Weekblad voor Waddinxveen MoecUc de Vrouw. De- SpUtyd van de week Kris-Rras HET ST0FFENHUIS GEBR SPAAS Levenswijsheid. Matthaus Passion No 459 Vrijdag 2 April 1954 9e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. Prins Bernhard is behouden in ons land weergekeerd. Over zijn Ameri kaanse reis is ditmaal heel wat te doen geweest en hoewel het een voordeel moet worden genoemd, dat zijn daden meermalen nieuws waren voor de eerste pagina's der grote bladen over zee, waren er hier te lande velen, die zich afvroegen, of het wel gewenst was, dat Z.K.H. zich persoonlijk met supersonisch vlie gen bezig hield. De Vereniging voor Krijgswetenschap had hier een an dere zienswijze over. Haar voorzit ter, Luit.-generaal M. R. H. Cal- meyer bracht hulde aan de Prins omdat hij, als inspecteur-generaal van de luchtmacht voor haar een lichtend voorbeeld is door de wijze waarop hij zich de-problemen van het luchtwapen tracht eigen te ma ken. Zijn supersonische vlucht, al dus de generaal, was voor ons in dit verband een zeer lofwaardig initia tief. Over bet initiatief, dat twee stunt vliegers van de vliegbasis Leeuwar den hadden genomen door met hun straaljagers op 30 of 100 meter hoogte boven de bebouwde kommen der gemeenten Noordbroek en Hoo- geveen „kunstjes uit te halen", toonde de Krijgsraad te Velde Oost zich minder enthousiast. Het laag vliegen had bij de bewoners zulk een schrik gewekt, dat kinderen hui lend en gillend naar huis waren ge rend en dat volwassenen zich plat op de grond hadden laten vallen. De auditeur-militair wees er dan ook op, dat door de gedragingen van deze verdachten ernstige ongevallen hadden kunnen gebeuren. Zij werden ten slotte beiden tot zes weken mi litaire detentie veroordeeld voor een deel voorwaardelijk een voor lezing van het vonnis voor het front der troepen werd gelast. Hadden deze vliegers heel wat mensen schrik aan gejaagd te Apeldoorn was een sadiste, die een, haar natuurlijk bekende, familie een doodschrik bezorgde, door telefo nisch mede te delen, dat man en ouders van de vrouw die aan het toestel kwam, slachtoffers van een auto-ongeval waren geworden. Over komst van mevrouw naar een zie kenhuis in Den Haag was dringend gewenst. Het hele geval bleek te zijn ver zonnen. In het Haagse Ziekenhuis wist men van niets en ouders en echtgenoot waren nog kerngezond. Iemand die zulk een boodschap door geeft, zou men gaarne voor de recht bank zien. De Haagse Rechtbank heeft het intussen druk met de geschiedenis rondom de Berkelse moordzaak. Een broer van de Berkelse arts, die er van wordt verdacht, de schrijver te zijn van twee als vals gekenmerkte briefjes, waaruit zou blijken, dat de vrouw van de dokter niet werd ver moord, doch zelfmoord zou hebben gepleegd, werd wederom voor der tig dagen vastgehouden. Het verzoek om zijn invrijheidstelling werd na langdurig overleg in de Raadkamer, van de hand gewezen. Ook de zaak van de ontvoering van Anneke Beekman, het Joodse meisje, wordt steeds ingewikkelder. Nu werd bericht, dat haar vroegere voogdes, mevr. LangendijkVan Moorst zou zijn gearresteerd waarschijnlijk omdat de justitie meent, dat zij op de hoogte is van de tegenwoordige verblijfplaats van Anneke. De Hoge Raad heeft nu eenmaal beslist, dat het kind zou worden teruggebracht onder de hoe de van Israëlitische instellingen. De wet dient te worden gehandhaafd. Al dat gedoe om de macht te ver krijgen over de opvoeding van een kind doet eigenlijk een beetje on Nederlands. aan. Wij, die zo prat gaan op onze vrijheid ondertussen is bekend geworden. Kwam die zucht naar vrijheid ook tot uiting bij de aarzeling om zogenaamde Be- drijfsschappen in het leven te roe pen De P.B.O., oftewel de Publiek rechtelijke Bedrijfs Organisatie kan zonder Bedrijfsschappen niet worden doorgevoerd, doch in verschillende industriële sectoren is hierbij een sterke aarzeling te constateren. Mi nister De Bruijn heeft echter mede- uba gutuioHpmnstoi ap iep 'pjaapag de P.B.O. in de industriële factor wel degelijk haast heeft, omdat bij onverhoopte con j unctuurstoringen er Bedrijfsschappen moeten zijn, in staat, de spanningen op te vangen, die dan zullen optreden. In een bespreking, die de Minister met een groot aantal vertegenwoor digers van de centrale organisatie van werkgevers heeft gehad, schijnt hij de heren daarvan overtuigd te hebben. Zij zullen tenminste reeds in 1954 in een aantal sectoren van de industrie Bedrijfsschappen in het leven roepen. Over de algemene prijsontwikke ling in de naaste toekomst achtte Minister Zijlstra op het ogenblik geen reden aanwezig om zich onge rust te maken, ofschoon waakzaam heid geboden blijft. Het prijs-index- cijfer van het gezinsverbruik is ten opzichte van 15 December 1953 met vier punten gestegen. Voor vlijtige handen in schoonmaakgetij: Hamea-Gelei CONFLICT Gisteravond ben ik, helemaal al leen naar de tentoonstelling geweest. Laat ik U maar direct vertellen, dat ik er niets aan gehad heb. Waarom niet? LuisterIk had juist een paar stands bezichtigd, toen „hij" mij aanhield. „Hij" is nog een verre neef van me en ik had veel liever gehad dat hij mij niet gezien had. „Ik moet je wat vertellen", zegt mijn neef dan, „kom dan gaan we naar het restaurant Ik had wel kunnen weigeren, maar nieuwsgierigheid is een ding, dat mij wel eens meer parten had gespeeld. Bij een kop koffie vertelde hij mij zijn verhaal. Hij liet door een be hanger zijn slaapkamers behangen, zijn vrouw had nu lang genoeg tegem dat 14 jaar oude behang aangekeken en al 4 maal aan zijn huisbaas laten zien, maar die deed net of zijn neus bloedde. Voelt U 'em? De behanger kwam en o, wat schrik, bij het af scheuren van het oude behang liet de muur ook los. Kalk en zand vie len er zo maar af, hele stukken te gelijk. De behanger raar kijken; hij stopte wel eens een gaatje met wat gips, maar hier, tegenover deze mu ren stond hij machteloos. Dat moest een stucadoor maar komen opknap pen. Als de stucadoor klaar is, kom ik wel weer terug. En de behanger liep weg. Afijn, de stucadoor heit de muren gemaakt en daarna is er door de behanger een mooi behange tje van een cent of 80 opgeplakt. Maar voor het zo ver was, had de behanger van alle muren het oude behang afgescheurd; er bleef niet één stukje papier opzitten. Kijk hier ontstond het conflict, niet met de behanger, maar met de huisbaas. Die weigerde om die afscheur-arbeid van de behanger te betalen, hoewel dit in de aard der zaak tot het stu- cadoors werk moest worden gerekend al was dat voorbereidend werk. Had die behanger al dat papier er niet afgescheurd, dan zou de stucadoor dat hebben moeten doen. Hij kan nu eenmaal niet een beplakte muur stucadoren. Maar de huisbaas haal de zijn portemonaie niet voor de dag en zei: „dat betaal ik niet, die stucadoor werkt voor mijn rekening en daarmede uit". „Nou", zegt mijn neef, „als die stucadoor nu al dat behang had moeten afscheuren, dan was zijn rekening toch hoger ge weest, omdat hij langer had moeten werken, voordat er van stucadoren sprake kan zijn. Die arbeid van de behanger was stucadoorwerk. Wat is nu uw mening „Oom vroeg mijn neef. Eerlijk, ik kan daar niet vlug een antwoord op geven. Daar moet ik eerst over denken. Wel moet ik zeggen, dat na de huurverhoging de „huisbazen" niet gemakkelijker zijn geworden al dachten we, dat nu het onderhoud van huizen wel eens van een leien dakje zou gaan. Wat denkt U van dit geval? Heeft mijn neef nu recht op vergoeding ja of nee. Het is voor mij nog een puzzle. Mag ik op enige reactie rekenen. KRIS-KRAS ONZE OPGROEIENDE KINDEREN. Op dezelfde dag ontving ik van twee lezeressen uit verschillende de len des lands brieven over bovenge noemd onderwerp. Mevr. Van G. schrijft o.m.„We hebben vier kinderen en de beide oudsten, Truus en Geert zijn resp. 16 en 15 jaar. In Waardenburg is niet veel te beleven, dus gaan ze wel eens een avondje naar Zaltbom- mel, naar Culemborg of Den Bosch. Soms komen ze vrij laat thuis. Zoals vorige week Vrijdag, toen ze half twaalf binnenkwamen. Ik wil niet krenterig zijn en gun mijn kinderen, die beiden op de Ulo zijn en dus veel moeten leren, op tijd hun ver zetje. Maar ben ik nu ouderwets, als ik er bezwaar tegen heb, dat ze om half 12 thuis komen? Ik wil ze zo graag een zo onbezorgd mogelijke jeugd geven en mijn man denkt er precies zo over. Maar ik heb er toch geen vrede mee, als ze met een der laatste treinen uit Den Bosch komen. Wat is uw oordeel Mevr. de W. schrijft in een derge lijke geest. Zij heeft twee kinderen, waarvan de oudste bijna 17 is. De ze, een meisje, gaat twee avonden in de week naar Groningen, met een vriendin. Ik laat nu mevr. W. zelf even aan het woord „Laatst vroeg ik Elsje Wat doen jullie nu zo daar in Groningen Waarop mijn dochter antwoordde„O, we wandelen wat, kijken étalages en maken een grapje met kennissen". Ze komen altijd met de bus van half elf weer thuis. Maar vorige week misten ze de laatste bus en hebben gelift. Volgens Elsje was het een aardige jongeman. Ik weet niet, of ik er wel goed aan doe, hen deze reisjes naar Groningen te laten maken. Elsje is op de Huishoud school geweest en is nu bij mij thuis. Helpt 's morgens in het huis houden en 's middags in de winkel of op het kantoor van mijn man. Ze krijgt 10 gulden in de week, maar moet er zich ook helemaal van kle den. Wat is Uw oordeel Is dit goed of niet Het is zo, dat ik de gedachtengang van beide geachte lezeressen best kan begrijpen. Zelf heb ik ook een dochter van die leeftijd en ik weet wel zo'n beetje, wat er in haar hoofdje omgaat. Ook wij wonen in een heel stil dorp, waar werkelijk niets, maar dan ook beslist niets te beleven valt, en daarom geef ik wel eens toestemming voor een uitje naar de naburige stad. Natuurlijk kunnen we niet dezelfde mérite's gaan toepassen van onze ouders. Ik kwam op 16-jarige leeftijd nooit al leen de deur uit 's avonds. Dat gaf geen pas. Daar werd zelfs niet over gediscussieerd. En toen we een niéu we dominé kregen, die de catechisa ties voor meisjes van 15 en 16 jaar stelde op 8 uur 's avonds, kwam er niemand. En de dominé moest zwich ten voor de kerkeraad voor donker catechisatie, anders bleven de kin deren weg. Aan de ene kant moeten we dus constateren, dat deze tijd voorbij is anderzijds moeten ergens de grenzen getrokken worden. En dan komen we op moeilijk terrein, want de ene moeder zal de grenzen ruimer trek ken dan de andere. Het hangt af van het millieu, de plaats van inwoning en niet het onbelangrijkste de geaardheid van het kind. Om een voorbeeld te noemen Mijn dochter had vorige jaar een vriendin. Een leuk, vlot type. Maar na enkele we ken zei ze Ik ga niet meer met Ali, want ze is zo'n jongensgekIn dit geval ontdekte mijn dochter dus zelfs, dat Ali niet de juiste vriendin voor haar was. Doch hoe vaak moe ten de ouders zelf dit voor hun doch ter constateren. En dan is er veel tact en diplomatie nodig, om moei lijkheden te voorkomen. Vooral als b.v. de jongensgekke vriendin de dochter is van een klant of een za kenrelatieJa, ja, U moet er zelf maar eens voor staan. Ik ga in dit geval weer niet gene raliseren. Dat is onmogelijk. Ik heb familie in een garnizoensplaats. Daar zijn drie dochters van 17 tot 22 jaar. Met alle respect overigens voor onze landsverdedigers kan ik begrij pen, dat mijn zuster en zwager de creteren; vóór acht uur 's avonds thuis. En dat geldt ook voor de 22- jarige. Woonde men ergens anders, dan zou dit tijdstip misschien ver schoven kunnen worden tot tien uur. Mijn dochter komt om ruim vijf uur met de bus mee uit school. Dan drinkt ze even een kopje thee en gaat naar boven voor haar huiswerk- Om zes uur precies eten we en daar na wordt de rest van het werk ge maakt. Meestal is ze om acht uur des avonds klaar. Moeten wij nu tot onze dochter zeggen Het spijt me, kind, het is donker, en je mag de deur niet meer uit We kennen haar en weten gelukkig, dat ze verstandig is. Ze stapt dan wel eens op haar fiets en gaat of naar haar vriendin, of naar andere kennissen. Soms vraagt ze toestemming voor het be zweken van een feestavondje in een naburige plaats en als het in onze ogen voor haar geschikt is, dan krijgt ze die toestemming, plus wat geld. Want deze extratjes behoeft ze niet van haar overigens karige zak geld te betalen. Dikwijls gaat re hond met haar mee, tenminste als ze een klein eindje gaat fietsen, of naar haar vriendin rijdt. En die een stevige bouvier zorgt er wel voor, dat niemand haar ook maar enige overlast zal kunnen aandoen. Enige tijd geleden kreeg ik een brief van een lezeres uit Ede. Ik heb die brief persoonlijk beantwoord. Het ging over een meisje van 15 jaar, dat dikwijls lastig werd ge vallen door jongens van gelijke leef tijd, die hun tijd verdoen met aller lei baldadigheid. Ik heb geadviseerd: Koop een hond, maak die vertrouwd met Uw dochter en laat het dier 's avonds steeds met haar meegaan. Het dier heeft zich reusachtig van zijn taak gekweten, want de eerste de beste avond begon het lieve le ventje weer. De hond vloog de jon gen aan en deze moest met gescheur de kleren en een vleeswond in zijn dij maken dat hij wegkwam. Sinds dien heeft het meisje nooit meer last gehad. Wij hebben, als ouders, natuurlijk de plicht om onze opgroeiende kin deren een behoorlijke opvoeding te geven. Dit is geen sinecure, want ik heb het al eens eerder in deze kolommen neergeschreven er is niets zo moeilijk als het opvoeden van kinderen. Doch onder behoor lijke opvoeding wordt ook verstaan onze kinderen op een bepaalde leef tijd meer vrijheid te geven. Zo kweekt men geleidelijk aan het ver antwoordelijkheidsbesef. De teugels moeten wat gevierd worden en men vraagt wat minder rekening en ver antwoording. Natuurlijk blijve men oplettend. En dan moet iedere moe der en iedere vader uiteindelijk zelf beslissen, waar ergens de grens ge trokken moet worden. Als mijn dochter Maandags naar een fuifje is geweest en deswege laat naar bed gaat, dan zeg ik Dinsdagsavonds Nu moest je vanavond maar eens bijtijds naar boven gaan. Feitelijk behoef ik dat niet eens te zeggen, want ze doet dit uit eigen beweging al. Wetende, dat ze haar nachtrust nodig heeft. Ik voor mij ben er niet op tegen, dat onze kinderen van 15, 16 jaar zo af en toe eens vanwege een feestje, uitvoering of gezellige avond laat thuis komen en laat naar bed gaan. Maar wel dienen derge lijke uitjes beperkt te worden. Als één van ons beiden, mijn man of ik, gelegenheid hebben, dan halen we na afloop ons kind met de wagen op. Wilt U goed en goedkoop ge kleed gaan, komt U dan eens zien in: waar U een geweldige sorte ring zult vinden In de nieuwste voorjaars- en zomerstoffen. Cotton Soie Poplin Soie Markt 16 Gouda Pa is een intellectueel, Dat zegt soms weinig en soms veel Doch in de voorjaarsboekentijd Is pa gauw een paar tientjes kwijt, Slaat hij als 't kan voor het gezin Een massa goede boeken in. Zo ook in déze boekenweek Zag pa een werk, dat hem wel leek, Het zij voor Moe of Henk of Riek, Vol avontuur of romantiek, Dan kocht hij dat in mooie band Als een écht kolfje naar zijn hand. Pa heeft dit jaar dus veel gekocht, Voor allemaal wat uitgezocht Een heel pak is hem thuisgebracht, Een boekenweelde, ongedacht, Wacht tot het eten is gedaan, Dan zal pa aan 't verdelen gaan Moe wast met Riek nog gauw de [vaat, Pa pakt vast uit, doceert cordaat ,Dit boekwerk, Henk, verrijkt je [geest, Ik zie heel graag, dat jij dit leest, Zo onervaren als je bent Geeft dat veel levenswijsheid, vent!" Maar in de keuken valt heel vlot Op dat moment een schaal kapot..; „Och gunst", schrikt pa, „van ons [antiek Dat was natuurlek weer die [Riek „Nee-nee", zegt Henk ad rem en [fiks „Dat was moe-zèlfwant moe [zegt niks JAN MIJDERWIJK Maar iedereen heeft geen auto ter zijner beschikknig. En dan zou ik misschien af en toe eens zelf mee gaan. Ik hoop hierop volgende week nog eens nader terug te komen. Want ook het meegaan met onze kinderen naar een of ander feestje is een pro bleem op zichzelf. Het ene kind vindt het fijn, het andere gênant. Wanneer moet het wel en wanneer niet? Daarover in een volgend ar tikel nog het een en ander. DORA WERTH Zoals reeds vele jaren gebruike lijk is, geeft de Goudse Toonkunst afdeling ook dit jaar weer een uit voering van de Matthaus-Passion in de Sint-Janskerk. Op 13 April a.s. wacht de muziek liefhebbers daar een avond van verheven kunstgenot. Het koor heeft de medewerking weten te verkrij- gen van enige bekende solisten, als mede van het Rotterdams jongens koor van de heer P. 't Hart. Dit vo cale ensemble wordt instrumentaal gesteund door het Utrechts Stedelijk Orkest en door het orgel van de Sint-Janskerk. Het geheel staat on der leiding van de dirigent van het Toonkunstkoor, Clemens Holthaus. Voor nadere bijzonderheden raad plege men de raambiljetten. BURGERLIJKE STAND. Aangiften van 25 t.m. 31 Maart 1954. Geboren Wilhelmina Maria Mar- garetha Antonia d. v. A. C. J. Mooijenkind en J. M. van der Zon, Henegouwerweg 65 Jacoba Maria d. v. P. Sliedrecht en J. Lindhout, Prunusstraat 12 Abroham z. v. C. K. van Hoven en A. van Wijk, Onderweg 65 Johannes Adrianus z. v. J. A. Groo- tendorst en M. C. Hortensius, Noordkade 23'5 Ondertrouwd H. ten Brink en H. van der Krans. Gehuwd M. Kruijt en A. van Es. Overleden Leentje Koppenol e. v. W. Broer 73 jaar. GEVONDEN EN VERLOREN VOORWERPEN. Gevonden 1 kleedje, 1 bril, 1 re serve wiel met band, 1 sleutel, 1 paar wanten, 1 kastje, 1 groene ceintuur, 1 Duits woordenboek, 1 rode autoped. Verloren 1 zwarte kat, 1 glacé dameshandschoen, 1 groene auto ped, 1 bruine want, 1 padvinders- riem, 1 zwarte vulpen, 1 doublé schakelarmbandje, 1 montuur van bril 1 dameshorloge.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1954 | | pagina 1