Weekblad voor Waddinxveen
Emmabloemcollecte 19 - 24 April 1954
Moedec de Vrouw.
Z)e Spiead van de week
Kris-Kras
Benzine-Puzzle.
lZi o-u-tsaó, L&&1 je<s en ^"J-a-yiannen
waarin U een grote keuze zult vinden.
qez. öe Rooy, k&n&ólstRó^t 4
r-
No 460
Vrijdag|9 April 1954
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-rn.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Met het openspringen van de
knoppen aan heesters en bomen
met het langzaam tot bloei komen
der bollenvelden, doet zich hier te
lande het verschijnsel voor, dat be
langrijke tentoonstellingen haar
poorten openen.
Daar is in de eerste plaats de be
kende Keukenhof waarvan Minister
Beijen de officiële opening verricht
te. Voor deze nationale bloemen
tentoonstelling die reeds voor de
vijfde keer word gehouden, wordt
de belangstelling terecht steeds gro
ter, zowel van de deelnemende fir
ma's (er zijn er nu 89, en een wacht
lijst moest worden aangelegd) als
van de bezoekers(sters). Was het
eerste jaar de verwachting, dat er
misschien wel 100.000 belangstellen
den zouden komen het werden er
250.000 dit jaar kan men zonder
enig bezwaar 6 of 7 honderddui
zend mensen ontvangen. De par
keerplaatsen voor auto's en fietsen
zijn daartoe aanzienlijk uitgebreid.
Bovendien is de verkeersregeling nu
dik in orde, zodat men er niet be
vreesd voor behoeft te zijn, ergens
bij Lisse in de knoop te raken zo
als voorgaande jaren wel gebeurde.
Een tweede, even beroemde ten
toonstelling, de Avifanua te Alphen
aan den Rijn, wordt Zaterdag 10
April heropend. De exploitatie van
dit Unieke vogelpark is, naar men
weet, overgegaan in handen van
een stichting, die de volledige steun
van de gemeente Alphen geniet. Wij
wensen beide tentoonstellingen een
zelfde succes als Amstelflora, welke
in 10 dagen tijds niet minder dan
224.126 betalende bezoekers trok,
een resultaat waarmede het bestuur
bijzonder tevreden was.
Minister Zijlstra betoonde zich
minder tevreden over de melksane-
ring, die de consumenten in de
practijk maar matig in vele ge
vallen helemaal niet voldeed.
De verbruiker was niet vrij en kon
zijn melk niet betrekken van wie
hij wou de slijters maakten prijs
afspraken en waarschijnlijk werden
sommige van hen misleid om hen er
maar toe te bewegen, tot de sane
ring toe te treden.
Voor zover het karakter van deze
melksanering in strijd is met het al
gemene beleid dat door de regering
ten aanzien van vestiging van be
drijven wordt gevoerd, zal de Mi
nister in samenwerking met zijn
collega van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening op korte termijn
maatregelen nemen, die ertoe zullen
bijdragen, een einde te maken aan
het „gesloten karakter" van de de
tailhandel in melk. Het voor-
schuift van de bezorgersvergunningen
zal zo spoedig mogelijk vervallen
flessenmelk zal ook in kruideniers
winkels worden verkocht en voorts
overweegt Minister Mansholt om
ook consumptiemelk met een hoger
vetgehalte in de handel te laten
brengen.
Waren deze Ministers dus niet
bepaald content over de tegenwoor
dige gang van zaken, hun collega
van Justitie, Minister Donker was
dat ndet over zijn Amsterdamse Of
ficier, mr. F. Hollander, die hij „op
het matje" moest laten komen om
hem ruidelijk te maken, dat Zijne
Excellentie er niet van is gediend,
dat aan de Pers onjuiste inlichtin
gen worden verstrekt. En dat had
mr. Hollander gedaan. Op positieve
vragen in verband met een arresta
tie van het nog steeds verdwenen
Joodse oorlogsweeskind Anneke
Beekman had hij „glashard" gezegd,
niets van een arrestatie af te weten,
terwijl hij er zelf het bevel toe had
gegeven. Als de justitie in. het
vervolg, bij voorbeeld in het belang
van het onderzoek geen inlichtingen
wenst te verstrekken, dan zal dit
onomwonden worden gezegd. Het
deed heel vreemd aan, dat een Of
ficier van Justitie meent, dat hij wel
een „leugentje om bestwil" kon ge
bruiken. De Justitie dient in de eer
plaats de waarheid lief te hebben
Bij de aankoop van een tweede
hands auto komt die waarheid ook
wel eens in het gedrang. Dat is ten
minste een ervaring die leden van
de A.N.W.B. hebben opgedaan. Op
hun verzoek gaat die toeristenbond
een beurs voor tweede hands
auto's organiseren.
Voor de organisatoren van de be
staande autobeurzen is dit geen
prettig nieuws, omdat er uit zou
blijken, dat de bestaande autobeur
zen het met een en ander zo nauw
niet nemen.
De eerste A.N.W.B.-autoveiling
zal worden gehouden op 18, 19, 20
en 21 Mei in de Houtrusthallen te
Den Haag. Elke op de veiling .ge
brachte wagen zal aan een uitge
breid technisch onderzoek worden
onderworpen, waarvoor de verkoper
25,plus, als de wagen wordt
verkocht en betaald, 4 pet. van de
verkoopsom moet betalen en de ko
per 6 pet.
Experts van de A.N.W.B. worden
bij een en ander ingeschakeld. Zij
zullen de waarde van de auto bepa
len.
Over beurzen gesproken, de Jaar
beurs is weer ten einde. Naar ver
luidt zijn er behoorlijk zaken ge
daan en was er veel bezoek. Even
eens was er veel, ja heel veel be
zoek, op de toogdag der A.R. Partij
in de Ahoy-hallen te Rotterdam,
vorige week Zaterdag, ter gelegen
heid van het 75-jarig bestaan dezer
partij.
HISTORISCH.
I-k dacht zo bij mij zelf, dat we in
een vrij land leefden en zo ongeveer
alles kunnen doen waar we zin in
hebben, maar er schijnen toch nog
mensen rond te lopen, (en dan nog
mensen van wie je het helemaal
niet verwacht) die menen het recht
te hebben zich met andermans za
ken te bemoeien.
Mijn grootvader zei altijd en dat
kan ik mjj nog herinneren als ae
dag van gisteren, als je. wat doen
wilt, döè het dan, maar neem ook de
verantwoording van je daad voor je
rekening. Dat was een wijs woord
en ik geloof dat de oudere mensen
van toen meer wijze woorden spra
ken dan de jonge of van middelbare
leeftijd zijnde mensen van vandaag.
De zaak zit zo :"ik ken iemand die
een bromfiets kocht en ik weet heel
toevallig dat dat ding cent v c.ent is
bijelkaar gespaard. Hij rookte niet
meer, bezocht geen vermakelijkhe
den én was er eens een extraatje,
dan ging dat geld het doosje in,
waarvan de inhoud bedoeld was voor
de bromfiets. Afijn, hij kocht het
apparaat en toerde er lustig op los.
Maar de eigenaar van de bromfiets
was getrouwd en het was helemaal
niet leuk, dat hij zijn vrouw meest
al thuis moest laten. Hij ging weer
sparen en. zij deed even hard mee,
met als gevolg, dat er na een maand
of wat een tweede bromfiets werd
gekocht. Nu gaan ze samen toeren.
Maar hoe gaat het? Er wordt
vlug gekletst en op zekere dag
moest de man over wie ik het heb
bij zijn patroon op kantoor komen.
Of hij nu zoveel verdiende, dat hij
er twee bromfietsen op na kon hou
den, zo goedkoop zijn die dingen nu
niet in het gebruik. Een .arbeider"
blijven en zich niet indenken, dat al
dat dure spul voor hem bestemd
was. Die dingen waren zeker op af
betaling gekocht, want het kon niet
bestaan dat ie zo maar zo'n acht of
negen honderd gulden in de kast
had. Ik zal u niet vertellen wat ver
der is gebeurd, alleen maar dat die
bromfietsberijder zijn patroon heel
behoorlijk heeft geantwoord.
Maar voor mij is alleen maar de
houding van die werkgever een
raadsel. Beseft die man dan niet dat
van de techniek ook gebruik mag
worden gemaakt door zijn onderge
schikten, die geen „loonslaven" zijn,
maar mens? De kwestie „gezag"
zou hier in het geding kunnen ko
men, maar dan is 'het toch een ab
soluut verkeerde toepassing.
Deze man leeft honderd jaar te
laat, maar als werknemer, als mens
in het bedrijf, kunnen dergelijke
uitingen kwaad bloed zetten tussen
patroon en werknemer. De laatste
kijkt toch ook niet naar die mooie
auto van zijn patroon, nog minder
vraagt hij hoe zijn „baas" er aan
komt.
Tot de volgende week.
KRIS-KRAS
ONZE OPGROEIENDE KINDEREN
„Het klokje van zeven" is het
klassieke uur, waarop de kleuters
naar bed. gaan. Dat is in vrijwel
ieder ordelijk gezin gelijk. Mijn
moeder zei vroeger altijdzeven
uur kinderenbedtijd. Ze zei er bo
vendien nog altijd iets bij, maar bat
leent zich minder voor publicatie en
de scherpzinnige lezeressen zullen
zelf weten, hoe die toevoeging luid
de.
De eerste moeilijkheden in de op
voeding ontstaan op het ogenblik,
dat het kind in de wieg ligt, zegt
men. En' daar schuilt veel waars in.
Maar de moeilijkheden worden gro
ter, naarmate het kind groeit. En
nieuwe moeilijkheden ontstaan, als
het kind op een leeftijd komt, dat
het „zeven uur" te vroeg gaat vin
den om naar Droomland te verhui
zen. Op welke leeftijd moet de grens
getrokken worden? Daarover ver
schillen de meningen en het heeft
weinig zin om daarover te gaan
'discusseren. Maar wanneer een
kleuter de „kleuter"-periode is ont
groeid, m.a.w., als het kind een paar
jaar op de lagere school is, dan be
gint er ook wat meer zelfbewustzijn
te groeien. „Jantje van hiernaast
hoeft pas om half acht naar bed en
ik moet al om zeven uur...."
Er moet dus ergens een grens ge
trokken worden. En als het des zo
mers gloeiend heet weer is, dan
wordt het wel eens een uurtje later.
We hebben toch al zo weinig mooie
dagen in ons landje van kilte, mist
en regen.
Geleidelijk aan wordt het tijdstip
van naar bed gaan, het klokje van
gehoorzaamheid tot een later uur of
half uur verschoven. Het wordt half
acht en acht uur. Half negen.
Wij mijn man en ik zijn
misschien in dit opzicht wat onpae-
dagogisch. Want na het tiende jaar
bepalen we geen vast uur meer. Het
tijdstip, waarop wij onze jonge kin
deren naar bed sturen, hangt van de
omstandigheden af. Het kan gebeu
ren, dat dit half acht is, en het kan
ook wel eens half tien worden. In
vele gezinnen is het zo en dat is
overigens heel begrijpelijk dat
men na het twaalfde, dertiende'jaar,
eigenlijk geen vaste tijd meer
heeft bepaald. Hoewel het natuur
lijk geen elf uur mag worden. Tenzij
in zeer hoge uitzonderingen.
Op een zeker ogenblik ontgroeien
onze kinderen ons.Met onze oudste
was dit het geval, toen ze naar de
Huishoudschool ging. Je constateert
dit feit de eerste maal met enige
ontzetting. Want dan bemerk je
eigenlijk pas goed, dat je kinderen
regelmatig ouder, wijzer en zelfbe
wuster worden. Ik herinner me een
avond, dat we tot onze oudste
toen twaalf jaar om half negen
zeiden„Kind, het wordt bedtijd
voor je". Waarop ze reageerde:
„Gunst, ik ben toch geen klein
kind meer.Nu ze van de Huis
houdschool af is en een jaar te
laat naar de Ulo is gegaan, zit ze
soms tot half tien te studeren. Dan
kan men ook niet meer zeggen
Afgelopen, het is nu bedtijd. Na
tuurlijk corrigeren we haar opvat
tingen nog wel eens. En als het zo
uitkomt, verdwijnt ze ook wel eens
om half negen naar boven.
Deze vrij uitgebreide uiteenzet
ting t.a.v. het tijdstip voor het naar
bed gaan van onze kinderen, achtte
ik nodig om mijn slotconclusie te
bepalen ten aanzien van de vrijheid,
die onze kinderen in de avonduren
moeten hebben. Want het een houdt
'■verband met het ander. Het kind
van acht, dat om zeven uur naar
bed gaat, vormt in dit opaicht na
tuurlijk geen probleem. Maar het
kind van veertien, dat drie of vier
avonden in de week tot negen uur
zit te studeren, kun je niet om
kwart over negen naar bed zenden.
Wat blijft er dan nog over van de
vrije tijd Een andere vraag is, of
het wel noodzakelijk is, dat een
kind des avonds urenlang zit te stu
deren op de door de scholen opge
dragen taken. Maar dat is een ander
onderwerp, waarop ik zeer binnen
kort in een afzonderlijk artikel te
rugkom.
Mijn standpunt is, dat het kind
van veertien jaar een beperkte vrij-,
beid moet genieten in de avonduren.
Die vrijheid wil ik in de zomer
maanden groter zien dan in de win
ter. Ik houd er niet van, dat mijn
kinderen in het donker op straat
slenteren. Daar komt nooit iets
goeds van terecht. Maar een ver
standig kind zal dit uit zichzelf niet
doen. Mijn dochter heeft haar vrien
din en haar verenigingen, waarvan
ze lid van is in de zomer zwem- en
poloclub, in de winter meisjesver
eniging. Daarbij komt dan negen
maanden van het jaar de catechisa
tie-avond en de avonden, dat ze vrij
is, blijft ze thuis of gaat naar haar
vriendin. Meestal is het zo, dat de
ene keer haar vriendin een avondje
bij ons is en de volgende keer is het
andersom. Moeilijkheden zijn er zel
den of nooit en om half tien ver
dwijnt de vriendin eigener bewe
ging. Voor speciale avonden wordt
op de gebruikelijke wijze onze toe
stemming gevraagd en als het enigs
zins mogelijk is, krijgt zij die toe
stemming. Wij gaan van het stand
punt uit, dat de jeugd de mooiste
tijd van het leven is en dat we on
ze kinderen zoveel mogelijk in de
gelegenheid moeten stellen om op
gepaste wijze van het leven te ge
nieten. Wie weet, welke zorgen en
moeilijkheden ze in hun latere leven
nog zullen moeten overwinnen. La
ten ze dan terug kunnen zien op een
prettige, onbezorgde jeugd.
Ten slotte wil ik er nog op wijzen,
dat men nooit te streng voor zijn
opgroeiende kinderen mag zijn.
Want dat wreekt zich vroeg of laat
toch altijd. Het normale kind moet
normaal behandeld worden en wij
hebben de plicht om de teugels heel
geleidelijk aan te laten vieren, op
dat het zelfbewustzijn, dat in het
kind gaat ontwaken, kalm aan ge
voed en aangemoedigd kan worden.
Men kweekt op deze wijze het no
dige verantwoordelijkheidsgevoel,
dat men immers in het latere leven
zo hard nodig heeft. Ik weet best,
dat dit moeilijk is. Vaak zien wij
node onze kinderen groot worden en
dikwijls betrap ik er mezelf op, dat
ik wel eens probeer een van mijn
kinderen klein te houden. Maar toch
is dit verkeerd. Later, als ze vol
wassen zijn geworden, zullen ze ge
heel op eigen benen moeten staan.
Leer ze vroeg zelfstandig te zijn.
Laat ze zelf in bepaalde aangele
genheden beslissen. En is die beslis
sing fout,, wijs er dan op tactische
wijze op en corrigeer de fout. Het
kind zal er altijd dankbaar voor
zijn.
Een kind vraagt op bepaalde
leeftijd vertrouwen. Dat moet niet
afgedwongen worden, maar spon
taan gegeven. In het eerste geval
bestaat het gevaar* dat dit node
gegeven vertrouwen wordt mis
bruikt. In het laatste geval komt
het zo goed als nooit voor, dat het
geschonken vertrouwen misplaatst
was.
Wij, ouders, zijn soms te veel „de
baas" en te weinig „de vriend" van
het kind. Als een ouderpaar altijd
het volle vertrouwen van zijn kind
behoudt, dan mag vader en moeder
met voldoening terugzien op de ge
geven opvoeding, trots de fouten,
die er aan gekleefd hebben.
DORA WERTH
Dit gedichtje is met deernis
opgedragen aan de man,
Die een auto kan betalen
en het ding ook rijden kan.
Elke morgen, middag, avond,
worstelt hij met het probleem
't Is natuurlijk heel belangrijk
wat ik voor benzine neem
Vroeger kon hem dat niks schelen,
zei hij altijd Ben-je-mal
Doch nu zit hij met complexen,
droomt hij van octaangetal.
Hij rijdt op zijn laatste druppels,
luistert eerst naar Piet en Henk,
En dan haalt hij bij het pompje
beste Ica in zijn tank.
Later komt hij Goris tegen,
die alleen maar smalend lacht
Man, ik wou je wijzer hebben,
rij toch op Bé-Pé-nul acht!
Maar de buurman van de vader
van de baas van zijn oudste zus,
Maakt de prachtigste prestaties
met de prima I-Cé-plus
Waardeloos-, zegt een collega,
dat octaangedoe is pèt;
Geef mij maar E-vier-en-vijftig,
dat is nou echt jé van hèt
En zo piekert en zo puzzelt
hij zijn moeilijk leven door;
Met zijn groeiend autobuikje
en zijn hoedje op één oor.
Die benzinemaatschappijen
komen niet in zijn gevlei.
Laat ze 't spul goedkoper maken,
maar dat is er nog niet bij
JAAP MIJDERWIJK.
K I E S P IJ N
Mijnhardt Kiespijnpoeden. Doos 50 ct
Mijnhard! Moofdpijnpoedew. Doos 50 et
BURGERLIJKE STAND.
Aangiften van 1 t.m. 7 April 1954.
Geboren Mijntje d. v. T. Ververs
en A. Kool, Dorpsstraat 17
Leendert, z. v. J. van Steijn en T.
Versluis, Prunusstraat 4
Elisabeth Ingetje d. v. T. Schouten
en E. I. van Eeden Petersman,
Noordkade 24
Annie d. v. H. van der Weijde en H.
J. Kersbergen, Noordkade 91
Johannes Nicolaas z. v. J. Boere en
A. C. Kaptein, Bloemendaalseweg
32;
Theo Jan Jacobus z. d. A. I. de Vlie
ger en N. A. van Huis, Juliana-
straat 9
.Johanna Adriaha Maria d. v. P. A.
Verbakei en A. W. Steenkamer,
Stationsstraat 33.
Ondertrouwd M. C. van der Spek
en T. van der Knijff.
OverledenPieternella de Koning,
d. v. A. A. van de Water 69 j ar;
Hendrik van Dijk 71 jaar
Jansje Maria Dullemeijer, e. v. G.
Zwanenburg 49 jaar.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN.
Gevonden: 1 paar glacé hand
schoenen; klem, 1 groene vulpen, 1
doublé armbandje, 1 glacé dames
handschoen, 1 paar motorwanten, 1
hond.
Verloren 1 bruine want, 1 doublé
armbandje, 1 paar bruine wanten,
1 bruine glacé handschoen, 1 paar
zwarte glacé handschoenen, 1 hoofd
doek, 2 muntbiljetten, 1 rode por-
temonnaie met inh.
in de verbouwde zaak.
Speciaal ingericht voor de verkoop van
Vanaf Donderdag a.s. ontvangt elke koper een
aardige verrassing.
