Nieuws uit onze woonplaats Vereenvoudig de vestigingseisen Uijaiu Agenda's Boekhandel Veldwijk Leerboeken en leermiddelen HET KEETMEISJE IN DE -g EUROPOORT -a WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN PAGINA 3 VRIJDAG 15 JULI 1960. DIPLOMA BEHAALD. Aan de Technische school te Gouda behaalden onderstaande plaatsgenoten het einddiploma: A. M. Koops, J. Nieumeijer, L. Brou wer, H. Verwoerd, S. Stilma, P. C. S. Voorspui, A. J. de Groot en P. W. Kloet. JEHOVA'S GETUIGEN. Het 4-daags congres van Jehova's getuigen, op 7-10 juli gehouden te Den Haag trok grote belangstelling. Uit het gehele land waren duizenden opge trokken, van Waddinxveen waren 65 •personen aanwezig. De heer Zweere, alhier, was belast I met de regeling van de consumptie, voor alle aanwezigen, gedurende die Mej. J. Snoey, alhier, als lerares aan de Chr. Huishoudschool te Harderwijk. TOEGELATEN. Tot de evangeliebediening in de Ned. Herv. Kerk, is toegelaten cand. W. S. Cuperus. VERKEERSEXAMEN. Onlangs werd het practisch gedeelte van het verkeersexamen voor de schooljeugd afgenomen. Het parcours leidde door de Oranjewijk, voorzien van een mengeling van diverse ver- keersvoorschriften, waarmee de jeug dige examinandi rekening moesten houden. Aan dit ekamen werd deel- genomen zowel door leerlingen van de bijzondere als van de openbare scholen in de gemeente. Op verschil- I lende punten stonden examinatoren de I verrichtingen van de scholieren gade I te slaan. De totale uitslag van het I examen is thans nog niet bekend, om- I dat tevens de uitslag van het theore- I tisch gedeelte dat reeds eerder plaats I vond, hierbij van betekenis is. Ook bij I dit practisch gedeelte werden vele I fouten gemaakt. PRACHTIG BEGIN. I Een bedrag van niet minder dan I 2500 gulden, bijeengebracht door onze I plaatselijke industrieëlen, waarvoor I twee leden van het ere-comite zich I hebben ingezet, betekent een prachtig NU reeds verkrijgbaar Geïllustreerd Niet geillustreerd 1>°° Plastic omslagen 0,95 begin voor de 6000 gulden, die nodig zijn ten behoeve van het instrumen tenfonds van de muziekvereniging Voorwaarts. De Sniepbewoners hebben reeds een circulaire ontvangen en krijgen heden vrijdagavond de Voor- waartsmensen op bezoek. Wij wensen hen toe dat ook hier de verwachtingen zullen worden overtroffen. GESLAAGD. Voor het diploma Coupeuse slaag den onze plaatsgenoten: Ria Zoethoutmaar en Cock van Paas- sen. Hun opleiding ontvingen zij bij de Eerwaarde Zusters te Gouda. Geslaagd voor het toelatingsexamen van de KiLHS. te Gouda: Arie van Ede, Peter de Mey en Maar ten Twigt, leerlingen van de openbare „Theo Thjjssenschool", alhier. Voor het diploma Coupeuse slaagde mej. L. de Joode. Zij werd opgeleid door mej. S. Jansen te Gouda. SPAARCUFERS. Bij de Rijkspostspaarbank werd ge durende de maand juni ingelegd 33.260,12 en opgenomen f 26.172,87. Bij de stichting Spaarbank van de Coop. Boerenleenbank werd in juni ingelegd een bedrag van 377.843,77, terwijl werd terugbetaald f 274.379,81, zodat er bij deze bank ruim 100.000 werd gespaard. GOUDSE HUISHOUDSCHOOL. Donderdagmiddag 7 juli vond op de Goudse Huishoudschool in tegen woordigheid van bestuursleden, lera ressen en leraren de diplomauitreiking plaats aan 11 leerlingen van de Assi stente in de Huishouding opleiding. 9 leerlingen van de opleiding tot leer ling-verkoopster en 6 leerlingen van de opleiding tot Kinderverzorgster, 68 leerlingen van de Primaire opleiding. De getuigschriften van de Primaire opleiding werden uitgereikt aan: I Donker, T. Verheul en R- Verhoeff. Het getuigschrift van de Opleiding Assistente in de Huishouding werd uitgereikt aan: R. Sanders. Het getuigschrift van de Opleiding Leerling-Verkoopster werden uitge reikt aan: A. Bonefaas, M. van Pruissen allen uit Waddinxveen. GOUDEN BRUIDSPAAR. Op 20 juli a.s. hoopt het echtpaar N. Krabbendam-J. Poot het feit te herdenken dat zij 50 jaar geleden in het huwelijk werden verbonden. De nu 75 jarige bruidegom en de 74- jarige bruid genieten nog een goede gezondheid. Hoewel beiden elders ge boren en zich eerst in 1927 alhier ves tigden, zijn zij geheel in de gemeen schap opgenomen. Door him beider deelname aan het verenigingsleven hier ter plaatse, verkregen zjj een alge mene bekendheid. In het begin van de dertiger jaren was de bruidegom lid van de Gemeen teraad en was daarna veie jaren als ambtenaar in dienst van de gemeente. Bebalve op het politieke terrein be ijvert de bruidegom zien nog steeds op het Xerxenjxe en maatscnappelijxe vlak, en heeft meermalen bewezen een goed organisator te zijn. Ook het Cnr. onderwijs had zijn belangstelling en verkreeg hij zitting in het bestuur van de vroegere vereniging voor Chr. Mulo. Thans fungeert hij nog als se cretaris van de Chr. Avondvakteken- school. Hoewel reeds vele jaren pensioen gerechtigd, is de bruidegom nog steeds actief werkzaam als beton-construc- teur. Het huwelijk van dit gouden echt paar werd gezegend met 6 kinderen, allen getrouw en 21 kleinkinderen. Woensdag had een druk bezochte receptie plaats, waar ook burgemeester en de w-n- gemeentesecretaris him ge lukwensen brachten. Het is de hoogste tijd om de bakens te verzetten DE KRUIDENIERS Van 10 tot en met 18 juli S. van de Boon, Zuidkade 146 G. Bosman, Burg. Trooststraat 79 A.' Koster, Jan Dorrekenskade 3" G. van Ringeienstein, Iepiaan 71 N. M. van Kooyen, Dorpsstr. 50 Gez. Rip, Dorpsstraat 27 H. Timmerman, WiLhelminak. 72 W. j. B. Tol, Pr. Hendrikstraat 31 Van 17 tot en met 25 juli: J. Asscheman, Kon. Wilhelminapl, D. Kool, Dorpsstraat 39 Van 24 juli tot en met 1 aug. Fa P* Asscheman, Emmastraat 9 N.V. Combi, Kerkweg 177 A van Eeuwen, Zuidkade 3 N-. Hofman, Burg. Trooststraat 35 K. van Ringeienstein, Burg. Trooststraat 31 A van der Sluys, Dorpsstraat 104 J. van Triet en Zn., Noordkade 87 G. Visser, Noordeinde 95 C. Voshol, Zuidkade 186 W. van de Water, Wilhelminak. 8 Van 1 tot en met 8 aug.: T. Broer, Dorpsstraat 46 A. J. Brouwer, Noordeinde 9a Vastgesteld door B. en W. van Waddinxveen. DE SLAGERS Vanaf 4 juli tot en met 9 juli: W. en S., Zuidkade 21 H. Storre (C. Kerver), Dorpstr. 20 Vanaf 11 juli tot en met 16 juli: K. van Tilburg, Kon. Wilhelmina- plein 8 en Dorpsstraat 49 P. C. van Beest, Zuidkade 143 Vanaf 18 juli tot en met 23 juli: C. Koot, Kerkweg 191 F. Vervluis, Kerkweg 89 Vanaf 25 juli tot en met 3 aug.: Fa Joh. Zwijgers en Zn., Dorpsstraat 124 De vestigingswetgeving voor de kleinhandel staat de laatste jaren in het middelpunt van de belangstelling. De bestaande regeling in de detailhan del. Vooral het proces van de branche vervaging is debet aan de snelle eco nomische slijtage van nog geldende regels. De branche-vervaging manifesteert zich het sterkst op het terrem van de levensmiddelenhandel in de breedste zin en het is dus geen wonder dat in deze hoek wordt gezocht naar nieuwe normen, die doorbroken grensgebieden weer kunnen afpalen. In deze gedach- tengang heeft de staatssecretaris van economische zaken destijds zijn voor stel voor een brevet algemeen ievens- middefenbeuriji geintroauceerd, waar tegen taf van protesten kwamen, om dat het de kleine ondernemer onvol doende bescherming zou bieden. De assortimentsomschrjjving in het ont werp zou te ruim zijn. Na de staatssecretaris heeft de com missie vestigingsbesiuiten uit de S-EJt. thans een advies geproduceerd. Men heeft getracht geen remmen in de weg te leggen aan de bestaande ontwikke ling van de branche-structuur, die ge richt is op meer eenvoud en efficiency en daarbij aan de consument het voor deel biedt van een distributieveriaging. Dat is een pius-punt, want aan een dergelijke ontwikkeling moet men geen remmen traenten aan te leggen. Anderzijds wil de commissie niet dat de vakbekwaamheid van de winke liers in gevaar wordt gebracht. Dat zou een bepaalde bedrijfstak kunnen «-ha/W én het consumentenbelang. Maar waar ligt de grens tussen het gebied waar vakbekwaamheid nodig is en waar die gemis kan worden? m Gordiaanse knoop nog niet ontward De commissie heeft getracht de gor diaanse vakbekwaamheidsknoop te ont warren door het invoeren van A- en B-groepen. Voor A gelden speciale ves tigingseisen, voor B moet er een ze kere vertrouwdheid met de levens middelenhandel bestaan. Tenslotte kan er bij invoering van dit systeem nog een beperkt levensmiddelenbedrjjf ont staan, waar slechts twee groepen uit de B-lijst worden verkocht. De artikel groepen zijn dus op verschillende lijs ten gebracht. Voor A-gelden zwaarde re eisen dan voor B en er is met het beperkte levensmiddelenbedrijf een vestiging mogelijk door alleen te vol doen aan bepaalde eisen voor krediet waardigheid en handelskennis. Het voorstel van de commissie zal nooit de oplossing van het probleem brengen. De indeling in artikel-groe- Het is niet warring en jurisprudentie over hetgeen wel en hetgeen niet tot een bepaalde lijst behoort. Het voorstel verzandt in een ambtelijke muggezifterij, die heel veel controle vraagt. Met voeten getreden In het verlengde van het commissie voorstel voor de levensmiddelenhandel zou men iets dergelijks kunnen pro duceren voor een andere groep bran ches. Het gehele vestigingsprobieem zou onoplosbaar vastlopen m een ge mis aan realiteitszin en een overdreven bemoeizucht. Het voorstel moest wel mislukken omdat een economische ontwikkeling zich van wettelijke gren zen niets aantrekt. Toch is het werk van de commissie waardevol omdat het ons de erkenning brengt van de bestaande verwarringl, waaruit geen oplossing te destilleren valt. Thans is de toestand zo dat er in tal van zaken de vestigingswetten met voeten worden getreden. De een heeft diploma's voor zijn assortiment en kan het niet verkopen. Een tweede is voor de helft gedekt. Een derde weet een vergunning te krijgen krachtens ministeriële beschikking. Een vierde heeft helemaal geen vakbekwaamheid of diploma s maar een beste zaak. Wie doet hem wat! Onze conclusie moet zijn dat de tijd van al die verschillende vakdiploma s voorbij is. Waarom schept men geen algemeen koopmansbrevet? Is dit te vergaand, waarom deelt men de ge hele detailhandel dan niet op in en kele groepen? Vereenvoudiging nodig De achtergrond van de ontworpen ondoelmatige regeling moet worden ge zocht in het bestaan van een groot aantal stichtingen voor vakopleiding, die hoe dan ook in een nieuw bestel hun bestaansrecht wensen te behou den. Op krampachtige wijze tracht men het oude met het nieuwe te verbin den, waarbij dus de kool en de geit gespaard worden. En dit lijkt ons on mogelijk. Hoe nuttig werk een reeks van vak opleidingen in de historie ook verricht mogen hebben, bij de snel doorgevoer de veranderingen in het distributiestel sel zullen de eisen voor vakopleiding Vervolg pagina 4 voor alle onderwijs inrich- 2S££5. tingen.Bestelvroegtildig.dit be- Geen zakenman zal er waardering j vor(-lgr| een vlugge aflevering, voor kunnen vinden. Een lijst met groepen kan ook nooit uitputtend zijn dq££HANDEL „VELDWIJK1 en dan ontstaat er weer eindeloze ver- Ons wekelijks vervolgverhaal door H.A.N.S. HOOFDSTUK 1, No. 3 Nu was Mark weer enige dagen over om zijn zaken te regelen. Het begrip Europoort kwam naderbij. T.mks van de grote boerderij waren er voortdurend felle ontploffingen. Af en toe ketsten grote stukken steen egen de muren en soms sneuvelden er ruiten, zodat de wind en de regen vrije toegang kregen. Dan bevestigde Christa een plank of stuk karton voor de opening, waardoor hun huis allengs meer een droevig beeld van verval toonde. Rechts van het huis was men I bezig een diep en breed kanaal te graven. De uitgegraven grond vormde een dijk langs het huis en benam daar ieder uitzicht. Geen varende schepen kon ze meer gadeslaan. Geen verhalen j meer weven om hun reizen, die men i ging maken of achter de rug had. Al- I lemaal dingen, die haar werden ont- I nomen en waarom ze juist zo aan haar I geboortegrond gehecht was. Haar dagelijkse bezigheden namen minder tijd in beslag en daardoor gaf ze zich teveel over aan haar sombere gedachten. Ook nu Mark zo doodkalm reageerde op de heftige schok die hun huis onderging, voelde ze haar woede omhoog komen. Met sussende woorden probeerde Mark haar humeur weer op peil te brengen. I Binnenkort komt ik nog een keertje I met Truus hier naar toe. Als ik haar I later iets vertel over ons oude huis, I dan kan ze zich daarvan enigszins een I beeld vormen. I Je bedoelt dat ze met haar lieve I maniertjes moet proberen, om mij I over te halen, met jullie mee te gaan, I snoerde Christa. Mark haalde zijn I schouders op. Kattekop, zei hij half I boos, half lachend. Christa was altijd I zo'n bijdehandje, als kind al. Zij diad I natuurlijk al weer door, dat hij zich zorgen maakte over haar en dat had altijd een averechte uitwerking op haar. Ze wilde geheel zelfstandig zijn en haar eigen zin doen. Het kind was veel te vroeg zonder ouderlijk toe zicht geweest. Omdat ze zo hard en zo handig kon werken, liet iedereen haar zonder enige leiding haar gang gaan. Ze had een vrijgevochten leven tje geleid. Maar juist daarom kon ze zich zo moeilijk indenken, dat er za ken waren waarover ze geen enkele gezag kon laten gelden. Ze was niet in staat deze grote teleurstelling te verwerken en wenste zich niet aan te passen aan de nieuwe omstandighe den. Wat moest een jong meisje zo helemaal alleen in dit verlaten land doen? Overdag waren er de vele vreemde arbeiders, die 's avonds per autobus vertrokken. Daarna was er kilometers in de omtrek geen mense lijk leven te bespeuren. Enkele huizen, die op grote afstand stonden waren al verlaten. De lege donkere ramen maakten een doodse indruk. Sommige woningen werden reeds afgebroken. De plannen om de huizen te verrollen waren op een debacle uitgelopen. We kenlang was er aan het eerste huis gewerkt. Alle mogelijke voorzorgen waren getroffen. Zorgvuldig was alles gestut en geschraagd. Maar de assen van het rolmateriaal waren onder het gewicht van het huis bezweken. Scheu rend en steunend was het in elkaar gestort. Een troosteloze puinhoop was het enige dat overbleef. Terwijl er voordien een grote ammo was, om de tot afbraak gedoemde huizen voor een koopje van de gemeente Rotterdam over te nemen, schrok menigeen nu terug voor de consekwenties, die aan de afbraak en herbouw verbonden bij de onttakeling van het economische leven op het eiland en verloor daar door zijn aandacht voor Christa, die na haar onhartelijke woorden op een fellere reactie van haar broer hoopte. Ze voelde gewoon behoefte aan een ontlading van haar heftige gevoelens, maar de lankmoedige houding van Mark gaf haar niet veel kans op een woordenwisseling. Een daverende klap van de kamerdeur bewees, dat Chris ta in een bijster slechte gemoedsstem ming was weggegaan. Zuchtend keerde Mark zich weer tot zijn schrijfwerk ,maar bij het zien van de aanhef bovenaan zijn brief, gleed er een zacht teder lachje om zijn lip pen en was hij na enige tellen Christa en haar slechte humeur al weer ver geten. Deze liep met opgekropte haatgevoe lens tegen al het werk, dat haar haar geliefde tehuis afnam, door hun ge deeltelijk gehavende bloementuin, naar de weg. In een stevige wandeling pro beerde ze een uitlaat te vinden voor de machteloze woede, die telkens be- zit van nam, als ze zag, hoe lang zaam maar zeker het eiland van een groen juweeltje in een grauwe grijze massa veranderde. Te laat besefte ze, duinen had kunnen kiezen. Nu erger de zij zich zelfs aan de kleine simpele paaltjes, die met hun oranjerode me niekopjes zo onschuldig boven het groene gras uitstaken. Christa had de paaltjes leren haten, omdat ze in al hun kleinheid bij de grote omwente ling hoorden, als het loodsmannetje bij een haai. Precies zoals dit kleine visje volgden onherroepelijk langs de lijn die de paaltjes aangaven de aanleg van een nieuwe haven, of een opge hoogde, verharde weg. Ze naderde een gedeelte, op de grens tussen het vlakke land en de duinen, waar men bezig was de bun kers bloot te graven. Hier hield ze haar driftige passen wat in en trachtte een onverschillig air aan te nemen. Zoals gewoonlijk, als ze zich daar in de buurt vertoonde, vonden de man nen dit een aangename afwisseling en probeerden dan door diverse uitroe pen haar aandacht te trekken. Christa snoof minachtend Vroeger gebeurde zoiets nooit op hun eiland, maar een der arbeiders, die voordien op hun boerderij had gewerkt en toen alleen maar beleefd aan zijn pet tikte, als zij in zicht kwam, deed nu ook al mee. Niet alleen het eiland, maar ook de mensen schenen te veranderen. Meest al nam ze geen notitie van hen en wendde ze zich zo snel mogelijk af. Maar haar geest was in opstand en ze kreeg lust de hele wereld uit te dagen. Met een strak, hooghartig ge zicht bekeek ze de werkzaamheden. De stukken puin, die door de ontploffin gen van de bunkers waren losgeslagen, werden met behulp van houwelen nog fijner gemaakt. Het was zwaar werk. Tussen het vaste beton zat dik, roes tig ijzer, wat daaruit verwijderd moest worden. Wie had ooit gedacht, dat de ze bijna onneembare verdedigingsgor del, die door de Duitsers in de bezet tingstijd was uitgedacht en door ge dwongen werkkrachten moest worden aangelegd, nog eens zou worden op geruimd. Door een mooie begroeiing hadden de bulten en hoogten, die de bunkers veroorzaakten, een onschul dig uiterlijk gekregen en waren hele maal aan het landschap aangepast. Nu kwamen ze grimmig en onverzettelijk te voorschijn, maar de voortdurend vakkundig aangebrachte explosieve stoffen deden de bunkers uiteen rijten en de wegspringende steenklompen veranderden de omgeving in een barre steenwoestijn. Alle afval werd na een bepaalde plaats weggevoerd en daar vormde zich een onmetelijk hoge, ka le stoffige berg, die door Christa werd beschouwd als een symbool van ver gane macht. He juffie, riep een der arbeiders. Je staat daar toch maar te niksen, ga eens koffie voor ons zetten? Alles staat klaar in de werkkeet! Christa deed alsof ze niets hoorde. Hoewel ze bijzonder naar bezigheid verlangde, had ze geen zin, om de ar beiders, die meehielpen haar land on- derseboven te gooien, een dienst te bewijzen. De mannen lieten zich niet uit het veld slaan. Ja jongens, gilde er een. Ze doet het vast, een hoera voor nieuwe keet- maal, ofschoon Christa geen vin ver roerde. Ze wist dat men voortdurend trachtte op de verschillende objecten een keetjuffrouw aan te werven, die gedurende de dag "oor koffie of thee zorgde. Doch juist op dit afgelegen gedeelte was het extra moeilijk om daarvoor een vrouw of meisje aan te trekken. Er kwamen nog verschillende, spot tende opmerkingen, maar Christa ver trok geen spier van haar gezicht en stapte even later langzaam weg. Op gejaagd door een opzichter, die met een zuur gezicht het toneeltje had ga de geslagen, gingen de mannen weer teleurgesteld aan het werk. Langs de keet gekomen hield Christa opeens haar pas in. Temidden van de grote verlatenheid hoorde ze een kinderstmmetje zingen. Even speelde er een glimlach om haar mond. Een kind.. Hoe lang was het geleden, dat ze een kind had gezien? Alleen bij de zondagse kerkgang, maar verder had ze praktisch met niemand contact. Bijna alle bekenden waren weggetrokken en met de nieuwe in woners voelde ze geen behoefte om vriendschap te sluiten. Dat waren me rendeels stadslui. Hun kleding wees al uit, dat ze heel andere opvattingen van het leven hadden. Christa had zich er altijd op laten voorstaan, dat ze de mode op een veilige afstand volgde, maar dit bepaalde zich tot het dragen van klassieke modellen, waar mee ze er wel elegant en sjiek uitzag, doch waardoor ze bij de eigen bevol king geen aanstoot gaf. Soms speet het haar, dat de jongeren de kleder drachten van het eiland met meer overnamen. Ze voelde, dat juist haar figuur daarin bijzonder zou uitkomen. Maar alleen de oudere vrouwen ver schenen nog met hun mooie, kanten staartmutsen, met gouden oorijzers en verdere bijbehorende sieraden. Hun stemmige, zwarte kleding stak wel heel scherp af bii de lichte en soms wat opzichtige toiletten van de men sen, die een nieuwe toekomst op hun eiland kwam zoeken. In him optreden dag eveneens een groot verschil. Bij de eigen mensen was een streven, om zo gewoon mogelijk te doen; de vreem delingen schenen er juist behagen in te scheppen, om aller aandacht te vangen. Toch moest Christa erkennen, dat er aantrekkelijke en aardige meis jes onder waren, maar ze voelde geen lust om nader kennis te maken. Daar door kwam ze bijna met niemand meer in aanraking. Nu ze plotseling op een geheel onverwachte plaats een kind hoorde zingen, voelde ze een lichte ontroering. Ze hoopte, dat ze bij de mannen geen nieuwe acties zou ont lokken, maar haar nieuwsgierigheid won het van haar teruggetrokken hou ding en ze stapte voorzichtig de werk keet binnen, van waaruit het ijle kin derstemmetje haar tegenklonk.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1960 | | pagina 5