1 Weekblad voor Waddinxveen
Wlocdco de Vrouw.
ijk j
Di SpUfrd van de week
Kris-Kras
vLieqeRweöstRiijö.
LEER OM LEER
Uit het Parlement
Vrijdag 20 Augustus 1954
10e Jaargang
T
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-rn.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden
Een tijd lang hebben de schoon
heidskoning innen min of meer het
monopolie gehad, doch de laatste ja
ren is aan het „koninginne-gedoe"
een grote uitbreiding gegeven. Voor
alles en nog wat worden er tegen
woordig koninginnen benoemd of
aangewezen, waardoor wij zo lang
zamerhand ook van dat goede te
veel krijgen. Zo'n lieve jonge dame
wordtt dan met eerbetoon door auto
riteiten ontvangen en door de goe
gemeente met gejuich ingehaald. Nu
kan men zeggen: gun de mensen
hun pleziertje en hun spelletje de
boog kan niet altijd gespannen zijn,
maar daar tegenover moeten de he
ren, die in de eerste plaats reclame
beogen, het niet te bont maken. De
Bloemenkoningin in Den Haag heeft
het zoals wij trouwens allemaal
met het weer niet bijster getrof
fen. Zij werd door de Haagse bur
gemeester zij het dan ook zonder
ambtsketen echter hoffelijk ont
vangen en begroet. De veelheid van'
dit koninginneschap maakte echter
I al, dat er in de Tweede Kamer vra
gen over werden gesteld, of dit al
les wel bevorderlijk wa-s voor
I de autoriteit van d'e autoriteiten.
I Als die burgemeesters ook aldoor
tmaar pseudo-koninginnen ontvan
genNaast de Koninginnen figu-
y reren ook al hofdames. In datzelfde
f* Den Haag was zo'n hofdame
eveneens een schone jonkvrouw
naar het concours der orgeldraaiers
afgevaardigd. Het moet daar nogal
op z'n orgeldraaiers zijn toegegaan
T Het hofdametje kwam in het ge-
I drang terecht en moest de plaats
van het feest aan de arm van een
I autoriteit snel verlaten. Ja, i'n der
I gelijke omstandigheden is het te be-
I grijpen, dat er vragen opkomen, of
Idit alles wel gewenst is,
In de eerste dagen van Septem-
I ber zal er te Naaldwijk een Drui-
I venfeest worden gehouden en de or-
I ganisatoren ervan vinden het spul
I natuurlijk niet compleet, als er ook
niet een koningin aan te pas zou
komen. Die Koningin, zij wordt daar
Druïvenfee genoemd, moet zelf een
sprookje hebben geschreven, dac te
Naaldwijk zal worden opgevoerd.
Wij lazen zelfs, dat er tevens een
tomatenslag zal worden geleverd:
Naaldwijkenj Men Hagenaars. Het
is maar te hopen, dal de Druivenfee
daar niet tuss-nin verzeild of dat
de opvoerders an haar sprookje
naar ouderwetse trant met tomaten
worden bekogeld.
Het Is ons niet bekend of Doetin-
chem ook al aan de Konïnginneziek-
te lijdt. Daar wordt 25 Augustus
een klompenbeurs gehouden en het
zou ons niet verwonderen, als men
bij die gelegenheid ook een
Klompenkoningin zou aanwijzen. De
heren feestorganisatoren willen wij
nog wel enige algemene tips geven.
Een menselijke bijenkoningin heb
ben cwij al eens gehad. Maar in de
oogst is nog wel een en ander te
doen. Een appelkoningin, met wan
gen als appeltjes zo rood, zou het
nog best doen. De leus zou moeten
zijn bij elke oogst een koningin
een perenkoningin, een stambonen-
koningin, een kersenkoningn (dat
klinkt tenminste nog goed, als zal
ze dan ook eerst het volgend jaar
haar opwachting kunnen maken),
een tomatenkoninginvult u zeil'
maar aan.
De stemming bij de tuinbouwers
is er echter niet naar, feest te gaan
vieren. Het koude voorjaar en de,
ruige, natte zomer hebben door de
slechte opbrengst, die dit alles ver
oorzaakt, bij hen niet bepaald een
feeststemming gekweekt. De tuin
ders lijden, vooral in de kop van
Noordiholland, grote schade. De
erwten staan op het land te rotten
en met de bonen gaat het al niet
beter. Alleen de bloemkool maakt
een gunstige uitzondering, doch de
zaadtelers zijn de wanhoop nabij. ïn
die omstandigheden denkt men niet
aan feesten, met bijbehorende ko
ninginnen! En dan klagen wij nog
wel over een verregende vacantie
Een vreselijk vacante-einde vond
de familie Paddenburg uit Venlo.
Het echtpaar was in het buitenland
I geweest en had zijn drie kinderen,
die» iu...j
Van de Apeldoornse kinderen moch
ten er twee mee om op hun beurt
vacantie te Venlo te vieren. Bij
de gemeente Bergen in Noord-Lim
burg reed de heer Paddenburg met
zijn volgeladen Volkswagen tegen
een vrachtauto, die even had stilge
staan. De gevolgen waren ontzet
tend;. De zeven inzittenden werden
vrijwel onmiddellijk gedood, terwijl
de bestuurder van de vrachtauto en
twee voorinzittende kinderen wer
den gewond. Ook het water vroeg
deze week weer slachtoffers: te 'En
schede verdronk een zesjarige jon
gen i'n een zwembad, dat nog in
aanleg is en te Enkhuizen gleed een
11-jarige jongen van een autoband,
waarop hij zwemmen wilde leren
Als wij van al dat menselijke leed
horen, dan.... ja, dan hebben wij
nog maar liever een te veel aan ko
ninginnen.
WE GAAN WEER VLIEGEREN
Die Kris-Kras zit nu letterlijk
overal bij en tussen Ik had zo al
eens gedacht onze jeugd weer op te
roepen voor de traditionele vlieger
wedstrijd, toen ik zo terloops op
ving, dat de initiatiefnemers van
verleden jaar het plan weer hadden
opgevat onze jeugd (en ook de oude
ren) weer een prachtige middag te
geven.
Dat dit zo maar gebeurt, zonder
een aansporing van de onbekende
Kris-Kras, vind ik geweldig.
Het bewijst toch wel, dat de vlie
gerwedstrijd van verleden jaar, al
hadden dan de 45 deelnemers pech
voor wat de wind betreft, een reuze
succes is geworden
En nu gaan we weer vliegeren
Wanneer is precies nog niet bekend,
maar die datum horen we nog wel.
Het voornaamste is, dat onze
jeugd in de rest van hun vacantie
nog kan gaan proberen een nog
mooiere, of kleinere, of grotere vlie
ger te maken dan verleden jaar. De
sportieve vaders zullen best hun
kinderen weer een handje willen
helpen. Alleen geef ik het comité in
overweging een voorwaarde te stel
len bij de inschrijving en wel deze
de jeugd moet de vlieger oplopen,
de vaders mogen de vlieger wel op
houden.
En nu we weer gaan vliegeren
zullen onze Waddinxveense winke
liers vast weer wat prijsjes be
schikbaar willen stellen. Kris-Kras
geeft het goede voorbeeld: hij stelt
ditmaal een extra prijsje beschik
baar de grootste vlieger die de lucht
ingaat.
En nu maar ontwerpen en plak
ken, jongens van Waddinxveen
Doe je best, want vast en zeker zal
de deelname veel groter zijn dan
verleden jaar. Dit vliegerfeest moet
een unicum worden in Nederland en
dat is mogelijk wanneer onze jeugd
zijn uiterste best doet ende
winkeliers mooie prijzen willen ge
ven.
Als er nu maar genoeg wind zal
zijn
KRIS-KRAS
Het is weer bijna tijd, dus komt
de vliegerwedstrijd weer.
Jongelui kijk maar vast uit, naar
latjes en papier en spaar maar voor
touw, dan kun je vast half Septem
ber kant. en klaar naar het veld ko
men waar de wedstrijd zal worden
gehouden. Waar dit precies ïs, wordt
nog wel bekend gemaakt.
Vorig jaar waren er wel 45 deelne
mers, gezien dit grote aantal, wilden
we het nu iets groter opzetten en
proberen ook die scholen van Wad
dinxveen in te schakelen. Maar daar
horen jullie volgende week nog van.
Een wedstrijd vraagt voorberei
ding, dat weten we allen en daarom
hopen wij (de initiatiefnemers) dat
wij nu reeds bij de heren fabrikan
ten en winkeliers kunnen aanklop
pen voor een prijs of prijsje. De
schenkers van prijzen kunnen deze
ook afgeven bij de hiervolgende
adressen: M. C. Kloet, J. D.-kade
53; F. H. Blonk, J. D.-kade 52, hoofd
school B; C. de Bas, J. D.-kade 63',
Tel. 366.
Voorts danken wij de redactie van
de Waddinxveense Courant voor de
toegezegde medewerking.
(Historisch)
Mevrouwtje Krent een naam, die past,
Hoewel zeaanders wordt geheten
Wilde sinds vele jaren lang
Van geen verbeteringen weten
Aan haar zes huisjes, oud en klein,
Hoewel het ook geen krotten waren,
Doch zij was enkel er op uit
Om zoveel moog'lijk geld te sparen.
Het houtwerk schreeuwde haast om verf,
De buurt begon er van te spreken,
Door heel het dorp werd zij gelaakt,
Zoals zij steeds bleef in gebreke.
Ten laatste werd het haar te erg
En liet ze 't verfwerk aanbesteden.
En d' inschrijver, die 't laagste was,
Stelde haar nauwelijks tevreden.
Toch droeg ze hem de arbeid op
En zo kon het d!an eens gebeuren
Dat weldra deur- en raamkozijn
weer prijkte in frisse, lichte kleuren.
Toen 't schilderwerk na korte tijd
Geheel en al was klaargekomen,
Critisch in ogenschouw genomen:
Heeft d' huisbaziii het resultaat
Dit was niet goed en dat enfin,
Had hij wat beter moeten raken.
Zo wist dje huisjesmelkster steeds
Een op- of aanmerking te maken.
De schilder, goedzak als hij was,
En bang, dat hij zijn loon zou derven,
Ging nog eens, heel nauwkeurig, al
Die aangegeven plekjes verven.
Ten laatste was hij dan toch heus
Nu helemaal gereed mét 't werken
En ditmaal was er dan ook niets,
Maar dgn ook niets meer aan te merken.
Ja, toch Zij zag toch iets, want zie,
Haar knokkelvinger wees naar buiten:
„Zie je daar aan de buitenkant
Die verfspatjes op die ruiten?
Die moeten er nog afgekrabd;
Hoe je dat doet, is mij om 't even".
„Goed", zei de man, ten eind|e raad,
„Wilt U m' een zilv'ren gulden geven?
Want zilver maakt geen enk'le kras".
Zij gaf de gulden. Hij toog henen
En binnen 't uur was elke spat
Van ied're ruit totaal verdwenen.
En toen gaf onze schildersbaas
Een d|ubbeltje weer. aan de dame.
Verbaasd keek zij de ander ban;
„Ik gaf j' een gulden voor die ramen
„Jawel", was 't antwoord van de man,
Dat 's iets, wat w' allebei wel weten,
Maar zo'n stuk is Uw gulden nu
Op al die ruiten afgesleten...."
HENK VAN HEESWIJK.
die te Apeldoorn hadden gelogeerd,
"iet hun volkswagen
OMGANGSVORMEN.
Recepties.
In dit slotartikel wil ik dan nog
het een en ander vertellen over de
gebruiken tijdens de recepties.
Wanneer heeft een recpti'e plaats?
In de eerste plaats ter gelegenheid
van een of ander jubileum, en
voorts ter gelegenheid van verloving
of huwelijk. In dit laatste geval zou
ik liever van „gelegenheid tot felici
teren" spreken dan van receptie. Dit
laatste woord klinkt nu eenmaal erg
deftig en wanneer het een gewoon
huwelijk (of een gewone verloving)
betreft, djan doet ïhen verstandiger
het woord receptie" niet te bezigen.
Receptie wil eigenlijk niets anders
zeggen dan „ontvangen". Tijdens
een receptie ontvangt of ontvangen
de betrokkene(n) hen, die behoefte
gevoelen de jubilaris of verloofden
of echtpaar te feliciteren, geluk te
wensen.
Laat ik beginnen met eerst een
paar misverstanden op te helderen.
Een receptie geldt voor allen, die
niet behoren tot de naaste familie
van de betrokkene(n). En voorts is
het geen gebruik om tijdens de re
ceptie een huldeblijk (geschenk of
cadeau) aan te giedien. Hierop is één
uitzondering. Wanneer de jubilaris
een onderscheiding uitgereikt krijgt.
Die uitreiking heeft wél plaats op
een receptie.
Wanneer iemand 25 jaar in een
dienstbetrekking staat, dan is het
gewoonte, dat er- een receptie wordt
gegeven. De organisatie daarvan is
dan geheel in handen van de werk
gevers). De jubilaris hoeft verder
niets te doen dan, met zijn gezin, te
komen, op het tijdstip, dat hem is
aangekondigd. Voor de rest'kan hij
de gehele regeling aan de patroon
of de verantwoordelijke chef overla
ten.
Geeft men ter gelegenheid van
een huwelijk of een verloving een
receptie, dan zijn daarbij van de fa
milieleden alleen de naaste verwan
ten aanwezig. Dus in dit geval de
wederzijdse ouders. Natuurlijk mo
gen eventuele zusters en broers en
andere familielèden daarbij even
eens aanwezig zijn, doch deze wor
den daartoe niet officieel uitgeno
digd. Dat kan dus „onderhands" ge
beuren.
Wie nodigt men uit op een recep
tie? Dat zijn in de eerste plaats za
kenrelaties, buren, patroons (ook
die, bij wie de bruid en/of de brui
degom tot het huwelijk gewerkt
heeft), en verder goede kennissen.
Behoort men tot een of andere kerk
genootschap, dan nodigt men ook de
predikant (pastoor en/of kapelaan)
uit, en eventueel éen of meer kerke-
raadsleden. Is men lid van een of
meer bepaalde verenigingen, dan is
hét usance, dat een of meer hoofd
bestuursleden worden uitgenodigd.
Ontvangt men bloemen (dit moet
gebeuren vóór het tijdstip der re
ceptie; een „bloemetje meenemen
naar de receptie" is onbehoorlijk, al
gebeurt het nogal eens), dan plaatst
men die zó in het vertrek, waar de
receptie wordt gehouden, dat ieder
een ze kan zien, en liefst zó, dat de
kaartjes der schenkers en schenk
sters duidelijk zichtbaar (en dus
leesbaar) zijn.
Een receptie is altijd „staande".
Dit houdt ook weer niet in, dat er
in het receptievertrek geen stoelen
aanwezig behoeven te zijn.
Tijdens een receptie (die bij voor
keur in het late middaguur wordt
gehouden, dus na 3 uur) serveert
men in de eerste plaats thee, met
klein gebak. De banketbakkers leve-
I ren z.g. receptie-gebakjes. Dat ser-
I veren moeten diegenen, voor wie al
le hulde geldt, over'kunnen laten
1 aan anderen. Bij voorkeur jonge
meisjes.
Men serveert slechts éénmaal thee
met gebak. Daarna kunnen de meis
jes rondgaan met bladen, waarop
lichte leukeuren, wijn, limonade e.d.
staan. De gasten moeten kunnen
kiezen. Verder kan-men bonbons e-d.
presenteren. Op een receptie ser
veert men geen borrel en evenmin
bier. Slechts bij zeer heet weer kan
men hierop een uitzondering maken
t.a.v. het bier. Ook kan men dan
voor de dames b.v. ijs aanbieden.
Het ijs garneert men met wat
vruchten of vruchtensap en een wa
fel.
Bij een receptie behoort een re-
ceptieboek (in iedere boekhandel
verkrijgbaar) waarin de bezoekers
hun handtekening plaatsen.
Wat het bedienen betreft, verdient
het aanbeveling, dat een oudere da
me daarop toezicht houdt, opdat
geen der gasten vergeten wordt.
Het paar, verloofd of gehuwd, blijft
tijdens de receptie steeds bij elkaar.
Het is dus verkeerd, als de diames
beslag gaan leggen op de bruid en
de heren op de bruidegom, want als
er een nieuwe bezoeker komt, zou
hij in dit geval de beide feestelin
gen afzonderlijk moeten gelukwen
sen. En dat hoort niet.
Geldt de receptie een jubilaris,
dan dient zijn echtgenote en zijn
oudste kind in zijn onmiddellijke
nabijheid te blijven. Tijdens de
eventuele toespraak van de patroon
(de eerste) en vervolgens van een of
andere magistraat (die de tweede
moet zijn) behoren wél alle kinde
ren in de onmiddellijke nabijheid
van de jubilaris te zijn.
Een officieel dankwoord wordt al
leen gesproken, als de jubilaris tij
dens de receptie een onderscheiding
ontvangt. Ook kan hij, als er meer
sprekers zijn, na het einde van alle
speechen, in zijn dankwoord deze
noemen.
Geldt de receptie een verloving
of een huwelijk, dan wordt er geen
officieel dankwoord uitgesproken.
Men bepaalt zich er toe ieder, die
weer gaat vertrekken, te danken
voor zijn komst.
De duur van de receptie beperke
men tot 1lj uur. Geldt het een be
langrijk jubileum, dan mag de duur
hoogstens 2 uur-bedragen. Langer in
geen geval. Ten aanzien van verlo
ving of huwelijk kan men eenvoudig
op die verlovings- of ondertrouw-
kaart plaatsen: „Receptie (of. Wij
ontvangen) van 3—4 uur". Natuur
lijk met vermelding van de datum.
Wie over de omgangsvormen nog
iets naders wil weten, schrijve mij
zonder bezwaar. Ik wil eventuele
vragen hierover graag in deze ko
lommen beantwoorden. Als dit arti
kel onder Uw ogen komt, ben ik on
derhand weer van vacantie terug en
kunnen er dus weer vragen inge
zonden worden.
DORA WERTH.
De verhoudingen met Indonesië
zijn helaas van niet al te vriende
lijke aard, zowel de vriend als de
vijand van de vroegere Indonesi
sche politiek der Regering moet dit
toegeven. Er ïs een algemene ont
goocheling over de wijze waarop de
Indonesische Regering ons tegemoet
treedt. Deze ontgoocheling steken
de voormalige „anti-koloniale" par
tijen niét onder stoelen of banken
en meer dan eens is dat uitgespro
ken in ons Parlement. Het is een
vaststaand feit, dat de Indonesische
regering niet in staat is haar gezag
