Weekblad voor Waddinxveen
Vdaedcc de Vrouw
De van de week
Blijf meester
Voor vlijtige handen
EISENHOWER
NIEUWS uit 6>9i&e> w&cmplaats
No 560
vrijdag 9 maart 1956
lie jaargang
Adres redactie en a Ininistratie
Oranielaar» 30 WarldiT-x; f>«*'1 tHef 4.38
Verschijnt elke vnjdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Adv -'entieorijs 6 ct. familieadv^rrenties 7 ct per m m
Bijdragen verslagen, etc uiterlijk
's woensdagsavonds inzenden.
Er zijn berichten, die in een of an
dere vorm telkens weer terugkeren
en waarbij men zich verwonderd af
vraagt, of de mensen dan nooit wijzer
worden enof al die waarschuwin
gen telkens weer gepubliceerd, wel
worden gelezen. Meer dan tien jaar
lang lezen we telkens weer dat er
ernstige ongelukken gebeuren met
oorlogstuig, dat door ondeskundigen
wordt gevonden. Er schijnt van dat
veelal toevallig gevonden oorlogsma-
terieel, dat de dood besloten houdt,
zulk een duivelse aantrekkingskracht
uit te gaan. dat de vinder ertoe wordt
gebracht, er iets mee te doen. Anders
is niet te verklaren, dat ondanks de
talrijke aanmaningen om bij gevonden
granaten en dergelijke ten spoedigste
de autoriteiten te waarschuwen er
telkens weer mensen worden gevon
den. die aan het demonteren van
dergelijke dingen gaan. De gevolgen
blijven meestal niet uit Zo te Castri-
cum. waar een man van 24 jaar in
een schuurtje van zijn ouders een ge
vonden granaat ging demonteren. De
domme man werd ernstig aan hoofd
en handen gewond toen het projec
tiel ontplofte. Niet alleen het schuur
tje. maar ook de woning werd zwaar
gehavend.
Domme mensen. Natuurlijk. Nog
dommer zijn degenen* die telkens
weer clandestiene radiozenders ex
ploiteren. Zo langzamerhand kan toch
t>lkp Nederlander weten, welk een
groot gevaar deze zenders voor lucht
vaart en scheepvaart betekenen
dat het geenszins denkbeeldig is, dat
zij door hun onverantwoordelijk op
treden het leven van hun medemen
sen in gevaar brengen. Maar evenals
het met het oorlogstuig het geval is:
het üjkt allemaal zo onschuldig. Straft
bij de gevonden granaten het kwaad
meestentijds de meester, helaas is dat
met de houders van clandestiene ra
diozenders niet het geval. Wij hopen
dan ook dat tegen de man. die te
Westerhaar in de gemeente Vriezen-
veen een „zwarte" zender exploiteer
de zulke maatregelen worden geno
men, dat de lust om het nog eens te
proberen hem en anderen voor
goed zal vergaan.
De mensheid moet vaak worden
beschermd tegen zichzelf en tegen
onverlaten. De leus: geen alcohol bij
snelverkeer moet zo langzamerhand
toch wel gemeen goed zijn geworden.
Toch gebeuren er nog dagelijks onge
lukken, doordien autobestuurders
„onder de invloed" waren. Een 40-
jarige koopman uit Winschoten reed
in zo'n toestand bij Heiligerlee op 2
fietsers in. Een van hen overleed in
een ziekenhuis zijn echtgenote werd
deerlijk gewond.
Helaas ook zonder dat „de drank"
eraan te pas komt. gebeuren er bij
het moderne snelverkeer steeds meer
ongelukken met dodelijke afloop. Een
64-jarige dame te Nijmegen die bij
het oversteken door een auto werd
aangeredten, overleed. Een 37-jarige
chauffeur, die te Rotterdam met zijn
vrachtauto tegen een lichtmast was
gereden eveneens. Ondanks de vele
ongelukken, beweegt de belangstelling-
ling voor het snelverkeer zich in stij
gende lijn. Dat bleek wel uit het be
zoek aan de R.A.I., de grote autoten
toonstelling die te Amsterdam werd
gehouden en die niet minder dan
198.785 bezoekers trok onder wie
vele buitenlanders.
Het zou dan ook dwaasheid zijn te
bepleiten, dat het snelverkeer ver
minderd moet worden. Slecht door dit
verkeer aan vaste regels te binden en
zich daaraan te houden, kan verbete
ring worden verkregen. Met thuis
blijven komen we er niet. Daar kun
nen ook ongelukken gebeuren. Dat
bleek in de eerste plaats wel te Die
ver. waar een autobus uit de bocht
vloog en in de kamer drong waar de
bewoners aan tafel zaten. De voorge
vel van het huis stortte in maar de
mensen kwamen met de wel hevi
ge - schrik vrij. Een militaire vracht
autobestuurder haalde tussen Nijme
gen en Den Bosch vrijwel hetzelfde
kunstje uit. Daar werd, doordien de
zware auto slipte een zijmuur omver
gereden van een ijssalon. Gelukkig
was hier niemand aanwezig en werd
de chauffeur slechts licht gewond.
Ongelukken thuis. Tragisch was de
brand in de 1ste Jan Steenstraat te
Amsterdam, waar een nachtwaker,
opgeschrikt door de brand in de tuin
vluchtte, doch in het brandende per
ceel terugkeerde om zijn kinderen te
redden, die inmiddels reeds door een
brandwacht in veiligheid waren ge
bracht. De vader kwam jammerlijk
omMeer geluk hadden drie
Zweedse ijshockey-spelers. Zij moch
ten het genoegen smaken, drie kinde
ren te redden uit een auto, die in de
omgeving van Utrecht te water was
geraakt.
Jantje speelde met een troepje an
dere Kleuters voor het huis in de
sneeuw. Eentje had er een slee en
een ander had een klein priksleetje.
Om beurten mocaten ze erop. Jan
tje kraaide van pret. Hij had er rode
koontjes van.
Toen het zijn beurt was trok een
grotere jongen ruw aan het touw en
door de scliok viel Jantje op de harde
be-ijzelde straat, waardoor hij een
flinke bloedneus opliep. Even keek
Janneman beduusd ernaar, bloed op
straat en bloed op zijn kleren in twee
straaltjes liep het over zijn bolle
toet tot in zijn mondhoeken. Promt
zette hij een keel op van geweld en
blindelings stormde hij door de open
staande voordeur het huis in; regel
recht naar de voorkamer waar moe
der altijd in haar hoekje bij het raam
zat. Maar moeder was er niet - in de
de achterkamer was zij ook niet. Jan
keek om de hoek van de keukendeur
In de keuken was niemand. Plots
voelde hij zich van iedereen en alles
verlaten.
„Mammie....!'' glilde hij uit alle
macht „kom dan toch!" Boven werd
een deur opengerukt en een ongedul
dige stem riep geïrriteerd: „Wat is er
nou weer?"
Jantjes huilen was overgegaan in
krijsen en weldra vloog een verschrik
te moeder de trap af. Zij schrok niet
weinig toen zij al dat bloed zag. Haas
tig maakte zij een keukendoek nat en
waste zijn gezicht.
Niet op schoot
Het ging haastig, een beetje hardhan
dig. Toen zij zag dat het alleen maar
een bloedneus was. schudde zij hem
door elkaar. ,,Moet je daar nou zo'n
herrie over maken?" bromde zij ont
stemd. „Op schoot zitten!" comman
deerde Jantje die zich van een vorige
gelegenheid herinnerde hoe moeder
hem op schoot had genomen, hoe zij
hem had getroost en een liedje voor
hem had gezongen - en een snoepje
had hij ook gehad
Moeder gaf snel nog een laatste veeg
en vlug stopte zij een paar watjes in
het kleine neusje. Op schoot zitten
Ben je mal jongen! Moeder heeft
geen tijd - moeder is aan de schoon
maak. Toe ala! ga maar weer gauw
spelen!" Voor Janneman besefte wat
er gebeurde, hoorde hij moeder al
weer boven met de werkster praten.
Een beetje zielig stond hij in de
°Pen voordeur. In buiten spelen had
hij geen zin meer. Hij begreep het
niet goed. Moeder zijn hulp en troost
en toeverlaat bij alle wederwaardig
heden in zijni kleine kinderieventje,
moeder had hem in de steek gelaten.
Zijn bolle toetje voelde gloeierig en
strak van het harde huilen. Verdrie
tig ging hij binnen Dij de poes op de
divan zitten en daar vond moeder
hem later in slaap gevallen met de
sporen van tranen op zijn gezichtje.
Wat zal moeder wel zeggen
Op dansende voeten liep Lormeke
naar huis. Wat zouden ze thuis wel
zeggen! Wat zou moeder opkijken!
Een gedrukte invitatie voor een
feestavondje. Ze hadden er allemaal
een in hun kastje gevonden, de hele
klas. Annie's ouders gaven een avond
je ter ere van hun zilveren bruiloft.
Gauw nog effe kijken.ja hoor,
daar stond het; De heer en mevrouw
De Wit-Van Dieien hebben het ge
noegen mejuffrouw Lonny Verkerk
uit te nodigenEcht. dat mejuf
frouw Verkerk! Nou moest ze zeker
ook in de derde persoon antwoorden
- dat zou moeder wel weten. Opeens
viel haar iets in; ze moest natuurlijk
een nieuwe jurk hebben, een echte
feestjurk. Die ze had was niet mooi
genoeg. Zou ze haar haren mogen ia-
ten permanenten? Kon best ze was
toch naast vijrtienLonny was zo
opgewonden, dat zij de kletterende
regen nauwelijks voelde.
Geen tijd.
Thuis gooide ze haastig de fiets te
gen het huis en ze stool letterlijk de
huiskamer binnen. Maar, wat dat nu?
Moeder was er niet. Wacnt es ze
waren aan die idiote schoonmaak be
zig! Gisteravond had moeder er iets
van gezegd en vandaag was het de
dag van de werkster, in éen ren was
Lonny boven. „Moeder!" zong haar
stem, waar zit je? Hoor eens gauw!
Uit de grote slaapkamer kionken
stemmen. Wat was oat nu weer - de
deur ging niet open - aan de binnen
kant stond er een trap tegenaan. Lon
ny bonsde op de deur. „Moeder! doe
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
es open! Luister es! Moeders stem. die
uit een kast leek te komen, riep ge
jaagd: Ne-nee ik heb geen tijd! Ga
alsjeblieft naar beneden ik kom zo
meteen. Maar hoor nou even! drong
Lonny aan.
Kind schiet op. ga nu alsjeblieft
en laat me met rust! klonk het kre
gel. Teleurgesteld droop Lonny af. In
de huiskamer lag de kachel op ape
gapen er was geen thee en het koek
trommeltje was leeg. Bah! wat een
ongezellige boel! Van haar blijde op-
winning leek opeens weinig meer over.
Plots voelde ze. dat ze hongerig en
koud was. Balorig schoot ze in de
natte regenjas greep haar boekentas
en trok naar Mies. de hartsvriendin,
die twee straten verder woonde. Mis
schien was het daar lekker warm -
ging ze haar werk daar maken
Wat niet kan wachten.
,Nita", zei dte jongen met een bleek
strak gezicht, is dat je laatste woord?
Meen je dat echt! Het kokette blond
je lachte spottend. Och jo. doe niet
zo dramatisch! Het kan immers toch
nooit wat worden tussen ons! Je bent
amper een en twintig! Het duurt nog
jaren eer jij met je studie klaar bent.
Vijf, zes jaar zeker!"
Wil je niet op me wachten?" Zes
jaar? Nee, dank je feestelijk! En dan
zeker de vrouw worden van een
leraar in een provincieplaatsje! Dat is
niets voor mij hoor! Over zes jaar
ben ik allang getrouwd!" Ruw pakte
Rolf haar bij de pols. Je hebt er
dus niets van gemeend - je hebt met
me gespeeld!" Vergeefs probeerde zij
haar hand terug te trekken. „Au laat
me los! Stel je alsjeblieft niet zo aan!
Straks merken de anderen nog wat".
Zonder een woord liet hij haar los.
In een flits zag hij plots het meisje
van zijn dromen, zoals zij werkelijk
was: een zelfzuchtige harteloze, klei
ne flirt, niet in staat tot grote ge
voelens. Een mooie illusie viel in
scherven. Als verdoold stond hij op
de natte keien. De bodem leek uti zijn
wereld gevallen.
Als een slaapwandelaar liep hij
naar de stalling en haalde zijn fiets.
Naar huis. Hij wilde naar huis. Om
vier. uur kon hij er zijn en dan had
hij voor tafel moeder voor zich alleen,
de anderen kwamen altijd pas later.
Een onberedeneerd verlangen dreef
hem om net als toen hij een kleine
jongen was zijn hoofd in moeders
schoot te leggen en zich door haar
te laken troosten. Het was bij half
vijf toen hij thuis kwam. Zijn moeder
kwam hem in de sang tegemoet. Zij
had een rood verhit gezicht en een
stofdoek om de haren geknoopt. Zij
droeg een stapel kleren over de arm
en in haar hand hield zij twee mand
jes.
,Wat kom jij doen!" riep ze ver
baasd. Je komt toch niet eten? We
eten alleen maar brood vanavond, ik
ben aan de schoonmaak. „Ik had je
even willen spreken, begon hij uit het
veld geslagen. „Lieve jongens, ik heb
nu geen tijd. over een half uur gaat
de werkster weg en de kamer moet
nog klaar. Kan dat vanavond niet? Of
morgen. Morgen is het zaterdag en
dan praten we wel weer".
Onder het praten was zij al hal
verwege de trap. Als je blijven wilt.
is het natuurlijk ook goed hoor!" riep
ze nog over haar schouder. Even la
ter sloeg de voordeur dicht. Zijn
moeder zag hem nog net het hek uit
rijden. Die avond kwam hij laat thuis.
De verzaakte plicht.
Drie moeders - drie gemiste gele
genheden om hulp en troost te bieaen
op het moment aat er door een kind
een beroep op haar werd gedaan. Zo
gaat het ons allemaal wel eens als
we niet opletten.
Met deze voorbeelden wil natuurlijk
'allerminst gezegd zijn, dat iedere
moeder, die aan de schoonmaak is
haar gezin verwaarloosd en het met
de moederplicht niet zo nauw neemt.
Ook heeft niet iedere moeder- juist
precies als zij aan de schoonmaak is
een kind, dat dringend haar hulp en
troost of haar belangstelling nodig
heeft. Maar.Het kan voorkomen
en als zij dan niet op haar post is,
dan verzaakt zij haar schoonste plicht.
„Als ik mijn huis schoonmaak en
opknap dan doe ik dat toch niet voor
mijzelf, dan doe ik dat voor mijn ge
zin!" ziedaar de dooddoener die we
altijd dadelijk bij de hand hebben.
Toegegeven, maar bet middel mag
minder erger zijn dan de kwaal. En
dat wat het zwaarste is moet het
zwaarste wegen. Nimmer mogen wij
zo verstikt geraken in het verzorgen
van het materiële dat het andere dat
zo heel veel belangrijker is op de ach
tergrond geraakt.
Daar is geen kind dat ooit vergeet
dat moeder tegen hem heeft gezegd
ik heb geen tijd voor je" toen hij
haar belangstelling en haar troost zo
bitter nodig had.
De schoonmaak zit ons hollandse
vrouwen in het bloed en al klagen en
sputteren wij er ook steen en been
over - diep in ons hart is het voor
ons een verrukkelijke opwindend fes
tijn, dat iets te maken schijnt te heb
ben met het nest-instinct dat zich
bij alle wezens in het voorjaar tracht
uit te leven.
Hoe het zij: één ding staat vast;
dat menige vrouw zo weinig dank
oogst voor al haar zwoegen en sjou
wen in schoonmaaktijd komt hoofd
zakelijk hierdoor, dat zij in haar ijver
overdrijft en omdat zij overdrijft is
zij vaak blind en doof voor de noden
van de gezinsleden in die dagen.
Gelukkig is dat geen schering en
inslag maar het komt vaker voor dan
we oppervlakkig bezien menen. Die
eenzijdig gerichte aandacht van de
vrouw des huizes kan onder bepaalde
omstandigheden onverwachte en zeer
ongewenste gevolgen hebben, vooral
bij kinderen.
Laten wij als wij straks aan de
schoonmaak tijgen dit vooral niet
vergeten
AMY GROSKAMP TEN HAVE
in schoonmaakgetij: Hamea-Gelei
Losse flodders
Zo. de winter is vergangen. Daar
mee de sneeuw ook. En de weg is
weer glad. Voor de dooi was dat
soms ook wel eens het geval. Nogal
glad. Vanwege het vegen niet. soms
wel vanwege het niet vegen. Na de
kou kwam meteen weer de warmte
de verhitting van de gemoederen in
de gemeenteraad. Laat ieder trouwens
maar naar zijn eigen stoepje kijken,
of op het dak gaan zitten, als sneeuw-
kijker. Net als de Waddinxveense Wo
ningbouwvereniging die doet dat ook,
om te repareren dan. En die krijgt
een voorschot toe van de gemeente.
Noem dat nu maar eens .op het dak
gaan zitten"!
De N.V. Kempkes wordt dus ge
deeltelijk op straat gezet. Dat kan
iedereen overkomen. Maar meestal is
het dan niet omdat het zo best gaat.
Ook goed gaat het met het schoolspa-
ren. Men weet hier wel van overhou
den. Met de melk op school houdt het
niet over: 25 wil niet bij de melk
muilen gerekend worden. Of ze vin
den zich te groot om nog aan de fles
Rondom Eisenhower
was heel wat gepraat,
maar was er ook deernis
met de oud-soldaat;
hart'lijk medelijden
met de zieke mens
die toch scheen genaderd
tot zijn levensgrens q.
En toen hij herstelde
was er dank en lof,
was er echte vreugde.
sprak de liefde of
werden veler blikken
naar de beurs gericht,
die reeds door zijn ziekte
danig was ontwricht
Was er nog wel aandacht
voor de groot-figuur
die zichzelf beheerste
in het bangste uur;
werd er wel herinnerd
aan 't enorm talent
van de oorlogsleider,
later president
Men zal ergens vragen
man, zo vroom en vroed.
die zoveel moest dragen,
was uw keuze goed
't Antwoord mag dan wezen
voor die mensenvriend,,
dat zijn drang tot dienen
niet heeft uitgediend.
SCHEEPERS
te zjjn. De intelligente leerlingen on
der deze anti-vetweiderij-ers conclu
deren wellicht dat de onderwijzers
hun op-voedende taak niet al te let
terlijk moeten opvatten.
Apropos - heeft mijn vriend Kris-
Kras toch het heen en weer gekre
gen Zeker op de ijsbaan. Overigens,
het was deze winter geen pet voor
„Nooit Gedacht", de Pette was wel
voor „Nooit Gedacht". Maar toch is
de baan weer van het ijs en het ijs
gelukkig wper van de baan. En om
nog eens op de sneeuw terug te ko
men, maak daar nu geen ruzie meer
over wiens schuld het was! Stel dat
liever uit tot de volgende winter. Dan
heeft de gemeente de beschikking
over een beter afschuifsysteem in de
vorm van een nieuwe sneeuwschuiver.
Dames: prettige schoonmaak. He
ren: sterkte in deze dagen.
Sniper.
HOUTVOORLICHTINGSAVOND.
Vorige week is in de kantine van
N.V. Dobbelmann een Houtvoorlich
tingsavond gehouden, welke is gege
ven door het Houtvoorlichtings Insti
tuut uit Amsterdam. Deze avond was
de 2e Houtvoorlichtingsavond en
evenals de vorige keer was de spre
ker de heer Joh. H. Ter Laak hout
expert en adviseur voor het bouwbe
drijf uit Amsterdam.
De vergadering werd geopend door
de heer C. Boersma. wegens verhin
dering van de burgemeester.
Aansluitend op de vorige lezing
hield de heer Ter Laak een betoog
aangaande het hout in de woning
bouw. Alhoewel spreker het onder
werp, van die avond liever zag veran
derd in: Kan het hout bijdragen tot
oplossing van het woningprobleem?"
moest hij zich gezien de opdracht hou
den aan een uiteenzetting van het nut
van hout-toepassing in onze huidige
woningbouw en speciaal ook in de
meubelindustrie.
Als eerste zette spreker duidelijk
uiteen dat men niet is overgegaan tot
houtvervangende materialen, door het
gebrek aan hout of dat dit kan op
raken. Integendeel wat opraken zal is
ijzer, staal, bakstenen en betontoepas-
sing.
IJzer, staal en ook aluminium is af
hankelijk van ertslagen. van exploita
tiemogelijkheden. Deze lagen groeien
niet aan en duizenden tonnen gaan
jaarlijks verloren aan carrosserie- en
bewapeningsverbruik. Hout daaren
tegen groeit, is een levend materiaal,
gelijk aan de mensen en dieren, spe
ciaal wanneer wij wetenschappelijk
onze bossen beheren zal daar nimmer
een einde aan komen. Ten aanzien
van de aanwezige houtvoorraad in ons
eigen land als gereedliggende bouw
materiaal, vroeg spreker de aanwezi
gen een eerlijk antwoord te geven op
de vragen of er één bouwmateriaal in
zulk een grote specificatie, zulk een
grote voorraad en verscheidenheid op
te noemen is als hout en of er één
bouwmateriaal aanwezig is dat zulk
een geringe arbeidsprijs transport-
prijs, onderhoudskosten vraagt als dit.
dat per ton of m3 zo'n groot opper
vlak kan bestrijken en zo snel kan
worden verwerkt als hout?
Dan moet men toch eerlijk beken
nen dat wij een heel belangrijk bouw
materiaal heden ten dage niet de
plaats geven die het t.a.v. het woning
probleem moet innemen.
Waarom maakt men toch dure
vloeren en moet men lang wachten
op deze materialen, terwijl er ge
noeg vloerhout is voor al onze wo
ningen, afgezien van het feit dat men
met hout sneller en goedkoper werkt.
Waarom maakt men in de woning
bouw niet meer gebruik van hout? Is
het niet modern? Is het slecht?
Het laatste is absoluut niet waar!
Als men ooit slecht hout krijgt of ge
bruikt komt dit alleen doordat men
zelf niet anders wil hebben. Er is goed
hout. doch men wil goedkoop hout.
Speciaal t.a.v. persoonlijke financiële
belangen. Goed hout kost per woning
hoogstens 110 120 per m3 meer
dan slecht hout, hetgeen een bagatel
is als men rekent naar d.e levensduur
en onderhoudskosten van een huis.
Spreker zette duidelijk uiteen dat
juist bezuiniging in de woningbouw
leidt tot slechtere afwerking en ma
terialen. Deze leiden weer tot een vast
staand feit dat men bij een behoorlijk
woningaanbod deze fragile huizen
niet wenst en uitziet naar een betere
woning hetgeen weer aanleiding zal
geven tot kunstmatig aanhoudende
woningnood om het financiële deba
cle te voorkomen. En eerste eis is
goede, duurzame, solide woningen. Of
men dan met de wettelijke voorge
schreven m3 prijs uit kan komen?
Spreker zegt daaronder te kunnen
blijven en zelfs nog een hogere wo
ningopbrengst per jaar te kunnen ge
ven. Ja het is zelfs mogelijk in kleine
gemeenten in 2'/» a 3 iaar uit deze
woningnood-misère te geraken. In
dien men maar wil.
Indien men maar voor enige jaren
eigen inzichten op zii wil zetten om
mee te werken aan deze grote nood,
dan gaat het wel.
Welke middelen hiertoe kunnen lei
den
Nimmer mag bezuinigd worden op
dingen die men niet ziet. dat is fu
nest voor een woning. Sobere goede
huizen, waarbij men later de bekende
luxe kan aanbrengen. Zorg er voor
een woning dicht te hebben voor de
winter. Bouwelementen voor binnen
muren van hout leiden tot grote be
sparing en versnelling. Kapconstruc
ties rechtstreeks van de fabriek etc.
Een betere behandeling van het hout.
zodat dure verfkosten en afbladeren
worden tegengegaan. Dat hout moet
wijken voor het brandgevaar is een
fictie. Verwoesting van een gebouw
door brand bij staal of betontoepas-
sing is veelal groter terwijl hout zeer
gemakkelijk brandwerend gemaakt
kan worden.
Het is niet het doel om hout te
propaganderen. Integendeel, er is nog
nimmer zoveel hout verkocht en ge
bruikt als in het afgelopen jaar. doen
het enige doel is om bekend te ma
ken dat het hout als eerste een bouw
materiaal is dat in zeer grote hoeveel
heden aanwezig is en snel geleverd
kan worden. Dat goedkoper is voor
de verwerker en tot voordeel van die
genen die er in moeten wonen een
houten vloer geeft aan de huisvrouw
