Weekblad voor Waddinxveen
Di Spittel van de week
Kris-Kras
Uit het Parlement
MILLIONNAIRS.
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No. 425
Vrijdag 7 Augustus 1953
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Oefening Drietand.
Wij wisten dat zij deze maand zou
worden gehouden dat zij ons als
het zwaard van Damocles boven het
hoofd hing. Gelukkig hebben de
autoriteiten ons niet te lang in het
onzekere gehouden. Nauwelijks was
de nieuwe maand begonnen waarin
.jhetF' zou gebeuren, o£ de meermalen
aangekondigde proefmobilisatie was
in volle gang. De mannen van de
derdg divisie, die rechtstreeks bij de
ze grootscheepse oefening waren be
trokken, wisten nauwkeurig wat hen
te doen stond, doordien zij reeds in
Mei hun aanwijzingen thuis kregen.
Het gewone publiek was eveneens
voldoende voorbereid op de dingen
die zouden komen: oranje en witte
biljetten de radio met haar aan
wijzingen de treinen, nu in de
eerste plaats gericht op het vervoer
der militairen, enkele wegen die wa
ren afgezet en auto's die korte tijd
werden gevorderdhet ging alle
maal zoals het gaan moest. Wij wer
den weer bepaald bij de mobilisatie-
dagen van Juli 1939 of, als wij iets
ouder zijn, ook bij die van Augustus
1914. Indien wij door deze oefening
op de een of andere manier uit de
dagelijkse sleur zijn gehaald in
dien wij er enig ongerief door heb
ben gehad, dan overheerst de ge
dachte: gelukkig, het is niet echt
het is „maar" een de werkelijkheid
benaderende oefening, een proefne
ming, een experiment, dat niet zoals
bij de televisie een paar jaar moet
duren.
Met onze televisie zijn we inmid
dels een bescheiden stapje verder
gekomen. Na 1 October, het einde der
experimentele periode, zal het aantal
televisie-zenduren worden uitgebreid
en op condities, waarover nog in de
Kabinetsvergadering wordt overlegd,
zullen de omroepverenigingen bij de
uitzending betrokken blijven.
Is er nu voor de televisie tenmin
ste enige zekerheid van groot be
lang voor af te sluiten contracten
met artisten en andere, die na 1 Oc
tober hun krachten zullen geven
ook voor de bromfietsberijders be
gint het te schemeren. Neen, het is
nog niet zo ver, dat zij nu allemaal
precies weten waar zij aan toe zijn.
Slechts de berijders van een veertien
in de Staatscourant met name ge
noemde merken weten nu, dat zij op
het rijwielpad moeten waar zij
niet bepaald met open armen worden
ontvangen! maar de bromfietsers,
die een ander merk berijden, (en dat
zijn er zo'n 120.000!) mogen noch op
het rijwielpad, noch op de grote rij
weg omdat zij geen nummerplaat
hebben.
Alle regeling is moeilijk, zouden
wij met een variant op het spreek
woord willen zeggen. Waarom al die
bromfietsmerken moeten worden op
gesomd, is ons ten enenmale een
raadsel, te meer, daar de omschrij
ving, wat nu eigenlijk een bromfiets
is, bepaald duizelingwekkend in die
zelfde Staatscourant werd opgeno
men door de volgende, meer dan
prachtige volzin: „de aanwezigheid
van een stuurinrichting, trappers en
een of meer zadels van voor norma
le rijwielen bruikbare vorm en afme
tingen, welke delen zodanig aan het
voertuig zijn aangebracht, dat dit,
ook met blijvend uitgeschakelde
hulpmotor gedurende langere tijd en
met redelijke krachtsinspanning zo
wel door een op het zadel gezeten
bestuurder door middel van trappers
als door een voetganger aan de hand
kan worden voortbewogen" en ver
volgens zin twee: „de aanwezigheid
van wielen met luchtbanden, waarbij
de grootste middellijn van de velg
tenminste 50 cm bedraagt". Een prac-
tisch mens, die zelf een bromfiets in
elkaar knutselt, zou ook weten waar
hij aan toe was, indien men zich zon
der meer aan een (duidelijke!) brom
fiets-omschrijving hield en de mer
ken daarbij maar uitschakelde. Voor
rijwielen en voor auto's heeft men
toch immers ook niet met merken te
maken? Dat sticht maar verwarring.
Al met al: de bromfietsgeschiedenis
zal eerst dan behoorlijk zijn gere
geld, indien voor dit „langzame snel-
verkeersmiddel" eigen, paden worden
aangelegd. Dat zal «echter nog wel
enige tijd duren. Voorlopig is de last
van de rijweg naar het rijwielpad
overgebracht en de eerste dag van de
„verwijzing" moesten wij, bij Mui
den, prompt een botsing van twee
bromfietsen op het rijwielpad note
ren!
Kunnen wij dientengevolge niet
enthousiast zijn over de verplaatsing
van deze verkeersmoeilijkheden, wij
kunnen ook niet zeggen, dat er in
Duitsland met enthousiasme wordt ge
zocht naar de oorlogsmisdadigers, die
Tweede Kerstdag uit de Bredase ge
vangenis ontvluchtten. Toch „drup
pelen" de „heren" zo langzamerhand
binnen. Nummer vijf is in de kraag
gepakt en hier te lande werd de man,
die de ontvluchting in orde had ge
maakt „versierd" zegt men te Am
sterdam voor zijn wangedrag ge
grepen. Daar was men ook al niet te
vroeg mee!
FEEST.
In de gemeente waar ik geboren
ben, dat is nu bijna een halve eeuw
terug, woonden zeer rustige mensen.
Ze sprongen zelden of nooit uit de
band omdat er geen gelegenheid
was om dit te doen. De ene dag was
gelijk aan de andere en aanleiding
voor feestvieren was er slechts een
keer per jaar. Dat was als achter de
hooibouw een punt gezet werd, dus
wanneer voldoende hooi in de bergen
gestouwd was om de beesten gedu
rende de wintermaanden hun eten te
kunnen geven.
Als de een klaar was, werd de an
der geholpen en met hei feestvieren
werd gewacht tot niemand meer een
sprietje gras of hooi had liggen. En
als hét zover was, nou, dan begon
het feest. Zo maar, zonder lange
voorbereidingen of geldinzamelingen.
In de nacht werd door enkele bewo
ners het marktplein versierd en als
hét dorp ontwaakte kon men aan een
ieder zien, dat hij of zij niet met het
verkeerde been uit bed was gestapt.
De dorpsharmonie gaf 's morgens om
8 uur een concert en trok daarna, al
blazend, het dorp door. Niemand
bleef thuis en trok achter de muziek
aan. Er werden volksdansen uitge
voerd, kinderspelen georganiseerd,
ringrijden, tobbesteken, enz., en de
ouden van dagen werden vooraan op
banken gezet om niets te rrussen van
dit zo spontane feest. Tussen de be
drijven door werden grote hoeveel
heden hooibouwbier weggeschonken
en behoefde niet betaald te worden.
Dat feest duurde de hele dag en nie
mand dacht er aan de boel in de war
te sturen.
Nu ben ik in mijn vacantie in een
dorp geweest waar ook het hooi-
bouwfeest werd gevierd. Maar wat
een verschil met mijn gemeente.
Geen versierd marktplein, maar een
bij elkaar geraapt stelletje kermis
attracties. Geen ereplaats voor de
ouden van dagen, die loerden al
hoofdschuddend van achter hun gor
dijntjes naar de feestelingen met
feestneuzen en -maskers. Ik heb zo'n
oudje gesproken en die verelde mij,
dat er 's avonds, onder invloed van
sterke drank, in het dorp werd ge
vochten. Mijnheer, ik vraag U is dit
nu de dankbaarheid die getoond
wordt omdat het hooi binnen is?
Geef mij maar de tijd van een 50
jaar terug, dat was een tijd van één
zijn, van samen aanvoelen.
Daarom schoot mij de herinnering
te binnen van de feestelijkheden in
mijn geboorteplaats en ik zei met het
oudje: geef mij de tijd terug van 50
jaar geleden.
KRIS-KRAS.
Het is een lange rij wetsontwer
pen, die door de Eerste Kamer de
laatste weken is afgehandeld. Nu de
Tweede Kamer het lang verbeide
zomerrecès is begonnen, is het zaak
voor de Senaat om de achterstand
niet al te groot te laten worden. On
ze Senatoren vergaderen veel min
der dan de leden van de Tweede
Kamer. Meestal maar één dag per
week, soms twee en in de begro
tingstijd komt het voor, dat zij drie
dagen achtereen hun wijze hoofden
breken over de ingewikkelde rege
ringsstukken. De Tweede Kamer
vergadert vrij constant van Dinsdag
tot en met Vrijdag. Het aantal ver
gaderingen is dus in de Eerste Ka
mer veel kleiner. Om bij te .blijven
is hét daarom noodzakelijk langer te
vergaderen, de laatste jaren tot om
streeks half Augustus, maar boven
dien moet men minder praten. Dit
laatste mag dan wel eens moeilijk
vallen, men kan niet ontkennen, dat
beperking hun helemaal vreemd is.
Het regiem van voorzitter Jonkman
is hard vergeleken bij dat van zijn
voorganger Prof. Kranenburg. Deze
beëindigde de middagvergadering
om half vijf en als het 's avonds
half elf was, vond iedereen het erg
laat. Maar voorzitter Jonkman kijkt
niet naar de klok en het schijnt hem
een plezier te zijn de lange vergader
tijden van de meer onstuimige col
lega's aan de overzijde van het Bin
nenhof, te slaan. Op zichzelf kan de
ze poging niet onverdienstelijk ge
noemd worden, mits zij maar niet
ten koste gaat van de regie. En van
regiefouten is Minister Mansholt de
laatste weken het slachtoffer ge
worden. Het belangrijke wetsont
werp „rechtshandelingen landbouw
gronden" kwam drie weken geleden
in behandeling. Een voorstel, dat de
regeling van de grondprijzen behelst
gedurende vijf jaar, en dat zich te
vens uitspreekt voor een voorkeurs
recht van de pachter.
De Eerste Kamer deed haar best
en hield forse redevoeringen, maar
aangezien Minister Mansholt des
avonds een diner had met de Ame
rikaanse onder-minister van land
bouw, kon hij niet dezelfde dag ant
woorden. Dat zou volgende week
gebeuren. Het antwoord kwam. Het
was een felle bestrijding van de be
togen van de heren Kolff (c.h.) en
Molenaar (v.v.d.) Niet geheel onbe
grijpelijk wensten zij te repliceren.
Maar daarvoor was geen tijd meer
en zo kregen we dan de replieken
deze week. Na een afschuwelijk ver
minkt debat in drie bedrijven, waar
door de levendigheid volmaakt ver
loren ging, werd het ontwerp aan
genomen met 2911 stemmen. Te
gen waren de c.h.u., c.p.n., de heren
Hellema Tjalma (a.r.) en Molenaar
(v.v.d.)
Met 295 stemmen heeft de Eer
ste Kamer ook het ontwerp aan
vaard om aan 40.000 personen de
mogelijkheid te geven het Nederlan
derschap terug te krijgen, hetgeen zij
verloren hadden door in dienst te
treden van het Duitse leger of de
Duitse staat. De tegenstanders wa
ren de communisten, de heren Die
penhorst (a.r.), De Vos van Steen-
wijk en Louwes (beiden v.v.d.) Men
zal zich herinneren, dat het oor
spronkelijk de bedoeling van Minis
ter Mulderije was om alle staatlo
zen weer met één pennestreek het
Nederlanderschap terug te geven. De
Tweede Kamer wilde dit niet. Zij
wenste, dat de zware misdadigers
staatloos zullen blijven. De Eerste
Kamer sprak zich echter uit voor
het oorspronkelijke ontwerp.
In het wetsvoorstel-Donker zag zij
tal van inconsequenties. En voor
sommigen waren die zo onoverkome
lijk, dat zij tegen hét ontwerp stem
den.
Wat de Eerste Kamer Dinsdag j.l.
presteerde, was zonder meer onaan
genaam. Op deze laatste dag voor
de zomervacantie behandelde zij in
zes uur tijd precies twintig wetsont
werpen. Zij waren niet allemaal van
groot belang, maar er waren er bij
die destijds in de Tweede Kamer
vrij veel debat hadden opgeleverd.
Nu werd het een lange middag, zon
der dat er iets groots aan de orde
kwam. Zo werden de ontwerpen, die
verband houden met de watersnood,
aangenomen. Ook de salarisverbete
ring van de ambtenaren en de im-
munisatiewet voor de militairen le
verden niet al te veel moeilijkheden
op. In al deze korte debatten kwa
men geen nieuwe gezichtspunten
naar voren, zodat de vele Ministers
die stuk voor stuk achter de Rege
ringstafel moesten plaats nemen,
niet veel moeilijkheden ondervon
den.
En nadat dit allemaal voorbij was,
kon ook voorzitter Jonkman de zo
mervacantie inluiden. Niet zonder
trots deelde hij mede, dat alle spoed-
Officieële Mededelingen
SPREEKUUR BURGEMEESTER.
Wegens vacantie is de burgemees
ter verhinderd spreekuur te houden
op Vrijdag 7, Dinsdag 11 en Vrijdag
14 Augustus 1953.
DIENSTPLICHTWET.
De burgemeester van Waddinx
veen brengt ter algemene kennis:
1. dat alle oproepingen voor de keu
ring van de lichting 1954 zijn ver
zonden;
2. dat de in 1934 geboren mannelij
ke personen, die in een der Ne
derlandse bevolkingsregisters zijn
opgenomen, of daarin hadden be
horen te zijn opgenomen, en de
oproeping voor opkomst ter keu
ring dan wel een bericht van
niet-inschrijving nog niet hebben
ontvangen, zich voor 1 Januari
1954 ter gemeentesecretarie moe
ten aanmelden.
Waddinxveen, 1 Augustus 1953.
De burgemeester voornoemd,
A. OUDIJK, l.b.
eisende ontwerpen zijn afgehandeld.
En hij wekte zijn medeleden op zich
bezig te houden met de bestudering
van het E.D.G.-verdragt terecht
noemde hij dit een ingrijpend ver
drag. dat een brede behandeling in
de Senaat vraagt. Vooral omdat de
feiten veranderd zullen zijn sinds
de Tweede Kamer dit ontwerp heeft
behandeld. De Duitse verkiezingen
zijn dan achter de rug. En van de
uitslag daarvan hangt de internatio
nale politiek terdege af. Dus ook het
E.D.G.-verdrag.
MENSEN DIE WIJ IN CANADA
NIET KUNNEN GEBRUIKEN.
Het gebeurt nog al eens dat wij
brieven ontvangen met als inhoud:
„Kan men mij ook gebruiken in Ca
nada?"
Het antwoord hierop moeten wij
schuldig hlijven. Liever willen wij
omschrijven: „Mensen die wij in Ca
nada niet kunnen gebruiken,". Dezul
ke zijn er zeer vele. Het kan zijn dat
sommige bruikbaar kunnen worden
gemaakt, maar dit is altijd riskant.
Iedereen is niet geschikt voor dit
grote land. Nederland is een klein
landje en Canada is ontzaglijk groot
daarbij vergeleken. En dit heeft in
vloed op de mens. Er zijn nu een
maal zulke mensen die in een klein
landje passen en zich moeilijk kun
nen aanpassen in een land wijd van
begrip. Mensen die zeer nauw aan de
familie hangen en menen iedere dag,
of week, of maand de familie te moe
ten zien, kunnen in Canada niet ver
keren. Blijf alsjeblieft in Nederland.
Er zijn er die er zo gewoon zijn ge
raakt dat de Staat de grote Vader is
en voor zijn kinderen moet zorgen,
dat zij alle persoonlijk initiatief heb
ben verloren, zij zijn gewend onder
steuning te ontvangen voor alles en
nog wat. Indien ze uit hun werk
zijn, dan voorziet de Staat in hun
behoeften, indien ze ziek zijn dan
gaan ze op kosten van de Staat in
het hospitaal, enz. Zulke lieden zijn
nooit de kinderschoenen ontgroeid.
Het weinigje fut dat er in zat, ging
er nog uit. Indien iemand aan zulk
een toestand gewend is geraakt en
het daar best in uithouden kan
wij zouden dezulken ten sterkste
aanraden kom hier niet.
Ge zoudt er aan toedragen dat wij
zulk een toestand ook hier kregen,
iets dat wij beslist niet willen. Het is
hier gelukkig nog niet zo. Wij moeten
Troost U, volk der lage landen,
Neêrland heeft nog millionnairs;
laat ik dit mogen bezingen
in mijn wekelijkse vers;
zevenhonderd-zes-en-twintig
Croesussen zijn er in 't land;
als U interesse hebt soms,
plaatsen zijn er nog vacant.
Maareen millionnair moet
dokken,
hij 's de kracht van onze staat;
houdt zo iemand maar in ere
en maak hem dus nimmer kwaad.
Hij schuift af een aardig centje
in de grote fiscus-pot,
dat is wel in heel de wereld
ied're millionnair z'n lot.
Maar het voordeel voor ons allen
is toch werk'lijk niet gering;
hij betaalt, wat wij niet kunnen,
dat is een belangrijk ding.
Hoe meer millionnairs er hier zijn,
des te meer maakt dit ons blij;
't leeuwenaandeel komt van hen af,
des te minder dokken wij!
Zeven-honderd-zes-en-twintig,
't aantal is nu niet zo groot:
af en toe komt er een nieuwe,
af en toe gaat er één dood.
Maar, op tien millioen bevolking
(en hierin schuilt ook veel waars)
zeg je toch: ruim zevenhonderd
millionnairs; ze blijven schaars
HENK VAN HEESWIJK.
hier mensen hebben met persoonlijk
initiatief, die zich zelf willen helpen
zo veel mogelijk. Zij, die zich zelf
niet willen helpen, drijven op ande
ren, en worden lastposten. Wanneer
ge dezulken helpt dan gaat het
slechts van de wal af in de sloot.
Iemand die zo veel mogelijk de werk
uren verkort wil zien en veel naar
zijn horloge kijkt past hier ook niet.
Zo iets mag in Nederland gaan, maar
het loopt hier op een mislukking uit.
Canada heeft behoefte aan wer
kers. Indien het ons begonnen is om
zo min mogelijk te doen en dan zo
veel mogelijk er voor te beuren dan
passen wij hier niet. Mensen met een
minderwaardigheidsgevoel moeten
hier ook niet zijn. Wanneer ge u
eerst moet behelpen in een krot, of in
een oud karretje moet rijden en u dit
dan een minderwaardigheidsgevoel
geeft, dan aouden wij zo iemand
sterk afraden hier te komen. Indien
iemand het in Nederland goed heeft
en alles netjes en zindelijk moet
hebben en dan hier in de modder
moet omploeteren voor een of twee
jaar, zo iemand heeft een vreselijk le
ven.
Wij hebben hier mensen nodig met
ruggegraat die nog wat ijzer in het
bloed hebben. Zulke mensen worden
schaars. Mensen, die het koninkrijk
Gods willen zoeken ook in Canada.
Mensen die niet alleen zoeken iets
te halen maar die ook iets hebben
te geven.
Hier moet gebouwd worden, maar
ook bewaard worden. Bewaren dat
gene wat Nederland groot heeft ge
maakt en dan ook gewillig dat mede
te delen aan Canada. Wie zichzelf
zo weet te verliezen, zal ook het
ware zelfbehoud bewerken en zal
ook ten zegen zijn.
Het woord der Schrift geldt ook
hier: In het zweet Uw aanschijns
zult gij Uw brood eten! Menigeen
klaagt verkeerd te zijn ingelicht in
Nederland en dus te zijn bedrogen.
Indien ge het bovenstaande in acht
neemt dan wordt ge niet bedrogen
en dan valt het u zelfs mee.
De mens wil zich zelf zo gemak
kelijk bedriegen. Verstandige men-
De zorgen van morgen bestrijden
is 't heden van zorgen bevrijden.
Bespaart onnodige zorgen, tijd en last. Laat de Nutsspaarbank kosteloos
voor U betalen Gas, Water. Electriciteit, Telefoon, Periodieken, School
gelden, Polderlasten, Leveranciers.
Sluit U aan bij de OPHAALDIENST van de
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda
