Weekblad voor Waddinxveen
Htaedec de Vrouw
Jlentc
De van de week
Voor vlijtige handen
$ames}%r*huid 7
NIEUWS uit Mtze-
No 562
vrijdag 23 maart 1956
lie jaargang
Adres redactie en administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, teler. 438
Verschijnt elke vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bq vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, verslagen, etc. uiterlijk
's woensdagsavonds inzenden.
Er zijn Nederlanders, wier doen en
laten in het buitenland met belang
stelling wordt gevolgd. In de eerste
plaats geldt dit voor de koene verde
digster van Jungschlaeger in Djakarta
en voor haar assistent" mr. van Em-
pel, die nu van Singapore uit zijn ad
viezen moet geven.
Met vreugde mag worden vastge
steld dat ons volk in zijn geheel
belangstelling blijft koesteren voor het
proces-Jungschlaeger dat alle mid
delen worden aangewend om de we
reldopinie ervan te overtuigen,, dat
daar in Djakarta groot en onherstel
baar onrecht dreigt te geschieden.
Wij geloven, dat er nog slechts wei
nig niet-verpolitiekte landgenoten
zjjn, die niet op een of andere manier
him stem tegen het gruwelproces in
Indonesië hebben verheven. Een groot
aantal predikanten der Ned. Herv.
Kerk heeft dan ook het verzoek van
het moderamen van de generale sy
node opgevolgd, door in de diensten
van zondag jl. te bidden zowel voor
de rechter op wie een grote verant
woordelijkheid is gelegd, als voor
Jungschlaeger „in zijn zware druk"
opdat aan de eis van gerechtigheid en
waarheid worde voldaan.
Ook een andere Nederlandse in het
buitenland genoot weer op andere
wijze de belangstelling. Zij emi
greerde uit Uden, N.B. naar Canada.
Daar in den vreemde werd zij door
een ernstige ziekte bezocht en toen
haar duidelijk werd, dat zij niet meer
zou herstellen, gaf zij de wens te ken
nen. in het vaderland te sterven. Een
oproep in een Canadees blad, waaraan
spontaan gevolg werd gegeven, maak
te het mogelijk, dat de zieke kon te
rugkeren. Nog voor de Maasdam"
zijn thuishaven Rotterdam bereikte,
was mevrouw Manders echter over
leden.
Nog een Nederlandse werd in het
buitenland geëerd en wel een Lim
burgse dame, die in de oorlogsjaren
tientallen Engelse piloten verborgen
heeft. Tijdens een bezoek aan haar
zoon in Canada, werd zij door de Ca
nadese autoriteiten gehuldigd. Ten
volle verdiend!
Grote deining is ontstaan in het
„Twaalf provinciehuis" te Rotterdam
waaraan vrijwel alle huurders de huur
van hun stand is opgezegd, wegens
reorganisatie, zoals het verluidt. Als
men bedenkt dat reeds een exploitatie
tekort bestaat van 150.000,en een
huurschuld van f 22.000,zal reorga
nisatie wel noodzakelijk zijn.
In het vaderland kondigt zich het
voorjaar aan. Reeds werd het eerste
kivietsei gevonden, dat.reeds ge
kookt bleek te zijn. Een mop met een
geweldige baard, die reeds door Sta
ring werd bezongen, maar waar de
burgemeestersvrouw van Winterswijk
niet intrapte. Dergelijke grappenma
kers dienen te beseffen, dat er een ge
vaarlijk kantje aan dergelijke aardig
heidjes zit. Het zou toch voor henzelf
èn voor ons gehele volk een blamage
zijn, indien zulk een ei de koningin
werd aangeboden. Het tweede gevon
den ei voldeed ook niet aan de eisen,
die men aan een behoorlijk kivietsei
kan stellen. Toch kan men ervan over
tuigd zijn, dat het goede eerste ei de
ze week zal worden gevonden. Want
ondanks de strenge winter die wij
achter de rug hebben, is de natuur
niet veel achter.
Van eieren gesproken: de bekende
Bond zonder Naam te Haarlem orga
niseert een wedstrijd in het eieren-
Meuren voor de jeugd, ongeacht ge
loof of richting. Er zijn twee groepen:
voor kinderen tussen 4 en 9 jaar en
voor degenen tussen 9 en 14 jaar.
Vele prijzen zijn beschikbaar. Zo
nam de zuivelhandel op zich, een der
prijBwinnertjes een jaar lang iedere
week drie eieren gratis te zenden. Tot
dinsdag 27 maart worden de gekleurde
eieren ingewacht bij genoemde Bond.
Als de kinderen eieren-Meuren,
kunnen ze geen kattekwaad uithalen.
Bij Eindhoven werd vastgesteld dat
kinderen enige hectaren heide met
vliegdennen in brand hadden gesto
ken. Zulke Meine pyromanen!
Van de jeugd naar de ouderdom: het
ziet er naar uit dat de ouderdomsver-
zekering per 1 januari een feit wordt.
Voorts is er overeenstemming bereikt
in zake de loonsverhogingen; 3°/o in
eens (anderhalve week loon) om de
achterstand over 1955 in te lopen en
differentiatie per bedrijfstak tot 6°/o.
Dat heeft heel wat moeite gekost.
naast dag in dag uit zijn plicht ver
zuimt, omdat zij zich geen gelukkige
jeugd kan voorstellen, als er straf
moet worden opgetreden? Of is deze
houding slechts camouflage en is deze
moeder overtuigd van eigen zwak
heid - bang de strijd aan te binden
met slordigheid en nalatigheid!
De macht der gewoonte is een ster
ke dwingende macht en wat jong
werd aangewend, zal later op ander
niveau zijn invloed doen gelden. Wel
ke de drijfveren van de moeder ook
geweest mogen zijn, het resultaat voor
het kind is hetzelfde: het wordt tot
zijn eigen (en andere) schade niet op
gevoed in orde, regel en tucht.
Het kind, dat als Meuter niet heeft
geleerd zijn boekjes, zijn blokken of
autoped op te bergen voor het slapen
gaan zal als H.B.S.er zijn fiets in de
regen buiten laten staan, zijn school
boeken vergeten en zijn nieuwe jas
in schoonmaakgetij: Hamea-Gelei
EEN HALVE OPVOEDING.
Kort nadat zij in onze straat wa
ren komen wonen, maakte ik kennis
met hen. Het was een alleraardigst-
gezin met drie kinderen van vier, zes
en negen jaar. Ik kwam er veel aan
huis en ik kwam er graag. Al spoedig
viel het mij echter op, dat de bezit
tingen der kinderen overal verspreid
rondslingerden, zonder dat daarvan
iets werd gezegd. Begrip en orde en
netheid en de waarde van het bezit
weid hun klaarblijkelijk niet bijge
bracht en opruimen deed alleen de
moeder, alsof dat de gewoonste 7-aaW
ter wereld was.
Het werd daar heel gewóón gevon
den als 's avonds, nadat de kinderen
naar bed waren, de mecanodoos van
de oudste onder de tafel lag met de
helft van de inhoud ernaast, de pop
van het zesjarige Suusje in de hon-
demand troonde en de houten beest
jes, waarmede de benjamin had zitten
spelen over de grond in de serre ver
spreid lagen. „Ik zal eens gauw even
opruimen," placht moeder dan te zeg
gen en haastig ging zij rond en raap
te hier een blok en daar een wegge
rolde stuiter en verderop weer wat
anders op.
„Waarom laat je ze toch niet zelf
opruimen?" vroeg ik eens.
„Och.de moeder haalde de
schouders op, „al dat achterna zitten
en dat verbieden, daar houd ik niet
van. Ik laat ze maar spelen, tot het
bedtijd is. Ik wil dat mijn kinderen
een gelukkige jeugd hebben en dan
voegde zij eraan toe, het is immers
maar het werk van een ogenblik. Als
dj het zelf zouden moeten doen, zou
het veel te veel laat worden want dan
dagen ze het liedje van verlangen en
ik sta erop, dat ze prompt op tijd
laar bed gaan!
Het was best te merken, dat de
moeder zelf vond:, dat dit erg flink en
steer Monk, echt paedagogisch, een ui-
teig van een moeder, die haar kinde
ren een goede opvoeding geeft. Het
Klinkt ook inderdaad goed, maar het
js hopeloos fout, want het is maar de
helft! Het is maar een halve opvoe
ding.
De macht der gewoonte.
Dat men zijn kinderen een gelukki
ge jeugd wil laten genieten is prach-
*8 en dat men onverbiddelijk vast-
k aan ket op tijd naar bed gaan,
Paedagogisch volkomen juist, maar
at te denken van de moeder die oog-
tekend toelaat, dat een kind daar-
verliezen. Uit slordige kinderen, die
eraan gewend zijn, dat anderen de
vervelende karweitjes voor hen op
knappen, groeien later de laat-maar-
waaien-mensen, zonder verantwoorde-
lijkheidsbesef die een gevaar voor de
samenleving zijn.
>Ate ze ouder zijn, doen ze het van
zelf," zegt zo menige moeder en zij
vergeet, dat goede gewoonten niemand
zo maar aangewaaid komen. Diep in
ieder mensenkind leeft de aangeboren
traagheid de zucht naar de weg van
de minste weerstand. Als wij het kind
niet helpen, deze traagheid te over
winnen, dan maken wij het hem moei
lijker dan nodig is. De overwinning
op eigen gemakzucht en egoisane is
eén der schoonste zelfoverwinningen
en het is de plicht van alle ouders,
hun kinderen daarbij behulpzaam te
zijn.
Eerst wéten.
Speelgoed dient niet uitsluitend tot
vermaak en ontspanning. Het is door
het speelgoed, dat het kind de eerste
voorbereiding ontvangt voor de grote
levenswaarden. De Meuter, die abso
luut het hoe en waarom nog niet be
grijpt zal volkomen ontoegankelijk
zijn voor lange redenaties over het
nut van opruimen, maar als de dage
lijks terugkerende gang van zaken is:
opruimen, handjes wassen, eten, ver
haaltje, slapengaan dan zal het niet
zo heel lang duren, of hij weet, dat
dit zo hoort. Niemand zal hem behoe
ven aan te sporen om alles bijeen te
zoeken, want dat gebeurt immers elke
dag, het hóórt erbij. En dan is de bo
dem gelegd en zijn de latere uitleg
gingen alleen maar aanvulling.
Maar hij kan dat niet alleen. Er
moet iemand zijn die meedoet, die
voordoet, die van het opruimen een
spel maakt.
Het Meine kind, waarmede wij nog
niet kunnen praten, kunnen wij al
leen door middel van een gewoonte-
dressuur iets bijbrengen en dat is
juist de fout, waarin zovele goedwil
lende moeders vervallen: zij wachten*
tot zij met het kind kunnen redeneren
en menen, dat het dan een Mein
kunstje zal zijn. Maar dan is tegen die
tijd meestal het kind in de eerste ver-
ze tsfase gekomen en zijn resultaten
oneindig moeilijker te bereiken. Zij
lieten de gelegenheid om de grond te
leggen voor goede gewoonten voorbij
gaan ,toen het al spelend nog gemak
kelijk was.
Naar de garage en opstal
Er was eens een lieve, verstandige
oma, die met ontsteltenis bemerkte,
hoe uitermate slordig haar Meinkin-
deren omgingen met het dure speel
goed, dat zij voor hen had gekocht.
Toen de ouders van de Meine
woelwaters op reis gingen, kwam het
stel bij oma logeren. Het opruimen
werd elke avond tot een soort spel,
waaraan alle kinderen meededen: de
pop moest uitgeMeed en naar bed ge
bracht, de auto moest in de garage
worden gereden, de speelgoedbeesten
die op de onderste plank van de boe
kenkast een „hok" hadden gekregen,
moesten worden „gevangen" en op
stal gezet en zo kwam alles op z'n
plaats. Was ergens een konijntje of
een beertje blijven liggen, dan werd
het weggeborgen. Het was dan „boos"
weggelopen", omdat er zo slecht voor
hem werd gezorgd. Natuurlijk kwam
het na een paar dagen terug „om het
nog eens te proberen".
De kinderen waren er helemaal „in"
en het opruimen ging steeds vlugger,
want als het te lang duurde, dan was
er die avond geen verhaaltje. Toen de
ouders na vier weken terugkwamen,
waren zij stomverbaasd; zonder straf
of dreigementen werd elke avond al
les keurig opgeruimd. Deze kinderen
hadden al spelend een goede gewoon
te geleerd.
AMY GROSKAMP TEN HAVE
Antwoord aan Gijs Gans.
Waddinxveen, 23 Maart '56
Beste Gijs.
Je brief is goed overgekomen en een
van je vrienden heeft hem ontcijferd.
Fijn, dat het je hier zo goed bevallen
is!
Ik hoop, dat je deze brief ontvangt.
Krantenpapier waait soms ver en bo
vendien zullen onze amateurzenders
dit antwoord uitzenden, ver het noor
den in.
Zeg Gijs, wij schrijven niet met een
ganzepem zoais jij. Maar weet je, dat
wij dat vroeger wel deden? De tijden
veranderen, Gijs, en Holland veran
dert ook.
Toen jij met je familie wanhopig
ronddwaalde over een ingesneeuwd en
bevroren Europa, ben je eindelijk
neergestreken op dat slootje in de
Puttepolder. Maar als je later dat
mooie plekje nog eens weer wilt op
zoeken, dan zul je daar alleen maar
vinden huizen en straten. Dan is er
voor jou en al je soortgenoten geen
plaats meer in de Puttepolder, Gijs
Gans.
En zo gaat het in Nederland overal.
Wij mensen hebben zoveel ruimte no
dig dat er in ons land maar heel wei
nig vrije natuur overblijft. Dat is erg
jammer, Gijs, ook voor ons.
Maar je weet het, je hebt goede
vrienden in Nederland. Vijftig jaar
geleden werd opgericht de Vereniging
tot Behoud van Natuurmonumenten.
Vind je dat een moeilijk woord? Heb
je dat niet op de ganzenschool ge
leerd? Natuurmonumenten zijn aller
lei onontgonnen gebieden, heidevelden
en plassen, en ook landgoederen en
bossen. Die vereniging heeft 68 ter
reinen opgekocht, samen 14.500 ha.
Daar blijft de natuur, zoals ze vroeger
was. Het zijn de mooiste plekjes van
ons land en alle vogels en andere die
ren zijn er welkom. Je riet het, Gijs,
er wordt ook om jullie gedacht.
Wij vonden je brief zo aardig, Gijs,
dat we je benoemd hebben tot erelid
van de Natuurwacht. Kom je je in
signe halen? Je weet het. Gijs Gans,
je bent welkom.
Met een stevige poot,
Natuurwaohter.
NATUURWACHT, VOORAL NODIG
VOOR DE OUDERS?
Vrijdag j.l. vergaderde de Commis
sie van de Jeugdnatuurwacht, onder
leiding van de voorzitter, de heer F.
H. Blonk. In rijn openingswoord her
innerde deze o.a. aan de actie voor de
vogelvoeding, die zo'n groot succes
werd, dank zij de medewerking van de
politie en van heel de bevolking. Een
groot deel van het verzamelde voer
kon worden gezonden naar Bodegra
ven en Bergambacht.
De commissie besloot te trachten,
het aantal jeugdnatuurwachters sterk
uit te breiden, om zodoende meer te
komen tot het doel: Eerbied voor wat
er leeft en groeit.
De opmerking werd gemaakt, dat in
Waddinxveen zeer weinig te Magen
valt over vernielingen aan planten en
struiken. Bezoekers uit de grote stad
verwonderen zich over onze plantsoe
nen met bloeiende planten, die zon
der enige bescherming van hekjes of
prikkeldraad door ieder worden ont
zien.
Minder goed was men te spreken
over de gazons. Niet zozeer de school
gaande jeugd, maar vooral ook de
Meuters brengen veel schade aan de
grasperken aan. De fout ligt vaak bij
de moeders* die de Meinen op het
grasveld laten spelen. Hoe veilig de
kinderen daar ook zijn. het kan niet
worden toegelaten. Het zijn geen
speelvelden, het zijn gazons, die met
veel zorg en moeite zijn aangelegd.
Zolang de ouders niet meewerken,
zullen de Machten blijven- Het is pas
in orde, als elke volwassene sympathi
serend lid is van de Natuurwacht. Als
we ons even voorstellen, welk een
naargeestige buurt bijvoorbeeld het
Sniepkwartier zou rijm, als er geen
bomen waren, geen tuintjes, geen ga
zons,. geen bloeiende planten, dan
doen we vanzelf mee aan natuurbe
scherming.
Na een winter, die lang in de her
innering zal blijven, verwachten we
weer de frisse fleur van lente en zo
mer. Laat niemand iets aan al die
pracht bederven.
Ieder voorjaar, als de katjes bloei
en, worden de struiken aan de Rijks
weg op baldadige wijze vernield. De
schuldigen wonen meestal niet in on
ze gemeente, maar laat dan ook geen
enkele ingezetene hieraan meedoen!
Kleuteronderwijs
Geachte Ouders,
In een gecombineerde vergadering
welke vrijdag 16 maart jl. werd ge
houden en waaraan werd deelgeno
men door alle Meuterschoolbesturen
uit deze gemeente, werden enkele ge
meenschappelijke besluiten genomen,
die van kracht zullen rijn* voor de
toelating van kinderen op alle Meu-
terscholen in deze gemeente.
In de eerste plaats is bepaald, dat
met ingang van 1 april a.s. voor ALLE
Meuterscholen de volgende bijdrage
regeling zal gelden:
Bezoekt uit één gezin 1 kind de
Meuterschool, dan is daarvoor f 0.50
Al zou ik het vergeten zijn,
ik zou het moeten merken:
de lucht is weer vol zonneschijn
en de natuur gaat werken;
de dagen lengen en zo waar,
de eerste bloemen komen.
De lente heeft haar Meedje Maar,
uit zijn de winterdromen
Er wisselt wat in de natuur,
ik kan 't niet definiëren,
maar toch: het is niet meer zo guur,
ik merk het aan mijn Meren,
'k keek buiten eventjes in 't rond
en zocht in m'n geheugen
het was een lentemorgenstond,
Tc genoot met volle teugen.
U weet, een diehter rijmt het meest
als 't voorjaar is gekomen;
weg is het ruwe stormtempgeest
de knoppen aan de bomen
gaan zwellen en een vogel zingt
weer blij rijn morgenliedje;
zo lieflijk is het, als weerklinkt
dit simpele melodietje.
Wat fijn, de lente is in 't land:
het voorjaar is geboren
Van 't bos tot aan 't nog stille strand
laat hij rijn stem reeds horen.
De zon neemt daad'lijks toe in kracht
de winter is vergangen;
wees welkom, blijde voorjaarspracht
waar naar w^allen verlangen
HENK VAN HEESWIJK.
Dabyderm-zeep
per week verschuldigd, voor twee kin
deren uit één gezin f 0.75 en voor'drie
kinderen uit één gezin f 1.per
week.
Om op een der Meuterscholen te
worden toegelaten, moet het kind de
leeftijd van VIER jaar hebben bereikt.
Kinderen beneden deze leeftijd wor
den op geen der Meuterscholen in de
ze gemeente aangenomen.
Met het oog op een meer geregelde
gang van zaken op de Meuterscholen
is verder bepaald, dat de kinderen die
de leeftijd van vier jaar hebben be
reikt alleen kunnen worden toegela
ten op: 1 maart, 1 juni, 1 september
of 1 december. Tussentijdse aanne
ming kan niet meer plaats vinden.
Voorts worden de ouders verzocht
de kinderen zo regelmatig mogelijk de
Meuterscholen te doen bezoeken en
bjj eventueel verzuim, de reden daar
van mede to delen aan het hoofd der
betreffende Meuterschool.
De besturen van de gezamenlijke
Kleuterscholen te Waddinxveen.
VEILIG VERKEER.
Een nieuw beeld siert onze straten
en wel het beeld van de Jeugdver -
keers Brigadiertjes.
Deze brigade werd op donderdag 15
maart 1956, door de burgemeester on
zer gemeente op het groepsbureau der
rijkspolitie geïnstalleerd.
Nadat de voorzitter van de Vereni
ging voor Veilig Verkeer, de heer van
Zonneveld, een kort inleidend woord
had gesproken en er zijn vreugde over
uitsprak dat thans een lang gekoes
terde wens van de Ver. voor Veilig
Verkeer te Waddinxveen, in vervul
ling was gegaan dankte hij het Ge
meentebestuur voor de financiële me
dewerking, waardoor het mogelijk
was geworden zes van de twaalf leden
te Meden met witte jassen, witte kop
pels en een z.g. spiegelei.
Ook de andere 6 leden van de bri
gade zullen binnen korte tijd ver
moedelijk geMeed worden, dank zij de
toezegging van diverse verenigingen
en andere ingezetenen onzer gemeen
te.
Hierna gaf hij het woord aan de
burgemeester.
Deze wees de leden van de brigade
er op, dat zij thans in dienst zouden
gesteld worden om mede te helpen
verkeersongevallen bij het oversteken
van de schooljeugd te voorkomen. Het
verkeer, ook in Waddinxveen, neemt
steeds grotere omvang aan en stelt
steeds zwaarder eisen.
Hij hoopte ook dat alle kinderen en
al het onderwijzend personeel zouden
mede werken, om over te steken op
de daarvoor aangewezen plaatsen.
Nadat de heer S. Noteboom een foto
had gemaakt van deze jeugdverkeers-
brigade met burgemeester en de Adj.
Gr. Ct. der Rijkspolitie., de heer van
der Eijk en enige leden van het be
stuur van de Ver. voor Veilig Ver
keer, werden zij om 11.45 uur onder
toezicht van de rijkspolitie in dienst
gesteld.
Dat dit veel beMjks had', is vanzelf
sprekend. Laten wij hopen dat het
werk van deze brigade evenveel waar
dering zal krijgen in onze gemeente.
De leden van deze brigade rijn de
navolgende:
Peter Verhoef en Lia van Soest van
de o.l. school A, Jan Russcher en Arie
van Beek van de Ned. Herv. Eben
Haezerschool, Harmke van Dijken,
Bep van Soest, Paul Verhoeff en Wim
Vink van de o.l. school B, Jan Uitten-
broek en Maarten de Vos van de Ned.
Herv. Rehoboth-school en Janny
Troost en Wim van der Plaat van de
Chr. Nat. Oranjelaanschool.
De politie vertrouwt op aller mede
werking om het doel van de jeugd-
verkeersbrigade zo goed mogelijk te
doen slagen. Ook het publiek wordt
verzocht voortaan steeds van de over
steekplaatsen gebruik te maken.
STEUNT DE PADVINDERIJ.
Reeds eerder is er op deze wijze
een beroep op U gedaan om door het
kopen van loten onze vereniging fi
nancieel te steunen. Door allerlei om
standigheden o.a. het slechte weer is
de verkoop echter tot nu toe beneden
verwachtingen gebleven. Het is om
deze reden dat wij U nogmaals drin
gend vragen onze laatste huis aan
huis verkoop op zaterdag a.s. tot een
succes te maken. Hoe U dit kimt
doen? Wel, U koopt wat loten van
ons a 10 cent per stuk, wij maken van
allé Meintjes één groot geheel, knap
pen daar ons clubhuis van op en ver
loten vóór 1 mei a.s. nog een flink
aantal mooie prijzen.
Mogen wij op aller medewerking
rekenen?
De leiding der padvinderij (N.P.V.)
VERGADERING „IJSCLUB"
Vorige week werd de jaarlijkse le
denvergadering gehouden van de
IJsclub „Nooit Gedacht". In deze ver
gadering werden allereerst de medail
les uitgereikt aan de deelnemers van
de Schielandtocht, enkele weken ge
leden gehouden. Aan deze tocht heb
ben 892 personen meegeraden, waar
van 155 uit onze woonplaats. Door 773
deelnemers werd de tocht geheel uit
gereden, waarbij 140 plaatsgenoten.
Van de 39 racers werd de heer P.
Versluis de Wactdinxveense winnaar.
Met een korte toespraak reikte de
voorzitter, de heer T. Ververs, aan de
deelnemers de herinneringsmedailles
uit. De heer van Helden uit Zevenhui
zen gaf enkele bijzonderheden over