Weekblad voor Waddinxveen
Oud- zh Vlicuwiaacsg&teuik&i
Kris-Kras
SiI I
Het verkeersprobleem
21
We ek agenda
Burgerlijke Stand
No 446
Donderdag 31 December 1953
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprfls 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m m
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
IN VROEGER TIJDEN
In de goede oude tijd heeft de
Nieuwjaarsdag meermalen moeilijk
heden opgeleverd. Met veel vuur
werk met voetzoekers, zevenklappers
en oude voorlaadgeweren werd eer
tijds het oude jaar weggeschoten en
er waren zeris burgers, die zich voor
dat doei een klein kanon hadden
aangeschaft.
op Nieuwjaarsdag legde men dan
plechtig visites ai bij familie en
vrienden en wenste elkaar alle goeds.
Met de nodige heildronken erbij na
tuurlijk. Dronken zijn op Nieuwjaars
dag werd niemand zwaar aangere
kend.
Dat er op uit trekken om Nieuw
jaar te wensen is tegenwoordig afge
lopen. Daarover beklaagde de schrij
ver Jos Hussel zich reeds in 1878.
„Onze hedendaagse geleerden weten
het beter, zo schrijft hij: Zij sturen
zich per post, een stom stukje bord
papier, tegen betaling van een cen
tiem, en daarmee is het nieuwjaar-
wensen afgelopen. Anderen, wier
vooruitgang nog niet zover gevor
derd is, geven zich een handdruk
wanneer zij zich ontmoeten met de
woorden „alles wat wenselijk is" of
„alles wat u genoegen doen kan".
Aan het zalige wordt minder of in
't geheel niet gehecht, in een eeuw,
en onder lieden vooral, bij welke
aan het bestaan ener ziel getwijfeld
wordt.
Het geven van geschenken en aal
moezen te nieuwjaar, raakt geheel
uit de mode.
De eerste Januari was vroeger in
Limburg een der beste dagen van het
gehele jaar voor de armen. Ik weet,
dat bij een goedgezeten grondeige
naar twee mudden tarwe in brood
jes gebakken werden, om aan de ar
men uit te delen. Honderden behoeï-
tigen kwamen hun wens „een zalig
nieuwjaar" bij de rijke boer aan huis
brengen, die deze met een paar
nieuwjaarsbroodjes moest vergoeden.
Voor de kinderen was nieuwjaars
dag een niet minder gezegende dag;
toen ik een knaap van 8 10 jaren
was (ongeveer 1930, regende het de
lste Januari zilveren stukken en
stukjes in mijn beursje. Van de on
telbare wafelen en suikerharten die
mijn aandeel werden, wil ik niet
spreken. In elk huis stond de wafe
lendoos op tafel, en elk bezoek werd
met een gebak en een borreltje af-
gek weten".
Gaan wij nog iets verder in de tijd
terug, dan merken wij wel, dat het
met de Nieuwjaarsdagviering bij on
ze voorouders lang niet altijd pais en
vreê was. In 1578 gaf de stad Am
sterdam bij voorbeeld een keur waar
uit dit blijkt.
OUD EN NIEUW.
Inderdaad, in de volksmond noemt
men de jaarwisseling „oud en
nieuw vieren". Op de laatste avond
van het jaar eet en drinkt men zich
nog eens lekker vol. Men maakt
wat pret, kort de tijd met het doen
van spelletjes en de een wil voor de
ander niet weten, dat er toch iets
in zijn binnenste is dat, hem min of
meer van de kook brengt. En on
dertussen kijkt men naar de klok en
pikt zo voor de hand weg nog een
oliebol of een appelflap. Zo tegen
twaalf uur wordt men stiller en zit
men in gedachten achterom te kij
ken in dat jaar dat weer voorbij
ging. Dan, op dat moment, is er
geen sprake meer van „oud en
nieuw vieren". Want als we dan
goed achterom zien, zien we ons
zelf lopen. „Ben ik dat werkelijk",
vragen we ons af. Waarom heb ik
mijn naaste niet beter geholpen;
waarom heb ik met lege handen ge
staan; waarom had ik wantrouwen;
waaromja, vult U zelf maar ver
der In. Een ieder van heeft wel
iets in te vullen. En zo tegen twaalf
uur komen we tot de conclusie dat
we het hopeloos fout hebben gedaan,
zo hopeloos fout, dat we ons scha
men moeten en we pikken nog vlug
een oliebol, om een ander niet te la
ten merken, dat we in het voorbije
jaar schipbreuk leden. En op slag
van twaalf uur nemen we ons voor
al ons doen en laten in het nieuwe
„Also Mijne Heeren van de Ge
rechte verstaen, dat in voortijden
vele ongeregeldheden gebeurt sijn
met singen ende spelen van 't Nieu-
wejaar bij de straten ende voor der
goede luyden deuren, daerdoor groo-
te vergaderinge van 't volck quam te
vallen op de straten, 't welck Mijne
Heeren niet willende lyden, interdi-
ceeren ende verbieden daeromme
een igelicken, jonck ende oud, 't Nieu
wejaar te singen of spelen bij de
straten, noch voor der goede luyden
deuren; op pene van 't overste kleed
te verbeuren, 't welck des Heeren
dienaèrs ende wacht deser stede ge
autoriseerd word eenen igelicken
van degenen, die bovendien sallen
worden te singen ende spelen, af te
mogen nemen".
Dat ontnemen van 't opperste kleed
op een eersten Januari was wel heel
erg, maar.... dubbele onderkleding
verhinderde nare gevolgen!
Telkens moest die keur vernieuwd
worden!
Te Nieuwpoort aan de Lek werd
nog in' 1758 een verbod tegen „zingen
ende luiden iets af te eischen'' uitge
vaardigd.
In Coevorden werd de regering
der stad in 1770 verzocht de uitde
ling op Nieuwjaar aan straatlopers
te verbieden, maar de Drentse volks
almanak van 1842 vertelt, dat men er
aan hetzelfde euvel mank ging.
Jan ter Gouw, die in 1814 geboren
Is, deelt in zijn volksvermaken, dat
in 1871 te Haarlem vyerd uitgegeven,
mede, dat in zijn jeugd de Kalver-
straat nog op haar „grondvesten
dreunde", als 't Oude- in 't Nieuwe
jaar werd geschoten, en iedere huis
moeder zorgde voor „schrikpoeders!"
Ja, in 1868 delibereerde de Amster
damse raad er nog over en werd het
bij een moderne politieverordening
verboden!
l-i&sö&v: -
Het nieuwe Hervormde Wijkgebouw aan de Esdoornlaan
in gebruik genomen.
jaar beter te doen. Tegelijkertijd
schieten al de voornemens, die we bij
vorige jaarwisselingen hadden, ons te
binnen en de klok van twaalf uur is
nog niet koud, of we weten al, dat
er in ons leven, ook in het nieuwe
jaar, niet veel zal veranderen. Dat is
ons „oud en nieuw" vieren! We zou
den bijna zeggen: doe een boete
kleed aan op deze avond
Er verandert dus niets in het
nieuwe. We gaan rustig op de inge
slagen weg verder.
Is er nog wel dankbaarheid in ons
hart op oudejaarsavond? Dankbaar
heid voor alles wat we ontvingen?
Of beschouwen we dat maar als
vanzelfsprekend? Als we ons in 1954
nu eens dankbaar tonen, wat zal er
dan veel minder gemopperd worden
op alles en iedereen. Als er oprechte
dankbaarheid in ons hart zal zijn,
wat zal dan onze samenleving ver
anderen! Dan is elke dag in ons le
ven opnieuw een feestdag! Dat die
dankbaarheid mag komen, ook bij U,
is de nieuwjaarswens van
KRIS-KRAS
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
Gevonden: 1 rubberlaars; 1 achter
klap van auto.
Verloren: 1 zwarte portemonnaie met
inh.; 1 paar bruine herenwanten; 1
paar bruine glacé herenhandschoe
nen; 1 glacé dameshandschoen; 1 ro
de want.
Na het uitspreken van Votum en
Groet opende Ds. v. d. Haar deze
avond met het lezen van Ps. 24:2-5
Hoe liefelijk zijn Uw woningen,
O Here der heirscharen! Zelfs vindt
de mus een huis, en de zwaluw een
nest voor zich, waar zij haar jongen
legt, bij Uw altaren, Here der heir
scharen, mijn Koning en mijn God.
Welgelukzalig zijn ze die in Uw huis
wonen; zij prijzen U gestadig".
Hierna zongen alle aanwezigen
Ps. 84 1.
De Schriftlezing was uit 1 Konin
gen 8 22-30 en 54-61 handelende
over het gebed en de zegen van ko
ning Salomo voor zijn volk. Daarna
zong de gemeente Ps. 43 3, en 4.
Ter verwelkoming werden achter
eenvolgens genoemd: het Gemeente
bestuur, Ds. en Mevr. Vroegindeweij
van Papendrecht, de stichter van
„Ons Bouwfonds", de heer G. Mouw
te Moordrecht.
De heer W. Buitelaar betrad hier
na de katheder in zijn functie van
President-Kerkvoogd. Spr. ging in
het kort de geschiedenis van het
Bouwfonds na, en dankte allen die
aan de tot standkoming van dit ge
bouw hebben meegewerkt, inzonder
heid de architecten, de firma P. Re-
horst en de onderaannemers, die in
zo korte tijd dit tot stand wisten te
brengen. In een orgel werd tijdelijk
voorzien. Spr. uitte de wens dat zo
spoedig mogelijk een beter voor dit
gebouw geschikt instrument, het nu
aanwezige zou kunnen vervangen.
Hij wekte de initiatiefnemers die het
plan hebben hiervoor een actie te
ondernemen op, hun krachten hier
aan te wijden.
Uit 11 sollicitanten werd door
schriftelijke stemming de heer W.
Drost benoemd tot concierge. Na het
zingen van Ps. 75 1 werd het wijk
gebouw overgedragen aan de Kerke-
raad.
Dit werd aanvaard door de Praeses
van de Kerkeraad, Ds. J. v. d. Haar,
welke sprak n.a.v. Haggai 2 10, „De
heerlijkheid van 's Heeren Huis"
Namens het gemeentebestuur sprak
burgemeester Warnaar. Deze merkte
op hoe het Gemeentebestuur aan
vankelijk enigszins teleurgesteld was
bij het vernemen dat de Ned. Herv.
Gemeente in het Sniepkwartier een
wijkgebouw wilde bouwen. Het ge
meentebestuur had nl, gehoopt dat
het een kerk zou worden. Wij, als ge
meentebestuur kunnen veel doen,
we kunnen zoveel mogelijk huizen
trachten te bouwen, we kunnen het
leven van de bewoners aangenamer
maken door het laten aanleggen van
plantsoenen, waar dat maar mogelijk
is, maar de zorg voor het geestelijke
kan het Gemeentebestuur niet op
zich nemen. En daarom verheugen
wij 'als Gemeentebestuur er ons ten
zeerste in, dat in het Sniepkwartier
een nieuw centrum van geestelijk le
ven opbloeit.
Hij besloot met de wens uit te
spreken dat eenmaal dit gebouw te
klein zou moge blijken en een kerk
zijn spits ten Hemel zou mogen ver
heffen.
Hierna sprak Ds. Vroegindeweij op
de van hem zo bekende joviale wijze.
Spr. zou gaarne allen nog eens de
hand hebben gedrukt, maar durfde
dit niet te doen uit vrees iemand te
zullen vergeten.
Onder het zingen van Ps. 68 10
en 16 werd ruim f 236.— gecollec
teerd voor het Bouwfonds.
Na het spreken van het slotwoord
en het zingen van Ps? 89 1 ging Ds.
Vroegindewey voor in dankgebed.
Door de President-Kerkvoogd
werd nog medegedeeld dat de beno
digde gordijnen /waren geschonken
door de firma A. Brouwer. Een elec-
trische klok werd aangeboden door
enkele schenkers die onbekend
wensten te blijven.
Dit nieuwe wijkcentrum bevat een
grote zaal van 23 m. lengte en 9.3'5
m. breedte. Door het plaatsen van
rijen klapstoelen kunnen in deze zaal
boven verwachting c.a. 400 zitplaat
sen aangebracht worden. Onder een
vrij groot podium, dat zich in deze
zaal bevindt, kunnen deze stoelen
tijdelijk worden opgeborgen. In die
ruimte bevindt zich ook de installatie
van de centrale verwarming. Voorts
bestaat nog de mogelijkheid door het
aanbrengen, van twee wanden deze
grote zaal in tweeën te splitsen. Op
deze manier kan op gemakkelijke
wijze een geluid-sluis worden aan
gebracht, waardoor men in de twee
helften van deze zaal elkaar niet
hindert. De grote zaal bereikt men
door een hal, die aan de straatzijde
een prachtige glazen wand met een
fraaie toegangsdeur heeft. Verder-
zijn in het gebouw nog een bestuurs
kamer, een keuken met bedienings
luik naar de grote zaal en dames- en
herentoiletten. In de hal komen ver
der uit twee garderobes, die tegèlijk
met de toegang tot deze ruimten
door middel van jalouzieën kunnen
worden afgesloten. In de grote zaal
is een ingebouwde indirecte plafond
verlichting aangebracht. Rondom het
gebouw wordt een fraaie beplanting
aangebracht. De bouw van dit nieu
we wijkcentrum, waarvan de kosten
ruim f 60.000.— bedragen, werd uit
gevoerd door de fa. P. Rehorst en Zn.
Als het kind op de Lagere- of
V.G.L.O. schoiol het verkeersdiploma
heeft gehaald zijn we er dan? Is het
waar, dat verkeersonderwijs op die
school alleen voldoende is?
Op de ambachtschool, huishoud
en Uloschool is immers zo veel te
doen. De leerlingen van H.B.S. en
Gymnasium worden overladen met
leerstof. Moet daar ook nog ver
keersonderwijs bij, dan is toch im
mers het eind er van weg?
En toch pleit ik er voor dat ook
die oudere kinderen in het verkeer
„weg wijs" worden gemaakt.
Ook zij, neen vooral zij, moeten
leren niet uitsluitend aan zichzelf
te denken.
en de taak van de school
Kijk u maar eens toe, als bij het
uitgaan van zo'n school een stroom
van leerlingen meest per fiets de
straat opgaat. Let u dan eens op
wat een verkeersfouten of er ge
maakt worden: De bocht naar links
wordt afgesneden en richting aan
geven is er niet bij; is er verkeer
van de andere kant, dan laveren ze
met de gekste capriolen om botsin
gen te voorkomen; is dat dan geluk
kig goed afgelopen, dan is het tijd
voor een spelletje; de jongens, stam
pende op de pedalen, zitten elkaar
na, houden wel elkaar goed in de
gaten, maar letten niet op het ver
keer; de meisjes doen het wat kal
mer en fietsen gezellig met drie of
vier naast elkaar.
Dit is geen overdrijving. Ieder kan
zich van deze dingen overtuigen.
Waarom doen ze dit alles? Weten
ze niet, hoe het hoort? Ongetwij
feld! Maar ook hier is de grondoor
zaak van deze verregaande roeke
loosheid weer de egocentrische denk
richting: „Ik heb haast; ik heb de
hele dag in de bank gezeten en ben
nu zo vrij als een vogel in de lucht;
ik kan er nog wel door en ik heb
geen zin om zo alleen achter de an
deren aan te fietsen."
Van het aantal verkeersongeval
len waarbij fietsers- betrokken zijn,
is het grootste aantal slachtoffers
afkomstig uit de leeftijdsgroep 14-17
jaar. Het behoeft dan ook geen ver
der betoog dat de jeugd van deze
leeftijd ook verkeersonderwijs no
dig heeft en dat ook hun attentie-
Vliegen als een schaduw heen!
Klokslag twaalf, Klokslag twaalf
jaren snellen heen
lvlaar blikt ter elfder Ure, vriend
Een wijle in 't verleên
Wat heb ik van dit jaar gemaakt
Was ik ter goeder trouw?
Ach Heer geef als ik iets misdeed
'ler elfder uur berouw.
Klokslag twaalf, Klokslag twaalf
Klinkt over gans de aard
Zo velen vielen om U heen
En gij bleef nog bewaard
Hier viel een vriend of goede buur
Daar een vriendin of kind
Kie werden toch hetzij door wie
Met ganser hart bemint.
Klokslag twaalf, Klokslag twaalf
De dijken braken door
Waar menigeen in grote nood
Het dierbaarste verloor
Maar zie de dijken sluiten zich
Weer stuk voor stuk aaneen
God liet de storm ver van ons gaan
Verhoorde de gebeên.
Klokslag twaalf, Klokslag twaalf
Töeh raast een storm op d'aard
Die met geweld en brute kracht
Een rijke oogst vergaart
Het spook van oorlog en terreur
Dwaalt hier nog immer rond
De hoop op 's Werelds Vredesplan
Blijkt, vrienden ongegrond.
Klokslag twaalf, Klokslag twaalf
Het oude jaar ging heen
Het sloot zich in 't verleden af
En terug komt er niet één
Komt vrienden, allen op de bres
Het nieuwe jaar breekt aan
En werkt en bidt opdat gij toch
Dit jaar met God moogt gaan.
HEIN DUNK.
Zaterdag 9 Januari 1954 Uitvoering
„Voorwaarts" in Cantine Dobbel-
mann.
Woensdag 20 Januari Verg. N.C.V.B.
in Herv. Wijkgebouw, Esdoornlaan
Woensdag 20 Januari Avro-avond in
Cantine Dobbelmann.
Dinsdag--26 Januari Lezingen-comité
Lezing met lichtbeelden.
vermogen wordt ontwikkeld en ver
scherpt, zodat ook zij zich zo leren-
gedragen, dat ze andere weggebrui
kers geen overlast bezorgen of er
ger, het leven van zichzelf en an
deren er aan wagen.
Hoewel het woord verplichting
ons vrijheidsgezinde Nederlanders,
doorgaans wat onprettig klinkt, zou
het wel eens nuttig en nodig kun
nen zijn onder de verplichte leer
vakken aan onze scholen een klein
plaatsje in te ruimen voor het ver
keersonderwijs. Wil dit onderwijs
met vrucht gegeven worden, dan
dient ook bij de opleiding van de
leerkrachten, die straks de school
binnenstappen, rekening te worden
gehouden met hun toekomstige taak
in deze. Zo ontvangen veien van hen
aan de kweekschool onderricht om
die taak naar behoren te kunnen
vervullen.
Mocht ik u in enkele opeenvolgen
de krabbels iets vertellen over de
taak van gezin en school, er is nog
een geenszins onbelangrijke, derde
in 't verband: de politie. Daarover
wilde ik in een volgend stukje iets
schrijven.
P.êA, De propaganda-filmavond
van Veilig Verkeer was goed be
zocht. 't Had beter gekund. Komt u
dan de volgende keer ook? Wie er
niet was, heeft veel verzuimd.
(Wordt vervolgd). H. V.
Aangiften van 23 t.m. 30 Dec. 1953.
Geboren: Arie z. v. A. Oudijk en M.
van den Berg, Zuidkade 33;
Maria Helena Christina d. v. N.
Droog en C. Baks, Eikenlaan 100;
Maria Elisabeth d. v. A. F. Jonkheid
en P. Westerhout Wilhelminakade
66;
Cornelis z. v. A. Oudshoorn en H. de
Haan, Bodegraverstraatweg 115;
Eddy z. v. J. Appel en N. van Eijk,
Prunusstraat 11.
Gehuwd: G. J. Uittenbogaart en J.
de Ruiter.
Overleden: Marinus Pieter Toen 81 jr
