Weekblad voor Waddinxveen H 17-24 JUNI COLLECTE GEZAMENLIJKE MILITAIRE FONDSEN UtaecUt de Vrouw. üe SfrUad van de week Kris-Kras Wrijf Kou en Pijn Vaderdag: Reis Ouden van daggen NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN No 470 Vrijdag 18 Juni 1954 10e Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woendagsavonds inzenden. In ons leven van alle dag zijn er soms gebeurtenissen, die plotseling de belangstelling van iedereen heb ben. Zo heeft uit zuiver menselij ke overwegingen heel ons land mee geleefd met het lot van de Friese (Vriese) tweeling. Niet alleen de ouders en 'broertjes en verdere fa milie van Tjitske en Folkje de Vries de aaneengeboren kinderen hebben in spanning het resultaat van de belangrijke operatie gevolgd. In menig gezin voelde men zich dank baar, dat deze scheidsoperatie goed was gelukt en dat bij elk meisje alle organen afzonderlijk aanwezig wa ren, zodat voor de meisjes een „ge woon leven mogelijk was. Het is nu maar te hopen, dat de kinderen heel rustig in het gezin De Vries kunnen opgroeien en dat er aan hen niet meer belangstelling wordt geschon ken dan aan andere gewone kinde ren. Buitengewone belangstelling zou den wij wel willen vragen voor Walcheren. Vrij kort na de oorlog hebben wij in het Middelburgse stadhuis eens een maquette bewonderd die precies aangaf, hoe Walcheren na de bom bardementen bij Westkapelle en Vlissingen onder water kwam. Door een vernuftig aangebrachte installa tie zag men het water over dat maquette-eiland stromen de lucht erboven verduisterde en, overeen komstig de werkelijkheid van die dagen bleef er niet veel droog. Maar dan zag men de kunstmatige zon weer doorbreken: ook Walcheren volgde het Zeeuwse devies Luctor et emergo. Dat worstelen en weer boven ko men hebben de bewoners van ge noemd eiland thans in een maquette vastgelegd, die even doet denken aan de miniatuurstad Madurodam te Den Haag. De Zeeuwen hebben Maduro dam echter niet gecopieerd zelfs het idee van zullk een kleine stad hebben zij niet overgenomen, omdat zij reeds in 1952 met de bouw van hun natuurgetrouw miniatuur-Wal- cheren zijn 'begonnen. Vele Zeeuwen hebben in hun vrije tijd die waar lijk wel goed is besteed alle ker ken, huizen, wegen, duinen en ge boomte natuurgetrouw nagemaakt en volgende week zal H.M. de Ko ningin naar Middelburg komen om daar, in de tuin van de Abdij, het kleine Walcheren ter bezichtiging open te stellen. Ja, voor dit grote zowel als voor het kleine Walcheren zij gaarne bui tengewone belangstelling gevraagd! Ten einde zich op de hoogte te stel len van de vorderingen, welke de wederopbouw na de Overstromings ramp heeft gemaakt, zal de Konin gin tevens een bezoek brengen aan de betrokken delen van Zuid-Hol land, en Noord-Brabant. Nog meer prettige berichten: de Rijksleges voor de passen werd aan zienlijk verlaagd. In plaats van 10 hoeven we slechts ƒ2,50 mee te brengen, waarboven dan nog de le- geskomen, die de gemeente erop legt. Dat zal nu 1 Juli druk worden bij de passenbureaux, ofschoon er maatre gelen werden genomen om de lopen de paspoortaanvragen eveneens goed koop te behandelen. Het ziet er naar uit, dat de communist Paul de Groot en de secretaris van de E.V. C., B. Brandsen, niet kunnen profi teren van de goedkopere paspoorten. De heren hadden hun paspoorten tij dig aangevraagd, maar zij werden nog steeds niet verstrekt. Hun par tijgenoot, de heer G. Wagenaar, heeft daarover bereids vragen ge steld. Hij noemde dit weigeren van paspoorten, zonder er de verant woordelijke ministers van op de hoogte te stellen in strijd met de Grondwet en verzocht ogenblikkelijk opdracht te geven, de paspoorten te verstrekken. Zou de betrokken in- stantie de heren bever hier in het land houden? En dit, nu het ook on ze emigranten weer iets gemakkelij ker wordt gemaakt „er tussen uit" te rekken! Want voor hen werd de toewijzing, van deviezen wederom verruimd. Zij kunnen thans vergun ning krijgen tot het meenemen van deviezen tot een tegenwaarde van 4000,en voor gezinsleden tot maximaal 2000,—. Ook de bepalin gen voor aankoop van goederen van Nederlandse of Europese afkomst zijn minder streng gemaakt. Om te voorkomen, dat wij zouden gaan denken, dat het hier te lande nu met alles botertje tot de 'boom is, zij alsnog vermeld, dat de kans groot is, dat de Tweede Kamer niet voor het zomerreces de wetsontwer pen tot afschaffing van het school geld voor kinderen beneden de 14 jaar zal kunnen behandelen. Ditzelf de lot zou dan ook de verlaging der collegegelden en de verlaging van de schoolgelden voor kinderen boven de 14 treffen. Het gevolg van dit uit stel zou zijn, dat de verlagingen eerst het volgend jaar van kracht zouden worden. Een schadepostje dus voor heel wat ouders! De minister van oorlog en marine heeft mededeling gedaan dat de re gering voornemens is de dienstplicht voor de Landmacht terug te bren gen van 20 tot 18 maanden, die van de marine tot 21 maanden, zonder de gevechtswaarde van de parate een heden aan te tasten. De eerste lich ting, welke hiervan zal profiteren gaat per 1 December 1954 met groot verlof Onder geweldige belangstelling heeft het Ned. Bijbelgenootschap een grootse jubileumdag gehouden in Houtrust te 's Gravenhage. 150 jaar geleden werd in Engeland een Bij belgenootschap opgerioht en 140 jaar geleden eenzelfde genootschap in ons land. Beide genootschappen hebben gezegend werk verricht door de Bij bel in millioenen exemplaren over de gehele wereld te verspreiden. ter open gedaan of Teunis pakte hem beet en zei. nou ga je mee naar de barbierswinkel om daar je baard af te laten knippen, ga je niet mee, dan doen wij het hier. En als je onze bar bierswinkel te min vindt, welnu, dan moet je de opbrengst van je boek maar bestemmen om een betere barbierswinkel te laten inrichten. Want je boek is ontstaan in de scheerwinkel door mijn verhalen. Waar of niet? De schoolmeester zei van ja. Om kort te gaan; de baard van de schoolmeester is niet geknipt, de scheerwinkel werd niet gemoderni seerd; wat wel gebeurde was dit: Teunis is later getrouwd met de dochter van de schoolmeester met wie Rij in het geheim vrijde. En de schoolmeester was dank baar voor het slot van zijn boek, dat Teunis zo mooi in elkaar had gezet. Maar wij waren bij de neus geno men! KRIS-KRAS DE WONINGNOOD DE BAARD. Toen Teunis nog in het dorp woon de waar ik vandaan kom, was het altijd een reuze keet in de barbiers winkel. U weet wel dat de barbiers winkel vroeger het punt was, waar de mannen elkaar troffen en waar de nieuwtjes van de laatste week werden besproken. Maar sinds je je tegenwoordig thuis kunt scheren is de aardigheid van een bezoek aan de barbier er glad af. Nu hadden we op ons dorp twee eigenaardige typen: de schoolmeester en..Teunis- En of het zo zijn moest, altijd waren deze twee figuren tege lijk bij de barbier. De schoolmeester kwam eigenlijk niet voor zijn baard, die liet hij maar groeien. Maar hij' kwam altijd om de verhalen van Teunis aan te horen en daar aante keningen van te maken voor een streekroman die hij aan het schrij ven was. De schoolmeester hing ge woon aan de lippen van Teunis. En Teunis kon vertellen; zo spannend, zo boeiend en ook soms zo griezelig, dat de barbier gewoon vergat zijn onder het mes zittende klant verder af te scheren. Afijn, als Teunis was gesehoren en naar huis ging, dan gaf de schoolmeester een rondje si garen van vier voor een dubbeltje en ging dan mèt Teunis de winkel uit. Tot op een goeie keer Teunis weer kwam en zei, dat de school meester niet meer zou komen en hij geen verhalen meer zou vertellen, omdat de schoolmeester zijn boek af had. Nu was de kapperswinkel te min geworden voor de schoolmees ter. Maar hij zou hem dat wel afle ren. Vanavond ging hij nog naar het huis van de schoolmeester, als wij wilden meewerken. Natuurlijk deden ze dat. Teunis vroeg de barbier ons allemaal in te zepen en daarna kre gen we een hoge zwarte hoed op, die hij zolang had geleend van buren en kennissen. En zo stapten we het dorp door. Bij het huis van de schoolmeester gekomen begon Teunis hard te schreeuwen en trok aan de bel. Nauwelijks had de schoolmees- Het woningprobleem is voor tien duizenden gezinnen in ons land een bron van veel ergernis. Wanneer ik in deze rubriek eens een bloemle zing zou geven van alle woning klachten, die ik in de loop van een jaar ontvangen heb van lezeressen uit alle delen van het land, dan vrees ik, dat menige lezer en lezeres zich vol afgrijzen zou afvragen, is zoiets in deze eeuw in ons land mo gelijk? Vrijwel steeds behandel ik deze brieven in overleg met iemand die meer weet van de Nederlandse wetgeving, dan alle redactieleden te zamen: een advocaat. En ik prijs me gelukkig, dat we getweeën af en toe iets hebben kunnen bereiken. Het lijkt me minder nuttig, om al die narigheden aan de grote klok te hangen, en daarom worden brieven, waarin woningproblemen naar voren gebracht worden, doorgaans recht streeks beantwoord. In vele gevallen echter staan we machteloos. Dat is erg jammer, maar onder de gegeven omstandigheden te begrijpen. Ditmaal wil ik voor één keer af wijken van de tot nu toe gehouden gedragslijn. Het is wel eens goed, dat onze lezeressen en ook de lezers van dit blad, waaronder er velen zullen zijn met minstens even ver velende woningproblemen, kunnen lezen, dat ze niet de enige' zijn. Eerst geval één. Een jonge man en een jonge vrouw zijn kort na het einde van de oorlog getrouwd. De een woonde toen in Wolfheze', de ander in Oosterbeek. Beide dorpen zijn gemeente Renkum. Na veel vij ven en zessen kreeg het jónge paar toegewezen: een klein keukentje, een klein woonkamertje, alsmede een iets grotere slaapkamer op de ver dieping. De mensen, waarbij men in kwam wonen, houden pension. Het huis is des zomers dus min of meer „uitverkocht". Maarvergeleken bij honderden anderen, die zich soms jaren achtereen moeten behel pen met één vertrek, had dit jonge paar geluk. De mensen, waarbij men kwam inwonen, bleken niet onge schikt te zijn en ruzie is er tot nu. toe dan ook niet ontstaan. Dit echtpaar is nu negen jaar ge trouwd, en kinderloos gebleven. Het laat zich aanzien, dat deze toestand ongewijzigd zal blijven, en waar bei den, man en vrouw, veel van kinde ren houden, hebben ze pogingen in het werk gesteld om een kind te adopteren Er is iemand bij het echt paar geweest, om de woning te con troleren. Inwonend? En niet de be schikking over een afzonderlijk slaapkamertje voor een eventueel aan te nemen kind? Nee, dan kan het niet doorgaan. Eerst een afzon derlijk slaapkamertje nog beter is een woning en dan kunt U weer eens komen praten. Goed, de jonge man is naar het woningbureau van de gemeente Renkum gegaan en heeft de situatie uiteengezet. Maar daar zei men: U hebf geen kinderen? Dan komt U ook niet in aanmerking voor een vrije woning. Ja, maar wij blijven naar alle waarschijnlijkheid kinder loos", zei de man tegen de ambte naar. Een schouderophalen: tja, dan zult U wel nimmer voor een woning in aanmerking kunnen komen. Maar wij kunnen een kind adopte ren, als we een woning kunnen krij genHet spijt me, zei de ambte naar, maar zolang U niet minstens twee kinderen hebt, kunnen we U niet aan een woning helpen. Althans niet, zolang er woningnood is. En, vroeg de man, wanneer zal die wo- ningnood opgeheven zijn, denkt U? En daarop kreeg de aanvrager geen antwoord. We constateren dus de zonderlinge situatie: 1. een kinderloos echtpaar komt nimmer in aanmerking voor een woning; 2. een kinderloos echt paar kan pas een kind adopteren, als het een woning heeft; 3. een kin derloos echtpaar krijgt pas een wo ning, als het minstens twee kindéren heeft geadopteerd. Het zou interes sant zijn te weten, hoe men in an dere gemeenten van ons land hier over denkt. Geval nummer twee.' Het toeval wil, dat het ook uit de gemeente Renkum komt, namelijk uit Ooster beek. Een echtpaar is vier jaar ge trouwd. Er zijn nog geen kinderen. Men heeft inwoning: een zitkamer en een slaapkamer, met gebruik van keuken. Eerstgenoemde vertrekken zijn op de bovenverdieping; de keu ken is uiteraard beneden. De hoofd bewoner is enige maanden geleden overleden. Het huis is nu door een ander aangekocht, die het wil laten verbouwen om er een winkel van te maken. Deze heeft tegen het inwo nend echtpaar gezegd: zoeken jullie wat anders, want ik moet jullie vertrekken hebben. Alles gelukkig in goede harmonie overigens. De man wenkt al meer dan 10 jaar in Arnhem op een fabriekje. Reeds na zijn huwelijk wilde de man zich in Arnhem gaan vestigen, doch hij krijgt geen vestigingsvergunning. In terventie van de fabrieksdirecteur leverde evenmin resultaat op. Nu, nadat de huur is opgezegd, werden nieuwe pogingen in het werk gesteld voor een verblijfsvergunning in Arnhem, maar alweer zonder resul taat. U komt beidten uit de gemeente weg met DAMPO Renkum, U woont nu al 4 jaar in Renkum, dus U dient in Renkum te blijven. Maar in Renkum wil men voor dit echtpaar geen andere ka mers zoeken, wantde man werkt immers in Arnhem! U dient te gaan verhuizen naar Arnhem We signaleren deze beide gevallen, omdat my wekelijks verschillende brieven bereiken met problemen, die eigenlijk geen problemen genoemd mogen worden. Men kan dus zelf eens constateren, dat er nog wel er ger gevallen zijn. Nu noemen we deze beide boven geschetste gevallen nog niet eens bi zonder acuut. Er zijn gevallen, die veel dringender om een oplossing vragen. En dat zijn er niet enkele, maar vele honderden. Onlangs kreeg ik nog een lange brief van echtpaar met twee kinde ren, dat in de oorlog een winkel Ja, vader, zet je maar weer schrap, want Zondag moet j' er aan geloven, dan word.je door je vrouw en kroost een dag in 't zonnetje geschoven. Je weet het: dan is 't Vaderdag, ze zullen je heslist tracteren: een rokertje, een das, een vest, al wat je hart maar kan begeren. Zo'n dag, daar zit heel wat aan vast, 't begint al dagen van te voren; er wordt gesmoesd in het geheim, 't is niet bestemd voor vader's oren. Men pleegt terdege overleg, men gaat het halve dorp af'lopen, voordat men eind'lijk kiezen kan, voordat men een cadeau gaat kopen. Je weet soms vooruit, wat je krijgt, maar dat mag 'm beslist niet [hind'ren, toch toon je je dan blij verrast, want 't is een feest ook voor je [kind'ren. Het wordt een leuke, fijne dag, je laat 't als man beslist niet kennen, en och, je laat je onbetwist, door vrouw en kroost heerlijk [verwennen. Zo'n vaderdag daar zit wat in ik voel er voor die uit te breiden. Cadeautjes j' oogst veel meer [succes dan almaar door elkaar bestrijden. We namen in dit leven steeds teveel,, inplaats van gul te geven. Vertrouwen schenken dat 's de [kunst, om meer in vreê te kunnen leven HENK VAN HEESWIJK was begonnen. Deze winkel werd in de laatste weken der oorlog door een bombardement vernield. Na de oorlog kreeg men op onvoordelige stand een wooohuis toegewezen, waarin voorlopig een winkel werd geïmproviseerd. Met de toezegging: zodra Uw pand herbouwd wordt, kunt U er weer in (huurpand). Maar de eigenaar dacht er anders over. Hij herbouwde het pand, veel groter en royaler, maar niet meer voor winkels, doch voor kantoren. Sedertdien zijn er in deze gemeente ten behoeve van de oorlogsslacht offers enige tientallen winkels gebouwd, waarin ook andere ne ringdoenden geen oorlogsslachtof fers dus hun intrek konden ne men. Maar thans, na negen jaar, zit men nog in het toegewezen woon huis, waarin een der vertrekken dienst doet als winkel. Want, wie niet over een behoorlijk (of onbe hoorlijk?) bedrag als sleutelgeld kan beschikken, behoeft er niet aan te denken de eerste jaren in aanmer king te komen voor een winkel. Zo zou ik nog vele tientallen an dere problemen kunnen noemen. Maar ik doe het niet. En in den vervolge zal ik alle woningproble men weer rechtstreeks per brief be handelen. Voor deze ene keer wilde ik eens een uitzondering maken. Wie moeilijkheden meent te hebben, die niet tot de „zware" gevallen beho ren, spare postzegel en briefpapier. Want ik kan er niets aan doen en de redactie van dit blad al evenmin. DORA WERTH. 23 Juni 1954. De i>n onze gemeente zo populair Die bi mi Spaert, Gheluck vergaert" Laat de OPHAALDIENST elke week een klein bedrag bij U aan huis ophalen. Uw saldo groeit dan ongemerkt tot een flink bedrag. De Nutsspaarbank kan daarvan Uw vaste lasten betalen. Vraagt inlichtingen ten kantore van de Kanaalstraat 9 Telefoon 668 Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1954 | | pagina 1