St NICOLMS CADEAUX
5.
woÊSEsamm
L BROUWER
Fa J. H. MIIM k
10.
Gero-geschenk
HBSBB
GROTE SORTERING
van der LINDE
DORPSSTRAAT
HOLLANDIA
AUTORIJLES
Autorijschool .DeBouM'
Aieuuie auto's z. chauffeur
IV. BURG
EEN BOi\ EXTRA
SLAGERIJ L A M .11 E It S
Horlogerie SATON
ZILiïlETR een
NIC. VIS
4 deurs pers. auto
ST. NICOLAASCADEAUX
NIC. VIS Kanaalstr. 1
De meneer met de tas.
DANKBETUIGING
Hierbtj betuigen wfl onze
oprechte dank, aan Dr J. W.
H. Helleman en de Wijkver
pleegsters, voor hun zorgvolle
behandeling en liefderijke ver
pleging, betoond aan onze
Vrouw en Moeder
Uit aller naam:
G. J. HOUWELING
Waddinxveen, Dec. 1955
DANKBETUIGING
Voor de vele blijken van be
langstelling, betoond tijdens
de ziekte en overlijden van
onze geliefde Vrouw en Moe
der, betuigen wij onze hartelij
ke dank.
Namens de familie
J. TAMERUS.
Waddinxveen, Dec. 1955.
Heden behaagde het
de Heere van onze zijde
weg te nemen, onze ge
liefde en zorgzame Moe
der, Behuwd-, Groot- en
Overgrootmoeder en Tan
te, Mevrouw
Margrietha Veerman
Wed. van
Abraham Krijgsman
in de gezegende ouder
dom van ruim 82 jaar.
A. VERHOEF-
Krijgsman
F. VERHOEF
Den Haag:
WED
SMIT-
Krjjgsman
N. KRIJGSMAN
L. KRIJGSMAN
Klein- Achter
kleinkinderen
W'dinxveen, 25 Nov. '55
Noordeinde 7
De teraardebestelling
heeft inmiddels plaats
gehad op de Algemene
Begraafplaats te Wad
dinxveen.
zult U vinden bij
Voor de dames
Nylons 95
vanaf A«
Zakdoeken
leuke verpakking
Hollandia onder
goederen
Om te borduren
Ontbijtlakens
Schortjes
Kapmanteltjes
Overhanddoeken
Kleedjes
Glacé's Q
vanaf
Wanten
Handschoenen
Shawls en
Hoofddoeken
75
Voor de heren
Overhemden
vanaf
25
Stropdassen
Pracht collectie
Sokken
Ankiets
Wol. Handschoenen
Wanten
Glacé's IA 75
vanaf
Zakdoeken
in verpakking zoals:
Bols scheerzeep, worst
jes, tandpasta.
Patent Shawls
zwart, grijs, geel, wit,
groen, rood.
MANUFACTUREN bij
CONFECTIE-MODES
MATRASSEN
MEUBELEN
«BEDDEN
zo juist ontvangen 5.
de nieuwe'Collectie 2
kom gauw eens kijken bij: g-
CT
Nesse 46 - Waddinxveen g.
naar
Wij geven vakkundig
les in OPEL RECORD
Tevens verhuur van
Zuidkade 91 Telefoon 622
«MM
weer wat u etr
Speciale winkelweek reclame
Bij aankoop van
150 gr GEKOOKTE WORST a 54 ct
OF
150 gr. BOTERHAM WORST a 54 ct
OF
100 gr. CORNET BEAF a 40 ct
wij pRsseurtRfN
ALTIJD IETS BIJZONDERS I I I I
Chroom dames horloge vanaf f 21.—
20 microns double dames horloge v.a. f 31.50
Gouden D. horloge, grote keus v.a. f 109.
Chroom Heren horloge v.a. f 19.25
20 mier. double heren horloge v.a. f 45.—
Speciale aanbieding:
WATERDICHT, SCHOKVRIJ, ANTI-MAG
NETISCH 17 STEENS ANKER f 49,75
De zaak met de buitenklok
yj
IS VAN BLIJVENDE WAARDE
CASSETTES
LEPELREKKEN
TOILETGARNITUREN
BABYGARNITUREN
GEBAKSVORKJES enz.
^Zilverwit^
ff Nooit poetsen
ft. Onverslijtbaar J
Kanaalstraat 1 Waddinxveen
TE KOOP
Te bevr. BURG. TROOSTSTRAAT 83
Zoekt de Sint nog een nuttig geschenk
in de vorm van 'n
SJAAL, DAS, OVERHEMD, SOKKEN
ZAKDOEKEN of HANDSCHOENEN
dan slaagt hij zeker bij
s. KERKWEG 143 - TELEFOON 327
HET
adres voor Dames
en Herenkleding
naar maat.
o.a.
Brabantia artikelen
Vuurvast glas
Emaille en Aluminium
Keukenuitzetten
Schaatsen
Gereedschappen
Haarden en Kachels
Wasmachines
ONS SINT N1COLAAS VERHAAL
Het was geweldig druk in het grote warenhuis, zo druk,
dat van tijd tot tijd het bevel moest worden gegeven, de
deuren even te sluiten, omdat het anders zo vol zou zijn,
dat de mensen niet meer voort konden. Dan stond men
buiten in de rij te wachten tot er binnen weer een beetje
ruimte was en er weer een aantal mensen kon worden
toegelaten.
Henk en Jo, twee jongens, die de zaterdag voor Sinter
klaas samen op stap waren om voor de kleinere broer
tjes en zusjes een cadeautje te kopen, kwam dat goed
uit, omdat bij de draaideuren een grote portier stond,
die loslopende jongens bij deze drukte de toegang wei
gerde. „Kom maar terug als je vader of moeder erbij is",
zei de «portier dan.
„Ze staan in de rij, Henk zei Jo dan ook verheugd.
„Nu kunnen we op ons gemak een vader of moeder uit
zoeken."
Ze schenen daar gelijk mee te hebben. Want achter in
de rij stond een meneer met een grote tas. Hij werd da
delijk door het tweetal aangeklampt met de vraag, of
hij hen mee naar binnen wilde nemen. „Ziet u", zei Henk
verklarend," de portier laat loslopende jongens niet toe
en we moeten toch naar binnen om wat te kopen."
„U hoeft alleen maar te zeggen, dat wij bij u horen
meneer",, voegde Jo eraan toe. „Als we eenmaal de por
tier voorbij zijn, vinden we het zelf verder wel dan
zult u geen last meer van. ons hebben."
De jongens keken de meneer met z'n tas in afwachting
aan, maar die antwoordde kort en goed, dat hij er niet
aan dacht, voor hun plezier te liegen. „Ik wil die last
niet."
Dat was wel even een teleurstelling, maar gelukkig
keerde een dikke moeke, die net voor de brommerige
meneer stond zich om. Zij had het hele verhaal gehoord
en zei: „Komen jullie maar bij mij staan, jongens, Ik
haal jullie er wel door."
Dat deed ze ook prompt. De portier, die met argus-
ogen oplette, of er ook loslopende jongetjes naar bin
nenglipten, werd al toegevoegd: „die twee horen bij mij",
nog voor hij iets had gevraagd en achter de dikke moeke
aan schuifelden de jongens langzaam verder.
Bij de roltrap, waar de menigte zich als een lange sliert
naar boven liet voeren, raakten de jongens de dikke
dame kwijt, maar dat hinderde niemendal: ze waren nu
toch binnen en opgewekt genoten zij van al het mooie,
dat er te zien en te koop was. Ze keken hier, ze keken
daar en als een enkele verkoper hen vroeg, bij wie ze
hoorden dat kwam een enkele maal voor dan we
zen ze maar gauw iemand aan.
„Kijk Jo, daar heb je die meneer ook", zei Henk.
„Welke meneer? vroeg Jo.
„Die ons niet mee naar binnen wilde nemen".
„O, die", zei Jo zonder veel belangstelling. „Wat heb
ben we met die man te maken?"
Hij keek toch in de richting die Henk jgees enbleef
stokstijf staan. „Zag je dat, Henk?"
Henk antwoordde, dat hij niet wist wat Jo bedoelde.
„Die meneer daar, die jij aanwees".... Hij boog zich
naar zijn vriendje over en zei zacht: „Die liet een blik
van die stapel in zijn tas glijden. Ik zag het duidelijk."
„Kan het je veel schelen?" vroeg Henk. „Er staan er
nog genoeg. Je kan gerust geloven, dat er hier bij die
drukte heel wat gekaapt. A jó, ga mee, dan gaan we
naar Sinterklaas kijken. Laat die kerel."
Jo voelde er eigenlijk meer voor, achter die meneer
aan te lopen om eens te zien, of hij nog meer zou stelen,
maar omdat Henk daar niéts voor voelde, liep hij maar
mee naar de plaats, waar kleine kinderen voor Sinter
klaas werden gebracht,
„H éjongens, jullie zijn daar toch al te groot voor?"
vroeg een vriendelijke meneer, die tot taak had, de klei
ne kinderen netjes in een rij te zetten, zodat ze achter
elkaar bij de goede Sint konden komen.
Ja, dat was eigenlijk zo, vonden Henk en Jo. Zij keer
den 'zich om en liepen haast tegen de brommerige me
neer op, van wie Jo had gezien, dat hij iets weg nam.
Tot grote verwondering van de jongens zei de meneer
vriendelijk: „Zo jongens jullie zijn dan toch binnengeko
men, hè? Dat doet me plezier. Zouden jullie nu van mij
een glaasje limonade willen hebben?"
Henk keek Jo eens aan en Jo keek naar Henk. Limo
nade lustten ze altijd wel, maar ze dachten er niet aan,
zulk een tractatie van een vreemde man, die volgens Jo
bovendien nog een winkeldief was, aan te nemen en
toen Jo doodbedaard had gezegd, dat hij helemaal geen
dorst had, voelde Henk er ook niets voor,
„Zouden jullie dan misschien een gulden willen ver
dienen?" vroeg de man poeslief,
„Elk een gulden?" vroeg Henk begerig.
„Dat hangt er van af, wat we moeten doen", zei Jo
voorzichtig.
„Jij bent een slimmerd", antwoordde de meneer. „Je
kan die gulden heel gemakkelijk verdienen en als jullie
het doen, krijg je er ook elk een."
„Wat doen?" vroeg Jo kortaf.
„Zie je die tas hier? Daar loop ik al een hele tijd mee
te sjouwen. Het is moeilijk, met die bagage door de
drukte te komen, maar als jullie nu met z'n beiden die
tas voor me dragen, dan krijg je buiten elk een gulden
van me."'
Henk greep al een hengsel van de tas beet, maar Jo
stelde eerst nog de voorwaarde, dat ze rechtstreeks naai
buiten zouden gaan en niet de halve middag in het ma
gazijn rond zouden lopen. "Gaat u dan maar voorop zei
Jo. „Wij volgen u wel".
De meneer vond het best. Er zaten twee hengsels aan
de tas en langzaaqi liepen de jóngens met die tas tussen
hen in achter de meneer aan.
„Snap jij er wat van?" vroeg Henk. „Waarom neemt
die kerel de lift niet? Dan is hij toch zo buiten?"
„Ik snap het helemaal", zei Jo zacht. „Pas op, niet te
veel praten. Hij keek net weer om. Doe maar wat ik je
Henk zag nu ook, dat de meneer steeds omkeek. „Hij
houdt ons goed in de gaten", zei de jongen. „Hij is er
zeker bang voor, dat wij er met zijn tas vandoor zullen
gaan."
„Precies en dat doen we ook!" fluisterde Jo snel.
„Let op, Henk. Hier vlug op zij en terug.naar boven.
Op dat ogenblik kwamen zij voorbij de roltrap, waar
juist een kleine opening in de mensenstroom was. Jo
wrong zich snel daartussen en sleurde Henk mee, Die
liet verschrikt de zware tas los, maar Jo werkte hem op
de roltrap en ging er zelf op zitten. „Bukken Henk.zorg
dat-ie niet kan zien waar we zijn gebleven"
Een lange juffrouw, die net achter de jongens op de
trap stapte, zei, dat ze niet mochten gaan zitten, maar
Jo, die zag, dat zij en de mensen die al achter haar ston
den het uitzicht van beneden naar boven volkomen weg
namen, gaf geen antwoord. Gebukt trok hij aan het eind
van de trap de tas naar zich toe conmmandeerde Henk
weer aan te pakkeren zo liepen de twee zo vlug ze
konden naar de vriendelijke meneer, die nog steeds bij
Sinterklaas de kindertje in een rij zstte.
„Wij hebben een Sinterklaasverrassing voor u, me
neer", hijgde Jo, „een tas, die waarschijnlijk vol gesto
len góed zit. Neemt u hem gauw over meneer, voor de
dief hier terug komt."
De meneer keek eerst naar de tas en toen naar de
twee jongens. Daarna verzocht hij een juffrouw hem even
te vervangen omdat hij even weg moest, greep de tas
beet en bracht de jongens door een deur waar noodui-
gang op stond in een een vertrek waar wachtkamer op
stond en zei vrolijk; „Zo jongens, even zien, wat jullie
voor een verrassing hebben." Terwijl Jo vertelde wat
hij had gezien en wat de meneer had gevraagd, deed de
helper van Sint de tas open. „Dit is de bus, die ik hem
zag stelen", zei Jo. „Alles wat er in zit, is gestolen", ver
zekerde de meneer. Daar zal ik eens heel gauw verder
werk van maken. Hij telefoneerde even en dadelijk daar
na kwam iemand binnen, die zei dat hij rechercheur was.
Aan die meneer moest Jo zijn verhaal nog eens vertel
len Henk, die dat verhaal nu wel geloofde, keek eens
naar de grote hoeveelheid goed, die uit de tas was ge
komen. Geen wonder, dat het ding zo zwaar was. Hij
keek nog eens in de tas en.zag toen een naam en een
adres erin staan. „Nu weet u meteen waar hij woont
zei hij, de rechercheur erop wijzend. Die greep op zijn
beurt de telefoon om dit aan de politie op te geven
Ook Jo en Henk moesten hun naam en adres opgeven.
„Jullie hoort er nog wel van," zei de vriendelijke me
neer. Dat was zo. Een paar dagen later, nog voor het
Sinterklaas was, kregen de jongens de uitnodiging ob
bij de directie van het warenhui^ te komen. De directeur
die hen ontving zei, dat door hull, toedoen een grote win
keldief kon worden gearresteerd. Uit dankbaarheid moch
ten zij voor hun vader en moeder elk een mooi cadeau
uitzoeken en toen de directeur hoorde, dat ze nog broer
tjes en zusjes hadden, kregen ze ook voor hen nog lek
kers en cadeautjes.
Nooit hadden Jo en Henk zulk een prachtig Sinter
klaasfeest gevierdl
