Lokavit alleen bij Uw kruidenier FM VELDWIJK HEEFT ZE r B ALLO GRAF Weg en water j Nieuw-Gninea beheerst de wereldpolitiek Freddy Fox tc HET KEETMEiSJE IN DE EUROPOORT Bfonchiletten „SPIEGEL VAN DE WEEK” 's De avonturen van \n ook in Wad <1 i n x veen ver k rij gabaar. Le Rouge Baiser Als er geen tijd is om ZIEK te zijn VAN EEUWEN S Jus d’ Orange per blik 89 (halve liter puur sap) G/f4 Tis in zicht Zie uw folder. i BIJZONDER VOORDELIG I NOG VOORDELIGER: 3 blikken slechts 2,50 Zuidkade 3, telefoon 2105 |F Hoestdrank in tabietvorm.95ct I Minister Luns zoekt steun voor tienjarenplan V.S. subsidiëren defensie niet meer Ook voor ambtenaren vijfdaagse werkweek Bromvergunning ZELFS DE SCHOONMAAK HEEFT PSYCHOLOGISCHE EN MEDISCHE ASPECTEN. 3$ Zegge en schrijve de beste. Vanaf F 1,95 RUBRIEK VOOR DE VROUW" WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN Pagina 2 VRIJDAG 17 MAART 1961. ;EEKB1 9 dr. A. B. WEL OF GEEN VIJFDAAGSE van o't ll' II i GEEN V.S.-STEUN MEER, GOED HUMEUR. vervolgverhaal dooi H.A.N.S. Zuidkade 1 tel. 2135 HOOFDSTUK 6, No. 22. (wordt vervolgd) Ter kennismaking bij 4 pakjes Lokavit Margarine het 5e pakje gratis. KAMER WIL BROMVERGUNNING. stamelde Christa dank. Het was De regering daarentegen heeft er op aangedrongen om met ingang van 1 mei a.s. over te gaan tot slechts een geleidelijke invoering van de vrije za terdag. Begonnen zou worden met een vrije zaterdag per 14 dagen. De vol ledige 5-daagse werkweek zou volgens de regering pas op 1 mei 1962 kunnen werdfen verwezenlijkt. Het college van b. en w. van Den Haag blijkt er ech ter anders over te denken en laat zich naar het schijnt door de regering niet beïnvloeden. een volledige met een vrije zaterdag voor het gemeentepersoneel in te voeren. EEN LIPSTICK DIE NIET AFGEEFT: a 2,95 Natuurlijk bij: uit en een kameraad je je veilig en gebor- ft te gaan....? Dit keer zou Betty thuis moeten blijven, haar onrustig hart had meer behoefte aan een snelle rit in ’n auto, dan aan het ritmisch gedraaf van het paard. Het irriteerde haar in hoge mate, dat ze haar geestelijk even wicht niet kon terugwinden. Zij maak te zichzelf wijs, dat Roel dit op zijn geweten had en ze geloofde, dat ze hem haatte. Alleen Helsingen was in staat haar haar zelfvertrouwen terug te geven. Uiterlijk kalm, maar met ’t gevoel, of er binnen in haar een storm woedde, bestuurde ze de auto en reed met zwaar kloppend 'hart het erf van hun voormalige boerderij op. Ze wist, dat ze doelbewust een beslissing ging heel haar toe- Toeh zijn er voor al die 'koopjes ko pende, feest voorbereidende en schoon makende dames gelegenheden te over om de een of andere ziekte op te doen. Ze lopen immers op de tocht, ze ma ken zich doorgaans veel te moe, ze gunnen zich maar al te vaak de tijd niet om behoorlijk te eten. Daar komt dan nog bij, dat iedereen juist in het voorjaar toch al vatbaarder is dan an ders. Dit laatste moet waarschijnlijk worden toegeschreven aan de karige toevoer van vitamines in de winter periode. Maar wie er ook ziek worden, de vrouwen die aan de schoonmaak zijn, niet. Die hebben daar geen tijd voor. Er schijnen in een mensenleven bepaalde perioden te zijn, dat men zich zulks beslist niet veroorloven kan. uw man kan gaan knutselen, zonder dat daar dadelijk ruzie uit voortvloeit. Mopert u dit jaar eens niet op uw kinderen omdat ze met hun bemodder- de schoenen over pas gewreven vloe ren lopen. Laat hen tussen de middag met u samen rustig een boterhamme tje eten, al is het dan maar een boter hammetje uit het vuistje in de keu ken. ENIGE GEZELLIGHEID. Toch zou het goed zijn als de Neder landse huisvrouwen bij al die schoon maakwoede ook nog den beetje aan het gezinsleven dachten. Bij al dat werk aan huis en hof mag men het gezinsleven beslist niet veronachtza men Laat er in uw woning toch ten minste een plekje te vinden zijn, waar uw man zich nog kan ophouden. Uw echtgenoot zit nu eenmaal graag eens rustig te roken, hij heeft er behoefte aan op z’n gemak de krant te kunnen lezen. U mag zich in de schoonmaak- periode ook wel afvragen of er in huis nog een hoekje overblijft waar De breuk tussen Indonesië en Neder land had er reeds toe geleid, dat de Nederlandse vertegenwoordiging uit Indonesië werd teruggeroepen. De Ne derlandse belangen in Indonesië wer den sindsdien door Engeland behar tigd. De republiek Indonesië stelt er niet langer prijs op, dat de Neder landse diplomatieke belangen in Dja karta door Engeland worden behar tigd. Djakarta heeft voorts de Ver enigde Arabische Republiek instructie gegeven de Indonesische belangen in Nederland niet langer te behartigen. kende duinbegroeiing -ging nog menige ‘bunker schuil. Een van de politieman nen kwam te vallen over een uitste kend stuk beton en met de pijnlijke kreet nog op zijn lippen, zakte 'hij plotseling dieper weg. In grote schrik voelde hij zich bij de benen gegrepen en had nog juist de tegenwoordigheid van geest, alarm te blazen. Alls een bijenzwerm was de ronddolende po litiemacht op die ene plek aangeval len. Voor de twee mannen, die zich daar schuil hielden, was er geen ont komen meer aan en ze hadden zich dan ook rustig overgegeven. Hun ver blijfplaats was een keurig ingerichte kleine bunker waarin een -paar slaap banken en kooktoestellen stonden. Hoe goed ze hun schuilplaats hadden ge kozen, bleek wel uit de mogelijkheid, om door een bovenraam in de dikke bunkermuur het daglicht te benutten, terwijl bij kunstlicht een zwaar ijze ren plaat naar voren geschoven kon worden, zodat men zelfs in het duis ter geen gevaar liep, door uitstralend licht ontdekt te worden. In de bun ker werd een flinke voorraad levens middelen en voorwerpen, die van dief stal afkomstig waren, aangetroffen. De gevangenen waren bij de massale overval door de schrik bevangen en het bleek niet moeilijk om hen aan het praten te krijgen. Ook over de ac tiviteiten van Vonst was men heel wat te weten gekomen. Met valse getuig schriften had hij zich een baantje op Rozenburg weten te veroveren, met geen ander doel, dan in de toekomst op grote schaal zijn slag te slaan. Het ontevreden karakter van de twee jon ge arbeiders had hij in zijn eigen voor deel benut en hen langzaam maar ze ker onder zijn invloed gebracht. Alles bij elkaar was genoeg, om Vonst en de twee mannen een tijdlang gratis onderdak te verschaffen en het eiland voorlopig als gezuiverd te beschouwen. Triomfantelijk werd Christa door de politiemacht bij haar gastvrouw terug gebracht. Ofschoon ze deelde in de vreugde van de geslaagde nachtelijke operatie, voelde ze zich zo moe en Een grote meerderheid in de Eerste Kamer zou het toejuichen, wanneer de minister van Verkeer en Waterstaat overgaat tot het invoeren van een soort bromfietsvergunning, die de be windsman reeds in overweging heeft. Bij veroordeling van een bromfietsge bruiker wegens een ernstige verkeers overtreding zou de rechter diens ver gunning vervallen kunnen verklaren. Naar het oordeel van vele -Eerste Ka merleden zo\i in elk geval na de in houding van de vergunning in verband met de begane verkeersovertreding slechts na het afleggen van een ver- keersexamen een nieuw certificaat kunnen worden verkregen. Dezelfde kamerleden vragen strenge eisen te stellen bij het verstrekken of verlen gen van rijbewijzen voor personen boven de 65 jaar b.v. door te bepalen dat het rijbewijs een kortere geldig heidsduur heeft. uitlokken, waarmee komst gemoeid was. Terwijl ze de auto verliet, kwam Hel- singen haar met grote blijdschap in zijn ogen tegemoet. Ze dwong zich eveneens tot een glimlachje, maar hij zag al vlug, dat ze ondier een hevige inwendige spanning gebukt ging. Christa zag, hoe hij onmiiddellijk haar toestand aanvoelde en ze begreep, dat zijn liefde voor haar, hem een scher pe kijk op haar innerlijk gaf. Bij hem zou ze zich altijd kunnen gedragen, zoals haar hart dat ingaf. Er ging een rust van hem schap, waarbij gen wist. 6 H la _0*oGUtEH-4SSOo*n*- Gedurende de uitverkopen, zowel te gen de feestdagen als ook tijdens de schoonmaak ziet de dokter maar wei nig huisvrouwen in zijn wachtkamer zitten. De thuisliggende patiënten zjjn dan voor het merendeel ook mannen en kinderen. Men schijnt het ziekzijn te kunnen uitstellen. OOK NOG ETEN. Wanneer de kinderen de vriendelijke sfeer aantreffen die in huis gebruike lijk is, wanneer zij een even goede lichamelijke verzorging krijgen als anders, vinden zij het 'best fijn om met de schoonmaak mee te mogen leven en een handje te ‘helpen. Zullen de huisvrouwen bij dit alles toch nog een beetje aan de eigen gezondheid den ken? Anders zijn ze na de schoonmaak ziek. Kookt u gerust een eenvoudige stamppot, om weinig werk aan het koken en het afwassen te hebben, maar vergeet u dan niet, uw huisgeno ten en uzelf daar een bordje veldsla bij te geven met een sinaasappel als nagerecht. Bij een doelmatig voedsel- keuze behoeven er in het voorjaar he lemaal geen vitaminetekorten voor te komen. En dat herinnert ons eraan: laat het innemen van levertraan door de kinderen niet in het gedrang ko men vanwege „de grote uithaal”. Het hele jaar is daar zo trouw aan ge dacht; laat dat zo blijven. Glimlachend drukte hij haar de hand. De plagende opmerking van hem, dat hij niet had geweten, dat ze bij de politie werkte, kon ze door de doorgestane emoties niet op haar gewone gevatte wijze beantwoor den. Met een teder gebaar hield hij enige tijd haar hand vast. Terwijl de politiemannen onderling hun er varingen uitwisselden, werden kis ten aangedragen, om als voorlopige zitplaatsen te dienen. „Ik vrees dat ons plattelandsbureautje te klein zal zijn, om u allen te herbergen,” zei Lintvorde „en we zijn toch wel benieuwd hoe ieder van u gevaren is. „Ze zochten zich schertsend een zitplaats uit en Helsingen legde hoffelijk zijn jas voor Christa over de ruwhouten kist. „Laten we beginnen bij het begin,” zei de commandant. „Wij troffen u hier niet aan, mijnheer Helsingen. Mogen we misschien van u verne men, waarom u tegen middernacht de duinen introk Even was het alsof er meer kleur kwam op het gezicht van Helsin gen. „Ach,” zei hij schouderopha lend, „op zichzelf is dat niet zo vreemd voor zo’n globetrotter als ik ben, maar u zou toch geen ge noegen nemen met een halve waar heid en daarom kan ik het u beter regelrecht vertellen. U moet dan weten dat ik nogal rusteloos was, ik lag te woelen en kon de slaap Eigenlijk is het een verademing te bemerken, dat zoveel landgenoten de fiets nog zo hogelijk waarderen. De stichting „Fiets” heeft namelijk juist dezer dagen uitgekiend, dat niet alle Nederlanders in het bezit zijn van een auto, motor, scooter of bromfiets, maar dat de fiets nog het belangrijkste vervoermiddel is voor degenen die naar hun werk, naar school of even naar de winkel gaan. Becijferd is voorts, dat vrijwel alle kinderen tussen 12 en 16 jaar over een eigen fiets beschikken. In schrille tegenstelling daarmede staan de ervaringen met het aantal personen dat de zwemkunst mach tig is. In ons waterrijke land heeft nota bene het leeuwenaandeel van de bevolking nimmer zwemles ge had. Inplaats van alle kinderen te leren zwemmen, geeft men hun een fiets en laat ze soms nog kunsten en fratsen makend langs het water naar school rijdenVoor geor ganiseerd schoolzwemmen ont breekt een voldoende aantal zwem baden (in een stad als Utrecht is er slechts één Zowel personen die onverwacht te water raken als ook vele toevallige redders zijn helaas de zwemkunst onvoldoende meester Er is maar één oplossing: onze kin deren pas de begeerde fiets te ge ven als zij het zwemdiploma kun nen tonen. Want zij kunnen wel met de fiets te water raken, maar nooit uit het water op een fiets terecht komen. P.P. Uiteraard maken onze volksvertegen woordigers zich ernstig zorgen over de defensie. Er wordt getwijfeld aan de paraatheid van de NAVO op het ogen blik. De politieke en militaire macht van de NAVO 'heeft een ernstige in zinking. Geen van de aangesloten lan den voldoet aan zijn verplichtingen en voor Nederland wordt dit ook moei lijk nu de Amerikaanse steun wegvalt. Ook was men veronrust over het ge rucht als zou de Amerikaanse presi dent John Kennedy slechts bereid zijn om kernwapens in een oorlog te ge bruiken als de VS zelf worden be dreigd. Eveneens werden er door ka merleden vragen gesteld wie de ver antwoordelijke Amerikaanse autoritei ten waren, die nadrukkelijk de ver zekering gaven over de levering van Starfighters. Inplaats van de toege zegde 118 krijgen we er nu slechts 25. Dit waren punten die naar voren kwa men in het jaarlijkse defensiedebat in de Kamer. 44. Maar bij het hek wachtte hen een teleurstelling. Toen ze namelijk naar binnen wilden gaan hield de soldaat hen tegen en zei, dat er vandaag niemand op de binnen plaats mocht komen, zonder een be wijs van een minister of een andere hoge ambtenaar. De jongens mopperden wat, vooral Dikkie, die iets bromde van „een wandeling voor niets” en van de zee, waar het nu lekker fris zou zijn. Ze gluurden nieuwsgierig door het hek en zagen verscheidene per sonen, meest soldaten, op de bin nenplaats op en neer lopen. Het scheen, alsof ze op iets wachtten. Een prachtig rijtuig stopte voor het hek en een deftige meneer stapte uit, voor wie de schildwacht kaars recht in de houding sprong. Freddy en Dikkie keken nieuwsgierig toe, maar Rein gaf plotseling een grote schreeuw toen hij de meneer zag. niet vatten. De reden doet er na tuurlijk niet toe,” vervolgde hij langzaam, hoewel een blik naar Christa meer verraadde, dan hij wil de vertellen. „Al nadenkend over het verloop van de dag en speciaal over het ongeluk dat mijn vriend Roel was overkomen, schoot me opeens te binnen, dat juffrouw Petersen zonder haar manteltje uit de duinen was terug gekomen. Ik dacht me, zo voor mijn eigen gevoel een beetje nuttig te maken door naar het manteltje te gaan zoeken. Ik wist dat de maan zou opkomen en nam tevens een grote zaklan taarn mee en ging naar de plaats waar volgens de beschrijving Roel door de stukken puin van de tot ontploffing gebrachte bunkers, was getroffen. Terwijl ik daar, met be hulp van mijn lantaarn de omge ving afzocht, werd ik van achteren aangevallen en neergeslagen. Toen ik bijkwam stond er een legertje politiemannen om mijn bed en wist ik werkelijk niet waar ik terecht was gekomen. Ze konden echter uitstekend met de verbandkist overweg en ziedaar wat er van mij geworden is. Het verhaal over de overduidelijk, dat Helsingen, om haar een dienst te bewijzen, zich in de don kere duinen had gewaagd. Ook nu dwaalden zijn blikken telkens naar haar en de politiemannen wisselden veelbetekenende knipoogjes met el kaar. Ze verkeerden in een buitenge woon goede stemming en uit de ver halen bleek, dat ook zij bijzonder ge slaagd waren in hun opzet. Nadat de twee boeven met het kistje de vlucht hadden genomen, besloot de comman dant hen te laten gaan, daar de moge lijkheid bestond, dat ze reeds door collega’s in het viezier werden gehou den. Ze vonden het bovendien belang rijken om Christa te beschermen en daarbij hadden ze het gevoel, dat ze met de man, die Christa belaagde, ook de hoofdpersoon van het dlieven- gespuis volgden. Zoals de comman dant al had verwacht, waren er ver schillende agenten op het geluid van de stemmen afgekomen en toen de twee mannen 'het hazenpad kozen, waren ze vlug genoeg omsingeld. De vreemde richting, -die de mannen in sloegen, deed het vermoeden wekken, dat ze poogden een verborgen schuil plaats te bereiken. Men stelde daarom de arrestatie nog even uit. Rekenend op de vele manschappen die er op de been waren geroepen, beperkte men zich voorlopig tot een stille achter volging. Dit gebeurde uiterst omzich tig en ze hadiden het geluk, dat de vluchtelingen al gauw tot de conclu sie kwamen, dat voor hen het gevaar .geweken was. Zonder voorzorgsmaat regelen vervolgde ze daarna hun weg en drongen steeds dieper de duinen in. Hoewel ook het maanlicht een trouwe bondgenoot was van de poli tiemannen, verloren ze toch plotseling de vluchtelingen uit ’t oog. Ze waren als door de aardbodem verzwolgen. De speurders voelden hun haren ten ber gen rijzen bij -het idee, dat de vogels nu toch nog gevlogen waren. Men be sloot niet van de plaats te wijken, al vorens alles tot de millimeter was doorzocht. Dit bleek een moeilijke op gave, want onder de onschuldig lij- Op Amerikaanse steun voor de Ne derlandse defensie zal vermoedelijk in de toekomst niet meer kunnen wor den gerekend. Dit is wel de mening die algemeen in de Tweede Kamer heerst. Het verbreken van zelfs de indirecte banden met Nederland betekent dus, dat de Indonesische regering alle mo gelijkheden tot diplomatiek verkeer tussen bedde landen wil afsnijden. Overigens is een dergelijk rigoreus verbreken van betrekkingen een pre cedent. Zelfs in oorlogstijd werd nog nooit tot een dergelijke st>ap overge gaan. In de gehele beschaafde wereld heeft deze Indonesische maatregel be vreemding gewekt, want het is zelfs in strijd met de principes van de Ver enigde Naties, want in feite zijn de 3000 nog in Indonesië verblijvende Nederlanders en de ongeveer 14000 spijtoptanten nu volkomen rechteloos geworden. Zij hebben geen enkele of ficiële instantie waarop zij zich kun nen beroepen wanneer zij in rechte worden aangetast. De Indonesische minister van buitenlandse zaken Soe- bandrio verklaarde echter, dat aan repatriëring van personen uit Indo nesië naar Nederland geen belemme ring in de weg zal worden gelegd. Hoe dit echter technisch uitgevoerd zou moeten worden, zonder dat deze men sen met een Nederlandse instantie in Indonesië contact kunnen opnemen, is nog niet duidelijk. 43 Kijk, zei Rein en wees in de verte waar iets glinsterends te zien was, daar heb je het kasteel van koning Winter. Het kasteel scheen op een heuvel te staan, want het stak een eind boven de horizon uit. Toen ze er na een kwartiertje te hebben ge lopen vlak voor stonden bleek het inderdaad het geval te zijn. Met zijn hoge torens en glinsterende pracht maakte het een overweldi gende indruk op Freddy en hij be greep niet, waarom Dikkie het huis van hun burgemeester, dat maar ’n gewoon houten huis was, mooier vond dan dit kasteel en Freddy was maar blij, dat zowel Rein als Dikkie vergeten schenen, Freddy’s oordeel te vragen welke van de beide ge bouwen het mooiste was. Kom, zei Rein, toen ze het kasteel een poosje hadden bekeken vanaf enige af stand, zullen we eens naar de bin nenplaats gaan? En hij liep al voor uit naar de ingang, een groot hek waarvoor een soldaat op en neer liep. Tegen de wens van de regering en van de minister van binnenlandse za ken in, hebben b. en w. van de stad met de meeste ambtenaren Den Haag, een voorstel in voorbereiding om met ingang van 1 mei a.s. vijfdaagse werkweek teneergeslagen alsof ze een zware li chamelijke kastijding had ondergaan. De moment enwaarop ze zich hulpe loos en verlaten had gevoeld, hadden ‘haar meer aangegrepen, dan ze ooit ■voor mogelijk had gehouden. Meer dan anders besefte ze, dat ze zo niet verder wilde gaan; ze had behoefte aan een levenskameraad, dlie haar in lief en leed zou volge’n enlbeschermen. Als ze heel eerlijk tegenover zichzelf was, dan verlangde ze naar liefde, koesterende liefde, niet meer de nood zaak altijd de flinke vrouw te zijn en niemand nodig te hebben. Niet meer de dlwang, om altijd zelf belangrijke beslissingen te nemen, zonder over leg met iemand, die je heel na stond. Nee, een steun en een toeverlaat moest ze hebben; een hart waarbij ze troost kon zoeken en rust. Iemand, diie met je meelachte als je vrolijk was en die de armen beschermend om je heen zou slaan, als je verdriet had. Een mens die haar karakter begreep, die haar koppigheid en nukken met geduld zou dragen en het haar desnoods met zachtheid onder het oog zou brengen, als ze faalde. Ze was bereid om daar heel veel voor terug te geven, heel haar hart en al haar goede wil, om tot een gelukkig en harmonisch hu welijk te komenRoelHel singen....? Roel....? Helsingen....? Verscheurd door twijfel viel ze ten slotte in slaap. De volgende dag had ze het gevoel alsof ze een nachtmer rie had beleefd. Hoe kon ze toch zo zwaartillend zijn? Was er één meisje, dat zo vrij en onafhankelijk kon doen waar ze zin in had? Eenzaam.... ach, wat was eenzaam? Ze had toch aan alle kanten goede vrienden en op haar broer zou ze altijd kunnen rekenen, al waren zijn gedachten wel steeds van Truus vervuld. Vandaag, bij dag licht ging ze op haar gemak eens de omgeving verkennen, waar zich Van nacht het ene avontuur op het andere stapeldeEnwas ze ook niet verplicht naar de toestand van Hel singen te informeren....? Was er ook niet nog een afspraak, om naar Roel MINISTER LUNS ZOEKT STEUN IN LONDEN. Onze minister van buitenlandse zaken, mr J. M. A. H. Luns, vertoeft momen teel in Londen. In de Engelse hoofd stad wordt een conferentie van de premiers van het Britse gemenebest gehouden en de Nederlandse minister pakt deze gelegenheid aan om met ’n aantal van deze premiers besprekingen te voeren over Nederlands Nieuw- Guinea. Victory kostuums alleen verkrijgbaar bij BROUWER zoeken omdat hij het huis wordt uit gedreven door de schoonmaak.... en door een slecht humeur. Neemt u er daarom na het avondeten toch eerst nog een gezellig uurtje af. Het kan allemaal zo prettig en zo ge- noegelijk zijn als moeder, achter het koffie- of theeblad, ook eens tot rust komt. En 'als u geen theeblad en geen theelichtje meer hebt omdat u met uw tijd bent meegegaan, zet dan het in de was gezette televisietoestel nog even aan om met z’n allen het wereld nieuws te bezichtigen. Minister Luns wil bij de hoogste au toriteiten van het Britse gemenebest steun zoeken voor het Nederlandse plan, Nieuw-Guinea te leiden naar zelfbeschikking, waarvoor een 10-ja- renplan werd ontwikkeld. Plotseling werd de Nederlandse minister echter geconfronteerd met een uit onbekende bron afkomstig plan, dat wereldkun dig werd en dat een beheer van de UNO over Nederlands Nieuw-Guinea voorstelt, waarbij dit beheer zou wor den opgedragen aan India, Malakka en Australië. „Dit is voor mij een vol maakt nieuw, onbekend begrip,” was de reactie van mtr Luns hierop. Een dergelijk plan was de minister als of ficieel voorstel totaal onbekend. Het denkbeeld zou afkomstig zijn van po litieke kringen in Londen en heeft vermoedelijk de opzet het vroegere plan van Abdoel Rachman, premier van Malakka nieuw leven in te bla zen. Minister Luns is echter van plan, normaal zijn voorgenomen besprekin gen voort te zetten. Hij heeft nog af spraken met de premiers van Canada, India en Malakka, alsook met de En gelse minister van buitenlandse za ken, lord Home. Schoonmakende huisvrouwen, ga ’s avonds vermoeid maar voldaan, tij dig naar bed, met de nadruk op „tij dig”. Zorgt u er vooral voor, dat man- t. lief zijn heil niet buitenshuis gaat gestolen sieraden hoorde ik later en de boeven hebben klaarblijke lijk gedacht, dat ik op zoek was naar hun buit.” Helemaal beduusd enige woorden van

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1961 | | pagina 2