Weekblad voor Waddinxveen
IVOROL
Utloedez de Vrouw.
De Spie&el van de week
Kris-ftras
Elke tand
een brillant
Uit het Parlement
Niet gewenst!
Geen misbrui
No 465
Vrijdag 14 MeiY1954
10e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
i/*
e
Laten wij afspreken, dat het altijd
een hachelijke onderneming is, in ons
land over het weer te schrijven.
De lente die lang op zich heeft la
ten wachten, is dan toch eindelijk
gekomen. Het is nu alleen maar de
vraag: zal zij zó lang blijven, dat het
de moeite waard is endat de
genen die flink op het koude voor
jaar hebben gescholden, nu in de
gelegenheid komen, ons te vertellen,
dat ,,die warmte toch ook niets is".
Vast staat, dat zij die nu nog van de
bloeiende bollen of van de bloeien
de bongerdsv willen genieten, daar
heel gauw bij moeten zijn.
Over de bollen in de omgeving van
Beverwijk deden tragische berichten
de ronde. Deze bollenstreek schijnt
te worden bedreigd door de indus
trie. De gewassen te velde hebben -
bij een bepaalde wind - heel veel te
lijden van de fabrieksrook, die soms
als een grauwe nevel over het land
waait en alles wat daar aan planten
leeft en bloeit in een dadelijke om
arming verstikt. Verscheidene kwe
kers hebben moeten vaststellen, dat
zij, na zo'n gasaanval" alleen aan
waardeloos geword#ya hyacinten «oor
vele duizenden guldens moesten af
schrijven. Het ergerlijke voor hen is,
dat men niet dadelijk de een of an-
de ^industrie als de schuldige kan
en. Zijn het de Hoogovens,
a%t, om er maar een paar te
f de PEN?
is het meer gebeurd, dat het
M door de een of andere indus-
werd verontreinigd. Daarente-
a werden dan maatregelen geno-
.e», waarbij dan de medewerking
an de industrie moet worden afge
dwongen. Voorlopig is die medewer
king niet groot. De industrie neemt
een afwachtende houding aan, ter
wijl de kwekers er zich ongerust over
maken, dat de nodige maatregelen
eerst zullen worden genomen, als het
- financieel gesproken - voor hen te
laat is. Zij ergeren er zich aan, dat
de betrokken bedrijven zelf geen on
derzoek naar de dodelijke gassen,
als zwavel-dioxyde en flurowater-
stofgas die uit hun schoorstenen ko
men, instellen. Maar ja, zo'n onder
zoek kost geld - de kans is groot, dat
de eigen fabriek als schuldige wordt
aangewezen en daarom doet men er
van die zijde, maar liever het zwij
gen toe.
Dodelijke stoffen.Na langduri
ge voorbereiding werd de zaak van
de Berkelse arts, beschuldigd van
moord op zijn echtgenote, behandeld
- een zaak, die „Frans" aandoet en
welke hier te lande sensatie genoeg
oplevert.
Dat ook de droge cijfers van het
Bureau voor de Statistiek sensatie
kunnen geven, bleek deze week, toen
door dit bureau bekend werd ge
maakt, dat de zuigelingen sterfte on
der de kleine gfeffja zelfstandigen
het grootst is. verklaring hier
voor is gemak. Jfijk te vinden. Dank
zij onze sociale wetten - verplichte
verzekering e.d. - kunnen de vrou-
i wen der werkers in loondienst zich
beter in acht nemen dan haar zus-
j ters - de vrouwen der zelfstandige,
l;:; kleine winkeliers bij voorbeeld, die
kort voor en dadelijk na een beval
ling weer zelf in het bedrijf moeten
meehelpen en dientengevolge te wei
nig zorg aan het jonge leven kunnen
besteden. Het is wel triest en ook
ten deze dienen spoedig maatregelen
te worden genomen. De feiten zijn
ernstig genoeg om een grote activi
teit - als bij de bestrijding der
hondsdolheid is ontplooid - te recht
vaardigen.
Een ander triest geval is, dat er in
zake de ontvoering van het Joodse
meisje Anneke Beekman wij nog
steeds niet kunnen vermelden, dat
het meiske is opgespoord. Wel is van
Joodse zijde hierover een Witboek
verschenen en ook de justitie blijft
actief. Een man en twee vrouwen, die
meer van deze ontvoering af weten,
zijn nu gearresteerd, waardoor er 3
zusters zich hebben te verantwoor-
ien.
T-gfen wij dit overzicht besluiten
,5 li rn prettiger geluid. Deze week
zeer de Ware Bataven Loge no 4
'e Independent Order of Odd
C/vfVhaar zestig jarig bestaan.
gouden feest tengevolge
niet kon worden her-
tijd waren de Odd
Fellows door Hitler „van de kaart
geveegd" - wordt aan dit feest der
oudste Loge in Nederland bijzonder
veel aandacht geschonken.
ALS PUNTJE BIJ PAALTJE KOMT
Ja, als puntje bij paaltje komt, dan
zijn er massa's dingen die opeens
wel mogelijk zijn. Dingen zelfs,
waarvan in de verste verte zoge
naamd geen denken aan was en tot
de onmogelijkheid op het rijk der
fabelen behoorde. Maar als puntje
bij paaltje komt, als de wil tot sla
gen er is, verdwijnen moeilijkheden
als sneeuw voor de zon.
Zo ken ik iemand die een groot
pessimist is, ik zou haast zeggen
een verbitterd man. Is met niets te
vreden, ook niet met het weekloon
tje van zes tienen dat hij verdient.
Nou ja, iedereen wil meer verdie
nen, maar je hoeft toch geen pessi
mist te zijn. Afijn, die man dan ziet
alles even donker in, vooral in deze
tijd, nu er weer door velen plannen
gemaakt worden om met vacantie te
gaan. Hij kan dit niet doen omdat
de zes tienen die hij verdient, elke
week schoon op gaan en hij niet kan
sparen.
Nu is zijn vrouw met een schitte
rend idee gekomen. En ze heeft het
uitgevoerd ook. In de keuken aan de
muur heeft ze een kastje opgehan
gen met zes laadjes. Elk laadje is
voorzien van een gleuf en kan met
een sleutel worden afgesloten. Die
zes laadjes zijn verder voorzien van
een naamvader, moeder en de na
men van de vier kinderen. Dat hele
geval noemt ze nu de dubbeltjes
pot. Elk der huisgenoten is verplicht
elke week voor Vrijdagavond 8 uur
een dubbeltje in zijn of haar laadje
te doen op straffe van boete. Ze mo
gen natuurlijk ook meer dan een
dubbeltje offeren. Klokke acht op
Vrijdagavond opent moeder de laad
jes en bemerkt tot haar plezier
soms, dat er op meerdere dagen ge
offerd is. Speciaal het laadje van
haar man bevat meer dubbeltjes,
soms ook die van de kinderen. En
dat 'is ook de bedoeling van deze
dubbeltjes-potsparen zoveel mo
gelijk is. En ik ben er van overtuigd
dat dit gespaarde geld ook werkelijk
naar „de bank" gebracht wordt.
Daar zorgt moeder dan voor.
Ik heb hem deze week gesproken
en hij vertelde mij dit verhaal en
was er geweldig enthousiast over.
Zijn pessimisme was verdwenen en
hij bekeek de wereld en het leven
met andere ogen en zei „Ik
heb nooit kunnen denken, dat ik per
week nog zoveel dubbeltjes in mijn
laadje zou kunnen doen, al gooide
ik voorheen die geldstukken ook niet
over de balk; het is gewoon een
sport geworden al pas ik er wel
voor op een gierigaard te worden".
En ik zeg maar zo als puntje bij
paaltje komt, dannou ja, U weet
het, dan is er veel mogelijk.
KRIS-KRAS
ren achter, maar wist door uit wer
ken te gaan toch er door te komen.
Na de oorlog leerde ik een weduw
naar kennen hij had zes kinderen.
Ik hertrouwde ia 1946 en sedert
dien heb ik nog vier kinderen ge
had. Waar we ook nog een familie
lid van mijn man in huis hebben,
bestaat ons gezin uit 17 personen.
De oudste dochter (van mijn man)
gaat binnenkort trouwen en de twee
jongens, die hierop volgen, hebben
ook beide verkering, dus die zullen
naar alle waarschijnlijkheid ook
binnen afzienbare tijd het huis uit
gaan.
Nu heeft mijn man gelukkig een
goed inkomen en met de kinderbij
slag kunnen we er net van rondko
men. Maar meer ook niet. U weet
misschien zelf wel, wat er in deze
tijd allemaal komt "kijken. Doch
daarover wil ik het niet zozeer heb
ben. Het gaat in hoofdzaak om de
verjaardagen. Deze liggen vrij re
gelmatig uit eikaar en in de practijk
komt het hierop neer,- dat er onge
veer om de drie a zeven weken een
van ons gezin jarig is. Voeg hierbij
nog de andere hoogtijdagen, zoals
Moederdag. Vaderdag, Sinterklaas,
Kerstmis, Oud- en Nieuw, en
zo voort. Mijn man houdt ervan
een verjaardag goed te vieren. Dat
wil zeggenmet een cadeautje en
een extraatje in huis. Maar dat kan
van het weekbudget niet af. En zo
doende ontstaan er wel eens ruzie
tjes als de een 'n groter cadeau heeft
gekregen dan de ander. Ik vind die
verjaardagen maar nare uitvindin
gen, want dat kost altijd geld en zo
kan ik de eindjes nooit aan elkaar
houden.
Tot zover de belangrijkste passa
ges. Nu vraagt mevr. v. E. mij raad.
Wat ik ervan denk, als er geen ca
deautjes meer gegeven worden.
Ik zei al, dat ik mijn antwoord al
klaar had. En dat luidt kort en bon
dig als volgt een verjaardag be
schouw ik wel degelijk ais een hoog
tijdag en ik zou het voor wat
mijn gezin betreft geweldig sneu
vinden, als we deze dagen niet meer
zouden vieren. Nee, een verjaardag
mag niet ongemerkt voorbij gaan.
En het is helemaal niet nodig, dat
de viering van zo'n dag veel geld
behoeft te kosten. Het zit 'm hele
maal niet in de kostbaarheid van het
geschenk en ook niet in de extra-
tjes, die er die dag op tafel komen.
Het' gaat alleen om de sfeer, om de
liefde, en om de gezinsharmonie,
die op zo'n dag meer dan ooit tot
uiting moet komen. Kom, kom, me
vrouwtje, al kan ik me best begrij
pen, dat U met Uw grote gezin niet
in s'taat zult zijn om van het weke
lijkse huishoudgeld nog extra uitga
ven te doen voor verjaarpartijtjes,
daarom kan het wel een leuke, ge
zellige dag worden, al is er maar
een koekje bij de koffie en een toet
je bij de middagmaaltijd. En een
cadeautje behoeft ook niet altijd
guldens te kosten.
Ik kom nog wel eens in een ander
groot gezin (negen kinderen, waar
van de oudste vijftien is en de jong
ste enkele maanden). Daar is de ver
jaardag van een der kinderen, of
En hierbij komt dan nog ditdat
de prettige sfeer, de goede onder
linge verstandhouding en de harmo
nie tussen elkaar de belangrijkste
factoren zijn voor het ideale gezins
leven. Nu is het nergens volmaakt
en overal is wel eens wat. Maar wie
tracht dit ideaal zoveel mogelijk te
benaderen, zal ook in staat zijn op
hoogtijdagen een feestelijke stem
ming te scheppen.
Er zijn in dit opzicht tal van mo
gelijkheden. Bedenk eens een paar
weken van tevoren iets origineels en
bespreek het desnoods met man en
Coiffeures
VERJAARDAGEN.
Er zijn heel wat vrouwen, huis
moeders dikwijls, die problemen
scheppen, welke eigenlijk helemaal
geen problemen zijn.
Tot deze gedachte kwam ik deze
week, toen ik een lange brief had
gelezen van een onzer trouwe leze
ressen. Ze heeft in dit lijvige epistel
eens haar hart uitgestort en ik ben
ervan overtuigd, dat alleen het
schrijven van deze brief haar al op
gelucht zal hebben.
Zoals ik al zeiik heb de brief in
haar geheel gelezen en nog eens
herlezen. En daarna ben ik aan het
peinzen gegaan. Niet over het juis
te antwoord, want dat had ik feite-
l'.'tk meteen al klaar. Maar wel over
de moeilijkheden, die vele mensen,
zowel mannen als vrouwen, maar de
vrouwen misschien nog meer, me
nen te zien, maar in werkelijkheid
er helemaal niet zijn.
Ik zal U een klein gedeelte van
deze brief doorgeven, dan weet U
meteen waarover het gaat.
„In 1942 overleed mijn eerste
man. Ik bleef met vier kleine kinde
van vader of moeder een feest, zon
der dat het één cent extra kost. De
jarige wordt gehuldigd en toegezon
gen. Zijn of haar stoel is versierd
en de kinderen maken tezamen iets,
dat dan ten geschenke wordt gege
ven. Een voorbeeld? Laatst was de
achtjarige zoon jarig en hij wilde
graag een wagentje hebben. Vader
en de grotere jongens zijn een paar
weken met oud hout aan het knut
selen geweest en vader tikte ergens
een paar oude kinderwagenwielen
voor enkele centen op de kop en
streek er een kwastje verf op. Klaar
was het wagentje en het kind was
er rijker mee misschien dan met de
mooiste autoped.
Ik wil hiermee maar zeggen het
hoeft niet altijd veel geld te kosten.
Het is helemaal geen kunst, als men
over de nodige contanten beschikt
en een winkel binnen te lopen om
een of ander duur geschenk te ko
pen. Het is veel grotere (levens)-
kunst om met een gesloten porte-
monnaie iemand op zijn of haar
verjaardag blij te maken met een
presentje.
oudere kinderen. Zou er m zo'n
groot gezin, waar, blijkens de brief
van deze lezeres, ook oudere kinde
ren vertoeven, nu niets te maken
zijn van een verjaardag, zonder dat
het veel geld hoeft te kosten
Verjaardagen moeten hoogtijdagen
blijven. Op latere leeftijd moet men
steeds met blijde herinneringen kun
nen terugdenken aan die dagen in
het ouderlijk huis. Ouders, die de
juiste sfeer in hun gezin weten te
scheppen, zullen blijde en dankbare
kinderen zien opgroeien, die dank
baar zullen zijn voör hun prettige
en onbezorgde jeugd.
DORA WERTH
De Ministers Beyen en Luns heb
ben het debat over de begroting van
Buitenlandse Zaken besloten met
enkele interessante mededelingen.
Beiden waren zojuist teruggekeerd
van een buienlandse reis.
Volgens de mening van minister
Luns bevindt de conferentie van Ge
neve zich in een gevaarlijk stadium.
Enerzijds is het noodzakelijk dat er
krachtig weerstand wordt geboden
aan het communistische gevaar, ter
wijl anderzijds de kansen niet be
dorven mogen worden om de lauden
in Azië zich achter het Westen ie ia-
ten scharen. De spanningen die hier
bij optreden, kunnen een terugsla.,
hebben op de grondslag van de sa
menwerking van de gehele Westelij
ke wereld. Als die grondslag in ge
vaar komt, wordt ook- het Neder
landse belang geraakt, aldus de be
windsman, die Indo-China daarom
één der gevaarlijke raakvlakken met
de communistische wereld noemde.
Voor het eerst na de oorlog treedt
het Westen niet als een gesloten
groep op.
Minister Luns heeft nog uitvoerig
gesproken over onze betrekkingen
met Indonesië. Na het verbieden van
ons volkslied, na de schending van
vele overeenkomsten, na de Chris
ten-vervolging op Celebes, een be
wijs dat de Regering daar geen ge
zag heeft, kon hij moeilijk nog waar
derende woorden vinden voor het
beleid van de Indonesische Rege
ring. Verscheidene Kamerleden von
den het niet waardig om met dit
land te gaan onderhandelen. Maar
de Regering is daartoe op dit ogen
blik nog wel bereid, zo zeide de
Minister, want niet confereren zal
de stemming waarlijk niet verbete
ren. Maar hij verzekerde, dat het
op deze conferentie aan duidelijke
taal niet zal ontbreken In ieder ga-
val is aan Indonesië duidelijk ge
maakt dat er over de status van
Nieuw-Guinea niet te praten valt.
De Nederlandse ambassadeur in
Duitsland heeft opdracht gekregen
het geval Faber in Bonn te bespre
ken. Minister Luns was hoogst ver
baasd, dat deze misdadiger die
We leven vrij,
Wij leven blij
En houden niet van kniezen;
De vreemdeling
In onze kring
Is welkom met deviezen.
Het bollenveld
Verdient zijn geld
Aan Belgen en aan Britten;
De Keukenhof,
Geslaagd met lof,
Ziet men vol Duitsers zitten.
Zo zonder laars
En niet barbaars
Zijn ze volmaakt onschuldig;
Doch in 't hotel,
Dat weet u wel,
Soms wel eens ongeduldig
Ons neêrlands bloed
Kan kort en goed
Dat nog maar slecht verkroppen;
Dies tappen wij,
We zijn weer vrij,
Graag allerhande moppen.
Zelfs een biljet
Geeft hen hun vet
Dat Duitsers niet in tel zijn!
Als 't aan ons lag:
Vandaag de dag
Vertrokken ze per sneltrein
Dat lijkt zo stoer,
Doch onze boer
Moet blijven exporteren;
Die zoekt geen mot
Door smaad en spot,
Hij weet: het kan verkéren.
Het is geen kunst
Om uit de gunst
Van klanten te geraken;
Een goeie buur,
Een goed figuur,
Die moeten we zélf maken
JAAP MIjpVRWIJK
moorden op zijn geweten heeft, nog
steeds de bescherming van de Duit
se Regering geniet wegens zijn ver-
d,e:asten aan Hitlers rijk bewezen.
Zo 'hans kan men in het vonnis
u.,» de Duitse rechtbank lezen, die
deze oorlogsmisdadiger als Duitser
•kenmerkt, waardoor hij niet
land uitgeleverd behoeft te
wórden.
De Tweede Kamer is vé .-leden
Laxeermiddelen, maar at*, t#
een laxans nodig heeft, ne^ n dao
Mijnhardt's Laxeertabletlan
Veroorzaken geen gewenning, wer
ken zacht, zeker en zonder kramp.
week telegrafisch bijeen geroepen
om enkele wetsontwerpen ter be
strijding van de hondsdolheid aan
te nemen. Daar was haast mee, want
deze gevaarlijke ziekte is onze Oost
grens genaderd. De twee ontwerpen
van Minister Mansholt werden vrij
spoedig aanvaard. Toen voorzitter
Gerbran-^v de laatste hamertik had
gegeven en Minister Mansholt had
gefeliciteerd met het aannemen van
het ontwerp, zeide hij: „het zal niet
aan de Tweede Kamer der Staten-
Generaal liggen wanneer er een Ne
derlander door een Duitse dolle
hond wordt gebeten".
De Eerste Kamer begaf zich deze
week in kalmer vaarwater. Minister
v. d. Kieft kreeg de machtiging om
binnenkort zilveren guldens in te
voeren. Als deze proef goed lukt,
zullen de zilveren rijksdaalders spoe
dig volgen.Men zal er weer even
aan moeten wennen om een beurs
vol zilver mee te sjouwen, inplaats
van het gemakkelijke papieren geld.
Wat doet de ophaaldienst der Nutsspaarbank?
DE OPHAALDIENST betaalt Uwe belastingen.
DE OPHAALDIENST betaalt Uwe hypotheekrenten.
DE OPHAALDIENST betaalt Uw gas, electriciteit en waterleiding.
DE OPHAALDIENST betaalt Uwe verzekeringspremiën.
DE OPHAALDIENST vormt voor U een spaarpot.
DE OPHAALDIENST verschaft U voordeel, gemak en veiligheid.
DE OPHAALDIENST is voor iedere particulier, zakenman en ver
eniging ONONTBEERLIJK.
Vraagt nog heden inlichtingen ten kantore der Nutsspaarbank te
Waddinxveen, Kanaalstraat 9, telefoon 668.
