Moeder de Vrouw.
Dikkie Dapper en Kruimeltje vangen een dief
NIEUWS
uit &nze wwnptaats
l/ow het
Wilhelm in afoiidu
Hein was volgens sommigen in Alk
maar, volgens anderen in Enkhuizen
en één plaatste het in Heinkenszand,
hoewel zij niet wist te zeggen, waa
deze plaats lag. Dé helft slechts wist
het in Hoorn te vinden. Het stand
beeld van Boerhaave stond volgens
sommigen daarentegen in Hoorn; ve
len dachten het in Amsterdam en
slechts 7 candidaten wisten het in
Leiden te staan. Van het Heutz-mo-
nument had één candidaat gehoord;
maar wist het niet te vinden .Dat het
in Amsterdam staat, wist geen der
91 candidaten.
De antwoorden, die in de hobby
vragen gegeven werden, waren ken
schetsend voor deze tijd. 83 van de
91 bezochten regelmatig de bioscoop
en velen van hen somden prompt een
rijtje filmsterren op. Andere hobby's
waren voetbal (52 pet.), hockey (16
pet.), zwemmen en waterpolo (41
pet.), en verder korfballen, tennissen,
cricke, zeilen, motorrijden en schaat
senrijden. Er was één radio-ama
teur (met zendvergunning) en verder
9 philaitelïsten, die ook wat alge
meen onwikkeling betreft de beste
antwoorden gaven. 21 candidaten
verklaarden geen liefhebberij te heb
ben en op de vraag, wat ze dan in
hun vrije tijd deden, waren de ant
woorden: we hebben geen vrije tijd,
niets, rusten, uitgaan, leren, vader
helpen in de zaak, babysit om wat
bij te verdienen. De animo voor mu-
seumbezoek was zeer matig; beoefe
ning van teken- of schilderkunst
vrijwel nihil.
De algemene vragen, die gesteld
werden, waren b.v.: Leest u kranten
en tijdschriften en zo ja, welke? Er
waren maar weinig candidaten, die
regelmatig de dagbladen lazen. Opi
nie-weekbladen werden door vrijwel
niemand gelezen. Tijdschriften wel,
maar het gehalte der opgesomde bla
den was vrij twijfelachtig. Van de
dagbladrubrieken bleek geen inte
resse te zijn voor de hoofdartikelen,
het financieel nieuws, de berichten
over de oorlog (in Korea), terwijl de
belangstelling voornamelijk uitging
naar de sportpagina en de foto's. Op
de vraag: Wat is uw oordeel over de
positie van ons land in de Europese
Gemeenschap bleken de meeste can
didaten niet te weten, wat onder de
Europese Gemeenschap verstaan
werd. Op de vraag: Bent U voorstan
der van een Wereldfederatie, was het
antwoord doorgaans een nietszeggend
schouderophalen. Onze indruk was,
dat het de jeugd van 11—22 jaar niet
interesseert. Op de vraag: voelt U
wat voor emigratie antwoordden de
meeste candidaten ontkennend.- Op
de vraag: Wat zijn uw toekomstplan-
26. Doordat Stoppel zo erg hard hol
de en toen struikelde, sloeg hij met
een geweldige klap tegen de grond.
Zijn hoofd bonsde hard op het pad
en Stoppel zag vreselijk veel sterre
tjes. Toen raakte hij buiten bewust
zijn. Twee tellèn later was Kruimel
tje al bij hem. Hij begreep dadelijk
wat er was gebeurd. Als een echte
overwinnaar zette hij zijn voet op
het kale hoofd van de bewusteloze
dief en wenkte met zijn vinger naar
Dikkie, die als een pijl uit de boog
kwam aanstormen. „Stoppel is op
zijn hoofdje gevallen", zei Kruimeltje
met een brede lach, „Kruimeltje
heeft hem gevangen, kijk maar", en
hij wees met een dik vingertje naar
zijn voet, die nog steeds op het hoofd
van Stoppel stond. Dikkie maakte nu
korte metten met de inbreker. Sa
men met Kruimeltje sjouwde hij hem
naar de wachtende taxi. Toen ze alle
drie weer op de achterbank zaten,
gaf de chauffeur vol gas.
(Wordt vervolgd)
nen, bleken de meeste candidaten een
vast-omlijnd programma te hebben.
Op de vraag: Bent U van plan spoe
dig te huwen? antwoordden de
meesten ontkennend; slechts drie
vrouwelijke candidaten zeiden vol
mondig: ja.
De algemene indruk, die wij ge
kregen hebben is, dat de jeugd van
17—22 jaar vrijwel a-politiek is. Het
wereldgebeuren gaat vrijwel langs
haar heen; het beroert deze jonge
mensen niet. Dat is misschien niet
zo erg als het feit, dat de kennis van
eigen land grote leemten vertoont.
Natuurlijk kan men van iedere pro
vincie een rijtje plaatsnamen opsom
men, doch dat kan obk een zevende
klasser van de lagere school. Van de
91 candidaten bleken er 43 reeds
éénmaal buiten de grenzen geweest
te zijn en 27 meerdere malen. Doch
zij allen bleken nog niet de helft van
de eigen elf provincies bezocht te
hebben. Maar wel werd door vele
candidaten gecorrespondeerd met
penvrienden in het buitenland.
Onze bevindingen kunnen we ten
slotte neerleggen in het volgende: uit
het bovenstaande blijkt, dat de leer
stof van de kennis van eigen land
op de middelbare scholen onvol
doende is; dat één of twee uur alge
mene ontwikkeling per week geen
overbodige luxe mag heten en dat de
mentaliteit van de tegenwoordige
jeugd nu niet bepaald op een hoog
peil staat. En na dit alles rijst de
vraag omhoog, of het onderwijs op
de middelbare scholen misschien niet
wat al te eenzijdig, vormelijk en ma
chinaal geschiedt, Misschien kunnen
de belanghebbende leraren hier een
antwoord op géven.
DE MAGGIPLANT.
Veertien dagen geleden plaatste ik
in de vragenrubriek een verzoek van
een lezeres uit Balfo (Gr.), die in
haar tuin een maggiplant had staan.
Mij persoonlijk was deze plant onbe
kend, hoewel ik me later herinnerde,
dat ik er, de meisjes op de huishoud
school ook wel eens over had horen
spreken. Ik vroeg dus de mening van
onze lezeressen-kring en ik moet
met blijdschap vaststellen, dat mijn
beroep op hen niet te vergeefs is ge
weest. Uit' alle delen van het land
heb ik brieven ontvangen met uit
eenzettingen en verklaringen, dik
wijls vergezeld van een paar blaad-
heet „Lavas" en behoort tot de toe
kruiden. Inderdaad is het heerlijk om
er enige blaadjes van in de soep te
gebruiken, want ze winnen het met
glans van de selderij, wat smaak be
treft. Echter, men moet slechts een
paar blaadejs fijn maken, want an
ders is de kans groot, dat de zeer
geprononceerde smaak te veel domi
neert. Men kan de plant gemakkelijk
zelf in een tuintje kweken, want ze
is niet veeleisend. Alleen heeft ze
graag zon. In het voorjaar schieten
de loten flink en vlug omhoog, zodat
de plant weldra anderhalve meter
hoog is en schermbloemen gaat dra-
in onze brein opgekomen. Dora
Werth). De plant, waarover het gaat,
ATTENTIE
Met ingang van a.s. Maandag 20 Juli moet
niet meer het rode wapentje ingeleverd worden,
wat zich aan de voorkant bevindt van het pakje
margarine „Wapen van Waddinxveen", doch in-
plaats daarvan is aan de achterkant van het
pakje een SLEUTEL aangebracht.
Blauwe wapen-tjes zijn niet geldig.
De Georganiseerde Waddinxveense Melkhandel
jes van deze plant. Het leuke is, dat
een dezer dagen een collega-redac
teur het bureau binnenkwam, zijn
neus een paar malen ophaalde en
belangstellend vroeg, of we ergens
aan het soep koken waren! Dat was
helemaal niet zo'n gekke vraag, want
op dat moment was mijn bureau
min of meer groen gekleurd van alle
maggiblaadjes!
Doch terzake. De meest uitgebrei
de uiteenzetting ontving ik van
mevr. B. M. S.—B. uit Gorinchem.
Mevr. B. vertelt in haar brief, dat ze
zelf in het bezit is van deze z.g.
maggi-plant". Onze lezeres schrijft
dan verder: „Enige jaren geleden las
ik een artikel afkomstig van de
„Maggi"-fabriek, die zich min of
meer beledigd voelde, dat men sprak
over een maggi-plant, want dat men
de bekende aroma niet hiervan
maakte. (Waarvan acte, mijne he
ren: deze gedachte is overigens nooit
gen. Voor het zover is kan men het
best een gedeelte van de selderij ge
lijkende bladen afplukken en drogen,
hetzij in de zon of in de oven. Daar
na maakt men ze fijn en heeft de
gehele winter voorraad om de soep
mee te kruiden (bewaren in fles). In
het najaar begint de plant af te ster
ven. Men heeft dan natuurlijk de
dikke stengels met bloemen al afge
sneden, want die putten de plant
slechts uit en zover ik weet heeft
men niets aan het zaad (behalve een
kweker om te zaaien natuurlijk!)
Tegen de winter drukt men het res
tant van de plant op de grond en
dekt haar af met turfmolm, wat rui
ge mest of dik onder de bladen. In
het voorjaar komen de scheuten dan
weer op en dit is dan de tijd om er
stekken af te nemen en de kennissen
rijk mee te maken. Geur en smaak
doen zeker wel iets aan maggi den
ken, reden, waarom ik hierbij enige
blaadjes voeg, dan kunt U zich zelf
overtuigen".
Tot zover de uiteenzetting van
mevr. B., waarvoor wij haar zeer
hartelijk dank zeggen. We kunnen er
tot haar geruststeling bij voegen, dat
de blaadjes nog in vrij goede staat
waren!
Vele andere reacties kwamen op
hetzelfde neer. De heer Th. W. uit
Sappemeer deelt nog mede, dat de
wetenschappelijke naam van deze
plant is „Levisticum officinale". Be
halve de bijnaam „maggi-plant"
wordt ze ook wel „Duitse selderij"
genoemd. De heer W. voegt er tevens
aan toe, dat van de plant, behalve
het blad, ook de stengel en de wor
tel gebruikt kan worden voor het
meergenoemd doel. Ook de heer W.
hartelijk dank voor zijn schrijven en
toelichting.
Verder ontvingen wij over deze
plant nog een schrijven van de heer
D, uit Gorinchem, nog een Gorin-
chemse lezer of lezeres, wiens(wier)
naam niet leesbaar was welke
laatste persoon meedeelt, dat hij of
zij de plant uit een kloostertuin heeft
meegebracht; verder van mevr. B.
E. uit Bloemendaal (uit het boven
staande blijkt, dat de plant wel
bloeit, zulks in tegenstelling tot Uw
bewering); en van Mevr. J. M. de V.
S. uit Gr. Deze laatste lezeres
schrijft: „Ik heb jarenlang zo'n plant
in de tuin gehad, maar door een
strenge winter is de plant toen af
gestorven. Ik heb al vaak geprobeerd
om opnieuw een plantje te krijgen,
maar het is me tot nu toe niet ge
lukt". Wie wil mevrouw de V.S. te
zijner tijd aan een stekje helpen? Nu
blijkt, dat er verscheidene lezeressen
zijn, die een plant bezitten, zal onge
twijfeld een hunner de Groningse
lezeres wel van dienst willen zijn.
Haar volledige naam en adres zijn
bij mij te krijgen.
Mag ik ten slotte alle genoemde en
niet genoemde schrijfsters en schrij
vers hartelijk dank zeggen voor de
door hen verstrekte inlichtingen? En
Mevr. B. te Balfo zal ongetwijfeld
wel tevreden zijn met bovenstaande
uiteenzetting.
DORA WERTH
Bij de Gemeentelijke Middel
bare Handelsavondschool met 5-j.
cursus te Gouda werd bevorderd van
klas 1 naar 2: Cor de Joode.
Van klas 2 naar 3: Nico den Har-
tog.
Van klas 3 naar 4: Jan Sanders.
Van klas 4a naar 5: Teun den
Ouden.
Van klas 4b naar 5: Piet Baan en
Jan Dekker
Voor bijzonder goede resultaten
een boek uitgereikt aan: Nico den
Hartog en Jan Dekker, allen te
Waddinxveen.
Deze week zal met de bouw
van het Herv. Verenigingsgebouw be
gonnen wordeh.
Mén hoopt dit gebouw met het
Kerstfeest in gebruik te nemen. Het
zal plaats bieden voor 326 personen.
A.s. Dinsdag zal de heer F.
van der Klauw zijn 40-jarig jubileum
herdenken bij de Ned. Spoorwegen.
Het zal deze spoorwegman die dag
niet aan belangstelling ontbreken,
daar hij in die kringen een geziene
figuur is. Naast zijn dagelijks werk
neemt hij ook deel aan allerlei ar
beid op R.K. soc. terrein.
Ds. J. J. Moll, Herv. pred. al
hier, die een beroep ontving namens
de synode, om als legerpredikant in
algemene dienst op te treden, heeft
dit beroep aangenomen. Hij is voor
nemens eind Augustus afscheid te ne
men van zijn gemeente.
Sinds 26 Maart 1950 was hij aan
deze gemeente verbonden, waarvan
één jaar als tijdelijk legerpredikant.
De Woningbouwveren. „Wad
dinxveen" benoemde tot schilder in
vaste dienst, de heer J. Hoogendoorn
te Boskoop.
Volgens een door het gemeen
tebestuur van Gouda uitgegeven sta
tistiek over het aantal leerlingen van
buiten Gouda, welk de verschillende
scholer. aldaar bezoeken, blijkt dat
uit onze gemeente 364 leerlingen een
of andere Goudse onderwijsinstelling
bezoeken,
Onze plaatsgenote Mej. H. E.
Sikkema slaagde te 's-Gravenhage
voor het examen coupeuse van de
Stichting Nederlands Modevak.
Zij werd opgeleid door Mej. Bouter
te Stolwijk.
HET GAAT OM KINDERLEVENS
DRINGEND BEROEP OP DE
OUDERS!
Wij hebben zeer groot respect, en
ieder weldenkend mens met ons,
voor alles, wat school en politie doen
om de jeugd een VEILIG verkeer bij
te brengen, voor nu en later.
Het Verbond voor Veilig Verkeer
slaat de medewerking van onderwij
zer en politieman buitengewoon hoog
aan, want zonder deze medewerking
in allerlei vorm zou de verkeerson
gevallen-statistiek ongetwijfeld een
nog droeviger beeld geven van het
aantal (jeugdige) verkeersslachtof
fers dan nu al jaren lang het geval
is. Op de achtergrond van menig
verkeersongeval, een kind overko
men, doemt voor onze ogen de scha
duw op van de ouders en vragen wij
ons af, of dit jonge leven niet to«h
gespaard was gebleven, indien ook
vader en moeder zich meer om de
veiligheid van hun kind hadden be
kommerd
Een pijnlijke vraag in een uiterst
pijnlijk geval, we zijn ons er volko
men van bewust. Een vraag evenwel,
die telkens, wanneer we over gedode
of gewonde kinderen lezen, met drin
gende ernst op ons af komt en ons
niet met rust laat.
Bekommeren de ouders zich wel
voldoende om de veiligheid van hun
kind? Is in de opvoeding thuis en
op straat ook de verkeersveiligheid
verweven, het vermanende woord,
het goede voorbeeld?
Wordt, wat op school aan verkeers
opvoeding wordt bijgebracht, door de
ouders gewaardeerd, voortgeholpen,
aangewakkerd, levendig gehouden?
Onze eigen ogen bedriegen ons niet.
Maar al te vaak zien we dat kinde
ren onder 't oog van hun ouders ge
vaarlijke spelletjes doen op de rij
weg en dat er geen woord van waar
schuwing over de lippen van vader
of moeder komt.
Maar al te vaak zien wij, dat
ouders in gezelschap van hun kinde
ren zich niet aan de verkeersregels
storen, dat ze zich door het verkeer
heenwurmen op een onverantwoor
delijke wijze, dat ze schuin de rijweg
oversteken, op de rijweg blijven
staan, straathoeken versperren, over
steekplaatsen blokkeren, enz. enz.
In welk gezin worden de kinderen
gewezen op de nalevign van de ver
keersregels? In welk gezin neemt
vader eens de moeite om de fietsen
te controleren in het bijzijn van de
kinderen? In welk gezin gaat vader
of moeder eens met de jongens en
meisjes de straat op om ze te wijzen
op de gevaren van roekeloosheid, on
oplettendheid, op de gevolgen van
baldadigheid, enz.?
Gaarne binden wij deze vragen
eens op de gewetens van de ouders
en doen we daarbij een dringend be
roep op aller medewerking aan de
verkeersopvoeding van de jeugd.
Laat di twerk niet over aan school
en politie alleen, doch neemt ook
zelf een werkzaam aandeel. Het le
vensgeluk van uw kinderen ten goede i
Verbond voor Veilig Verkeer.
OUDERS,
Laat dit werk niet over aan school
actieve medewerking aan de ver
keersopvoeding van uw kinderen
zijn, dat u lid wordt van de plaatse
lijke vereniging voor VEILIG VER
KEER.
(Bosk. Crt.)
INGEZONDEN
(buiten verantwoordelijkheid der redactie]
't CROQUETJE.
Weer getrouw als alle dagen,
Elf malen achtereen,
Had de torenklok geslagen,
Over 't dorp van Waddinxveen.
Men zag de mensen huiswaarts keren
Van 't meebeleefde feest.
En 't verlangen „naar de veren"
Herleefde ook in onze geest.
Dus werd toen de fiets bestegen,
Om dit verlangen te voldoen,
Maar bij 't splitsen onzer wegen,
Aanschouwden w'een visioen,
Wie rook er niet die fijne geuren?
Ontstaan door d'arbeid van een kok,
Wie wilde hiervan' niets bespeuren?
Wie dacht er toen nog aan de klok?
Zo stapten we iets later binnen,
We proefden 't product: croquet
'k Zou net aan nummer twee
beginnen,
Toen we zo plots werden „bezet",
De nauwe doorgang van de deur,
Werd daarop ingenomen,
Want aangetrokken door de geur,
Was nieuw bezoek gekomen.
Zij spraken slechts uit naam der
Wet,
Ter handhaving van rust en orde,
Die naar zij meenden door „Croquet"
Verstoord was doen geworden.
We aten voort met wrange lach,
En noemden onze namen,
Aan deze mannen van 't gezag,
Zoals 'k dat moet beamen.
Toen werd voor ons de deur ont
sloten,
En werden we verzocht te gaan,
Al hadden we ervan genoten,
De zaak was nog niet afgedaan,
Want met een boete te betalen,
Ter grootte van een „knaak",
Herstellen wij ons van ons falen,
Want die overtreding die was raak?!
Moraal luidt thans in grond
gedachten:
J. P. v. REEUWIJK Jr.
Naschrift.
Er is een oud spreekwoord, welk
zegt „het venijn zit in de staart". Zo
ook in deze bijdrage, reden waarom;
we in de laatste regel maar
hebben gezet.
Verder dient inzender wel te be
denken dat wetten en verordeningen
er zijn om te worden nagekomen,
ook al brengt overtreding daarvan
voor iemand, in dit geval u zelf, on
aangename gevolgen mee.
RED.
De jaarlijkse voetbalwedstrijd tus
sen Waddinxveen en het Goudse
G.S.V. had Woensdagavond plaats
op het sportterrein aan het Noord
einde.
De junioren hadden reeds eerder|
op Dinsdagavond hun krachten ge
meten en nadat de heer L. Rehorst,
als voorzitter van genoemde stich
ting, de aftrap had verricht, wisten
de Gouwenaars met 31 te zegevie
ren. Een behoorlijke belangstelling
gaf blijk niet alleen voor de voetbal,
maar ook met het doelmatige werk
van de stichting te sympathiseren.
Zo waren alle factoren aanwezig om
een prettige" avond te beleven.
Waddinxveen, sterk gehandicapt
door blessures van enige spelers, had
een verjongd elftal op de been ge
bracht wat het aanvankelijk nog zo|
slecht niet deed.
De aftrap van burgemeester War-
naar scheen te inspireren en na 10
minuten was het de Bruin van G.S.V.
welke de debuterende Zalm geen
kans gaf. 01.
Van de aftrap af namen Gelooven
en Ringelestein echter mee en zonder
een tegenstander te hebben ontmoet
schoot laatstgenoemde de bal onder
de falende handen van de doelman
naar 11. Een prachtige cross pas
van Ringelestein leverde via v. Ge
looven weer een doelpunt op, maar
het gebeurde juist aan de andere
kant na een fout v. Hofwegen en;
een grandioos missen van Biesheu
vel, dat de Vries er 12 van maakte.
Het boterde niet erg in de Geel-
zwartverdediging! Eerst nog een
schot tegen de lat en enige minuten
later opnieuw een gepasseerde Zalm
en Bonefaas kon nog net op de doel
lijn weg trappen.
Bij de nieuwelingen deden Sinteur
en Lammers wel aardige dingen zon
der echter tot grote hoogte te komen
Het was wel een sportief breed ge-1
baar om de toegestane penalty naast J
te schieten maar wij vonden zulks
niet verantwoord.
Toen dan ook Biesheuvel eenmaal!
vergat terug te spelen werd het 13|
en hiermee was het ijs gebroken.
Wat hierna nog gedemonstreerd I
werd was gewoonweg ergerlijk te|
noemen.
Het is geen kunst om met een on
verschillig gezicht je vereniging door
het slijk te halen en grootdoenerig te
trachten dit met onverschilligheid te
camofleren.
Het kwam zo ver dat G.S.V. vol
komen vrij spel kreeg en met gemak
(wij konden de tel haast niet bij
