Weekblad voor Wad
Z)e fyiepd van de week
MUNHARDTS K,T
Kris-ftras
ftiaedec de Vrouw
HIJ KOMT.
NIEUWS uit owz& wMHplaaU.
SPAARBANKBOEKJE
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
No 492
Vrijdag 19 November
10e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Verschijnt elke Vrijdag I Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438 Abonnementsgeld[per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Woensdagsavonds inzenden
I Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m. B
Een humoristisch weekblad plaatste
onder het hoofdje „wie lacht niet,
die de mens beziet?" een serie teke
ningen, die duidelijk laten uitkomen,
hoe lachwekkend wij in sommige
gevallen zijn. Inderdaad zijn er heel
veel dingen, waarbij men van verba
zing de handen ineen slaat waar
bij men mompelt: „Hoe is het moge
lijk?" terwijl er ook situaties voor
komen, waarover men het hoofd
schudt of waarbij men met gevoe
lens van medelijden oh.van woe
de wordt vervuld.
Ons leven heeft nu eenmaal vele
facetten.
Laten we deze week eens enige
van die facetten belichten. Zo was er
te Amsterdam een echtpaar, dat
een duizend gulden te bewaren
kreeg. Nu, dat zou men eens goed
doen. De zesmaal duizend pop gin
gen in een metalen huls de huls
werd opgeborgen in een oude soep-
terrien, welke in een dressoir werd
verstopt. „Knap als dieven zo'n be
drag daar vinden", moet het echt
paar hebben gedacht. „Beter dan in
een safe van de bank"
Edoch, ondanks huls en soepter-
rien bleek het geld te zijn verdwe
nen. Het echtpaar begreep er niets
van. Het heeft het gehele huis met
bezemen gekeerd voor het van de
vermissing aangifte deed, thans ver
moedend, dat de 6000,— in de
vuilnisbak terecht zijn gekomen.
Lacht u daarom?De politie zeer
zeker niet. Die heeft aan dat zaakje
heel wat uit te zoeken. Men kan
echter wel de handen in verbazing
slaan, als men eraan denkt, welke
vreemde bewaarplaatsen sommige
mensen voor hun geld uitvinden. Zo
haalde iemand te Hengelo uit z'n
harmonica, die hij een goede schoon
maakbeurt gaf .zestien bankbiljet
ten van 100,De man had het in
strument gekocht van i'eman.d die
het had geërfd. Als eerlijk mens
stelde hij zich met de verkoper in
verbinding en hoewel de biljetten
reeds ongeldig waren verklaard,
was de Nederlandse Bank bereid, ze
alsnog te verzilveren. De eerlijke
vinder werd er 100,beter van.
Wie lacht niet, wie de mens be
ziet.... Neen er is niets te lachen
rondom de moordzaak te Berkel, het
drama, waarin de vroegere Berkelse
arts de hoofdrol speelt. Zo apatisch
de man zich de vorige keer gedroeg,
zo strijdvaardig en heftig verweert
de beschuldige zich thans in hoger
beroep. Moord of zelfmoord van de
vrouw is de grote vraag, die het
Haagse Hof nu bezig houdt. Een
vraag, die ons allemaal bezig moet
houden is: hoe maken de 40 Neder
landers het, die in Indonesië op be
schuldigingen die kant noch wal ra
ken, gevangen worden gehouden.
Een van hen, de heer D. C. Prins, na
zijn diensttijd bij de 7 Dec. divisie
gymnastiekleraar te Djakarta, werd,
zoals hij bij zijn aankomst op Schip-
hol vertelde, van de gekste dingen
beschuldigd. Als een staaltje van de
rechtsonzekerheid, waarin onze
landgenoten daar leven, moge gel
den de mededeling van de heer
Prins, dat hij, in Januari gearres
teerd, eerst in Mei werd verhoord.
Deze heer Prins had het geluk, dat
zijn vrouw in de tien maanden die
hij in de gevangenis moest door
brengen en wat voor een gevan
genis: practisch nooit in de frisse
lucht! alles deed om haar man
vrij te krijgen. „Aan haar heb ik
mijn i'nvrijheidsstelling te danken",
verzekerde de heer Prins, die nog
mededeelde, dat het Hoge Commis
sariaat twee keer per maand voor
hoognodige levensmiddelenpakket
ten zorgde. Vreemd, dat onze rege
ring niet méér voor deze gevange
nen kan doen. Van regeringswege
was er zelfs niemand aanwezig om
deze ex-gevangene te verwelkomen
in het vaderlandOnbegrijpelijk.
Zeker zo onbegrijpelijk als de ge-
dachtengang van de chauffeur, die
een kist van de E.H.B.O. stal. De
ze kist gevuld met allerlei verband-
artkelen stond ter beschikking van
een ieder, die verband e.d. bij een
ongeluk op de Amersfoortseweg on
der Apeldoorn, nodig mocht hebben.
Tot ontsteltenis der E.H.B.O.-men-
sen bleek de kist te zijn gestolen.
Een huiszoeking bij de 26-jarige
Apeldoornse chauffeur had succes.
De kist met kostbare inhoud, waar
van zeker niet denkbeeldig is, dat
er mensenlevens mee gered konden
worden, werd ten huize van deze
misdadige èn domme mens gevon
den De. vrouw gebruikte een andere
kist eveneens door de man gesto
len alsnaaidoos. De eerste
gedachte van iémand die zo iets ver
neemt is: je zóu zo'n kerel en dan
vraagt men zich verbijsterd af: hoe
is dat mogelijkDe rechtbank te
Zutphen zal een en ander nader on
derzoeken. De vraag, hoe dat moge
lijk was hoe tussen K.N.V.B. en
y.B. nog zo spoedig de vrede kon
worden getekend, heeft vele voet
balliefhebbers verbaasd, doch an
derzijds ook verheugd. Moge daar iets
goeds uit voortkomen!
voor kinderen,mei-Thijm en Honing
POTJES.
Juffrouw Lydia was een best
mens en een graag geziene gast in
de,gezinnen van de daggelders bij
ons in het dorp waar ik vandaan
kom. Vooral in de wintermaanden,
wanneer de daggelderjes zonder
werk waren, kwam juffrouw Lydia
veel brengen waarvan zij zelf over-
haar graag en heel dikwijls werd
vloedig was voorzien. Ja, men mocht
een beroep op haar gedaan en
nooit vergeefs.
Nu wil het geval, dat mijn vrouw
bij juffrouw Lydia als dagmeisje
diende en van vele dingen op de
hoogte was, terwijl ze er ontzettend
veel heeft geleerd. Dat is i'n ons hu
welijk wel gebleken en ik ben blij
dat ik een vrouw getroffen heb die
de bokken uit de geitjes weet te
houden, met andere woorden, een
vrouw die overal voor zorgt, zelfs
voor het kopen van cadeautjes op
hoogtijdagen. De eerste keer, dat ik
mijn salaris thuis bracht hebben we
samen lang gepraat. Er moest een
potje komen voor de huishuur, gas
en licht, ziekenfonds en schoeisel^
stemd om cadeautjes te kunnen ko-
voor kleding en nog veel meer. Ten
slotte werd er ook een potje bé-
pen, b.v. met verjaardagen en St. Nï-
colaas. Uiteindelijk heb ik een mooie
geldkist met vele vakjes gemaakt,
die we nu nog gebruiken. Deze week
heeft mijn vrouw de inhoud van het
cadeautjespotje geteld in verband
met de naderende St. Nicolaas en
we weten nu precies voor hoeveel
geld we kunnen besteden om onze
kinderen gelukkig te maken. Wij
hebben plannen gemaakt en étala
ges bekeken. Daarna gekocht. En nu
is het potje leeg. Weet u waarom ik
dit vertel? Omdat ik ervan over
tuigd ben, dat in deze weken veel
geld zal worden uitgegeven, dat
eigenlijk niet kan worden uitgege
ven. Dan ontstaat er schuld en dat
is beroerd voor menig gezin. Door
het toepassen van het potjes-systeem
wordt dit voorkomen en men springt
niet verder dan de polsstok lang is,
al is het moeilijk de verleiding te
weerstaan, vooral als je al het
prachtige speelgoed ziet.
KRIS-KRAS
KOU-KOORTS-GRIEP
SANAPIRIN (Mijnhardt) veelvoudi
ge geneeskracht door veelvoudige
samenstelling. Pnu per koker 90 en 50 ct.
MANNEN EN HUN HOBBY'S.
Ik stook niet graag in gelukkige
huwelijken en daarom heb ik lang
geaarzeld, of ik al dan niet zou
schrijven over bovenvermeld onder
werp. De aanleiding daartoe kwam
door de brief van een jonggehuwde
lezeres, mevr. A. Deze heeft mij al
enige weken geleden een lang "epis
tel geschreven over dit onderwerp.
Ilc moet er terstond aan toevoegen,
dat de echtgenoot van mevr. A. op
de hoogte was van dit schrijven en
zelf het initiatief daartoe heeft ge
geven.
Mijnheer A. dan is vertegenwoor
diger en gaat 's morgens om een uur
of acht de deur uit om zijn klanten
te bezoeken. Meestal is hij niet eeï-
der thuis dan een uur of zeven. Een
enkele maal moet hij 's avonds, na
het eten, ook nog naar een klant,
doch dat zijn uitzonderingen. En
daartegen heeft mevrouw A. na
tuurlijk niet het minste bezwaar:
zaken zijn zaken.
Iets anders is het feit, dat mijn
heer A. lid of bestuurslid is van di
verse verenigingen. Zo i's hij be
stuurslid van de plaatselijke zang
vereniging en daar hebben de beide
jongelieden elkander dan ook leren
kennen. Naar de wekelijkse repeti
ties gaat men dan ook gezamenlijk.
Doch verder is mevr. A. nergens lid
van. Haar man is evenwel nog van
verschillende andere clubs lid of
bestuurslid en zo is de toestand ont
staan, dat hij meestal drie of vier
gvonden in de week niet thuis is. Nu
schrijft mevr. A. mij o.m. „Ik gun
mijn man natuurlijk zijn liefhebbe
rijen Maar ik zit de hele dag alleen
en als hij dan 's avonds, na het eten,
ook al weer weggaat, vraag ik me
zelf wel eens af. Wat heb ik eigen
lijk aan mijn man? Bent U ook niet
van mening, mevrouw Werth, dat
een man, zodra hij trouwt, zich be
perken moet tot één of twee vereni
gingen?"
Tja, wat moet ik hierop antwoor
den? Laat ik voorop stellen, dat ik
i'n deze kwestie niet ga generalise
ren. Ik ga dus niet zeggen, dat iede
re man na zijn huwelijk bedanken
moet voor een aantal verenigingen.
Ik wil het echter een beetje an
ders zien. Een man, die zijn vrouw
werkelijk lief heeft, en uit hoofde
van zijn beroep de gehele dag weg
is, zal uit eigen beweging zoveel mo
gelijk de schaarse avonduren in ge
zelschap van zijn vrouw willen door
brengen. Een winkelier bijvoorbeeld
die de gehele dag thuis is, zal meer
behoefte hebben aan een paar
avondjes van ontspanning buitens
huis, dan iemand, die al de hele dag
weg is. Laat ik U vertellen, dat mijn
man en ik, het als een vreugde be
schouwen, als we eens een avond
gezellig met de kinderen thuis kun
nen zijn. We verzuchten dan: „Hè,
heerlijk, we behoeven vanavond
eens nergens heen; we kunnen fijn
thuis blijven".
Ieder mens heeft behoefte aan
hobby's. Een mens, die geen liefheb
berijen bezit, leeft maar half. En nu
houdt de ene man van biljarten, de
andere is een verenigingsman en zit
in tal van organisaties, de derde is
een enthousiast voetbalsupporter
(hoeveel echtelijke ruzies zijn er al
niet ontstaan, doordat de man iedere
Zondagmiddag naar het voetbalveld
gaatde vierde houdt van dammen
of schaken, de vijfde bespeelt een
instrument in de muziekvereniging,
de zesdeVult U het lijstje zelf
maar aan. Hoe zou ons leven zijn,
als er geen bloeiende verenigingen
waren in onze dorps- of stadsge
meenschap? We zijn nu eenmaal een
gezellig volk en daarom hebben wij
in ons land zo'n enorm groot aantal
verenigingen, clubs en organisaties.
Er zijn ook weer andere mensen,
die hun hobby's thuis beoefenen. Ik
denk aan de duivensport, knutse
laars, postzegelverzamelaars, aqua-
rïumhouders, e.d. Ik voor mij prefe
reer de huiselijke hobby's. Natuur
lijk hebben mijn man en ik ook onze
liefhebberijen en we hebben elkan
der al beloofd, dat we ons er volop
aan gaan wijden, zodra we ons met
goed fatsoen kunnen distanciëren
van onze maatschappelijke en orga-
nisatiepli'chten. Want van nature zijn
wij beiden erg huiselijk. Door de
loop der jaren echter zijn we zo vast
komen te zitten in allerlei verplich
tingen, dat wij ook vele avonden
weg zijn. Gelukkig wordt dit al iets
minder ik heb onlangs bedankt
voor enkele lidmaatschappen en
zodoende zijn we wat meer avonden
thuis.
Laten we dus voorop stellen, dat
ieder mens, man of vrouw, zijn lief
hebberijen mag en moet hebben.
Dochhet moeten liefhebberijen
blijven en geen verplichtingen wor
den. Want dan gaat het huiselijke
leven er onder lijden En dat -mag
zeer zeker niet, als men pas ge
trouwd is.
Mijnheer en Mevrouw A. kunnen
dus al min of meer hun conclusies
trekken uit het bovenstaande. Nog
maals: ik ga niet stoken in welk hu
welijk ook, dus ik ga zeer beslist
niet zeggen tot mijnheer A. en' even
min tot talloze andere echtgenoten,
die vast zitten in tal van organisa
ties en verenigingen: „U moet dit af
remmen en bedanken voor bepaalde
verenigingen, zodat U wat meer
avonden thuis bent". Nogmaals: dit
moet ieder mens maar voor zichzelf
uitmaken. Maar wel stel ik vast, dat
mevrouw A. méér rechten op haar
man kan doen gelden, dan bijvoor
beeld de plaatselijke biljartclub, of
de voetbalvereniging, of welke an
dere organisatie ook. Het moet zó
zijn in het huwelijk, dat de man
zegt: Mijn vrouw is nummer één, en
daarna pas komt al het andere. En
natuurlijk ook omgekeerd moet de
vrouw zeggen: mijn man en mijn
gezin is nummer één.
In een huwelijk, waarin beide
partners elkander oprecht lief heb
ben, zal de verstandigste weg geko
zen worden. Natuurlijk moet men
dan offers brengen: vrouw zowel als
man. Doch het moet niet zó zijn, dat
de vrouw de meeste offers moet
brengen en de man de minste.
Onlangs was ik met mijn man, een
avondje op visite bij een pasgetrouwd
stel. De wittebroodsweken waren
achter de rug en we hadden het zo
over het organisati'eleven. De gast
heer, jong, joviaal en een geboren
redenaar, had onmiddellijk na zijn
huwelijk voor verschillende vereni
gingen bedankt. Zijn jonge vrouw,
die vóór haar huwelijk een vooraan
staande plaats had ingenomen' in de
sportwereld, eveneens. Beiden zijn
blij, dat ze genoemde besluiten heb
ben genomen. Wat zei de gastheer
die avond? „Ik heb me nog nooit zo
vrij gevoeld als sedert mijn huwe
lijk". Deze mensen zagen van het
begin af in, dat na een huwelijk het
leven een beetje anders wordt.
Mijn slotconclusie in deze is dan
ook. Wanneer je elkaar nagenoeg
alleen maar ziet in de slaapkamer,
dan mankeert er wat aan het huwe
lijk. De huiselijke gezelligheid eist
ook haar deel op en dat zal dan wel
eens ten koste gaan van een of meer
bedankjes voor diverse verenigin
gen.
Dora Werth.
Last van Zenuwen
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
VERBETERING.
Aan het slot van het stukje over
de collecte voor de vluchtelingen,
vorige week geplaatst, ontbraken
Zijn volle baard,
Zijn sneeuwwit paard,
Dat vurig briest en hinnikt;
Zijn zwarte knecht,
Aan hem gehecht,
Die altijd lacht of grinnikt;
Zo staat hij klaar
Om ook dit jaar
Naar Nederland te komen,
Waar onze jeugd
In grote vreugd
Zijn stoomboot reeds ziet stomen
Niets houdt hem op,
In laan en slop,
Bij paupers en elite,
Brengt hij vaak 's nachts,
Nooit onverwachts,
Zijn kostbare visite
Hij gaat weer rond
Bij marterbont,
Maar ook bij 't kale jassie;
Nog meer gevierd
En opgesierd
Dan Audrey en Selassie
Piet is content,
Want zes procent
Ligt hier op hem te wachten;
Het laat hem koud
Al dempt men stout
De amsterdamse grachten....
Hij komt beslist,
Heeft nooit gemist
Bij al die lage-landers,
Die, groot en klein,
Nóg zoeter zijn,
Nóg braver zijn dan anders
JAAP MIJDERWIJK
een tweetal organisaties. Dit vond
zijn oorzaak hierin, dat het papier
aan beide zijden beschreven was,
juist deze namen aan de andere
zijde, zodat dit aan de aandacht is
ontglipt. Vandaar dat we deze ont
brekende namen hier even laten
volgen
„R.K. Vrouwenbond":
Mevr. v. STIJN-Lamping.
„Bond van Plattelandsvrouwen":
Mevr. T. v. ZONNEVELD-
v. d. Lecq.
In het Centrum hield de ijs-
club Dinsdagavond onder leiding
van de voorzitter de heer T. Ververs
een algemene ledenvergadering. De
voorzitter gaf een uitvoerig over
zicht over de activiteit van de ver
eniging over de afgelopen seizoen-
periode. Ofschoon er wel ijs was ge
weest en dien ten gevolge grote ac
tiviteit door het houden van ver
schillende wedstrijden, had jammer
genoeg het grote ij sfeest ter gele
genheid van het 20-jarig bestaan
geen doorgang kunnen vinden. Hier
over waren de hoofden nogal verhit
geweest, doch de strubbelingen in
het bestuur waren inmiddels weer
opgelost.
Door het bestuur is besloten dat
bij de eerstvolgende ijsperiode, het
ij sf eest met spoed zal worden geor
ganiseerd. Ook op ander terrein was
er activiteit geweest, nl. bij de op
tocht van de Oranjevereniging, hier
wist de ijsclub met haar IJskoning
een tweede prijs te behalen. Uit het
verslag van de secretaris bleek dat
de vereniging thans 525 leden telt.
Uit het verslag van de penningmees
ter hoorde men dat het batig saldo
over het afgelopen boekjaar ƒ1326.78
bedroeg.
Een aardig appeltje voor de dorst!
Bij de gehouden bestuursverkie
zing werden de heren L. W. Ver
sluis, L. Valk, P. Alblas en H. Don
ker met grote meerderheid herko
zen. Vervolgens deelde de voorzitter
mede dat het bestuur besloten had
bij het komende winterseizoen een
tweede kaartenloket in diénst te stel
len aan de Puttelaan. Hiervoor zal
verguning worden aangevraagd.
Voorts dat de geringe diepte van
de Pette het bestuur nog steeds
grote zorgen baart. Dat, hoewel er
toezeggingen zijn gedaan, het bag-
gerwerk nog niet veel is opgescho
ten.
Ook bracht de voorzitter de uit
breiding van het clubhuis ter sprake.
Afgelopen winter was het bestuur
gebleken dat dit veel te klein is.
Door de vergadering werd besloten
dat de uitbreiding doorgang moest
hebben, en het bestuur werd ge
machtigd dit werk te laten uitvoe
ren.
Bij d.e rondvraag werd naar voren
gebracht dat de verlichting vooral
van de buitenbanen te wensen over
liet; het bestuur zal dit bekijken en
zonodig verbetering aanbrengen.
Ook bleek er animo voor langebaan
wedstrijden te bestaan, ook dit zal
het bestuur op de mogelijkheid on
derzoeken.
Voorts werd mededeling gedaan
dat bij een eerstvolgende IJsperiode,
van de zijde van het bestuur voor
stellen zullen komen, om de training
en opleiding van jonge rijders te be
werkstelligen, opdat men ook in
Waddinxveen een goede kern van
wedstrijdrijders zal krijgen. Het i's
immers zo dat hier ter plaatse meer
animo bestaat voor schoonrijden.
Tenslotte werd de heer 'P. Versluis
nog een pluim gegeven voor het be
halen van de le prijs in de zeven
dorpen tocht.
Voor de vergadering bestond goe
de belangstelling.
- 11 November 1.1. was het 10
jaar geleden, dat grote aantallen
Rotterdammers in het pikdonker
langs onze wegen schuifelden, als
gevangenen van de Duitsers, met
het einddoel de fabriek van N.V.
Dobbelmann, alhier. Allen waren in
Rotterdam door middel van razzia's
opgepikt om naar Duitsland te wor
den overgebracht.
Toch had de Duitser niet gerekend
op de vindingrijkheid van de Wad-
dihxveners, en konden tientallen
ontsnappen in poorten en geopende
deuren. Op deze wijze hebben zich
grote aantallen kunnen onttrekken
Het MOOISTE GESCHENK voor de kinderen, een geschenk dat steeds
'n waarde vermeerdert, is een
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Bijkantoor van de Nutsspaarbank te Gouda