Weekblad voor Waddinxveen
WlwcLu de Vrouw.
de y^iefyd van de week
Kris-Kras
Vrouwen-wereldgebedsdag,
Mannepraat.
ScMpbreukelino u. d. Leuuehauen
Enorme vraag naar IVOROL - tandpasta
Dat doet de Goede kwaliteit.
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No 454
Vrijdag 26 Februari 1954
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Het kan vriezen en het kan dooien
Gladde wegen en slecht zicht
tengevolge van mist zijn er het re
sultaat van. Ja, mist de grote
vijand van alle verkeer, te land, ter
zee en in de lucht.
Te land, op de onbewaakte over
weg. Bij Rilland-Bath stapte de be
stuurder van een auto uit om er
zich van te overtuigen, dat de weg
veilig was dat er niets aan
kwam." De dikke mist belemmerde
alle uitzicht, doch de man hoorde
geen trein aankomen. Die kwam
pas, toen hij de overweg passeerde.
De auto werd door de sneltrein
Bergen op ZoomVlissingen aan de
achterzijde geraakt. De man, die
toch zo goed had uitgekeken, kwam
met de schrik vrij, doch zijn echtge
note moest met een gebroken arm
in het ziekenhuis te Bergen op
Zoom worden opgenomen.
Ter geruststelling van het publiek
en in het belang van de Spoorwegen
zelf nu er zoveel ongelukken ge
beuren zal de Minister van Ver
keer en Waterstaat overwegen, of
naast de Raad voor de Scheepvaart
en de Raad voor de Luchtvaart een
Raad voor de Spoorwegen moet
worden ingesteld. Tot nu toe berust
het onderzoek van ernstige ongeluk
ken by het Rijksspoorwegtoezicht,
terwijl zich ook de Justitie ermee
bemoeit.
Een Raad voor zus en een Raad
voor zo
Er kwam reeds een nieuwe Ra-
dioraad en Minister Cals, die deze
installeerde, maakte duidelijk, dat
deze Raaioraad, die de taak van de
verdwenen Televisieraad over
neemt, in de eerstkomende tijd
vooral aandacht aan de televisie
zal dienen te schenken, hoewel ook
op het terrein van de radio grote ac
tiviteit van óe nieuwe Raad zal
worden gevraagd.
Als men hoort, wat de Minister
van de vernieuwde Raad verwacht,
dan moet erkend, dat de verwach
tingen wel hoog zijn gespannen. Zo
wenst men advies over de eigen
domsrechten van televisie-uitzen
dingen, over de eventuele noodzaak
van een onderzoek naar de invloed
van televisie op de jeugd, gezin en
samenleving over de verdeling
van de televisie-zendtijd en over de
internationale uitwisseling van pro
tot een kleine naamsverandering,
om daarmee blijk te geven van haai-
bewondering -voor hetgeen bij het
dichten van het dijkgat bij Ouwer-
kerk is gepresteerd.
De bewondering, die de hoofdstad
koestert voor degenen, die het op 25
Februari 1941 aandurfden een alge
mene werkstaking te proclameren,
zou Donderdag weer op traditionele
wijze tot uiting komen, door bloe
men te leggen aan de voeten van
het standbeeld „De Dokwerker" aan
het J. D. Meijer plein te Amsterdam.
Alles wat met aeze staking verband
houdt, werd neergelegd in een dezer
dagen verschenen boek van de heer
B. A. Sijes.
PUZZLEN.
We zaten Zondagavond zo echt
knusjes bij elkaar, mijn vrouw en
ik, en keuvelden over vroeger, toen
allen en alles tevreden was. Wat
een tijd, wat een tijd. Moet je ver
gelijken met vandaag. Wie is er
eigenlijk nog tevreden? Niemand
toch? Daarom is er ook zo veel ont
spanning, zelfs zoveel, dat er een
teveel van het goede is. Moet je de
jeugd horen vertellen soms je ha
ren rijzen ten berge, bij al die ver
halen. Alle songs kennen zij uit het
hoofd, de titels èn de woorden, na
tuurlijk in het Engels, al hebben zij
nooit één woord Engels geleerd. Het
is voor mij en mijn. oudje een puz
zle hoe ze dat allemaal weten.
Afijn, radio en bioscoop zijn daar
wel debet aan.
Net dat mijn vrouw een kopje
koffie in wil schenken wordt er ge
beld en even later stormt met veel
geweld een fluitend deerntje bin
nen. Mijn nichtje.
„Oom Loek", zegt ze, „mag ik
vanavond bij u naar de radio luis
teren, thuis is er visite en mag de
radio niet aan en ik wil toch zo
graag meedoen aan die puzzle-pa
rade". Ik zeg„puzzle-parade"?
Wat is dat nou weer? „O, zegt Jan
ny, moet je letters -en titels op
schrijven van melodieën die ge
speeld of gezongen worden". „Ken
jij dat dan", vraag ik, „waar haal
je die kennis vandaan?" „O, zegt ze,
iedereen ken dat" en tegelijk haalt
ze uit haar tas een velletje papier
en een potlood. Ik was toch wel wat
nieuwsgierig en ging naast haar zit
ten toen het „spul" begon. Wilt u
wel geloven, dat ik stomverbaasd
mijn nichtje zat aan te kijken? Nau
welijks waren de eerste tonen van
een bepaald nummer te horen of
mijn nichtje vulde de letter en de
titel in. Engelse en Duitse titels, of
het niets betekende. Ik zeg: ,,Meid,
jij moet een muziekknobbel hebben,
wie weet nu al het nummer als er
maar een paar noten gespeeld of ge
zongen zijn?'' „Heb ik ook", zegt ze,
„voel maar op mijn hoofd, daar zit
de muziekknobbel". „Wil je mij nog
voor de gek houden ook, kwaaie
meid',' zegt ik. ,,Nee, zegt ze, maar
wat weet u nu van High Noon of zo
iets af. Moet ik eens vertellen wat
het gevraagde woord nu is, al heb
ik pas vier titels? En warempel,
laat ze nog gelijk hebben ook, dat
deerntje van amper zestien jaar. Om
eerlijk te zijn heb ik ook een num
mer geraden van de puzzle: het
ging over een oever en een snelle
vliet. „Ja", zegt Janny, „als u die
nog niet wist, U hebt daar zeker
vroeger met uw meisje langs gelo
pen
De puzzle-parade kostte mij nog
een briefkaart ook. Wat een knob
bel van een muziekknobbel heeft
Janny toch, zei mijn vrouw toen ze
weg was. Ik geloof, dat het wat an
ders is.
Tot de volgende week.
KRIS-KRAS
Van de televisie naar televisie
films is slechts een stapje.
Hier te lande in de Cinetone-
studio's te Duivendrecht zullen
26 Amerikaanse televisie-films wor
den opgenomen. Dat geeft werk! De
leiding heeft besloten, ongeveer
honderd Nederlandse studenten in
de gelegenheid te stellen, in deze
films, die van 28 Februari tot Sep
tember worden opgenomen, als fi
gurant op te treden. Men geeft stu
denten de voorkeur, omdat zij
meestal gemakkelijker over hun vrije
tijd kunnen beschikken en omdat
van hen mag worden aangenomen,
dat zij de moderne talen behoorlijk
beheersen.
De fijmerij schijnt er in ons land
een beetje beter in te komen. Zo
werd ook bericht, dat de Televex-
filmindustrie tien films voor de bin
nen- en buitenlandse televisie zal
vervaardigen. De eerste is reeds in
het Museum voor Natuurlijke Histo
rie te Leiden opgenomen.
De Raad voor de Scheepvaart zal
binnenkort weer een ernstige aan
varing tengevolge van de mist
te beoordelen krijgen.
Op de Nieuwe Waterweg werd de
Rotterdamse kustvaarder „Leuveha-
ven" door een Japans motorschip
overvaren, waarbij een matroos en
een kok verdronken. Behalve ge
noemde twee slachtoffers van dit
scheepsdrama in de mist, wordt
verondersteld, dat ook een 16-jarige
schaapsherder hierbij is omgekomen.
Vermoed wordt, dat de jonge man
het hulpgeroep van de drenkelingen
heeft gehoord en zich te water heeft
begeven. O land van mist en mest
Ging de Leuvehaven verloren
tenminste voorlopig een nieuw
schip kwam weer van de helling:
bij de N.D.S.M. te Amsterdam. Daar
liep de Ouwerkerk te water. Dit
schip, bestemd voor de Ver. Ned.
Scheepvaartmaatschappij te Den
Haag, zou aanvankelijk Ouderkerk
worden genoemd, doch de directie
van genoemde maatschappij besloot
PRO EN CONTRA WONINGRTJIL.
tijdens de vacantie.
Het stukje, dat ik enige weken ge
leden schreef, naar aanleiding van
een brief van onze lezeres, mevr. v.
d. E. uit Bergen op Zoom, over de
vacantie-woningruil, heeft heel wat
lezeressen en lezers naar de pen
doen grijpen.
En ik ben blij, dat er zovele reac
ties kwamen. Blij, om twee redenen.
In de eerste plaats is me geble
ken, hoewel ik dit al vermoedde,
dat zulks niet nieuw is. Er zijn in
ons land heel wat gezinnen, die des
zomers een week of veertien dagen,
enkele zelfs nog langer, elkanders
woningen ruilen en' op deze wijze
betrekkelijk goedkoop met vacantie
gaan. Immers, men heeft dan niet
de dure pensionkosten te betalen.
Men heeft uitsluitend de reiskosten,
de normale huur en verder de ge
wone uitgaven voor eten, drinken
enz. Voeg hierbij dan nog de extra
uitgaven voor uitstapjes, dan ligt
het voor de hand, dat men, globaal
genomen, heel wat goedkoper met
vacantie is met een maximum aan
genoegen en ontspanning.
In de tweede plaats is me dit dui
delijk geworden: zij, die van plan
zijn met een ander gezin te ruilen,
zullen er goed aan doen eerst eens
een kijkje te gaan nemen bij het
gezin, waarmee men van plan is te
ruilen. Omgekeerd moet zulks na
tuurlijk eveneens het geval zijn.
Staat het elkander niet aan, wel,
dan bespaart men zich wellicht veel
teleurstellingen en narigheid, als
men dit openlijk zegt en niet verder
gaat organiseren.
Ik kreeg van verschillende leze
ressen uit alle delen van het land
reacties. Er zou dus in principe
wel interesse bestaan voor een
dergelijke vacantie-woningruil. Ik
onving echter ook uitvoerige brieven
van lezeressen, die in dit opzicht
minder prettige ervaringen hadden.
Zo schrijft mevr. P. van W. uit
Den Haag me o.m. „Het brengt ri
sico's mee. Ik heb zelf enkele jaren
geladen mijn huis tijdens de vacan-
tieweek geruild met een gezin uit
Limburg. Wij hadden briefwisseling
met deze familie gehad en ze kwa
men met 4 volwassenen en 1 kind
(wat, toen het zover was> 3 kinde
ren waren). Maar dit alles heb ik
nog kunnen aanvaarden, doch het
ergste was, dat mijn huis bij terug
keer zo hopeloos rommelig en vuil
was, dat mij dit een hele dag wer
ken kostte. Mijn aanrecht stond vol
vuile vaat en lege drankflessen en
mijn bedden lagen net zo als ze er
's morgens uitgestapt waren. Dit al
les aangaande mijn huis. Maar nu
sing en we zouden vast niet met va
cantie kunnen gaan, als we naar een
hotel of pension moesten. Dat kost
immers veel te veel".
Een lezeres uit Apeldoorn: „Met
vacantie-woningruil moet je geven
en nemen. Je krijgt het natuurlijk
nooit zoals je thuis gewend bent,
maar dat is in een hotel of pension
ook niet het geval. In geval van
schade, spreekt het natuurlijk van
zelf, dat je die vergoed. Wjj ruilen
al vier jaar met een gezin in Zee
land en er zijn nooit onaangenaam
heden voorgevallen".
Er waren nog meer reacties, maar
we zullen het faietrbij laten. De
adressen van onze lezeressen, die in
principe wel wat voelen voor va
cantie-woningruil in de komende
zomer, heb ik genoteerd. Ik zal
trachten, hen in contact te brengen
met elkander en dan moet men in
dividueel maar proberen, of men tot
een vergelijk kan komen. Het lijkt
mij, achteraf bekeken, toch beter
om deze ruil niet in het groot te or
ganiseren. Ik vrees, dat ik anders
degene zal zijn, die de klappen
krijgt, als het op desillusies uit
loopt. En dat is voor U en mij niet
prettig.
Mijn slotconclusie is dezeOver
het algemeen voelt de Nederlandse
huisvrouw niet zo erg veel voor va
cantie-woningruil. Alleen al bij de
gedachte wie zal er gedurende die
week in mijn huis komen? wordt
men huiverig. De ervaringen, welke
gebleken zijn uit de verschillende
brieven, die ik hierover ontving, wa
ren niet onverdeeld gunstig. De ene
lezeres is vol enthousiasme, de an
der zegtdat nooit meer. De een
heeft het toevallig goed getroffen,
de ander heeft onaangename erva
ringen. Wie zal zeggen, welke erva
ringen men deze zomer heeft?
Wie desondanks mee wil doen aan
de vacantie-woningruil kan zich
nog tot 15 Maart a.s. bij mij opgeven
(via de redactie van dit blad) en
dan zal ik proberen een contact
adres te vinden. Maar.... ik neem
vanzelfsprekend geen enkele ver
antwoordelijkheid op me.
DORA WERTH.
5 MAART 1954.
De uitnodiging tot gemeenschap
pelijk gebed op de eerste Vrijdag
van de lijdensweken komt tot ons.
Heeft de wereld wel ooit zoveel be-
Ons petje af voor Hasselman,
De generaal van 't eerste plan,
Wie 't heil van nederlands soldaat
Als altijd zeer ter harte gaat;
Die zegt„Blijf van mijn mannen
(af,
Geen régel schrijven ze voor straf!"
Geen ik ik ik
En mag mag mag
En niet niet niet
Geen strafwerk voor een hoge piet
Geen viertje-min voor Wout of Gijs,
Laat dat maar voor het onderwijs.
Breng een saluut aan Hasselman
Die nu een potje breken kan
Bij ieder rechtgeaard recruut
Die in zijn wapenrok-debuut
Beschermd wordt tegen trammelant
Met een soort schoolvoscommandant.
Geen ik ik ik
En mag mag mag
En niet niet niet
Met in de hoek staan in 't verschiet
Geen vingers op voor Kees en
Koen:
Mag 'k asteblieft een plasje doen?
De mannenpraat van Hasselman,
Die overtuige ons ervan
Dat niet ons duur belastinggeld
Voor een systeem wordt neergeteld
Van „bank vooruit en dan nog fijn
Een kusje van de kapitein....";
Geen ik ik ik
En mag mag mag
En niet niet niet
Geen kleuterklas of wiegelied,
Doch kérels, Piet en Henk en Jan,
Naar het patroon van Hasselman!
JAAP MIJDERWIJK.
Een tekst uit Joh. 10 is de grond
slag van de liturgie, die mejuffrouw
Sarak Chakko uit India heeft sa
mengesteld.
Deze liturgie is verkrijgbaar bij
de dames van het comité en 's avonds
aan de zaal. Mevr. J. S. Verheul
Venema, Mevr. J. van BergenBa
tenburg, Mevr. C. de BoerBorg,
Mejuffr. S. H. Broer, Mejuffr. E.
Hofman, Mevr, N. Hoogeveen-Boen-
der, Mevr. J, van MourikKoren,
Mevr, E. A. van VeenBos. (Men
zie de advertentie.)
Op bezoek bfl
Andries van Oostenbrugge.
Bij de fam. Van Oostenbrugge
worden we hartelijk en eenvoudig
angaauuc uujii
het volgende: Wij zouden ruilen met
een huis op goede stand (in een
rommelige straat in Hoensbroek),
dus wij dachten hier een comforta
bel huis te vinden, maar laat ik U
vertellen, dat het mij enkele uren
werk kostte, alvorens ik mijn eten
durfde op te zetten. Wanneer men
bovenstaande meegemaakt heeft,
dan kunt U zich voorstellen, dat ik
niet zo erg voor vacantie-woning
ruil meer ben".
Een andere schrijfster, mevr. J.
de V.G. uit Bennekom deelt me
de „Wij hebben het ook eens een
jaar gedaan. Kwamen in Rotterdam
eerst even kijken. Het huis was be
hoorlijk, al kan men een stadswo
ning niet op één lijn stellen met een
woning buiten, en de familie leek
ons ook netjes. Toen we weer thuis
kwamen, bleek de Rotterdamse fa
milie toch niet zo netjes te zijn ge
weest, als we veronderstelden. Na
een paar uur hadden we de schade
opgenomen: drie glas-in-loodruitjes,
een brandgat in het vloerkleed, een
gebarsten bloemenvaas, twee ver
nielde schakelaars electrisch licht,
een dolgedraaide waterkraan en een
aantal emaille pannen, welke be
schadigd waren. Voeg hierbij nog
een verdwenen wandelstok en een
grote olievlek in de stenen gang
vloer, dan begrijpt U wel, dat mijn
man die avond zei: „Dat is eens,
maar nooit weer!"
Er waren ook andere reacties. Een
dame in Hilversum, familie van een
onzer lezeressen, is vol lof. Zij
schrijft mij o.m. „Sedert 1947 rui
len we. Eerst twee keer met een fa
milie in Zierikzee, toen "drie jaar
met een gezin in Den Helder en nu
gaan we komende zomer voor de
derde maal naar Kampen. En we
hebben nog nooit moeilijkheden ge
had. Ik vind het een reuze-oplos-
hoefte gehad aan gebed als in onze
dagen? Moge daarom onze wereld
wijde gebedskring, waaraan 118 lan
den deelnemen, op 5 Maart 1954 we
derom een getuigenis zijn, dat het
gebed een grote kracht is ten goe
de.
Het is vaak ontroerend te lezen,
wat de gebedsdag hier en daar heeft
mogen bewerken, b.v. de scheids
muur der rassen in Zuid-Afrika
doorbreken, groeperingen, die on
verzoenlijk tegenover elkander ston
den, elkaar doen vinden.
Laten wij er ons van bewust zijn,
dat dezelfde beden en zangen op die
dag overal opstijgen van de aarde
tot Gods troon. Laten wij het hoofd
buigen in eerbiedige betuiging van
onze afhankelijkheid en ons ver
trouwen op de Almachtige God.
Hierin ligt een krachtige bemoedi
ging en aansporing voor ons om
voort te gaan en te trachten steeds
meer vrouwen te bewegen tot Cel-
name, opdat ook dit werk meeheipc
aan het grote doel:
Ene kudde zal 't eens zijn, die één
herderstaf zal leiden. Juicht, Hij
komt, der herd'ren Hoofd: Jezus
houdt, wat Hij belooft.
binnengehaald.
En bent U Andries? Andries lacht,
ja, dat ben ik.
Andries is een van de schipbreu
kelingen van de Nederlandse kust
vaarder „Leuvenhaven", welke tij
dens één dikke mist in de Nieuwe
Waterweg bij een aanvaring met een
Japans vrachtmotorschip tot zinken
is gebracht op Zondagcohtend, ter
wijl het schip voor anker lag.
Andries lacht éven en presenteert
een sigaret.
Vader zit naast hem en als de ge
lukkige moeder en een zuster van
de geredde hebben plaats genomen,
komt het relaas.
Andries vertelt hoe een hevige
schok voor hen allen het alarmsig
naal betekende.
Wïm Korteland en ik (zegt An
dries) waren onder in de verblijven.
Als zij de situatie enigszins heb
ben overzien rent Andries drie maal
naar beneden om de zwemvesten te
halen. Allen rennen in koortsachtige
haast om lijfsbehoud.
Het schip zinkt snel en allen gaan
over boord. De Jappen (en dit is
zeer bevreemdend) stellen hoege
naamd geen pogingen in het werk
Niet allen die sparen worden rijk
Maar bijna allen die het niet doen, blijven arm.
SPAART voor Uw toekomstige grote uitgaven.
schulden, ge zijt gelukkig.
Maakt gebruik van een rekening bij de
Ge blijft zonder
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda