Weekblad <roor Waddinxveen
M
üi van de
ÏÏU>ede.c de Vrouw
PEERLESS-KETTIN6KAST
fa D. v. d. Bor
fa L. W. Versluis
Oud P,inU&tedicd
Pinkstergebruiken
in vroeger tijden
Wrijf Kou en Pijn
NIEUWS uii OHfze w<HU*i>Uaats
Nutsspaarbank
te Waddinxveen
No 569
vrijdag 17 mei 1956
12e jaargang
Adres redactie en administratie-
Oranjelaan 30, Waddinxveen telef. 43*
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, verslagen, etc. uiterlijk
's woensdagsavonds inzenden.
Het uiterlijk van onze betalingsmid
delen is er na de oorlog aanzienlijk op
vooruit gegaan.
De leljjke grote zinken munten
verdwenen, wij hebben weer Jflïoor-
hjke dubbeltjes en kwartj* en de
nieuwe gulden is overal vreugde
ontvangen en ofschoon,. Ij aanvanke
lijk door menigeep^'Werd gespaard
komen de zii'c^ h guldens meer en
meerlos. 7%Ier tevreden kunnen
wij zijn o' ,e nieuwe bankbiljetten
*-vaii'-<wüifig gulden, die geenszins
doelmatig zijn en aanleiding geven tot
verwarring. Tja, dat geld. In een bij
eenkomst van de Nederlandse vrijge-
zellentbond - ja, die IS er tegenwoor
dig! - werd er terecht opgewezen, dat
onze vrijgezellen financieel in het
hoekje zitten waar de slagen vallen.
Zij worden in de belastingen heel
hoog aangeslagen - zij mogen betalen
voor anderer kinderbijslag - zij wor
den uitgesloten bij het verkrijgen van
een eigen woning en moeten voor een
kamer vaak veel meer huur betalen
dan de huur van een heel huis be
draagtkortom, de vrijgezellen
zijn heus niet zo best af, al denken
sommige getrouwden wel eens het
tegendeel omdat een huishouden tegen
woordig ook heel wat kost. Een ver
gelijking met „die goede oude tijd",
bij voorbeeld 1939, valt zeer ter onzen
nadele uit. In genoemd jaar toch be
taalde men voor een paar schoenen
4.(nu 22.50) voor een brood 11
cent (nu meer dan 40) voor een pond
koffie 0.75 (thans 2.40). Wij zouden
nog meer voorbeelden kunnen geven
doch reeds uit deze paar cijfers blijkt,
dat van het beheersen der prijzen niet
veel terecht is gekomen.
Groni^H' m®r Nieman, zullen
W; /Kg op de televisie, noch op de
jm kunnen aanschouwen. Reeds had
de Ned. Televisie Stichting alles voor
de opnamen in de kerk in gereedheid
gebrachte toen het filmen werd ver
boden en Polygoon zowel N.T.S. on-
verrichterzake konden gaan. De be
zwaren, welke mr A. Dirkzwager ont
vouwde tegen h?t feit, dat de nieuwe
bisschop van Rotterdam, mgr M. A.
Jansen, die hij van de kiezerslijst wil
de doen schrappen, omdat de bisschop
in dienst van een vreemde staat zou
zijn getreden, werden door B. en W.
van Rotterdam van de hand gewezen,
omdat de paus bij de benoeming van
mgr Jansen niet had gehandeld als
hoofd van de Vatikaanse Staat, doch
als hoofd van de r.k. kerk. Mr Drik-
zwager had trouwens al aan de nieuwe
bisschop geschreven, dat hij geen ver
dere stappen zou doen. Pers en radio
hadden hem over zijn actie aangeval
len op een wijze, die hem had ontsteld
zo schreef hij. Zo langzamerhand ko
men wij erachter, dat 1956 een Rem-
brandt-jaar zal worden. Ter voorbe
reiding van de verschillende Rem-
brandttentoonstellingen worden echte
Rembrandts in- en uitgevoerd. Een
andere bijzondere tentoonstelling werd
te Utrecht geopend in het Centraal
Museum aldaar. Zij heet „Uit konink
lijk bezit" een naam, die alles zegt.
Tot 15 juli zal zij voor het publiek
toegankelijk zijn.
Dit- kunh U voorkomen
door eer»
te laten monteren.
Verkrijgbaar bij UW
RIJWIELHANDELAAR
eeh i/ah de cUüa&u(
Zuidkade 52
Kerkweg 87
Gelukkig zijn er andere dingen,
waarin wel de vooruitgang is vast te
stellen. Zo is ons land tegenwoordig^
geheel vrij van rundertuberculoze -
een resultaat, dat na een campagne
van vijf jaar is bereikt. Het nationa
le Fonds heeft voor de nazorg, die e-
veneens nog vijf jaar zal vragen een
f 30 miljoen beschikbaar. Van dit be
drag zullen premies worden verstrekt
voor het laten slachten van runderen,
die positief reageren.
Ook in ander opzicht slaat ons land
een goed figuur. Van tijd tot tijd
wordt in onze dagbladen ophef ge
maakt over de een of andere blinde,
wien in het buiteland door hoornvlies
transplantatie het gezicht werd terug
gegeven.
Wij kijken nu eenmaal graag naar
het buitenland, waar alles, veel mooi
er en veel beter zou zijn dan te on
zent. Uit het jaarverslag van de Cen
trale Commissie voor de Hoornvlies
centra van het Ned. Rode Kruis over
1955 blijkt echter, dat het afgelopen
jaar in ons land 196 hoornvliestrans
plantaties zijn uitgevoerd en dat van
1 januari 1950 af dit aantal reeds 986
bedraagt.
Dat ook in den vreemde Nederlan
ders worden gewaardeerd moge blij
ken uit de benoeming van Prof. Bart
J. Bok tot directeur van een observa
torium te Canberra, in Australië.
Prof. Bok is van Nederlandse afkomst
doch was reeds bijna 30 jaar aan de
Havardunivérsiteit in de V.S. verbon
den. Op het gebied van de bestudering
der Melkweg wordt hij als een autori
teit beschouwd.
Een andere autoriteit, dr A. A. L*
Rutgers werd tot vice-president van
de Raad van State benoemd - als op
volger van jhr. mr F. Beelaerts van
Blokland.
Dr Rutgers is reeds van 1936 af lid
van de Raad van State. Hij was voor
dien o.m. directeur van landbouw,
nijverheid en handel te Buitenzorg en
gouverneur van Suriname.
De wijding van de bisschop van
DE BOOM EN DE APPEL
De eentonige klaagzang over de
„hedendaagse jeugd" dreigt zo dik
wijls herhaald te worden, dat niemand
er meer naar luistert. Via de asfalt-
jeugd zijn we bij de z.g. ongrijpbare
jeugd terecht gekomen en volgens de
mensen die onder deze jeugd werken
is er geen reden om in de handen te
klappen.
Het valt nu eenmaal niet te ontken
nen dat tal van ouders zich schuldig
maken aan onjuiste praktijken en
dientengevolge zelf schuldig staan aan
de weinig hoopvolle mededelingen die
links en rechts over onze jonge men
sen worden gedaan.
Hand in eigen boezem
Wanneer het oude spreekwoord dat
de appel niet ver van de boom valt,
waarheid bevat, dan werkt onze kri
tiek op de jeugd als een boemerang:
zij treft onszelf. Wanneer, om- nog
eens in de voorraad praktische levens
wijsheid van onze vaderen te duiken,
het piepen der jongen overeenkomt
met wat de ouden zongen, dan wordt
het de hoogste tijd voor zelfbezinning
en is het zaak de hand in eigen boe
zem te steken.
Wij eisen van de jeugd dat ze zal
zijn zoals wij twintig, dertig, veertig
jaar geleden waren (waarbij we na
tuurlijk het minder mooie graag ver
geten: de mens is altijd geneigd het
7Ïf-h zelf
te idealiseren). Maar zijn wij nu zoals
onze ouders toen? Zijn we zelf niet
aangevreten door de tijd, zijn wij niet
anders geworden door de oorlog, niet
gemak- en genotzuchtiger, niet ego-
istischer en liefdelozer?
Leven ouders nog mee?
Boden onze ouders ons geen gezel
liger, huiselijker „thuis" dan wij nu
aan onze kinderen? Leefden ze niet
hartelijker mee met onze vreugden! en
verdrietelijkheden; hadden ze niet
meer tijd en interesse voor ons dan
wij vooir onze jongens en meisjes?
Zijn wij vaders en moeders, niet veel
meer verantwoordelijk voor de uit
huizigheid en bandeloosheid van onze
kinderen dan zijzelf.
Er zijn gezinnen, waar de ouders
het zó druk hebben met hun eigen
beslommeringen, dat het waarlijk
geen wonder is wanneer de kinderen
er tussen uit knijpen en kameraden
prefereren boven ouders, die zo vol
komen in zichzelf en hun zaken op
gaan.
Hier en daar heerst een „zondags
sfeer", die met een vrolijk voortgaan
op 's-Heren wegen niets gemeen
heeft, maar van degelijkheid zo erg
vervelend wordt, dat een levenslustig
kind er een onbedwingbare afkeer
van 't veelbezongen ouderhuis uit
moet overhouden.
Eldters brengen de ouders de le
vensregels der epicuristen: eten, drin
ken en vrolijk zijn zo ongeremd en
consequent in toepassing, dat men
van de jeugd waarlijk niet verwach
ten kan dat ze plichtsgetrouw en in
getogen zal zijn. Wat op dit gebied
in provinciestadjes van bescheiden
omvang reeds door „ouders" gepres
teerd wordt, grenst aan het ongeloof
lijke. Hoe wil men toch van een slecht
voorbeeld een goed resultaat ver
wachten?
Kritiek van de jeugd
Jonge mensen zijn nu eenmaal scherp
dikwijls vernijnig in hun kritiek.
Vooral op hun ouders. Dat mogen
we hun niet al te kwalijk nemen. In
hun prille jeugd hebben ze in vader
en moeder het summum van oprecht
heid en goedheid gezien. Dan vallen
deze afgoden van hun voetstuk, wan
neer de kinderen de leeftijd bereiken
waarop ze ons zien zoals we zijn: met
inconsequenties en gebreken. Vol goe
de bedoelingen maar niet altijd goede
daden. Vol schone theorien en een
praktijk, die daar nog al eens bij ten
achter blijft. Dat veroorzaakt een re
volutie in de kinderziel. En daarom
is hun hevige kritiek op ons feitelijk
een uiting van geschokt vertrouwen,
van teleurgestelde liefde.
Onze kinderen eisen van ons, die
hen in alle „christelijke en maat
schappelijke deugden" trachten op te
voeden, dat wijzelf die deugden zul
len bezitten en manifesteren. Zij eisen
„grond bij mond en daad bij praat".
Dat ook wij ouders, onvolmaakte,
zondige mensen zijn, zullen ze eens
later leren begrijpen en tolereren.
De grote vraag voor ons ouders
is; wilt u leven voor uzelf of voor
uw kinderen? Wilt u van eigen
liefhebberijen afzien om b.v. voor
een gezellig weekend voor uw ge
zin te zorgen? 't Is niet juist te
menen, dat onze kinderen in wezen
zo ontzettend veel anders zijn dan
wij in onze jeugd!
Een intiem, gezellig, vrolijk, de
gelijk gezinsleven is een belangrij
ke remedie tegen de kwalen van)
onze hedendaagse jeugd.''
Zijn wij ouders te gemakzuchtig,
te egocentrisch om dat voor onze
kinderen te scheppen, wel, laten
we dan onze kritiek op de jeugd
toch staken.
Dan zijn wij medicijnmeesters, die
zelf nodig naar de dokter moeten!
Losse flodders
Lente 1956. Beging der volksverhui
zing, afdeling junioren, van Boskoop
naar Waddinxveen, elke morgen vice-
versa.
Hartelijk welkom, jonge zwemmers!
Wij staan tot jullie beschikking, alle
maal, ook onze badmeester. Maar, om
in de zwembad-terminologie te blij
ven, wij voelen een beetje nattigheid.
Is het nu wel nodig om apart voor
jullie een badmeester mee te nemen
uit Boskoop? Dat is een Ramp. Met
een hoofdletter, want zo heet die me
neer. En matineuze, onderduikers,
jullie zullen het toch wel met mij eens
zijn, dat onze badmeester super-chef-
de-la-bassin is en blijft!
Maar wat zit ik me toch een zorgen
vooraf te maken. Wie weet worden de
beide badmeesters de beste vrienden
ter wereld. Welja, het zal heus wel
de bedoeling zijn, dat de taak van on
ze badmeester hierdoor verlicht wordt.
Dan kunnen we het ten zeerste waar
deren en dan mag badmeester Ramp
ook best hier wat baas- gaan spelen,
ook al is het dan een Boskoper.
Dat van die andere bos koper is
erger. Onbekenden hadden interesse
voor de aardleiding van de palen langs
de spoorbaan en namen 80 kg draad
mee. De dieven moeten wel vooruit
strevende lieden zijn. Eerst zochten ze
het hoger op en toen namen ze de
leiding. Zij waren kennelijk van het
goede spoor afgeweken, hoewel ze
zich op het goede spoor bevonden.
Evenwel waren ze spoorslags spoor
loos. Als de treinenloop nu maar niet
in de war komt, nu bij het spoor de
leiding zoek is. Laten we hopen, dat
de politie de dieven spoedig op het
spoor is!
Om bij het koper te blijven: Con
cordia blies, sloeg en marcheerde zich
naar drie eerste prijzen. Dat is zeer
te prijzen. Wat zullen die instrumen
ten zich opgeblazen voelen. Als Con
cordia zelf nu maar niet blasé wordt.
SNIPER.
Kom Schepper, Geest bezoek uw kerk
Met al het heil van Christus' werk,
Vervul uw schepping, onze geest
Met Gods genaad' op 't Pinksterfeest.
O Gij, die in der waarheid heet
Vertrooster, Zal ver, Parakleet
Gij eeuwig versche levensbron
Gij ongeschapen liefdezon!
Rondom het Pinksterfeest zijn tal
van gebruiken gegroeid, die uiteraard
met de Christelijke feestviering niets
hebben uit te staan. Wei komi üe
Christelijke naastenliefde tot uiting bij
de uitdeling van pmKsieiP.^a-^ het
gedeelte van Gelderland dat vroeger
algemeen de Achterhoek werd ge
noemd. Deze pinksterbroden hadden
geweldige afmetingen. Zij werden aan
de armen uitgereikt. Het oude Mar
ken Boeck van Groot en Klein Agelo
vertelt ervan.
Nee Telle, een vrouw uit Klein
Agelo, vermaakte aan het Armengilde
twintig daalders. Ook de boeren van
Groot Agelo maakten aanspraak op
deze „erfenis", Zij wilden, dat de uit
deling zou worden gehouden onder de
boom in de Es, genaamd de Bokum.
Men kwam toen overeen, voor het
geld broden te bakken en die aan de
armen uit geheel Agelo uit te reiken.
Nog heden ten dage wordt de
brooduitdeling daar gehouden.
Eigenaardig is, dat meer dan
zulks met pasen het geval is, sommige
Pinkstergebruiken tot baldadigheden
leiden. Daar is dan allereerst het
Luilakfeest dat ook nu nog in vele
grote steden in ere wordt gehouden.
Laten wij er dadelijk aan toevoegen,
dat er niet veel eer mee te behalen is.
De Zaterdag voor Pinksteren trekken
kinderen heel in de vroegte door de
straten onder de afgrijselijke kreet
„luilak", soms gevolgd door het ge
zang „Luilak, beddezak, staat om ne
gen ure op negen ure halleftien.
Heb je ooit zo'n luilak gezien?" Vaak
worden ergerlijke baldadigheden ge
pleegd. deuren worden dichtgebon
den, waarna de lieve jeugd de huis
bellen er bijna uitrukt. Telkenjare
moet de politie in de grote steden te
gen deze baldadigheid optreden en
reeds in een keur van 22 Mei 1597 le
zen wij, dat de Amsterdamse stadsre
gering een verordening uitvaardigdie
om op te treden in „de toecomende
Pinxternacht"
De Pinksterbruid.
In vroeger tijden was het in vele
streken van ons land ook de gewoon
te, met pinksterbruiden rond te gaan.
In Drente waren het vaak jongens,
die als „pinksterbruidje" optraden,
maar meestentijds waren het toch in
het wit geklede en met bloemen ver
sierde meisjes. In Vriezenveen werd
in het begin van deze eeuw de Pink
sterbruid onder een schort verborgen.
Als men betaalde, werd de schort op
getild en mocht men de bruid even
zien.
In Twente werd de bruid met alle
mogelijke kostbaarheden behangen.
Ook dit, aanvankelijk onschuldige
gebruik ontaardde meer en meer, zo
dat de overheid er maatregelen tegen
moest nemen. In Utrecht werden de
bruiden met drie gulden beboet
wie in Amsterdam als Pinksterbruid
rondging, kon op een boete van een
gulden rekenen. De schoutsdienaren
namen bovendien al het goud- en zil-
verwerk waarmede de bruid was „op-
getuig!" in beslag. Het gevolg van
deze maatregelen was, dat de kost-
-little vcibicioclcii rrcrdcn tlvuiogclaten
en dat zij nog meer dan vroeger zich
tot bedelen bepaalden.
ijc Pinkstergebruiken sym
boliseren de groenv.j,t en <je vrucht
baarheid van de pas omw„_i.tQ na_
tuur.
Om de vruchtbaarheid van het land
te bevorderen, reden in Brabant de
zevenvuldig licht
De tempel Gods, door u gesticht
En, vinger van Gods rechterhand
Bespreng de stam, door u geplant!
Van eeuw tot eeuw beloft' en tolk
Des Vaders aan zijn kerk en volk
Verkregen gaav' verzworven loon
Van d' aan het kruis geslagen Zoon!
Laaf met uw regens ons gemoed
Stort in onz' aad'ren uwen gloed
Wie naar uw komst en roering smacht
Ontvangt in d' onmacht hemelkracht!
Loop als een stroom de vijand aan
O, hef Gij zelf omhoog de vaan
't Zal waarheid zijn, waar Gij ons leid
En vreugd' en vreed' in eeuwigheid
Leer ons den zaal'gen Vadernaam
Uitroepen, met de Zoon te saam
En met U zelf, in 't Godsbestaan
Van beiden eeuwig uitgegaan!
weg met DAMPO
Pinks te rruiters op tweede Pinksterdag
enige malen te paard rond hun akkers,
hetgeen volgens oude traditie de
vruchtbaarheid van de grond ten
goede zou komen.
Op Schiermonnikoog kent men de
„kallemei" of „kallemooi", een paal
met dwarspaal, gebonden aan een
boomstam; boven op de paal, in een
mand, een kraaiende haan als vrucht
baarheidssymbool.
Schuttersfeesten.
Op tweede Pinksterdag houden de
meeste schuttersgilden in Gelderland,
Zeeland, Brabant en vooral in Lim
burg, hun jaarlijkse schuttersfeest.
Burgemeester en pastoor zijn bij dit
feest aanwezig en lossen de eerste
schoten. Er wordt tijdens dit feest
ook een koning gekozen, in de regel
is dit de beste schutter; een jaar lang
mag deze schutter dan bij alle plech-
l-gjieden b.v. het inhalen van een
zilver op WKrefe «hutter.-
dig zijn. Ondanks de beste sociale
voorzieningen kan een verhouding
toch niet goed zijn, want men kan
goed zijn voor de mensen, maar toch
niet goed mèt de mensen. Eens spre
ken over het privé-leven van de
werknemer kan een goede teamgeest
kweken, niet het ik of het jij, maar
het wij, geeft een vertrouwenssfeer.
Niet iedere leider kan zulks opbren
gen, het is niet gemakkelijk. Het moet
zo ver komen, dat gesproken wordt
over „ons" bedrijf. Bespreek uw plan
nen met de werknemers, dit lokt ad
viezen uit, zet een „nieuweling" op
z'n gemak, zegt spreker, niet senti
menteel maar reeel. Het bedrijfskli-
maat moet niet kil, maar mild zijn.
Een mens heeft in tegenstelling tot de
machine, een hart en ziel. Niet altijd
het werk, maar ook de werkers. Van
hoog tot laag moet de teamgeest ge
kweekt worden ten nutte van het be
drijf, geen klontje suiker, maar ook
geen zweep, niet enkel rendement,
maar ook verstand en hart. De mens
is primair. Hiervoor is nodig een gees
telijke omschakeling en deze is niet
gemakkelijk. Werkgever en werkne
mer, zijn beide heel gewone mensen,
een blik in de spiegel doet hun bei
der gebreken zien. Samenwerking,
respect, belangstelling zijn nodig om
het bedrijf op te voeren tot het hoog
ste rendement en verhoogde produc
tiviteit.
De hoogst idealistische rede werd
met buitengewone aandacht door de
aanwezigen gevolgd en begrijpelijk
SAMENWERKING IN HET BEDRIJF
Voor de afd. Gouda en Omstreken
van de vereen, van Arbeids-technici
sprak woensdagavond in de kantine
van N.V. Verheul, de heer Posthumus
Meyes over het onderwerp: „Samen
werking in het bedrijf'. De cantine-
zaal was goed bezet, in hoofdzaak met
leidinggevende functionarissen uit
verschillende bedrijven.
De heer Mooy, belast met de leiding
van deze samenkomst, sprak enkele
welkomstwoorden tot de spreker en
de aanwezigen er op wijzende dat de
ze avond in het teken zou staan van
het mechanisme van het leidinggevend
en de daaraan verbonden consequen
ties voor de betrokken personen.
De heer Posthumus Meyes, het
woord krijgende, sprak er zijn voldoe
ning over uit dat hij nogmaals in deze
kring kwam spreken over de produc
tiviteitsverhoging.
Zijn betoog opnemend zegt spr. dat
de opvoering van de productiviteit in
het bedrijf een zaak is die allen geldt.
Er moet verbinding zijn tussen leiding
en personeel en deze kan er zijn,
mits overleg bestaat tussen hoog en
laag. Allen moeten van goede wil zijn
en weten waarom het gaat. Ook onder
de laagste rangen kunnen geniale
werkers zijn, maar er moet belang
stelling gekweekt worden, de proble
men moeten benaderd worden. Een
directiebesluit kan dood lopen door
het niet-bereid zijn en kan slagen door
begrip van kader en werknemer. Er
moeten overslag-organen zijn in de
zin van ondernemersraden. Het be
drijfsbelang is ieders belang. De werk
nemer krijgt meer inzicht in de moei
lijkheden van de directie terwijl de
ze omgekeerd oog zal krijgen voor de
private moeilijkheden van zijn werk
nemers. Overleg geeft goede sfeer en
verhouding, de mens erkennen als
medemens, als medewerkers is in 't
belang van het bedrijfsleven.
Aan de hand van een rapport uit
Amerika concludeert spr. dat uit de
daar gevoerde productiviteits-actie een
bereidheid tot samenwerking is ont
staan en de gedachte wordt uitgedra
gen: hoe zou ik handelen, als ik in
zijn plaats stond." Deze gedachte
dient altijd te domineren en de leider
moet zijn werknemers weten te be
zielen, de afstand dient ingekort. De
leiding moet goed, maar niet goe-
Kanaalstraat 9 Tel. 668
