Burgerlijke Stand
Pig en Peg op stap
Vakautie
Willem Jansen trouwt de Freule
voor de goede opkomst en voor de
verschillende toezeggingen om mede
te werken aan het in orde brengen
van veld en kleedgelegenheden. De
heer Notten werd dank gezegd voor
de prettige samenwerking gedurende
al de jaren van zijn secretariaat,
waarop de heer Notten woorden van
dank sprak voor het ontvangen ge
schenk.
Postduivenvereniging De Zwaluw.
Wedvlucht vanaf St Denis Fr. 387
km. Los 8 uur. Aankomst le duif 15
39 85, 23e duif 17 41 41. In concours
72 duiven. Uitslag: L. W. Versluis 1
22, D. Groenedijk 2, Gebr. Hofman 3
5 10 16, S. Versloot 4 6 15 17 21, Abr.
de Bruin 7 8 11, J- Stubbe 9, W- Ta-
merus 12 20, C. de Lang 13 19, C.
Smit 18 23, H. Russcher 14, T. Boe-
re 24. T
Uitslag Chateauroux 618 km Fr. Los
5 uur. Aankomst le duif 19 56 58, 16e
duif 16 31 26. C. de Lang 1 6 9 12,
Abr. de Bruin 2 3 10, H. Russcher 9
8, L. W. Versluis 7, T. Boere 4 13,
Groenedijk 11, C. Smith 14, Hofman
16.
Postduivenvereniging De Sperwer.
Wedvlucht St. Quentin 263 km Fr.
Los 6 uur. Aankomst le duif 10 18
55, 56e duif 11 42 04. In concours 177
duiven. Uitslag: N. van Vliet 1 6 16
28 Jac. de Beer 2 21 29 36, H. J. van
den Berg 3 51 52 53, H. van Muiden
4, J. Degenkamp 5 17, P. Metselaar
7 27, H. van Dijk 8 13 3 5 42, J. de
Kooter 9, A. Lam 10, Abr. van der
Graaf 11 23 32, H. van de Willik 12
22 25 30 33 44, P. Vink 14 38 43, A.
P van der Graaf 15 18, W. van de
Water 19 54, L. Verhoef 20, P. van
der Zijden 24 39 47 50, Ringelstem
26 34 49, Fr. Rip 31 37 46 56 57 58 59,
A. H. Fase 40. L. de Brum 41, W.
v. d. Jagt 48 55
Aangiften van 13 tot 19 juni 1957.
Geboren: Huibertina, d. v. K. M. van
Dijk en A. J. Lok, Jan Dorrekenska-
de-Oost 54.
Marion Yvonne, d. v. P. G. f Is
doorn en G. van Tol, Lijsterbesstr. 43.
Cornelia Catharina Maria, a. v. A. P.
Steenland en E. M. Borst, Brugweg 68
Geertje Johanna, d. v. T. van Gils en
J. Deelen, Henegouwerweg 47.
Johannes Hendrikus, z. v. J. G. M.
Vaneman en M. S. Wesseling, S 1
torstraat 36.
Janna Woutrina, d. v. A. P. Hofman
en N. Heij, Noordkade 135.
Marinus Jacob, z. v. C. A. Zwijgers
en M. Zalm, Dorpsstraat 110.
Ondertrouwd: G. van Ringelenstein en
N. Borman.
HZ U
wikkeling opgedrongen is.
We denken aan de tijd, waarin de
werkdag langer duurde dan thans,
toen de vrije zaterdagmiddag in ons
lang nog vrijwel onbekend was. Na
'n week van inspanning waren wij za
terdagsavonds doodmoe. Toen wij aan
de vrije zaterdagmiddag gewend wa
ren, trad dezelfde vermoeidheid reeds
op bij de klok van één uur.
We denken ook aan onze ouders,
wier bezigheden geen werkdagbegren
zing kenden en die vast niet zonder
grote spanningen door het leven gin
gen. Zij hebben nooit vakantie gehad,
waren op hun manier gelukkig en
hebben een gezegende leeftijd bereikt.
Evenwel, suggestie of werkelijke
behoefte, wij hopen dat onze lezers
reeds genoegen zullen smaken bij het
voorbereiden van hun uitgaan en dat
zij zich gelukkig en dankbaar zullen
voelen als zij de huisdeur achter zich
hebben gesloten om met vakantie te
gaan.
Als wij er wat aan konden doen,
wees er van verzekerd dat gij allen
best weer zoudt hebben.
(Graficus)
71. Pig en Peg ruimen vlug de ste
nen voor de auto weg. Moet je eens
kijken, roept Pig aan Peg. De chauf
feurs hebben ruzie met onze baas, en
zeggen wat heb je nu voor knechts
aan het werk. Het kost ons een hele
hoop tijd en wie betaald dat. Maar de
baas is ook ni.ït bang. Maak jullie
niet direkt zo'n drukte, over een paar
minuten kunnen jullie er weer langs.
Pig vindt het geen prettig werk om
nu alles weer te verslepen. Maar Peg
werkt ijverig door.
72. Daar gaat er weer een. Nog
een paar stenen en alles is weg. En
kunnen de auto's weer doorrijden. De
weg is weer vrij. Maar Peg wordt wel
een beetje onverschillig. En gooit de
stenen maar weg en kijkt niet waar
ze terecht komen. En dat geeft weer
een heleboel narigheid. Want juist
door niet uit te kijken en er een lol
letje van te maken gaat een steen een
heel verkeerde richting uit, en komt
precies in een ruit.
Gehuwd1: J. W. Appel en M. M.
Rijnsburger.
Overleden: Vermeij, Trijntje, oud 71
jaren.
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN.
Gevonden: herenportemonnaie met in
houd, pakje sigaretten, muntbiljet, gr.
werkjasje, doos met ontbijtkoek, au
toped, groentemand, bruin kinderjas
je, zwart regenjack.
Verloren: wit schoentje, blauwe zwem
broek met badhanddoek, gymn. schoe
nen, groen damesvest, bril in etui, 2
boeken, witte badmuts, groen jack,
bril, blauwe dameshoed, paar rubber
laarzen.
Als u dit stukje onder ogen krijgt
is het mogelijk weer koel weer maar
terwijl het geschreven wordt is het
gloeiend heet. De ochtendbladen heb
ben het over de zonnige zondag, over
record bezoek aan Zandvoori, over
aan meren en plassen verkoeling zoe
kende huisgezinnen, over ongelukken
in het verkeer en over duin- en hei-
debranden, ondanks de dringende
waarschuwingen, via de radio gege
ven. Er zijn altijd wel een paar onvei-
schilligen, die het vertikken om goe
de raadgevingen op te volgen _en mo
gelijk niet eens met schuldgevoel rond
lopen, omdat zij de plaats waar zij
rust en vertier vonden, ongeschikt
FEUILLETON
No. 3
door L. VAN SCHOOTEN
hebben gemaakt voor hun medemen
sen, die er ook van willen genieten.
Zulke zomerse dagen leiden veler
gedachten naar de vakantie, een be
zigheid vervuld van ledigheid, waarop
het gros der mensen zich voorbereidt.
Dat niet ieder in staat is een plan te
maken, passend voor zijn kring, is al
gemeen bekend. Dat vakantiegangers
uitgeput van hun vrijheidsgenot te
rugkeren, wordt door anderen afge
keurd, maar wat weten wij van een
ander! We denken zo licht, dat wat
wij zelf doen of verlangen, ook goed
is voor anderen, al weten wij nog zo
goed, dat zelfs geen twee 'mensen el
kander volkomen gelijk zijn.
Tegenwoordig is het een levensbe
hoefte met vakantie te kunnen gaan.
Niemand zal iemand het recht op va
kantie ontzeggen. De spanningen in
het werkproces worden genoemd om
duidelijk te maken, dat de mens
een of een paar weken per jaar wat
anders moet doen dan het alledaagse,
herstel van krachten te vinden en de
strijd om het bestaan te kunnen vol
houden.
Dat daarbij veel suggestie in het
spel is, staat voor ons vast, maar dat
wil niet zeggen dat wij niet elk gun
nen wat tegenwoordig algemeen nood
zakelijk wordt geacht. Stel u voor, wij
zouden uitgekreten worden voor men
sen die in dit tijdsgewricht niet pas-
SToch houden wij nog even vast
aan de suggestie, een voorstelling die
de mens bij de maatschappelijke ont-
Mevrouw Berghuis spitst de zaak wel
erg scherp toe. Zegt u zelf nooit eens
dat u niet thuis bent, als het bezoek
u niet schikt? informeerde ze.
Dat is mijn zaak, antwoordde de
burgemeestersvrouw. En daar draag
ik persoonlijk verantwoording voor.
Nu moet ik zwart op wit iets schrij
ven dat beslist niet waar is, en daar
enboven weet u hoe ik over de kwes
tie denk. Ik zie geen bezwaar om die
meisjes toe te laten. De vader is vroe
ger een gewoon werkman geweest, is
dat een schande? Iedereen, die nu rijk
en aanzienlijk is, moet toch eens er
gens van onderaf begonnen zijn, of
z'n vader, of z'n grootvader? En ze
keek naar Diewertje Bas, en Diewer-
tje rook weer de gehate stallucht en
kreeg rode plekken in haar hals.
U moet niet zo generaliseren wees
de freule terecht, die natuurlijk op
haar adelijke afkomst kon bogen.
Haar voorvader Was weliswaar een
huursoldaat geweest, die tijdens de
kruistochten tot ridder was geslagen,
maar dat was op zichzelf een onder
scheiding, want het was al zo lang ge
leden.
Nu, wat doet u? informeerde de
freule kortaf.
Ik wil schrijven dat het bestuur be
sloten heeft, de dames Jansen niet toe
te laten, hield de burgemeestersvrouw
de voet strak.
Dat kunnen we niet doen, wist de
freule stellig. Meneer Hermans, als
mevrouw Berghuis dan de zaak pei
sé scheef wil trekken, weest u dan zo
vriendelijk en schrijf het briefje.
Meneer Hermans was geen held. Hij
wilde om een lief ding, dat hij deze
hele bijeenkomst had voorzien,, dan
was hij thuis gebleven.
Meneer Jansen is een client van
me, verweerde hij zich.
De macht van het Gouden Kalf,
declameerde mevrouw Sangster, die
vrijuit kon praten, want notaris Sang
ster had een diepe grief tegen de heer
Jansen, die zich niet van hem had be
diend bij zijn aankoop van Casa Cara,
noch van de steenfabriek, maar aan
een notaris uit de stad de voorkeur
had gegeven.
U zult het briefje wel in de juiste
vorm weten te kleden, besliste ue
freule, die niet gewend was gedwars
boomd te worden, en zeker niet door
een bank-klerk, zoals ze Hermans in
gedachten betitelde. U hebt carte
blanche, om de afwijzing zo hoffelijk
mogelijk in te kleden. Dat is u best
toevertrouwd, vi'nden del dames dat
ook niet? besloot ze op lief toontje.
De dames vonden het ook. Mevrouw
Berghuis knikte met een lachje vol
leedvermaak naar Hermans. Als me
neer Jansen zijn cliënt was, had hij nu
de belangen van de dochters van die
cliënt maar wat beter moeten beharti.-
taal, dat waarschijnlijk ook in de ge-
kreeg en had geen ogenblik medelij
den.
Dus de zaak is afgehandeld, besloot
de freule. Laten we ons dan nu met
aangenamer dingen bezighouden en
eens gaan praten over het nieuwe
wedstrij drooster. Want we gaan bin
nenkort weer beginnen.
HOOFDSTUK II
De burgemeester
Meneer Jansen, laten wij eens als
mannen ronduit met elkaar praten,
zei burgemeester Berhuis en ging wat
makkelijker in zij bureaustoel zitten.
Hij schoof met joviaal gebaar het kist
je sigaren naar zijn bezoeker, die met
