Weekblad
voor Waddinxveen
Moeder de
dc Spiefyd van da waak
Vrouw
dtUct
2te u-lauw- cüe w-eet w-at %ij uuil
(hcw-fit tuj, GEBR. SPAAS
De Meubelindustrie
No. 726
vrijdag 29 mei 1959
1 5e jaargang
Adres redaktie en administratie
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal 1.— bij vooruitbetaling.
Advertentieprijs 8 ct per m.m. Kontraktprijs op aanvraag.
Bijdragen, verslagen, etc.
uiterlijk 's woensdagsavonds inzenden
Het bezoek dat keizer Mohammed
Reza Pahlevi, sjah van Iran aan ons
land bracht, is weer ten einde. Het
bezoek kenmerkte zich door de on
gedwongen sfeer, die tussen de kei
zer en onze vorstin en de prins heer-
ste.
Tijdens het bezoek heeft de Sjah
een Gala Receptie in het Rijksmu
seum bijgewoond. Prinses Margriet
heeft er leuke herinneringen aan over
gehouden in de vorm van een gouden
halsketting met bijpassende oorbel
len, die ze van de Sjah ontving, uit
dankbaarheid voor het feit, dat zij
de tanker „Reza Sjah" te water heeft
gelaten bij een Scheepswerf in Roo-
zenburg. Van de werf zelf ontving de
prinses een prachtige zeilboot als
aandenken. De Sjah toonde grote be
langstelling voor onze KLM, dit mo
ge blijken uit het feit dat hij de twee
de dag van zijn bezoek een KLM-
vliegtraining bezocht. Hiervoor werd
hij door Prins Bernhard in zijn Fer
rari naar Schiphol gebracht. Later
bezichtigde de Sjah met Koningin Ju
liana de N.V. Koninklijke Vliegtuig
fabriek Fokker. Zaterdag moest hij
afscheid nemen van het Nederlandse
vorstenpaar en het Nederlandse volk,
terwijl hij nadien nog een onofficieel
bezoek bracht aan N.V. Philips te
Eindhoven.
Koningin Juliana heeft dezer dagen
nog iemand ontvangen, namelijk Ge
orge Adamski. Da man beweert
voortdurend in contact te staan met
de bewoners van Venus en andere
planeten. Het is alleen jammer voor
hem, dat hij niets kon bewijzen. De
koningin vond een en ander nogal on
geloofwaardig. Toch heeft deze
Adamski een vrij grote aanhang, maar
tijdens de persconferentie te Amster
dam bleek toch maar weer overdui
delijk dat de Nederlanders erg nuch
ter zijn.
Nieuws van ons nieuwe kabinet.
Het departement van Oorlog en
Marine zal worden opgeheven en
worden vervangen door een departe
ment van defensie. Uit regeringskrin
gen werd vernomen, dat deze samen
voeging zowel voor oud-minister Staf
als voor de huidige minister van den
Bergh zeer verrassend was. Zelfs de
ex-staatssecretaris van Marine, vice-
admiraal b.d. Moorman was van dit
plan niets bekend voor hij werd uit
genodigd als staatssecretaris van Ma
rine af te treden.
Voor radio-aktiviteit behoeven we
in ons land gelukkig niet bang te
zijn. Dit deelde de direktaur van het
Insituut voor Volksgezondheid dr. J.
Spaander mede, maar.... - zo ver
volgde hij omdat men op z'n qui vive
moet zijn is er in samenwerking met
De Bilt een netwerk van waarne
mingsposten over ons land gespan
nen. Een huisvrouw kan moeilijk zien
of koffie die zij haar man voorzet ra-
dioaktief is of niet. De mensheid heeft
zolang hij leeft al met radioaktieve
stoffen gewerkt, zonder dat hij er last
van had. We kunnen ook een bepaald
percentage zonder risico verdragen.
De eerste Hollandse Nieuwe is reeds
gearriveerd. Ze is niet zo duur als de
voorgaande jaren, omdat de vangst
redelijk was. Het eerste schip, dat de
haring aan wal bracht was de snelle
Sch 55 Noorderkroon. Zaterdagmor
gen half tien liep het schip reeds de
haven van Scheveningen binnen met
111 kantjes haring aan boord. De eer
ste kantjes gingen weg voor 731,
en de laatste voor 467,per stuk.
Om nog even 'bij de vis te blijven.
Het raadsel van de dode vissen in
Zuid-Holland is nu schier opgelost.
De oorzaak van de vergiftiging is de
Shell-afvalstof. Ir. Riffius noemde
geen namen maar hij zei: Hoewel we
nog geen helder inzicht hebben van
de ware oorzaak leidt het spoor dui
delijk naar een oliebedrijf in Pernis.
Het Rijksinstituut voor de zuivering
van afvalwater heeft ontdekt, dat de
gele korrels die men in 't vergiftigde
water aantrof voor 99°/o uit onschul
dige stoffen bestond, maar dat juist
die ene procent zen- vergiftig moet
zijn. Ook uit de Veluwe komen mel
dingen van dode vissen als gevolg
van giftige stoffen. In het Griftkanaal
bij Hattum drijven duizenden doden
vissen, die een ontzettende stank
verspreiden. De oorzaak hiervan wijt
men vermoedelijk in het feit, aan
WAT IS DE JUISTE VOEDING?
Een huismoeder moet tegenwoordig
wel-handig zijn om met het wi-ekgeld.
uit te komen en toch te zorgen dat
elk lid van haar gezin een gezond
lichaam behoudt.
Het leven is tegenwoordig druk,
veel drukker dan voorheen; ook van
de jeugd wordt veel meer gevraagd
dan vroeger en het is dus begrijpe
lijk dat er een gezond voedsel op ta
fel moet komen om het leven de baas
te kunnen blijven.
Veel wordt er tegenwoordig gespro-
sproken en geschreven van bouwstof
fen, beschermende stoffen, brandstof
fen enz. maar niet iedereen weet wat
hiermede nu eigenlijk bedoeld wordt.
Daarom vragen wij thans uw aan
dacht eens voor een uiteenzetting aan
de hand waarvan u voor uzelf kunt
beoordelen of uw kinderen het goe
de voedsel binnenkrijgen om tot ge
zonde mannen en vrouwen te kun
nen opgroeien.
Ons voedsel levert ons de nodige
bouwstoffen; deze ziin nodig om te
groeien en ons lichaam ondanks slij
tage op peil t'a houden.
Daarnaast moet deze voeding be
vatten beschermende stoffen, die
weerstand kunnen bieden tegen in
fecties en daardoor als het ware onze
gezondheid beschermen.
De. brandstoffen "zijn nodig om
steeds maar weer onze arbeidskracht
te vernieuwen en ons lichaam de no
dige warmte geven. Zij moeten er dus
voor zorgen dat de „kachel" blijft
branden en de motor blijft draaien.
Een kind dat met zijn voeding niet
voldoende brandstoffen binnen krijgt,
zal beslist gaan vermageren. Het zal
daardoor minder energie hebben om
te kunnen spelen en te kunnen le
ren. Krijgt het die bouwstoffen en
beschermende bouwstoffen niet in
voldoende mate, dan zal het slecht
groaien, het wordt zwak en gaat suk
kelen aan allerlei min of meer ernsti
ge kwalen.
Gewone brandstof kan doorgaans
op eenvoudige wijze gegeven worden,
mits het kind een gezonde eetlust
heeft. Een behoorlijke portie aardap
pelen en boterhammen aangevuld mei
een bord pap, kunnen reeds veel goed
maken.
Veel minder gemakkelijk is het er
voor te zorgen dat er voldoende
bouwstoffen en beschermende bouw
stoffen binnen komen.
Al hebt u een goed gevulde maag,
toch kunt u aan bouwstoffen een te
kort hebben.
Het is daarom dat een goede voe
ding niet alleen de honger moet stil
len, maar zij moet ook voldoende
bouwstoffen en beschermende bouw
stoffen bevatten. Deze stoffen'nu ko
men voor in melk en melkproducten
(yoghurt, karnemelk, hangot» en
kwark) voorts in groenten, fruit en
aardappelen, in kaas en eieren, in
vlees en vis en peulvruchten.
Melk is als voedingsmiddel zeer be
langrijk, vooral ook door de afwezig
heid van elke schadelijke prikkel.
Malk heeft een hoger soortelijk ge
wicht dan water; een druppel melk
moet dus zinken in water, ze mag
voorts geen onaangename smaak of
geur hebben en moet een zuiver geel
achtig witte kleur bezitten. Aan de
wand van een glas moet een vrij dik
ke laag blijven vastzitten, terwijl er
geen bezinksel op de bodem van het
glas te zien mag zijn.
Hierbij aansluitend laten we enige
cijfers volgen betreffende boter en
margarine.
Boter bezit 12 tot 20"/o water, 89-84
vet en l-2°/o zout.
Margarine: 8,4" 'n water. 87,5°/o vet
en 3 a 4°/n zout. In boter komen bo
vendien nog een spoortje eiwit en
verontreinigd water uit het riviertje
de Grift dat bij Heerde in het kanaal
komt. Op dit riviertje lozen verschil
lende industrieën op de Veluwe af
valstoffen. Het is niet onwaarschijn
lijk, dat we over een paar maanden
weer wegen of liever: tunnels met
tol hebben. De Amerikanen vinden
een tunnel met tol een veilige geld
belegging.
melksuiker voor, in margarine alleen
een spoortje eiwit, dus geen suiker.
Ingezonden stukken
(buiten verantwoordel. der redactie.)
Mijnheer de redacteur,
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk in Uw blad van 15 mei 1959, van
de besturen der scholen voor bijzon
der onderwijs, gevoel ik mij gedron
gen U te verzoeken een plaatsje in
Uw blad 'beschikbaar te stellen voor
een antwoord mijnerzijds.
Deze reactie betreft in de eerste
plaats niet zo zeer de inhoud van het
ingezonden schrijven als wel de hou
ding van de besturen, die hier achter
staan.
Het ontgaat mij ten enenmale hoe
een schoolbestuur, dat krachtens haar
historische opdracht" altijd heeft
gepropageerd „de school aan de ou
ders" nu met voorbijgaan van die ou
ders zich in eens gedrongen voelt die
taak van de ouders over te nemen.
Als ik het wal begrepen heb gaat het
in het onderhavige stuk toch over de
opvoeding van onze kinderen?
Indien men niet overtuigd mocht
zijn van het feit, dat men met deze
slipper de „beproefde paden" verla
ten heeft, dan zou het door onderge
tekende zeer op prijs worden gesteld
dat alsnog duidelijk wordt gemaakt
welke Evangelische waarden zijn aan
getast door het besluit van de ge
meenteraad ten aanzien van het open
stellen van de gemeentelijke sportter
reinen aan de Kanaaldijk. Komt deze
reactie bovendien niet vrij laat, gelet
op hetgeen ook de laatste jaren ook
in onze gemeente zoal on het gebied
van de sport op zondag wordt gepre
senteerd.
Het feit, dat door een bepaald deel
Uit de rede, gehouden door de
directeur-generaal van Handel en
Nijverheid, Drs. J. H. D. van der
Kwast, op het Intern. Congres
Meubelfabrikanten, gehouden 25 mei
jl. te Scheveningen, ontlenen we en
kele passages.
„Wat de meubelbranche betreft, kan
bijv. onderscheid worden gemaakt
tussen de producenten die zich toe
leggen op de vervaardiging van iets
exclusiefs, van een produkt derhalve
dat gekenmerkt is door een zeer a-
parte stijl en afwerking en anderzijds
de fabrikanten, die een produkt aan
bieden dat is afgestemd op de smaak
en de vraag van een zo breed moge
lijke kring van afnemers. Tussen de
ze uitersten liggen uiteraard een groot
aantal schakeringen. Ook in de mas-
saproduktie zal men aan goede vorm
geving en afwerking de nodige aan
dacht moeten geven, doch de moge
lijkheden op dit punt zijn hier ge
bonden aan de eisen, die het produ
ceren in grote series stelt. Omgekeerd
zal men bij het exclusieve produkt
uiteraard eveneens de wenselijkheid
van efficiency en rationele arbeids-
methoden niet uit het oog mogen ver
liezen. De toepassing van mechani
sche hulpmiddelen vindt hierbij even
wel zijn begrenzing in het individue
le karakter van deze produkten.
Voor het verkrijgen van aanwijzin
gen omtrent de toekomstige ontwik
keling kan het nuttig zijn om te zien
welk tendenties zich in het recente
verleden hebben afgetekend. Dan kun
nen we in de eerste plaats constate
ren, dat zoals ik reeds zeide, ook in
die meubelbranche de internationale
goederenhandel van toenemende be
tekenis aan het worden is. Verwacht
mag worden, dat deze goederenuit
wisseling door de economische inte
gratie zal worden gestimuleerd. De
afbraak van de tolgrenzen zal onge
twijfeld nieuwe kansen scheppen en
er zullen vele ondernemers zijn, die
hiervan zullen weten te profiteren.
De opheffing van handelsbelemme
ringen zal een extra prikkel vormen
voor de invoering van moderne ra
tionele produktiemethoden en de in
dustrialisering van de meubelproduk-
tie in nog versterkte mate voortgang
doen vinden. Een illustratie van deze
reeds in gang zijnde ontwikkeling is
te vinden in de cijfers over de Ne
derlandse meubelindustrie. Indien 'n
globale indeling van de meubelbedrij
ven wordt aangehouden in kleine on
dernemingen, welke 10 tot 50 werk
nemers omvatten, en grote onderne
mingen met meer dan SO werknemers
van kerkelijk Waddinxveen het Evan
gelie als een „nieuwe wet" wordt be
leefd en ook veel wordt verkondigd
doet toch niets af aan de wenselijk
heid, dat de stelling als zou de zon
dagsheiliging een der fundamenten
dezer scholen vormen, nader zou zijn
toegelicht. Ik meen te weten, dat die
personen die de schrijvers zo teleur
gesteld hebben een dergelijke toelich
ting op prijs stellen.
Zonder een nadere toelichting wens
ik de door de besturen gehuldigde
opvatting omtrent dat „fundament"
niet discutabel te stellen, maar meen
het te mogen betwijfelen of alle ou
ders, die voorstander zijn van bijzon
der onderwijs, deze opvatting ten vol
le onderschrijven. Misschien moet dit
verschijnsel daarom juist het voor
werp van de bijzondere zorg der be
sturen zijn. Van die zorg heb ik ove
rigens nog maar bitter weinig mogen
opmerken, heren bestuursleden. Is
het daarom voorbarig of ongegrond,
dat ik achter dit schrijven meer een
politieke stunt zie dan een stuk waar
achtige verontrusting, om des gewe-
tenswille.
Vervolgens moge ik opmerken, dat
het ondergetekende, die van huis uit
ook nog wel iets weet van christelijke
staatkunde zoals die door de protes
tants christelijke partijen wordt ver
dedigd, verwonderd heeft, dat men op
deze wijze het plaatselijk GEZAG be-
critiseert. In het bijzonder had ik
van hen, die zich de geesteskinderen
van Abraham Kuyper weten iets an
ders verwacht. En voor zover de on
dertekenaars daartoe niet gerekend
wensen te worden, had ik beter ver
wacht indien zij zich op hun refor
matorische overtuiging menen te moe
ten laten voorstaan. Naar uitwijzing
van die reformatorische leer wil ik
mij laten richten door een critische
begeleiding ener reformatorische kerk
en niet door één of andere christelij
ke organisatie, welke voor .kerkje"
wenst te spelen.
In het volle besef van mijn grote
verantwoordelijkheid, welke ik als
gemeenteraadslid heb aanvaard, neem
ik de verantwoording op mij óók ten
aanzien van het hier omstreden punt.
Die verantwoordelijkheid kan nie
mand van mij overnemen; ook niet de
besturen van de scholen voor bijzon
der onderwijs.
U, mijnheer de redacteur, dank ik
voor de mij verleende plaatsruimte.
P. LIPS.
dan blijkt dat in de betrekkelijke kor
te periode van 1953 tot 1957. dus in
niet meer dan vier jaar, de betekenis
van de grote ondernemingen reeds
niet onbelangrijk is toegenomen. In
deze periode vermeerderde het pro
centuele aandeel van de grote onder
nemingen met 5 pCt, terwijl het aan
tal werknemers in de grote onderne
mingen met 6 pCt steeg. Het aandeel
in de totale omzet van de grote on
dernemingen steeg met bijna 10 pCt.
Hoewel de grote ondernemingen in
1957 niet meer dan 20 pCt van het
totaal aantal bedrijven met meer dan
10 arbeiders uitmaakten, hadden zij
meer dan 50 pCt van het aantal ar
beiders in dienst en behaalden zij 55
pCt van de totale omzet.
De produktiewaarde per werkne
mer per jaar nam in de periode 1953-
1957 bij de kleine ondernemingen (dus
met 10 tot 50 arbeiders) toe met ruim
40 pCt, bij de ondernemingen met 50
tot 100 arbeiders met ruim 45 pCt,
doch bij de bedrijven met meer dan
100 arbeiders met bijna 60 pCt. Hier
uit blijkt dus een tendens welke wijst
op een geleidelijke verschuiving van
het accent naar de grotere onderne
mingen. Het betekent slechts een
verschuiving in relatieve zin. Naar
mijn mening blijven de kleinere be
drijven, mits zij zich specialiseren in
het vervaardigen van een kwalitatief
hoogwaardig produkt, een bestaans
recht houden. De reden hiervan is de
behoefte aan exclusiviteit bij een aan
tal verbruikers, welke behoefte, naar
mate de welvaart stijgt, nog zal toe
nemen. De rol van het kleine am
bachtelijk bedrijf is stellig nog niet
uitgespeeld.
Efficiency, mechanisering en auto
matisering zijn dan ook niet zonder
meer tovermiddelen, waarmede men
in een omvang groeiende markt zijn
plaats zal kunnen behouden of ver
beteren. Ook voor de grote industrie
ën zullen vormgeving en uitvoering,
zoals ik reeds zeide, de nodige aan
dacht blijven vragen. In dit verband
wil ik hier niet onvermeld laten dat
vele massaprodukten in de tegen
woordige tijd gekenmerkt zijn door 'n
uiterlijk dat in alle opzichten als es
thetisch verantwoord is te beschou
wen. De inschakeling van begaafde
ontwerpers, die gelegenheid krijgen
hun gevoel voor schoonheid op dit
terrein tot uitdrukking te brengen, is
hierbij van toenemende invloed.
De internationale verwevenheid
mag zeker niet leiden tot klakkeloze
nabootsing. Eerbiediging van de ori
ginaliteit ven de ontwerper lijkt mij
Een Beelverhaal werd de formatie
Van ons gloednieuwe kabinet;
De Quay heeft er, toen het pasklaar
[was,
Alleen zijn stempel op gezet;
We hebben Luns en Cals gehouden,
Van Aartsen, Zijlstra en Klompé,
Voorts lopen er nog wat onwennig
Een achttal debutanten mee.
Al werd er geen conclaaf gehouden,
Toch kon er al een Pous van af;
Een Beerman moet zijn beer nog
[schieten,
Een Korthals is nog geen giraf;
Marijnen is geen mandarijntje,
Van Rooy is heus niet rood, maar
[zwart;
De Quay zo goed als Toxopeus,
Het zijn al mannen naar ons hart!
Niet dat de rest ons niks kan schelen
Maar wis financiën beheert,
is ons, van het geslacht der Sijmens,
Geen boter aan de galg gesmeerd.
Eerst was de ie de grote mode,
Denk maar aan Lieftinck, van
[De Kieft;
Nu is het dan de a gebleven:
Na Hof- en Zijlstra alsjeblieft....
Wat zal de nieuwe „stra" ons brengen
De conjunctuur in stra-tosfeer?
Of vliegen stra-ks in zonnastra-len
Nog meer stra-aljagers dan weleer
Wij hopen dat hij een sta-teeg is,
Bordurend op een goed stra-mien,
Die 't schip van staat dus niet laat
[stra-nden
En niet te stra-f ons wil ontzien.
De rijke Sjah is weer vertrokken,
Dit Stra blijft hier als eigen teelt;
Wij wensen dat hij, zoet van klanken.
Een stra-divarius bespeelt;
Weet hij de fiskus in te tomen,
Hij wordt vernoemd in laan of plein
Dan hoeft geen mens de Fries te
[vrezen,
In 'n Zijlstrastraat stra-atarm te
[zijn!
Jaap Mijderwijk.
dan ook een gebiedende eis.
Gaarne hoop ik dat de Europese
samenwerking met de daaruit voort
vloeiende hoge eisen aan concurrentie
kracht en originaliteit een spoorslag
voor U moge zijn om in positieve zin
de veranderende marktverhoudingen
tegemoet te treden en dat U er een
stimulans in zult vinden voor Uw
medewerking aan de verdere ontwik
keling van de welvaart.
Pluimveehoekje
BRUIN OF WIT.
Een paar weken geleden vroeg ie
mand mij in een brief of het waar
kon zijn, dat een hen, die eerst zui
ver witte eieren legde, later bruine
legt. Deze vraag wil ik in dit artikel
tje behandelen.
De wilde hoendersoorten leggen
bruingetinte gestippelde eieren. De
niet witschalige eieren treffen we in
de natuur dan ook aan bij de op de
grond broedende vogelsoorten bijv.
patrijs, fazant, kievit, kalkoen, kwar
tel enz. terwijl de zuiver witte gelegd
worden door zulke vogels die in hol
le bomen, rotsholen en geheel over
dekte nesten broeden. Daar toch zijn
de eieren reeds goed verborgen en
behoeven niet de beschermende kleur.
Uit het feit zou men de gevolgtrek
king kunnen maken, dat de witte ei-
kleur bij onze hoenders als abnor
maal kan beschouwd worden, meer
als gevolg van voortgezette domesti
catie.
In vroeger jaren zag men in ons
land bijna uitsluitend witte eieren, 'n
bruinachtig ei was zeldzaam in de
etalages. Pas na de invoering der co
chins en brahmas begonnen ze meer
voor te komen.
De schaalkleuren van de eieren van
onze tegenwoordige hoenderrassen
lopen van schitterend wit tot donker
bruin met alle mogelijke tinten daar
tussen. Andere kleuren kennen wij
niet. In weerwil van berichten over
blauwe hoendereieren ergens in Zuid
Amerika geloven wij daar niet aan,
wegens de onbetrouwbaarheid van
deze mededelingen. De zuiver-witte
schaal komt voor bij lichtere rassen,
die weinig broeds zijn, waartoe be
horen de leghorns, de Spaanse ras
sen, de Hamburgers, de Kraaikoppen
enz. die enige jaren terug de in ons
land voorkomende hoenders waren.
Middelzware rassen, zoals wyandottes,
Rocks, Rads, Langshans, Barnevel
ders en Welsummers die allen min of
meer Cochin- of Brahmabloed voe
ren, leggen bruine eieren in allerlei
tinten. Individueel komen er in een
zelfde band als met de beenkleur. Zo
leggen de geelbenige en zelfs geel-
vellige leghorns zuiver witte en de
witgevederde en witbenige orpingtons
bruine eieren. Met het ras is er daar
entegen wel een bepaald verband,
waarom bijv. leghorns die enigermate
geelgetinte eieren leggen, daarmee
waar U de allernieuwste gereserveerde
ZOMERSTOFFEN vindt!
Dames, wat U zelf maakt
is het eerste verdiend.
