De antwoorden,
die op deze vragen gegeven werden,
waren niet van betekenis voor de
einduitslag; deze proef had slechts
ten doel om te weten te komen, of de
candidaten in hun studietijd nog iets
meer te weten zijn gekomen dan al
leen precies datgene, wat op het
leerprogramma stond. Nadat het
schriftelijke en het mondelinge exa
men gereed was, werden in een ge
moedelijke sfeer er mocht bijvoor
beeld gerookt worden de vragen
gesteld. Ze waren heel simpel, had
den betrekking op vijf terreinen: po
litiek, godsdienst, kennis van eigen
land, hobby's en ten slotte een paar
vragen van allerlei aard. De leeftij
den der candidaten varieerde van 17
tot 22 jaar en de vragen waren niet
te moeilijk.
Deze proefneming is vrijwel ten
volle geslaagd. Van een en ander zal
advies worden uitgebracht aan het
Ministerie van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen. Het resultaat kan
eigenlijk al in één Volzin worden
weergegeven: onder de hedendaagse
jeugd is een ontstellend gebrek aan
algemene ontwikkeling. Een candi-
daat, die een schitterend examen af
legde, vooral in de vreemde talen,
had bijvoorbeeld nimmer gehoord
van Malenkov. Op de vraag: Doet u
niet aan politiek? kregen we een
schouderophalen en na enige aarze
ling de weervraag: „Wat verstaat u
onder politiek? Ik heb immers nog
geen stemrecht".
Over het algemeen liep het met
die politiek niet best. Niemand wist
b.v. te vertellen, dat maarschalk Tito
thans president is van Yoego-Slavië;
de functies, die de candidaten hem
toedachten, waren o.m.: dictator
(werd voorgoed gerekend), volksmen
ner, fascist, voorzitter van het parle
ment (ook voor goed gerekend) en de
leider van de Yoego-Slavische kerk.
Op de vraag, welke kerk dan bedoeld
werd, bleef deze candidaat het ant
woord schuldig. De leeftijd van
Churchill wist niemand te vertellen;
de aantwoorwden verleerden van 56
tot 81 jaar (is 78). De vorige minister
president in eigen land was volgens
sommige candidaten: Lieftinck,
Schermerhorn, Prof. Kortenhorst,
Beel en Romme. Op de vraag, wie
momenteël minister-president in ons
land is, bleven negen candidaten het
antwoord schuldig. De naam Algera
werd tweemaal genoemd. Aan dege
nen, die die naam niet wisten, werd
gevraagd, of ze wel eens van Dr.
Drees hadden gehoord. Velen gaven
als antwoord: Ja, de man van het
ouderdomspensioen. iEén zei: ouder-
domsperision.
Ook op godsdiensitg terrein, uiter
aard bij buitenkerkelijken, werd een
ontstellend tekort aan kennis gecon
stateerd De eerste vraag luidde
steeds: belijdt u een godsdienst en zo
ja, welke? Vele buitenkerkelijken
gaven op: „Protestants, doch een de
finitie van het protestantse geloof
kon niemand behoorlijk geven. Op
de vraag: welke godsdienst trekt je
het meeste aan, antwoordde één can
didate: Mohammedaans, net als
Westerling! Aangezien vele ant
woorden, welke gegeven werden op
zuiver-religieuze vragen soms cru
en dikwijls profaan waren, zullen
we hierop maar niet verder ingaan.
Eén candidaat had het b.v. over „de
pastoor van onze protestantse kerk.
Meer dan ontstellend was het ge
brek aan kennis van eigen land.
Candidaten, die een zeer behoorlijk
cijfer behaalden voor aardrijkskun
de, wisten b.v. niet te vertellen, waar
in ons land hoogovens gevonden
werden. Op de vraag: hebt U wel
eens van IJmuiden gehoord?, werd
steevast geantwoord: dat is een vis
sershaven. Is het ook een badplaats?
Volgens de meeste candidaten niet.
Badplaatsen waren Scheveningen,
Noordwijk en Zandvoort. Van Bergen
aan Zee hadden verscheidene candi
daten nimmer gehoord; er waren er
twee, die glashard beweerden, dat
Bergen aan Zee in België lag.
Rottumeroog was volgens de mees
ten Duits bezit. Het aantal bewoners
varieerde van 600 tot 20.000 .In wer
kelijkheid woont er slechts de strand
voogd Toxopeus.
Plaatsen in het rampgebied waren
b.v. Duiveland en Schouwen. Zie-
rikzee was een landtong van Duive
land. Eén noemde Zierikzee verdron
ken land. Numansdorp was voor vrij-
Hendrica heeft een nieuwe mantel,
Nog in de uitverkoop gekocht;
Ze heeft er, om maar iets te zeggen,
Haast stad en land voor afgezocht.
Maar van een zuster van d'r zwager
En die haar neef en die zijn vlam
Kreeg ze een tip en toog ze spoor
slags
Per bus en trein naar Amsterdam.
Daar, in de zeventiende winkel,
Daar hing zowaar haar dróóm in
grijs!
Precies haar maat, een prachtig
stofje,
Ze dacht meteen compleet Parijs!
Hij was wel dertig gulden duurder
Dan 't geld dat Piet, de lieverd, gaf;
Dat knabbelt ze straks in Augustus
Wel van het huishoudboekje af
Nu is ze met haar grijze aanwinst
Een stel vriendinnen af geweest;
Want kijk, daar moet jé vróuw voor
wezen:
Dat completéért nu pas het feest!
Carlientje zei: „Een heel lief jasje,
Je doet haast aan de slanke lijn,
Maar 't stofje is wat uit de mode,
Nee, het zou toch mijn keus niet
zijn".
Marijke vond het echt een dótje,
Maar voor een kind van twintig jaar;
Jij bent tenslotte bijna veertig,
Nee, geef me dan je oudje maar.
„Die kleur lijkt nou precies
verschoten",
Vond Everdien, „maar, prachtig
goed!"
En Janny kreet: „Meid, wat een
bééldje,
Maar niks voor jóu, zo'n bolle
toet.
Dat drama hoorde Pieter 's avonds,
Haar helpend bij de vatenwas;
Toen dacht-ie nog, zo dom zijn
mannen:
Nou zit ze vast in zak en as.
Maar nee, ze jubelde van vreugde
Haar echte vrouwenmelodie;
„Man, as-ze-zèggen: hij is lelijk,
Dan zijn ze groen van jalouzie
JAAP MIJDERWIJK.
wel allen een onbekend begrip. Dat
er van Rotterdam naar verschillende
plaatsen op de Zuidhollandse eilan
den nog een stoomtram reed, wist
ook niemand, behalve een paar can-
didaatjes, die uit deze streek geëva
cueerd waren. Trolleybussen reden er
volgens de candidaten in Amster
dam, Vlaardingen Rotterdam,
Groningen, Maastricht, Alkmaar en
Zwolle. Dat ze, behalve in de stad
Groningen, uitsluitend rijden in de
steden Arnhem en Nijmegen, was
voor de meesten iets nieuws.
Van de 91 candidaten waren er 85
nog nimmer in Limburg geweest, 81
nog nimmer in Groningen, 79 nog
nooit in Friesland, 70 nog nimmer in
Zeeland en Noordbrabant. Eén van
hen had de Noordoostpolder al eens
bezocht; twee candidaten bleken nog
nimmer buiten hun provincie te zijn
geweest, maar deze twee hadden wel
Duitsland en twee Scandinavische
landen bezocht!
Tal van bekende kleine plaatsen,
als b.v. 's Gravenzande, Wijhe, Over-
veen, Leende, Surhuisterveen, Kerk-
rade, Oostburg, Eemnes e.a. waren
voor vele candidaten onbekende na
men. Men wist zelfs niet bij benade
ring te zeggen, waar de meest der
opgesomde plaatsen lagen. Wijhe
werd in Zeeland gezocht, Oostburg
in Twenthe; 's Gravenzande werd
gezocht bij Haarlem. Op het eiland
Texel en in het nieuwe gebied van
Elten. Van Surhuisterveen wisten
sommigen, dat het in Friesland lag,
maar men kon op geen stukken na
.zeggen, waar in deze provincie. Van
de gemeente Hemelumer-Oldefaart
had geen der 91 candidaten ooit ge
hoord. Zelfs kon niemand ook maar
bij bènadering zeggen, waar deze ge
meente lag. Er waren er zelfs, die
niet eerder geloofden, dat deze ge
meente werkelijk in ons land be
stond, voor we de kaart van Fries
land er bij gehaald hadden.
De Amersfoortse kei was volgens
een paar candidaten een Aprilgrap,
waar ieder jaar weer mensen intip-
pelden. Het standbeeld van Piet