Weekblad voor Waddinxveen
VtaRT^
ffl
IfU&cUc de Vrouw
De Spiegel van de week
Aris-üras
ïSïiïii
Plak mee
Nutsspaarbank te
Waddinxveen
No. 532
Vrijdag^263Augustus"1955
llejfjaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
De mijnstreek heeft de laatste da- vlug te herstellen en liet de bomen
gen en de laatste weken wel bijzon,
der de aandacht getrokken. De laat
ste weken tengevolge van de be
richten, die min oi meer gealar
meerd waren, daar er melding in
werd gemaakt van bovengrondse
verzakkingen, die de muren van
kortgeleden gebouwde huizen deden
scheuren. De mijn scheen hier en
daar zo dicht aan de oppervlakte van
de aarde te komen, dat men meer
malen de explosies, die ondergronds
werden geforceerd, kon waarnemen.
De laatste dagen gold de belangstel
ling van geheel ons land echter de
drie mijnwerkers, die Donderdag
avond van de vorige week bij een
grondverschuiving in de Willem So-
phiemijn, in letterlijke zin onder
Spekholzerheide, van de buitenwe
reld werden afgesloten. Het was een
groot geluk, dat de telefonische ver
binding met de uitgestotenen intact
bleef dat men hen van voedsel
en medicamenten en zelfs van droge
kleren, dekens, luchtbedden en
kaarten kon voorzien, waardoor het
verblijf in d(le stikdonkere ruimte
zo niet veraangenaamd, dan toch
draaglijker werd gemaakt. Toch
moest het tot Maandagmiddag du
ren, voor de „gevangenen" konden
worden bevrijd. Hier past zeker een
woord van hulde voor de kranige
en krachtige wijze waarop dit red
dingswerk van twee kanten werd.
aangepakt.
Wie zich even indenkt, hoe de
drie kompels het daar éiep in de
grond hebben gehad, terwijl wij
ons in het kostelijkste zomerweer
mochten verheugen, zal zich kunnen
voorstellen, met welk een grote
vreugde deze mensen de vrijheid
begroetten. Die tegenstelling was
ook wel erg groot, maar tot vreug
de van geheel onS land werden de
gevangenen .Maandagmiddag vroe
ger dan werd verwacht, ongedeerd
te voorschijn gehaald.
De vrijheid
Aan onze destijds zo moeizaam
veDoverde vrijheid werd de afgelo
pen week in zonderheid Nijmegen
herinnerd, dat in het brandpunt
der belangstelling kwam te staan
door het bezoek, dat de Engelse
generaal Montgomery er bracht.
Hij werd in een plechtige raadszit
ting ontvangen. Voorts bracht de
generaal o.m. een bezoek aan Gra
ve, Malden, Groesbeek, en aan Arn
hem en Oosterbeek, waar op de ere
begraafplaats tal van gesneuvelden
van de Eerste Britse Landingsdivisïe
rusten.
Wij kennen allen het bijzondere
feestnummerhet vrijlaten van
een aantal ballonnetjes, dat tegen
woordig haast !bij elk kinderfeest
voorkomtde ballonoplating. Als
regel wordlen die^ ballons voorzien
van een kaartje met de naam van
het afzendertje in vrijheid gesteld.
Wiens ballon dan het verst komt,
krijgt een prijs. Zulk een wedstrijd
werd 20 Juli jl. te Meerveldhoven,
onder Eindhoven gehouden en de
zer dagen kwam er bericht uit
Ravenna, Ohpp, Verenigde Staten,
dat daar zulk een ballon was te
ruggevonden. Voigens het K.N.M.I.
te De Bilt was het heel goed moge
lijk, dat deze ballon de reis van
8000 kilometer had gemaakt, door
dien het op grote hoogte in pen
Oost-West-luehtstroom was geraakt
en zo over de Oceaan was gedre
ven.
Met export heeft een dergelijk
opvallend verschijnsel niet te ma
ken. Het ballonnetje kon „zo maar''
naar Amerika en had het door de
Amerikaanse consul gemerkte cer
tificatie-facturen niets te maken.
Ter bevordering van de internatio
nale handel is echter besloten, dat
handelaren, die goederen verkopen
aan Amerikaanse importeurs derge
lijke facturen niet meer behoeven
in te dienen. Die facturen behoeven
althans met ingang van 1 October
niet meer te worden gewaarmerkt.
De Spoorwegen deden eveneens
weer van zich spreken. Het lijkt
niet zo heel erg belangrijk 05 een
bewaakte overweg te Schiedam
werden de bomen geopend, toen er
nog een tweede trein naderde. De
overwegwachter trachtte zijn fout
neer boven op een auto, waardoor
deze licht werd beschadigd. Geluk
kig was de machinist van de nade
rende trein in staat tijdig te rem
men» zodat verdere ongelukken
werden voorkomen. Het veilig ver
keer op de „gewone weg" hebben
wij gezien de lange lijst onge
lukken niet meer ih de hand.
Dat wordt tegenwoordig ook door
autoriteiten toegegeven. De vraag
mag worden gesteld, of dit zo lang
zamerhand bij de Spoorwegen ook
het geval zal zijn.
OPPASSEN.
Het is met de schrijverij eigenlijk
een rare vertoning. Je schrijft om
het lezend publiek een enigszins
aangename ontspanning te verschaf
fen en ook wel om bepaalde dingen
eens in het zonnetje te zetten. Daar
bij moet de schrijver altijd oppassen
niét beledigend te worden of er
voor zorg dragen dat bepaalde in
stanties het geschrevene zich niet
aantrekken, zodat er geen deining
kan ontstaan. En toch kan het ge
beuren, dat iemand die schrijft zijn
hart moet luchten.
Ik kan mij nog goed herinneren,
dat in het dorp waar ik vroeger
woonde, een streekblad verscheen,
waarin eens een stukje stond over
de toestand der straten en waarbij
werd aangedrongen hierin verande
ring te brengen. Nou, de poppetjes
dansten diezelfde avond nog. Een
autoriteit van de gemeente, die uit
eindelijk verantwoord was voor de
straten kon men in gezelschap van
enig technisch personeel de straten-
val-met-kuilen-en-bulten door zien
rennen. De andere dag werd in het
streekblad! een verklaring opgeno
men, waarin vermeld werd dat na
gehouden controle er geen aanlei
ding bestond de straten opnieuw te
bestraten. Toen was de boot aan
Het dorpsvolk stond op baar ach
terste benen en stuurde enige dagen
later een papier met wel driehon
derd handtekeningen naar het raad
huis met de woorden „Wij eisen
goede straten".
Afijn, het is een heel rumoer ge
worden en uiteindelijk is de ge
meente gezwïaht en heeft alle stra
ten een nieuw aanzien gegeven.
Maar achter de schennen was het
nog niet uit. De schrijver van het
stukje kreeg een reprimande van
gemeentewege en verbood hem in
zijn stukjes verdere aanvallen te
doen op het beleid van de gemeen
te.
Tenslotte werd de gemeente-auto
riteit, die voor de straten had te
zorgen, dusdanig in het nauw ge
bracht en moeilijk gemaakt, dat hij
ontslag nam en het dorp verliet.
En dan te weten, dat dit alles de
schuld was van de schrijver van
het stukje, die, indien hij alles had
kunnen voorzien, zijn pen voor een
ander onderwerp had gebruikt.
Ja, schrijven is wel mooi, maar je
moet altijd oppassen. En dat heeft
menigeen al ondervonden
KRIS-KRAS
H.K.H. PRINSES W1LHELMINA
verjaart 31 Augustus a.s.
Teruggetrokken iö stilie beslotenheid van het paleis Het
Loo, hoopt Woensdag a.s. de Moeder des Lands, prinses
Wilhelmina, haar vijf en zeventigste verjaardag te geden
ken Van deze driekwart eeuw heeft 'zij vijftig jaar haar
volk, dat haar zo dierbaar is, geleid en vaak in kommervolle
omstandigheden. Thans geniet zij van de rust en de stilte,
die wij haar van harte gunnen.
Dat het haar gegeven moge zijn nog vele jaren temidden
van haar volk te mogen vertoeven, is onze innigste wens.
Officiële Mededelingen
ONTHEFFING WINKELSLUITING.
In verband met een te organise
ren lichtweek aan de Dorpstraat
hebben Burgemeester en Wethou
ders besloten ontheffing te verlenen
van winkelsluiting in het tijdvak van
2 tot en met 10 Sepember 1955 in
dier voege, dat de winkels in de ge
hele gemeente tot 211 uur geopend
mogen zijn
Waddinxveen, 23, Augustus 1953.
Burgemeester en Wethouders van
Waddinxveen,
A. WARN AAR Jz.
De Secretaris,
H. JENNé.
AFSLUITING DORPSTRAAT.
Burgemeester en Wethouders van
Waddinxveen brengen ter algemene
kennis, dat de Dorpstraat (zuidzijde)
van 5 September t.m. 24 September
1955, (of zoveel korter als mogelijk
is) in verband met uit *e voeren
werken voor alle verkeer zal zijn af
gesloten.
Waddinxveen, 23 Augustus 1953.
Burgemeester en Wethouders van
Waddinxveen,
A. WARNAAR Jz.
De Secretaris,
H JENNé
Van vandaag tot 10 September,
een ruim drie-weekse termijn,
Zullen er speciale zegels
in ons land verkrijgbaar zijn.
Het zijn zéér bijzond're zegels,
aan een prachtig doel gewijd,
Omdat élke zegelplakker
daar de kanker mee bestrijdt.
Zeg nu niet: ik doe niet méé hoor,
want ik schrijf zo zelden maar,
't Zou een druppel in de zee zijn,
'k schrijf maar twee, drie keer per
jaar.
Hoofdzaak is, dat ieder mee doet
in ons héle koninkrijk;
d' Eén koopt er een half dozijntje,
d' ander duizend tegelijk.
Hoofdzaak is, dat ieder we te:
als ik van die zegels koop
Wordt misschien een lot bezegeld,
krijgt een mede-mens weer hoop.
Hoofdzaak is, dat ieder wete:
ik draag ook mijn aandeel bij,
Want ik ben ook aandeelhouder
van de mensen maatschappij.
CLINGE DOORENBOS.
ECONOMISCH HUISHOUDEN
EEN LEVENSKUNST.
Waar een wil is is een weg.
De correspondentie, die ik zo we
kelijks krijg naar aanleiding van
mijn wekelijkse artikeltjes, bevat
ook wel eens een boze brief. En dat
vind! ik helemaal niet erg. Als het
iedere week brieven waren met
Beste mevrouw Werth, ik was hel
met Uw laatste artikel roerend eens,
dan zou al dat geschrijf me op de
duur stierlijk vervelen, want critiek
is nodig als het zout in het eten en
zender critiek zou het werkelijk een
vervelende boel in de wereld wor
den. Waarmee ik natuurlijk niet
wil zeggen, dat alle critiek nuttig,
opbouwend is.
Sedert een paar weken ligt er
zo'n boze brief op mijn bureau. Ik
noem ditmaal eens geen naam en
ook geen plaatsnaam. De schrijfster,
laten we zeggen mevrouw X.,
heeft een gezin met vier kinderen:
een jongen van 6, een tweeling van
9 en een kind van 10 allemaal
meisjes. Zij woont met haar gezin
in een klein dorp in de buurt van
Dordrecht en haar man heeft vast
werk op een fabriek. Het weekloon
bedraagt ,Jsohoon'' 71,32. Daarbij
komt dan nog de kinderbijslag, ter
wijl haar man in de avonduren soms
nog wel eens een extraatje verdient.
Huur 32,per maand.
Nu heeft mevr. X. bij haar brief
een heel lijstje gevoegd van haar
huishoudelijke en andere uitgaven.
Aan de hand van dit lijstje houdt
zij gemiddeld 1,50per week over.
„Straks", zo schrijft zij mij, „als de
nieüwe huurverhoging er door is,
zullen we 33,60 per maand moe
ten betalen, en dan houden we pre
cies nul-komma-nul over. Wilt u
mij dan eens voorrekenen, waarvan
wij moeten sparen om een week
met vacantie te gaan
U begrijpt nu wel, waar de schoen
wringt. Deze lezeres is boos op mij,
omdat ik in een van mijn artikel
tjes o.m. geschreven heb, dat in de
tegenwoordige tijd nagenoeg iedere
arbeider met zijn gezin een week
in pension kan gaan, als hij wil. En
natuurlijk als zij wil. Mevrouw
X is van mening, dat je van een
weekloon van ,<ia. ƒ71,50 beslist
niet kunt sparen. Dat loon is vol
gens haar te laag.
In het bestek van dit artikel ga
ik niet het lijstje van noodzakelijke
uitgaven becritiseren en evenmin
voorrekenen, wat er eventueel op
bezuinigd kan worden. Omdat ik
vrees, dat het weinig resultaat zal
hebben. Hier staat echter tegen
over, dat ih gezinnen ken, waarvan
de vader een geringer weekloon
heeft, en alwaar moeder de vrouw
desondanks kans ziet gedurende 51
weken zoveel opzij te leggen, dat
die 52e week benut kan worden
voor een ongedwongen, zorgeloze va
cantie. Want als U het mij vraagt
dan vind ik een weekloon van
ƒ71,32 in een gemeente 3e loonklas-
se nog zo gek niet. Ik wil hiermee
helemaal niet zeggen, dat je er, wat
men in de volksmond noemt »hok-
kesprongen" van kunt maken. In
tegendeel. Er zijn tal van arbeiders,
die veel meer verdienen. Ik weet
b.v. in het centrum van het land
een groot bouwwerk, alwaar de
nachtwaker met 120 gulden in de
week schoon naar huis gaat. En we
zullen het er allemaal wel over
eens zijn, dat het werk, dat een
nachtwaker doet, nu niet bepaald
behoort tot de categorie zware ar
beid. Of dit loon wit dan wel zwart
is, kan ik niet beoordelen. Maar
„grijs" fe het in ieder geval
Doch terzake. Wat wil ik nu
eigenlijk met dit artikeltje zeggen?
Ronduit dit: er zijn gezinnen, waar
de man wekelijks met honderd gul
gen thuis komt, en waar men Don
derdags of Vrijdags al moet gaan
„poffen",, als er wat gekocht moet
worden. Daar staan tegenover ge
zinnen, waar men met precies zes
tientjes moet rondkomen, en waar
van men desondanks kan overspa
ren. Ik ken een gezin zonder kin
deren (dus ook geen kinderbijslag),
waarvan de man een functie heeft
bij de provincie en met nog geen 50
gulden in de week thuis komt. Die
man moet bovendien iedere dag 2!2
kilometer heen en 22 kilometer te
rug fietsen naar en van zijn werk.
Toch heeft de vrouw kans gezien
om in één jaar tijds het bedrag bij
elkaar te sparen, wat nodig is om
een bromfiets contant te kopen en
derhalve gaat men dit jaar niet
met vacantie. De bromfiets is be
langrijker, want dan hoeft de man
niet iedere dag die 44 km hoe
vaak in ons land met zijn grillige
klimaat in weer en wind te
trappen.
Economisch huishouden is een
grote kunst en op gevaar af, dat
ik opnieuw boze brieven krijg van
beledigde huismoeders helaas
verstaan maar betrekkelijk weinig
huisvrouwen deze kunst. Dit kan,
ten dele, aangeleerd worden, maar
het is grotendeels feeling. Het moet
Kanaalstraat 9 Telefoon 0
