Weekblad voor Waddinxveen De Spiegel van de week onze koninqin veRj&dRt Üris-Kras ttleedec de Vrouw f frtotcdUHCn. NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN No 463 Vrijdag 30:April [1954 9e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. Tengevolge van de droogte is het gevaar voor bos- en heidebrand bij zonder groot. Wij kunnen elke dag weer uit onze radio-luidspreker deze waarschuwing vernemen en toen gaat er heel wat natuurscnoon verloren, doordat een enkel vonkje ruïneuze gevolgen kan heDben. ko was er, vermoedelijk door een vonk uit een iocomotiei, brand ontstaan op de spoordijk bij Moois. Uitbrei ding van bet vuur naar de staats bossen was niet denkbeeldig en met man en macht werd de brand dan ook aangepakt. Met man en macht wil hier zeggen, dat ook non nen en paters aan het biussings- werk deelnamen en dat zij naast militairen en brandweerlieden dap per meenieipen. Daardoor werd in dit oord van vacantiegangers en na- tuurlieihebbers een ramp voorko men. Hoewel hier waarschijnlijk een ouderwetse locomotief de schuldige is, moge dit voorbeeld een waar- senuwing zijn voor alien, die in aeze tijd bos of hei bezoeken. Rook er nietDe vacantietijd breekt zo langzamerhand weer aan en juist voor de vacantiegangers geldtbe waar ons natuurscnoon ongerept. Ongerept natuurschoon, in bin- he t buitenland kunnen wij eraan toevoegenzorg mede voor onze Nederlandse naam. Ook die dient ongerept te blijven. Daar kunnen de vacantiegangers door hun gedrag voor zorgen. Herinnert u zich nog de klachten, die verleden jaar wer den geuit Blijkens een mededeling van de directeur van een groot reis bureau, staan er hi het buitenland bij hotels en garages nu nog reke ningen open van kleine reisbureaux. Om dergelijke dingen in de toe komst te voorkomen niet-betalen schaadt onze naamwil men trachten te komen tot sanering van het georganiseerde reiswezen. De bureaux, die zich aan niet-betalen schuldig maken, zouden op een zwarte lijst komen. Voor de Ambonnezen staat onze re gering al lang op de zwarte lijst. Men weet, dat ter gelegenheid van de vierde verjaardag van de Republiek der Zuid-Molukken onder leiding van de békende massa-regisseur Ca- rel Briels een „kinderkruistocht" naar het kabinet van de minister president zou worden gehouden, om daar op de stoep de vlag der Repu bliek te deponeren. De Ambonnezen is waarschijnlijk duidelijk gemaakt, dat deze demonstratie verre van „fijn" was. Zij hebben er nu van af gezien en besloten, in Den Haag al leen maar een kerkdienst te houden. Daarmede zullen de grote bezwaren, welke de Ambonnezen tegen het re geringsbeleid. te hunnen aanzien hebben wel niet uit de weg zijn ge ruimd, doch het plannetje van de heer Briels zou dit evenmin hebben gedaan. De plannen van de A.N.W.B. ten aanzien van een autobeurs zijn nu met de belanghebbenden als de Bo- vag besproken). De besprekingen zullen op korte termijn nog worden voortgezet, maar de autobeurs, die de A.N.W.B. voor zijn leden zal houden, zal nochtans voortgang vin den. De ervaringen, hierbij opge daan, zullen dan tevens een punt van nadere gedachtenwisseling uit maken. Door gezamenlijk overleg is nog wel eens wat te bereiken. Dat on dervonden ook de winkeliers in een kleine straat te Amsterdam de Spiegelstraat waar naast of dicht bij elkaar een twintigtal zaken in antiquiteiten zijn gevestigd. Het eigenaardige van deze straat is, dat Amsterdammers haar niet weten te vinden. Om nu de aandacht der hoofdstedelingen op hun straat te vestigen, hebben de bewoners haar met enige honderden kaarsen ver licht. Ook in de étalages werd kaars verlichting aangebracht. De belang stelling voor dit oude overtrof alle verwachtingen. Duizenden Amster dammers kwamen kijken naar de in oud-Holiandse kledij gestoken lan taarnopsteker, naar de sfeervolle étalages, in een waarvan zelfs een in rood-zwart gekleed Burgerwees meisje van vroeger door een 17-de eeuwse schilder werd vereeuwigd. Ook de gemeente verleende haar medewerking, door de gewone straat verlichting uit te schakelen, waar door een zeer stemmingvol geheel werd verkregen. Deze straatversiering stak wel af bij de fleurige vlaggemasten, welke ter ere van het Deense Koningspaar op het Damrak en in de omgeving van het paleis waren opgesteld. Het bezoek van koning Frederik en koningin Ingrid aan ons land was slechts van korte duur. De toejuichingen waren zowel in als in de omgeving van de hoofdstad er niet minder hartelijk om, FEEST Als kleine jongen werd mij de be tekenis van het Huis van Oranje uit eengezet. Enook leerde ik later de bedoeling kennen van de 1-Mei- dag. Nu is het dan weer zo ver, dat wij ons op maken om Koninginnefeest te vieren. Getooid met een oranje strikje zullen wij gaan luisteren naar de kinderaubade en in de mid dag gaan kijken naar de hardlopen de en mooi-springende paarden, 's Avonds is er nog wat muziek en zang en daarna bergen wij ons oran je-gekleurd symbool van trouw voor een jaar weer op. Dan hebben we Koninginnefeest gevierd, maar of we nu de bedoeling van deze dag heb ben begrepen valt nog nader te be zien. Er zullen er ook zijn die de ene dag oranje dragen en de dag daarop overgeschakeld hebben op een ande re kleur teneinde de 1-Mei-dag niet te vergeten. Of de dragers van deze kleur de bedoeling weten van 1 Mei? Maar ik wil het over de betekenis van beide dagen niet hebben, dat kan en mag ik ook niet doen op de ze plaats. Het is nu eenmaal zo, dat de één de eerste dag en de ander de tweede dag prefereert. En ben ik waar ik wezen wilde eerbied die wij moeten hebben voor eikaars overtuigingen. In de dagelijkse om gang hoort men zo vaak een andere overtuiging belasteren en zo lang dat gebeurt deugt er iets niet in on ze samenleving. Eerbied hebben voor een andere overtuiging, kijk, dat is mij ook geleerd in mijn jeugd en in latere jaren. En dan kunnen we ook rustig een gesprek voeren, een hele boom op zetten over een of ander onderwerp, kunnen we ook de ene dag als oran je-mensen Koninginnefeest vieren, maar moeten ook kunnen zien als een andere groep de 1-Mei-dag viert. Tenslotte zijn we allen land genoten en hebben elkaar nodig en kunnen ook samen feest vieren als natie. Of zijn wij de dagen van vlak na de bevrijding vergeten? Tot de volgende week. KRIS-KRAS UITSLAG MAART-PRIJSVRAAG Het probleem „Kinderen en Buur kinderen" schijnt nogal moeilijk ge weest te zijn. Immers, het aantal oplossingen was ditmaal veel gerin ger dan anders: 201. Kennelijk za ten heel wat lezeressen met een der gelijke moeilijkheid, zodat we eigen lijk wel een actueel probleem had den aangesneden. Ter herinnering in het kort nog even de opgave: De buurkinderen van mevr. A. zijn •nu niet bepaald „heertjes". Zij bezi gen lelijke uitdrukkingen en halen dito streken uit, daarbij haar eigen kinderen meetrekkend in de ondeug den. Het komt tot een climax en mevrouw A. is ten einde raad. Wat moet zij doen om haar kinderen van de verderfelijke invloed der buur kinderen te onttrekken? Heel wat antwoorden kwamen kort en bondig hierop neer: verhuizen. Dus: woningruil aanvragen. Zo schrijft een lezeres o.m.: „Met der gelijke buren is geen goed garen te spinnen. Dat wordt steeds erger en niet beter, omdat deze mensen (be doeld zijn 'dus: de buren) uit een an der milieu komen. Mijns inziens is het niet moeilijk raad te geven voor de fam. A., en dat is: zo spoedig mogelijk verhuizen." Tja, dat is natuurlijk een eenvou dige oplossing, hoewel woningruil zelf tegenwoordig ook zo gemakke- Wij herdenken Vandaag viert H.M. de Koningin ten paleize Soestdijk temidden van allen die_haar lief en dierbaar zijn, haar 45ste verjaardag en heel ons land viert die verjaardag dankbaar mee. Dankbaar, omdat wij in Ko ningin Juliana een vorstin bezitten, die in lief en leed volkomen met ons meeleeft. Een hechte band bindt het Oranjehuis aan ons volk nu en door de jaren heen. Deze band werd verscheidene ma len in de historie beproefd. Hij werd soms schijnbaar verbroken, doch telkens weer werd hij door een Oranje verstevigd en versterkt. Wij zullen binnenkort weer her denken, hoe ons land van de over heersing werd bevrijd, maar nu reeds past het ons, er dankbaar aan te herinneren, dat ons vorstenhuis voor die bevrijding het symbool is. Er moge verschil van mening be staan over de wijze waarop deze bevrijding zal worden gevierd, over de viering van de Koninginnedag is geen afwijkende mening te be speuren. Het zal feest zijn in stad en in dorp. Men zal zijn vreugde willen uiten en men zal er algemeen ver heugd over zijn, dat een geliefd vorstin haar verjaardag viert. Een geliefd vorstin Zij is tot een centrale figuur in ons volksbestaan geworden. Een centrale figuur in het land maar ook als moeder van haar gezin ten paleize Soestdijk. Zij, de eenvoudige moeder is een lichtend voorbeeld voor tal van moderne, niet voor haar taak berekende moeders. Wij herinneren ons nog de dag in September, dat de „oude Koningin" op het balcon van het Paleis aan de Dam als eerste riep „Leve de Ko ningin de kreet, die nadien nog zo vele malen door een ongekend aantal Nederlanders zou worden herhaald, telken male als zij de ge liefde vorstin zagen voorbijgaan. Leve de Koningin Naast de eenvoud, die onze vor stin kenmerkt, is er ook een konink lijke waardigheid de statie, die zij ook met eenvoud, maar daardoor juist zo gewoon en natuurlijk weet uit te dragen. Dit geldt niet alleen de koningin zelf, maar ook haar gezin, de vier prinsessen en haar gemaal. Onze sportieve en in het belang van ons land altijd zo actieve Prins Bernhard, heeft even eens in de loop der tijden de harten der Nederlanders, die hij stormach tig heeft veroverd een grote plaats ingenomen. Wij leven mee met het wel en wee van onze Koninklijke Familie op Soestdijk. O Als wij terugzien op de 30ste April 1909, toen het land zich op maakte om de geboorte van een Oranjetelg te vieren toen werd bekend gemaakt, dat des avonds om tien minuten voor zeven Koningin Wilhelmina het leven had geschon ken aan een dochter, toen was bij velen de eerste gedachte:geen prins. Doch in de jubel voor de be stendiging van het Oranjehuis, werd deze lichte teleurstelling al spoedig naar de achtergrond gedreven. En de geschiedenis heeft die vreugde voor de toen geboren dochter wel bevestigd. „Juliaantje" heeft in onze harten altijd een warme plaats behouden. De ouderen onder ons hebben met belangstelling haar opvoeding ge volgd. Zij hebben met ingenomen heid gezien, hoe onze vorstin werd voorbereid voor haar grootste taak, welke zij nu op zo eminente wijze vervult. „Wie ben ik, dat ik zo iets mag doen zo stelde Koningin Juliana zichzelf de vraag toen zij haar moe der opvolgde. Wij kunnen er slechts op antwoorden, dat zij een Oranje is een telg uit het geslacht waarvan Koningin Wilhelmina, de gelukkige grootmoeder, die thans dit grote feest van haar dochter mag mee maken, eens getuigde „Oranje kan' nooit genoeg voor Nederland doen". Nooit genoeg voor Nederland. Ons land is er innig dankbaar voor, zulk een vorstin de zijne te mogen noemen een koningin, die koninklijk is en tochde eenvou dige moeder de goede, eenvoudi ge, begrijpende mens die zowel in tijden van voorspoed als in tijden van nood en ellende ons allen een lichtend voorbeeld is. Het zal feest zijn in Nederland feest, omdat wij een koningin heb ben, die in alle lagen der bevolking geliefd is. Moge onze vorstin voor ons en voor haar gezin nog vele jaren ge spaard blijven. Wij hopen ook dit jaar op de avond van de 4e Mei onze gevalle nen te herdenken. De burgerij wordt verzocht des nam. om half zes de vlag htlfstok uit te steken. De Commissie, die deze herden kingsavonden steeds regelde, heeft gemeend in het gebruikelijke pro gramma enige wijziging te moeten brengen. Ook nu wee^ zullen het Gemeen tebestuur, het Bestuur van de Oran jevereniging en deputataties van de scholen en de padvinders, en andere organisaties zich tussen half acht en acht uur vanaf het Raadhuis bege ven naar het Monument van de ge vallenen om daar hun bloemenhul de te brengen. Voor ieder die zich daarbij aan wil sluiten, bestaat daartoe de gele genheid. De samenkomst in de Gerefor meerde kerk, die vorige jaren daar op volgde, vervalt dit jaar echter. De 2 minuten stilte zullen bij het monument in acht worden genomen. Daarna zal ik op verzoek van de Commissie, een kort woord spreken. Ik vertrouw, dat Waddinxveen Dinsdagavond zal tonen dat wij de offers die voor onze bevrijding zijn gebracht, niet willen vergeten. De Burgem. van Waddinxveen, A. WARNAAR Jz. lijk niet gaat. Zij, die hun woning willen ruilen, hebben in de regel niet zo veel bijzonders aan te bie den, tenzij men een woning wenst in een andere gemeente. Nee, een andere lezeres beziet de zaak 'even beter. Zij schrijft o.m.: „De grootste fout ligt m.i. echter in het willekeurig toewijzen van wo ningen door de bureaux voor Volks huisvesting (bedoeld zijn waarschijn lijk de woningcommissies). Zolang middenstanders en arbeiders naast en tegenover elkaar moeten wonen, zal jaloezie en afgunst een hartig woordje meespreken in de sfeer van de straat of wijk." Hiermee zijn we het inderdaad eens. We weten in dit geval van een woonwijk - nieuwbouw - waarin de woningcommissie aanvankelijk ge goede burgerstand plaatste. Het werd een behoorlijke wijk, maar er waren nog twee woningen over en die.werden toegewezen aan twee beslist a-sociale gezinnen. Resultaat: dat de hele wijk plotseling in dis- crediet geraakte en verschillende ge zinshoofden woningruil poogden te bereiken. (Zie vervolg pagina 2) U dwt toch WUC vnM? Nu de maand Mei weer nadert, naderen daarmede ook die belang rijke gedenkdagen voor ons Neder landse volk. Nu denken we als vanzelf weer aan onderdrukking en verzet. Maar ook aan onze bevrijding. En dan komt de Stichting 1940- 1945 er het Nederlandse volk op nieuw aan herinneren dat dit ver zet en die bevrijding van velen zware offers hebben gevraagd. En dat een groot aantal slachtoffers daarvan vandaag, nu de herinnering aan al die ellende bij velen begint te vervagen, nog bij ons zijn. Ook nu weer wordt aan het Neder landse volk een gave gevraagd om dat zware leed zo veel mogelijk te verzachten. Uit de jaarlijkse opbrengst van deze inzameling blijkt gelukkig dat het Nederlandse volk deze ereschuld niet vergeet. Dat geldt ook voor Waddinxveen. Niettegenstaande het vele dat ver leden jaar aan de Watersnood gege ven was, bracht de gewone collecte voor de Stichting 1940-1945 slechts winig minder op dan voorgaande ja ren. In één opzicht was er echter een belangrijke teruggang. Het aantal bedrijven dat meedeed aan de uurloon-actie was heel wat kleiner dan vorige jaren. Dit was te begrijpen. Een uurloon-actie vraagt groter offers dan een gewone collec te. En na alles wat er ook op deze wijze voor de Watersnood was geof ferd begreep het Comité dat het misschien te veel gevraagd was om vlak daarop weer hetzelfde te doen voor de Stichting 1940-1945. Maar dit jaar heeft God ons voor bijzondere rampen bewaard. De werkgelegenheid is groter dan ooit te voren. Daarom doen we, met grote vrij moedigheid een beroep op al onze werkgevers en werknemers om dit jaar weer mee te doen. De Stichting 1940-1945 is verleden jaar in Wad- dnxveen te kort gekomen, ten gevol ge van het zeer vele dat hier voor de Watersnood was gedaan. Dat moeten we dit jaar weer in halen. Ik twijfel er niet aan of dit komt voor elkaar. De Burgem. van Waddinxveen, (get.) A. WARNAAR. Wat men niet nodig heeftis voor een cent te duur. Koopt slechts indien ge het, in verband met Uw huishoudgeld en Uwe behoeften, kunt verantwoorden. Besteedt Uw inkomen steeds voor de aanschaffing van grote stukken in Uw huishouding, een klein bedrag opzij bij de Kanaalstraat 9 Telefoon 668 Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1954 | | pagina 1