Weekblad voor Waddinxveen
Hlacdu de Vrouw.
De> Spiead van de week
Kris-Kras
Rattenverdelging.
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No 443
Vrijdag 11 December 1953
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Indien men bij de autoriteiten wat
wil bereiken, dan is men er wel toe
gedwongen, het goed Nederlandse
spreekwoord in toepassing te bren
gen, waarin staat, dat men steeds op
hetzelfde aambeeld moet slaan. De
Fransen zeggen dit korter met hun
„Frappez toujours" oftewel altijd
maar weer kloppen.
genoeg mee, het dure leven het hoofd
te bieden.
Vraag het maar aan de huisvrou
wen. die nu eens voor die,, dan weer
voor dat, een centje meer moeten
neertellen. Zo is de thee weer in prijs
gestegen. De goedkoopste soort zelfs
met 30 cent het pond. De koffie zal
in het begin van het volgende jaar
Het Comié, dat er naar streeft, de in verband met de stijging van de
kruising van de Rijksweg no. 1 met
de weg Hilversum-Laren te verbete
ren, heeft dit heel goed begrepen. Na
het kostelijk geïllustreerde adres met
petitionnement heeft dit comité zich
wederom tot de Minister gewend
ditmaal, met de opgave, dat er in.
November bij dit kruispunt vijf on
gelukken zijn gebeurd welke reeks
in December al weer groter is ge
worden.
Een afdoende verbetering zou hier
kunnen worden verkregen, door ver-
keerstunnels aan te leggen. Voor het
gehele land zou natuurlijk ideaal
zijn, indien dergelijke wegen waarop
met zulk een grote, ongelimiteerde
snelheid wordt gereden geen zijwe
gen hadden of dat die zijwegen over
of onder de autowegen heen werden
geleid. Verkeersunnels is de oplos
sing ook al kos di heel wat geld.
Tunnels gevraagd!
Dit geldt ook voor de oeververbin
dingen van IJ en Noordzeekanaal.
Het rapport, dat namens de leiders
van grote industriële bedrijven te
Amsterdam-Noord aan de commissa-
I ris der Koningin in Noord-Holland
alsmede aan de waarnemende burge
meester van Amsterdam, wethouder
De Roos, werd aangeboden, vestigt
hier weer eens de 'aandacht op. In
dit rapport wordt de „Rentabiliteit
van de IJ-oeververbindingen" met
vele grafieken en honderden cijfers
aangetoond. Men wacht echter nog
j steeds op het rapport van een Staats-
commissie, die de Regering over het
I vraagstuk dezer oeververbindingen
van advies moet dienen. Evenals te
i Laren stelt men zich te Amsterdam
echter op het standpunt, dat men tel-
kens weer op het aambeeld der nood-
I zakelijke verbetering moet slaan, of
schoon men weet, dat een officieel
onderzoek altijd veel tijd vraagt.
Zulk een onderzoek is mede gaan-
de voor het „Drie-eilanden-plan"
dat Noord-Beveland moet samenvoe
gen met Zuid-Beveland en Walche
ren. Dit plan staat los van de alge
mene plannen tot afsluiting van de
I zeearmen, doch zal desniettemin een
aanzienlijk financieel offer vragen.
Voor die f 40 millioen kosten zal men
echter ruim 2000 hectaren vruchtbare
grond verwerven, waarop een 800
landbouwers een bestaan kunnen
vinden. Ook zal de reisduur tussen
j verscheidene Zeeuwse plaatsen aan
zienlijk worden verkort, zodat men
kan zeggen, dat men „waar voor z'n
geld'' krijgt.
Waar voor zijn geld zal men ook
krijgen, indien men meedoet aan de
bestrijding van de bruine rat, waar
voor van 12 tot 19 December in het
gehele land weer een campagne
wordt geopend. Die landelijke rat-
ten-bestrijdings-campagne staat on
der leiding van de Plantenziektekun-
dige dienst te Wageningen. Zou men
er de kans toe zien, de ratten geheel
en al te verdelgen, dan zou dat per
jaar een voordeel geven van.f 30
millioen. In een paar jaar tijds zou
den we daarmede in theorie dan,
allerlei grote projecten kunnen uit
voeren! Door de ratten overal tege
lijk te lijf te gaan, hoopt men de
door dit ongure gedierte aangerichte
schade te kunnen terugbrengen van
f 30 millioen op f 20 millioen.
Het ergste van de rattenplaag is
echter, dat ieder jaar mensen ster
ven tengevolge van ziekten, door de
ratten overgebracht: paratyphus,
ziekte van Weil of trichinose. Het is
niet te geloven, dat er evenveel rat
ten zijn als T^ij inwoners tellen en
dat het meermalen voorkomt, dat de
hulp van doktoren moet worden in
geroepen voor babies, die in hun
slaap door ratten zijn aangevreten.
Moge dan ook de oproep: help mee
hij de rattenbestrijding niet vergeefs
klinken! Wij hebben ook zonder de
ratten de kost te geven, er al moeite
DE HOND, DE MELK
EN NOG IETS.
Hollandse huismoeders zijn zinde-
e en propere vrouwen.- Dat is in
buitenland algemeen bekend en
"ij, mannen, zijn daar niet weinig
i op. Ook Waddinxveen heeft
uismoeders die op deze betiteling
aanspraak maken. Dat wisten we
°ch natuurlijk al, maar dat mag hier
koffieprijzen op de wereldmarkt
ook wel in prijs omhoog gaan.
De optimist zal zeggen: gelukkig
maar, anders zou ik waarlijk niet we
ten, waar ik mijn verhoogde salaris
aan uit moet geven. Die optimist
denkt dan echter niet aan z'n huur
verhoging, die 15 of 16 December door
de Eerste Kamer zal worden behan
deld en die er heus wel door zal ko
men!
best gezegd worden. Laat ik nu
Maandagavond een brief krijgen van
zo'n echte, zindelijke, propere, hy
giënische huismoeder uit ons Wad
dinxveen. Mijn vrouw heeft die
brief ook gelezen en er bleek weer
pens duidelijk dat geen enkele vrouw
een andere vrouw aanvalt. Wat is
nu het geval? Wel, het gaat over
melkflessen die de transportrijders
zo hier en daar neerzetten en later
komt de melkboer deze gevulde melk
flessen weghalen. Die flessen staan in
ijzeren flesrekken en nu gebeurt het
wel eens dat die lieve hondjes die
flessen voor bomen aanzien en hun
pootjes een weinig optillen. Dat
moet gebeuren, waar of niet?
Nu heeft dat propere brieven-
schrijfstertje daar aanstoot aan gé-
nomen en ze vindt het maar vies.
Kris-Kras moet daar nu zijn me
ning over geven, vraagt het huismoe
dertje.
Nou, ik ben een paar dagen ach
tereen is gaan neuzen hoe het met
de hond en de melkboer gesteld was.
Ik heb natuurlijk die flessen wel
eens meer zien staan, maar daar
loop je achteloos voorbij. Maar als
je net als ik de wacht gaat houden
bij die flessen (flessenwacht; we heb
ben ook spijkerwacht gekend in an
dere tijden) dan zie je natuurlijk wat
er gebeurt. Het duurde lang voor dat
ik een hond zag en daarom keek ik
de Warenwet eens door die ik bij me
had gestoken. Maar daar kon ik
niets in vinden wat nu bij die flessen
en honden en nog iets hoorde. Ein
delijk kwam er een hond en keek
•eens naar die flessen en toen naar
mij, keek nog eens naar die flessen
en liep weg! Ik heb 2 dagen flessen
wacht gehad en net toen ik een si
gaartje opstak uit verveling, heeft
een klein hondje zijn behoefte ge
daan bij die flessen. Mijn mening?
Wel, goedkeuren doe ik het niet,
maar als nu zo weinig honden ge
bruik maken van deze gelegenheid,
welnu moedertje, houdt dan de ge
kochte fles even onder de kraan of
koopt losse melk bij voorkeur. Mijn
vrouw is het niet met me eens, die
zegt dat tegen deze gewoonte een
maatregel genomen moet worden.
Maar ach, als we wisten hoe alles en
alles wordt klaargemaakt, welnu, ik
geloof, dat we dan wel over onze
mooie hefbrug heen konden sprin
gen, zo misselijk als we werden. Toch
heb ik respect voor je zindelijkheid,
Waddinxveense huismoeder!
KRIS-KRAS
DIENSTBODE-PERIKELEN.
Onze dienstbode heeft sedert eni
ge maanden verkering. Ditmaal is
het serieus en met Kerstmis zal het
paar zich verloven. Dat heeft ze ons
een dezer dagen verteld. Dit bete
kent, dat ik de drie Kerstdagen, zo
als ik ze dit jaar noem, zonder hulp
zal zitten. Want de aanstaande van
Greet woont ergens ver in de Ach
terhoek en het verlovingsfeest zal
daar gevierd worden. Dit betekent
ook, dat ik tegenwoordig om de veer
tien dagen mijn gedienstige Maan
dagsmorgens eerst om negen uur
krijg. Want als ze Zondags al huis
waarts moet reizen, dan moet ze
vroeg weg. Of ze Maandagsmorgens
met de eerste gelegenheid mag ko
men? Dan is ze om negen uur bij
mij.
Wat moet je doen? Neen, zeggen?
Vooruit, ik ben ook jong geweest en
ik was ook eens verloofd. Dus zei ik:
dat is goed. En zo komt Greet Maan
dags om de veertien dagen met de
bus van tien voor negen en is enkele
minuten later bij ons. In haar Zon
dagse kleren, waaroverheen ze al
leen een schort doet. Alleen doet ze
haar nylons uit, sedert ze enkele we
ken geleden tijdens het werk er een
ladder in kreeg.
Aangezien ik Maandagsmorgens in
öe regel m'n gemak er van neem, is
het helemaal niet gek, dat de nieuwe
melkboer we zijn gesaneerd en
hebben sedert kort een andere melk
boer zich vorige week vergiste en
tegen Greet zei: „Goeden morgen,
mevrouw; hoeveel vandaag?'' Greet
bloosde tot haar haarwortels, maar
voelde zich ongetwijfeld gevleid,
want ze vindt sedertdien de nieuwe
melkboer veel aardiger dan de vori
ge.
Uit mijn jeugd herinner ik me, dat
mijn moeder een dienstbode voor dag
en nacht had en een z.g. bellemeisje.
Beiden droegen katoen en zwart,
want mijn moeder was erg voor het
decorum. Probeert U in deze tijd
eens een dienstbode te verplichten
katoen en zwart te drageh
Er is veel veranderd. Ook in de
verhoudingen tussen het huisperso
neel en mevrouw. Er is veel minder
afstand tussen beide. Een poosje ge
leden moesten onze kinderen Maan
dagsmorgens de deur uit met onge
poetste schoenen. Want de schoen
smeer bleek op te zijn. Greet had
haar „late" Maandag en kwam om
negen uur binnen wandelen in groot
pontificaal. Ik maakte aanmerking
op het feit, dat er geen schoensmeer
was en de reactie was grote verwon
derde ogen en: „Moet ik daar dan
voor zorgen?" Ik ben enige tijd be
zig geweest om haar rustig aan het
verstand te brengen, dat dit inder
daad het geval was. Sedert Jan in
haar leven gekomen is, denkt ze
waarschijnlijk vaker aan hem dan
aan de schoensmeer. En feitelijk kun
je het haar niet eens kwalijk nemen.
Van tijd tot tijd krijg ik noodkre
ten van lezeressen over dienstbode
problemen. Zo kreeg enige tijd gele
den de dienster van een onzer leze
ressen een kleine verwonding tijdens
het werk. Het werd erger en de
dokter moest er aan te pas komen.
Ze kon een week niet werken. Aan
gifte volgde bij de Raad van Arbeid,
maar deze instantie weigerde uitbe
taling, omdat huispersoneel nu een
maal niet onder de Ongevallen- en
Invaliditeitswet kan vallen. De leze
res vraagt me: Waarom plakken we
dan in 's hemelsnaam zegeltjes?"
Ja, beste mevrouw, die Raad van
Arbeid heeft gelijk. Uw dienster valt
onder de Ziektewet, ook als ze een
ongeval krijgt tijdens haar werk
zaamheden. U dient U dus te vervoe
gen bij de nieuwe Bedrijfsvereniging,
de DETAM. Succes toegewenst, want
deze instantie is ook niet de vlugste
wat uitbetalen betreft. Wel, wat in
vorderen betreft.
Een ander geval. Een lezeres
schrijft: Wij hadden een dienstbode
aangenomen per week, loon zoveel
met volle kost; Zaterdagsmiddags en
Zondags vrij. Het meisje zegde de
betrekking op, op Zaterdagmorgen en
zei dat ze de volgende week niet zou
terugkomen, omdat ze nog een week
vacantie tegoed had, dat ook meteen
betaald moest worden. De werkgeef
ster was zo verstandig om die week
vacantie kost niet uit te betalen.
Daarna ontving zij van een bestuurs
lid van de landarbeidersbond een
schrijven, waarin werd medegedeeld,
dat de werkgeefster tot betaling ver
plicht was. Deze lezeres wendde zich
tot mij om advies, welk advies in
middels al rechtstreeks is verzonden.
Ik heb in deze rubriek al eens
eerder betoogd, dat een dienstbode
geen recht heeft op vacantie. Althans
niet wettelijk. Er is geen enkele wet
telijke regeling voor huispersoneel in
dit opzicht. Iets anders is natuurlijk,
dat een dienstbode moreel evenveel
recht heeft op een week vacantie
met behoud van loon als b.v. een
vrouwelijke kantoorbediende. In het
bovengeschetste geval is dus de
dienstbode strafbaar, want zij mag,
net zo min als iedere werknemer of
werkneemster, ontslag nemen zonder
toestemming van het Gewestelijk
Arbeidsbureau. Zomin als een werk
gever of -geefster een dienstbode
mag ontslaan zonder deze toestem
ming. Het dienstmeisje, dat op Zater
dagmorgen haar betrekking opzegde,
kan derhalve in dit geval gerechte
lijk vervolgd worden. Het schrijven
van voornoemde Landarbeidersbond
kan beschouwd worden als een inti
midatie, want een dienstbode is geen
landarbeidster. Deze bond moet de
wet eerst maar eens beter gaan na
pluizen. Ons advies was: per aange
tekend schrijven voornoemde bond
meedelen, dat betaling geweigerd
wordt en dat aangifte van ongeoor
loofde verbreking van dienstbetrek
king bij het Gew. Arbeidsbureau is
gedaan. Deze instantie moet dén
maar beslissen, of het meisje al dan
niet gerechtelijk vervolgd zal wor
den.
In verband met dit alles zou ik on
ze lezeressen, die dienstbodes hebben
(of dagmeisjes) willen adviseren: be
spreek de arbeidsvoorwaarden terde
ge goed met uw huispersoneel. Als U
vacantie geeft, breng de dienstbode
dan duidelijk aan het verstand, dat
dit een gunst is en geen recht. En
zoig er ook voor, dat vóór het aan
gaan van een overeenkomst met een
dienstbode duidelijk wordt gemaakt,
dat beide partijen wederzijds de
voorgeschreven opzeggingstermijn in
acht nemen. Indien U per week be
taalt, is dit een periode van volle 7
dagen; betaalt U per maand, dan is
dit 30 dagen.
Vooral de laatste jaren zijn er tal
van moeilijkheden met dienstbodes.
De mentaliteit van dit huispersoneel
is helaas niet meer wat het geweest
is. En de arbeidsprestaties in ver
houding tot het loon zijn navenant.
Natuurlijk zijn er ook vele gunstige
uitzonderingen.
Ten slotte nog een derde geval. Een
lezeres heeft een dienstbode, die
nogal veel breekt. Zij vraagt, of men
dit in rekening kan brengen. Bedoeld
is, of men de kosten van het gebro-
kene op het loon in mindering kan
brengen. Mijn antwoord is: neen. Dit
is nooit toegestaan, ook vroeger niet,
al gebeurde het wel eens. Mijn ad
vies is: Ontsla zo'n meisje met een
normale opzegtermijn en deel het
Gew. Arbeidsbureau dit ontslag me
de, met vermelding van de oorzaak.
U krijgt dan altijd toestemming voor
dit ontslag. DORA WERTH.
Onder het motto „Ratten? Verdelg
ze!" zal de Planenziektenkundige
Dienst in samenwerking met de ge
meentebesturen deze winter weer
een landelijke actie organiseren, ter
bestrijding van de bruine rat. Nie
mand weet hoeveel ratten er in Ne
derland zijn. Naar schatting zijn er
ongeveer tien millioen, hetgeen er
op neerkomt, dat iedere Nederlander
er een rat op na houdt. Ratten plan
ten zich zeer snel voort. Na drie
maanden is een rat volwassen. Bij
een dracht van 2126 dagen is het
een rattenpaar mogelijk elke maand
een nest jongen te hebben, variëren-
den van 5 tot 9 stuks. In een jaar
tijd kan dit rattenpaar onder gunsti
ge omstandigheden circa 300 nako
melingen hebben. De schade, die de
bruine rat veroorzaakt, is aanzienlijk.
Een rat moet zoals alle andere
knaagdieren knagen wil hij zijn
knaagtanden op juiste lengte hou
den Zijn knaaglust viert hij bot op
letterlijk alles: deuren, vloeren, dak
balken, waterleidingen, electriciteits-
kabels, emballage enz. Daarna gaat
hij zieh te buiten aan eieren en kui
kens, ja zelfs biggen en jonge kal
veren valt hij aan en wat nog erger
is, jonge kinderen en zuigelingen in
de wieg zijn niet veilig voor hem.
Een rat eet pl.m. 25 gram voedsel
per dag. Op een boerderij in Gronin
gen werden ongeveer 300 ratten ge
teld. Een eenvoudig rekensommetje
laat zien, dat deze ratten de op
brengst van één hectare in een jaar
tijd opvraten. De totale schade door
de ratten wordt op 3'5 millioen gul
den per jaar getaxeerd.
Naast deze materiële schade be
staat er een nog groter gevaar, nl.
het overbrengen van besmettelijke
ziekten zowel op mens als dier. De
ziekte van Weil, parathyphus, trichy-
nose, mond- en klauwzeer, varkens
pest, pseudo-vogelpest vinden in de
ratten zeer geschikte verspreiders.
Er is derhalve veel aan gelegen,
dat bij de komende bestrijdingsactie
kan worden gerekend op de mede
werking van de gemeentelijke auto
riteiten en van de burgerij. Vele hon
derden gemeenten werken reeds mee
in het kader van de landelijke acties
of voeren het gehele jaar door een
systematische rattenbestrijding uit.
Tegenover de uitstekende resultaten,
in deze gemeenten verkregen, staan
echter nog vele mislukte acties. Het
merendeel van deze mislukkingen
moet volgens de antwoorden op
een enquêteformulier, dat de Plan-
tenziektenkundige Dienst aan alle
Nederlandse gemeenten toezond en
dat betrekking had op de resultaten
van de actie van 1952 worden ge
weten aan een gebrek aan medewer
king van de zijde van de burgerij.
Als iedere Nederlander „zijn" of
„haar" rat opruimde dan zouden er
zeker niet veel overblijven. Maar dan
zou iedere vrouw of man en ieder
kind op jacht moeten gaan en dat
kan nu eenmaal niet. De kinderen
moeten er bovendien maar hele
maal buiten blijven, want dit doden
van dieren is nu niet bepaald een
prettig werk. Vele gemeenten heb
ben reeds een rattenbestrijdings-
dienst of kunnen rekenen op de me
dewerking van vrijwilligers die on
der leiding van een ratten-specialist
de lokaas-porties utleggen. Teneinde
zekerheid te hebben, dat het vergif
tige lokaas op de juiste plaats wordt
uitgelegd, is het noodzakelijk, dat
iedereen, in wiens omgeving ratten
vertoeven, de burgemeester van zijn
woonplaats hiervan in kennis stelt.
De lokaas-porties zijn bereid op ba
sis van Scilla-extract. Dit lokaas is
praktisch ongevaarlijk voor mens en
huisdieren (behalve voor konijnen).
Deze actie was oorspronkelijk be
paald in de maand December, maar
tengevolge van het zachte winter
weer, is deze verschoven naar Ja
nuari 1954.
Burgerlijke Stand.
Aangiften van 3 t.m. 9 December '53.
Geboren: Maria Gemma d. v. J A.
van Vuuren en J. C. de Wit, Bloe-
mendaalseweg 43;
Cornelia Catharina Maria d. v. E. L.
Rijnbeek en C C. Gampfens, Wil-
helminakade 65;
Bartholomeus Maria z. v. C. Lubbers
en J. M. Bouwhuizen, Bloemen-
daalseweg 62;
Ondertrouwd: C. H. Ballering en A.
van der Starren
G. J. Uittenbogaard en J. de Ruiter.
Gehuwd: G. van Dam en H. Dorgelo.
L. de Gelder en C C. Modderkolk.
Een krekeltje zei eens tot een miertje,
Dat sparen helpt je immers geen ziertje,
Maar de winter brak aan
En 't was met de krekel gedaan.
Doch niet met het spaarzame diertje.
Spiegelt U aan deze wijze les. Snaar! voor de tijden waarin grole
uitgaven gedaan moeten worden, Brengt geregeld iets weg of laat
het wekeiijk of maandelijks halen door de OPHAALDIENST van de
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te GouJa
