Weekblad voor Waddinxveen
Collecte Sonnevanck en Zonnegloren
V/loedu de Vrouw.
SftMSfSs DAMPÖ
Ük j
van de week
Kris-Kras
9 jaar geleden.
Burgerlijke Stand.
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No 464
Vrijdag 7£Mei|1954
9e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendags avonds inzenden
net is natuurlijk niet goed te pra
ten er zouden tal van argumen
ten zyn aan te voeren om dergelijke
aauen te veroordelen en toenis
net te negrijpen, dat er een onder
gronds georganiseerde actie tot
stand kwam en dat door vrijwel het
geneie land pp allerlei punten plak
katen werden aangeplakt met de
woorden „Deutsche nient exwünscht"
neze piakikaten decteii denken aan
vroegere, met ergernis aanschouwde
Dorden, waarop stond, dat Joden
niet gewenst waren en, ais gezegd,
wij Kunnen ons begrijpen, dat som
migen aldus aan hun ergernis over
ue nieuwste invasies uiting gaven,
„net zit je tut hier", aldus een oud-
ïiiegaai werker, terwijl hij een veel
zeggend gebaar maakte, „ik moet er
telkens aan denken, dat in die au
to s en in die mooie bussen oud-
ss-mensen zitten, die hun tamiiie-
ieüen nu eens laten zien waar zij in
194U'4ü hebben geleerd en geheerst,
„nier hadden wij ons hootdkwar
tier en hierhe, kijk, die boerde
rij hebben ze ook weer opgebouwd".
Dit aiies maakt zon actie begrij
pelijk, waarbij dan nog komt, dat
onze regering door de Bevrijdings
dag niet als Nationale Feestdag te
erkennen, een weinig elegante bui
ging de andere kant opmaakte.
Uit de reacties, die „het aischaiien
van 6 Mei" heeit gewekt, is wel
duidelijk gebleken, dat de meerder
heid van ons volk hier andere ge
dachten over heeft dan de regering.
Daar zal men op terug dienen te
komen.
Enerzijds dient men de vreemde
lingen ook de Duitsers behoor
lijk te ontvangen dit neemt ech
ter niet weg, dat anderzijds de Be
vrijding waardig en feestelijk kan
worden herdachtin volle vrij
heid
De invasie der toeristen, die het
grote bezoek derPaasdagen eve
naarde betrof uiteraard weep de
bollen, waar meer was te zien dan
gedurende de Paasdagen. Hoe guur,
koud en schraal de lente ook moge
zijn, verwacht mag worden, dat dit
weekeind ook de vruchtbomen in
volle fleur zullen staan. Als het
weer even medewerkt en dat
wordt nu toch zo langzamerhand
tijd! zullen de boomgaarden in
het Limburgse heuvelland, de Be
tuwe en in Zuidholland, ja overal
waar fruit wordt geteeld, in volle
bloei staan, ook al ontstond in Oost-
Brabant en in Zuid-Limburg tenge
volge vansneeuw- en hagel
buiten plaatselijke grote schade aan
de bloesems.
Een invasie, die met alle mogelij
ke middelen moet worden tegenge
houden is die derhondsdolheid.
Hiervoor helpen al evenmin plakka
ten, doch in verband met de uitbrei
ding van ,de hondsdolheid in West-
Duitsland wordt met grote spoed
een wijziging van de Veewet voor
bereid.
De Tweede Kamer zal ter behan
deling hiervan zo nodig op 7 Mei
telegrafisch bijeen worden geroepen.
Het is te hopen, dat men deze niet
alleen voor honden zo gevaarlijke
ziekte dank zij de te nemen maatre
gelen een halt aan onze grenzen kan
toeroepen.
Er zijn meer dingen, die wij een
halt zouden willen toeroepenhet
vuur, dat telkens weer grote com
plexen bos en heide teistert. De
„mooie Meimaand" begon voor ve
len in Drenthe, Brabant en Noord-
Limburg minder mooi. Een opper
vlakte van 500 hectare werd een
prooi der vlammen en als er niet
honderden brandweerlieden en dui
zenden vrijwilligers in touw waren
geweest om die veertien bos- en
heidebranden te bezweren, dan zou
er nog veel meer verloren zijn ge
gaan. Hoe snel het vuur om zich
heen kan grijpen, blijkt wel uit het
feit, dat veertig fietsen van men
sen, die met het doven der vlammen
hielpen, op de Oirschotse heide een
prooi der vlammen werden.
Zijn er bij het bestrijden van der
gelijke branden altijd een verheu
gend groot aantal vrijwilligers, wij
mogen wel zeggen, dat heel Neder
land de afgelopen weken zijn best
heeft gedaan, een Haarlems knaapje,
die m een donkere auto zou zijn
ontvoerd, op te sporen. Doch tever
geefs, daar het knaapje nabij de wo
ning is verdronken.
Onze gedachten van medeleven
gaan uit naar de zwaar beproefde
ouders
SCHOONMAAK.
Ik snap natuurlijk direct wat U
zeggen wil als U de titel hebt gele
zen van deze pennevrucht. En in
derdaad, de meeste huisvrouwen
zijn al „schoon", al heeft het weer
niet voor de volle honderd procent
meegewerkt.
En ik zou ook helemaal niet over
de schoonmaak geschreven hebben
hebben.
De schoonmaak is gedaan door
een zuster van haar die speciaal uit
„ergens in Nederland" vandaan is
'gekomen. Alleen de keuken was
niet schoongemaakt. Daar was hij
aan bezig toen ik Zondag jl. mijn
wekelijkse visite maakte. Ze stonden
wel raar te kijken dat ik op Zondag
kwam, maar we zijn zo goed be
vriend, dat het niet nodig is van te
voren te waarschuwen. Afijn, hij
stond dan met een schortje voor,
hanteerde spons en zeem; verder
waren in de keuken diverse attri
buten aanwezig, die er op wezen dat
de keuken een schoonmaakbeurt
kreeg. „Dat heb je nou als je ge
trouwd bent", zei hij tegen me, „dan
moet je op Zondag de keuken
schoonmaken onder toezicht; niet
dat ik het erg vind, maar ik zou zo
graag eens een goed boek lezen". Ik
zeg „nou, man, doet dat dan en
laat de keuken de keuken. Morgen
is het weer Maandag en dan heb je
vrouw weer 6 dagen tijd om schoon
te maken. Na die 6 dagen is het
Moederdag en ik geef jou de goede
raad om op Moederdag geen vinger
uit te steken; laat je vrouw dan die
als ik j.l. Zondag geen koude douche ene dag maar
gekregen had. Hij en zij wonen bij J ~""L
mij in de straat en meestal kom ik
eenmaal per week bij hen. Hij is
nogal een zeur, een. huispiet en zij,
ik zal het maar zeggen, zij ziet lie
ver een ander werken. U moet ook
niet denken, dat zij elke dag de
stofdoek en de stofzuiger hanteert
dat vindt zij te veel moeite. Een
paar avonden in de week „doet hij
het huishoudelijk werk. Dat geeft
niets als je vrouw b.v. ziek is, maar
zij zet hem er gewoon aan en zij
speelt voor mevrouw en weet niet
eens wat het is een schort voor te
doet de rest van het jaar je best.
Wat beziel je eigenlijk om op Zon
dag de keuken te doen, ga liever een
eind wandelen". Zij stond te kijken
of ze water zag branden en toen: „ik
ben blij dat jij mijn man niet ben,
dan was ik diep ongelukkig".
Als jij mijn vrouw was, zei ik,
„zou je aan mij een kwade hebben,
want ik zou je leren werken totdat
de blaren in je handen kwamen; je
moest je schamen je man te laten
schoonmaken en dan nog op Zon
dag". Ze heeft niets meer gezegd.
KRIS-KRAS.
het niet gaan kan. Jan tuiniert een
beetje, maar die enkele Aren grond,
die bij zijn huisje behoren, kunnen
met een paar uurtjes per dag bijge
houden worden. Nu loopt hij de
laatste,maanden z.g. „boelhuizen" af
en koopt daar, wat van zijn gading
is, voornamelijk hout. Daarvan
maakt hij tuin-bankstellen, die hij
dan weer aan particulieren verkoopt.
En een paar maal per week bezoekt
hij nog eens het bedrijf, waar nu
een andere portier zijn plaats heeft
ingenomen, maar waar hij, krach
tens een lofwaardig besluit van de
directie, zijn gehele verdere leven
vrij mag in- en uitgaan. Doch on
danks het feit, dat hij op deze wijze
zelf probeert zijn dag zoveel moge
lijk en zo nuttig mogelijk te vullen,
is er iets stuk in zijn leven.
Tot op zekere hoogte zijn wjj bu-
HET PROBLEEM VAN
DE OUDE DAG.
Enige tijd geleden was ik op een
afscheidsavond. Een goede kennis
van ons had een uitnodiging gezon
den en hoewel ik altijd druk bezet
ben, wilde ik deze avond niet mis
sen, dus maakte ik me vrij. Met mijn
man ben ik er heengegaan en we
hadden er geen spijt van.
Het betrof hier een employé van
een middelgroot bedrijf in ons land.
De man was op 12-jarige leeftijd als
jongmaatje - duvelstoejager noemde
men dat toen - in een kleine hout
handel gekomen. Daar was hij op
geklommen van krullenjongen via
timmerman en machinaal houtbe
werker naar de positie van chef.
Tot de laatste jaren zijn krachten
minder werden en hij een rustiger
baan kreeg: portier. Hij heeft 53 jaar
bij dezelfde firma gewerkt. Aanvan
kelijk waren er een drietal volwas
sen knechten, plus de baas, die toen
even hard meewerkte. Op de dag,
dat hij afscheid nam van zijn werk,
van zijn levenswerk mag ik wel zeg
gen, was de firma uitgegroeid tot een
N.V. met ruim 200 man personeel.
De oude Jan, zoals iedereen hem de
laatste jaren noemde, had het bedrijf
groot zien worden en, zoals op die
afscheidsavond -de president-commis
saris van de N.V. zeide, daadwerke
lijk meegeholpen het bedrijf groot te
maken.
Over de avond zelf zal ik kort
zijn. Er waren veel bloemen, er
werden hartelijke woorden gespro
ken, en er waren geschenken. In te
genwoordigheid van zijn vrouw, zijn
vier kinderen en meer dan twintig
kleinkinderen, werd het ons op die
avond reeds duidelijk, dat het voor
de betrokkene zelf helemaal geen
feest was. Integendeel, dat bleek la
ter.
Qe oude Jan heeft nu een behoor
lijk pensioen. Bovendien heeft hij in
de loop der jaren een mooi huisje
bij elkaar gespaard, zodat hij een
zorgeloze oude dag kan hebben.
Maar.en dit is hèt probleem van
de oude dag van zovele mensen, die
hun hele leven hard gewerkt heb
bende oude Jan weet nu met
zijn vrije tijd geen raad.
Het bloed kruipt nu eenmaal, waar
ren. Toen we hier enige jaren gele
den kwamen wonen, stond zijn huis
je er ai en het onze was er zo juist
gebouwd. We maakten kennis met
elkaar, zoals het goede buren be
taamt, en af en toe kwamen we eens
een avondje bij elkaar. Mijn man
kreeg meerdere waardevolle advie
zen betreffende de bouw van een
kippenhok en later over de afraste
ring van onze grond. De kinderen
zijn gek op oom Jan en tante Aaltje
en de oude baas heeft in de oorlogs
jaren menig stukje houten speelgoed
voor onze kinderen gemaakt.
Geleidelijk aan kwamen er meer
huizen in onze buurt en momenteel
is de laan, waaraan wij wonen, aan
één zijde geheel bebouwd en zodoen_
de is de oude Jan eigenlijk geen
buurman meer van ons er staan nu
drie villaatjes tussen. Desondanks be
schouwt hij ons nog steeds als bu
ren, en ik mag met voldoening vast
stellen: goede buren.
Een dezer dagen kwam hij zijn
nood klagen. Hij wist zich met zijn
vrije tijd geen raad.
Ik zat er echt mee. Want wat
moest ik adviseren Het is erg ge
makkelijk om te zeggen U hebt nu
53' jaar gewerkt, nu moet U genieten
van Uw pensioen. De rust, die U nu
hebt, is eerlijk verdiend. U moet u-
zelf 'omschakelen en uzelf voorstel
len, dat u nu altijd vacantie hebt..
Maar dat is erg goedkoop en bij
voorbaat wist ik, dat dit advies niet
met minste effect zou sorteren. Want
iemand, die 53 jaar achtereen heeft
gewerkt, en in die 53 jeer slechts
twemaal ziek was, die kun je niet
zonder meer op een stoel plaatsen
en zeggen Nu ga je je krantje le
zen en je luistert naar de radio Qf je
neemt een boek, Qf je kijkt naar bui
ten naar de voorbijgangers. Zo
iemand is zijn levenlang gewend om
te werken. Het omschakelingspro
ces moet heel geleidelijk aan geschie
den. Anders maken we brokken.
Laat ik eerlijk zijnEen goed ad
vies heb ik niet kunnen geven. En
des avonds heb ik mijn man mijn
onmacht in deze verteld. Samen zijn
we die avond naar oom Jan en tan
te Aaltje gegaan, zoals onze kinde
ren het echtpaar nog steeds noemen.
Misschien heeft mijn man een he
tere kijk op dit probleem. Het is ook
eigenlijk geen aangelegenheid voor
ons. Desondanks meende ik dit pro
bleem toch in onze vrouwenrubriek
te moeten aansnijden. Misschien
hebben andere vrouwen hierop een
betere kijk.
Maar mijn man heeft heel rustig
met de oudjes zitten praten. En hij
zei o.m.Kijk eens, de mooie tijd
van het jaar komt nu weer aan.
Jullie hebben een paar centen. Ga
in de komende zomermaanden ge
nieten van het mooie in de natuur.
Toen je nog werkte, had je daar
voor maar één week in het jaar de
gelegenheid. Nu heb je er de hele
zomer voor. Ga reisjes maken, niet
te lang, want dat is op jullie leeftijd
te vermoeiend. Vraag eens een pros
pectus van een bona fide reisbu
reau en zoek eens een streek op,
waar jullie nog nooit geweest bent.
Ga eens een weekje op reis en blijf
dan weer twee of drie weken rustig
thuis. Daarna zoek je eens iets an
ders op. Ga van de zomer eens een
dag of veertien heerlijk naar zee.
En als de zomer voorbij is, zoek dan
een bijbaantje incasso's of iets der
gelijks. Dan heb je wat te doen.
Het echtpaar heeft belangstellend
geluisterd naar de adviezen van
mijn man en ik heb de indruk ge
kregen, dat heiden er wel wat voor
voelen. En op Koninginnedag kwam
tante Aaltje even bü me aanwippen
met een prospectus. Ze hadden al
een besluit genomen ze waren van
plan een Rijnreis per boot te maken.
Daar hadden ze al vaker naar ver
langd. En reizen per boot was niet
zo vermoeiend als in een bus of
trein.
Het komt nu wel in orde met deze
oude baas. Maar hoeveel oudjes, die
hun hele leven een voorbeeld zijn
geweest van plichtsbetrachting en
nauwgezetheid, worden op 65-jarige
leeftijd, na veel bedankjes en ge
schenken, zonder verdere vorm van
proces buiten de arbeidsgemeen
schap geplaatst Alleen vanwege
het feit, dat ze 65 jaar zijn. Onze
sociale wetten zijn voor velen een
zegen, maar wat theoretisch juist is,
blijkt vaak in de practijk op onvoor
ziene moeilijkheden te stuiten. Want
velen kunnen zich niet verzoenen
met de gedachte, dat ze overbodig
geworden zijn.
Volgens de theorie treedt op 65-
jarige leeftijd de levensavond in.
Dan wordt men automatisch uit het
arbeidsproces geschakeld. Maar in
de practijk kan het voorkomen, dat
de een op 55-jarige leeftijd zo oud
is geworden, dat hij met werken
moet ophouden, terwijl een ander
op 70-jarige leeftijd nog kras genoeg
is om zijn taak te verrichten. Oude
Jan had ook na zijn 65ste jaar nog
rustig in zijn portiershokje kunnen
Bezweken was het volk
dat onze grenzen schond
en, in een nederlaag
't verdiende einde vond.
Zijn legers hadden hier
gesard, geroofd, gemoord,
en met een overmacht
de zoete rust verstoord.
Wat zag ons land er uit
toen 't eind'lijk was bevrijd,
en men kon overzien
de schade van de strijd.
Spoorwegen, stations,
beschadigd of vernield,
de handel en 't verkeer
ontredderd en ontzield.
De bruggen deels kapot,
veel bouwgrond overspoeld,
en elders in ons land
met oorlogstuig doorwoeld.
De veestapel gedund,
de mens verarmd, verzwakt,
het leven sterk ontwricht,
de arbeddslust geknakt.
En nu, na negen jaar,
een wonderbaar herstel,
al is de woningnood
nog wel een kwade kwel.
De geestkracht van ons volk
rees uit een dieptepunt,
en elk van goede wil
zij opgang graag gegund.
SCHEEPERS-
blijven zitten. Misschien was dit be
ter geweest dan, al die bloemen, die
hartelijke woorden en die overigens
van harte gegunde geschenken.
Het zal voor velen op deze leeftijd
moeilijk zijn Qm te schakelen. Dat
zal geleidelijk aan moeten gebeuren.
Met veel tact en begrip. En mijns
inziens heeft ook de vrouw hierin
een taak. In de eerste plaats de
vrouw zelf r van de zo juist gepen-
sionneerde. Zij kent haar man beter
dan wie ook en zal moeten pogen
hem geleidelijk aan aan de nieu
we toestand te gewennen. En voorts
de dochters en schoondochters. No
dig vader eens uit, bezoek hem eens
een keertje extra. Als de oude dag
komt, worden ook de plichten van
de kinderen weer groter. Denkt U
daar ook eens aan, lezeressen, die
een oude vader of schoonvader
hebt Wie weet, hoe kort U hem
nog hebt.
DORA WERTH
Aangiften van 29 April t.m. 5 Mei '54
Geboren Joanna Maria d v R. J. G.
Notten en G. H. Mombarg, Kerk-
weg 136;
Pieter Daniel, z v N. P. Oskam en
W. Ames, Acaciastraat 38
Neeitje d v C. Rehorst en A. van
den Bosch, Kerkweg 180;
Marinus z v M. Hoogerdijk en A. G.
van der Willik, Wilhelminakade 45
liermanus Petrus Mattbeus z v P.
A. Lammers en A. Overdam, Zuid-
kade 143;
Koenraad z v N. Both en H. Ver
meulen, Bodegraverstraatweg 89.
Ondertouwd J. W. A. van Berlte-
steijji en C. M. Heemskerk;
U. P. Dojes en C. M. Kroes
Gehuwd W. G. van Erk en J. Koot;
A. van Ardenne en A. Schoenmaker
Overleden Jan van 't Wout 71 jaar;
Cornells Hofman, 82 jaar.
Wat men niet nodig heeft, is voor een cent te dmv.
Koopt slechts indien ge het, in verband met Uw huishoudgeld en Uwe
behoeften, kunt verantwoorden. Besteedt Uw inkomen met overleg. Legt
steeds voor de aanschaffing van grote stukken in Uw huishouding,
een klein bedrag opzij bij de
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda
van 13 19 Mei