Weekblad voor Waddinxveen
Jfloedet de Vrouw.
De Spietyd van de week
Kris-Kras
Uit het Parlement.
We ek agenda
De dijk is dicht.
Gemeentebedrijven Waddinxveen
No 439
Vrijdag 13 November 1953
9* Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
De vlaggen gingen uit.
Terecht. Het laatste grote gat, in die
gedenkwaardige Rampnacht van de
lste Februari in onze dijken ge
slagen, was dicht: het 67ste stroom-
gat, dat de Dienst Dijkherstel af
sloot, waarmede niet minder dan
480 kilometer dijk was gerepareerd.
Wij mogen zeggen, dat de strijd te
gen het water in het algemeen zon
der veel ophef - zonder reclame -
is gevoerd. Ook daarom was het
prettig, dat by die laatste dichting
ons volk in zijn geheel kon luiste
ren naar „de slag om' Ouwerkerk".
De radio, die tijdens de ramp zulk
groot en goed werk deed, hoeft er
in de laatste fase van het - voorlo
pige - herstel voor gezorgd, dat ook
mensen thuis een goede indruk kre
gen van het werk, dat daar die laat
ste nacht van de dijkdichting met
de „.Operatie Viermaal Phoenix"
werd uitgevoerd.
Merkwaardig: kleine draagbare ra
diozenders maakten deze goede re
portages van Jan de Troye, Guus
Weitzel en Tom Nieuwenhuizen mo
gelijk - hetzelfde soort zenders, die
tijdens de ramp zulke goede diens
ten bewezen. Merkwaardig ook. dat
het eiland, in de eerste dagen van
de r§mp vergeten, nu in het middel
punt der algehele belangstelling
stond.
De dijken weer heelbijna 600
grote en kleine gaten weer dicht! Er
was reden te over om in geheel Ne
derland de vlaggen uit te steken en
om dankdiensten te houden. Het zal
nog geruime tijd duren, voor de ge
volgen van de grote overstroming
teniet zijn gedaan. Nog zijn de dij
ken slechts provisorisch hersteld -
nog staan vele gedeelten van eens
vruchtbaar land onder water - nog
zal de schoonmaakdienst niet bij de
modder behoeven neer te zitten - ve
le gebouwen zullen door het steeds
weer terugkerende water zijn onder
mijnd en het zal nog jaren duren,
voor men zal kunnen zeggen: nu is
materieel alle leed geleden. Maar de
zee heeft geen vrij spel meer. Een
belangrijke periode is na de ramp
afgesloten.
Dat Hare Majesteit de Koningin bij
het sluiten van het laatste dijkgat
persoonlijk aanwezig was, deed het
hart goed. Wij weten wel, dat Hare
Majesteit zowel in lief en leed met
haar volk meeleeft, doch het stemt
altijd tot vreugde, indien wij hiervan
telkens weer de bevestiging krijgen.
De korte felicitatie, welke Vrijdag
nacht door de radio tot ons kwam,
heeft menige luisteraar diep geroerd.
Het was mede verheugend, te mo
gen constateren, hoe aan de oproep:
de vlaggen uit, algemeen gevolg is
gegeven. Te Groningen gingen even
te voren de vlaggen uit voor pro
fessor dr F. Zernike, die de Nobel
prijs verwierf - een eer, die sinds
1936 geen Nederlander te beurt was
gevallen. Van eer gesprol«en: Am
sterdam voelde zich in zijn eer aan
getast door de uitlating van Minis
ter Beel, dat deze stad in staatsrech
terlijke zin niet de hoofdstad des
lands was, omdat in Den Haag de
regering en het parlement zetelen.
Dit heeft heel wat stof doen op
waaien. De 'Minister verduidelijkte
later zijn bedoeling en erkende de
symbolische waarde van Amsterdam
als hoofdstad van het land. Deze
storm in een glas water heeft tot
uiteindelijk resultaat gehad, dat de
heer Weiter de toezegging kreeg, dat
aan de staatscommissie voor de
Grondwetherziening zijn vraag zal
worden voorgelegd of in art. 52 der
Grondwet handelende over de inhul
diging van de koning „binnen de
stad Amsterdam'' de woorden kun-
worden toegevoegd: ;,de hoofdstad
des lands". Inmiddels K men in die
hoofdstad des lands lang niet tevre
den over de gang van zaken. Dit
bleek wel bij de algemene beschou
wingen over de Gemeentebegroting
1954, waarbij verscheidene raads
leden scherpe critiek hadden op de
besluiteloosheid van het dagelijks
bestuur der gemeente. Amsterdam
heeft zo goed als geen stadhuis (Den
Haag wel!) en de tunnelplannen
hebben een tempo, waarbij een slak
kengang nog gunstig afsteekt. Sane
ringsplannen zijn er bij de vleet,
doch van uitvoering komt niet veel,
aldus klagen deze raadsleden.
Het zijn hier niet alleen de ge
meenteraadsleden die klagen. Om bij
die tunnelplannen te blijven: het
IJ-tunnelcomité heeft weer een
persexcursie gehouden ditmaal
naar het Waterland, benoorden Am
sterdam, om de Pers en anderen!
eens goed duidelijk te maken, hoe
groot de verliezen zijn, die worden
geleden, doordat de hoofdstad nog
steeds geen vaste oeververbindingen
heeft. Als Amsterdam niet op past
en.... spijkers met koppen gaat
slaan ook voor zijn IJ-oeververbin-
dingen om zulk een gewaagde beeld
spraak maar eens te gebruiken, dan
kon het wel eens zijn, dat on
danks traditie en „symbolische waar
de" een andere stad er meer recht
op zou hebben, hoofdstad te worden
genoemd!
DE BRIEF.
Het beloofde een regenachtige
avond te zullen worden. Zo'n na
jaarsavond waarop het buiten zo erg
onplezierig kan zijn, maar binnen
des te gezelliger als de kachel snort
en je je vermoeide benen lekker lui
kunt uitstrekken met een genoegelijk
boek. Maar ik had nu letterlijk niets
in huis dat me zinde en heerlijk
verveeld zakte ik lekker lui in een
stoel. Ik zat een beetje te knikkebol
len, toen ik plotseling klaar wakker
werd omdat er hard gebeld werd.
Een beetje uit mijn humeur omdat
ik aanvoelde, dat deze avond, waar
op ik nu eens heerlijk lui dacht te
kunnen zijn, weer niet zou verlopen
als ik mij had voorgesteld, sukkelde
ik naar de voordeur. De gast scheen
wel ongeduldig, want voor de tweede
maal rukte hij of zij aan de bel op
een manier die alle perken te buiten
gaat. Ik maakte open en daar stond
een nog tamelijk jongeman die mij
meteen vroeg of hij binnen mocht
komen. „Kom er in", zei ik, „maar
vertel me eerst wie U bent en wat
U in deze schone vesting drijft en
Heeft 'Nederland een hoofdstad of
niet? Dat was een der vragen, waar
mee de Tweede Kamer zich bezig
hield tijdens de behandeling van de
begroting van Binnenlandse Zaken.
Moet een wet dit regelen? Minister
Beel meende van niet. Amsterdam
wordt alleen maar in de Grondwet
genoemd als stad der inhuldiging.
De Regering en het Parlement zijn
er niet gevestigd. En daarom heeft
het begrip hoofdstad alhans juri
disch geen wezenlijke betekenis.
De bedoeling van de Minister van
Binnenlandse Zaken was niet slecht.
Maar de Kamer viel over de woor
den „geen wezenlijke betekenis". „U
moet die passage in de Memorie van
Antwoord corrigeren", zo zeide de
heer Beernink, „maar als U dat niet
doet, dan blijft Amsterdam voor ons
toch de hoofdstad!"
Het debat kwam al aardig in de
sfeer van het sentimentAmster
dam is hoofdstad krachtens haar
heerlijk wezen en rijke geschiedenis,
aldus de heer Scheps. De nuchter
heid van de heer Verkerk luidde:
Anders komt men tot de conclusie,
dat we een hoofdstad hebben zonder
raadhuis, een hofstad zonder paleis,
en daarnaast een Rotterdam dat rus
tig opstoomt.
Minister Beel heeft alle misver
stand maar weggenomen. De be
windsman zong Vondel na: „Bemint
dan Amsterdam, de glorie van Uw
steden, de pijler van de Staat". En
daarmede heeft hij alles weer gqed-
gemaakt..
Men mag blij zijn, dat er nog een
probleem Amsterdam was tijdens de
behandeling van dit eerste begro
tingshoofdstuk. Want verder kwa
men al de bekende vraagstukken
weer aan de orde, zonder dat er iets
nieuws werd gezegd.
Een ander probleem dat met „spoed"
wordt afgewerkt, is de Friese kwes
tie. Alle adviezen zijn nu binnen.
Het vraagstuk komt binnenkort in
de Ministerraad en daarna zullen de
Friezen wel tevreden zijn. Het poli-
tievraagstuk is nog steeds niet gere-
waarom U juist aan m\jn bel trok".
„Wie ik ben, mag ik niet zeggen,
maar ik heb een waarschuwing voor
U namens de Waddinxveense bevol
king. U zegt mij onmiddellijk dat U
Kris-Kras bent, de man die Wad
dinxveen op stelten zet, eerst met
een vliegerwedstrijd, nu weer met
die huis vlij tactie. Ik weet, dat U een
brief heeft ontvangen van iemand
die dolgraag aan die actie wil mee
doen, maar zich niet de persoon voelt
om deze actie te organiseren. Uit
naam van deze persoon wil ik nu
weten of U inderdaad Kris-Kras
bent. Zo ja, dan is ons doel bereikt
en zullen wij U een beetje in de ga
ten houden, ondanks uw vermom
ming die U aantrekt, zoals bij die
vliegerwedstrijd. En nu: uw ant
woord".
Nou, daar stond ik. Met een mond
vol tanden nog. En in de kamer die
brief van M. J. S.v. d. L. die ik
had ontvangen, en die graag wil we
ten wie ik ben.
Maar ik motet die man uit de gang
kwijt. En daarom zei ik voorzichtig:
„Als ik nu inderdaad Kris-Kras zou
zijn, dan moet U uit mijn naam aan
dife persoon, die de brief zond zeggen
dat de huisvlijt-actie georganiseerd
wordt, maar dat zijn of haar hulp
nodig is. Ik heb gehoord, dat er over
leg gepleegd wordt met de uitgever
van dit blad. Er is reeds een jury-lid
van buiten deze gemeente aange
zocht en die heeft vastgesteld, dat
niet alleen volgens voorbeelden ge
werkt mag worden, maar ook eigen
ideeën uitgewerkt kunnen worden.
De inschrijving moet op formulieren
geschieden, die t.z.t. tegen de prijs
van 25 cent verkrijgbaar zijn bij na
der op te geven adressen, bij wijze
van inschrijfgeld. De inschrijvings
datum sluit de zo veelste December
1953.. U ziet wel mijnheer, dat er aan
de huisvlijt-actie gewerkt wordt. En
verlaat nu met spoed mijn woning".
„Bent U Kris-Kras of kent U hem
goed", vroeg hij nog. Het laatste heb
ik hem toegegeven, want ik ken in
derdaad Kris-Kras in tweeërlei
vorm: zonder en met vermomming.
Maar de huisvlijt-actie moet sla
gen al staat heel Waddinxveen dan
ook op stelten.
U hoort of leest er wel meer van.
Tot de volgende week.
KRIS-KRAS
geld. De verbetering van de salaris
sen der burgemeesters is niet vol
doende, de financiële verhouding
tussen Rijk en Gemeente geeft geen
reden tot juichen, de gemeenteclassi
ficatie moet worden opgeheven: het
zijn de jaarlijks weerkerende pro
blemen, die na lang wachten wel
eens tot het verleden zullen beho
ren Maar tijdens deze behande
ling is men er geen steek mee opge
schoten.
Tussen de behandeling van de be
grotingshoofdstukken door kwam het
voorstel van de Regering aan de
orde de schadeloosstelling van de
Kamerleden te verhogen. De Tweede
Kamerleden krijgen als ook de
Eerste Kamer accoord gaat met
ingang van 1 Januari 1953 f 10.000.
als zij niet verder dan 10 km. van
het Binnenhof wonen. Tussen 10 en
75 km. ontvangen zij jaarlijks
f 10.600.en wonen zij nog verder
weg, dan wordt de schadeloosstel
ling f 11.200.Tot nu toe zijn deze
bedragen resp. f 7200.f 7800.en
f 8400.Ook de vergoedingen voor
13-14 November Grote Mulo-Bazar.
Zaterdag 14 November Klaproosdag.
Woensdag 18 November Zonnehuis
film in Jeugdgebouw Stationstraat.
Woensdag 18 November Uitvoering
„Concordia'' in Cantine N.V. Dob-
belmann.
Donderdag 19 November 4.30 uur
Kinderfilmmiddag; 7.30 uur film
avond, uitg van Chr. Metaalbew.
Bond in Jeugdgebouw Stationstr.
Donderdag 19 November Ledenver
gadering „Het Groene Kruis" in
Hotel De Unite.
Vrijdag 20 November Ledenvergade
ring N.C.V.B.
Vrijdag 20 November Uitvoering
„Morgenrood" in Cantine N.V.
Dobbelmann.
Dinsdag 24 November Contactavond
Maria-Congregatie en N.K.J.B.
Donderdag 26 November Lezingen
comité Voordrachtsavond.
Vrijdag 27 November Vergadering
C.B.T.B. Spreker Mr. B. W. Bies
heuvel.
van f 30.krijgen als zij op de dag
voordat de vergadering begint, van
huis moeten om op tijd aanwezig te
zijn. De Tweede Kamer heeft niet
gesproken over de schadeloosstelling
van de Eerste Kamer. Het is een
goed gebruik, dat men dit niet doet.
Maar ook over haar eigen schade
loosstelling is niet veel gezegd. De
communist Gortzak deed een poging
om deze verhoging als onrechtvaar
dig voor te stellen,daar „de arbei
ders" maar 5 pet. krijgen.
Het is altijd gemakkelijk een der
gelijke verhoging te becritiseren.
Maar men moet niet vergeten, dat
niets zo onzeker is als Kamerlid te
zijn. Men kan van partij veranderen,
men kan na vier jaar niet herkozen
worden; kortom ook een Kamerlid
moet verantwoord zijn ten opzichte
van zijn gezin. Dat men men neven
functies heeft, is niet te verwonde
ren, want van het bedrag der scha
deloosstelling moet men alle onkos
ten zelf betalen. En voor een afge
vaardigde uit Limburg zijn deze
hoog. Het is de kunst om de bedra
gen zo te bepalen, dat men geen be
roepspolitici kweekt, maar dat men
toch ook niet de financiële omstan
digheden voor de Kamerleden zorge
lijk maakt.
De Tweede Kamer heeft met 76-6
stemmen het voorstel aanvaard. Te-
(De slagen aan ons grondgebied
en aan onze welvaart gebracht,
zullen worden hersteld, maar de
wond in veler hart is nog open).
Uit de radiorede van H. M. Ko
ningin Juliana.
De strijd is uit: de dijk is dicht!
Het water hegft het weer verloren;
ons land en volk deed trouw zijn
[plicht
en Zeeland is opnieuw herbaren.
Slechts schreê voor schreê ging men
[vooruit,
het werden uren, dagen, weken,
maar 't water werd steeds meer
[gestuit,
terug uit Zeeland's vruchtb're
[streken.
De strijd is uit: het pleit beslecht,
na maanden van gestadig zwoegen,
na menig zwaar en wild gevecht,
waarvoor wé allen lasten droegen.
Vernuft, techniek en mannenkracht,
ja, al v^t, wat ons volk kon bieden,
werd vastbesloten voortgebracht,
en zó kon 't wonder hier geschieden.
De strijd is uit: de vlag in top!
Het monster is teruggedrongen;
we voelen Zeeland's harteklop',
een danklied wordt er blij gezongen.
En langzaam-aan ontspant 't gezicht:
weer nieuwe roem in de historie.
Zeeland heraamt: de dijk is dicht!
Een nieuw bewijs van Holland's
[glorie!
De strijd is uit: maar 't stil verdrie
om hen, die onder verse zoden
nu rusten, dit geneest nog niet;
we rouwen om de vele doden.
Dan staan we stil eerbiedig, klein,
dan is het moeilijk om te dragen;
dan zien w' hoe nietig we wel zijn,
wanneer Gods hand heeft toegesla-
[geslagen
Maar toch, trots all': de dijk is dicht,
en blijde gaan we weer aan 't
[bouwen;
het leven gaat steeds voort, de
[plicht
paart zich opnieuw aan 't Godsver
trouwen.
De blik vooruit, en vastberaan
en flink de handen uit de mouwen.
Zeeland herrijst! Zo zal 't ook gaan
op 't mooie Duiveland en Schouwen!
HENK VAN HEESWIJK
gen waren de communisten, de s.g.p.
en de heer Beernink. Deze laatste
heeft echter voor deze afwijkende
houding geen motivering gegeven.
TE GROOT VOOR SERVET...
In mijn kinderjaren placht mijn
moeder wel eens tot ons, kinderen,
te zeggen: jullie zijn te groot voor
een servet en te klein voor een ta
fellaken. Daarmee bedoelde ze dan,
dat we op een min of meer lastige
leeftijd waren gekomen: voor bepaal
de dingen nog te jong en voor ande
re reeds te groot. Hieraan moest ik
denken, toen ik de brief las van on
ze lezeres, mevr. G. L. ten H.-V. te
Ouderkerk aan de Amstel.
Mevrouw V. heeft een dochter van
16 jaar (oudste in het gezin), die
dus doorgaans het langste 's avonds
Vanwege het gemeente GASBEDRIJF zullen keu-
kengeyzers in huur worden uitgegeven tegen een huurprijs
van f 2-25 per maand.
Gegadigden kunnen hieromtrent inlichtingen ver
krijgen ten kantore van de Gemeentebedrijven, Henegou-
werweg 40d-
De Directie.
de Eerste Kamerleden zullen omhoog
gaan. Voor het bezoeken van een ver
gadering of een commissie krijgen zij
resp. f 50.—, f 40— of f 30.— per
dag. Dit is afhankelijk van het aantal
kilometers, dat zij van het Binnenhof
af wonen. Daarnaast kunnen zij die
heel ver wonen, nog een vergoeding
opblijft. Nu komt er 's avonds vaak
visite, buren, kennissen, en dan
worden er in deze kringen verschil
lende dingen besproken. Ook wel
eens zaken, die eigenlijk te wijs zijn
voor een 16-jarig meisje, Mevr. V.
vraagt me nu: Wat moet je nu doen:
je mond houden, hetgeen Geesje -
de bewuste dochter - echter onmid
dellijk merkt en waarop ze dan re
ageert: „O, mag ik het soms niet
horen?" - of zeggen: Gees, het is
bedtijd, waarop ze dan meestal rea
geert: „Hebben jullie wat te bepra
ten, waar ik niet bij mag zijn?" - of
gewoon doorpraten?
Mevrouw V., dit is helemaal geen
onbekend probleem. Zelf heb ik een
dochter van die leeftijd en ik weet
er dus ook wel wat van. Bovendien
ben ik er van overtuigd, dat tal van
lezeressen, moeders van een bakvis,
wel eens dergelijke ervaringen zul
len hebben.
In mijn antwoord zeg ik kort en
bondig: doorpraten. Hetgeen wij dan
ook doorgaans doen. Want mevrouw
V. moet één ding niet vergeten: de
jeugd van 1953 is anders dan dertig
jaar geleden. Om te beginnen veel
realistischer, misschien ook veel
nuchterder en bovendien logischer.
Wij zouden ongetwijfeld in onze kin
derjaren gebloosd hebben, wanneer
men in gezelschap van mannen een
gesprek zou beginnen over dames
kleding. Ik noem maar iets. De he
dendaagse jeugd en inzonderheid het
meisje van 15 en 16 jaar, beschouwt
zo iets de doodgewoonste zaak ter
wereld. Wij zouden het gerant ge
vonden hebben - gestel, dat zoiets
besproken zou worden - als men het
had over mevr. Die en Die, die haar
derde baby verwacht. Onlangs
kwam iets dergelijks in ons gezin
ter sprake, terwijl wij buren op be
zoek hadden. En mijn nog geen 16-
jarige dochter mengde zich heel ge
woon in het gesprek en zei heel
kalm: ,,'t Is te hopen, dat het dan
