Weekblad voor Waddinxveen
II
nmEfl
Wloedu de Vrouw.
BethLehem.
De van de week
DAN PO GENEEST
Kris-Kras
Dameshanden
keRstmis 1954.
NÜTSSPAARBANK te WADDINXVEEN
VRIJDAG 31 DECEMBER 1954
No 497
Vrijdag 24 December 1954
10e Jaargang
\triM R.viictie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Het is nooit prettig om ziek te zijn
en tegenwoordig kost een zieken-
huisverpleging zo veel geld, dat die
zieke van schrik over de hoogte van
zijn „liggeld" beter zou worden!
Verwacht wórdt, dat met ingang
van 1 Januari deze, toch al hoge
prijzen, nog zullen stijgen met 50
cent tot ƒ1,60 per dag ennog
meer.
Zo werd bericht, dat een zieken
huis te Tilburg, voor z'n derde klas
verpleging (tot nu toe 8,05 per
dag) in het vervolg 11,80 per dag
zou rekenen.
De premie voor de verplicht ver
zekerden zal (nog) niet stijgen. Voor
dié verzekerden zijn in het z.g. ver
eveningsfonds millioenen aanwezig,
doch daar is ook opkomen aan. Dat
is maar een kwestie van tijd.
Vast staat reeds.dat in verschei
dene plaatsen en streken van ons
land de ziekenfonds-premies met
ongeveer 20 pet. zullen worden ver
hoogd en het zal de vraag zijn of
men daar genoeg aan heeft. Dat is
weer afhankelijk van de prijsver
hoging, die in deze streken de zie
kenhuizen moeten toepassen, het
geen weer afhankelijk is van de
„soort" verpleegsters dje deze zie
kenhuizen in dienst hebben (eerste,
tweede, derde of vierdejaars-ver
pleegsters dan wel religieuzen).
De beste wens, die men ook in
dit verband zijn medemens kan
toevoegen is dan ook: blijf het ko
mende nieuwe jaar vooral gezond!
Dat het merendeel onzer monden
niet gezond is, kwam weer eens tot
uiting ter vergadering, welke de
Maatschappij ter bevordering van
de Tandheelkunde te Utrecht hield.
De tandartsen hadden hun contract
met de ziekenfondsorganisaties op
gezegd per 1 Januari, doch zij be
sloten na deze datum te blijven
doorwerken ïn afwachting van
hun hogere honorering. Tegen het
verhogen van de sociale welstands-
grens tot 6000 gulden, hetgeen nog
door de Volksvertegenwoordiging
met worden behandeld, hebben de
tandartsen, zowel priincipiële als
practische bezwaren en een be
zwaar dat mede tot uiting kwam, is,
dat de regering hun nimmer om ad
vies vraagt, doch hen steeds voor
een voldongen feit zet.
Nu zijn de tandartsen niet de eni
gen, die daar bezwaar tegen heb
ben. Wij vernamen tenminste, dat
de opticiens er mede grote last van
ondervinden, dat er een krantenbe
richt Verscheen, waarin werd mede
gedeeld, dat de Ziekenfondsen in
den vervolge weer brillen zouden
verstrekken. De opticiens verna
men dat nieuws eveneens uit de
krant, maar ze ontdekten al gauw
de gevolgen. De mensen, die een
bril nodig hebben, wachten nog
even in de hoop, ,cteze gratis te
krijgen en de opticiens kunnen
de drukte wel aan
In verscheidene plaatsen van ons
land is dat met de drukte, die Bel
gen en Duitsers met zich mee bren
gen eigenlijk niet het geval. Uit En
schede wordt tenminste gemeld, dat
het wel lijkt of men daar een inva-
sie van kopers meemaakt. Neder
land is een goedkoopte-eiland ge
worden waarheen Belgen en Duit
sers kooptochten ondernemen. Reeds
houdt de douane scherper toezicht,
maar het schijnt, dat mèt die in-
voerbelasting erop nog tal van arti
kelen in ons land goedkoper zijn
dan elders. Men zou kunnen zeg-v
gen, dat ons land aldus in den
vreemde een goede naam heeft:
daar is het zo lekker goedkoop
Op 1 Jan. a.s. zal de nieuwe wet
op de omzetbelasting in werking
treden. Deze wet brengt een aantal
veranderingen in de wijze, waarop
de belasting wordt geheven. Deze
wijzigingen zijn vooral van een
technisch karakter en hebben mede
tot doel de middenstand, moeite en
administratieve belemmeringen te
besparen, aldus de toelichting van
het Ministerie van Ecnomische
Zaken.
In het nieuwe systeem zal de de
tailhandel (winkel) over leveringen
aan particulieren geen omzetbelas
ting meer behoeven af te dragen.
Om niettemin de opbrengst van de
omzetbelasting op ongeveer het
zelfde peil te houden, zal daarte
genover bij de industrie een hogér
Percentage worden geheven dan te
voren. In het algemeen gesproken
zal hierdoor het totale bedrag van
de omzetbelasting, dat drukt op de
artikelen, die de kleinhandel levert
aan de particulieren, niet hoger
worden dan tot nu toe.
Uit een en ander volgt, dat de
wijziging in de heffing van de om
zetbelasting voor de industrie geen
aanleiding mag zijn de bestaande
marges, uitgedrukt in geldbedragen,
te verhogen met een groter bedrag
dan dat, hetwelk rechtstreeks voort
vloeit uit de tariefsverhoging van
de omzetbelasting.
Voorts ligt het voor de hand, dat
de detaillist bij het vaststellen van
zijn marges er rekening mee houdt,
dat hij geen omzetbelasting meer
hoeft af te dragen. Hij dient dus op
zijn eventueel iets hogere in
koopprijs niet meer te leggen dan
het geldbedrag van de oude winst
marge, verminderd met het bedrag
van de niet meer geheven 3 pet. om
zetbelasting.
Zoals uit het vorenstaande volgt,
zullen, behoudens een enkele uit
zondering, de wijzigingen in de hef
fing van de omzetbelasting geen
motief opleveren tot verhoging van
de prijzen in de winkels. Het hier
voor medegedeelde geldt voor merk
artikelen met vastgestelde prijs
evzeer als voor artikelen, waarvan
de prijs niet is gefixeerd.
De regering zal niet nalaten de
ontwikkeling van het prijsverloop
na het invoeren van de nieuwe
wet nauwlettend te volgen en de
oorzaken van eventueel geconsta
teerde prijsverhoging op te sporen.
verkoudheden
BEKNOTTING.
Wat een toestand in het leven
van een vrouw! Ik snap eigenlijk
nog niet goed, diat vrouwen zo on
gestoord en rustig kunnen winkelen
of met de buurvrouw een lekker
bakje doen. Als je de vrouwen eens
bekijkt zou je heus niet zeggen, dat
zij zich op velerlei terrein beknot
voelen ïn hun vrijheid. Nu zijn ze
in feite gelijk gesteld met de men
sen die mannen genoemd worden en
toch is het niet goed, vinden zij.
Ook nadat ze ïn het huwelijksbootje
gestapt zijn, moeten zij zich kunnen
handhaven op een plaats, die ze
vóór die tijd hebben verworven.
Dat direct ontslaan na de trouwdag
vind ik ook een hard ding, niet
waar vrouwen?
Maar dat nu al die vrouwen, wan
neer ze zich in hun vrijheid voelen
aangetast, zo maar stilletjes verder
leven, neen, daar zouden wij man
nen niet aan denken. Wij zouden
vechten voor onze positie in de
maatschappij, veroveren waar we
menen recht op te hebben. Dachten
de vrouwen dat wij mannen door
een heel eenvoudig „neen" van over
heidspersonen gingen zitten pruilen
in een hoekje? Kom nou, ik vind
het leuker niet alleen, maar zelfs
voor 50 pet. noodzakelijk (bijvoor
beeld ïn een gemeentehuis) dat ik
geholpen werd door een vrouwelij
ke kracht inplaats van een manne
lijke. Vrouwen verstaan de kunst
iemand goed te begrijpen en zo no
dig met veel tact en wijsheid het
zwijgen op te leggen. Natuurlijk is
de taak van een gehuwde vrouw ïn
het gezin, maar je hebt ook
figuren die het geëmancipeerd zijn
hoger stellen dan een taak als huis
moeder. Om die vrijheid te behou
den gaat het volgens mijn mening.
En die vrouwen kunnen, neen,
moeten een taak hebben ïn onze
maatschappij.
Zich beknot voelen is niet pret
tig. Als een vrouw uit volkomen
vrije wil zich aan een of andere
taak wil geven, ook nadat ze ge
trouwd is, moet br niet een moge
lijkheid zijn haar dit te ontzeggen.
Uiteindelijk, mannen, hebben wij
de vrouw dit recht willen geven;
laat ons daarvan ook de consequen
ties dragen. Of zijn we bang dat we
over een bepaalde periode door de
vrouwen geregeerd zullen worden?
KRIS-KRAS
ruwofschraal?,
■geeft handen om trots op ta zijn.
KERSTFEEST t^^^eageir^^jëclassering bemoeide
er zich meg!-en ik kreeg haar onder
toezicht.
Ilc voerde verschillende gesprek
ken met haar en hieruit bleek mij,
dat dit vrouwtje (veel te jong ge
trouwd overigens) er niet de min
ste notie van had om het wat gezel
lig in huis te maken. Op haar 14e
jaar van school, meteen naar de
fabriek. Veel geld verdiend, in ken
nis gekomen met een mannelijke
collega, na een korte verkering ge
trouw. Verbazend veel geluk gehad
met het woningprobleem, want bin-
fien een jaar had dit echtpaar een
inooi, nieuw huisje aan de rand van
ide stad. Maardit vrouwtje had
geen verstand van huishoudelijke
werkzaamheden, kon nauwelijks
|een sok stoppen, naaien vrijwel niet
■ten koken.... nu ja. Het huis was
altijd stoffig en slordig, en zo vöort.
pe man kreeg er op het laatst ge-
ioeg van en verdween1 met een an-
dere fabrieksarbeidster met' de
^oorderzon. Hij is inmiddels opge-
poord en wordt behoorlijk aan zijn
I as getrokken voor het onderhoud
Ivan zijn verlaten vrouw. Dat neemt
pvenwel niet weg, d!at er wéér een
luwelijk in brokken ligt.
Niet alle mannen doen als de
li'erboven vermelde echtgenoot.
jDoch het is een feit, dat heel wat
Ivrouwen er zelf de schuld van zijh,
1 lat hun mannen hun vertier bui-
enshuis zoeken, in..vtduhs-a»-^>p.:<tp
oos, hiljiui— en kaartvererrigi'ng"*en
(zo -vWW't Om<jat het niet gezellig
huis is. De vrouw weet geen sfeer
e scheppen.
Wat is dat: sfeer? Ik zou het zo
Iwillen verduidelijken; Dat is een
jtoestand, die behaaglijk aandoet.
lAls vader van zijn werk thuis komt
'én moeder verwelkomt hem meteen
kop thee en een koekje. De kachel
brandt lekker en het eten is steeds
op tijd klaar; er zit niet steevast een
ander in vader's stoel en zijn pan
toffels zijn niet altijd onvindbaar.
Van alle feesten, welke wij door-,
gaans in de huiselijke kring vie
ren, i's het Kerstfeest wellicht het
belangrijkste. In tal van gezinnen
zijn de Kerstdagen mede bestemd
voor d'e familie-réunie. Ik herinner
mij uit mijn kinderjaren, dat mijn
ouders de dag vóór Kerstmis met
ons op reis gingen, want de feest
dagen werden steeds bij mijn groot
ouders doorgebracht. En-wij-^mijn
.broers-en ik - vonden het iets van
zelfsprekends, dat we gedurende de
Kerstdagen niet thuis waren, maar
hij. oma en opa. Afgezien nog van
het -feit, dat wij de reis en het lo
geren bij onze grootouders dubbel
prettig vonden, want we woonden
indertijd in Haarlem en de reis ging
naar Apeldoorn en dat was ïn die
dagen een kwestie van rond drie
uur. Ten tweede werden wij gedu
rende die twee dagen verschrikke
lijk verwend, zowel door oma als
door opa en Kerstmis zou voor ons
geen feest geweest zijn, als we niet
naar Oma en opa waren geweest.
Later, toen het grootouderUjki
huig leeg kwam door het kort naf
eikaar overlijden van de oudjes,
liepen wij nog één keer door de le
ge, kale vertrekken. Maar dit huisl
zei ons niets meer, omdat zij, diel
er de sfeer schiepen, niet meer m|
leven waren.
Ja, dat schéppen'van een gezellige!
sfeer, wat een levenskunst is dat!|
En hoe vaak is mij gebleken, tijdens!
mijn bezoeken aan diverse gezinnen,]
dat menige huismoeder die levens
kunst niet bezit. In hoe weinige|
huizen is het werkelijk gezellig!
Onlangs bezocht ik nog een jongl
vrouwtje, dat de last des levens!
niet meer aan kon. Haar man, met'
wie ze ruim vijf jaar getrouwd was
geweest, was er van door. Er wa
ren twee kinderen, drié en vier jaar
oud. Ze had een poging gedaan dit
Heven op abnormale wijze vaarwel-
Moeder komt niet dadelijk met pro
blemen aandragen - vader heeft
ook zijn eigen zorgen! - en de kin
deren zijn niet aan het drenzen. De
radio staat niet keihard aan en
moeder heeft zich vóór vader's
thuiskomst opgeknapt. Kijk, daar
hebt U nu een voorbeeld. Zo zijn ei-
natuurlijk nog meerdere kleinighe
den, die het leven kunnen veraan
genamen en verfraaien. Overigens,
elke huisvrouw, die een beetje be
grip heeft van haar taak, weet wel
een eigen, intieme sfeer te schep
pen in haar home.
En nu gaan we straks Kerstfeest
vieren. Maakt U er wat van? Of
houdt U niet van die bijkomstighe
den? Er zijn mensen, die principieel
geen kerstboom in huis willen heb
ben. Dat kan ik begrijpen. Maar
daarom mag er toch wel een versie
ring in huis zijn. Een kerstloper
met servetten, een paar kersttakje^.
Het zijn allemaal van die kleine
dingen, die zulke dagen een aparte
sfeer geven. U koopt, al bent U
b.v. principieel tegen elk uiterlijk
vertoon - b.v. kerstboom of stalle
tje - toch wél wat extra's voor de
Kerstdagen, zoals een extra stukje
vlees, een Kerstbrood of Kerst
krans. Denkt U er om, dat een al te
starre levenshouding vooral voor
Uw kinderen minder begrijpelijk is.
Gelukkig is er ook in dit opzicht de
laatste halve eeuw veel veranderd
en veel oeroud conservatisme is
verdwenen.
MJit yril natuurlijk niet zeggen.dat
ik behaalde tradities ook beschouw
als bqnjservaltisme. Integendeel.
Zo'n farhjlie-réunie zou ik nooit
walen afschaffen. Want wat mijn
vader en móéder eertijds deden,
willen Wij in de tqekomst eveneens.
Mijn oudste dochter, wilde dit jaar
mat; de Kerstdagen'' uit logeren
gaan met een vriendin. Maar ik
herinnerde haar aan de prettige
Kerstdagen bij oma en opdien na
gen uitftje zei ze: „Mam, ik blijf
toch maar liever thuis,-bij jullie".
Het/Vriëndinrietje gaat dit jaar' al-
laiSot op reis.
Hoewel we het beiden altijd erg
druk hebben, zorgen mijn man en
ik er elk jaar voor, dat we de dpg
vóór Kerstmis geheel vrij hebben.
Dan maken we - samen met de kin
deden - voorbereidingen voor het
Kerstfeest. Ieder heeft zijn eigen
aandeel. QË...SjtttCPk'id"aiq?erioeie rijn
ohze kinderen al ontgroeid en. aan
gezien wij hieraan- nooit bijzonder
-veel "gedaan- hebben,»"- verschuiven
wjj__hejjgfiven van_&eschenkep^altijd
naai;, de Kerstdagen. JHHfiieemt al
lemaal niét weg.-tlat wij vanaf de
prilste jeugd' onze kinderen reeds
de werkelijke betekenis van het
Kerstfe^jf—hebben-bijgebracht."
VÜMflP^Qt wordt in heel veel ge
zinnen wel eens over het hoofd ge
zien. De komst van Gods Zoon in
Bethlehem, voor ons, mensen met
gebreken en fouten. Voor wie het
Kerstfeest enkel een verlichte boom
is met een stukje banket en 's
avonds een bioscoopje «i^iUKt-
ijaWydie mist het allerbelangrijkste
en heeft waarschijnlijk geen begrip
van het feit, dat dit een feest is van
de christenheid.
Kerstmis is een dankfeest. Ieder
jaar weer. En daarin betuigen wij
onze grote erkentelijkheid voor de
komst van de Christus op deze we
reld. Want wat zou er van ons
mensen geworden zijn, als die
komst niet had plaats gevonden?
De innerlijke verdieping mag op
Kerstfeest niet uitblijven. Anders is
liet maar een oppervlakkig feest.
Lezeres, lezer, hoe U ook het
Kerstfeest viert, met of zonder
boom, met of zondier geschenken,
wij hopen, dat er een goede, pret
tige sfeer zal heerser in uw wo
ning en in Uw gezin. Opdat ook Uw
kinderen kunnen zeggen op latere
leeftijd: „Bij ons thuis was het met
de feestdagen toch altijd maar ge
zellig."
KerstnachtluisterStemgefluïster
In een donkere nacht
'n Kindje schreide'n Moeder
[bereidde,
Een bedje arm, maar zacht,
Engelen zingen Herders gingen,
Juichend ih de stal
Lovend, dankend tot het kindje,
Dat eens Koning wezen zal.
Daar was Vrede in die stalle
Geen weelde en geen kleurenpracht,
Er was geen bed met gouden franjes
Er was geen licht haast ih die nacht,
Er was alleen een strooien bedde,
Zoals der armste heeft alleen
Zo need'rig is de Vorst geboren,
Zo need'rig vindt men er niét één.
Hoe heerlijk 'klonk het „Vrede op
[Aarde",
Hoe loofden d'Englen, God den Heer
Waar is die Vrede nu gebleven.
Waar zijn die tijden van weleer,
Er is geen tijd voor 't echte
[Kerstfeest,
Er is geen tijd voor een gebed,
De kribbe met de kleine Koning,
Wordt harteloos op zij gezet.
't Is slechts een wedstrijd op deez'
[Aarde,
Wie 't sterkste wapen vinden zal,
Ze praten gretig over vrede,
Doch wapenen kletteren overal,
Hoe zal de mens hiér vrede
[brengen.
De mens, een wreedaard 't aller
ïtijd,
Ach dat de mens zichzelf eens
[vinde,
En wapene voor de Eeuwigheid.
Laat maar rusten die atomen,
Die raketten overal,
Laat maar rollen die geweren,
Kom en ziet naar Bethlehem's stal,
Want wat daar ligt in die kribbe,
Ten aanschouwe van elk één,
Is beslist van groter waarde,
Dan alle grootheid om U heen
HEIN DUNK.
Mag ik U aden dan vanaf deze
piaats „gezegende Kerstdagen toe
wensen? Opdat wij allen het won
dere Kerstgebeuren in dankbaar
heid zullen herdenken.
Drijii Winti
Bethlehem werd van klein dorpje
de Koningsstad van Israël.
Bethleheip, een onaanzienlijk
dorpje in Judéa, ongeveer,
t(en kilometer van Jeruzalem
verwijderd, kreeg wereldver
maardheid doordat Christus
«laar geboren werd. En het w.s
geen toeval dat die geboorte
daar plaats had, want Bethle
hem was van ouds „de stad van
Ihtvid".
Een mijlpaal ïn de geschiedenis
van Israël is geweest de opkomst
van de dynastie van David. Vóór
die tijd was Israël niet meer dan
een conglomeraat van stammen. Po
litiek was er geen eenheid. Nadat
de giote leiders, Mozes en Jozua
overleden waren, was het een kolos
met voeten van ijzer en leem. Meer
malen waren de Joden niet meer
schattingbetalende satellieten van de
Palestijnse koningen. Werd de on
derdrukking te zwaar, dan traden
de „richters" op, die zich meestal
onderscheidden door moedige krijgs
daden en daarna nog als leidende
figuren beperkt gezag uitoefenden.
Het centrale heiligdom was de
zogenaamde „Ark des Verbonds" in
het stadje Silo, waar de officiële
priesters de diepst van Jahweh
waarnamen. Maar daarnaast waren
er nog tal van plaatselijke heilig
dommen en slopen allerlei ketterij-
Kanaalstraat 9 Telefoon 668
Voor inleg en terugbetaling van gelden zal de
Nutsspaarbank GESLOTEN zijn
