Weekblad voor Waddinxveen
1/Üoedw de Vrouw.
De> Spiz&d van de week
Üris-Kras
W e ek a g e nd a
No 449
Vrijdag 22 Januari 1954
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-rn.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Er is nieuwa, dat met een beangsti
gende regelmaat in onze kolommen
terugkeert. Geen weekeind, of er is
wel een of ander ernstig verkeers
ongeluk van „de grote weg" te ver
melden; de straaljagers hebben ten
deze al evenmin een goede reputatie
en nu ziet het er naar uit, dat ook
de spoorwegen niet meer zonder on
gelukken kunnen rijden. De onbe
waakte overweg al dan niet be
veiligd door flikkerlicht-signalen
vraagt telkens weer slachtoffers. Dat
begon dit jaar al op 3 Januari, bij
Zwolle waar één dode viel en de
noodlottige reeks werd voortgezet
doordien bij Doetinchem een perso
nenauto op een onbewaakte overweg
door een trein werd gegrepen. Drie
inzittenden werden dadelijk gedood
de vierde man werd zwaar ge
wond. En nauwelijks was de nieuwe
week begonnen, of in de omgeving
van Dieren, bij de spoorbrug over
het kanaal, reed een goederentrein
op een stilstaande collega, waardoor
een leerling conducteur werd gedood
en een machinist zeer ernstig werd
gewond. Een geweldige ravage, mede
doordat er brand ontstond, was bo
vendien het gevolg van deze botsing,
waarvan men nog niet nauwkeurig
de oorzaak kan vaststellen. Het grote
aantal ongelukken, waar de spoor
wegen tegenwoordig bij zijn betrok
ken, wettigt de, reeds meer gestelde
vraag, of het niet gewenst is, een
Raad voor de Spoorwegen in te stel
len, zoals deze reeds voor de Scheep
vaart en voor de Luchtvaart bestaat.
De spoorwegen waren toch in het be
gin van deze week niet bijzonder ge
lukkig, daar er door het defect raken
van enige electrische kabels enkele
trajecten enige tijd stroomloos waren
een euvel, waarmede in sommige
steden ook de tram had te kampen.
Stappen wij in figuurlijke zin, van
de spoor- en tramwegen af, dan mo
gen wij met voldoening vaststellen,
dat de dijken zich tijdens de geweldi
gen Westerstorm, waarbij snelheden
voorkwamen van 150 kilometer, goed
hebben gehouden. Menigeen in Neder
land, die door de huilende wind niet
in slaap kon komen, heeft met zorg
gedacht aan de dijken, omdat men
wist, dat de wind uit dezelfde hoek
kwam als tijdens de Rampnacht. Ge
bleken is, dat de ingestelde dijk-
wacht uitnemend werk heeft ver
richt, waardoor de ernstige bedrei
ging van de dijk van Wolfaartsdijk
tijdig kon worden ontdekt. Op de
zelfde plaats, waar deze dijk in de
Rampnacht bezweek, waardoor in
genoemd dorp verscheidene doden
waren te betreuren, moesten verster
kingen worden aangebracht. Ook in
en bij andere plaatsen was de dijk-
wacht paraat. Zo te Stavenisse, in
Zierikzee en langs de Westrand van
Brabant, bij Willemsstaa en Fijnaart,
is goed werk verricht.
Het is niet te verwonderen, dat on
ze gedachten bij stormweer tegen
woordig in de eerste plaats uitgaan
naar het Rampgebied. De jongste
storm heeft echter groter schade
aangericht aan de duinen voor het
eiland Ameland. Niet minder dan vijf
tot zeven meter, en dit over een
lengte van ongeveer een kilometer,
werd van de duinen afgeslagen en
men vraagt zich op Ameland met
bezorgdheid af, of dat zo door moet
gaan en of er geen maatregelen moe
ten worden genomen. De duinenreeks
wordt er angstwekkend smal. In
de nood leert men zijn vrienden
kennen. Onze vrienden in Indonesië
heeft H. M. de Koningin namens de
slachtoffers van de Februari—ramp
en namens alle landgenoten de diepe
dankbaarheid betuigd voor de door
Indonesië verleende hulp. Toevallig
(er is geen toeval) werd te-
zelfder tijd antwoord ontvangen van
de Indonesische minister van buiten
landse zaken over de arrestatie van
een aantal Nederlanders. Het heet
hierin, dat deze mensen werden ge
arresteerd, omdat zjj deel uit maak
ten van een verboden vereniging en
onwettig in het bezit van wapenen
waren. Hierover zal het laatste
woord nog wel niet zijn gesproken!
Dit zal ook wel niet het geval zijn
ten aanzien van een brand te Gro
ningen, waar in een perceel aan de
Sledemennerstraat twee kinderen
zijn omgekomen. In deze dichtbe
volkte krottenbuurt was de brand zo
fel, dat de hitte de ruiten der tegen
overliggende woning deed springen.
Ideaal wonen moet het daar niet
zijn. Toevallig weer dat toeval!
sprak in een bijeenkomst van de
K.V.P., welke te Almelo werd ge
houden, de minister van Wederop
bouw en Volkshuisvesting, ir. H.
Witte, erover, dat men hier te lande
niet bezig is„ nieuwe krotten te bou
wen. De minister verwachtte, dat in
1960 de woningnod wel goeddoels zou
zijn opgelost, ofschoon in de grote
steden de „pijn nog wel langer zou
duren". Volgens de Minister verdient
nog 10 pet. van de totale woning
voorraad de naam „krotten".
B. B. B.
Of je het nou geloven wil of niet,
ik moet nodig eens een hartig woord
je met u over de B.B B. en nog iets
spreken. Er is zo weinig belangstel
ling voor die drie B's, dat ik me ern
stig bezorgd maakt over het blote
feit, of er nu werkelijk Waddinxve-
ners zullen zijn die niet de betekenis
van die drie B's weten. En toch: zij
kunnen het weten! Maar.zij wil
len -het niet weten, da's mijn me
ning. Wat jammer, wat jammer!
Ik, op mijn leeftijd, zou nog in
staat zijn deel uit te gaan maken van
de B.B.B. Bescherming Burger-Be
volking! Wat een edele en nobele
taak; niet alleen in tijden van oor
log, maar ook onder andere omstan
digheden, de naaste kunnen dienen is
iets waaraan geen mens zich mag
onttrekken.
Op de propaganda-avond van de
Reserve Rijkspolitie is dat overdui
delijk gebleken. De burgemeester zei
het deze avond maar goed. Ik kreeg
de idee, dat hij zeer teleurgesteld
was over de opkomst. En anders zijn
onze plaatsgenoten zo actief in alles
wat er moet gebeuren. Neen, Wad
dinxveen heeft op die avond geen
goede beurt gemaakt, dat het veel
beter gekund En de B.B.B., èn de
Nationale Reserve èn de Reserve
Rijkspolitie hebben ook Uw steun
nodig. Tobt daar nu niet langer over,
maar neemt een echt kloek besluit:
geeft u op!
Er werden nog plaatjes vertoond
ook op die avond, prachtige plaatjes,
waarvan ik nu nog onder de indruk
ben. Ons Nederland bezit fiere man
nen, mannen met een hart vol liefde
voor hun naaste, maar ze weten ook
van aanpakken. Dat is een prachtig
nationaal bezit, zülke mannen!
Deze filmen zouden eigenlijk zo
maar op een goede avond eens aan
de brug vertoond moeten worden. Ik
geef er mijn wekelijks rantsoen si
garen voor, als er dan geen aanmel
dingen kwamen.
Er moet iets gebeuren, aldus de
burgemeester, voor deze instanties.
Kom, Wa^ddinxveners er gebeurt ge
noeg als u zich opgeeft öf voor de
B.B.B., öf voor de Nat. Reserve öf
voor de Reserve-Rijkspolitie. Laat
onze burgemeester nou niet tobben
over de vraag wat er moet gebeuren
om uw aanmelding binnen te krij
gen. Doe het zö, zonder meer. Doe
het morgen direct.
Tot de volgende week.
KRIS-KRAS
w. A.
Hit opschrift doet ongetwijfeld Uw
"wenkbrauwen fronsen. De letters
W. A. hebben sedert de oorlog geen
Prettige klank, maar wanneer ik U
dadelijk vertel, dat ik met W.A.
Wettelijke aansprakelijkheid bedoel,
dan kunt U de rimpels weer uit Uw
voorhoofd laten verdwijnen. Apro
pos: denk er om, dat U niet te veel
rimpelt» want dan wordt U vroeg
°ud.
Over de wettelijkee aansprakelijk-
„rijk" zijn. Dat is ten enemale onmo
gelijk. Aan de andere kant mag aan
genomen worden, dat ieder verstan
dig mens de meest elementaire be
grippen van wet en recht kent. Nog
voor we tot de jaren des onder
scheids zijn gekomen, weten we, dat
we iets ,dat het eigendom van een
ander is, niet weg mogen nemen. Dat
we onze medemens niet mogen mis
handelen of beledigen. Als we van
de rijweg gebruik maken, weten we,
dat we aan de rechterkant moeten
rijden. En zo voort. Allemaal dingen,
die vanzelf spreken. Dat weten we
allemaal. En als we een van deze
wetten overtreden, weten we vooruit,
dat we in 99 van de 100 gevallen ter
verantwoording zullen worden geroe
pen. Met alle onaangename gevolgen
van dien.
Ieder mens heeft dus een zekere
wettelijke aansprakelijkheid op straf-
wettelijk terrein. Als U een fiets van
een ander wegneemt, met het oog
merk die wederrechtelijk in Uw be
zit te nemen of te houden, wordt U
wettelijk aansprakelijk gesteld voor
deze (mis)daad. En U krijgt straf.
Maar U kunt ook in civielrechtelijke
zin wettelijk aansprakelijk gesteld
worden. En dan kost het U door
gaans Uw portemonnaie.
Ik zal een recent voorbeeld geven.
Er komt een mijnheer een sigaren
winkel binnen. Hij koopt een pakje
sigaretten, betaalt en steekt er één
op. Maakt nog even een praatje met
de winkelier en na een groet wil hij
vertrekken. Terwijl hij de winkel
deur opent, struikelt hij over de
deurmat die wegglijdt en valt. Zijn
bril stuk en enkele verwondingen.
De klant kan een week niet werken
en moet een nieuwe bril. Kosten c.a.
100 gulden, maar de winkelier wei-
is dan gevrijwaard tegen alle
eventuele schaden, als boven om
schreven.
Zegt U niet: dat kan mij niet over
komen. Een ongeluk zit soms in een
klein hoekje. Nog een voorbeeld: Een
wielrijder steekt in Rotterdam on
verwacht de trambaan over. Er na
dert in volle vaart een tram, die he
vig remt om een aanrijding met de
onvoorzichtige wielrijder te voorko
men. Achter de tram rijdt een auïo,
die er niet zo gauw op bedacht is en
ook niet zó vlug tot stilstand kan ko
men. De vrachtauto ramt het achter
balkon van de tram, er zijn enkele
lichtgewonden, maar veel materiële
schade. Een andere automobilist, die
een en ander heeft gezien, achter
volgt de wielrijder, die doorreed.
Proces-verbaal wordt opgemaakt en
de wielrijder krijgt twee schade-
briefjes, ten bedrage van ruim 3000
gulden. De reohter beslist: betalen.
Nog een ander voorbeeld. Een kind,
dat een boodschap moet doen voor
moeder, zet haar fiets een beetje te
hard tegen een winkelruit en deze
sneuvelt. De winkelier is verzekerd
en de nieuwe ruit wordt door de
maatschappij betaald. Maar deze
zoekt verhaal voor het totale be
drag: ruim 200 gulden. Moeder en
vader weigeren. Het wordt een ci-
vielrechterlijk geding en de rechter
beslist: ieder de helft van de scha
de en de proceskosten. Zodoende
moeten de ouders toch nog ongeveer
200 gulden betalen.
In al deze gevallen zou een W.A.-
verzekering veel leed hebben kun
nen voorkomen. Ik kan er dan ook
niet genoeg de nadruk op leggen:
sluit een W.A.-verzekering en u
leeft veel rustiger. Het kan nodig
zijn. DORA WERTH.
heid heb ik al eerder geschreven. In
het kort. Het blijkt echter nodig te
zijn er wat uitvoeriger op in te gaan.
Iedere ingezetene van het Konink
rijk der Nederlanden wordt geacht de
wet te kennen. Dat is de grondge
dachte van alle wettelijke bepalin
gen en voorkomt bij voorbaat, dat
iemand, die met de wet in conflict is
geraakt, zegt: ik wist het niet. Na
tuurlijk kent geen mens in ons land,
zelfs de bekwaamste jurist niet, èlle
wetten en verordeningen, die we
tanden Wit adem Fris
gert de schade te betalen. Er komt WEESINRINCHTING NEERBOSCH,
een civielrechtelijk geding en tijdens
dit proces blijkt, dat de werkster in
de sigarenwinkel het linoleum op de
vloer heeft gewreven, waardoor de
voordeurmat is gaan glijden. De
rechter stelt de gedaagde in het ge
lijk en de winkelier moet dokken. De
winkelier werd wettelijk aansprake
lijk gesteld voor de schade: bril en
een week niet werken; 100 gulden
plus de proceskosten. Weg de ver
diensten van twee weken.
Waarom ik hierover schrijf? Deze
week kreeg ik een noodkreet van een
onzer lezeressen uit Vlaardingen.
Kinderen waren aan de walkant aan
het spelen en kwamen, al stoeiende
tegen een voorbijganger aan, die
dicht langs het water liep, zijn even
wicht verloor en in het ijzige nat
verdween. Schade: costuum, hoed en
overjas, alsmede de bril, die niet
meer boven water kwam. De politie
kwam er aan te pas en het groepje
van 3 kinderen werd voor de scha
de verantwoordelijk gesteld. Twee
van hen zijn kinderen van onze leze
res. Het slachtoffer wil de zaak min
nelijk schikken en heeft een reke
ning in tweevoud ingediend, waarvan
er dus één bij onze lezeres terecht is
gekomen en de ander bij de ouders
van het derde kind. Die rekening is
wel niet zo heel hoog, maar bedraagt
toch nog altijd bijna 200 gulden.
Twee-derde kom hiervan voor reke
ning van onze lezeres, die weduwe
is. Zij vraagt mijben ik verplicht te
betalen? Ben ik verantwoordelijk
voor het feit, dat deze drie kinderen
tijdens hun spel veroorzaakt hebben,
dat die meneer in het water geraak
te?
Het antwoord heeft deze lezeres
inmiddels al ontvangen. En u weet
natuurlijk al, waarop het neerkomt.
Ja, het staat vrijwel vast, dat de
moeder voor tweederde van het ge-
eiste bedrag aansprakelijk gesteld
zal worden. Deze lezeres kan natuur
lijk naar het gemeenteuis gaan om
een verklaring van on- of minver
mogen aanvragen, met welke verkla
ring zij kosteloos een advocaat zal
kunnen raadplegen. Maar, gezien de
uitspraken in dergelijke civielrech-
terlijke zaken staat het wel vast,
dat moeder zal moeten dokken voor
de gevolgen van de stroeipartij van
haar kinderen.
En op gevaar af, dat men mij
zal betichten reclame te maken voor
een of meer bepaalde verzekerings
maatschappijen ik kan dan ook
niet anders adviseren dan dit: Ver
zekert U en Uw gezin tegen wette
lijke aansprakelijkheid. De premie
per jaar is vrij laag, bedraagt meest
al nog geen tientje, en U en Uw huis
genoten dienstpersoneel incluis
Hebt U al eens kennis gemaakt
met het werk dat nu reeds negentig
jaren in Neerbosch wordt verricht
ten behoeve van de jeugd?
Het is begonnen in 1863 door Jo
hannes van 't Lindenhout, een een
voudige boerenzoon die bijbelcolpor
teur en evangelist was geworden. Op
zijn tochten werd hij dikwijls diep
getroffen door het droevige lot van
ouderloze kinderen. In de pleegge
zinnen waar zij waren onderge
bracht was zo weinig liefde
Dit liet hem niet los én bracht
hem tot een geloofsdaad! Hij nam
wezen en halfwezen op in eigen huis.
Kapitaal was er niet. Alles moest
gedaan worden met verkregen giften
en gelukkig vloeiden deze in steeds
ruimere mate binnen. Maar wat
heeft dit alles een strijd gekost; wat
zijn er een teleurstellingen geweest
wat is er veel gebeden!
Nu ligt daar dan dat jeugddorp
met zijn paviljoens, kerk, werkplaat
sen voor vakopleiding, scholen voor
gewoon- en buitengewoon lager on
derwijs, ziekenhuis, recreatiezaal,
keuken en magazijnen, zwembad en
sportvelden. Ruim 400 jongens en
meisjes, wezen, halfwezen, in de
laatste tijden voor het merendeel
voogdijkinderen, ontvangen hier de
verzorging die zij in het milieu waar
uit zij voortkwamen zo node misten.
Duizenden hebben Neerbosch reeds
als hun tehuis gehad en konden hun
plaats in de maatschappij weer inne
men. En steeds wordt er weer voor
nieuwe kinderen plaatsing gevraagd.
Er zijn er soms acht en negen uit
één gezin.
Van 't Lindenhout begon in het ge
loof en tot op deze dag wordt er op
deze grondslag voortgebouwd. God
roept ons allen tot de daad!
Op Woensdag 27 Januari a.s. zal in
het nieuwe Herv. Wijkgebouw een
causerie met lichtbeelden worden ge
houden over dit werk te Neerbosch.
Dit prachtige werk wordt ook na
mens U verricht! Het verdient Uw
belangstelling en die kunt U tonen
door deze Neerbosch-avond te bezoe
ken. De toegang is vrij,. t>e samen
komst begint om 8 uur.
Propagandaavond B.B.B.
Vorige week Vrijdagavond
werd in het verenigingsgebouw aan
de Stationsstraat een propaganda-
avond gehouden voor de reserve-
rijkspolitie. Met burgemeester War-
naar Jz. was mede aanwezig de dis
trictscommandant der rijkspolitie, mr
R. Warmholts,
De bijeenkomst, die matig was be
zocht, werd geopend door burgemees
ter Warnaar. Deze noemde het te
leurstellend. dat in Waddinxveen de
Vrijdag 22 Januari Toneelavond V.
en A.V. in cantine N.V. Dobbel-
mann.
Dinsdag 26 Januari Lezingen-comité
Lezing met lichtbeelden.
Vrijdag 5 Maart Filmavond Het
vierde Prinsenkind.
Woensdag 10 Febr. Bindingsavond
Bescherming Bevolking Vereni
gingsgebouw Stationsstraat.
Dinsdag 26 Febr. Praat-avond Chr.
Besturenbond in Herv. Wijkgebouw
EEN KOEKHISTORIE
(Een bakker in de Haarlemmer
meer is veroordeeld tot 1 gulden
boete, omdat hij koek verkocht
met cadeaubon. Zijn buurman
een kruidenier, mag diezelfde
koek-met-bon wel straffeloos
verkopen).
Het ingewikkelde systeem
van wetten en verordeningen
vertoont in ons „vrij" Nederland
zo af en toe eens gekke dingen.
Want zie, daar in d' Haarlemmermeer
is een verward probleem gerezen-
een koek-historie, zo gezegd;
U hebt het zelf wellicht gelezen.
De één verkoopt koek-met-een-bon,
de ander ook, dus naar behoren;
maar daardoor juist is een conflict,
een overtreding ras geboren.
Want wat de grutter wél mag doen,
dat is de bakker streng verboden;
't mag voor de man van gort en rijst,
maar vast niet voor de man der
[broden.
En als de bakker dat nu maar
voor zoete koek had willen slikken
dan zou de rechter hem vandaag
niet op de vingers hoeven tikken.
Eén gulden boete, 't is niet veel,
maar 't gaat ten slotte om 't principe;
een puzzle, waar de Hooge Raad
zich straks nog wel in zal verdiepen.
Ik ben op dit punt maar een leek,
en houd me 't liefst maar op de
[vlakte,
maar 'k maak er toch een rijmpje op,
omdat juist dit geval me pakte.
Want 'k zie hierin opnieuw 't bewijs
dat al te veel verordeningen
ons leven hopeloos verward
geleidelijk in een keurslijf wringen.
Wanneer de klant koek-met-een-bon
wil hebben, laat men 't hem dan
[geven;
de kruidenier mag dit vrij doen,
maar ook de bakker wil graag leven!
Er is een oud gezegde in 't land,
dat ons ook nu weer kan verrijken:
d' Een mag in 't weiland komen,
[maar
d' ander zelfs over 't hek niet
[kijken
HENK VAN HEESWIJK
belangstelling voor de Bescherming
Bevolking. voor de Nationale Reser
ve en voor de reserve-rij kspolitie zo
gering is, terwijl de bevolking in vele
andere opzichten zo ongelofelijk ac
tief kan zijn. De algemene toestand
in de wereld moge dan iets gunstiger
zijn geworden, er kan toch nog van
alles gebeuren en dan heeft men spijt,
dat men de gelegenheid heeft laten
voorbijgaan om iets te doen. Er moet,
besloot de burgemeester, iets gaan
gebeuren, ook voor de reserve-rijks-
politie en ieder is tegenover zijn me
de mensen verplicht de noodzaak van
dit werk uit te dragen en in eigen
kring propaganda voor dit instituut
te maken.
Hierna werd de film „Hallo, hallo,
hier R-P- 10" vertoond. Op interes
sante en boeiende wijze wordt hierin
een beeld gegeven Van het werk der
rijkspolitie in al haar geledingen.
Vervolgens was het woord aan de
kapitein der rijkspolitie Offermans,
Deze wees er op dat in 1940 in gé-
heel Nederland een geest van „we ge
loven het wel" heerste. Toen de klap
kwam was het goed mis, niemand
kon helpen, omdat niemand iets ge
leerd had. Daarom gingen wij vier
jaren onze vrijheid verliezen, met al
le daaraan verbonden narigheden als
deportaties en wat dies meer zij. Wij
moeten nu oppassen, dat het niet
weer gebeurt. Maar ook in ander op
zicht is er een taak. Denk eens aan
de rampen, storm en watersnood.
Zouden er 1823' mensen zijn omgeko
men als gevolg van de watersnood,
als de rijkspolitie over meer ge
schoolde krachten had kunnen be
schikken? Spreker meent van niet.
Dat begrijpt men ook in de rampge
bieden, want daar komen de aanmel
dingen voor de reserve-politie flink
binnen. Vele en goede reservisten
zijn broodnodig, niet alleen bij ram
pen, maar ook bij binnenlandse on
lusten.
Na de pauze werd de film over de
watersnood gedraaid, waarna de dis
trictscommandant, mr. Warmholtsy de
bijeenkomst sloot.
