Weekblad voor Waddinxveen
Mt&tdec de Vrouw.
ut ipUyel van de week
Kris-Kras
DamesJV oor al nu
Bij de intrede van 1955
Vooruit maar weer
Uit het Parlement
No 499
Vrijdag 7 Januari 1954
10e Jaargan
ii-:* rTIÏcÏÏs en \i ninistratie1 Verschijnt elke Vrijdag
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438 Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Woensdagsavonds inzenden.
Advertentieprijs 6 ct, famtlieddvertenties 7 ct per m.m. j
Met meer lawaai dan zijn voorgan
gers is 1954 uitgeluid. Het oude
Germaanse gebruik met veel lawaai'
de boze geesten verjagen, schijnt
de kop weer op te steken en in
sommige grote steden ïs het nogal
rauw toegestaan. Dat deze „folklo
re" niet zonder gevaar is voor de
uitvoerders, bleek bovendien: menig
jongmens moest met brandwonden,
soms met verbrijzelde vingers naar
een ziekenhuis worden gebracht. -
Hoewel er heel wat gemeenten zijn,
die de verkoop van vuurwerk ver
bieden, komt het ons gewenst voor,
dat aan dit verbod strenger de hand
wordt gehouden. Een landelijk ver
bod, dat de aanmaak van zogenaamd
klein vuurwerk verbied, komt ons
gewenst voor. Straks zullen wij op
grootse wijze herdenken, dat wij 10
jaar geleden werden bevrijd. Is
vóór die tijd er niet voor gezorgd,
dat door opgeschoten jongens en an
dere onverantwoordelijke elemen
ten niet met vuurwerk kan worden
gesmeten, dan zal menigeen zich
tijdens de bevrijdingsfeesten niet
op straat vertonen omdat deze fees
ten dan al te veel op.de oorlogs
toestand gelijken. Slechts een lan
delijk verbod kan deze excessen
blijkbaar voorkomen.
De klokken van het stadhuis te
Maastricht, die 1954 nog konden uit
luiden moesten de eerste werkdag
van het nieuwe jaar het zwijgen
worden opgelegd. Het bleek, dat
roestvorming een algehele restau
ratie nodig maakte dat klepels
zowel als hamers en het verouderde
klavier moesten worden vernieuwd.
Nee, dan Bolsward! Dit mooie Frie
se stadje zal in 1955 zijn 500-jarig
bestaan herdenken. In een geheime
zitting besloot de gemeenteraad, het
beleende reizende carrillon aan te
kopen en deze klokken in het stad
huis der stad te doen ophangen.
Een mooi cadeau. Om nog even- bij
de klokken te blijven: de bekende
stadsbeiaardier van 's Hertogen
bosch, Toon van Balkom, nam af
scheid. Hij werd door het gemeen
tebestuur gehuldigd -'oor hetgeen
hij als beiaardier had gedaan, maar
oofe voor wat hij als musicus' voor
ons land tot stand had gebracht. -
Een andere bekende musicus, dr.
Peter van Anrooij ontviel ons dooi
de dood. In een uitzending van de
Avro werd hij herdacht. Enkele we
ken geleden had dr Van Anrooij in
verband met zijn slechte gezond
heidstoestand afscheid genomen
van zijn radio-werk. Dit afscheids
woord stond in het radio-program,
waarin voor de microfoon zijn her
denkingsrede werd gehouden. Kort
geleden was dr Van Anrooij op
grootse wijze gehuldigd in verband
wet het bereiken van de 75-jarige
leeftijd. In alle stilte is hij Dinsdag
jl. ter aarde besteld
Het leven gaat voort.
Ter gelegenheid van de jaarwis
seling werden wij inzonderheid
door de radio overstelpt met de
beste wensen en andere toespraken.
Zo hield voor de Wereldomroep on
ze Minister-president, dr. Drees een
rede, waarin hij een optimistisch
geluid deed horen. Zijne Excellen
tie wees erop, dat wij niet meer af
hankelijk zijn van buitenlandse eco
nomische hulp. Interessant was, dat
dr Drees over het Deltaplan zei, dat
de uitvoering ervan zeker 15 tot 20
Jaar zou vergen. Over de televisie
was zijn mening, dat de kosten er
voor, nu het Rijk die voor zijn re
kening heeft genomen, onevenredig
hoog oplopen. Het leek hem. drin
gend nodig, in dit opzicht een oogje
in het zeil te houden. Wat de tele-
visie aangaat, is het aardig te ver-
Welden, dat in Nederlandse han-
kringen blijkbaar grote belangstel-
Wg bestaat voor het maken van
reclame via het beeldscherm. Zulks
.bleek uit het experiment, bij de
grote tentoohstelling „E 55", welke
dit jaar te Rotterdam wordt ge
houden. Men wil daar gedurende de
'entoonstellingstijd in het openbaar
Wet reclame-televisie experimente
ren. De uitzending zou alleen ter
tentoonstelling kunnen worden ge
zien en gehoord. De omroepvereni-
Sjngen, noch de Nederlandse Tele
visie Stichting zullen zich met deze
u'tzending bemoeien. Zij komen ge
heel voor rekening der belangheb
benden. Wij zijn er benieuwd naar,
hoe men di't voor elkaar zal zetten.
In elk geval kan ook de Stichting
er lering uit trekken. Reeds heeft
de N.T.S. het tentoonstellingsbe-
stuur medegedeeld, er belangstel
ling voor te hebben.
Ten aanzien van het liftverbod,
dat eind vorig jaar zoveel stof deed
opwaaien zij gemeld, dat het Natio
naal Katholiek Thuisfront een ac
tie heeft ontketend, waardoor het
liften gemakkelijker zal zijn dan
voorheen. Deze organisatie ver
strekte aan automobilisten kaartjes
voor de voorrui t aankondigende, dat
militairen mee mogen rijden. Voorts
heeft het Thuisfront de Minister
gevraagd, „opneemplaatsen" te doen
aanwijzen. Hoe dit alles verder zal
„uitpakken" dienen wij af te wach
ten.
GELUK.
Nog maar nauwelijks is het nieu
we jaar begonnen en de wensen die
ik ontving zijn zowaar al uitgeko
men. Of noemt U het geen heil of
geluk wanneer je zomaar aan de
weet komt, dat je met een toekom
stig nicht een praatje maakt, zon
der dat het meiske zelf weet, dat ze
een neef, een echte volle neef heeft
ontmoet. Kijk, het zat zo. Ik stond
voor een etalage wat te kijken, toen
er een meisje naast me kwam staan.
Dat is helemaal niets bijzonders,
maar dat werd het, toen een vrien
din van het meisje naast me, even
eens voor de etalage bleef staan. Ha,
die Adri, zegt ze, hoe gaat het jou
tegenwoordig? Ik zie je zo weinig
JANUARI—PRIJSVRAAG
In het gezin De Vries is een 17-
jarige dochter, Annie, welke haar
Ulo-diploma heeft gehaald. Het ge
zin De Vries is financieel zeer goed
gesitueerd en vader had liever ge
had, dat zijn oudste dochter door
studeerde, maar Annie voelt
hiervoor niets en wil nu graag
in een winkel, maar niet in
de plaats van inwoning. Mijnheer
de Vries polst zo eens zijn kennis
sen- en zakenkrïng en meent iets
voor Annie gevonden te hebben: een
manufacturenzaak in een naburig
stadje. De eigenaar is een oude
schoolvriend van De Vries. Deze,
Bakker, staat financieel er slecht
voor, maar dat weet de buitenwacht
niet. Bakker speculeert en als er
niet gauw een of andere redding
komt, staat het faillissement voor
de deur.
Annie doet haar intrede in de
zaak en helpt in de winkel. Daar is
ook de oudste zoon van Bakker,
Geert, een boemelaar, in veel op
zichten het evenbeeld van zijn va
der. Geert weet in korte tijd Annie
voor zich in te nemen en Annie
mag de jongeman wel, temeer, om
dat hij niét onknap is en zich vlot en
aardig voordoet. Zij gaan een paar
malen 's avonds ui't en op een avond
verstout Geert zich en kust Annie,
die het helemaal niet zo erg vindt.
De jongelui hébben het plan zich te
verloven.
Intussen is de heer De Vries er
achter gekomen, dat de fa. Bakker
op het punt staat failliet verklaard
te worden. Als Annie een week
te worden. Als Annie een week
eind thuis is, deelt hij haar iets
mede omtrent de financiële positie
van haar werkgever en zegt haar,
dat zij haar betrekking op moet
zeggen. Het meisje weigert en ver
telt, dat zij van de oudste zoon van
Bakker houdt en dat zij met hem
wil trouwen. De Vries, die wel be
grijpt, dat Bakker een huwelijk
tussen zijn zoon en de dochter van
de gefortuneerde De Vries niet on
welkom is, staat nu voor de moei
lijkheid: wat moet hij doen? Toe
stemming geven tot een verloving?
En Annie in de zaak laten, die elke
dag kan springen? Of radicaal de
omgang met Geert Bakker verbie
den en Annie niet meer terug laten
gaan naar de zaak? Of is er een
de laatste tijd. Je bent zeker veel
bij Arie op Zoetermeer? Het meisje
dat met Adri was aangesproken,
kleurde lichtelijk en keek eens
schuin naar me, net toen ik haar
van opzij eens aankeek. Ja, zegt ze,
ik kom tamelijk veel in de Molen
straat, het ïs daar gezellig, zie je.
Toen ging mij een licht op en ik zeg
(zo ben ik nu eenmaal) tegen haar.
neemt U mij niet kwalijk, maar ik
hoor zo juist, dat U veel in de Mo
lenstraat in Zoetermeer komt, ijk
moet er juist zo direct heen, weet
U dan misschien in die straat een
jongeman te wonen die in een boter-
fabriek werkt? Toen kleurde ze nog
feller en ik deed maar net of ik het
niet zag. Eh.ja mijnheer, eentje
weet ik er wel, maar er kunnen er
nog meer wonen, antwoordde ze
toen. Dat had ze er netjes afge
bracht en ik zei: nou, dan zal ik wel
eens zoeken, want meerdere gege
vens weet ik niet. Dat was een leu
gentje om bestwil, want ik weet
heel goed mijn eigen bloedeigen
neef te wonen. En ik weet nu zeker,
dat Adri mijn aangetrouwde nicht
wórdt, alsde verkering niet uit
gaat. Maap dat zal wel niet, want
als er iemand uit onze hele familie
verkering neemt, dan zitten ze prac-
tisch gesproken al in de huwelijks
boot. Maar ik heb geluk gehad en
dat al zo vroeg in het nieuwe jaar.
Er zal door Adri en Arie wel over
di't stukje worden gesproken. Maar
mag ik vooral Adrj vragen niet
boos te worden? Ik ben een volle
neef van Arie hoor en die vindt het
vast wel goed, dat ik jou Adri noem
in het Weekblad voor Waddinxveen.
Je brengt samen met Arie, maar
eens een bezoek aan je neef.
Kris-Kras
Handen en Lippen
ruw?pii5»fj|
middenweg?
Aan U, beste lezeressen en lezers,
de taak, om een juiste oplossing te
vinden, die misschien de kool en de
geit kan sparen. Het komt me voor,
dat deze prijsvraag niet zo moeilijk
is, en ik hoop dan ook, dat we dit
maal een record-aantal antwoorden
zullen ontvangen. U weet de condi
ties: alleen ©bonné's - mannelijke
zowel als vrouwelijke - kunnen
meedoen Iedere oplossing, die min
stens 24 punten behaalt, wordt ge
honoreerd met een boek. Is er geen
enkele, die 24 punten haalt, dan
gaat het boek. naar degene, die het
hoogst aantal punten benedén 24
bereikt.
Oplossingen moeten ingezonden
worden uiterlijk 27 Januari a.s. De
uitslag met verdere bijzonderheden
wordt zo spoedig mogelijk na die
datum in dit blad gepubliceerd.
ir—
OPLOSSING
DECEMBERPRIJSVRAAG
De December-prijsvraag bleek
niet zq erg moeilijk te zijn, want
we kregen 297 antwoorden binnen,
uit alle delen des lands, zelfs nog
twee uit België.
U herinnert zich het geval moge
lijk nog?
Mevrouw Wind woont pas in een
dorp, waar zij niet erg kan wennen,
en gaat daarom wel eens een mid
dag naar de stad. Daar onmoet zij
een keer een oude schoolkameraad,
waarmee ze op een terras gaat thee
drinken. Men haalt oude herinne
ringen op en beiden hebben schik.
Vrouwelijke dorpsgenoten zijn van
een en ander getuigen en mijnheer
Wind hoort toevallig via een omweg
van een en ander. Zijn vrouw heeft
hem er nooit wat van verteld, 's
Avonds roept hij zijn vrouw ter
verantwoording. Wat antwoordt
mevrouw Wind?
Zoals gezegd kwamen er 297 ant
woorden, 'en lang niet allé waren
aanvaardbaar. Zo ïs mevr. H. O.-B.
te Winsum (Gr.) van mening, dat
meneer Wind zijn vrouw niet ter
verantwoording had mogen roepen,
want als alles goed is tussen hem
en zijn vrouw, zou ze het hem wel
verteld hebben.
Tja, maar mevrouw Wind heeft
het juist niet aan haar man verteld.
Waarom niet? Waarschijnlijk, om
dat ze het al vergeten was, toen ze
thuis kwam, of omdat ze het niet
belangrijk genoeg vond.
Mevr. E. H. G.-S. te Woudrichem
antwoordt kort en bondig: „Me
vrouw Wind moet eerlijk tot haar
man zeggen, hoe of dat alles pre
cies is gegaan". Jawel, maar wij
zouden nu juist graag weten, wat
mevrouw Wind tot haar man zei'.
En volgens het oordeel van de ju
ry was mevrouw A. Ruiter-Tepper,
Eikenlaan 14 te Kolham wel het
meest concreet in haar antwoord.
Mevrouw Ruiter schrijft, dat ze in
zo'n geval tot haar man zou zeggen:
„Gunst, ze bedoelen zeker dïe Henk
van een paar maanden geleden. Nu,
lieve man, het was zo'n onbelang
rijke ontmoeting, dat ik het 's
avonds al glad vergeten was. Om
één ding ben ik dan nog blij, dat
ik toen openlijk op een terras zat en
er geen geheim van gemaakt heb.
Van mijn kant zal ik nu niet eens
meer in het comité willen. Maar
met mijn vriendin Mevr. v. d. Eijn-
de zal ik eens spreken en haar pre
cies vertellen, hoe het eigenlijk zat.
Ik zal niet vertellen, hoe ik het te
weten gekomen ben, maar ze zal
zich vast van de goede kant tonen,
en het begrijpen. En geef jij me
maar een dikke zoen en trek je er
niets van aan, want daar is geen re-
d'pn voor!"
Wel, mevrouw Ruiter, U behaal
de 25 punten, dat is dus 8+, en
daarmee verdiénde U deze maand
het boek, dat U inmiddels wel zult
hebben ontvangen. Het vrouwelijke
jurylid tekende hierbij nog aan: Ik
zou nagenoeg hetzelfde gezegd heb
ben, maar er misschien nog aan
toegevoegd hebben: ik zal die ouwe
schoolkameraad eens schrijven en
vragen, of hij een weekeindje bij
ons komt logeren, dan kun jij hem
ook eens ontmoeten.
Enfin, hoe het ook zij, meneer
Ruiter in Kolham kan zijn vrouw
met een gerust geweten naar Gro
ningen laten gaan om daar oude
schoolkameraden te ontmoeten. Zij
weet zich er behoorlijk uit te red
den.
Een eervolle vermelding moet nog
naar mevrouw E. Kliphuis, Sport
terreinstraat 79 in Hoogezand, die
een nagenoeg zelfde antwoord gaf,
en die in haar antwoord o.m. zeide:
Wij zullen die schoolvriend uitnodi
gen om eens hier bij ons te komen,
dan zullen we de zaak nog eens be
praten. Hoewel zij 23" punt be
haalde, meende de jury in dit geval
ook haar een boek te moeten toe
kennen, zodat deze maand twee
dames een prijs behaalden. Ook
mevrouw Kliphuis zal inmiddels
haar prijs wel ontvangen hebben.
Gefeliciteerd.
Verder werd nog 22Va punt be
haald door mevr. J. B—v. d. L te
Waddinxveen.
Alle overige lezeressen en lezers,
die zich d'e moeite getroostten om
een antwoord in te zenden, onze
hartelijke dank. Beproef opnieuw
Uw geluk,, misschien bent U de
volgende maand een der gelukkigen.
DORA WERTH.
Hamea-Gelei voor Uw handen
De uitgever van ons Weekblad
verzocht mij ook dit jaar voor het
eerste nummer van dit nieuwe jaar
een stukje te schrijven.
Het valt mij ditmaal moeilijk
daaraan te voldoen. Want op de
dag, dat ons blad verschijnt zal de
Raad zijn eerste vergadering 1955
houden. En het gaat toch niet aan,
dat de Raadsleden eerst thuis in de
krant lezen, wat de Burgemeester
's avonds in zijn gebruikelijke
Nieuwjaarsrede zeggen zal.
Madr ik wil toch wel in een paar
zinnen iets zeggen.
Een terugblik op 1954 moet ons
met grote dankbaarheid vervullen.
Het was voor Nederland, en ook
voor Waddinxveen een jaar van
vrede en grote bedrijvigheid: en
voorspoed. Een jaar waarin ook in
Waddinxveen heel wat tot stand
kwam, al blijft de teleurstelling dat
verschillende dingen niet nog snel
ler tot uitvoering konden- komen.
Hierbij denk ik wel in de eerste
plaats aan de nog steeds even moei
lijke positie inzake onze volkshuis
vesting.
We zijn nu uit-geoliebold
En uit ge-appelflapt
En ieder, zegt, misschien tevreê
We hebben 't weer gelapt
We staan nu aan een nieuw begin
Met vele plannen klaar
Dat is al haast traditioneel
Aan het begin van 't jaar
We schudden nog „een late hand"
En dan duurt het niet lang
Of alles is al weer gewoon
En gaat gewoon zijn gang
Ook deze krant brengt u dit jaar
Het nieuws in lief en leed,
Zoals het dat het vorig jaar
Ook wekelijks steeds deed.
Alleen de toekomst zit nog in
Een goed gesloten zak,
Misschien verschijnt er nog een keer
Een soort van almanak,
Die alle dingen reeds voorspelt
Maar als het zover was
Geloof ik, dat noch u, noch ik
Daar dagelijks in las.
Maar wat er ook gebeuren mag,
Ik hoop toch allermeest,
Dat u mijn rijmpjes ook dit jaar
Weer in gezondheid leest.
O.P.
De vooruitzichten voor 1955 zijn
gunstig. Er blijven aan de interna
tionale hemel donkere wolken en
ook 1955 zal wel weer niet zonder
spanningen verlopen. Maar de po
sitie der vrije volken wordt steeds
sterker en de gevaren voor een
nieuwe oorlog schijnen niet zo drei
gend als enkele jaren, geleden.
God geve dat ook in 1955 de vre
de mag worden bewaard. Hij schen-
ke kloekheid en wijsheid aan de
grote mannen, die leiding geven aan
het internationale leven.
Ik hoop, dat onder Zijn zegen
1955 ook voor Nederland en voor
Waddinxveen opnieuw een gelukkig
en voorspoedig jaar zal zijn. Dat
voor werkgevers en werknemers
het hoge welvaartspeil, dat wij
mochten bereiken, zal kunnen wor
den gehandhaafd. En dat het voor
het Gemeentebestuur mogelijk zal
zijn met voortvarendheid voort te
werken aan alles wat voor een bloei
ende en groeiende gemeente als
Waddinxveen nodig is.
De Burgemeester van Waddinxveen,
A. WARNAAR Jz.
„De parlementaire sneltrein is tot
stilstand gekomen", zo heeft de
voorzitter der Tweede Kamer, dr.
Kortenhorst, in zijn Nieuwjaars-
speech gezegd. En hij voegde daar
aan toe „zonder déraillementen en
zonder al te gevaarlijke schokken en
kortsluitingen".
In ieder geval is de Kamer er
weer in geslaagd om in 54 verga
deringen (37 dag- en 17 avondver
gaderingen) bijna alle begrotings
hoofdstukken af te werken. Alleen
de begroting van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen is, door de
ziekte van minister Cals blijven lig
gen. In de plaats daarvan zijn ver
scheidene andere belangrijke voor
stellen behandeld, zoals de afschaf
fing van het schoolgeld voor de
leerplichtige jeugd, het verbod van
vrouwen om arbiter te zijn, verlen
ging van de wet „toezicht credlet-
wezen", de afschaffing van de mi
nimum-broodprijs, de aankoop van
een emjïgrantenEchip, de 8000.
loongrens voor de verplichte ver
zekering, de begroting en de be-
windsregelïng voor Nieuw-Guinea
Er is dit jaar dus heel wat meer
gedaan 'dan alleen de afhandeling
van de begrotingshoofdstukken. En
dat terwijl het aantal vergaderpe
rioden kleiner was dan vorig jaar.
Toen kwam de Tweede Kamer tus
sen de derde Dinsdag in September
en Kerstmis 68 maal bijeen. Prins
jesdag viel dit jaar op dé laatst
mogelijke dag en daardoor ging vrij
veel tijd verloren.
Ieder jaar opnieuw zijn er klach
ten over het tempo waarin de ver
schillende begrotingen worden be
handeld.
Hoe kan men nog belangstelling
kweken voor het werk van onze
volksvertegenwoordigers als drie
begrotingshoofdstukken op één, dfeg
aan de orde worden gesteld?
Steeds opnieuw probeert de Ka
mer verandering in haar werkme
thode te brengen maar tot nu toe
blijken al deze pogingen lapwerk te
zijn.