Weekblad voor Waddinxveen Collecte Sonnevanck en Zonnegloren V/loedu de Vrouw. SftMSfSs DAMPÖ Ük j van de week Kris-Kras 9 jaar geleden. Burgerlijke Stand. NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN No 464 Vrijdag 7£Mei|1954 9e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendags avonds inzenden net is natuurlijk niet goed te pra ten er zouden tal van argumen ten zyn aan te voeren om dergelijke aauen te veroordelen en toenis net te negrijpen, dat er een onder gronds georganiseerde actie tot stand kwam en dat door vrijwel het geneie land pp allerlei punten plak katen werden aangeplakt met de woorden „Deutsche nient exwünscht" neze piakikaten decteii denken aan vroegere, met ergernis aanschouwde Dorden, waarop stond, dat Joden niet gewenst waren en, ais gezegd, wij Kunnen ons begrijpen, dat som migen aldus aan hun ergernis over ue nieuwste invasies uiting gaven, „net zit je tut hier", aldus een oud- ïiiegaai werker, terwijl hij een veel zeggend gebaar maakte, „ik moet er telkens aan denken, dat in die au to s en in die mooie bussen oud- ss-mensen zitten, die hun tamiiie- ieüen nu eens laten zien waar zij in 194U'4ü hebben geleerd en geheerst, „nier hadden wij ons hootdkwar tier en hierhe, kijk, die boerde rij hebben ze ook weer opgebouwd". Dit aiies maakt zon actie begrij pelijk, waarbij dan nog komt, dat onze regering door de Bevrijdings dag niet als Nationale Feestdag te erkennen, een weinig elegante bui ging de andere kant opmaakte. Uit de reacties, die „het aischaiien van 6 Mei" heeit gewekt, is wel duidelijk gebleken, dat de meerder heid van ons volk hier andere ge dachten over heeft dan de regering. Daar zal men op terug dienen te komen. Enerzijds dient men de vreemde lingen ook de Duitsers behoor lijk te ontvangen dit neemt ech ter niet weg, dat anderzijds de Be vrijding waardig en feestelijk kan worden herdachtin volle vrij heid De invasie der toeristen, die het grote bezoek derPaasdagen eve naarde betrof uiteraard weep de bollen, waar meer was te zien dan gedurende de Paasdagen. Hoe guur, koud en schraal de lente ook moge zijn, verwacht mag worden, dat dit weekeind ook de vruchtbomen in volle fleur zullen staan. Als het weer even medewerkt en dat wordt nu toch zo langzamerhand tijd! zullen de boomgaarden in het Limburgse heuvelland, de Be tuwe en in Zuidholland, ja overal waar fruit wordt geteeld, in volle bloei staan, ook al ontstond in Oost- Brabant en in Zuid-Limburg tenge volge vansneeuw- en hagel buiten plaatselijke grote schade aan de bloesems. Een invasie, die met alle mogelij ke middelen moet worden tegenge houden is die derhondsdolheid. Hiervoor helpen al evenmin plakka ten, doch in verband met de uitbrei ding van ,de hondsdolheid in West- Duitsland wordt met grote spoed een wijziging van de Veewet voor bereid. De Tweede Kamer zal ter behan deling hiervan zo nodig op 7 Mei telegrafisch bijeen worden geroepen. Het is te hopen, dat men deze niet alleen voor honden zo gevaarlijke ziekte dank zij de te nemen maatre gelen een halt aan onze grenzen kan toeroepen. Er zijn meer dingen, die wij een halt zouden willen toeroepenhet vuur, dat telkens weer grote com plexen bos en heide teistert. De „mooie Meimaand" begon voor ve len in Drenthe, Brabant en Noord- Limburg minder mooi. Een opper vlakte van 500 hectare werd een prooi der vlammen en als er niet honderden brandweerlieden en dui zenden vrijwilligers in touw waren geweest om die veertien bos- en heidebranden te bezweren, dan zou er nog veel meer verloren zijn ge gaan. Hoe snel het vuur om zich heen kan grijpen, blijkt wel uit het feit, dat veertig fietsen van men sen, die met het doven der vlammen hielpen, op de Oirschotse heide een prooi der vlammen werden. Zijn er bij het bestrijden van der gelijke branden altijd een verheu gend groot aantal vrijwilligers, wij mogen wel zeggen, dat heel Neder land de afgelopen weken zijn best heeft gedaan, een Haarlems knaapje, die m een donkere auto zou zijn ontvoerd, op te sporen. Doch tever geefs, daar het knaapje nabij de wo ning is verdronken. Onze gedachten van medeleven gaan uit naar de zwaar beproefde ouders SCHOONMAAK. Ik snap natuurlijk direct wat U zeggen wil als U de titel hebt gele zen van deze pennevrucht. En in derdaad, de meeste huisvrouwen zijn al „schoon", al heeft het weer niet voor de volle honderd procent meegewerkt. En ik zou ook helemaal niet over de schoonmaak geschreven hebben hebben. De schoonmaak is gedaan door een zuster van haar die speciaal uit „ergens in Nederland" vandaan is 'gekomen. Alleen de keuken was niet schoongemaakt. Daar was hij aan bezig toen ik Zondag jl. mijn wekelijkse visite maakte. Ze stonden wel raar te kijken dat ik op Zondag kwam, maar we zijn zo goed be vriend, dat het niet nodig is van te voren te waarschuwen. Afijn, hij stond dan met een schortje voor, hanteerde spons en zeem; verder waren in de keuken diverse attri buten aanwezig, die er op wezen dat de keuken een schoonmaakbeurt kreeg. „Dat heb je nou als je ge trouwd bent", zei hij tegen me, „dan moet je op Zondag de keuken schoonmaken onder toezicht; niet dat ik het erg vind, maar ik zou zo graag eens een goed boek lezen". Ik zeg „nou, man, doet dat dan en laat de keuken de keuken. Morgen is het weer Maandag en dan heb je vrouw weer 6 dagen tijd om schoon te maken. Na die 6 dagen is het Moederdag en ik geef jou de goede raad om op Moederdag geen vinger uit te steken; laat je vrouw dan die als ik j.l. Zondag geen koude douche ene dag maar gekregen had. Hij en zij wonen bij J ~""L mij in de straat en meestal kom ik eenmaal per week bij hen. Hij is nogal een zeur, een. huispiet en zij, ik zal het maar zeggen, zij ziet lie ver een ander werken. U moet ook niet denken, dat zij elke dag de stofdoek en de stofzuiger hanteert dat vindt zij te veel moeite. Een paar avonden in de week „doet hij het huishoudelijk werk. Dat geeft niets als je vrouw b.v. ziek is, maar zij zet hem er gewoon aan en zij speelt voor mevrouw en weet niet eens wat het is een schort voor te doet de rest van het jaar je best. Wat beziel je eigenlijk om op Zon dag de keuken te doen, ga liever een eind wandelen". Zij stond te kijken of ze water zag branden en toen: „ik ben blij dat jij mijn man niet ben, dan was ik diep ongelukkig". Als jij mijn vrouw was, zei ik, „zou je aan mij een kwade hebben, want ik zou je leren werken totdat de blaren in je handen kwamen; je moest je schamen je man te laten schoonmaken en dan nog op Zon dag". Ze heeft niets meer gezegd. KRIS-KRAS. het niet gaan kan. Jan tuiniert een beetje, maar die enkele Aren grond, die bij zijn huisje behoren, kunnen met een paar uurtjes per dag bijge houden worden. Nu loopt hij de laatste,maanden z.g. „boelhuizen" af en koopt daar, wat van zijn gading is, voornamelijk hout. Daarvan maakt hij tuin-bankstellen, die hij dan weer aan particulieren verkoopt. En een paar maal per week bezoekt hij nog eens het bedrijf, waar nu een andere portier zijn plaats heeft ingenomen, maar waar hij, krach tens een lofwaardig besluit van de directie, zijn gehele verdere leven vrij mag in- en uitgaan. Doch on danks het feit, dat hij op deze wijze zelf probeert zijn dag zoveel moge lijk en zo nuttig mogelijk te vullen, is er iets stuk in zijn leven. Tot op zekere hoogte zijn wjj bu- HET PROBLEEM VAN DE OUDE DAG. Enige tijd geleden was ik op een afscheidsavond. Een goede kennis van ons had een uitnodiging gezon den en hoewel ik altijd druk bezet ben, wilde ik deze avond niet mis sen, dus maakte ik me vrij. Met mijn man ben ik er heengegaan en we hadden er geen spijt van. Het betrof hier een employé van een middelgroot bedrijf in ons land. De man was op 12-jarige leeftijd als jongmaatje - duvelstoejager noemde men dat toen - in een kleine hout handel gekomen. Daar was hij op geklommen van krullenjongen via timmerman en machinaal houtbe werker naar de positie van chef. Tot de laatste jaren zijn krachten minder werden en hij een rustiger baan kreeg: portier. Hij heeft 53 jaar bij dezelfde firma gewerkt. Aanvan kelijk waren er een drietal volwas sen knechten, plus de baas, die toen even hard meewerkte. Op de dag, dat hij afscheid nam van zijn werk, van zijn levenswerk mag ik wel zeg gen, was de firma uitgegroeid tot een N.V. met ruim 200 man personeel. De oude Jan, zoals iedereen hem de laatste jaren noemde, had het bedrijf groot zien worden en, zoals op die afscheidsavond -de president-commis saris van de N.V. zeide, daadwerke lijk meegeholpen het bedrijf groot te maken. Over de avond zelf zal ik kort zijn. Er waren veel bloemen, er werden hartelijke woorden gespro ken, en er waren geschenken. In te genwoordigheid van zijn vrouw, zijn vier kinderen en meer dan twintig kleinkinderen, werd het ons op die avond reeds duidelijk, dat het voor de betrokkene zelf helemaal geen feest was. Integendeel, dat bleek la ter. Qe oude Jan heeft nu een behoor lijk pensioen. Bovendien heeft hij in de loop der jaren een mooi huisje bij elkaar gespaard, zodat hij een zorgeloze oude dag kan hebben. Maar.en dit is hèt probleem van de oude dag van zovele mensen, die hun hele leven hard gewerkt heb bende oude Jan weet nu met zijn vrije tijd geen raad. Het bloed kruipt nu eenmaal, waar ren. Toen we hier enige jaren gele den kwamen wonen, stond zijn huis je er ai en het onze was er zo juist gebouwd. We maakten kennis met elkaar, zoals het goede buren be taamt, en af en toe kwamen we eens een avondje bij elkaar. Mijn man kreeg meerdere waardevolle advie zen betreffende de bouw van een kippenhok en later over de afraste ring van onze grond. De kinderen zijn gek op oom Jan en tante Aaltje en de oude baas heeft in de oorlogs jaren menig stukje houten speelgoed voor onze kinderen gemaakt. Geleidelijk aan kwamen er meer huizen in onze buurt en momenteel is de laan, waaraan wij wonen, aan één zijde geheel bebouwd en zodoen_ de is de oude Jan eigenlijk geen buurman meer van ons er staan nu drie villaatjes tussen. Desondanks be schouwt hij ons nog steeds als bu ren, en ik mag met voldoening vast stellen: goede buren. Een dezer dagen kwam hij zijn nood klagen. Hij wist zich met zijn vrije tijd geen raad. Ik zat er echt mee. Want wat moest ik adviseren Het is erg ge makkelijk om te zeggen U hebt nu 53' jaar gewerkt, nu moet U genieten van Uw pensioen. De rust, die U nu hebt, is eerlijk verdiend. U moet u- zelf 'omschakelen en uzelf voorstel len, dat u nu altijd vacantie hebt.. Maar dat is erg goedkoop en bij voorbaat wist ik, dat dit advies niet met minste effect zou sorteren. Want iemand, die 53 jaar achtereen heeft gewerkt, en in die 53 jeer slechts twemaal ziek was, die kun je niet zonder meer op een stoel plaatsen en zeggen Nu ga je je krantje le zen en je luistert naar de radio Qf je neemt een boek, Qf je kijkt naar bui ten naar de voorbijgangers. Zo iemand is zijn levenlang gewend om te werken. Het omschakelingspro ces moet heel geleidelijk aan geschie den. Anders maken we brokken. Laat ik eerlijk zijnEen goed ad vies heb ik niet kunnen geven. En des avonds heb ik mijn man mijn onmacht in deze verteld. Samen zijn we die avond naar oom Jan en tan te Aaltje gegaan, zoals onze kinde ren het echtpaar nog steeds noemen. Misschien heeft mijn man een he tere kijk op dit probleem. Het is ook eigenlijk geen aangelegenheid voor ons. Desondanks meende ik dit pro bleem toch in onze vrouwenrubriek te moeten aansnijden. Misschien hebben andere vrouwen hierop een betere kijk. Maar mijn man heeft heel rustig met de oudjes zitten praten. En hij zei o.m.Kijk eens, de mooie tijd van het jaar komt nu weer aan. Jullie hebben een paar centen. Ga in de komende zomermaanden ge nieten van het mooie in de natuur. Toen je nog werkte, had je daar voor maar één week in het jaar de gelegenheid. Nu heb je er de hele zomer voor. Ga reisjes maken, niet te lang, want dat is op jullie leeftijd te vermoeiend. Vraag eens een pros pectus van een bona fide reisbu reau en zoek eens een streek op, waar jullie nog nooit geweest bent. Ga eens een weekje op reis en blijf dan weer twee of drie weken rustig thuis. Daarna zoek je eens iets an ders op. Ga van de zomer eens een dag of veertien heerlijk naar zee. En als de zomer voorbij is, zoek dan een bijbaantje incasso's of iets der gelijks. Dan heb je wat te doen. Het echtpaar heeft belangstellend geluisterd naar de adviezen van mijn man en ik heb de indruk ge kregen, dat heiden er wel wat voor voelen. En op Koninginnedag kwam tante Aaltje even bü me aanwippen met een prospectus. Ze hadden al een besluit genomen ze waren van plan een Rijnreis per boot te maken. Daar hadden ze al vaker naar ver langd. En reizen per boot was niet zo vermoeiend als in een bus of trein. Het komt nu wel in orde met deze oude baas. Maar hoeveel oudjes, die hun hele leven een voorbeeld zijn geweest van plichtsbetrachting en nauwgezetheid, worden op 65-jarige leeftijd, na veel bedankjes en ge schenken, zonder verdere vorm van proces buiten de arbeidsgemeen schap geplaatst Alleen vanwege het feit, dat ze 65 jaar zijn. Onze sociale wetten zijn voor velen een zegen, maar wat theoretisch juist is, blijkt vaak in de practijk op onvoor ziene moeilijkheden te stuiten. Want velen kunnen zich niet verzoenen met de gedachte, dat ze overbodig geworden zijn. Volgens de theorie treedt op 65- jarige leeftijd de levensavond in. Dan wordt men automatisch uit het arbeidsproces geschakeld. Maar in de practijk kan het voorkomen, dat de een op 55-jarige leeftijd zo oud is geworden, dat hij met werken moet ophouden, terwijl een ander op 70-jarige leeftijd nog kras genoeg is om zijn taak te verrichten. Oude Jan had ook na zijn 65ste jaar nog rustig in zijn portiershokje kunnen Bezweken was het volk dat onze grenzen schond en, in een nederlaag 't verdiende einde vond. Zijn legers hadden hier gesard, geroofd, gemoord, en met een overmacht de zoete rust verstoord. Wat zag ons land er uit toen 't eind'lijk was bevrijd, en men kon overzien de schade van de strijd. Spoorwegen, stations, beschadigd of vernield, de handel en 't verkeer ontredderd en ontzield. De bruggen deels kapot, veel bouwgrond overspoeld, en elders in ons land met oorlogstuig doorwoeld. De veestapel gedund, de mens verarmd, verzwakt, het leven sterk ontwricht, de arbeddslust geknakt. En nu, na negen jaar, een wonderbaar herstel, al is de woningnood nog wel een kwade kwel. De geestkracht van ons volk rees uit een dieptepunt, en elk van goede wil zij opgang graag gegund. SCHEEPERS- blijven zitten. Misschien was dit be ter geweest dan, al die bloemen, die hartelijke woorden en die overigens van harte gegunde geschenken. Het zal voor velen op deze leeftijd moeilijk zijn Qm te schakelen. Dat zal geleidelijk aan moeten gebeuren. Met veel tact en begrip. En mijns inziens heeft ook de vrouw hierin een taak. In de eerste plaats de vrouw zelf r van de zo juist gepen- sionneerde. Zij kent haar man beter dan wie ook en zal moeten pogen hem geleidelijk aan aan de nieu we toestand te gewennen. En voorts de dochters en schoondochters. No dig vader eens uit, bezoek hem eens een keertje extra. Als de oude dag komt, worden ook de plichten van de kinderen weer groter. Denkt U daar ook eens aan, lezeressen, die een oude vader of schoonvader hebt Wie weet, hoe kort U hem nog hebt. DORA WERTH Aangiften van 29 April t.m. 5 Mei '54 Geboren Joanna Maria d v R. J. G. Notten en G. H. Mombarg, Kerk- weg 136; Pieter Daniel, z v N. P. Oskam en W. Ames, Acaciastraat 38 Neeitje d v C. Rehorst en A. van den Bosch, Kerkweg 180; Marinus z v M. Hoogerdijk en A. G. van der Willik, Wilhelminakade 45 liermanus Petrus Mattbeus z v P. A. Lammers en A. Overdam, Zuid- kade 143; Koenraad z v N. Both en H. Ver meulen, Bodegraverstraatweg 89. Ondertouwd J. W. A. van Berlte- steijji en C. M. Heemskerk; U. P. Dojes en C. M. Kroes Gehuwd W. G. van Erk en J. Koot; A. van Ardenne en A. Schoenmaker Overleden Jan van 't Wout 71 jaar; Cornells Hofman, 82 jaar. Wat men niet nodig heeft, is voor een cent te dmv. Koopt slechts indien ge het, in verband met Uw huishoudgeld en Uwe behoeften, kunt verantwoorden. Besteedt Uw inkomen met overleg. Legt steeds voor de aanschaffing van grote stukken in Uw huishouding, een klein bedrag opzij bij de Kanaalstraat 9 Telefoon 668 Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda van 13 19 Mei

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1954 | | pagina 1