Weekblad voor Waddinxveen
I
t
(i
\-.fr
De Spieyd van de week
-
Kris-Rras
JfUt&dec de Vrouw.
KIESPIJN?
Uit het Parlement
MEDEDELING
Roekeloosheid.
/'X
No 466
Vrijdag 21 Mei 1954
10e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bfl vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 et, familieadvertenties 7 ct per m-rn.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Op speciale uitnodiging waren wij
dezer dagen getuige van een proef
rit, die een vrachtauto, vervaardigd
door de fabriek Kromhout te Am
sterdam in een zogenaamd tankter
rein te Soesterberg maakte.
Deze vrachtwagen was door de B.
P.M., de Bataafse Petroleum Maat
schappij besteld en naar haar aan-
wijzigingen gemaakt. Hy moest in
zwaar terrein in de olievelden van
Nieuw Guinea dienst doen, waarbij
er dan nog rekening mee was gehou
den, dat niet-technisch geschoold
personeel die wagen zou moeten be
handelen.
Het stemt tot grote voldoening,
dat dit Nederlandse product volko
men aan de verwachtingen beant
woordde - dat de B.P.M., die toch
waarlijk wel zo veel relaties heeft,
dat zij zulk een bijzondere wagen
ook in Amerika zou kunnen bestel
len - nog trotser op de resultaten
was dan de Nederlandse industrie,
die - wat mede van belang is en
eveneens tot vreugde stemt - de
wagens goedkoper kon leveren dan
Unci© Sam. Ja, wij kunnen tóch nog
wel wat in Nederland.
De Twentse textieldrukkers, die
ook heel wat presteren,, begrepen, dat
zij iets moesten doen om het Neder
landse publiek tot betere kennis (en
dus tot meer waardering) van het
eigen product te brengen. Daartoe
werd in de hoofdstad een modeshow
gehouden, waar men een groot aan
tal modellen toonde, die door Ne
derlandse confectionnairs van Ne
derlandse bedrukte stoffen waren
vervaardigd. Het aantal verschillen
de dessins was daarbij zo groot, dat
de kans, dat de draagsters van twee
dezelfde stoffen elkaar zouden ont
moeten, slechts een op de vijftien
duizend is!
Een tentoonstelling van woningin
richting en huisraad, in verband met
het herverkavelingsplan voor de Be
tuwe te Zaltbommel gehouden, liet
duidelijk zien, dat onze meubelen,
onze woningtextiel, onze vloerbe
dekking, onze keukenuitzetten, ons
glas en aardewerk enz. enz. de ver
gelijking met het buitenlandse pro
duct eveneens glansrijk kon door
staan.
Gelukkig is de tijd, dat schoenen
uit Noord-Brabant eerst naar Parijs
moesten worden gezonden, wilde
men ook de kans hebben, dat zij hier
te lande werdeh verkocht, voorbij.
Het publiek trekt de neus niet meer
op voor Nederlands Fabrikaat.
Niet alleen op industrieel gebied
neemt ons land een vooraanstaande
plaats in. Dezer dagen heeft Prins
Bernhard het verheugende Initiatief
genomen, een internationale confe
rentie te doen houden, waar vakver
enigingsleiders, werkgevers en ande
re „kopstukken" uit de economische
zowel als uit de politieke wereld met
elkaar van gedachten zullen wisse
len over de vraag, hoe in het Wes
ten wederzijds begrip kan worden
bevorderd. Deze conferentie zal van
28 Mei tot 1 Juni te Oosterbeek wor
den gehouden.
Ook op ander gebied mogen wij
waakzaamheid en werkzaamheid
constateren. Deze week kwam af, dat
de regering onverwijld zal laten be
ginnen met radio-uitzendingen met
frequentie-modulatie. Reeds lang is
het een ergenis, dat de Nederlandse
radiouitzendingen niet door het ge
hele land behoorlijk kunnen worden
gevolgd. De NOZEMA, de Neder
landse Omroepzender Maatschappij
heeft nu een plan ontworpen, waar
door dank zij de f.m.-zenders de ra
dio-ontvangst aanmerkelijk wordt
verbeterd. Die zenders zullen in
verscheidene plaatsen worden opge
richt, zo te Hulsberg L., Hengelo O.,
en Hoogezand Gr. Voorts in de Peel
en te Goor. Men hoopt binnen drie
jaar zo ver te zijn, dat de Neder
landse zenders alom in de lande goed
kunnen worden ontvangen.
Wordt dus op verschillend gebied
grote activiteit ontplooid, wij schij
nen aan de andere kant - maar niet
te kunnen leren, dat wij in bos en
hei het roken moeten nalaten. Dui
zenden hectaren zijn dit voorjaar
reeds door brand verwoest zowel op
de Veluwe, in Brabant en Drente als
in de z.g. Achterhoek. Daar moet een
einde aan komen. Dat is van nog
groter belang dande afschaffing
der aardstralen, waarvan een we
tenschappelijke commissie heeft
vastgesteld, dat men ten deze mees
tentijds met bedrog heeft te maken.
Hoewel daar misschien hét laatste
woord nog niet over gesproken is,
moeten we eerlijk zeggen, dat wij
er geen weg meer mee weten.
Tot slot: Prins Bernhard heeft een
auto-ongeval gehad, gelukkig zon
der schadelijke gevolgen.
TE JONG.
Ik ben van de week op een avond
op mijn gemak ons dorp eens rond-
gekuierd. Hier kijken, daar een
praatje maken, want verschillende
van mijn plaatsgenoten kennen mij
heel goed; alleen vind ik het reuze
leuk, dat tot nu toe niemand van
mijn kennissen in mij de schrijver
van de Kris-Kras-serie ziet.
Afijn, als je zo op de wandel ben,
dan zie je allerlei dingen waar ge
woonlijk niet je oog op valt.
Weet U nu, wat ik die avond zo'n
vreemd verschijnsel vond? Dat er
heel wat 14- en 15-jarige meisjes en
jongens „verkering" hebben. Ze lo
pen er net bij met een gezicht, of ze
willen zeggen: „zie je het goed, dat
wij vanavond met elkaar uitgaan?"
Toch ben ik van dit zien geschrok
ken. Want hier tekent zich het grote
probleem, dat JEUGD heet, af.
Ik zeg maar zo; ze kunnen rap
porten opmaken over onze jeugd zo
veel ze willen, maar ik geloof niet
dat het jeugdprobleem daarmede op
gelost wordt.
Nu vind ik het niet erg, dat meisjes
en jongens van die leeftijd vriend
schappelijk met elkaar omgaan, maar
dat ze er „verkering" van maken
vind ik wel erg, zelfs gevaarlijk.
Daarom ligt de kern van het jeugd
probleem veel dieper. Onze jeugd
wil steun en troost zoeken en die
kunnen ze niet meer vinden bij de
ouderen ofhun ouders. De jeugd
van nu staat alleen in dit leven en
daarom zoeken ze het bij elkaar on
danks dat ze veel te jong zijn. Ook
te jong om te begrijpen dat de steun
die ze bij elkaar zoeken geen rich-
tingaangeving kan zijn van hun ver
dere leven. Tenslotte ben ik de me
ning toegedaan, dat onze jeugd, die
wij hebben losgelaten, niet gemak
kelijk meer zullen bouwen op de
mening van ons ouderen.
Zij vormen zichzelf een mening en
aanvaarden geen leiding meer.
Ik heb met onze jeugd te doen die
zo jong en onervaren de handen uit
steken naar elkaar. Maar wat moe
ten wij ouderen er aan doen? Af
wachten of proberen te helpen?
Ik kies voor het laatste, maar dan
moet er spoed betracht worden voor
het te laat is
Tot de volgend week.
KRIS-KRAS
sproken. Alvorens er dieper op in te
gaan, wilde ik het resultaat van de
ze conferentie afwachten en aan de
hand daarvan het mijne zeggen.
Als U nu weet, dat we op de
avondconferentie van zeven uur tot
bij half twaalf, met een korte onder
breking, dit punt hebben aange
roerd, dan zult U kunnen begrijpen,
dat er heel wat woorden over gewis
seld zijn. Nu houdt dit vanzelfspre
kend niet in, dat wij het probleem
in die vier uren opgelost hebben.
Integendeel. Dit is een vraagstuk,
dat niet met praten in orde is te
brengen. Temeer, omdat de toene
mende baldadigheid onder de jeugd
een internationaal verschijnsel is.
Want wij kampen er niet alleen mee
in Nederland, ook niet alleen in de
West-Europese landen, maar ook in
landen achter het ijzeren gordijn
in Rusland is het jeugdprobleem
t.o.v. de toenemende baldadigheid
de laatste jaren zeer acuut en in
b.v. de Zuid-Amerikaanse landen.
Er waren rapporten uit Australië
zowel als uit IJsland, uit Argentinië
zowel als uit Zuid-Korea. We kun
nen dus zonder enige overdrijving
spreken van een internationaal pro
bleem.
Terwijl ik nu mijn aantekeningen
nazie, en m'n gedachten nog eens
laat gaan over het gesprokene over
de conferentie, denk ik aain mijn
eigen jeugd. Wij, ouders, zijn maar
al te vaak geneigd een parallel te
willen trekken tussen de jaren, dat
wij zelf kind waren, en onze kinde
ren. Hoe vaak hebben wij dan al
niet gehoord: Wij waren toch veel
minder ondeugend dan onze kinde
ren. En dan de verzuchting: Ik be
grijp niet, van wie jullie die streken
hebben.
Laat ik even een passage nemen
uit een der brieven, die ik hierover
ontving. „Wij, mijn man en ik, zijn
van jongsaf aan gewone kinderen
geweest en gewone mensen gewor
den. We waren ook wel eens ondeu
gend en kregen ook wel eens straf,
maar lelijke streken hebben we, bij
mijn weten, nooit uitgehaald.
Dat lag misschien niet in onze
aard, misschien hadden we er ook
geen gelegenheid voor, ik weet dat
niet. Maar onze twee oudsten (13 en
11 jaar) hebben het vorige week be
staan om een adtobusgarage binnen
te gaan en daar een vat olie om te
keren en weg te laten lopen. De kos
ten moeten wij betalen, dat spreekt
vanzelf. Maar wat erger is, ze zijn
op het politiebureau ontboden en
daar toonden ze helemaal geen be
rouw. Volgens de inspecteur hebben
ze gezegd: „We vonden het zo leuk,
toen we zagen, dat er olie uitkwam,
dat we het vat lieten leeglopen".
Mevrouw Werth, wat moeten we
hiertegen doen? Van wie hebben on
ze kinderen deze lelijke streken in
eens?"
Zo heb ik meerdere brieven hier
liggen. Ik zal er nu niet verder uit
citeren. Het is erg gemakkelijk om
als antwoord te zeggen: Mevrouw,
Uw kinderen hebben een afwijking,
maar daarmee is het probleem niet
BALDADIGE JEUGD.
Gemiddeld krijg ik 40-70 brieven
per week van verschillende lezeres
sen, met vragen van allerlei aard,
problemen, adviezen, enz. Ik wijd
doorgaans een gehele Vrijdag aan de
bestudering dezer epistels en dik
wijls moet ik er een Zaterdagmor
gen aanvastknopen, wil ik voorko
men, dat er een achterstand ontstaat.
Het is dus en dit zullen onze le
zeressen nu wel begrijpen niet
altijd mogelijk, om elke brief ter
stond te beanwoorden, terwijl het
evenmin doenlijk is om elke vraag
in deze rubriek te behandelen. De
meeste brieven worden dan ook
door mij persoonlijk rechtstreeks
beantwoord en slechts die vragen,
welke van algemeen belang zijn,
komen in deze kolommen met het
antwoord. Voeg hierbij nog, dat ik
dikwijls inlichtingen moet hebben
van derden ik ben evenmin een
wandelende encyclopaedie als U
dan kost de beantwoording van be
paalde vragen soms meer tijd dan ik
zelf wil.
Dit is dan ook de reden, dat ik
verschillende brieven, die ik in de
loop der laatste weken ontving over
onze jeugd, tot op heden heb laten
liggen. De kwestie is namelijk, dat
we een dezer dagen een conferentie
hadden, waarop lang en breed over
het punt „baldadigheid" werd ge-
opgelost. Het is trouwens de vraag,
of we in bovengeschetst geval van
een afwijking moeten spreken. Want
dan zouden die andere kinderen,
waarover een briefschrijfster uit
Oudeschoot schrijft, ook een afwij
king gehad moeten hebben, toen ze
op een avond van alle, daar overdag
geplaatste lantaarnpalen, de glazen
stuk gegooid hebben. En ik denk aan
weer een andere brief, waarin spra
ke is van het verdrinken van enkele
jonge katjes, hetgeen kinderen van
8 tot 12 jaar met zichtbaar genoegen
hebben gedaan. Of van die kinderen
in Delft, die 's avonds een touw over
de straat spanden, waardoor een
bromfietser kwam te vallen en ern
stig gewond werd. Of van dat ploeg-
je kinderen in Den Haag, 7 tot 15
jaar, dat zich de Zwarte Bende
noemde en gezamenlijk op roof uit
trok op een wijze, waarvan een be
roepsinbreker zou kunnen leren.
Wat is van dit alles de oorzadk?
Verkeerde vriendjes of vriendinne
tjes? Oorlogsomstandigheden? Hia
ten in de opvoeding? Te weinig
toezicht? Te weinig nuttige bezig
heid?
Ik kom over dit probleem met dit
ene artikel niet klaar, maar dat is
niet erg. De stof is de moeite waard
om er meer over te schrijven. Maar
voor ik dit eerste deel eindig, wil ik
wel zeggen, wat de eindconclusie
was van de conferentie. En dus
klinkt hard voor ons, ouders en op
voeders: de schuld ligt voor 90 pet.
bij ons, vader en moeder.
Hiaten in de opvoeding zijn onze
eigen schuld. Dat kwaad komt uit
eindelijk toch op onze eigen hoofden
neer. Verkeerde vriendjes of vrien
dinnetjes is het gevolg van het feit,
dat we er niet voldoende controle op
uitgeoefend hebben. Want we zijn o
zo vaak geneigd om onze kinderen
aan hun eigen lot over te laten, het
zij uit gemakzucht dan wel uit hoof
de van ons werk (winkel, zaak, be
drijf). Bemoeien we ons wel vol
doende met onze kinderen? Houden
we ook toezicht op hun vrijetijds
besteding? We hebben het soms zó
druk met de opbouw van onze zaak,
aan welke opbouw we juist werken
voor onze kinderen, dat we geen tijd
en geen oog meer hebben voor het
heden. En als we er niet nauwlet
tend op toezien, dat het heden in
orde is en blijft, zal er ook geen
toekomst zijn.
Misschien wilt U dit alles eens
overdenken. Ongetwijfeld zullen er
ouders zijn, die er hun voordeel mee
kunnen doen. Ik wil wel erkennen,
dat ik na de conferentie voornoemd
heel wat fouten bij mezelf heb ont
dekt. En ik in mezelf dacht: „Waar
om ben ik daar zelf niet opgeko
men?" Wij hebben geen bizondere
kinderen, dus bepaalde moeilijkhe
den hebben zich tot nu toe gelukkig
nooit voorgedaan. Maar daarom zijn
mijn kinderen niet beter dan ande
re. Het feit, dat ze een evenwichtige
natuur hebben is op zichzelf geen
verdienste. Het is iets, waarvoor wij
als ouders dankbaar mogen zijn.
Maar daardoor mogen wij niet ver
geten, dat er ook kinderen zijn met
onevenwichtige naturen. En de op
voeding van deze kinderen vereist
veel tact, liefde, begrip en waak
zaamheid. Niet ieder ouderpaar be
schikt over deze capaciteiten. Maar
hierover in een volgend artikel nog
wat meer.
DORA WERTH
Mijnhardt Kiespijnpoeders. Doos 50 ot.
Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 50 cl.
Niet minder dan vier belangrijke
verdragen zijn deze week door de
Eerste Kamer goedgekeurd. Zij heb
ben te maken met het lot van de ge
wonde en zieke militairen in oor
logstijd, zowel van de landmacht als
van de zeestrijdkrachten en met de
behandeling van krijgsgevangenen
en de bescherming van burgers in
óörlogstijd. Dit laatste verdrag is
geheel nieuw en is samengesteld aan
de hand van de ervaringen, die men
in de jongste wereldoorlog heeft op
gedaan. De inhoud daarvan kan men
het best als volgt omschrijven: al
het onrecht dat de Duitsers hebben
gepleegd ten aanzien van de bur
gerbevolking is nu verboden. De an
dere drie verdragen bestonden
reeds, maar zijn op belangrijke pun
ten geheel vernieuwd. De verdragen
gaan uit van het bekende Roode
Kruis-principe, nl. van een menslie
vende behandeling zonder onder
scheid van ras, huidskleur, gods
dienst of geloof, geslacht, geboorte
of maatschappelijke welstand. In
het eerste verdrag zijn bovendien de
leden van verzetsbewegingen onder
zekere voorwaarden beschermd.
Marteling en het doen van experi
menten op gevangenen, evenals het
nemen van gijzelaars is uitdrukke
lijk verboden, terwijl met even gro
te nadruk is vastgesteld, dat ver
oordelingen en executies zonder
voorafgaand normaal vonnis door
een volgens de regels benoemde
rechtbank verboden zijn. Niet alleen
staten, maar ook individuen zullen
op grond van dit Verdrag verant
woordelijk worden gesteld voor
Met het oog op Hemelvaartsdag
moeten de advertenties Woensdag
morgen in ons bezit zqn. Wij ver
zoeken dringend de adverteerders
hiermede rekening te willen houden.
DE UITGEVER
Het water en het vuur
heten geen goede maats;
ze brengen elk voor zich
helaas voldoende kwaads.
Het vuur stuurt ieder jaar
een fikse rekening;
de schade wordt gedekt
door de verzekering.
Maar als de hei en 't bos
verteerd worden door 't vuur,
verliest ons kleine land
al weer een stuk natuur.
De oorzaak van zo'n brand
wordt niet altijd bekend,
en als geen mensenhand
de schone heide schendt,
dan past berusting ons
ook bij dit goed-verlies,
zoals verleden jaar,
toen 't water schadend wies.
Edoch, er moet gevreesd,
dat bos- en heidebrand
somwijlen wordt gesticht
door ruwe mensenhand.
En 't is toch wel heel triest,
dat onvoorzichtigheid,
ook werd in dit geval,
tot grote rampen leidt.
De mens, vaak roekeloos
met het gevaarlijk vuur,
ontneemt ons hele volk
iets moois voor lange duur.
Onrustig, gejaagd*
Mijnhardt'* Zenuwtabletten
sterken en kalmeren Uw zenuwen.
overtredingen, die zij hebben begaan
of toegelaten. Het individu kan zich
niet meer achter de Staat verbergen
en de Staat is gehouden overtreders
op te sporen en te veroordelen of uit
te leveren, opdat zij kunnen worden
berecht. Het Duitse principe: Befehl
ist befehl gaat dus niet meer op.
Krijgsgevangenen zullen voortaan
geen ongezond, gevaarlijk of verne
derend werk meer mogen doen. Zij
zullen voor hun arbeid betaling ont
vangen boven de soldij, terwijl ook
de andere arbeidsvoorwaarden en
de arbeidsduur zijn vastgesteld. De
betaling van de soldij is trouwens
beter geregeld, evenals de betrek
kingen van krijgsgevangenen met de
buitenwereld. Vier en dertig landen
hebben de Verdragen van Genève
thans geratificeerd. Nederland be
hoort dus niet tot de vlugste. Rus
land heeft zich nog niet achter dit
verdrag geschaard. Evenmin als Chi
na. En zolang dit het geval is, rijst
uiteraard de vraag of deze verdra
gen wel waarde hebben. Die vraag
heeft de nestor van de Eerste Ka
mer, Prof. Anema in het zeer kor
te debat zich ook gesteld. En de
conclusie van deze buitengewoon
begaafde volkenrechtgeleerde was
positief.
Men kan sympathie voor deze
verdragen hebben, maar we moeten
goed begrijpen dat er bijv. van de
bepaling dat partisanen als krijgs
gevangenen behandeld moeten wor
den, niets zal terecht komen. Het
grote voordeel is echter dat interna
tionaal is vastgesteld hoe het al
thans met minimaal goede wil in de
oorlog behoort te gaan. Geen enke
le bezetter zal deze regeling straffe
loos kunnen negeren. Alleen reeds
het eigen belang van de bezettende
mogendheid zal een gunstige invloed
uitwerken, want zij weet dat over
treding van deze verdragen de no
dige narigheid zal opleveren. Er zit
dus een remmende werking in. „On
danks rechtmatige twijfel aan de
realisatie van deze verdragen is er
Wat doet de ophaaldienst der Nutsspaarbank
betaalt Uwe belastingen,
betaalt Uwe hypotheekrenten,
betaalt Uw gas, electrlciteit en waterleiding,
betaalt Uwe verzekeringspremiën.
vormt voor U een spaarpot,
verschaft U voordeel, gemak en veiligheid,
is voor iedere particulier, zakenman en ver
eniging ONONTBEERLIJK.
Vraagt nog heden inlichtingen ten kantore der Nutsspaarbank te
Waddinxveen, Kanaalstraat 9, telefoon 668.
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
DE OPHAALDIENST
