Weekblad voor Waddinxveen Htaedec de Vrouw Jlentc De van de week Voor vlijtige handen $ames}%r*huid 7 NIEUWS uit Mtze- No 562 vrijdag 23 maart 1956 lie jaargang Adres redactie en administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, teler. 438 Verschijnt elke vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bq vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m. Bijdragen, verslagen, etc. uiterlijk 's woensdagsavonds inzenden. Er zijn Nederlanders, wier doen en laten in het buitenland met belang stelling wordt gevolgd. In de eerste plaats geldt dit voor de koene verde digster van Jungschlaeger in Djakarta en voor haar assistent" mr. van Em- pel, die nu van Singapore uit zijn ad viezen moet geven. Met vreugde mag worden vastge steld dat ons volk in zijn geheel belangstelling blijft koesteren voor het proces-Jungschlaeger dat alle mid delen worden aangewend om de we reldopinie ervan te overtuigen,, dat daar in Djakarta groot en onherstel baar onrecht dreigt te geschieden. Wij geloven, dat er nog slechts wei nig niet-verpolitiekte landgenoten zjjn, die niet op een of andere manier him stem tegen het gruwelproces in Indonesië hebben verheven. Een groot aantal predikanten der Ned. Herv. Kerk heeft dan ook het verzoek van het moderamen van de generale sy node opgevolgd, door in de diensten van zondag jl. te bidden zowel voor de rechter op wie een grote verant woordelijkheid is gelegd, als voor Jungschlaeger „in zijn zware druk" opdat aan de eis van gerechtigheid en waarheid worde voldaan. Ook een andere Nederlandse in het buitenland genoot weer op andere wijze de belangstelling. Zij emi greerde uit Uden, N.B. naar Canada. Daar in den vreemde werd zij door een ernstige ziekte bezocht en toen haar duidelijk werd, dat zij niet meer zou herstellen, gaf zij de wens te ken nen. in het vaderland te sterven. Een oproep in een Canadees blad, waaraan spontaan gevolg werd gegeven, maak te het mogelijk, dat de zieke kon te rugkeren. Nog voor de Maasdam" zijn thuishaven Rotterdam bereikte, was mevrouw Manders echter over leden. Nog een Nederlandse werd in het buitenland geëerd en wel een Lim burgse dame, die in de oorlogsjaren tientallen Engelse piloten verborgen heeft. Tijdens een bezoek aan haar zoon in Canada, werd zij door de Ca nadese autoriteiten gehuldigd. Ten volle verdiend! Grote deining is ontstaan in het „Twaalf provinciehuis" te Rotterdam waaraan vrijwel alle huurders de huur van hun stand is opgezegd, wegens reorganisatie, zoals het verluidt. Als men bedenkt dat reeds een exploitatie tekort bestaat van 150.000,en een huurschuld van f 22.000,zal reorga nisatie wel noodzakelijk zijn. In het vaderland kondigt zich het voorjaar aan. Reeds werd het eerste kivietsei gevonden, dat.reeds ge kookt bleek te zijn. Een mop met een geweldige baard, die reeds door Sta ring werd bezongen, maar waar de burgemeestersvrouw van Winterswijk niet intrapte. Dergelijke grappenma kers dienen te beseffen, dat er een ge vaarlijk kantje aan dergelijke aardig heidjes zit. Het zou toch voor henzelf èn voor ons gehele volk een blamage zijn, indien zulk een ei de koningin werd aangeboden. Het tweede gevon den ei voldeed ook niet aan de eisen, die men aan een behoorlijk kivietsei kan stellen. Toch kan men ervan over tuigd zijn, dat het goede eerste ei de ze week zal worden gevonden. Want ondanks de strenge winter die wij achter de rug hebben, is de natuur niet veel achter. Van eieren gesproken: de bekende Bond zonder Naam te Haarlem orga niseert een wedstrijd in het eieren- Meuren voor de jeugd, ongeacht ge loof of richting. Er zijn twee groepen: voor kinderen tussen 4 en 9 jaar en voor degenen tussen 9 en 14 jaar. Vele prijzen zijn beschikbaar. Zo nam de zuivelhandel op zich, een der prijBwinnertjes een jaar lang iedere week drie eieren gratis te zenden. Tot dinsdag 27 maart worden de gekleurde eieren ingewacht bij genoemde Bond. Als de kinderen eieren-Meuren, kunnen ze geen kattekwaad uithalen. Bij Eindhoven werd vastgesteld dat kinderen enige hectaren heide met vliegdennen in brand hadden gesto ken. Zulke Meine pyromanen! Van de jeugd naar de ouderdom: het ziet er naar uit dat de ouderdomsver- zekering per 1 januari een feit wordt. Voorts is er overeenstemming bereikt in zake de loonsverhogingen; 3°/o in eens (anderhalve week loon) om de achterstand over 1955 in te lopen en differentiatie per bedrijfstak tot 6°/o. Dat heeft heel wat moeite gekost. naast dag in dag uit zijn plicht ver zuimt, omdat zij zich geen gelukkige jeugd kan voorstellen, als er straf moet worden opgetreden? Of is deze houding slechts camouflage en is deze moeder overtuigd van eigen zwak heid - bang de strijd aan te binden met slordigheid en nalatigheid! De macht der gewoonte is een ster ke dwingende macht en wat jong werd aangewend, zal later op ander niveau zijn invloed doen gelden. Wel ke de drijfveren van de moeder ook geweest mogen zijn, het resultaat voor het kind is hetzelfde: het wordt tot zijn eigen (en andere) schade niet op gevoed in orde, regel en tucht. Het kind, dat als Meuter niet heeft geleerd zijn boekjes, zijn blokken of autoped op te bergen voor het slapen gaan zal als H.B.S.er zijn fiets in de regen buiten laten staan, zijn school boeken vergeten en zijn nieuwe jas in schoonmaakgetij: Hamea-Gelei EEN HALVE OPVOEDING. Kort nadat zij in onze straat wa ren komen wonen, maakte ik kennis met hen. Het was een alleraardigst- gezin met drie kinderen van vier, zes en negen jaar. Ik kwam er veel aan huis en ik kwam er graag. Al spoedig viel het mij echter op, dat de bezit tingen der kinderen overal verspreid rondslingerden, zonder dat daarvan iets werd gezegd. Begrip en orde en netheid en de waarde van het bezit weid hun klaarblijkelijk niet bijge bracht en opruimen deed alleen de moeder, alsof dat de gewoonste 7-aaW ter wereld was. Het werd daar heel gewóón gevon den als 's avonds, nadat de kinderen naar bed waren, de mecanodoos van de oudste onder de tafel lag met de helft van de inhoud ernaast, de pop van het zesjarige Suusje in de hon- demand troonde en de houten beest jes, waarmede de benjamin had zitten spelen over de grond in de serre ver spreid lagen. „Ik zal eens gauw even opruimen," placht moeder dan te zeg gen en haastig ging zij rond en raap te hier een blok en daar een wegge rolde stuiter en verderop weer wat anders op. „Waarom laat je ze toch niet zelf opruimen?" vroeg ik eens. „Och.de moeder haalde de schouders op, „al dat achterna zitten en dat verbieden, daar houd ik niet van. Ik laat ze maar spelen, tot het bedtijd is. Ik wil dat mijn kinderen een gelukkige jeugd hebben en dan voegde zij eraan toe, het is immers maar het werk van een ogenblik. Als dj het zelf zouden moeten doen, zou het veel te veel laat worden want dan dagen ze het liedje van verlangen en ik sta erop, dat ze prompt op tijd laar bed gaan! Het was best te merken, dat de moeder zelf vond:, dat dit erg flink en steer Monk, echt paedagogisch, een ui- teig van een moeder, die haar kinde ren een goede opvoeding geeft. Het Klinkt ook inderdaad goed, maar het js hopeloos fout, want het is maar de helft! Het is maar een halve opvoe ding. De macht der gewoonte. Dat men zijn kinderen een gelukki ge jeugd wil laten genieten is prach- *8 en dat men onverbiddelijk vast- k aan ket op tijd naar bed gaan, Paedagogisch volkomen juist, maar at te denken van de moeder die oog- tekend toelaat, dat een kind daar- verliezen. Uit slordige kinderen, die eraan gewend zijn, dat anderen de vervelende karweitjes voor hen op knappen, groeien later de laat-maar- waaien-mensen, zonder verantwoorde- lijkheidsbesef die een gevaar voor de samenleving zijn. >Ate ze ouder zijn, doen ze het van zelf," zegt zo menige moeder en zij vergeet, dat goede gewoonten niemand zo maar aangewaaid komen. Diep in ieder mensenkind leeft de aangeboren traagheid de zucht naar de weg van de minste weerstand. Als wij het kind niet helpen, deze traagheid te over winnen, dan maken wij het hem moei lijker dan nodig is. De overwinning op eigen gemakzucht en egoisane is eén der schoonste zelfoverwinningen en het is de plicht van alle ouders, hun kinderen daarbij behulpzaam te zijn. Eerst wéten. Speelgoed dient niet uitsluitend tot vermaak en ontspanning. Het is door het speelgoed, dat het kind de eerste voorbereiding ontvangt voor de grote levenswaarden. De Meuter, die abso luut het hoe en waarom nog niet be grijpt zal volkomen ontoegankelijk zijn voor lange redenaties over het nut van opruimen, maar als de dage lijks terugkerende gang van zaken is: opruimen, handjes wassen, eten, ver haaltje, slapengaan dan zal het niet zo heel lang duren, of hij weet, dat dit zo hoort. Niemand zal hem behoe ven aan te sporen om alles bijeen te zoeken, want dat gebeurt immers elke dag, het hóórt erbij. En dan is de bo dem gelegd en zijn de latere uitleg gingen alleen maar aanvulling. Maar hij kan dat niet alleen. Er moet iemand zijn die meedoet, die voordoet, die van het opruimen een spel maakt. Het Meine kind, waarmede wij nog niet kunnen praten, kunnen wij al leen door middel van een gewoonte- dressuur iets bijbrengen en dat is juist de fout, waarin zovele goedwil lende moeders vervallen: zij wachten* tot zij met het kind kunnen redeneren en menen, dat het dan een Mein kunstje zal zijn. Maar dan is tegen die tijd meestal het kind in de eerste ver- ze tsfase gekomen en zijn resultaten oneindig moeilijker te bereiken. Zij lieten de gelegenheid om de grond te leggen voor goede gewoonten voorbij gaan ,toen het al spelend nog gemak kelijk was. Naar de garage en opstal Er was eens een lieve, verstandige oma, die met ontsteltenis bemerkte, hoe uitermate slordig haar Meinkin- deren omgingen met het dure speel goed, dat zij voor hen had gekocht. Toen de ouders van de Meine woelwaters op reis gingen, kwam het stel bij oma logeren. Het opruimen werd elke avond tot een soort spel, waaraan alle kinderen meededen: de pop moest uitgeMeed en naar bed ge bracht, de auto moest in de garage worden gereden, de speelgoedbeesten die op de onderste plank van de boe kenkast een „hok" hadden gekregen, moesten worden „gevangen" en op stal gezet en zo kwam alles op z'n plaats. Was ergens een konijntje of een beertje blijven liggen, dan werd het weggeborgen. Het was dan „boos" weggelopen", omdat er zo slecht voor hem werd gezorgd. Natuurlijk kwam het na een paar dagen terug „om het nog eens te proberen". De kinderen waren er helemaal „in" en het opruimen ging steeds vlugger, want als het te lang duurde, dan was er die avond geen verhaaltje. Toen de ouders na vier weken terugkwamen, waren zij stomverbaasd; zonder straf of dreigementen werd elke avond al les keurig opgeruimd. Deze kinderen hadden al spelend een goede gewoon te geleerd. AMY GROSKAMP TEN HAVE Antwoord aan Gijs Gans. Waddinxveen, 23 Maart '56 Beste Gijs. Je brief is goed overgekomen en een van je vrienden heeft hem ontcijferd. Fijn, dat het je hier zo goed bevallen is! Ik hoop, dat je deze brief ontvangt. Krantenpapier waait soms ver en bo vendien zullen onze amateurzenders dit antwoord uitzenden, ver het noor den in. Zeg Gijs, wij schrijven niet met een ganzepem zoais jij. Maar weet je, dat wij dat vroeger wel deden? De tijden veranderen, Gijs, en Holland veran dert ook. Toen jij met je familie wanhopig ronddwaalde over een ingesneeuwd en bevroren Europa, ben je eindelijk neergestreken op dat slootje in de Puttepolder. Maar als je later dat mooie plekje nog eens weer wilt op zoeken, dan zul je daar alleen maar vinden huizen en straten. Dan is er voor jou en al je soortgenoten geen plaats meer in de Puttepolder, Gijs Gans. En zo gaat het in Nederland overal. Wij mensen hebben zoveel ruimte no dig dat er in ons land maar heel wei nig vrije natuur overblijft. Dat is erg jammer, Gijs, ook voor ons. Maar je weet het, je hebt goede vrienden in Nederland. Vijftig jaar geleden werd opgericht de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten. Vind je dat een moeilijk woord? Heb je dat niet op de ganzenschool ge leerd? Natuurmonumenten zijn aller lei onontgonnen gebieden, heidevelden en plassen, en ook landgoederen en bossen. Die vereniging heeft 68 ter reinen opgekocht, samen 14.500 ha. Daar blijft de natuur, zoals ze vroeger was. Het zijn de mooiste plekjes van ons land en alle vogels en andere die ren zijn er welkom. Je riet het, Gijs, er wordt ook om jullie gedacht. Wij vonden je brief zo aardig, Gijs, dat we je benoemd hebben tot erelid van de Natuurwacht. Kom je je in signe halen? Je weet het. Gijs Gans, je bent welkom. Met een stevige poot, Natuurwaohter. NATUURWACHT, VOORAL NODIG VOOR DE OUDERS? Vrijdag j.l. vergaderde de Commis sie van de Jeugdnatuurwacht, onder leiding van de voorzitter, de heer F. H. Blonk. In rijn openingswoord her innerde deze o.a. aan de actie voor de vogelvoeding, die zo'n groot succes werd, dank zij de medewerking van de politie en van heel de bevolking. Een groot deel van het verzamelde voer kon worden gezonden naar Bodegra ven en Bergambacht. De commissie besloot te trachten, het aantal jeugdnatuurwachters sterk uit te breiden, om zodoende meer te komen tot het doel: Eerbied voor wat er leeft en groeit. De opmerking werd gemaakt, dat in Waddinxveen zeer weinig te Magen valt over vernielingen aan planten en struiken. Bezoekers uit de grote stad verwonderen zich over onze plantsoe nen met bloeiende planten, die zon der enige bescherming van hekjes of prikkeldraad door ieder worden ont zien. Minder goed was men te spreken over de gazons. Niet zozeer de school gaande jeugd, maar vooral ook de Meuters brengen veel schade aan de grasperken aan. De fout ligt vaak bij de moeders* die de Meinen op het grasveld laten spelen. Hoe veilig de kinderen daar ook zijn. het kan niet worden toegelaten. Het zijn geen speelvelden, het zijn gazons, die met veel zorg en moeite zijn aangelegd. Zolang de ouders niet meewerken, zullen de Machten blijven- Het is pas in orde, als elke volwassene sympathi serend lid is van de Natuurwacht. Als we ons even voorstellen, welk een naargeestige buurt bijvoorbeeld het Sniepkwartier zou rijm, als er geen bomen waren, geen tuintjes, geen ga zons,. geen bloeiende planten, dan doen we vanzelf mee aan natuurbe scherming. Na een winter, die lang in de her innering zal blijven, verwachten we weer de frisse fleur van lente en zo mer. Laat niemand iets aan al die pracht bederven. Ieder voorjaar, als de katjes bloei en, worden de struiken aan de Rijks weg op baldadige wijze vernield. De schuldigen wonen meestal niet in on ze gemeente, maar laat dan ook geen enkele ingezetene hieraan meedoen! Kleuteronderwijs Geachte Ouders, In een gecombineerde vergadering welke vrijdag 16 maart jl. werd ge houden en waaraan werd deelgeno men door alle Meuterschoolbesturen uit deze gemeente, werden enkele ge meenschappelijke besluiten genomen, die van kracht zullen rijn* voor de toelating van kinderen op alle Meu- terscholen in deze gemeente. In de eerste plaats is bepaald, dat met ingang van 1 april a.s. voor ALLE Meuterscholen de volgende bijdrage regeling zal gelden: Bezoekt uit één gezin 1 kind de Meuterschool, dan is daarvoor f 0.50 Al zou ik het vergeten zijn, ik zou het moeten merken: de lucht is weer vol zonneschijn en de natuur gaat werken; de dagen lengen en zo waar, de eerste bloemen komen. De lente heeft haar Meedje Maar, uit zijn de winterdromen Er wisselt wat in de natuur, ik kan 't niet definiëren, maar toch: het is niet meer zo guur, ik merk het aan mijn Meren, 'k keek buiten eventjes in 't rond en zocht in m'n geheugen het was een lentemorgenstond, Tc genoot met volle teugen. U weet, een diehter rijmt het meest als 't voorjaar is gekomen; weg is het ruwe stormtempgeest de knoppen aan de bomen gaan zwellen en een vogel zingt weer blij rijn morgenliedje; zo lieflijk is het, als weerklinkt dit simpele melodietje. Wat fijn, de lente is in 't land: het voorjaar is geboren Van 't bos tot aan 't nog stille strand laat hij rijn stem reeds horen. De zon neemt daad'lijks toe in kracht de winter is vergangen; wees welkom, blijde voorjaarspracht waar naar w^allen verlangen HENK VAN HEESWIJK. Dabyderm-zeep per week verschuldigd, voor twee kin deren uit één gezin f 0.75 en voor'drie kinderen uit één gezin f 1.per week. Om op een der Meuterscholen te worden toegelaten, moet het kind de leeftijd van VIER jaar hebben bereikt. Kinderen beneden deze leeftijd wor den op geen der Meuterscholen in de ze gemeente aangenomen. Met het oog op een meer geregelde gang van zaken op de Meuterscholen is verder bepaald, dat de kinderen die de leeftijd van vier jaar hebben be reikt alleen kunnen worden toegela ten op: 1 maart, 1 juni, 1 september of 1 december. Tussentijdse aanne ming kan niet meer plaats vinden. Voorts worden de ouders verzocht de kinderen zo regelmatig mogelijk de Meuterscholen te doen bezoeken en bjj eventueel verzuim, de reden daar van mede to delen aan het hoofd der betreffende Meuterschool. De besturen van de gezamenlijke Kleuterscholen te Waddinxveen. VEILIG VERKEER. Een nieuw beeld siert onze straten en wel het beeld van de Jeugdver - keers Brigadiertjes. Deze brigade werd op donderdag 15 maart 1956, door de burgemeester on zer gemeente op het groepsbureau der rijkspolitie geïnstalleerd. Nadat de voorzitter van de Vereni ging voor Veilig Verkeer, de heer van Zonneveld, een kort inleidend woord had gesproken en er zijn vreugde over uitsprak dat thans een lang gekoes terde wens van de Ver. voor Veilig Verkeer te Waddinxveen, in vervul ling was gegaan dankte hij het Ge meentebestuur voor de financiële me dewerking, waardoor het mogelijk was geworden zes van de twaalf leden te Meden met witte jassen, witte kop pels en een z.g. spiegelei. Ook de andere 6 leden van de bri gade zullen binnen korte tijd ver moedelijk geMeed worden, dank zij de toezegging van diverse verenigingen en andere ingezetenen onzer gemeen te. Hierna gaf hij het woord aan de burgemeester. Deze wees de leden van de brigade er op, dat zij thans in dienst zouden gesteld worden om mede te helpen verkeersongevallen bij het oversteken van de schooljeugd te voorkomen. Het verkeer, ook in Waddinxveen, neemt steeds grotere omvang aan en stelt steeds zwaarder eisen. Hij hoopte ook dat alle kinderen en al het onderwijzend personeel zouden mede werken, om over te steken op de daarvoor aangewezen plaatsen. Nadat de heer S. Noteboom een foto had gemaakt van deze jeugdverkeers- brigade met burgemeester en de Adj. Gr. Ct. der Rijkspolitie., de heer van der Eijk en enige leden van het be stuur van de Ver. voor Veilig Ver keer, werden zij om 11.45 uur onder toezicht van de rijkspolitie in dienst gesteld. Dat dit veel beMjks had', is vanzelf sprekend. Laten wij hopen dat het werk van deze brigade evenveel waar dering zal krijgen in onze gemeente. De leden van deze brigade rijn de navolgende: Peter Verhoef en Lia van Soest van de o.l. school A, Jan Russcher en Arie van Beek van de Ned. Herv. Eben Haezerschool, Harmke van Dijken, Bep van Soest, Paul Verhoeff en Wim Vink van de o.l. school B, Jan Uitten- broek en Maarten de Vos van de Ned. Herv. Rehoboth-school en Janny Troost en Wim van der Plaat van de Chr. Nat. Oranjelaanschool. De politie vertrouwt op aller mede werking om het doel van de jeugd- verkeersbrigade zo goed mogelijk te doen slagen. Ook het publiek wordt verzocht voortaan steeds van de over steekplaatsen gebruik te maken. STEUNT DE PADVINDERIJ. Reeds eerder is er op deze wijze een beroep op U gedaan om door het kopen van loten onze vereniging fi nancieel te steunen. Door allerlei om standigheden o.a. het slechte weer is de verkoop echter tot nu toe beneden verwachtingen gebleven. Het is om deze reden dat wij U nogmaals drin gend vragen onze laatste huis aan huis verkoop op zaterdag a.s. tot een succes te maken. Hoe U dit kimt doen? Wel, U koopt wat loten van ons a 10 cent per stuk, wij maken van allé Meintjes één groot geheel, knap pen daar ons clubhuis van op en ver loten vóór 1 mei a.s. nog een flink aantal mooie prijzen. Mogen wij op aller medewerking rekenen? De leiding der padvinderij (N.P.V.) VERGADERING „IJSCLUB" Vorige week werd de jaarlijkse le denvergadering gehouden van de IJsclub „Nooit Gedacht". In deze ver gadering werden allereerst de medail les uitgereikt aan de deelnemers van de Schielandtocht, enkele weken ge leden gehouden. Aan deze tocht heb ben 892 personen meegeraden, waar van 155 uit onze woonplaats. Door 773 deelnemers werd de tocht geheel uit gereden, waarbij 140 plaatsgenoten. Van de 39 racers werd de heer P. Versluis de Wactdinxveense winnaar. Met een korte toespraak reikte de voorzitter, de heer T. Ververs, aan de deelnemers de herinneringsmedailles uit. De heer van Helden uit Zevenhui zen gaf enkele bijzonderheden over

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1956 | | pagina 1