Weekblad voor Waddinxveen
Moeder de Vrouw
De> Swept van de week
Nieuwjaarsrede
u-ati de fëwiyemceiteA
S», geheIe 1""e A
70$
Xb
vrijdag 5JK"januari 1959
14e
jaargang
Adres redaktie en administratie;
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.— bij vooruitbetaling.
Advertentieprijs 8 ct per m.m. Kontraktprijs op aanvraag.
Bijdragen, verslagen, etc.
jiterlijk s woensdagsavonds inzenden
Dr. P. J. Platteel, de nieuwe gou
verneur van Nieuw-Guinea, is voor
~en dienstbezoek in Nederland. Teza-
iu. met de minister voor zaken over
see. G. P. H. Helders, heeft de
gom Tjf e- "*o een persconferentie
ont .ende mededelingen gs-
laatste rijksdeel in de
■Me
este plaats blijkt, dat Ne-
dt. nst maakt met zijn voorne
men r'apoea's op te voeden tot
zelfstandigheid. Over enkele maanden
zullen op de Schouten-eilanden proef
verkiezingen worden gehouden, waar
zowel de manlijke als de vrouwelijke
bevolking aan deel zal kunnen ne
men. De bedoeling is, dat de bevol
king zelf vertegenwoordigers zal kie
zen voor een streekorgaan. De streek
raad zal twintig leden tellen en zijn
eerste taak zal zijn, dorpen te stich
ten van 1000 tot 1500 inwoners.
Dr. Platteel zei, na zijn komst op
Nieuw-Guinea meer dan ooit over
tuigd te zijn van de noodzaak van de
Nedejiandse missie in dit nog onder
ontwikkelde gebied.
Het geologisch onderzoek heeft
aangetoond, dat de bodem van Ne-
derlatds Nieuw-Guinea zeker 100 tot
200 n iljoen ton nikkel, en kobaltla-
gen b fat en wel van een kwaliteit,
die oi één na de beste van de hele
wereld is. Ook chroom en ijzer zijn
aanwezig. Het onderzoek naar het
voorkomen hiervan wordt voortgezet
door een stichting. Ook de proefbo
ringen ruar de aanwezigheid van
aardolie ga door. De eerste produk-
ten van cL cacao-aanplant zijn naar
Nederland onderweg. Als het project
van de mechanische rijstbouw slaagt,
zal Nieuw-Guinea voor dit produkt
in eigen behoeften kunnen voorzien.
Van de tot nu toe bekende 126
streektalen is er geen enkele geschikt
voor een algemeen Papoea-taal. Naast
Maleis wordt nu op vele scholen Ne
derlands onderwezen.
De nieuwsvoorziening berustte tot
voor kort uitsluitend bij de overheid.
Thans is de eerste vrije krant op
Nieuw-Guinea verschenen. Deze hoopt
binnenkort te beschikken over een
eigen drukkerij. Een tweede volgt
binnenkort. Van een duurtetoeneming
is geen sprake. Integendeel, sinds
1952 zijn de kosten van het levenson.
derhoud teruggelopen. Minister Hel
ders deelde nog mede, dat het de
wens der Nederlanders is, de zelf
standigheid van de Papoea-bevolking
op zo kort mogelijke termijn tot stand
te brengen.
Zowel radio als televisie mogen
zich in ons land verheugen in een nog
steeds toenemende belangstelling.
Voor de televisie werd onlangs de
400.000ste kijker ingeschreven en de
radio mocht inmiddels haar drie mil
joenste luisteraar begroeten. Een van
de rubrieken, die er de laatste paar
jaar enorm is ingegaan bij de luiste
raars, is die van de stichting Open
baar Kunstbezit. Afgelopen week
werd de eerste uitzending van de
derde radiocursus gegeven. Het ini-
itatief van de Larense beeldhouwer
Joh. Wertheim wordt wel bekroond,
wanneer we in aanmerking nemen,
dat het aantal cursisten van 78.000 in
1957 het volgende jaar groeide tot
98.000. En ook nu zijn we al weer
hard op weg naar dit getal. Boven
dien is hier sprake van een wereld
primeur, waar men in het buitenland
grote belangstelling voor toont.
Ik meen, dat we de ontwikkelingen
op het gebied van de zuivel in het
nieuw begonnen jaar alles bijeengeno
men, met een gematigd vertrouwen
tegemoet kunnen zien. Aldus de
voorzitter van het produktschap voor
zuivel, ir. B. van Dam, aan het slot
van zijn nieuwjaarsrede. De melk-
produktie steeg in 1958 tot 6.240.000
ton die van boter tot 91.500 ton. De
afzetmogelijkheden verbeterden en
ook het prijsniveau. Een prettig ge
luid voor onze veehouders!
Overigens hoeven onze huismoeders
blijkens een mededeling van het mi
nisterie van economische zaken er
verlopig niet bang voor te zijn, dat
oe consumptiemelk in prijs zal wor
den verhoogd.
dag nadat de Hoge Raad arrest
nad gewezen inzake de voetbalpools
Publiceerde de commissie-Loterijwe-
zea> die onder voorzitterschap staat
van de heer G. J. Wiarda, een inte-
ma-rapport. Een minderheid van de
v"e blijkt voor een algeheel
verbod van de pools te zijn. Een min
derheid wenst deze wel toe te laten,
j ,ar dan onder zodanige waarborgen,
uat de speelzucht binnen de perken
vai j vln hetgeen kan worden aan-
sL ,maJxim™ bedrag van
lot-H* .Verbonden als PrÜs aan een
tenj-prysvraag en te keren aan
voorW^d aCht de commissie bij"
wj de Srens, waartoe mag
dit kÜj segaan- Enkele leden willen
W^dra* *°hter weer tot f 10.000
elk trfeiV eenstemmigheid is in
zien j geen sPrake en dat valt ge-
n de samenstelling van de commis
sie ook niet te verwonderen.
Wegens de gladheid van de weg
kwam de auto, waar h.m. de konin
gin in was gezeten, in botsing met
een andere wagen. Gelukkig leverde
deze onvrijwillige aanraking voor geen
der betrokken partijen lichamelijk
letsel op.
Op de Gelderse Boerendag heeft
prof. Oud verklaard, dat de V.V.D. in
geen geval zal deelnemen aan een re
gering, wanneer socialisten zitting in
hebben.
De nieuwe president van de Neder
landse Spoorwegen, ir. J. Lohmann,
•heeft op zijn eerste persconferentie
meegedeeld, dat de N.S. in het voor
bije jaar de gevolgen hebben onder
vonden van de in 1958 gesignaleerde
economische teruggang. De spoorwe
gen kunnen maar met moeite de fi
nanciële touwtjes aan elkaar knopen.
DR komt o.a. tot uitdrukking in een
verscherpte concurrentie op de ver
voermarkten. De omvang van het rei-
zigersvervoer in het afgelopen jaar
was, vergeleken bij 1957 iets terugge
lopen. Bij het goederenvervoer was er
zelfs een daling van 8 pCt.
Naar de Expo hebben de N.S. juist
100.000 passagiers vervoerd. In het
komende jaar zal worden voortgegaan
met het beveiligen van onbewaakte
overwegen, de vernieuwing van ver
ouderde stationsgebouwen, de verbe
tering van emplacementen en brug
gen, de aankoop van nieuw materieel
De voorzitter van de Ned. Ver. van
Wegenbouwers, ir. H. D. Prins, heeft
gesproken over de toekomst van de
wegenbouw. In 1958 werd door de le-
uen van de vereniging ongeveer 20"/o
meer werk aangenomen dan in 1957.
En neemt men in aanmerking dat de
prijzen voor de werken door velerlei
oorzaken belangrijk lager waren, dan
werd in 1958 ongeveer een derde
meer werk opgedragen dan in 1957.
Het inschrijven tegen afbraakprij-
zen kan misschien tijdelijk onder be-
paalde omstandigheden nodig zijn,
maar dit voert de bedrijven toch in
korte tijd naar de ondergang. Voor
de» toekomst zullen nieuwe investe-
ringen steeds weer nodig zijn, en
daarvoor zullen de ondernemingen 'n
gezonde financiële basis moeten heb
ben, gebouwd1 op aannemingsprijzen,
waar een winstmogelijkheid in schuilt.
ASJEBLIEFT GEEN
BRAVE HENDRIK.
Ik ken een vrouw, die zichzelf als
een voorbeeldige moeder prijst. En
aangezien ze van deze voorbeeldigheid
absoluut overtuigd is, moet ze natuur
lijk ook voorbeeldige kinderen heb
ben. Want kijk, als dat niet zo was,
als er op haar kinderen iets te zeg-
gen viel, zou dit een klaD in haar ei
gen gezicht zijn, een aanfluiting van
haar eigen voortreffelijke opvoedings
methode. Dat denkt ze tenminste.
Jammer voor haar, dat kinderen le
vende wezens en geen marionetjes
zijn, bij wie men maar aan de touw
tjes heeft te trekken, om ze op de
gewenste manier te laten dansen.
Zolang ze nog klein waren en moe
der ze nog geheel in toom kon hou-
den, ging het nog. Van moeder kre-
gen ze natuurlijk geen onvertogen
woord te horen, daar was ze veel te
voortreffelijk voor. En ze maakte wel,
dat andere kinderen, die minder net
jes waren, de hare niet konden in
fecteren. Er waren heel wat kinderen
in de straat met wie de hare niet spe
len mochten. Haar hoogste ideaal was
een stelletje brave Hendrikjes. Als die
andere moeders niet opvoeden kon
den, moesten ze het zelf maar weten.
De moeilijkheden begonnen pas,
toen Rien, de oudste naar school
moest. Nu was het uit met de zorg
vuldige isolatie, waaraan zijn moeder
het keurige ventje altijd had onder
worpen. Hij kwam met allerlei kin
deren in aanraking en onderging de
vreemde invloed. Hij leerde hun taal
spreken en het ontstellende was, dat
hij er zo'n machtig plezier in kreeg.
Hij kwam thuis met vieze woorden en
rare praatjes en leerde die weer aan
zijn jonger broertje en zusje.
De haren rezen moeder te berge.
Dit was verschrikkelijk. Stortte op
voortreffelijke opvoeding ineen?
Moesten haar kinderen zo jong al het
onderscheid tussen netjes en niet net-
deze manier haar hele zorgvuldige
jes uit het oog verliezen? En had ze
hen daarvoor al die jaren zo veilig
behoed?
Ze wist er maar één middel op.
Iedere avond voor het naar bed gaan
hield ze tegen Rien een lange preek.
Een veel te lange preek, want Rien
begon dat gezanik zo vervelend te
vinden, dat hij er niet eens meer
naar luisterde. Er werd veel teveel op
hetzelfde aambeeld gehamerd. Hij
leerde ja en amen zeggen, om van
het gezeur af te zijn. Dat was de ge
makkelijkste maniei.
Kijk, zei moeder herhaaldelijk tegen
hem, als die kinderen op school le
lijke woorden zeggen en vieze praat
jes houden, dan moet jij dat niet na
zeggen. Je moet ze juist het goede
voorbeeld geven. Je moet hun erop
wijzen, dat dat niet hóórt, dat het
heel verkeard en helemaal niet netjes
is. Doe zoals moeder het je geleerd
heeft en leer het hén.
Rien zei heel zoet; ja moeder, maar
natuurlijk deed hij het niet. Hij had
in die korte tijd dat hij op school was
al begrepen, dat brave Hendrikjes
geen voet aan de grond krijgen bij de
andere kinderen en al spoedig geen
leven meer hebben.
Gelukkig maar dat Rien dit besef
te, want als het aan zijn moeder ge
legen had, was hij in minder dan
geen tijd een kleine farizeeër gewor
den. Een mispuntje dat zich net zo
veel beter dan andere kinderen voel
de als zijn moeder zich voortreffelij-
ker achtte dan andere moeders. En
wat zou die brave Hendrik dan een
ongelukkig kind geworden zijn!
Marcelle.
Mevrouw en heren leden van de raad.
„w T1, enige schroom ben immers nog zo kort in
gewoontegetrouw op de eerste vergadering in
fIa7;A (U samen even terugzien in 1958 en pogen een "blik
ie slaan in het nieuw .begonnen jaar.
1958 is voor onze gemeente een zéér belangrijk jaar geweest,
waarm veel werk is verzet en vooral de particuliere woningbouw
tot grote ontwikkeling is gekomen.
U.^ raad he<fft toen de bouwactiviteiten begonnen gezorgd, dat
de uitbreidingsplannen gereed waren en u bent daardoor de wo-
ningbouw, de straataanleg enz. voorgebleven.
Het is echter voorwaar geen sinecure, om in een dorp als Wad
dinxveen m een jaar tijds 654 nieuwe bewoners op te nemen Dat
schied arbeld en durf Dank zij de premiebouw is dit ge-
Wij mogen dan ook de architecten en bouwers, die dit experi
ment aandurfden wel dankbaar zijn.
.W,ant naaf de bredere ontwikkeling van eigen gemeente be-
wtL w voortgang van de premiebouw, dat de uitbreiding van
bestaande woonkernen (gemeenten) de oplossing geeft van het
woonruimtegebrek in de grote steden en meer nog, het bewijs le
vert dat de bouw van een zgn. satelietstad als Wilsveen, onnodig
ja zelfs ongewenst is. y
Prof. Beel heeft eens gezegd: „Nederland is niet verdeeld in
gemeenten, maar daaruit opgebouwd
„Een gemeente moet gezien worden als een geleidelijke ont
stane en gegroeide gemeenschap, gebaseerd op een zekere lotsver
bondenheid, een eenheid dus, waar een gelijkgerichtheid van be
ogen bestaat zei eens een burgemeester ergens in ons land.
Maar een eenheid, die een bereidheid heeft weer anderen op
te nemen en met hen samen een gemeente nog tot qrotere bloei
te brengen.
Afgezien nog, dat het bouwen van een nieuwe stad' enorme be
dragen aan geld zou vergen, vergeet men dikwijls, dat er ook nog
andere problemen dan geld zijn, n.l. het ambtenarenkorps, dat nodig
is om verzorging op zich te nemen en plannen te ontwerpen etc etc
Juist de bestaande woonkernen, met zoals hier, en wij mogen
ons daarmede gelukkig prijzen, een uitnemend' korps ambtenaren,
kunnen juist daardoor veel service verlenen en deze kernen kunnen
ook geleidelijk tot grotere ontwikkeling komen.
Vanzelfsprekend moeten wij voor deze nieuwe bewoners het
wonen hier zo aangenaam mogelijk maken.
Wij mogen niet verwachten, en er op'rekenen, dat de nieuw
ingekomenen zich aan moeten of kunnen passen aan Waddinx-
veense gewoonten en gebruiken.
Wij van onze kant, en ik bedoel hier de gehele bevolking der
gemeente, moeten alles doen wat wij kunnen om te zorqen dat
de nieuwe bewoners van Waddinxveen gaan houden als hun dorp
waar zij niet alleen eten en slapen, maar waar zij vooral ook leven
Laten wij van ons mooie dorp nooit een plaats maken waar
men alleen komt om te eten en te slapen I In veel sterkere mate
dan vroeger is de mens tegenwoordig zich bewust van zijn ver
antwoordelijkheid' voor zijn medemens.
zian dit ooIi ?n de sociale wetgeving, maar als wij een
kijkje konden nemen in de arbeid van onze minister van maat
schappelijk werk, dan zouden wij ons verwonderen over wat heden
ten dage gebeurt op dit gebied. Dit is in wezen een door en door
menselijke geesteshouding.
Elkaar helpen uit louter naastenliefde - vaak - zonder dat wii
het zelf weten. 1
Wij zien bijna overal deze houding ook in het openbare leven
en het vindt daar een vruchtbare voedingsbodem. Daarom ook kan
men beter de bestaande woonkernen uitbreiden, dan een nieuwe
slaapstad bouwen.
Wij kunnen in de Puttepolder alleen al, las ik ergens, 40.000
nieuwe bewoners opnemen en verzorgen - als men ons daarvoor
het nodige bouwvolume geeft voor woningen en opbare gebouwen
en vanzelfsprekend ook de middelen daartoe.
Nogmaals, waarom Wilsveen als de bestaande woonkernen de
huisvestingsproblemen en zelfs grotendeels de werkgelegenheid
aankunnen!
Waarom Wilsveen, als het noorden van ons land leegbloedt
en het zuiden, ik doel hier voornamelijk op Brabant, uitgestrekte
gebieden heeft waar duizenden kunnen wonen en werken.
Het bouwen van de slaapstad Wilsveen kan alleen de verkit-
g van woongebieden in de hand werken, waarbij de natuurlijke
groei der andere woonhemen onnatuurlijk wordt afgeremd.
Een natuurlijke ontwikkeling en wij zien dit voor eigen ogen
m deze gemeente - mag en kan men niet in de weg staan.
ANNEXATIE.
Ik vraag mij af of er niet veel nijpender problemen zijn, die
om afhandeling vragen.
Ik denk hier aan het annexatiezwaard, dat nog steeds boven
ons hoofd hangt.
Het ergste vind ik, dat wij er niets van horen en dat zoals
gewoon trouwens heb ik uit de stukken begrepen, zonder ons -
over ons wordt beslist I
Gouda zit in een te nauw keurslijf. Dat moet iederéén erken
nen Dat Waddinxveen als goede buur Gouda de helpende hand
dragen I 8611 natuurlijke zaak van gezamenlijk verantwoordelijkheid
Daardoor moeten wij nog betere buren kunnen worden I Het
bezwaar, dat uit uw raad' gekomen is betreft ook alleen de te grote
greep naar nieuw land, zodat mijn voorganger, de heer Warnaar
met kon spreken over grenscorrectie maar over annexatie.
Hoe dit alles zal verlopen weet nog niemand, doch wij mogen
er op rekenen, dat men in den Haag naar de stem van Waddinxveen
heeft willen luisteren. Wij zullen echter in 1959 onze aandacht hier
aan moeten besteden en op onze hoede blijven.
BEVOLKING.
Het aantal inwoners bedroeg per 1 januari 1958 9796. Op 1
januari 1959 was het getal inwoners gestegen tot 10261 Het aantal
geborenen bedroeg 245 en zoals ik reeds zeide, nieuw-ingekome-
nen 654.
Overleden zijn 49 inwoners en naar elders vertrokken 385 Als
u dan nog weet, dat de ambtenaren van de burgelijke stand 84
maal in naam der wet verklaarden, dat een paar in de echt was
veroonden en dat 2 huwelijken strandden door echtscheiding, dan
heb ik u het gehele verloop van de bevolking geschilderd.
VOLSHUISVESTING.
Nog meer zal het u interesseren waar allen onderdak kwamen
De 45 woningwetwoningen van de r.k. woningbouwvereniging
„St. Joseph m plan Zuid, waarmede in juni 1957 werd gestart
kwamen in het voorjaar van 1958 gereed.
Helaas werd het bouwplan van de 51 woningwetwoningen van
de chr. woningbouwvereniging „Ons Begin" in de Puttepolder in
twee delen geknipt, zodat in januari 1958 slechts met de bouw van
2b woningen een aanvang kon worden gemaakt. Ook deze wonin
gen kwamen vorig jaar voor bewoning gereed'! Dit totaal van 71
woningwetwonmgen mag, gezien het resultaat van vorige jaren niet
onbevredigend worden genoemd.
knr,1^^61 daarnaast slechts een gering aantal woningzoekenden
SfgeV°erd door, het 9ereed komen van de ruim 100
woningen, die in de particuliere sector werden gebouwd', slaagde
in (ht Ta^rTm11113516 VO°r de Verdeling van de woonruimte er toch
in dit jaar 161 aanvragen om een betere woning in te willigen
^°.or het eerst sedert de bevrijding is het aantal woningzoeken-
Stemt dit tot dankbaarheid, toch is er zeker nog geen reden
tot vreugde. Want nog steeds prijken 377 namen op de wachS
voor woningzoekenden. Onder hen bevinden zich nog steeds trouw-
lustigen, die de 30-jarige leeftijd bereikt hebben, zonder dat be
hoorlijke woonruimte beschikbaar kon worden gesteld
De advies-commissie tracht zoveel als mogelijk is met de he-
kunnpn "f WOOn™imte te woekeren om de urgentste gevallen op S
kunnen lossen. Een woord van dank aan deze commissie is hier
zeker op zijn plaats. Hopelijk zal dit aantal woningzoekenden ook
in de komende jaren verder mogen dalen, opdat wij toch eens knn
nen zeggen dat de volksvijand nr. 1 is overwonnen
ii j krotwoningen, die uw raad in 1957 onbewoonbaar ver
klaarde zijn nu vrijwel allen ontruimd. Daarnaast wZd!!
onbewoonbaar te verklaren woningen, opdat geleidelijk de «terht
ste woningtoestanden kunnen worden gesaneerd slecht-
Jammer is het, dat de prachtige en in veroeliikinp j
kocht dno Z°- g06dkope P«mie-woningen maar wetaiq werden
kocht door inwoners van onze eigen gemeente werden ge-
Te veel wordt nog gerekend op de beschik-h**,-*! n-
een goedkope woningwetwoning. Van de 88 voor de verkoop oe°
bouwde premie-woningen, die op 1 januari j.l. waren beteokkem