Bijna duizend gulden boete
Geleefd tussen twee werelden
STARTSLINGER
Winkelmeisje
Bijna duizend gulden boete heeft de
Goudse kantonrechter woensdagmor
gen opgelegd aan 6 landbouwers in de
Zuidplaspolder Zij stonden terecht,
omdat zij door middel van een elek
trische bemalingsinstallatie de water-
Stand hadden gebracht of gehouden
op een peil, dat afweek van
het peil dat toen in de Zuidplaspolder
werd gehandhaafd
Achtergrond van de zaak is de grote
wateroverlast, die september van het
vorig jaar de veehouders en landbou
wers heeft getroffen. Zo groot was de
regenval en zo hoog steeg het water
peil dat de landerijen onder water
stonden en het gemaal niet voor een
afdoende bemaling kon zorgen. Aan
de ingelanden werd een verbod op
gelegd elektrische bemalings-instal-
laties te gebruiken voor het afvoeren
van water van hun grond. Zes had
den zich daaraan niet gehouden,
landbouwers uit Waddinxveen, Ze
venhuizen en Nieuwerkerk aan den
IJssel, vijf landbouwers en een bouw-
vrouw zoals de dagvaardiging het
noemde
Houding was zeer egoïstisch
De rechter was allerminst over de
handelwijze van deze landbouwers te
spreken.
Als getuige trad op de heer
J W. Schuddebeurs, technisch ambte
naar van de Zuidplaspolder. Hij had
geconstateerd dat op het land van de
betrokkenen de elektrische bemaling
in werking was. Hij bevestigde dat
het water werd afgevoerd naar het
land van andere ingelanden
Een landbouwer uit Waddinxveen
merkte op, dat hij had gehoord, dat
het gemaal enige tijd op halve kracht
heeft gedraaid, omdat er vuil voor de
roosters was gekomen. Als ze dan mij
hadden gewaarschuwd had ik met
enkele knechts het vuil kunnen weg
halen, zeide hij.
De heer Schuddebeurs verklaarde,
dat de roosters inderdaad vuil waren
geworden, maar dat er voldoende per
soneel was geweest om ze schoon te
houden. Hierdoor is er geen minuut
verloren gegaan.
Waar blijven de waterschapsbelan-
gen, aldus de officier van justitie mr.
W A. de Saint Aulaire, in zijn re
quisitoir, als het egoisme hoogtij gaat
vieren. Overtredingen als deze ko
men gelukkig niet vaak voor omdat
de waterstand niet vaak zo abnormaal
hoog is. Maar waar blijven we, wan
neer er zo met de waterschapsbelan-
gen wordt omgesprongen, die juist
zijn gemaakt om gezamenlijk het wa
ter te keren? Om maatregelen te ne
geren om zelf maar droge voeten te
houden en niet te denken aan ande
ren is een slechte mentaliteit. Hoewel
het opleggen van een hechtenis voor
een overtreding als deze mogelijk is,
wil ik deze nog niet eisen ook niet
voorwaardelijk aldus de officier, om
dat dit de eerste maal is. Hoewel niet
van te goeder trouw kan worden ge
sproken is het misschien wel zo dat
de maatregelen verkeerd zijn geïnter
preteerd. Maar al is de boer dan sterk
een individualist hij moet 'begrijpen
dat maatregelen er zijn om ze op te
volgen Bij de bepaling van de straf
maat hield de officier rekening met
de grootte van de bedrijven van de
verdachten. Tegen twee landbouwers
eiste hij een boete van 150, tegen
drie een van 100 en tegen één een
boete van 75.
Op deze eis had geen van de ver
dachten iets te zeggen.
De rechter sloot zich aan bij het
requisitoir van het openbaar ministe
rie, behalve wat betreft de strafmaat.
De verdachten hebben zeer wel de
draagwijdte van him overtreding be
grepen en gezien. Dat ze er toch mee
zijn doorgegaan is op zichzelf mis
schien wel een misdadige houding Zij
behoren er een eer in te stellen inge
land te zijn en daarom is hun hou
ding in hoge mate betreurenswaardig.
De rechter legde twee boetes van
200, drie van 150 en een van
100 op totaal 950. Ik hoop, zo
voegde hij er aan toe, dat de betrok
kenen er meer uit hebben geleerd
dan de boetes aan geldswaarde ver
tegenwoordigen. Goudse Crt.
ons schoolfrans verstaanbaar te ma
ken, wordt dit zonder meer een mis
lukking De Brusselaar spreekt een
Brussels dialect, dat met de taal van
Marianne dikwjjlsl nog maar weinig
meer dan de naam gemeen heeft.
Hoewel vele Brusselaren het Waalse
standpunt innemen en er dus de voor
keur aan geven het Frans te gebrui
ken kunnen zij het Vlaams over het
algemeen vrij goed spreken en zeer
zeker verstaan, want eigenlijk ligt
Brussel in het Vlaams-sprekende deel.
Men verloochent als Nederlander zijn
eigen taal en cultuur wanneer men
tracht in Brussel te pronken met zijn
kennis van het Frans.
Niemand zal het op prijs stellen
wanneer wij in het internationale mi
lieu van de wereldtentoonstelling ons
uitsloven een taal te spreken die daar
eigenlijk niet thuishoort. Bedwingt u
eens uw voorliefde en spreekt u dit
maal in België eens uw moedertaal.
De Belgen zullen dan ervaren dat er
meer mensen in de wereld de Neder
landse cultuur uitdragen dan zij ooit
hebben vermoed
Tot onze reclame zullen zij mis
schien bij herhaling uitroepen: Het
krioelt hier van de Nederlanders. En
zij zullen het dankbaar roepen!
V. V. WADDINXVEEN.
Het le elftal kwam deze week goed
voor de dag door het lang niet zwak
ke Esto met 5-0 te verslaan.
Voor de rust was het een gelijkop-
gaande strijd met Waddinxveen wel
iets meer in de aanval.
Na een half uur spelen was er een
goed opgezette aanval waardoor van
Muyen doorbrak en op punt stond te
gaan doelpuntte toen de linksback
van Esto het beter leek van Muyen
te haken, wat hem een strafschop
kostte, welke van Muyen beheerst
inschoot 1-0
Na de rust was het alles Waddinx
veen wat de klok sloeg en na 5 mi
nuten spelen maakte van Gelooven
2-0.
Vier minuten later was het reeds
3-0 door een prachtige solo van
Kortlever, die dit met een prachtig
doelpunt afronde.
Na nog geen 3 minuten werd Ge
looven in het strafschop weer door de
linksback van Esto gehaakt, wat deze
speler weer op een strafschop kwam
te staan welke van Gelooven beheerst
inschoot 4-0.
Na dit doelpunt verslapte Waddinx
veen enigszins waardoor Esto meer in
de aanval kwam, maar toch niet pro
ductief kon worden, ondanks de
prachtige voorbereidde aanvallen van
de beste speler van het veld van
Gaaien.
Waddinxveen stelde hier nog wel
enige aanvallen tegenover wat resul
teerde in van Gelooven'g derde tref
fer waarmede tevens de eindstand
kwam 5-0.
Het 2e elftal speelde de moeilijke
uitwedstrijd tegen Lekkerkerk 3 ge
lijk met 2-2
De doelpunten in deze wedstrijd
werden van Waddinxveen-zijde ge
maakt door van Dijk en Monster.
De junioren ging het ook weer voor
de wind want zowel de A jun. als B
jun. wisten met klinkende cijfers te
winnen.
Wedstrijdprogramma a.s weekend.
Waddinxveen 2Lekkerkerk 3.
Waddinxveen 3Moerkapelle 2.
Waddinxveen AGSV B.
Waddinxveen BDONK F.
FEUILLETON
No. 14
door TOM LODEWIJK
OUDERAVOND CHR NAT. SCHOOL
ORANJELAAN.
Donderdagavond hield genoemde
school de jaarlijkse ouderavond.
Van 6-8 uur was er gelegenheid
voor de ouders om met het onderwij
zend personeel te spreken over de
vorderingen van hun kinderen en hun
werk te bekijken.
In de hal was een lentetentoonstel
ling, die onze stoutste verwachtingen
overtrof. We zagen hier allerlei bloe
men en planten die wij op ons plat
teland vinden In het gras stonden
koeien en ook de huizen ontbraken
niet. Dit alles werd op de juiste ma
nier belicht, zodat het geheel een
aardig effect kreeg.
In een ander lokaal was een veilig
verkeerstentoonstelling, waarbij het
moderne verkeersmateriaal zoals een
magnetisch verkeersbord, een ver-
keersrnaquette en zelfvervaardigde
flanelborden te zien waren, zodat de
ouders konden zien over welk lesma
teriaal de school beschikt. Ook waren
wij nog te gast bij mej. Vis, die ook
dit jaar weer de prestaties van de
meisjes (in de vorm van handwerken)
had uitgestald.
Om 8 uur kwamen wij bijeen in de
grote zaal De voorzitter van C.N S
de heer F. M. van Tol ging voor bi
gebed en heette hierna een ieder har
telijk welkom.
Voor de pauze werd het program
ma geheel door de kinderen verzorgd,
zoals altijd de gewoonte is. Er werd
gedeclameerd, gezongen en voordrach
ten gedaan. Vooral het kabouterspel
door de aller kleinsten o.l.v. mej Ro
mein was alleraardigst.
Ook lieten enkele leerlingen
hun prestaties op verschillende mu
ziekinstrumenten horen. De heren
Visse en v. d. Lagemaat lieten ons
iets van de nieuwste aanwinsten van
kieurenprojectie zien o.a. Het vrouw
tje van Stavoren", mettoelichting
van een Oostenrijks meisje, Gladijs
Schneider Na de koffiepauze nam de
heer Lodder, qie wegens ziekte van
de heer Ming tot waarnemend hoofd
benoemd is ons mee naar een oude
school van 300 jaar geleden. We maak
ten kennist met het hoofd der school,
die tevens koster schoenmaker, bar-
best CnZ WaS' De hygiëne was niet
De verlichting bestond uit vetkaar
sen, er was geen ventilatie en wie on
deugend was kreeg met de plak zo
dat de kinderen meestal met bloeden
de handen naar huis gingen. De
schooltijden waren van 7 uur 's mor
gens tot 's avonds 5 uur In de 18e
eeuw kwam hierin gelukkig verande
ring. Er kwam wat moderner lesma
teriaal en de hygiëne werd ook beter.
Hierna gaf de voorzitter nog gele
genheid tot vragen stellen. Toen een
ieder bevredigd was, vroeg hij de heer
Lodder met dankgebed te willen ein
digen.
Deze avond werd bezocht door vele
ouders. Bestuur en personeel kan op
een geslaagde en op een zeer druk-
bezochte avond terugzien
VOX JUBILANS IN BODEGRAVEN.
In een druk bezocht concert trad
donderdagavond onze plaatselijke
Herv. Zangvereniging Vox Jubilans in
ie Herv. Kerk te Bodegraven op, in
samenwerking met de bekende orga
nist Feike Asma.
Looft den Heer, looft den Heer, las
ds. A C. Kersten uit psalm 150 voor
het concert aanving en in het teken
van deze lofprijzing stonden koorzang
orgelspel en samenzang. Feike Asma
begeleidde alle koornummers. Het
waren er veertien. Zijn forse pedaal-
partij, getuigend van routine heeft hij
consequent bij al zijn begeleidingen
gehandhaafd.
Vox Jubilans zong met weloverwo
gen expressie en een prachtige duide
lijke uitspraak Na het oud-Neder
landse lied „Ik wil mij gaan ver
troosten", wist" het koor zowel de
sterke melodievoering van Maistre
Pierres geestelijk lied en psalm 108
als de enigszins romantische aanvang
van de paashymne (f abt) uitstekend
tot uitdrukking te brengen. Wat een
prachtig em.de had deze hymne die
zich allengs verdicht in een jubelende
paaszang!
Van Christus' overwinning op dood
en graf zong men ook in Bachs paas-
melodie (Jezus is ons licht) en het
oud-Nederlandse „Gloria in excelsis".
Wat toonde Egberts zijn meesterschap
bij Hullenbroeks Compositie, waar hij
alle koorregisters weloverwogen
opentrok. Asma's begeleiding van de
Bach-melodie werd dik geregistreerd
en niet in Bachstijl gespeeld Meer
waardering verdient zijn omspeling
van Egberts compositie De dag des
Heeren, een cantate voor koor bari
ton, orgel en trompetten. Hoewel de
trompettisten C de Wild en A. van
Ringelenstein in dit werk slechts een
kleine rol toebedeeld was, bliezen ze
hun partij voortreffelijk. Bij de sa
menzang ging hun geluid wat verlo
ren. De bariton riep associaties op met
een tenor.
Enkele leden van het jeugdkoor
zongen een couplet van „Komt laat
ons haastig voortgaan". Hun kleine
tekortkomingen zijn hen gaarne ver
geven.
Na Feike Asma's hymne en het met
samenzang afgewisselde Zendingslied
besloot Vox Jujbilans met ©en ver-
zoeknummer. Het verwonderde nie
mand dat dit het prachtige slotkoor
was van Mar. Egberts oratorium: Een
Lofzang Davids, verleden jaar volle
dig uitgevoerd in Bodegraven.
Ds. C. van den Bosch wees er in
zijn slotwoord op, dat wanneer er nu
een meisje opstond en met tranen in
de ogen zei: het id prachtig geweest,
had zij geen beter woord kunnen ge
bruiken en daar wilde hij het dan
ook bij laten. (Rijn en Gouwe)
Spreekt uw moederstaai
Tijdens de wereldtentoonstelling in
Brussel, die in het komende halfjaar
naar schatting ongeveer 4000 Neder
landers per dag zal trekken, zullen
we echter een bijdrage aan die strijd
kunnen leveren door Nederlands te
spreken bij ons bezoek aan België en
de Expo '58. Wij reizen op weg naar
Brussel uitsluitend door het Vlaams
sprekende deel van België en we be
hoeven er beslist niet te vragen of
men er Nederlands spreekt. Men bab
belt er het gezellige Vlaams, dat een
variant is van onze taal en men zal
met het Nederlands overal terecht
kunnen zelfs in Brussel.
In de Belgische hoofdstad pleegt
men veel Frans te spreken, maar
wanneer wij trachten ons daar met
Een schok voer door hem heen, toen
hij, achter het drietal aanlopend het
meisje nauwkeuriger opnam. Die rech
te rug, die kordate stapmaar dat
was. Rie Koster! De dochter van
zijn chef! Zou zijHij kreeg er een
rare smaak van in de mond. Dat flin
ke, beschaafde meisje zou die zich af
geven met zulke misbaksels als zijn
beide collega's een en andermaal ge
toond hadden te zijn? Doodgewone lef
goosers?
Hij keek scherp toe en begon toen
ook wat sneller te lopen. Want het jge-
sprek tussen de beide nagemaakte he
ren en het meisje scheen niet zo bijs
ter vriendschappelijk. Hij zag hoe het
meisje sneller ging lopen en de beide
anderen haar probeerden bij te blijven
Hij zag hoe de lange haar aan haar
mouw trok en het meisje met een drif
tige beweging zijn hand afschudde.
Hij begreep: de heren waren aan het
„sjanzen" zoals ze dat zelf noemden
en probeerden met dit „grietje'' aan
te pappen Rob's lange (benen ver
kleinden nu snel de afstand tussen
hem en het drietal en weldra was hij
vlak achter ze. Het meisje keek, als
om hulp zoekend, om, toen ze die vast
beraden stap hoorde, en opeens zag ze
hem in 't gezicht. Haar grijze ogen
lichtten op.
Rob! zei ze verrast en stond 'meteen
stil, haar hand uitgestoken.
Wel wel lijsde de lange, daar heb
ben we-de Jonkheer. Komt zich met
onze zaken bemoeien. Ook al achter
de meiden an. Wie had dat gedacht
van moederszoontje?
Met zn schijnheilige sm. vulde de
Rooie fel aan
Waar moet je naar toe? vroeg Rob,
die deed als hoorde hij zijn beide col
lega's niet.
Naar huis, antwoordde Rie Koster,
breng je me zo ver? Ze kleurde maar
wierp een verontrustende blik in de
richting van het nobele tweetal, dat de
sigaretten bungelend van de lippen,
grijnzend stond te kijken.
Kom lange, wij zijn de dame te min
zei de rooie en voegde er toen een
uitdrukking aan toe, die Rob het bloed
naar 't hoofd deed stijgen. Liefst had
hij ze beiden op hun gezicht geslagen,
maar de tegenwoordigheid van het
meisje weerhield hem, en knokpartij
en op straat. dat was te banaal, voor
al met zulke mannekes.
We spreken elkaar wel dreigde de
Lange en toen gingen ze op zoek naar
andere buit.
Uit de drukte van de Lange Zijl
kwamen ze opeens in een stillere
straat.
Neem me niet kwalijk, zei Rie Kos
ter, ik vroeg maar of je me thuis wou
brengen, om van him gezelschap af te
zijn. Die twee ploertjes Als je de ge-
menigheden gehoord had.
Ik ken ze, zei Rob rustig, het zijn
twee ehcollega's van me.
Werken ze bij vader in de zaak? viel
het meisje in. Dan zal ik hem eens.
Alsjeblieft niet raadde Rob af. Je
zoudt me moeilijkheden bezorgen. Als
je vader er over begon, zouden ze
denken dat ik geklikt had. Nee, laat
maar. Je bent nou van ze af Dan zal
ik maar. hij stak zijn hand uit.
Opeens speet het hem, dat ze ge
zegd had: Ik vroeg maar om van hun
gezelschap af te zijn". Dat ze niet echt
had bedoeld, dat ze wilde dat hij haar
thuisbracht.
Ze scheen zijn gedachten te raden
en nu was ze verlegen.
Ik heb me ongelukkig uitgedrukt,
verontschuldigde ze zich. Ik bedoelde
nietik bedoel, je hebt misschien wat
anders te doen.
Ik heb niets om handen zei hij en
glimlachte
Nou ja, ze aarzelde nog, als 't jou
hetzelfde is. alleen is maar alleen.
Het klonk opzettelijk onverschillig.
Rie Koster wist, voor het eerst van
haar leven, met haar houding geen
raad. Van het begin af mocht ze deze
jongen. Hij was anders dan de ande
ren, o veel anders. Ze raadde in hem
de dingen, die ze half onbewust miste.
Ongezocht was ze met hem in contact
gekomen, ongezocht hadden ze elkaar
ook deze avond weer ontmoet. Maar
hij moest niet denken.
Erg hartelijk is je uitnodiging niet,
constateerde Rob nuchter.
Nee, gaf ze toe maar je moet maar
niet op de klank afgaan, Rob. Ik vind
ze haperde even, ik vind het he'is toch
wel prettig, als je me thuis brengt.
Heus.
Haar zelfverzekerdheid was nu weg
en op dat ogenblik vond hij haar heel
aardig.
We moeten niet zoveel pourparler
maken, zei hij en schrok zelf van dat
vreemde woord. Hij gaf zich te veel
bloot. Maar ze begreep hem blijkbaar.
De mensen praten te veel gaf ze
toe En daardoor praten ze elkaar
voorbij. Dat moeten wij niet doen.
Ze stapten naast elkaar voort. Ze
had er goed de pas in, vond hij. Wel
prettig, ook weer niet. Het duurde zo
veel korter
Laten we door het Park gaan, stel
de hij voor, daar is het nu zo mooi in
de avond.
Even zag ze argwanend terzijde. Zijn
gezicht stelde haar gerust.
Goed, zei ze, dan kunnen we eens
wat praten. Of wil je dan niet?
Hij zweeg. Ze liep naast hem voort,
wachtend op zijn antwoord
Ik zou wel zoveel willen praten zei
hij toen stroef, ik zou wel eens over
alles willen praten met iemand, die
ik volledig vertrouwen kon.
Tja, zuchtte ze, die zijn moeilijk te
vinden.
Hij greep moed.
Ik dacht. jij bent wel te vertrou
wen, zei hij toen, en zag hoe snel de
blos op steeg naar haar wangen. Wat
had ze zo een leuk gezicht, en zo
sterk, zo flink. Ja, Rie Koster. die
was te vertrouwen
Kom zei hij opeens en greep licht
haar arm. Hij voerde haar naar het
kleine restaurant in het Park. Ze ging
verwonderd maar gewillig mee. Ze
vonden een tafeltje in een hoekje. Er
zaten haast geen mensen, op deze
doordeweekse dag. Ik kan niet lopen
en praten tegelijk, legde hij later uit.
Ober, twee koffie. of wou je liever
wat anders?
Koffie voor mij stelde ze vast. Haar
scherpe blik zag de gewende manier
waarop hij zich gedroeg. Opnieuw
twijfelde ze Was dit een arbeiders-
jongen?
Hij roerde automatisch in zijn kof
fie en keek haar, zoals ze tegenover
hem zat, rechtop, waakzaam geïnte
resseerd, maar ook gereserveerd. Ze
had die houding, dacht hij van haar
moeder, de houding van sommige
boerenvrouwen, die ook zo statig
rechtop kunnen zitten, koninginnen op
de hoeve. En even fris was haar ge
zicht Maar ze had de schandere trek
ken van haar vader en dezelfde ogen
die soms zo koel, maar soms ook zo
warmmenselijk konden zijn.
En toen begon hij te praten.
Zij viel hem niet in de rede. Een
enkele keer stelde ze een vraag, gaf
met een enkel woord te verstaan, dat
ze luisterde en begreep.
Dit, wat ik je verteld heb - zei hij
ten slotte (waar had hij de woorden
gevonden wat had hem zo welspre
kend gemaakt?), is iets dat tussen ons
moet blijven, Rie. Helemaal tussen
ons Niemand, ook niet je vader en je
moeder, mogen dit weten. Jij bent de
enige in heel Lierhoven die het weet
en jij moet de enige blijven.
Dat begrijp ik, zei ze zacht, maar
waarom moet ik nu juist die enige
zijn?
Dat weet ik niet, antwoordde hij,
alsof hij zich plots zelf die vraag stel
de. Ik weet niet waarom. maar ik
vertrouw je. En ook wat dat betreft
ik weet niet waarom. Er is iets tussen
ons waardoor ik met jou praten kan
als met Vera, m'n zus
Ze zweeg en staarde naar buiten,
waar het nu geheel donker geworden
was. Toen dwaalden haar ogen weer
naar hem terug. Haar smalle lange
handen lagen op de tafa(l, speelden
met haar tasje.
Nu je dit alles weet, vroeg Rob ge
spannen wat dénk je nu van me?
Ze zag hem opmerkzaam aan, als
ontdekte ze hem voor het eerst. Haar
ogen gleden langs zijn gezicht, als
wilde ze zich elke trek daarvan in het
geheugen griffen. Een ogenblik wa
ren die ogen heel zacht, toen richtte
ze zich met een schok op
Het doet er niet toe, wat ik van je
denk ontweek ze. Alleen ben ik blij
dat je me het verteld hebt, en blij,
dat je het juist mij verteld hebt. Ja,
Rob, je kunt me vertrouwen. Je kunt
op me rekenen. En het blijft tussen
<xns tweeën.
Bij die laatste woorden knipperde
ze met de oogleden, als was ze van
iets geschrokken.
Het is laat, ontdekte hij plots, ont
nuchterd nu de s|pönning gebroken
was. Ze zullen niet weten waar je
blijft.
Ze weten dat ik in geen zeven slo
ten tegelijk loop, lachte het meisje.
Rob rekende snel af. Ik breng je na
tuurlijk nog even thuis, zei hij.
Nee, weerde ze af Ik kom er wel.
Ik zal heus geen last meer hebben.
Je eh. collega's hebben allang een
ander scharreltje aan de haak gesla
gen. 't Hindert bij hen niet, zolang
het rokken draagt. Nee Rob ga jij
nou gauw naar huis, je moet morgen
weer vroeg beginnen.
Haar moederlijke stem vermaakte
hem, al was hij toch even teleurge
steld.
Buiten het Park scheidden ze Rob
keek nog eenmaal om. Rechtop liep
ze, met haar gewone, lange pas een
meisje, zeker van haar zaak.
Maar Rie Koster was helemaal niet
zeker van haar zaak toen ze in zelf
gewilde eenzaamheid de stille straten
doorliep naar huis. En nog lang lag ze
in het donker te staren, met wijdopen
ogen, en te peinzen over de gedachten
die deze nieuwe vriendschap in haar
had wakker geroepen. Verdrietig sliep
ze eindelijk in.
HOOFDSTUK VII
Er vallen klappen
De volgende morgen ontdekte Rob
al meteen dat zijn collega's de Lange
en de Rooie een koude oorlog tegen
hem op touw zetten Allerlei genie
pigheden en plagerijen had hij te ver
duren en hoewel hij probeerde zich
tot kalmte te dwingen begon hem het
bloed te koken. Moest hij zich door
dat stel laten koejeneren?
Om half elf werd een korte koffie
pauze gehouden. De meesten hadden
een thermosfles met koffie of thee bij
zich en aten dan een boterham op,
want de dag begon al vroeg. Rob
stond een beetje afgezonderd van de
rest, uit de schroefbeker van de ther
mosfles zijn koffie te drinken.
wordt vervolgd.
uand- en Tuinbouw
EMELTEN.
Nu de dagen wer gaan lengen en de
nachten zachter worden, worden de
emelten weer actief en veroorzaken
door vreting aan granen, gras, klaver
en andere cultuurgewassen in vele
gevallen aanzienlijke schade.
Tegen deze schade moet vanzelf
sprekend wat gedaan worden en ge
lukkig heeft men de beschikking over
zeer goede bestrijdingsmiddelen zoals
b.v. Hexamelt-L, waarmede een aan
tasting snel tot het verleden behoort.
De middelen worden met zemelen
gemengd en daarna bevochtigd' met
water Dit bevochtigen met water
moet zo geschieden dat een rulle,
goed uitstrooibare massa verkregen
wordt. Een goede mengverhouding is
15 ltr. water op 25 kg. zemelen. Per
ha. wordt meestal 25 kg zemelen ge-
bru.ikt. Het is van belang, dat men
met het uitstrooien wacht tot een
betrekkelijk warme nacht verwacht
wordt, daar men dan de kans heeft
dat zoveel mogelijk emelten boven de
grond komen en van het lokaas kun
nen eten.
VERLOREN:
van Motorfiets
vermoedelijk Sniepweg of Ka
naaldijk.
Gaarne terug te bezorgen Lijsterbes
straat 44.
GEVRAAGD aankomend
Levensmiddelenbedrijf Markus
Kerkweg telef- 369
