Nieuws uit onze
woonplaats
Vereenvoudig de vestigingseisen
Uijaiu
Agenda's
Boekhandel Veldwijk
Leerboeken
en leermiddelen
HET KEETMEISJE IN DE -g
EUROPOORT -a
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
PAGINA 3
VRIJDAG 15 JULI 1960.
DIPLOMA BEHAALD.
Aan de Technische school te Gouda
behaalden onderstaande plaatsgenoten
het einddiploma:
A. M. Koops, J. Nieumeijer, L. Brou
wer, H. Verwoerd, S. Stilma, P. C. S.
Voorspui, A. J. de Groot en P. W.
Kloet.
JEHOVA'S GETUIGEN.
Het 4-daags congres van Jehova's
getuigen, op 7-10 juli gehouden te Den
Haag trok grote belangstelling. Uit het
gehele land waren duizenden opge
trokken, van Waddinxveen waren 65
•personen aanwezig.
De heer Zweere, alhier, was belast
I met de regeling van de consumptie,
voor alle aanwezigen, gedurende die
Mej. J. Snoey, alhier,
als lerares aan de Chr. Huishoudschool
te Harderwijk.
TOEGELATEN.
Tot de evangeliebediening in de Ned.
Herv. Kerk, is toegelaten cand. W. S.
Cuperus.
VERKEERSEXAMEN.
Onlangs werd het practisch gedeelte
van het verkeersexamen voor de
schooljeugd afgenomen. Het parcours
leidde door de Oranjewijk, voorzien
van een mengeling van diverse ver-
keersvoorschriften, waarmee de jeug
dige examinandi rekening moesten
houden. Aan dit ekamen werd deel-
genomen zowel door leerlingen van
de bijzondere als van de openbare
scholen in de gemeente. Op verschil-
I lende punten stonden examinatoren de
I verrichtingen van de scholieren gade
I te slaan. De totale uitslag van het
I examen is thans nog niet bekend, om-
I dat tevens de uitslag van het theore-
I tisch gedeelte dat reeds eerder plaats
I vond, hierbij van betekenis is. Ook bij
I dit practisch gedeelte werden vele
I fouten gemaakt.
PRACHTIG BEGIN.
I Een bedrag van niet minder dan
I 2500 gulden, bijeengebracht door onze
I plaatselijke industrieëlen, waarvoor
I twee leden van het ere-comite zich
I hebben ingezet, betekent een prachtig
NU reeds verkrijgbaar
Geïllustreerd
Niet geillustreerd 1>°°
Plastic omslagen 0,95
begin voor de 6000 gulden, die nodig
zijn ten behoeve van het instrumen
tenfonds van de muziekvereniging
Voorwaarts. De Sniepbewoners hebben
reeds een circulaire ontvangen en
krijgen heden vrijdagavond de Voor-
waartsmensen op bezoek. Wij wensen
hen toe dat ook hier de verwachtingen
zullen worden overtroffen.
GESLAAGD.
Voor het diploma Coupeuse slaag
den onze plaatsgenoten:
Ria Zoethoutmaar en Cock van Paas-
sen. Hun opleiding ontvingen zij bij de
Eerwaarde Zusters te Gouda.
Geslaagd voor het toelatingsexamen
van de KiLHS. te Gouda:
Arie van Ede, Peter de Mey en Maar
ten Twigt, leerlingen van de openbare
„Theo Thjjssenschool", alhier.
Voor het diploma Coupeuse slaagde
mej. L. de Joode. Zij werd opgeleid
door mej. S. Jansen te Gouda.
SPAARCUFERS.
Bij de Rijkspostspaarbank werd ge
durende de maand juni ingelegd
33.260,12 en opgenomen f 26.172,87.
Bij de stichting Spaarbank van de
Coop. Boerenleenbank werd in juni
ingelegd een bedrag van 377.843,77,
terwijl werd terugbetaald f 274.379,81,
zodat er bij deze bank ruim 100.000
werd gespaard.
GOUDSE HUISHOUDSCHOOL.
Donderdagmiddag 7 juli vond op
de Goudse Huishoudschool in tegen
woordigheid van bestuursleden, lera
ressen en leraren de diplomauitreiking
plaats aan 11 leerlingen van de Assi
stente in de Huishouding opleiding. 9
leerlingen van de opleiding tot leer
ling-verkoopster en 6 leerlingen van
de opleiding tot Kinderverzorgster, 68
leerlingen van de Primaire opleiding.
De getuigschriften van de Primaire
opleiding werden uitgereikt aan:
I Donker, T. Verheul en R- Verhoeff.
Het getuigschrift van de Opleiding
Assistente in de Huishouding werd
uitgereikt aan:
R. Sanders.
Het getuigschrift van de Opleiding
Leerling-Verkoopster werden uitge
reikt aan:
A. Bonefaas, M. van Pruissen allen
uit Waddinxveen.
GOUDEN BRUIDSPAAR.
Op 20 juli a.s. hoopt het echtpaar
N. Krabbendam-J. Poot het feit te
herdenken dat zij 50 jaar geleden in
het huwelijk werden verbonden.
De nu 75 jarige bruidegom en de 74-
jarige bruid genieten nog een goede
gezondheid. Hoewel beiden elders ge
boren en zich eerst in 1927 alhier ves
tigden, zijn zij geheel in de gemeen
schap opgenomen. Door him beider
deelname aan het verenigingsleven hier
ter plaatse, verkregen zjj een alge
mene bekendheid.
In het begin van de dertiger jaren
was de bruidegom lid van de Gemeen
teraad en was daarna veie jaren als
ambtenaar in dienst van de gemeente.
Bebalve op het politieke terrein be
ijvert de bruidegom zien nog steeds
op het Xerxenjxe en maatscnappelijxe
vlak, en heeft meermalen bewezen een
goed organisator te zijn. Ook het Cnr.
onderwijs had zijn belangstelling en
verkreeg hij zitting in het bestuur van
de vroegere vereniging voor Chr.
Mulo. Thans fungeert hij nog als se
cretaris van de Chr. Avondvakteken-
school.
Hoewel reeds vele jaren pensioen
gerechtigd, is de bruidegom nog steeds
actief werkzaam als beton-construc-
teur.
Het huwelijk van dit gouden echt
paar werd gezegend met 6 kinderen,
allen getrouw en 21 kleinkinderen.
Woensdag had een druk bezochte
receptie plaats, waar ook burgemeester
en de w-n- gemeentesecretaris him ge
lukwensen brachten.
Het is de hoogste tijd
om de bakens te verzetten
DE KRUIDENIERS
Van 10 tot en met 18 juli
S. van de Boon, Zuidkade 146
G. Bosman, Burg. Trooststraat 79
A.' Koster, Jan Dorrekenskade 3"
G. van Ringeienstein, Iepiaan 71
N. M. van Kooyen, Dorpsstr. 50
Gez. Rip, Dorpsstraat 27
H. Timmerman, WiLhelminak. 72
W. j. B. Tol, Pr. Hendrikstraat 31
Van 17 tot en met 25 juli:
J. Asscheman, Kon. Wilhelminapl,
D. Kool, Dorpsstraat 39
Van 24 juli tot en met 1 aug.
Fa P* Asscheman, Emmastraat 9
N.V. Combi, Kerkweg 177
A van Eeuwen, Zuidkade 3
N-. Hofman, Burg. Trooststraat 35
K. van Ringeienstein,
Burg. Trooststraat 31
A van der Sluys, Dorpsstraat 104
J. van Triet en Zn., Noordkade 87
G. Visser, Noordeinde 95
C. Voshol, Zuidkade 186
W. van de Water, Wilhelminak. 8
Van 1 tot en met 8 aug.:
T. Broer, Dorpsstraat 46
A. J. Brouwer, Noordeinde 9a
Vastgesteld door B. en W. van
Waddinxveen.
DE SLAGERS
Vanaf 4 juli tot en met 9 juli:
W. en S., Zuidkade 21
H. Storre (C. Kerver), Dorpstr. 20
Vanaf 11 juli tot en met 16 juli:
K. van Tilburg, Kon. Wilhelmina-
plein 8 en Dorpsstraat 49
P. C. van Beest, Zuidkade 143
Vanaf 18 juli tot en met 23 juli:
C. Koot, Kerkweg 191
F. Vervluis, Kerkweg 89
Vanaf 25 juli tot en met 3 aug.:
Fa Joh. Zwijgers en Zn.,
Dorpsstraat 124
De vestigingswetgeving voor de
kleinhandel staat de laatste jaren in
het middelpunt van de belangstelling.
De bestaande regeling in de detailhan
del. Vooral het proces van de branche
vervaging is debet aan de snelle eco
nomische slijtage van nog geldende
regels.
De branche-vervaging manifesteert
zich het sterkst op het terrem van de
levensmiddelenhandel in de breedste
zin en het is dus geen wonder dat in
deze hoek wordt gezocht naar nieuwe
normen, die doorbroken grensgebieden
weer kunnen afpalen. In deze gedach-
tengang heeft de staatssecretaris van
economische zaken destijds zijn voor
stel voor een brevet algemeen ievens-
middefenbeuriji geintroauceerd, waar
tegen taf van protesten kwamen, om
dat het de kleine ondernemer onvol
doende bescherming zou bieden. De
assortimentsomschrjjving in het ont
werp zou te ruim zijn.
Na de staatssecretaris heeft de com
missie vestigingsbesiuiten uit de S-EJt.
thans een advies geproduceerd. Men
heeft getracht geen remmen in de weg
te leggen aan de bestaande ontwikke
ling van de branche-structuur, die ge
richt is op meer eenvoud en efficiency
en daarbij aan de consument het voor
deel biedt van een distributieveriaging.
Dat is een pius-punt, want aan een
dergelijke ontwikkeling moet men
geen remmen traenten aan te leggen.
Anderzijds wil de commissie niet dat
de vakbekwaamheid van de winke
liers in gevaar wordt gebracht. Dat
zou een bepaalde bedrijfstak kunnen
«-ha/W én het consumentenbelang.
Maar waar ligt de grens tussen het
gebied waar vakbekwaamheid nodig
is en waar die gemis kan worden?
m Gordiaanse knoop nog
niet ontward
De commissie heeft getracht de gor
diaanse vakbekwaamheidsknoop te ont
warren door het invoeren van A- en
B-groepen. Voor A gelden speciale ves
tigingseisen, voor B moet er een ze
kere vertrouwdheid met de levens
middelenhandel bestaan. Tenslotte kan
er bij invoering van dit systeem nog
een beperkt levensmiddelenbedrjjf ont
staan, waar slechts twee groepen uit
de B-lijst worden verkocht. De artikel
groepen zijn dus op verschillende lijs
ten gebracht. Voor A-gelden zwaarde
re eisen dan voor B en er is met het
beperkte levensmiddelenbedrijf een
vestiging mogelijk door alleen te vol
doen aan bepaalde eisen voor krediet
waardigheid en handelskennis.
Het voorstel van de commissie zal
nooit de oplossing van het probleem
brengen. De indeling in artikel-groe-
Het is niet
warring en jurisprudentie over hetgeen
wel en hetgeen niet tot een bepaalde
lijst behoort. Het voorstel verzandt in
een ambtelijke muggezifterij, die heel
veel controle vraagt.
Met voeten getreden
In het verlengde van het commissie
voorstel voor de levensmiddelenhandel
zou men iets dergelijks kunnen pro
duceren voor een andere groep bran
ches. Het gehele vestigingsprobieem
zou onoplosbaar vastlopen m een ge
mis aan realiteitszin en een overdreven
bemoeizucht. Het voorstel moest wel
mislukken omdat een economische
ontwikkeling zich van wettelijke gren
zen niets aantrekt. Toch is het werk
van de commissie waardevol omdat
het ons de erkenning brengt van de
bestaande verwarringl, waaruit geen
oplossing te destilleren valt.
Thans is de toestand zo dat er in
tal van zaken de vestigingswetten met
voeten worden getreden. De een heeft
diploma's voor zijn assortiment en
kan het niet verkopen. Een tweede is
voor de helft gedekt. Een derde weet
een vergunning te krijgen krachtens
ministeriële beschikking. Een vierde
heeft helemaal geen vakbekwaamheid
of diploma s maar een beste zaak.
Wie doet hem wat!
Onze conclusie moet zijn dat de tijd
van al die verschillende vakdiploma s
voorbij is. Waarom schept men geen
algemeen koopmansbrevet? Is dit te
vergaand, waarom deelt men de ge
hele detailhandel dan niet op in en
kele groepen?
Vereenvoudiging nodig
De achtergrond van de ontworpen
ondoelmatige regeling moet worden ge
zocht in het bestaan van een groot
aantal stichtingen voor vakopleiding,
die hoe dan ook in een nieuw bestel
hun bestaansrecht wensen te behou
den. Op krampachtige wijze tracht men
het oude met het nieuwe te verbin
den, waarbij dus de kool en de geit
gespaard worden. En dit lijkt ons on
mogelijk.
Hoe nuttig werk een reeks van vak
opleidingen in de historie ook verricht
mogen hebben, bij de snel doorgevoer
de veranderingen in het distributiestel
sel zullen de eisen voor vakopleiding
Vervolg pagina 4
voor alle onderwijs inrich-
2S££5. tingen.Bestelvroegtildig.dit be-
Geen zakenman zal er waardering j vor(-lgr| een vlugge aflevering,
voor kunnen vinden. Een lijst met
groepen kan ook nooit uitputtend zijn dq££HANDEL „VELDWIJK1
en dan ontstaat er weer eindeloze ver-
Ons wekelijks
vervolgverhaal
door H.A.N.S.
HOOFDSTUK 1, No. 3
Nu was Mark weer enige dagen
over om zijn zaken te regelen. Het
begrip Europoort kwam naderbij.
T.mks van de grote boerderij waren
er voortdurend felle ontploffingen. Af
en toe ketsten grote stukken steen
egen de muren en soms sneuvelden er
ruiten, zodat de wind en de regen
vrije toegang kregen. Dan bevestigde
Christa een plank of stuk karton voor
de opening, waardoor hun huis allengs
meer een droevig beeld van verval
toonde. Rechts van het huis was men
I bezig een diep en breed kanaal te
graven. De uitgegraven grond vormde
een dijk langs het huis en benam daar
ieder uitzicht. Geen varende schepen
kon ze meer gadeslaan. Geen verhalen
j meer weven om hun reizen, die men
i ging maken of achter de rug had. Al-
I lemaal dingen, die haar werden ont-
I nomen en waarom ze juist zo aan haar
I geboortegrond gehecht was.
Haar dagelijkse bezigheden namen
minder tijd in beslag en daardoor gaf
ze zich teveel over aan haar sombere
gedachten. Ook nu Mark zo doodkalm
reageerde op de heftige schok die hun
huis onderging, voelde ze haar woede
omhoog komen.
Met sussende woorden probeerde
Mark haar humeur weer op peil te
brengen.
I Binnenkort komt ik nog een keertje
I met Truus hier naar toe. Als ik haar
I later iets vertel over ons oude huis,
I dan kan ze zich daarvan enigszins een
I beeld vormen.
I Je bedoelt dat ze met haar lieve
I maniertjes moet proberen, om mij
I over te halen, met jullie mee te gaan,
I snoerde Christa. Mark haalde zijn
I schouders op. Kattekop, zei hij half
I boos, half lachend. Christa was altijd
I zo'n bijdehandje, als kind al. Zij diad
I natuurlijk al weer door, dat hij zich
zorgen maakte over haar en dat had
altijd een averechte uitwerking op
haar. Ze wilde geheel zelfstandig zijn
en haar eigen zin doen. Het kind was
veel te vroeg zonder ouderlijk toe
zicht geweest. Omdat ze zo hard en
zo handig kon werken, liet iedereen
haar zonder enige leiding haar gang
gaan. Ze had een vrijgevochten leven
tje geleid. Maar juist daarom kon ze
zich zo moeilijk indenken, dat er za
ken waren waarover ze geen enkele
gezag kon laten gelden. Ze was niet
in staat deze grote teleurstelling te
verwerken en wenste zich niet aan te
passen aan de nieuwe omstandighe
den. Wat moest een jong meisje zo
helemaal alleen in dit verlaten land
doen? Overdag waren er de vele
vreemde arbeiders, die 's avonds per
autobus vertrokken. Daarna was er
kilometers in de omtrek geen mense
lijk leven te bespeuren. Enkele huizen,
die op grote afstand stonden waren al
verlaten. De lege donkere ramen
maakten een doodse indruk. Sommige
woningen werden reeds afgebroken.
De plannen om de huizen te verrollen
waren op een debacle uitgelopen. We
kenlang was er aan het eerste huis
gewerkt. Alle mogelijke voorzorgen
waren getroffen. Zorgvuldig was alles
gestut en geschraagd. Maar de assen
van het rolmateriaal waren onder het
gewicht van het huis bezweken. Scheu
rend en steunend was het in elkaar
gestort. Een troosteloze puinhoop was
het enige dat overbleef. Terwijl er
voordien een grote ammo was, om de
tot afbraak gedoemde huizen voor een
koopje van de gemeente Rotterdam
over te nemen, schrok menigeen nu
terug voor de consekwenties, die aan
de afbraak en herbouw verbonden
bij de onttakeling van het economische
leven op het eiland en verloor daar
door zijn aandacht voor Christa, die
na haar onhartelijke woorden op een
fellere reactie van haar broer hoopte.
Ze voelde gewoon behoefte aan een
ontlading van haar heftige gevoelens,
maar de lankmoedige houding van
Mark gaf haar niet veel kans op een
woordenwisseling. Een daverende klap
van de kamerdeur bewees, dat Chris
ta in een bijster slechte gemoedsstem
ming was weggegaan.
Zuchtend keerde Mark zich weer tot
zijn schrijfwerk ,maar bij het zien van
de aanhef bovenaan zijn brief, gleed
er een zacht teder lachje om zijn lip
pen en was hij na enige tellen Christa
en haar slechte humeur al weer ver
geten.
Deze liep met opgekropte haatgevoe
lens tegen al het werk, dat haar haar
geliefde tehuis afnam, door hun ge
deeltelijk gehavende bloementuin, naar
de weg. In een stevige wandeling pro
beerde ze een uitlaat te vinden voor
de machteloze woede, die telkens be-
zit van nam, als ze zag, hoe lang
zaam maar zeker het eiland van een
groen juweeltje in een grauwe grijze
massa veranderde. Te laat besefte ze,
duinen had kunnen kiezen. Nu erger
de zij zich zelfs aan de kleine simpele
paaltjes, die met hun oranjerode me
niekopjes zo onschuldig boven het
groene gras uitstaken. Christa had de
paaltjes leren haten, omdat ze in al
hun kleinheid bij de grote omwente
ling hoorden, als het loodsmannetje bij
een haai. Precies zoals dit kleine visje
volgden onherroepelijk langs de lijn
die de paaltjes aangaven de aanleg
van een nieuwe haven, of een opge
hoogde, verharde weg.
Ze naderde een gedeelte, op de
grens tussen het vlakke land en de
duinen, waar men bezig was de bun
kers bloot te graven. Hier hield ze
haar driftige passen wat in en trachtte
een onverschillig air aan te nemen.
Zoals gewoonlijk, als ze zich daar in
de buurt vertoonde, vonden de man
nen dit een aangename afwisseling en
probeerden dan door diverse uitroe
pen haar aandacht te trekken. Christa
snoof minachtend Vroeger gebeurde
zoiets nooit op hun eiland, maar een
der arbeiders, die voordien op hun
boerderij had gewerkt en toen alleen
maar beleefd aan zijn pet tikte, als zij
in zicht kwam, deed nu ook al mee.
Niet alleen het eiland, maar ook de
mensen schenen te veranderen. Meest
al nam ze geen notitie van hen en
wendde ze zich zo snel mogelijk af.
Maar haar geest was in opstand en
ze kreeg lust de hele wereld uit te
dagen. Met een strak, hooghartig ge
zicht bekeek ze de werkzaamheden. De
stukken puin, die door de ontploffin
gen van de bunkers waren losgeslagen,
werden met behulp van houwelen nog
fijner gemaakt. Het was zwaar werk.
Tussen het vaste beton zat dik, roes
tig ijzer, wat daaruit verwijderd moest
worden. Wie had ooit gedacht, dat de
ze bijna onneembare verdedigingsgor
del, die door de Duitsers in de bezet
tingstijd was uitgedacht en door ge
dwongen werkkrachten moest worden
aangelegd, nog eens zou worden op
geruimd. Door een mooie begroeiing
hadden de bulten en hoogten, die de
bunkers veroorzaakten, een onschul
dig uiterlijk gekregen en waren hele
maal aan het landschap aangepast. Nu
kwamen ze grimmig en onverzettelijk
te voorschijn, maar de voortdurend
vakkundig aangebrachte explosieve
stoffen deden de bunkers uiteen rijten
en de wegspringende steenklompen
veranderden de omgeving in een barre
steenwoestijn. Alle afval werd na een
bepaalde plaats weggevoerd en daar
vormde zich een onmetelijk hoge, ka
le stoffige berg, die door Christa werd
beschouwd als een symbool van ver
gane macht.
He juffie, riep een der arbeiders. Je
staat daar toch maar te niksen, ga
eens koffie voor ons zetten? Alles
staat klaar in de werkkeet!
Christa deed alsof ze niets hoorde.
Hoewel ze bijzonder naar bezigheid
verlangde, had ze geen zin, om de ar
beiders, die meehielpen haar land on-
derseboven te gooien, een dienst te
bewijzen. De mannen lieten zich niet
uit het veld slaan.
Ja jongens, gilde er een. Ze doet het
vast, een hoera voor
nieuwe keet-
maal, ofschoon Christa geen vin ver
roerde. Ze wist dat men voortdurend
trachtte op de verschillende objecten
een keetjuffrouw aan te werven, die
gedurende de dag "oor koffie of thee
zorgde. Doch juist op dit afgelegen
gedeelte was het extra moeilijk om
daarvoor een vrouw of meisje aan te
trekken.
Er kwamen nog verschillende, spot
tende opmerkingen, maar Christa ver
trok geen spier van haar gezicht en
stapte even later langzaam weg. Op
gejaagd door een opzichter, die met
een zuur gezicht het toneeltje had ga
de geslagen, gingen de mannen weer
teleurgesteld aan het werk. Langs de
keet gekomen hield Christa opeens
haar pas in.
Temidden van de grote verlatenheid
hoorde ze een kinderstmmetje zingen.
Even speelde er een glimlach om haar
mond. Een kind.. Hoe lang was het
geleden, dat ze een kind had gezien?
Alleen bij de zondagse kerkgang, maar
verder had ze praktisch met niemand
contact. Bijna alle bekenden waren
weggetrokken en met de nieuwe in
woners voelde ze geen behoefte om
vriendschap te sluiten. Dat waren me
rendeels stadslui. Hun kleding wees al
uit, dat ze heel andere opvattingen
van het leven hadden. Christa had
zich er altijd op laten voorstaan, dat
ze de mode op een veilige afstand
volgde, maar dit bepaalde zich tot het
dragen van klassieke modellen, waar
mee ze er wel elegant en sjiek uitzag,
doch waardoor ze bij de eigen bevol
king geen aanstoot gaf. Soms speet
het haar, dat de jongeren de kleder
drachten van het eiland met meer
overnamen. Ze voelde, dat juist haar
figuur daarin bijzonder zou uitkomen.
Maar alleen de oudere vrouwen ver
schenen nog met hun mooie, kanten
staartmutsen, met gouden oorijzers en
verdere bijbehorende sieraden. Hun
stemmige, zwarte kleding stak wel
heel scherp af bii de lichte en soms
wat opzichtige toiletten van de men
sen, die een nieuwe toekomst op hun
eiland kwam zoeken. In him optreden
dag eveneens een groot verschil. Bij
de eigen mensen was een streven, om
zo gewoon mogelijk te doen; de vreem
delingen schenen er juist behagen in
te scheppen, om aller aandacht te
vangen. Toch moest Christa erkennen,
dat er aantrekkelijke en aardige meis
jes onder waren, maar ze voelde geen
lust om nader kennis te maken. Daar
door kwam ze bijna met niemand meer
in aanraking. Nu ze plotseling op een
geheel onverwachte plaats een kind
hoorde zingen, voelde ze een lichte
ontroering. Ze hoopte, dat ze bij de
mannen geen nieuwe acties zou ont
lokken, maar haar nieuwsgierigheid
won het van haar teruggetrokken hou
ding en ze stapte voorzichtig de werk
keet binnen, van waaruit het ijle kin
derstemmetje haar tegenklonk.