Weekblad voor Waddinxveen Mt&tdec de Vrouw. ut ipUyel van de week Kris-Kras DamesJV oor al nu Bij de intrede van 1955 Vooruit maar weer Uit het Parlement No 499 Vrijdag 7 Januari 1954 10e Jaargan ii-:* rTIÏcÏÏs en \i ninistratie1 Verschijnt elke Vrijdag Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438 Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Woensdagsavonds inzenden. Advertentieprijs 6 ct, famtlieddvertenties 7 ct per m.m. j Met meer lawaai dan zijn voorgan gers is 1954 uitgeluid. Het oude Germaanse gebruik met veel lawaai' de boze geesten verjagen, schijnt de kop weer op te steken en in sommige grote steden ïs het nogal rauw toegestaan. Dat deze „folklo re" niet zonder gevaar is voor de uitvoerders, bleek bovendien: menig jongmens moest met brandwonden, soms met verbrijzelde vingers naar een ziekenhuis worden gebracht. - Hoewel er heel wat gemeenten zijn, die de verkoop van vuurwerk ver bieden, komt het ons gewenst voor, dat aan dit verbod strenger de hand wordt gehouden. Een landelijk ver bod, dat de aanmaak van zogenaamd klein vuurwerk verbied, komt ons gewenst voor. Straks zullen wij op grootse wijze herdenken, dat wij 10 jaar geleden werden bevrijd. Is vóór die tijd er niet voor gezorgd, dat door opgeschoten jongens en an dere onverantwoordelijke elemen ten niet met vuurwerk kan worden gesmeten, dan zal menigeen zich tijdens de bevrijdingsfeesten niet op straat vertonen omdat deze fees ten dan al te veel op.de oorlogs toestand gelijken. Slechts een lan delijk verbod kan deze excessen blijkbaar voorkomen. De klokken van het stadhuis te Maastricht, die 1954 nog konden uit luiden moesten de eerste werkdag van het nieuwe jaar het zwijgen worden opgelegd. Het bleek, dat roestvorming een algehele restau ratie nodig maakte dat klepels zowel als hamers en het verouderde klavier moesten worden vernieuwd. Nee, dan Bolsward! Dit mooie Frie se stadje zal in 1955 zijn 500-jarig bestaan herdenken. In een geheime zitting besloot de gemeenteraad, het beleende reizende carrillon aan te kopen en deze klokken in het stad huis der stad te doen ophangen. Een mooi cadeau. Om nog even- bij de klokken te blijven: de bekende stadsbeiaardier van 's Hertogen bosch, Toon van Balkom, nam af scheid. Hij werd door het gemeen tebestuur gehuldigd -'oor hetgeen hij als beiaardier had gedaan, maar oofe voor wat hij als musicus' voor ons land tot stand had gebracht. - Een andere bekende musicus, dr. Peter van Anrooij ontviel ons dooi de dood. In een uitzending van de Avro werd hij herdacht. Enkele we ken geleden had dr Van Anrooij in verband met zijn slechte gezond heidstoestand afscheid genomen van zijn radio-werk. Dit afscheids woord stond in het radio-program, waarin voor de microfoon zijn her denkingsrede werd gehouden. Kort geleden was dr Van Anrooij op grootse wijze gehuldigd in verband wet het bereiken van de 75-jarige leeftijd. In alle stilte is hij Dinsdag jl. ter aarde besteld Het leven gaat voort. Ter gelegenheid van de jaarwis seling werden wij inzonderheid door de radio overstelpt met de beste wensen en andere toespraken. Zo hield voor de Wereldomroep on ze Minister-president, dr. Drees een rede, waarin hij een optimistisch geluid deed horen. Zijne Excellen tie wees erop, dat wij niet meer af hankelijk zijn van buitenlandse eco nomische hulp. Interessant was, dat dr Drees over het Deltaplan zei, dat de uitvoering ervan zeker 15 tot 20 Jaar zou vergen. Over de televisie was zijn mening, dat de kosten er voor, nu het Rijk die voor zijn re kening heeft genomen, onevenredig hoog oplopen. Het leek hem. drin gend nodig, in dit opzicht een oogje in het zeil te houden. Wat de tele- visie aangaat, is het aardig te ver- Welden, dat in Nederlandse han- kringen blijkbaar grote belangstel- Wg bestaat voor het maken van reclame via het beeldscherm. Zulks .bleek uit het experiment, bij de grote tentoohstelling „E 55", welke dit jaar te Rotterdam wordt ge houden. Men wil daar gedurende de 'entoonstellingstijd in het openbaar Wet reclame-televisie experimente ren. De uitzending zou alleen ter tentoonstelling kunnen worden ge zien en gehoord. De omroepvereni- Sjngen, noch de Nederlandse Tele visie Stichting zullen zich met deze u'tzending bemoeien. Zij komen ge heel voor rekening der belangheb benden. Wij zijn er benieuwd naar, hoe men di't voor elkaar zal zetten. In elk geval kan ook de Stichting er lering uit trekken. Reeds heeft de N.T.S. het tentoonstellingsbe- stuur medegedeeld, er belangstel ling voor te hebben. Ten aanzien van het liftverbod, dat eind vorig jaar zoveel stof deed opwaaien zij gemeld, dat het Natio naal Katholiek Thuisfront een ac tie heeft ontketend, waardoor het liften gemakkelijker zal zijn dan voorheen. Deze organisatie ver strekte aan automobilisten kaartjes voor de voorrui t aankondigende, dat militairen mee mogen rijden. Voorts heeft het Thuisfront de Minister gevraagd, „opneemplaatsen" te doen aanwijzen. Hoe dit alles verder zal „uitpakken" dienen wij af te wach ten. GELUK. Nog maar nauwelijks is het nieu we jaar begonnen en de wensen die ik ontving zijn zowaar al uitgeko men. Of noemt U het geen heil of geluk wanneer je zomaar aan de weet komt, dat je met een toekom stig nicht een praatje maakt, zon der dat het meiske zelf weet, dat ze een neef, een echte volle neef heeft ontmoet. Kijk, het zat zo. Ik stond voor een etalage wat te kijken, toen er een meisje naast me kwam staan. Dat is helemaal niets bijzonders, maar dat werd het, toen een vrien din van het meisje naast me, even eens voor de etalage bleef staan. Ha, die Adri, zegt ze, hoe gaat het jou tegenwoordig? Ik zie je zo weinig JANUARI—PRIJSVRAAG In het gezin De Vries is een 17- jarige dochter, Annie, welke haar Ulo-diploma heeft gehaald. Het ge zin De Vries is financieel zeer goed gesitueerd en vader had liever ge had, dat zijn oudste dochter door studeerde, maar Annie voelt hiervoor niets en wil nu graag in een winkel, maar niet in de plaats van inwoning. Mijnheer de Vries polst zo eens zijn kennis sen- en zakenkrïng en meent iets voor Annie gevonden te hebben: een manufacturenzaak in een naburig stadje. De eigenaar is een oude schoolvriend van De Vries. Deze, Bakker, staat financieel er slecht voor, maar dat weet de buitenwacht niet. Bakker speculeert en als er niet gauw een of andere redding komt, staat het faillissement voor de deur. Annie doet haar intrede in de zaak en helpt in de winkel. Daar is ook de oudste zoon van Bakker, Geert, een boemelaar, in veel op zichten het evenbeeld van zijn va der. Geert weet in korte tijd Annie voor zich in te nemen en Annie mag de jongeman wel, temeer, om dat hij niét onknap is en zich vlot en aardig voordoet. Zij gaan een paar malen 's avonds ui't en op een avond verstout Geert zich en kust Annie, die het helemaal niet zo erg vindt. De jongelui hébben het plan zich te verloven. Intussen is de heer De Vries er achter gekomen, dat de fa. Bakker op het punt staat failliet verklaard te worden. Als Annie een week te worden. Als Annie een week eind thuis is, deelt hij haar iets mede omtrent de financiële positie van haar werkgever en zegt haar, dat zij haar betrekking op moet zeggen. Het meisje weigert en ver telt, dat zij van de oudste zoon van Bakker houdt en dat zij met hem wil trouwen. De Vries, die wel be grijpt, dat Bakker een huwelijk tussen zijn zoon en de dochter van de gefortuneerde De Vries niet on welkom is, staat nu voor de moei lijkheid: wat moet hij doen? Toe stemming geven tot een verloving? En Annie in de zaak laten, die elke dag kan springen? Of radicaal de omgang met Geert Bakker verbie den en Annie niet meer terug laten gaan naar de zaak? Of is er een de laatste tijd. Je bent zeker veel bij Arie op Zoetermeer? Het meisje dat met Adri was aangesproken, kleurde lichtelijk en keek eens schuin naar me, net toen ik haar van opzij eens aankeek. Ja, zegt ze, ik kom tamelijk veel in de Molen straat, het ïs daar gezellig, zie je. Toen ging mij een licht op en ik zeg (zo ben ik nu eenmaal) tegen haar. neemt U mij niet kwalijk, maar ik hoor zo juist, dat U veel in de Mo lenstraat in Zoetermeer komt, ijk moet er juist zo direct heen, weet U dan misschien in die straat een jongeman te wonen die in een boter- fabriek werkt? Toen kleurde ze nog feller en ik deed maar net of ik het niet zag. Eh.ja mijnheer, eentje weet ik er wel, maar er kunnen er nog meer wonen, antwoordde ze toen. Dat had ze er netjes afge bracht en ik zei: nou, dan zal ik wel eens zoeken, want meerdere gege vens weet ik niet. Dat was een leu gentje om bestwil, want ik weet heel goed mijn eigen bloedeigen neef te wonen. En ik weet nu zeker, dat Adri mijn aangetrouwde nicht wórdt, alsde verkering niet uit gaat. Maap dat zal wel niet, want als er iemand uit onze hele familie verkering neemt, dan zitten ze prac- tisch gesproken al in de huwelijks boot. Maar ik heb geluk gehad en dat al zo vroeg in het nieuwe jaar. Er zal door Adri en Arie wel over di't stukje worden gesproken. Maar mag ik vooral Adrj vragen niet boos te worden? Ik ben een volle neef van Arie hoor en die vindt het vast wel goed, dat ik jou Adri noem in het Weekblad voor Waddinxveen. Je brengt samen met Arie, maar eens een bezoek aan je neef. Kris-Kras Handen en Lippen ruw?pii5»fj| middenweg? Aan U, beste lezeressen en lezers, de taak, om een juiste oplossing te vinden, die misschien de kool en de geit kan sparen. Het komt me voor, dat deze prijsvraag niet zo moeilijk is, en ik hoop dan ook, dat we dit maal een record-aantal antwoorden zullen ontvangen. U weet de condi ties: alleen ©bonné's - mannelijke zowel als vrouwelijke - kunnen meedoen Iedere oplossing, die min stens 24 punten behaalt, wordt ge honoreerd met een boek. Is er geen enkele, die 24 punten haalt, dan gaat het boek. naar degene, die het hoogst aantal punten benedén 24 bereikt. Oplossingen moeten ingezonden worden uiterlijk 27 Januari a.s. De uitslag met verdere bijzonderheden wordt zo spoedig mogelijk na die datum in dit blad gepubliceerd. ir— OPLOSSING DECEMBERPRIJSVRAAG De December-prijsvraag bleek niet zq erg moeilijk te zijn, want we kregen 297 antwoorden binnen, uit alle delen des lands, zelfs nog twee uit België. U herinnert zich het geval moge lijk nog? Mevrouw Wind woont pas in een dorp, waar zij niet erg kan wennen, en gaat daarom wel eens een mid dag naar de stad. Daar onmoet zij een keer een oude schoolkameraad, waarmee ze op een terras gaat thee drinken. Men haalt oude herinne ringen op en beiden hebben schik. Vrouwelijke dorpsgenoten zijn van een en ander getuigen en mijnheer Wind hoort toevallig via een omweg van een en ander. Zijn vrouw heeft hem er nooit wat van verteld, 's Avonds roept hij zijn vrouw ter verantwoording. Wat antwoordt mevrouw Wind? Zoals gezegd kwamen er 297 ant woorden, 'en lang niet allé waren aanvaardbaar. Zo ïs mevr. H. O.-B. te Winsum (Gr.) van mening, dat meneer Wind zijn vrouw niet ter verantwoording had mogen roepen, want als alles goed is tussen hem en zijn vrouw, zou ze het hem wel verteld hebben. Tja, maar mevrouw Wind heeft het juist niet aan haar man verteld. Waarom niet? Waarschijnlijk, om dat ze het al vergeten was, toen ze thuis kwam, of omdat ze het niet belangrijk genoeg vond. Mevr. E. H. G.-S. te Woudrichem antwoordt kort en bondig: „Me vrouw Wind moet eerlijk tot haar man zeggen, hoe of dat alles pre cies is gegaan". Jawel, maar wij zouden nu juist graag weten, wat mevrouw Wind tot haar man zei'. En volgens het oordeel van de ju ry was mevrouw A. Ruiter-Tepper, Eikenlaan 14 te Kolham wel het meest concreet in haar antwoord. Mevrouw Ruiter schrijft, dat ze in zo'n geval tot haar man zou zeggen: „Gunst, ze bedoelen zeker dïe Henk van een paar maanden geleden. Nu, lieve man, het was zo'n onbelang rijke ontmoeting, dat ik het 's avonds al glad vergeten was. Om één ding ben ik dan nog blij, dat ik toen openlijk op een terras zat en er geen geheim van gemaakt heb. Van mijn kant zal ik nu niet eens meer in het comité willen. Maar met mijn vriendin Mevr. v. d. Eijn- de zal ik eens spreken en haar pre cies vertellen, hoe het eigenlijk zat. Ik zal niet vertellen, hoe ik het te weten gekomen ben, maar ze zal zich vast van de goede kant tonen, en het begrijpen. En geef jij me maar een dikke zoen en trek je er niets van aan, want daar is geen re- d'pn voor!" Wel, mevrouw Ruiter, U behaal de 25 punten, dat is dus 8+, en daarmee verdiénde U deze maand het boek, dat U inmiddels wel zult hebben ontvangen. Het vrouwelijke jurylid tekende hierbij nog aan: Ik zou nagenoeg hetzelfde gezegd heb ben, maar er misschien nog aan toegevoegd hebben: ik zal die ouwe schoolkameraad eens schrijven en vragen, of hij een weekeindje bij ons komt logeren, dan kun jij hem ook eens ontmoeten. Enfin, hoe het ook zij, meneer Ruiter in Kolham kan zijn vrouw met een gerust geweten naar Gro ningen laten gaan om daar oude schoolkameraden te ontmoeten. Zij weet zich er behoorlijk uit te red den. Een eervolle vermelding moet nog naar mevrouw E. Kliphuis, Sport terreinstraat 79 in Hoogezand, die een nagenoeg zelfde antwoord gaf, en die in haar antwoord o.m. zeide: Wij zullen die schoolvriend uitnodi gen om eens hier bij ons te komen, dan zullen we de zaak nog eens be praten. Hoewel zij 23" punt be haalde, meende de jury in dit geval ook haar een boek te moeten toe kennen, zodat deze maand twee dames een prijs behaalden. Ook mevrouw Kliphuis zal inmiddels haar prijs wel ontvangen hebben. Gefeliciteerd. Verder werd nog 22Va punt be haald door mevr. J. B—v. d. L te Waddinxveen. Alle overige lezeressen en lezers, die zich d'e moeite getroostten om een antwoord in te zenden, onze hartelijke dank. Beproef opnieuw Uw geluk,, misschien bent U de volgende maand een der gelukkigen. DORA WERTH. Hamea-Gelei voor Uw handen De uitgever van ons Weekblad verzocht mij ook dit jaar voor het eerste nummer van dit nieuwe jaar een stukje te schrijven. Het valt mij ditmaal moeilijk daaraan te voldoen. Want op de dag, dat ons blad verschijnt zal de Raad zijn eerste vergadering 1955 houden. En het gaat toch niet aan, dat de Raadsleden eerst thuis in de krant lezen, wat de Burgemeester 's avonds in zijn gebruikelijke Nieuwjaarsrede zeggen zal. Madr ik wil toch wel in een paar zinnen iets zeggen. Een terugblik op 1954 moet ons met grote dankbaarheid vervullen. Het was voor Nederland, en ook voor Waddinxveen een jaar van vrede en grote bedrijvigheid: en voorspoed. Een jaar waarin ook in Waddinxveen heel wat tot stand kwam, al blijft de teleurstelling dat verschillende dingen niet nog snel ler tot uitvoering konden- komen. Hierbij denk ik wel in de eerste plaats aan de nog steeds even moei lijke positie inzake onze volkshuis vesting. We zijn nu uit-geoliebold En uit ge-appelflapt En ieder, zegt, misschien tevreê We hebben 't weer gelapt We staan nu aan een nieuw begin Met vele plannen klaar Dat is al haast traditioneel Aan het begin van 't jaar We schudden nog „een late hand" En dan duurt het niet lang Of alles is al weer gewoon En gaat gewoon zijn gang Ook deze krant brengt u dit jaar Het nieuws in lief en leed, Zoals het dat het vorig jaar Ook wekelijks steeds deed. Alleen de toekomst zit nog in Een goed gesloten zak, Misschien verschijnt er nog een keer Een soort van almanak, Die alle dingen reeds voorspelt Maar als het zover was Geloof ik, dat noch u, noch ik Daar dagelijks in las. Maar wat er ook gebeuren mag, Ik hoop toch allermeest, Dat u mijn rijmpjes ook dit jaar Weer in gezondheid leest. O.P. De vooruitzichten voor 1955 zijn gunstig. Er blijven aan de interna tionale hemel donkere wolken en ook 1955 zal wel weer niet zonder spanningen verlopen. Maar de po sitie der vrije volken wordt steeds sterker en de gevaren voor een nieuwe oorlog schijnen niet zo drei gend als enkele jaren, geleden. God geve dat ook in 1955 de vre de mag worden bewaard. Hij schen- ke kloekheid en wijsheid aan de grote mannen, die leiding geven aan het internationale leven. Ik hoop, dat onder Zijn zegen 1955 ook voor Nederland en voor Waddinxveen opnieuw een gelukkig en voorspoedig jaar zal zijn. Dat voor werkgevers en werknemers het hoge welvaartspeil, dat wij mochten bereiken, zal kunnen wor den gehandhaafd. En dat het voor het Gemeentebestuur mogelijk zal zijn met voortvarendheid voort te werken aan alles wat voor een bloei ende en groeiende gemeente als Waddinxveen nodig is. De Burgemeester van Waddinxveen, A. WARNAAR Jz. „De parlementaire sneltrein is tot stilstand gekomen", zo heeft de voorzitter der Tweede Kamer, dr. Kortenhorst, in zijn Nieuwjaars- speech gezegd. En hij voegde daar aan toe „zonder déraillementen en zonder al te gevaarlijke schokken en kortsluitingen". In ieder geval is de Kamer er weer in geslaagd om in 54 verga deringen (37 dag- en 17 avondver gaderingen) bijna alle begrotings hoofdstukken af te werken. Alleen de begroting van Onderwijs, Kun sten en Wetenschappen is, door de ziekte van minister Cals blijven lig gen. In de plaats daarvan zijn ver scheidene andere belangrijke voor stellen behandeld, zoals de afschaf fing van het schoolgeld voor de leerplichtige jeugd, het verbod van vrouwen om arbiter te zijn, verlen ging van de wet „toezicht credlet- wezen", de afschaffing van de mi nimum-broodprijs, de aankoop van een emjïgrantenEchip, de 8000. loongrens voor de verplichte ver zekering, de begroting en de be- windsregelïng voor Nieuw-Guinea Er is dit jaar dus heel wat meer gedaan 'dan alleen de afhandeling van de begrotingshoofdstukken. En dat terwijl het aantal vergaderpe rioden kleiner was dan vorig jaar. Toen kwam de Tweede Kamer tus sen de derde Dinsdag in September en Kerstmis 68 maal bijeen. Prins jesdag viel dit jaar op dé laatst mogelijke dag en daardoor ging vrij veel tijd verloren. Ieder jaar opnieuw zijn er klach ten over het tempo waarin de ver schillende begrotingen worden be handeld. Hoe kan men nog belangstelling kweken voor het werk van onze volksvertegenwoordigers als drie begrotingshoofdstukken op één, dfeg aan de orde worden gesteld? Steeds opnieuw probeert de Ka mer verandering in haar werkme thode te brengen maar tot nu toe blijken al deze pogingen lapwerk te zijn.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1954 | | pagina 1