Weekblad voor Waddinxveen
0-
1/hocdtc de Vrouw
dt Sptiad van de week
Een populaire Vorstin
Kris-Kras
No 515
Vrijdag 29 April 1955
10e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Nederland staat deze week in het
teken van de feestvreugde. En dat
is niet te verwonderen, want het
offlidiële bezoek van Z.M. .Koning
Gustaaf Adolf VI en Zijn gemalin,
Koningin Louise ïs deze week on
getwijfeld de belangrijkste binnen
landse gebeurtenis. Voeg hierbij
nog als slotstuk morgen, Zaterdag,
de verjaardag van onze geliefde en
geëerbiedigde Koningin, dan is er
deze week werkelijk alle reden tot
vreugde.
We zullen in deze kolommen geen
beschrijving geven van het verloop
van dit bezoek. U hebt dit al door
de radio in diverse reportages kun
nen vernemen. Misschien was één
der hoogtepunten wel het bezoek
aan Zeeland, het door de waters
nood getroffen deel, dat ook zoveel
daadwerkelijke hulp van Zweden
heeft ontvangen.
En als we ons realiseren, dat het
Zweden was, dat ons in de benard-
ste laatste weken van de wereldoor
log wittebrood en boter zond, dan
vertolken Wij onze dankbaarheid
voor deze hulp, door de vlaggen ui't
luide toegejuichdj.
Als dit blad! verschijnt, is het Ko
ninklijke Paar reeds weer op de te
rugreis naar Zweden. Wij zijn er
echter van overtuigd, dat dit korte
bezoek een goede indruk zal hebben
gehad op het Zweedse Koningspaar.
Koning Gustaaf en Koningin Loui
se zullen begrepen hebben, dat het
Nederlandse volk de goede gaven
van nu ruim tien jaar geleden, niet
vergeten hebben. En ook dat Zwe
den een bizonder warm plekje heeft
gekregen in ons aller hart.
Morgen verjaart onze Landsvors-
tinne. Ook dit is voor land en volk
een belangrijke dag. Bestand aan
vankelijk het gevaar, dat door de 5e
Mei bevrijdingsdag de Konin
ginnedag min of meer in de ver
drukking zou geraken, omdat beide
data zo dicht bij elkaar liggen, dit
jaar zal blijken, dat we de belang
rijkheid van Koninginnedag niet
onderschatten. Gelukkig worden er
vrijwel overal in het land feesten
georganiseerd en d!e meeste bedrij
ven zullen deze dag hun poorten
gesloten houden, zodat de massa
De 30ste April viert onze Koningin Juliana haar zes en veer
tigste verjaardag. Zij is een der populairste vorstinnen van de
wereldj, een onvermoeibare werkster voor vrijheid, recht en vre
de, die hard werkt en niet schroomt haar opvattingen en idealen
via radio, film en pers aan alle volkeren van de wereld bekend
te maken. Haar vriendelijkheid en openhartigheid hebben haar
in vele landen bemind gemaakt en wel niet het minst bij haar
eigen volk, dat trots op haar is en hoopt, dat zij nog vele jaren
in vrede en voorspoed moge blijven.
te steken en dit Koninklijke Paar te
tonen, dat wij blijde zijn met dit
bezoek aan ons land.
Overigens, het Nederlandse volk
weet dergelijke hoge bezoeken te
waarderen. Overal, waar het popu
laire vorstenpaar zich vertoonde,
stonden de mensen en werden Ko
ning Gustaaf en Koningin Louise
kan meedoen.
Intussen zijn we dankbaar, dat
onze Koningin deze 46e verjaardag
in volle gezondheid met de Prins en
de Prinsessen mag vferen. Het 'is
een voorrecht, dat de leden van ons
Vorstenhuis kerngezond zijn. Boven
dien is de werkkracht van Konin
gin Juliana bijna spreekwoordelijk
geworden. Waar Zij in haar belang
rijke taak bovendien nog in belang
rijke mate terzijde wordt gestaan
door Prins Bernhard, kunnen wij
spreken van een harmonische sa
menbundeling van alle krachten.
Dit op deze dag te bedenken, is
eveneens de moeite waard.
Wij wensen van deze plaats onze
geëerbiedigde en geliefde Koningin
van ganser harte geluk met Haar
verjaardag en hopen, dat zij met
Haar gezin nog lang gespaard zal
mogen worden voor land en volk.
Oranje Boven Leve de Koningin!
Volgende week Donderdag hopen
we de tiende verjaardag van de be
vrijding van ons land en ons volk
te gedenken. Ook deze dag zal staan
in het teken der feestvreugde. 'Hoe
wel deze vreugde getemperd is door
het feit, dat de bevrijding van ons
land zoveel offers aan mensenlevens
heeft gekast Daarom zullen we
ook aan de vooravond van de be
vrijding hen op stijlvolle wijze ge
denken, die hun leven gaven voor
de herrijzenis van Nederland.
Te Amsterdam hield de Stichting
1940-'45 een buitengewone hoofdbe
stuursvergadering buitengewoon,
omdat men 10 jaar lang tot zegen
der nabestaanden van hen die in de
verzetsbeweging vielen werkzaam
heeft mogen zijn buitengewoon
ook, omdat Z.K.H. Prins Bernhard
er het woord voerde, evenals Minis
ter Thiel buitengewoon ook, om
dat de bijeenkomst werd bijge
woond door een groot aantal ande
re autoriteiten, w.o. minister Alge-
ra.
In zijn grote herdenkingsrede
bracht de voorzitter der Stichting,
de heer J- Smallenbroek, de rege
ring dank voor de tot stand, ge
brachte wettelijke regelingen.
De Prins hield een indrukwek
kende rede, waarin hij er op wees,
dat zo de realiteit van de na-oorlog-
se jaren hier en daar een gevoel
van teleurstelling mocht hebben ge
bracht, zulks zeker niet gold voor
het werk dat de Stichting 1940-'45
deed. Spreekt men in Nederland
van „de Stichting", dan bedoelt men
de Stichting 1940-'45, aldus Zijne
Koninklijke Hoogheid.
Bekend is, dat „de Stichting" in
de komende jaren geen beroep meer
behoeft te doen op de offerzin van
ons volk mits, en dit knope men
goed in het oor de opbrengst van
de laatste collecte 5 millioen zal
zijn en de tegenwoordige contribu
anten de Stichting trouw blijven.
Men denke dus vooral niet, dat de
Stichting geen geld meer nodig
heeft. Wij zouden haast zeggen in
tegendeel en doe mee, die laatste
ronde tot een succes te doen wor
den
DANKBAAR GEDENKEN
Bij het schrijven van dit Kris-
Krasje heb ik heel dikwijls mijn ge
dachten terug laten gaan naar het
geen onis volk nu tien jaar gele
den overkwam. Het lijkt wel bij het
drukke werk van elke dag of het
veel langer geleden is. En toch is
het maar tien jaar en enkele maan
den dat ons volk zeer bange dagen
meemaakte. Tegen de macht van de
satanische bezetter verzetten zich
velen en moesten heel velen hun
verzet met de dood bekopen
Het deed anderen ni'et afschrik
ken, al dacht de bezetter een voor
beeld te stellen door het martelen
en fusileren van de verzetsstrijders.
Nieuwe helden namen het werk
over en hoe moeilijk het ook was
en- in welk gevaar zij ook verkeer
den en wat de bezetter ook deed,
het verzet werd met de dag groter.
Totdat de dag der bevrijding kwam.
Was het wonder, dat een uitbundige
vreugde zich meester maakte van
het verhongerde en gesarde Neder
landse volk, dat zich in de strijd
om de vrijheid toch niet verslagen
voelde?
En nu gaan wij ons opmaken om
het tienjarig bevrijdingsfeest te
herdenken. Prachtige programma's
zijn samengesteld en elke groep van
de bevolking vindt iets van haar ga
ding in de programma's. Natuurlijk
't Is feest i'n 't land, in alle steden,
In ieder dorp is men verheugd:
De Koningin verjaart! Ja, heden
Is overal plezier en vreugd!
Hoe dankbaar zijn we en tevreden,
Dat God Haar voor ons heeft bewaard
Nu weer een jaar is heengegleden,
Waarin Zij voor ons bleef gespaard.
Een jaar, waarin we vred!ig leefden,
Met zorg, maar ook met zonneschijn;
Waar 't elders in de wereld beefde,
Konden wij hier voorspoedig zijn.
En daarom jub'len thans de klokken
Met bronzen stem hun btijdje lied,
Waar ieder is bij 't feest betrokken,
Daar kent men kommer noch verdriet.
Nooit zal d'Oranjeglans verbleken,
Wij zijn eendrachtig, één van zin;
Dat ieder nu de vlag uitsteke
Voor Neêrland's -dierbare Vorstin.
Wat ook ons volk vermocht te scheidien,
Wat ook door tweedracht werd verscheurd,
't Oranje feest deed ons verblijden
En heeft ons immer opgebeurd.
Mocht elk van ons deez' heilbeê bidden:
„Geen hinderpaal zij op Uw pad
Leef lang, Vorstin, nog in ons midden,
Voor Neêrland, Vader, schenk ons dat.
Wat ook gebeuren mocht in 't leven
Van Neêrlands koningshuis en volk;
Wil Haar en ons Uw zegen geven,
Weer van ons ied,'re duist're wolk.
Laat steeds Uw heilzon ons beschijnen,
Die binde ons met een hechte band;
Dat nooit d'Oranjeboom verkwijne:
Behoudt Haar, Heer, voor 't Vaderland!
MAARTJE ZELDENRIJK.
MOGEN we feest vieren, ook al
omdat we deze massale feestviering
kunnen bezien als een volksuiting,
die getuigt van de vredeswil. Maar
dat feestvieren is niet het dankbaar
gedenken waar ik op wijzen wil.
Dat dankbaar gedenken doen we
aan de vooravond van de 5e Mei.
Dan gedenken we onze doden die
gevallen zijn in de strijd om de
vrijheid van land en volk. Dan ge
denken we dankbaar hun werk, hun
verzetswerk, dat het vieren van de
bevrijding mogelijk maakt. Jan
Campert riep in zijn cel ons daar
toe reeds op en zei:
„Gedenkt, die deze woorden leest,
mijn makkers in de nood
en, die hen nastaan 't allermeest
in hunne rampspoed groot,
zoals ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk".
Dan pas wordt het dankbaar ge
denkenen brengt uw offer aan
d,p inzameling van de stichting
1940-1945.
Kris-Kras.
MIJN DOCHTER HEEFT
VERKERING.
Historisch is de geschiedenis van
Hedwig Mahler, de bekende Duitse
schrijfster, toen zij op 17-jarige leef
tijd kennis maakte met haar toekom
stige echtgenoot, Carl Courths, een
genaturaliseerde Duitser, Fransman
van geboorte, uitgeweken verarmde
adel. Vader Mahler, die beroepsmi
litair was, kreeg de lucht van haar
liaison en verweet haar, op de be
kende Pruisische militaire wijze, dat
ze nog maar een „snotneus" was en
amper van toeten of blazen wist.
Waarop de 17-jarige Hed/wig snedig
antwoordde „En hoe oud was ma
ma, toen U haar leerde kennen, Pa
pa
Het is niet bekend, welk ant
woord de onpaedlagogische vader
haar dochter heeft gegeven, maar
wel weet men, dat Hedwig's moeder
reeds op 16-jarige leeftijd met vader
Mahler „verkeerde" en op 17-jarige
leeftijd huwde.
Wij willen hiermee maar zeggen,
dat we niet te hard van stapel moe
ten lopen, als onze dochter en
dat geldt natuurlijk in mindere ma
te ook voor onze zoon op al te
jeugdige leeftijd verliefd wordt.
Aanleiding tot een en ander was
een brief van een vrij jeugdige moe
der, Mevr. G. uit Assendelft, die
mij een dergelijke kwestie voorlegt.
Zij schrijft in dit epistel o.m. „Zelf
ben ik op 18-jarige leeftijd ge
trouwd. Mijn man en ik kenden el
kaar al van de schoolbanken af en
we beschouwden het als vanzelf
sprekend, dat we met elkander gin
gen. Een jaar na mijn huwelijk
werd onze dochter geboren en deze
is thans 16 jaar. Aangezien ze flink
uit de kluiten gewassen is, geeft men
haar graag 18 of 19 jaar. Zelf voel
ik me ook nog jong ik ben pas
35 geworden en ik kan me maar
niet met het denkbeeld verzoenen,
dat mijn dpchter over één of twee
jaar ook gaat trouwen, want een
dezer dagen zijn mijn man en ik er
achter gekomen, dat ze zo'n beetje
scharrelt met de zoon
van een winkelier uit Keen na
burige gemeente. Wij hebben haar
hierover onderhanden genomen,
maar het heeft weinig effect gesor
teerd. Ze zegt, dat ze van hem houdt
en dat ze met hem wil trouwen.
Wat raadt U ons nu aan De ver
kering verbieden Het meisje is na
melijk nog op de ULO-schoöl. Of
toestaan
Ik vond het belangrijk genoeg om
aan dit probleem eens een artikeltje
te wijden want ik weet uit ervaring
dat meerdere ouders tot de conclu-
