Weekblad voor Waddinxveen
Moede* de Vrouw
De Spieyel van de week
jüris-Üras
>lIlJOJ£IVSX.fI.INT:L>SS-
Nutsspaarbank te
Waddinxveen
No. 537
Vrijdag|30 Septembergl955
lie Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
De belangstelling voor het ver
keer beweegt zich de laatste tijd in
stijgende lijn. Meer en meer komt
ons volk tot de overtuiging, dat het
zó niet langer êaat dat er op een
of andere manier krachtig moet
worden, ingegrepen om de steeds
langer wordende lijst van slachtof
fers van dit verkeer aanzienlijk te
doen inkrimpen. In artikelen geven
de redacteuren hun zienswijze en
talloos zijn de ingezonden stukken
en de goede raadgevingen, die de
lezers ten beste geven.
Geen wonder, dat bij dit zoeken
naar verbetering er een kreet van
verontwaardiging opsteeg, toen be
kend werd, dat in Den Haag een
dronken autobestuurder, die, naar
eigen getuigenis 10 glazen cognac
en vijf glazen bier had gedronken,
in een gestolen wagen op een dich
te menigte inreed, waardoor twee
vrouwen op slag werden gedood en
niet minder dan negentien mensen
werden gewond. Tegen het optreden
van zulke onverlaten helpen geen
maatregelen van veilig verkeer. Te
gen dergelijke ja, laten we het
woord gebruikenschoften kan
de gemeenschap zich alleen maar
beschermen, door ze voor hun leven
op te sluiten. Als men echter na
gaat, welke de strafmaat voor de
22-jarige is, di'e zoveel leed veroor
zaakte, dan komt men tot de ont
dekking, dlat in onze strafwet op
dergelijke dingen niet of nauwelijks
is gerekend. Een straf van negen
jaar en drie maanden is naar onze
mening veel te gering, te meer, daar
in dit geval voor de verschillende
misdaden nog de straffen bij elkaar
moeten worden geteld. Helaas kun
nen tegen dergelijke misdadigers
vooraf heel moeilijk maatregelen
worden genomen. Men zou er oen
les uit kunnen putten, altijd en
overal op zijn hoede te zijn, daar
voor iedere weggebruiker altijd en
overal gevaar kan dreigen en mis
schien zouden de autoriteiten er de
les uit kunnen putten, dat meer
dan tot dusver de hand zou moeten
worden gehouden aan de regelbij
snelverkeer geen alcohol, door de
straatagenten in de grote steden
opdracht te geven, elke automobi
list, die uit een café komt, op alco
holgebruik te controleren en hem te
verbaliseren, vóór er ongelukken
zijn gebeurd. Het komt nog veel te
veel voor, dat dronken autobe
stuurders worden aangeitrof f en
als het te krat is. In de Jordaan te
Amsterdam had de politie het ge
luk, een auto tot stoppen te dwingen
waarin een dronken chauffeur zat.
Zij schoot op de banden van deze
auto. Voorts reed te Muiden een
dronken "bromfietser tegen een per
sonenauto, waardoor deze in de
gracht terecht kwam. Gelukkig kon
de bestuurder zich redden en kreeg
de dronken man een dubbele been
breuk. ,Dit aües vraagt, neen
schreeuwt om krachtiger maatrege
len ter voorkoming van deze onge
lukken, waarvan goede en onschul
dige weggebruikers veelal het slacht
ffer worden.
Van het snelverkeer op de weg,
naar het snelverkeer op de rails.
Bekend is, dat Zondag 2 October
de winter-dienstregeling ingaat. De
voor de komende wintermaanden
geldende reisgids betekent een
nieuwe stap nader tot de verwe
zenlijking van het beginsel: op ieder
uur van ieder station naar een an
der station".
Van een uitbreiding der uur
diensten profiteren ditmaal vooral
de belangrijkste steden in het oos
ten des lands. De president-direc
teur der Spoorwegen, de heer F. Q.
den Hollander was Maandag te
Delft, waar hem met vier andere
vooraanstaande Nederlanders het
ere-doctoraat van de Technische
Hogeschool werd verleend. Dit was
een onderdeel der feestelijkheden in
verband met de herdenking van
het gouden jubileum der Techni
sche Hogeschool, welke feestviering
groter luister werd bijgezet door de
aanwezigheid der Koningin.
Grote gebeurtenissen werpen hun
schaduwen vooruit. In verband met
het bezoek dat Hare Majesteit en
Z.K.H. Prins (Bernhard binnenkort
aan de West zullen brengen, werden
de crème caleche, waarmede haar
enige rijtoeren zuilen worden on
dernomen reeds verscheept. De
„Baarn" van de K.N.S.M. vervoert
tevens 11 paarden. De grote ge
beurtenissen der verkiezingen, vol
gend jaar hadden reeds ten gevol
ge, dat de K.N.P. de partij van de
heer Weiter, werd opgeheven en
samensmolt met de K.V.P., die twee
figuren die het vertrouwen der K.
N.P. genoten op een verkiesbare
plaats op haar lijst zal zetten. Een
en ander is een gevolg van het be
kende amandement der bisschoppen
in 1954 waarbij werd aanbevolen,
de eenheid en saamhorigheid der
Rooms Katholieken in het openbare
leven te herstellen.
229
REACTIE.
Wij zijn werkelijk geschrokken
toen we verleden week Vrijdagavond
in onze krant de reacties lazen naar
aanleiding van ons artikeltje over
het zwembad. Niet dat we bang
zijn uitgevallen, maar als zelfs de
gemeente-secretaris gaat schrijven
om enkele dingen recht te zetten,
dan vragen wij ons toch af of het
fiiet beter is enfiele problemen niet
hun de orde te stellen, ondanks ve-
ierlei verzoek. Dit hoekje is hele-
inaal niet de juiste plaats om aan
polemiek te gaan doen. Die hebben
we heel ergens anders gevoerd en
daarbij is wel gebleken, dat ons ar
tikeltje bepaalde punten bevatte,
die niet juist waren. Dat geven wij
heel openhartig toe. Misschien hat
djeze tkeer het iraadaiid waarmedé
de gemeente-secretaris huistoe ging
zich eens niet ergert aan het ge
schrijf van Kris-Kras. Toch wel
vreemd, dat hij altijd dit hoekje
leestAfijn, de reactie is gekomen
en er is vele dagen gesproken over
het zwembad en alles wat daarmee
verband houdt. Die reactie is oor
zaak geweest, dat wij een lang ge
sprek hebben gevoerd met een ze
ker iemand, die meende aan deze
reeks artikeltjes een einde te moe
ten maken. En of wij nu al opmerk
ten, dat, als er reactie kwam toch
wel wat aan de hand is, dat kan
hem niet overtuigen van het feit,
dat deze rubriek de wereld uit
moest. Want dat brengt onrust in
ons dorp, dat nog steeds zo liefelijk
en rustig aan de Gouwe ligt.
En dan moeten die onbenullige
stukejs zoalg de gemeente-secreta
ris het uitdrukt, die rust niet ko
men verstoren. Onze artikeltjes
mogen dan onbenullig zijn, ze kun
nen soms "et goed zijn om een prik
te geven. Want wie was de oorzaak
van de grote huishoudbeurs? Weet
U dat nog? Wie begon aan het jaar
lijks terugkerende vlieger-festijn
Zo zijn er nog meer dingen te
noemen. Maar genoeg hierover.
De reactie iieeft nog meer teweeg
gebracht. We hebben „los van alles"
getracht een oplossing te vinden
voor dleze rubriek. We zeiden ai,
niet beangst te zijn voor wat reac
tie, maar we leggen ons neer
tiet onderschrift van de redactie
onder het stuk van de gemeente
secretaris. Wat er verder gaat ge
beuren, weten we nog niet.
Natuurlijk is dit geen laf terug
trekken, maar het belang van de
krant gaat voor alles, al is het dan
een spreekbuis.
„Ergernis" moet en mag er niet
zijn .Maar waar is de man die dit
altijd kan voorkomen? Dat kan niet,
denkt U maar aan de slotenkwestie.
In ieder geval: wij van onze kant
zetten een dikke punt achter het
zwembad en achter dit artikeltje.
KtUS-KRAS
HET HUWELIJKE IN DEZE TIJD.
De moderne jeugd denkt er *e
licht over.
In het bekende boek van Manja
Beukman „Ik was de Bruid van
een Canadees", antwoordt de vrou
welijke hoofdpersoon op de vraag
van de bevrijder-soldaat uit Cana
da: „Will you marry me, „sweetie",
ogenblikkelijk „ja". Hoewel ze
diep in haar hart zeker weet, dat
ze niet van hem houdt. Wél, in het
boek trouwt ze op het laatste ogen
blik toch niet met haar Canadese
held, omdat ze precies nog zoveel
gezond verstand bezit om te besef
fen, dat ze met deze primitieve
spoorwegarbeider nooit gelukkig
zal worden. Maar in het werkelijke
leven volgt heel dikwijls op het
voorlopige „ja" het definitieve be
vestigend antwoord voor de ambte
naar van de burgerlijke stand, en
als daarna het gezonde inzicht komt,
dat het uiteindelijk toch een ver
gissing was, dan is het te laat, want
scheiden gaat in ons land geluk
kig nog steeds niet zo gemakke
lijk als bijvoorbeeld in Amerika.
ik wil hiermee maar zeggen, dat
vele jonge paartje^, die elkander
„een blauwe Maandag" kennen, zich
onverhoeds in het huwelijk storten
en nadat de eerste roes geëindigd
is, geleidelijk aan tot de afschuwe
lijke ontdekking korhén, dat hun
huwelijk een grote vergissing was.
In mijn functie als ambtenares
van de reclassering, bezoek ik re
gelmatig half of heel ontspoorde
gezinnen. Doorgaans jonge mensen,
die een huwelijk „bègonnën" zijn,
zoals men in een betrekking gaat.
Behalve de omstandigheid, dat in
veel gevallen de verhoudingen tij
dens de verkering dusdanig nauw
werden, dat de gevolgen een huwe
lijk op korte termijn noodzaken
hierop kom ik straks nader terug
vraag ik me dikwijls af, of alleen
„het avontuur" het hoofdmotief
was van bepaalde jongelui, om zich
in :het huwelijk te werpen. Want
anders kan ik het niet noemen.
Want het grote aantal leegstaande
woningen, dat we vóór deze oorlog
in vrijwel alle plaatsen konden
aantreffen, moge toen één der mo
tieven geweest zijn om maar te
huwelijk een fiasco wordt? Wat
dan? Als man en vrouw in het ge
heel niet bij elkaar passen? U kunt
er van opaan, dat zulke gevallen
het dioorgaans niet getwengte kind
uiteindelijk de dupe wordt.
Laat ik eéiis een recent geval mo
gen vertellen. Een jong paar (vrouw
op 18-jarige leeftijd gehuwd, man
was 19 en moest toen nog in mili
taire dienst) was twee jaar gehuwd.
Er was een baby van l'/a jaar. Zo
om de andere dag vloog men elkaar
in de haren, want beiden waren aan
elkaar gewaagd. Tot de buren er ge
noeg van kregen en de politie er in
mengde. De man bootwerker
kiepte de politieman, di'e door de
vrouw was binnengelaten, vierkant
de deur uit, maar zat zelf een iur
later op het politiebureau wegens
zware mishandeling. De rechter vel
de een humaan vonnis, hoewel de po
litieman gedurende 6 weken geen
dienst heeft kunnen doen en maakte
er een halfvoorwaardelijke veroorde
ling van met onder-toezichtstelling
van het gezin. Ik werd tijdens de de
tentie van de man allesbehalve
vriendelijk door de vrouw ontvangen
en daarom bezocht ik ook de ouders
van het paar. Een stortvloed van
woorden van de moeder der gevan
gene. De schuld lag natuurlijk bij de
vrouw. Op de vraag van mijn kant,
waarom zij en haar man dan in een
huwelijk hadden toegestemd, moest
zij het antwoord schuldig blijven De
moeder van de vrouw gooide natuur
lijk alle schuld op de man. „Toen ik
hoorde, wat er gebeurd was", zei ze
(wijzende op de gevolgen van de ver
houding vóór hel huwelijk), „heb ik
haar met de haren naar het gemeen
tehuis gesleurd". En ik dacht bij me
zelf: Mens, wat een prachtige basis
voor je dochter, om een huwelijk te
beginnen. Doch deze moeder was er
zich beslist van bewust, dat ze onder
de gegeven omstandigheden het bes
te, wat voor de hand lag, gedaan
had. Ik vraag me af, wat er verder
van dit huwelijk moet terecht komen,
want het vrouwtje heeft bij hoog en
laag bezworen, dat haar man niet
meer in huis komt. Zij heeft trou
wens al voor een plaatsvervanger
gezorgd. Ik ben nu bezig om het 1 V«-
jarige kind uit de macht van deze
..moeder" te onttrekken. Aangezien
trouwen er zijn thans ternauwer
nood kamers te krijgen. Zelfs deze
rem verhindert niet, dat het aantal
ongelukkige huwelijken constant zij echter geen enkel (wettelijk) straf,
blijft .De gevolgen van een huwe- baar feit heeft gepleegd, zal dit nog
We kunnen nog altijd
geen zaak maar binnenlopen
om daar voor een gulden
geluk te gaan kopen
En dat is maar goed, want
dan zouden de rijken
met balen en vaten
geliik wel gaan strijken.
We kunnen het °°k niet
van anderen krijgen,
a] zijn er ook velen,
die 't hart daartoe neigen.
E11 al het geluk, dat
welwillende mensen,
ons op een verjaardag
wel tóe komen wensen,
en wel prettig stemmen,
ons innerlijk raken,
maar nooit zal het waarlijk
gelukkig ons maken.
En als wij 't geluk óók
al niet kunnen erven,
dan rest ons niet anders
dan 't zelf te verwerven.
Een middel daartoe is
in eenvoud te leven
en van onze gaven
aan and'ren te geven
daarnaast onze plichten
gestadig betrachten,
en 't goede in ieder
aanwezig te achten.
SCHEEPERS
een hele toer zijn. En nu zullen mis
schien heel wat moeders me in de
haren willen vliegen, omdat ik dit
kind van haar moeder wil weghalen,
misschien uitgaande van de gedach
te, dat het bind misschien nog de
band is tussen vader en moeder, doch
om te voorkomen dat het kind straks
opgevoed zal worden in een millieu,
dat van ieder gezond gezinsleven ge
speend is, zullen we trachten met
volledige medewerking van de be
voegde instanties voor dit kind
een net, behoorlijk gezin te vinden,
opdat van dit kind later iets goeds
terecht zal kunnen komen.
Het huwelijk en daarmede wil
ik deze week besluiten is iets
zeldzaams teers. Het is fijn ais kant
en teer als porselein. Maar de mo
derne jeugd, uitzonderingen daarge
laten, denkt er heden ten dage te
licht over. En dat is helaas niet al
leen de schuld vari de jeugd zelf.
In een volgend artikel hierover
meer. DORA WERTH.
dijksderaillement zijn verschillend.
Sommige partners, zowel man als
vrouw zoeken hun heil of troost in
de drank, misdaad, of men gaat
doodgemoedereerd uit elkander,
dikwijls ongeoorloofd^ verhoudin
gen met anderen ten gevolge heb
bende. Zijn er kinderen, dan kan
het niet anders, of deze worden de
dupe van het losgeslagen huwelijk
en dan komt in eerste instantie de
rechter, en vervolgens een toezicht
houder of -houdster er aan te pas.
Én probeer dan maar eens de scher
ven te lijmen!
Mijn indruk en niet de mijne
die van vele collega's is, dat in
vele gevallen de ouders een behoor
lijke dosis schuld dragen. Opvoe
dingsfouten zijn er doorgaans debet
aan. Men kan modern denken, zo
veel men wil en men kan vari de
gedachtengang uitgaan, dat het te
genwoordige jonge meisje meer vrij
heid moet hebben dan haar sexege-
note van een halve eeuw geleden,
er zijn toch ergens grenzen en wie
die overschrijdt of verdoezelt, draagt
mede de schuld, als zijn of haar
dochter of zoon uiteindelijk op het
verkeerde zedelijke pad terecht
komt. En vaak probeert men die
schuld nóg van zich af te werpen
door betogen als: „Wat kun je er
aan doen Je hebt nu eenmaal
niet aan een touwtje. Of: „Als ze
verkeerd willen, kun je ze toch niet
tegenhouden". Ik heb dan wel eens
geantwoord: „U had er voor moeten
zorgen, dat ze niet verkeerd wilden"
In het begin van di't huwelijk zin
speelde ik op het gedwongen huwe
lijk. Gelukkig komen vele van zulke
huwelijken in de regel goed terecht.
Maar er zijn er toch ook nog heel
wat, die min of meer een grandioze
mislukking worden. En het is best
mogelijk, dat heel wat lezeressen
het nu nïet met me eens zullen zijn,
als ik beweer, dat een verhouding
met gevolgen niet steevast opgelost
kan worden door middel van het
huwelijk. Weliswaar is dan tot op
zekere hoogte de „eer" van de minst
weerbare partij gered. Doch als het
In de Middenstandsnota, die in
1954 verscheen werd aangekondigd,
dat van Rijkswege een Midden-
starrdsvoorlichtingsdienst in het le
ven zou worden geroepen. In zee
provincies zijn Rijksmiddenstands-
consulenten met hun werk begon
nen, waaruit blijkt, dat deze voor
lichtingsdienst al voor een deel
functionneert.
Over het „waarom en waartoe"
van deze dienst willen wij iets me
dedelen.
Allereerst dus: „waarom een Mid
denstandsvoorlichtingsdienst Als
men zou vragen of er voor de mid
denstand niet al een groot aantel
mogelijkheden bestaat om voorlich
ting te verkrijgen, dan moeten wij
zeggen: ja, die zijn er. In de eerste
plaats verschaffen de centrale mid
denstandsbonden on de verschillen
de vakorganisaties voorlichting aan
hun leden. Zij doen dit door mid
del van bonds- en vakbladen, maar
ook door middel van cursupsen,.
Verder kennen we talrijke particu
liere instellingen als b.v. boekhoud-
bureaux.
De inkoopverenigingen en de vrij
willige filiaalbedrijven die men
vooral in de textielbranche en in
het kruideniers-bedrijf aantreft,
zijn ook door het voorlichtingswerk
dat zij doen de bij hen aangesloten
ondernemingen behulpzaam en wel
bij ée opVólïirï# Vatf dé bedrijfsef
ficiency en de vérbetering van het
bedrijfsbeheer err vdh de vakbe
kwaamheid.
Daarnaast wordt met steuh der
overheid door een aantel organisa
ties en instellingen belangrijk voor
lichtend werk verricht en de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganen,
waarvan er in dé middenstand al
enkele tot stand zijn gekomen, zul
len op dit terrein eveneens een taak
hébben.
Ook de overheid zelf bèweegt
zich op het terrein der midden-
standsvoorlichtïng en wel reeds
sinds 1910. In dat jaar werd nl. de
Rijksnijverhei'dsdienst opgericht.
Men ziet wel, dat er voor de mid
denstanders heel wat mogelijkheden
zijn om voorlichting te verkrijgen
en wel op verschillend gebied. Toch
heeft de overheid gemeend, een
eigen Middenstendsvoorlichtingg-
diensg te moeten oprichten. De Mid-
denstandsvoorlichtingsdienst is dan
ook gedacht als een aanvulling op
hetgeen op voorlichtingsdienst reeds
wordt verricht of zal worden on
dernomen door de georganiseerde
middenstand zelf. Om dezelfde re
den is het de bedoeling het appa
raat van de middenstandsvoorlich-
ting klein te houden.
Het is gebleken, dat men nog te
weinig met de inhoud en het doel
der overheidsmaatregelen, die voor
de middenstand van belang zijn, op
de hoogte is. In de tweede plaats
heeft de middenstand behoefte aan
bedrijfseconomische voorlichting.
„Waartoe een Middfenstandsvoor-
lichtingsdienat Het doel dus.
In de eerste plaats zal deze dienst
met behulp van zijn consulenten
Telefoon 686
Kanaalstraat 9