Lokavit alleen bij Uw kruidenier
FM
VELDWIJK HEEFT ZE
r
B ALLO GRAF
Weg en water
j
Nieuw-Gninea beheerst de wereldpolitiek
Freddy Fox
tc
HET KEETMEiSJE IN DE
EUROPOORT
Bfonchiletten
„SPIEGEL VAN DE WEEK”
's
De avonturen
van
\n ook in
Wad <1 i n x veen
ver k rij gabaar.
Le Rouge Baiser
Als er geen tijd is om ZIEK te zijn
VAN EEUWEN
S
Jus d’ Orange
per blik 89
(halve liter puur sap)
G/f4 Tis
in zicht
Zie uw folder.
i
BIJZONDER VOORDELIG I
NOG VOORDELIGER:
3 blikken slechts 2,50
Zuidkade 3, telefoon 2105
|F
Hoestdrank in tabietvorm.95ct
I
Minister Luns zoekt steun voor tienjarenplan
V.S. subsidiëren defensie niet meer
Ook voor ambtenaren vijfdaagse werkweek
Bromvergunning
ZELFS DE SCHOONMAAK HEEFT PSYCHOLOGISCHE
EN MEDISCHE ASPECTEN.
3$
Zegge en schrijve de beste. Vanaf F 1,95
RUBRIEK VOOR DE VROUW"
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
Pagina 2
VRIJDAG 17 MAART 1961.
;EEKB1
9
dr. A. B.
WEL OF GEEN VIJFDAAGSE
van
o't
ll'
II
i
GEEN V.S.-STEUN MEER,
GOED HUMEUR.
vervolgverhaal
dooi H.A.N.S.
Zuidkade 1
tel. 2135
HOOFDSTUK 6, No. 22.
(wordt vervolgd)
Ter kennismaking bij 4 pakjes Lokavit
Margarine het 5e pakje gratis.
KAMER WIL
BROMVERGUNNING.
stamelde Christa
dank. Het was
De regering daarentegen heeft er op
aangedrongen om met ingang van 1
mei a.s. over te gaan tot slechts een
geleidelijke invoering van de vrije za
terdag. Begonnen zou worden met een
vrije zaterdag per 14 dagen. De vol
ledige 5-daagse werkweek zou volgens
de regering pas op 1 mei 1962 kunnen
werdfen verwezenlijkt. Het college van
b. en w. van Den Haag blijkt er ech
ter anders over te denken en laat zich
naar het schijnt door de regering niet
beïnvloeden.
een volledige
met een vrije
zaterdag voor het gemeentepersoneel
in te voeren.
EEN LIPSTICK
DIE NIET AFGEEFT:
a 2,95
Natuurlijk bij:
uit en een kameraad
je je veilig en gebor-
ft
te gaan....? Dit keer zou Betty thuis
moeten blijven, haar onrustig hart had
meer behoefte aan een snelle rit in ’n
auto, dan aan het ritmisch gedraaf
van het paard. Het irriteerde haar in
hoge mate, dat ze haar geestelijk even
wicht niet kon terugwinden. Zij maak
te zichzelf wijs, dat Roel dit op zijn
geweten had en ze geloofde, dat ze
hem haatte. Alleen Helsingen was in
staat haar haar zelfvertrouwen terug
te geven. Uiterlijk kalm, maar met ’t
gevoel, of er binnen in haar een storm
woedde, bestuurde ze de auto en reed
met zwaar kloppend 'hart het erf van
hun voormalige boerderij op. Ze wist,
dat ze doelbewust een beslissing ging
heel haar toe-
Toeh zijn er voor al die 'koopjes ko
pende, feest voorbereidende en schoon
makende dames gelegenheden te over
om de een of andere ziekte op te doen.
Ze lopen immers op de tocht, ze ma
ken zich doorgaans veel te moe, ze
gunnen zich maar al te vaak de tijd
niet om behoorlijk te eten. Daar komt
dan nog bij, dat iedereen juist in het
voorjaar toch al vatbaarder is dan an
ders. Dit laatste moet waarschijnlijk
worden toegeschreven aan de karige
toevoer van vitamines in de winter
periode. Maar wie er ook ziek worden,
de vrouwen die aan de schoonmaak
zijn, niet. Die hebben daar geen tijd
voor. Er schijnen in een mensenleven
bepaalde perioden te zijn, dat men zich
zulks beslist niet veroorloven kan.
uw man kan gaan knutselen, zonder
dat daar dadelijk ruzie uit voortvloeit.
Mopert u dit jaar eens niet op uw
kinderen omdat ze met hun bemodder-
de schoenen over pas gewreven vloe
ren lopen. Laat hen tussen de middag
met u samen rustig een boterhamme
tje eten, al is het dan maar een boter
hammetje uit het vuistje in de keu
ken.
ENIGE GEZELLIGHEID.
Toch zou het goed zijn als de Neder
landse huisvrouwen bij al die schoon
maakwoede ook nog den beetje aan
het gezinsleven dachten. Bij al dat
werk aan huis en hof mag men het
gezinsleven beslist niet veronachtza
men Laat er in uw woning toch ten
minste een plekje te vinden zijn, waar
uw man zich nog kan ophouden. Uw
echtgenoot zit nu eenmaal graag eens
rustig te roken, hij heeft er behoefte
aan op z’n gemak de krant te kunnen
lezen. U mag zich in de schoonmaak-
periode ook wel afvragen of er in
huis nog een hoekje overblijft waar
De breuk tussen Indonesië en Neder
land had er reeds toe geleid, dat de
Nederlandse vertegenwoordiging uit
Indonesië werd teruggeroepen. De Ne
derlandse belangen in Indonesië wer
den sindsdien door Engeland behar
tigd. De republiek Indonesië stelt er
niet langer prijs op, dat de Neder
landse diplomatieke belangen in Dja
karta door Engeland worden behar
tigd. Djakarta heeft voorts de Ver
enigde Arabische Republiek instructie
gegeven de Indonesische belangen in
Nederland niet langer te behartigen.
kende duinbegroeiing -ging nog menige
‘bunker schuil. Een van de politieman
nen kwam te vallen over een uitste
kend stuk beton en met de pijnlijke
kreet nog op zijn lippen, zakte 'hij
plotseling dieper weg. In grote schrik
voelde hij zich bij de benen gegrepen
en had nog juist de tegenwoordigheid
van geest, alarm te blazen. Alls een
bijenzwerm was de ronddolende po
litiemacht op die ene plek aangeval
len. Voor de twee mannen, die zich
daar schuil hielden, was er geen ont
komen meer aan en ze hadden zich
dan ook rustig overgegeven. Hun ver
blijfplaats was een keurig ingerichte
kleine bunker waarin een -paar slaap
banken en kooktoestellen stonden. Hoe
goed ze hun schuilplaats hadden ge
kozen, bleek wel uit de mogelijkheid,
om door een bovenraam in de dikke
bunkermuur het daglicht te benutten,
terwijl bij kunstlicht een zwaar ijze
ren plaat naar voren geschoven kon
worden, zodat men zelfs in het duis
ter geen gevaar liep, door uitstralend
licht ontdekt te worden. In de bun
ker werd een flinke voorraad levens
middelen en voorwerpen, die van dief
stal afkomstig waren, aangetroffen.
De gevangenen waren bij de massale
overval door de schrik bevangen en
het bleek niet moeilijk om hen aan
het praten te krijgen. Ook over de ac
tiviteiten van Vonst was men heel wat
te weten gekomen. Met valse getuig
schriften had hij zich een baantje op
Rozenburg weten te veroveren, met
geen ander doel, dan in de toekomst
op grote schaal zijn slag te slaan. Het
ontevreden karakter van de twee jon
ge arbeiders had hij in zijn eigen voor
deel benut en hen langzaam maar ze
ker onder zijn invloed gebracht. Alles
bij elkaar was genoeg, om Vonst en
de twee mannen een tijdlang gratis
onderdak te verschaffen en het eiland
voorlopig als gezuiverd te beschouwen.
Triomfantelijk werd Christa door de
politiemacht bij haar gastvrouw terug
gebracht. Ofschoon ze deelde in de
vreugde van de geslaagde nachtelijke
operatie, voelde ze zich zo moe en
Een grote meerderheid in de Eerste
Kamer zou het toejuichen, wanneer de
minister van Verkeer en Waterstaat
overgaat tot het invoeren van een
soort bromfietsvergunning, die de be
windsman reeds in overweging heeft.
Bij veroordeling van een bromfietsge
bruiker wegens een ernstige verkeers
overtreding zou de rechter diens ver
gunning vervallen kunnen verklaren.
Naar het oordeel van vele -Eerste Ka
merleden zo\i in elk geval na de in
houding van de vergunning in verband
met de begane verkeersovertreding
slechts na het afleggen van een ver-
keersexamen een nieuw certificaat
kunnen worden verkregen. Dezelfde
kamerleden vragen strenge eisen te
stellen bij het verstrekken of verlen
gen van rijbewijzen voor personen
boven de 65 jaar b.v. door te bepalen
dat het rijbewijs een kortere geldig
heidsduur heeft.
uitlokken, waarmee
komst gemoeid was.
Terwijl ze de auto verliet, kwam Hel-
singen haar met grote blijdschap in
zijn ogen tegemoet. Ze dwong zich
eveneens tot een glimlachje, maar hij
zag al vlug, dat ze ondier een hevige
inwendige spanning gebukt ging.
Christa zag, hoe hij onmiiddellijk haar
toestand aanvoelde en ze begreep, dat
zijn liefde voor haar, hem een scher
pe kijk op haar innerlijk gaf. Bij hem
zou ze zich altijd kunnen gedragen,
zoals haar hart dat ingaf. Er ging een
rust van hem
schap, waarbij
gen wist.
6 H la _0*oGUtEH-4SSOo*n*-
Gedurende de uitverkopen, zowel te
gen de feestdagen als ook tijdens de
schoonmaak ziet de dokter maar wei
nig huisvrouwen in zijn wachtkamer
zitten. De thuisliggende patiënten zjjn
dan voor het merendeel ook mannen
en kinderen. Men schijnt het ziekzijn
te kunnen uitstellen.
OOK NOG ETEN.
Wanneer de kinderen de vriendelijke
sfeer aantreffen die in huis gebruike
lijk is, wanneer zij een even goede
lichamelijke verzorging krijgen als
anders, vinden zij het 'best fijn om met
de schoonmaak mee te mogen leven
en een handje te ‘helpen. Zullen de
huisvrouwen bij dit alles toch nog een
beetje aan de eigen gezondheid den
ken? Anders zijn ze na de schoonmaak
ziek. Kookt u gerust een eenvoudige
stamppot, om weinig werk aan het
koken en het afwassen te hebben,
maar vergeet u dan niet, uw huisgeno
ten en uzelf daar een bordje veldsla
bij te geven met een sinaasappel als
nagerecht. Bij een doelmatig voedsel-
keuze behoeven er in het voorjaar he
lemaal geen vitaminetekorten voor te
komen. En dat herinnert ons eraan:
laat het innemen van levertraan door
de kinderen niet in het gedrang ko
men vanwege „de grote uithaal”. Het
hele jaar is daar zo trouw aan ge
dacht; laat dat zo blijven.
Glimlachend drukte hij haar de
hand. De plagende opmerking van
hem, dat hij niet had geweten, dat
ze bij de politie werkte, kon ze door
de doorgestane emoties niet op haar
gewone gevatte wijze beantwoor
den. Met een teder gebaar hield hij
enige tijd haar hand vast. Terwijl
de politiemannen onderling hun er
varingen uitwisselden, werden kis
ten aangedragen, om als voorlopige
zitplaatsen te dienen. „Ik vrees dat
ons plattelandsbureautje te klein
zal zijn, om u allen te herbergen,”
zei Lintvorde „en we zijn toch wel
benieuwd hoe ieder van u gevaren
is. „Ze zochten zich schertsend een
zitplaats uit en Helsingen legde
hoffelijk zijn jas voor Christa over
de ruwhouten kist.
„Laten we beginnen bij het begin,”
zei de commandant. „Wij troffen u
hier niet aan, mijnheer Helsingen.
Mogen we misschien van u verne
men, waarom u tegen middernacht
de duinen introk
Even was het alsof er meer kleur
kwam op het gezicht van Helsin
gen. „Ach,” zei hij schouderopha
lend, „op zichzelf is dat niet zo
vreemd voor zo’n globetrotter als
ik ben, maar u zou toch geen ge
noegen nemen met een halve waar
heid en daarom kan ik het u beter
regelrecht vertellen. U moet dan
weten dat ik nogal rusteloos was,
ik lag te woelen en kon de slaap
Eigenlijk is het een verademing te
bemerken, dat zoveel landgenoten
de fiets nog zo hogelijk waarderen.
De stichting „Fiets” heeft namelijk
juist dezer dagen uitgekiend, dat
niet alle Nederlanders in het bezit
zijn van een auto, motor, scooter of
bromfiets, maar dat de fiets nog
het belangrijkste vervoermiddel is
voor degenen die naar hun werk,
naar school of even naar de winkel
gaan.
Becijferd is voorts, dat vrijwel alle
kinderen tussen 12 en 16 jaar over
een eigen fiets beschikken.
In schrille tegenstelling daarmede
staan de ervaringen met het aantal
personen dat de zwemkunst mach
tig is. In ons waterrijke land heeft
nota bene het leeuwenaandeel van
de bevolking nimmer zwemles ge
had. Inplaats van alle kinderen te
leren zwemmen, geeft men hun een
fiets en laat ze soms nog kunsten
en fratsen makend langs het water
naar school rijdenVoor geor
ganiseerd schoolzwemmen ont
breekt een voldoende aantal zwem
baden (in een stad als Utrecht is er
slechts één Zowel personen die
onverwacht te water raken als ook
vele toevallige redders zijn helaas
de zwemkunst onvoldoende meester
Er is maar één oplossing: onze kin
deren pas de begeerde fiets te ge
ven als zij het zwemdiploma kun
nen tonen. Want zij kunnen wel
met de fiets te water raken, maar
nooit uit het water op een fiets
terecht komen. P.P.
Uiteraard maken onze volksvertegen
woordigers zich ernstig zorgen over de
defensie. Er wordt getwijfeld aan de
paraatheid van de NAVO op het ogen
blik. De politieke en militaire macht
van de NAVO 'heeft een ernstige in
zinking. Geen van de aangesloten lan
den voldoet aan zijn verplichtingen en
voor Nederland wordt dit ook moei
lijk nu de Amerikaanse steun wegvalt.
Ook was men veronrust over het ge
rucht als zou de Amerikaanse presi
dent John Kennedy slechts bereid zijn
om kernwapens in een oorlog te ge
bruiken als de VS zelf worden be
dreigd. Eveneens werden er door ka
merleden vragen gesteld wie de ver
antwoordelijke Amerikaanse autoritei
ten waren, die nadrukkelijk de ver
zekering gaven over de levering van
Starfighters. Inplaats van de toege
zegde 118 krijgen we er nu slechts 25.
Dit waren punten die naar voren kwa
men in het jaarlijkse defensiedebat in
de Kamer.
44. Maar bij het hek wachtte hen
een teleurstelling. Toen ze namelijk
naar binnen wilden gaan hield de
soldaat hen tegen en zei, dat er
vandaag niemand op de binnen
plaats mocht komen, zonder een be
wijs van een minister of een andere
hoge ambtenaar.
De jongens mopperden wat, vooral
Dikkie, die iets bromde van „een
wandeling voor niets” en van de
zee, waar het nu lekker fris zou
zijn. Ze gluurden nieuwsgierig door
het hek en zagen verscheidene per
sonen, meest soldaten, op de bin
nenplaats op en neer lopen. Het
scheen, alsof ze op iets wachtten.
Een prachtig rijtuig stopte voor het
hek en een deftige meneer stapte
uit, voor wie de schildwacht kaars
recht in de houding sprong. Freddy
en Dikkie keken nieuwsgierig toe,
maar Rein gaf plotseling een grote
schreeuw toen hij de meneer zag.
niet vatten. De reden doet er na
tuurlijk niet toe,” vervolgde hij
langzaam, hoewel een blik naar
Christa meer verraadde, dan hij wil
de vertellen. „Al nadenkend over
het verloop van de dag en speciaal
over het ongeluk dat mijn vriend
Roel was overkomen, schoot me
opeens te binnen, dat juffrouw
Petersen zonder haar manteltje uit
de duinen was terug gekomen. Ik
dacht me, zo voor mijn eigen gevoel
een beetje nuttig te maken door
naar het manteltje te gaan zoeken.
Ik wist dat de maan zou opkomen
en nam tevens een grote zaklan
taarn mee en ging naar de plaats
waar volgens de beschrijving Roel
door de stukken puin van de tot
ontploffing gebrachte bunkers, was
getroffen. Terwijl ik daar, met be
hulp van mijn lantaarn de omge
ving afzocht, werd ik van achteren
aangevallen en neergeslagen. Toen
ik bijkwam stond er een legertje
politiemannen om mijn bed en wist
ik werkelijk niet waar ik terecht
was gekomen. Ze konden echter
uitstekend met de verbandkist
overweg en ziedaar wat er van mij
geworden is. Het verhaal over de
overduidelijk, dat Helsingen, om haar
een dienst te bewijzen, zich in de don
kere duinen had gewaagd. Ook nu
dwaalden zijn blikken telkens naar
haar en de politiemannen wisselden
veelbetekenende knipoogjes met el
kaar. Ze verkeerden in een buitenge
woon goede stemming en uit de ver
halen bleek, dat ook zij bijzonder ge
slaagd waren in hun opzet. Nadat de
twee boeven met het kistje de vlucht
hadden genomen, besloot de comman
dant hen te laten gaan, daar de moge
lijkheid bestond, dat ze reeds door
collega’s in het viezier werden gehou
den. Ze vonden het bovendien belang
rijken om Christa te beschermen en
daarbij hadden ze het gevoel, dat ze
met de man, die Christa belaagde,
ook de hoofdpersoon van het dlieven-
gespuis volgden. Zoals de comman
dant al had verwacht, waren er ver
schillende agenten op het geluid van
de stemmen afgekomen en toen de
twee mannen 'het hazenpad kozen,
waren ze vlug genoeg omsingeld. De
vreemde richting, -die de mannen in
sloegen, deed het vermoeden wekken,
dat ze poogden een verborgen schuil
plaats te bereiken. Men stelde daarom
de arrestatie nog even uit. Rekenend
op de vele manschappen die er op de
been waren geroepen, beperkte men
zich voorlopig tot een stille achter
volging. Dit gebeurde uiterst omzich
tig en ze hadiden het geluk, dat de
vluchtelingen al gauw tot de conclu
sie kwamen, dat voor hen het gevaar
.geweken was. Zonder voorzorgsmaat
regelen vervolgde ze daarna hun weg
en drongen steeds dieper de duinen
in. Hoewel ook het maanlicht een
trouwe bondgenoot was van de poli
tiemannen, verloren ze toch plotseling
de vluchtelingen uit ’t oog. Ze waren
als door de aardbodem verzwolgen. De
speurders voelden hun haren ten ber
gen rijzen bij -het idee, dat de vogels
nu toch nog gevlogen waren. Men be
sloot niet van de plaats te wijken, al
vorens alles tot de millimeter was
doorzocht. Dit bleek een moeilijke op
gave, want onder de onschuldig lij-
Op Amerikaanse steun voor de Ne
derlandse defensie zal vermoedelijk
in de toekomst niet meer kunnen wor
den gerekend. Dit is wel de mening
die algemeen in de Tweede Kamer
heerst.
Het verbreken van zelfs de indirecte
banden met Nederland betekent dus,
dat de Indonesische regering alle mo
gelijkheden tot diplomatiek verkeer
tussen bedde landen wil afsnijden.
Overigens is een dergelijk rigoreus
verbreken van betrekkingen een pre
cedent. Zelfs in oorlogstijd werd nog
nooit tot een dergelijke st>ap overge
gaan. In de gehele beschaafde wereld
heeft deze Indonesische maatregel be
vreemding gewekt, want het is zelfs
in strijd met de principes van de Ver
enigde Naties, want in feite zijn de
3000 nog in Indonesië verblijvende
Nederlanders en de ongeveer 14000
spijtoptanten nu volkomen rechteloos
geworden. Zij hebben geen enkele of
ficiële instantie waarop zij zich kun
nen beroepen wanneer zij in rechte
worden aangetast. De Indonesische
minister van buitenlandse zaken Soe-
bandrio verklaarde echter, dat aan
repatriëring van personen uit Indo
nesië naar Nederland geen belemme
ring in de weg zal worden gelegd. Hoe
dit echter technisch uitgevoerd zou
moeten worden, zonder dat deze men
sen met een Nederlandse instantie in
Indonesië contact kunnen opnemen, is
nog niet duidelijk.
43 Kijk, zei Rein en wees in de
verte waar iets glinsterends te zien
was, daar heb je het kasteel van
koning Winter.
Het kasteel scheen op een heuvel
te staan, want het stak een eind
boven de horizon uit. Toen ze er
na een kwartiertje te hebben ge
lopen vlak voor stonden bleek het
inderdaad het geval te zijn. Met
zijn hoge torens en glinsterende
pracht maakte het een overweldi
gende indruk op Freddy en hij be
greep niet, waarom Dikkie het huis
van hun burgemeester, dat maar ’n
gewoon houten huis was, mooier
vond dan dit kasteel en Freddy was
maar blij, dat zowel Rein als Dikkie
vergeten schenen, Freddy’s oordeel
te vragen welke van de beide ge
bouwen het mooiste was. Kom, zei
Rein, toen ze het kasteel een poosje
hadden bekeken vanaf enige af
stand, zullen we eens naar de bin
nenplaats gaan? En hij liep al voor
uit naar de ingang, een groot hek
waarvoor een soldaat op en neer
liep.
Tegen de wens van de regering en
van de minister van binnenlandse za
ken in, hebben b. en w. van de stad
met de meeste ambtenaren Den Haag,
een voorstel in voorbereiding om met
ingang van 1 mei a.s.
vijfdaagse werkweek
teneergeslagen alsof ze een zware li
chamelijke kastijding had ondergaan.
De moment enwaarop ze zich hulpe
loos en verlaten had gevoeld, hadden
‘haar meer aangegrepen, dan ze ooit
■voor mogelijk had gehouden. Meer
dan anders besefte ze, dat ze zo niet
verder wilde gaan; ze had behoefte
aan een levenskameraad, dlie haar in
lief en leed zou volge’n enlbeschermen.
Als ze heel eerlijk tegenover zichzelf
was, dan verlangde ze naar liefde,
koesterende liefde, niet meer de nood
zaak altijd de flinke vrouw te zijn en
niemand nodig te hebben. Niet meer
de dlwang, om altijd zelf belangrijke
beslissingen te nemen, zonder over
leg met iemand, die je heel na stond.
Nee, een steun en een toeverlaat moest
ze hebben; een hart waarbij ze troost
kon zoeken en rust. Iemand, diie met
je meelachte als je vrolijk was en die
de armen beschermend om je heen zou
slaan, als je verdriet had. Een mens
die haar karakter begreep, die haar
koppigheid en nukken met geduld zou
dragen en het haar desnoods met
zachtheid onder het oog zou brengen,
als ze faalde. Ze was bereid om daar
heel veel voor terug te geven, heel
haar hart en al haar goede wil, om
tot een gelukkig en harmonisch hu
welijk te komenRoelHel
singen....? Roel....? Helsingen....?
Verscheurd door twijfel viel ze ten
slotte in slaap. De volgende dag had
ze het gevoel alsof ze een nachtmer
rie had beleefd. Hoe kon ze toch zo
zwaartillend zijn? Was er één meisje,
dat zo vrij en onafhankelijk kon doen
waar ze zin in had? Eenzaam.... ach,
wat was eenzaam? Ze had toch aan
alle kanten goede vrienden en op haar
broer zou ze altijd kunnen rekenen,
al waren zijn gedachten wel steeds
van Truus vervuld. Vandaag, bij dag
licht ging ze op haar gemak eens de
omgeving verkennen, waar zich Van
nacht het ene avontuur op het andere
stapeldeEnwas ze ook niet
verplicht naar de toestand van Hel
singen te informeren....? Was er ook
niet nog een afspraak, om naar Roel
MINISTER LUNS ZOEKT
STEUN IN LONDEN.
Onze minister van buitenlandse zaken,
mr J. M. A. H. Luns, vertoeft momen
teel in Londen. In de Engelse hoofd
stad wordt een conferentie van de
premiers van het Britse gemenebest
gehouden en de Nederlandse minister
pakt deze gelegenheid aan om met ’n
aantal van deze premiers besprekingen
te voeren over Nederlands Nieuw-
Guinea.
Victory kostuums
alleen verkrijgbaar
bij BROUWER
zoeken omdat hij het huis wordt uit
gedreven door de schoonmaak.... en
door een slecht humeur.
Neemt u er daarom na het avondeten
toch eerst nog een gezellig uurtje af.
Het kan allemaal zo prettig en zo ge-
noegelijk zijn als moeder, achter het
koffie- of theeblad, ook eens tot rust
komt. En 'als u geen theeblad en geen
theelichtje meer hebt omdat u met
uw tijd bent meegegaan, zet dan het
in de was gezette televisietoestel nog
even aan om met z’n allen het wereld
nieuws te bezichtigen.
Minister Luns wil bij de hoogste au
toriteiten van het Britse gemenebest
steun zoeken voor het Nederlandse
plan, Nieuw-Guinea te leiden naar
zelfbeschikking, waarvoor een 10-ja-
renplan werd ontwikkeld. Plotseling
werd de Nederlandse minister echter
geconfronteerd met een uit onbekende
bron afkomstig plan, dat wereldkun
dig werd en dat een beheer van de
UNO over Nederlands Nieuw-Guinea
voorstelt, waarbij dit beheer zou wor
den opgedragen aan India, Malakka
en Australië. „Dit is voor mij een vol
maakt nieuw, onbekend begrip,” was
de reactie van mtr Luns hierop. Een
dergelijk plan was de minister als of
ficieel voorstel totaal onbekend. Het
denkbeeld zou afkomstig zijn van po
litieke kringen in Londen en heeft
vermoedelijk de opzet het vroegere
plan van Abdoel Rachman, premier
van Malakka nieuw leven in te bla
zen. Minister Luns is echter van plan,
normaal zijn voorgenomen besprekin
gen voort te zetten. Hij heeft nog af
spraken met de premiers van Canada,
India en Malakka, alsook met de En
gelse minister van buitenlandse za
ken, lord Home.
Schoonmakende huisvrouwen, ga
’s avonds vermoeid maar voldaan, tij
dig naar bed, met de nadruk op „tij
dig”. Zorgt u er vooral voor, dat man- t.
lief zijn heil niet buitenshuis gaat
gestolen sieraden hoorde ik later
en de boeven hebben klaarblijke
lijk gedacht, dat ik op zoek was
naar hun buit.”
Helemaal beduusd
enige woorden van