De atoombommen en hun
megatonnen
Plaatselijke padvinders
treden voor voetlicht
Deense g-raandrogers
in 11 addinxveen
Clubgebouwen voor
voetbalsport
Altijd liever IVOROL
i
nieuwsblad
Onafhankelijk
Drie materialen
Bevolkingsonderzoek
en de resultaten
Verschijnt elke donderdag
I
Gemeente-eenden
niet in de pot
Amerika verwacht meer van de kleinere
bij t KUNSTCENTRUM
Zoekt U een
nieuw bankstel
atoomwapens dan van de monsterkammen
Pieter Maritsgroep is ondanks gebrek
aan leiders vol activiteit
Bij binnenhalen van
afhankelijk van
de oogst niet langer
het weer
I
Zelfwerkzaamheid
I
V
Ontploffing boven
de atmosfeer?
Kwaliteit
Uniek
Nuttig
S'ijlvol
Dan zekér van frisse mond en witte tanden
Steeds minder terrein
voor spelen
Waarom 50 Megaton
Verblind op 300 km afstand
Verhuizing clubhuis
Venijn zit in de schil
Hoogtepunten
DONDERDAG 9 NOVEMBER 1961
17e JAARGANG - Nr. 854.
WAlJAKlFlAMTtal».
FaiTlPtiJii
k i i o II v
waardoor het toch aan de hoogste
ge-
i
Tiener-poppen
en
Tiener-tassen
Weekblad voor Waddinxveen
kerkweg 215
telefoon 2960
Wij hebben ze reeds vanaf 237,50
FIRMA BROUWER NESSE 34
n
Speciaal voor
"teen-agers"
Er is een nadeel aan de monster-
bom van Chroesjtsjow. Hij is gevuld
met vloeibare brandstof en zijn
omvang maakt hem meer geschikt
voor het afvuren van ruimte-pro-
jectielen dan voor ballistische doe
len. Dit is de verklaring voor het
feit dat Amerika niet hoger reikt
dan 20 tot 26 Megaton-bommen en
meer verwacht van de kleinere,
maar voor af weer haast ongrijpbare
Minuteman.
men met de bouw een aanvang te kun
nen maken. De gebouwtjes, die wor
den opgetrokken in normale baksteen
krijgen een recreatieruimte, en een
kleedlokaal met was- en douchegele-
genheid.
Voor het eerst sedert bijna tien jaar treden de welpen en verkenners van de
gieter Maritsgroep van de afdeling Waddinxveen van de Nederlandse Pad
vinders weer voor het voetlicht. Het gereformeerd Verenigingsgebouw aan
de Stationsstraat zal in het teken staan van de padvinderij, wanneer zij de
geheel in eigen beheer” voorbereide Boa Pima (Bonte Avond Pieter Marits)
ten tonele voeren. Indien de daarvoor vereiste vergunningen afkomen zal
dank zij de medewerking van de Goudse districtspadvindersband onder lei
ding van de oud-Waddinxvener J. van Willigen met een muzikale rondgang
door de gemeente nogeens extra de aandacht op deze avond worden gevestigd.
Het landbouwbedrijf van de heer Ph. Kroes aan’ het Koordeinde beschikt
als een der eersten in deze omgeving over speciale graansilo’s van Deens
fabrikaat, waarin vochtig graan gelijkmatig kan worden gedroogd en tevens
voor langere tijd kan worden opgeslagen. Dank zij deze speciale silo’s heeft
de heer Kroes dit jaar graan, dat met een bijzonder hoog vochtigheidsgehalte
werd binnengehaald en dat normaal niet voor consumptiedoeleinden verkocht
had kunnen worden, kunnen drogen,
eisen voldeed.
gebied zal echter
moeten verdwijnen.
net de schulden op dit twaalf jaar
In 1960 werden in het district Gouda
de inwoners van vijftien gemeenten in
de gelegenheid gesteld aan het bevol
kingsonderzoek deel te nemen. In to
taal werden er 70.483 foto’s gemaakt.
Er werden veertien gevallen geconsta
teerd van actieve longtuberculose. In
1959 was dit cijfer slechts vijf. Deze
gegevens blijken uit het jaarverslag
van de Stichting tot opsporing van
tuberculoselijders in het gebied van ’t
districtsconsultatiebureau te Gouda. In
1960 was Waddinxveen niet bij dit on
derzoek betrokken.
de groepshuis afbetaald en kon men
eindelijk eens gaan sparen voor de
aankoop van nieuwe materiaal vcor ’t
kamperen en het padvinderswerk in
het algemeen. Maar nu hangt als een
financiële dreiging de verplaatsing
van het clubgebouw naar een stukje
grond enkele honderden meters ver
der boven hun hoofd. Want het is wel
duidelijk dat bij afbraak, het huidige
clubhuis beslist niet meer volledig in
tact zal blijven. Er zal heel wat wor
den vernieuwd en dat gaat ongetwij
feld geld kosten.
„ONZE BOM was een schone bom”, zei de plaatsvervangende Rus
sische ambassadeur te Londen tot lord Russell, die - aan het hoofd
van demonstratiegroep - kwam protesteren tegen de 30-Megaton-
knaap van Nova Zembla. Lord Russell het zich door dit antwoord
niet afschepen: Er zijn geen „schone” bommen. Ze zijn alle vuil.
Maar toch is er een graad van vuilheid. Zoals rioolwater vuiler is
dan af waswater. Wat is - vuil - een 50 Megaton-bom
Betrekkelijk kort na de tweede wereld
oorlog is de padvinderij in Waddinx
veen van start gegaan, mede door het
initiatief van wijlen de heer J. van
Dijke. Het pad van de welpen, ver
kenners en hun leiding is niet altijd
over rozen gegaan. Er zijn moeilijke
jaren geweest, maar zij hebben het ar
tikel van de padvinderswet dat zegt:
„Een padvinder glimlacht en fluit on
der alle moeilijkheden” goed in de
praktijk gebracht. Dank zij deze hou
ding mag de Pieter Maritsgroep, zij
het wat klein in ledental, zich toch in
een goede „gezondheid” verheugen.
Het is vooral het gebrek aan voldoen
de leiding, dat een verdere ontwikke
ling van de groep in de weg staat. Met
dit probleem kampen de padvinders
echter niet alleen. Het is een alge
meen verschijnsel in ons land, dat
wat ouderen weinig tijd meer over
hebben voor het jeugdwerk.
Bijzonder jammer vinden de Pieter
Maritspadvinders het verlies aan goe
de speelterreinen door de snelle uit
breiding van de woningbouw in de
--
Redactie en administr.: Drukkerij Veldwijk,
Oranjelaan 9, Waddinxveen, Telefoon 2238
Postgiro47062Bank: Coöp. Raiffeisenbank
te Waddinxveen
De Russen beogen met hun 50 en
meer Megaton-bommen de lanceer-
en opslagplaatsen van de Ameri
kaanse ICBM te bedreigen. ICBM
betekent: Intercontinental Bombing
Missile (raket voor doelen in ande
re continenten). De opslag- en af-
vuurplaatsen van Amerika liggen
ten westen van de Mississipi. De
Amerikanen zullen daar weldra
beschikken over 72 Atlas raketten,
600 Minuteman raketten en 108 Ti
tans. Diep onder de grond in beton
nen opslag- en lanceerplaatsen kun
nen deze wapens een explosiedruk
weerstaan van 50 kg per vierkante
duim. Een 50 Megaton-bom over
treft die druk verre.
De lichtschittering is zó intens, dat
- volgens de Nobelprijswinnaar voor
scheikunde, dr. L. Pauling - de stra-
lenflits van een 50-Megatonbom, het
netvlies van het menselijk oog op
nog een afstand van ruim driehon
derd kilometer onherstelbaar zou
beschadigen. De vraag is of de Rus
sen beschikken over een voertuig
om zo’n superbom over duizenden
kilometers afstand te transporteren.
Gelet op de prestaties met de afge
vuurde ruimtesatellieten is dit zeer
waarschijnlijk. Er is heel wat nodig
om een superbom te vervoeren,want
haar gewicht wordt geschat op
12.000 kg. De Venus-satelliet, die de
russen op 12 februari 1961 lanceer
den, woog 7.000 kg. Deze prestatie
maakt een ballistisch schot- zoals
dat van Shepard in Amerika - mo
gelijk met een gewicht van 10 tot
12.000 kg.
De natuurkundige R. E. Lapp - uit
Amerika - zegt dat niemand van de
H-bomvervaardigers onthuld - heeft
waaruit zo’n bom is samengesteld,
maar al het informatie-materiaal
dat beschikbaar is, wijst er op dat
de H-bom van Nova Zembla uit drie
soorten nucleaire stof bestaat. De
eerste soort stof wordt gevormd
door verrijkt uranium, dat ook in
de moderne kernreactoren als Pet
ten wordt „verstookt”. De tweede
soort bestaat uit het lichtste metaal
dat er is, namelijk lithium, dat in
een soort doorzichtig plastic is te-
zamengepakt met zware waterstof.
De derde soort bestaat uit gewoon
uranium. Het geheel zit in lagen om
elkaar; de waterstof in het midden
en het gewone uranium aan de
buitenkant. Als het verrijkte ura
nium wordt „aangestoken” - dit
gebeurt eenvoudig door vier onge
vaarlijke hoeveelheden tezamen te
schieten tot één gevaarlijke - maakt
dit de waterstof zo heet, dat deze
op atomische schaal aan elkaar
bakt tot drievoudige waterstof of
tot helium.
De silo’s bestaan uit drie cylindervor-
mige kokers met een diameter van
twee en halve meter en een hoogte
van zes meter. In het midden loopt ’n
luchtkanaal met een groot aantal gaat
jes. Zodra nu door dit luchtkanaal
verwarmde lucht wordt geblazen zal
dit via de gaatjes en door het graan
dat er rondom is gestort een uitweg
zoeken naar de buitenkant. De houten
wanden van de silo’s zijn van zaag
sneden voorzien, die de lucht doorla
ten, maar net te smal zijn om graan
korrels te kunnen doorlaten. Een op
een kachel aangesloten luchtblazer
perst als het ware de warme lucht in
het luchtkanaal. Dank zij deze silo’s
was het mogelijk graan, dat met een
vochtigheidsgraad van 31 procent werd
binnengehaald, te drogen tot het nor
male percentage van 15 a 16.
Op het ogenblik huist de Pieter Ma
ritsgroep in een fraai clubhuisje aan
het zogenaamde Zwarte pad tussen
Kerkweg en Juliana van Stolberglaan.
Met de toekomstige saneringen in dit
ook het clubhuis
Eigenlijk waren
ou-
Zoals onlangs reeds in onze krant aan-
gekondigd, is overeenstemming bereikt
inzake de stichting van twee clubge
bouwen ten behoeve van de vier in
Waddinxveen spelende voetbalclubs,
respectievelijk in het Wamaarplant-
soen en in de Oranjewijk.
Architect L. Roggeveen maakte het
ontwerp voor beide gebouwtjes. Bo
venstaande tekeningen geven een in
druk van de voorgevels zoals die gaan
worden. Boven het gebouw voor het
sportveldencomplex aan het Warnaar-
plantsoen, dat ter beschikking komt
van Be Fair en W.S.E. Het onderste
gebouwtje is bestemd voor Waddinx
veen en Verheul, die beiden op de
nieuwe velden in de Puttepolder gaan
spelen.
Met de bouw van beide objecten is een
bedrag van tachtigduizend gulden ge
moeid. Tenminste vijftienduizend gul
den hiervan hoopt men bijeen te kun
nen krijgen uit een speciale verloting,
waarvoor inmiddels toestemming is
aangevraagd bij de bevoegde autoritei
ten. In het voorjaar van 1961 hoopt
Blijkens een mededeling van B.
en W. is het voortaan aan eige
naars van eenden, zwanen en
ander soortgelijk pluimvee ver
boden deze in gemeentelijk wa
ter te laten zwemmen. Wel kun
nen belanghebbenden op schrif
telijk verzoek ontheffing van dit
verbod krijgen. Deze ontheffing
wordt alleen verleend in bijzon
dere gevallen onder nader daar-1
bij te stellen voorwaarden. Het
verbod is een gevolg van het
feit, dat vooral in de Pette-plas
maar ook in de Oranjewijk en
elders in de gemeente steeds
meer van dit gevogelte door
particulieren te water wordt ge
laten. Op zichzelf zou dit niet
zulk een groot probleem zijn,
maar tegen de feestdagen ver
dwijnt er weer veel van dat ge
vogelte uit de openbare wateren.
Helaas verdwijnen er dan ook
gemeentelijke eenden in de pot,
die niet voor de consumtie wa
ren bestemd.
Iedere silo heeft een capaciteit van
ongeveer 25 ton graan. Het van het
land aangevoerde graan wordt gestort
in een in de vloer naast de silo’s aan
gebrachte put, die aan de onderzijde in
verbinding staat met een graanblazer.
Via deze graanblazer worden de gra
nen vanaf de bovenzijde in de silo
gestort. Bij het ledigen van de silo’s
kan opnieuw gebruik worden gemaakt
van deze graanblazer.
Dank zij deze silo’s kan de landbou
wer het graan precies op het juiste
moment binnenhalen, waarbij hij niet
afhankelijk is van het weer. Moet het
graan zeer vochtig worden binnenge
haald, dan is hij anders gebonden van
bestaande drooginrichtingen, maar
vooral in een vochtige zomer hebben
deze lang niet altijd capaciteit genoeg
om alle ter droging aangeboden gra
nen te verwerken. Het kan dan ge
beuren, dat een landbouwer zijn oogst
geheel of gedeeltelijk als veevoeder
moet verkopen, wat een aanzienlijk
lagere opbrengst betekent.
Bij dit zogenaamde „fusie-proces”
ontstaat een geweldige druk en een
onvoorstelbare hitte. Uit het splij
tende, verrijkte uranium en uit de
waterstof-omvorming, ontstaan bo
vendien hele ritsen vrije kerndeel-
tjes (neutronen), die zo’n grote
bewegingssnelheid hebben, dat zij,
onder normale omstandigheden
tamme - ruwe uranium van de
buitenste schil tot splijting brengen.
In die splijting van het ruwe urani
um zit de graad van „vuilheid” van
de H-bom. Bij een schone H-bom
wordt geen gewoon uranium ge
bruikt. Het is wel zeker dat de
bom te Nova Zembla in hoge mate
„vuil” was.
Aan de sterkte van een H-bom is
een grens. Men kan niet meer splijt
baar uranium bij elkaar brengen,
dan de minimum hoeveelheid waar
bij automatisch splijting inzet. Maar
voor de H-bom bestaat er geen -
althans geen praktische-grens. Men
kan net zoveel waterstof en ruw
uranium om het „slaghoedje” van
de H-bom heenpakken, als men
wil. Bommen van 100 of 200 Mega
ton zijn dus mogelijk.
De H-bom van Bikini, die op
maart 1954 - als eerste - ontplofte
was er een van 15 Megaton. En een
„schone”! Maar even goed werd een
oppervlakte van ongeveer 18.000
vierkante km tijdelijk door de
radio-actieve „fall-out” er mee
onveilig gemaakt. Dat is de helft
van het landoppervlak van Neder
land. De „schone” bom ontleent
zijn verwoestende kracht groten
deels aan de waterstofmantel, de
„vuile” voor meer dan de helft aan
de buitenste uranium-schil. Volgens
„Newsweek” zijn Amerikaanse des
kundigen van oordeel, dat de Rus
sen de bom hoog in de atmosfeer
tot ontploffing brengen, misschien
zelfs bóven de atmosfeer, om ver
giftiging met radioactief afval van
een groot deel van noord-Rusland
te voorkomen. Waarschijnlijk in
een onbemande straaljager op 8000
meter hoogte. De vuurbal van een
50 Megaton-bom heeft een middel
lijn van meer dan 5 km, zodat zij
op deze hoogte de aardoppervlakte
niet raakt.
Puttepolder. Hierdoor worden de
gronden, waarop ze betrekkelijk vrij
spel hadden, steeds schaarser.
Behalve hun typische padvindersacti-
vi tel ten zijn de leden van de Pieter
Maritsgroep geregelde deelnemers aan
grote wandelmarsen, tot de avondvier
daagse toe. Daarnaast zijn ze vrijwel
altijd betrokken bij de feestelijke in
komst van St. Nicolaas. Hun jongste
goede daad in het belang van de ge
meenschap was het rondbrengen van
de folders met richtlijnen voor de
nieuwe voetgangersregeling.
Hun Bonte Avond op zaterdag heeft
speciaal tot doel ouders en belang
stellenden weer eens wat nauwer met
de groep in contact te brengen.
Maanden achtereen hebben de jongens
gerepeteerd. Een bij de laatste uit
voering, tien jaar geleden, gebruikt
décor, door mevrouw Broer geschil
derd op pakpapier, is voor deze gele
genheid ook weer tevoorschijn ge
haald. Drie kwartjes bedraagt de en
tree voor deze gezellige avond, die op
padvinderswijze met vlag hijsen en
horderoep wordt begonnen, waarna de
voorzitter van de plaatselijke commis
sie, de heer J. v. d. Berg een openings
woord zal spreken. Andere leden van
de plaatselijke commissie voor de pad
vinders zijn de heren H. Jenné (secre
taris), K. Hoogendoorn (penningmees
ter), A. M. Zwamborn, C. van Mourik
(beiden oud-padvinder) C. Rehorst
en Nic. Vis. Verder staan tal van
voordrachten en demonstraties op het
programma met een binnenkampvuur
als besluit.
Abonnement per kwartaal f 1.- bij vooruit
betaling. Advertentietarief 10 ct per mm-regel.
Tarief contract en tekstadv. op aanvraag.
Inzenden bijdragen en advertenties dinsdag
voor 12 uur
Het Spel van Verkennen is een
zond en eerlijk spel voor jonge men
sen. Dat is ook de mening van Akela
A. Vis, die als vrouw voor de taak
staat niet alleen haar zorg uit te
strekken over de jonge welpen, maar
tevens is belast met de waarneming
van het groepsleiderschap, iets wat
normaal door de hopman van de ver
kenners wordt gedaan. Een hopman
moet de verkennersgroep echter helaas
ontberen. Gelukkig begint de troep nu
zelf enkele leiders af te leveren, waar
van er een nu zijn volmacht als vaan
drig heeft gekregen, terwijl een twee
de volmacht voor een vaandrig op
komst is Op het ogenblik telt de Wad-
dinxveense Pieter Maritsgroep, die
ressorteerd onder het district Gouda
van de NPV, 35 leden, 22 welpen en
twaalf verkenners. De jaarlijkse hoog
tepunten zijn zowel voor de verken
ners als de welpen de zomerkampen.
Voor de verkenners tien dagen in een
tent en voor de welpen vijf dagen op
een boerderij of in een clubhuis van
een andere padvindersgroep.
Juist door het leidersgebrek heeft de
padvinderij, o.a. in Waddinxveen be
wezen typisch een organisatie voor de
jeugd te zijn. Weliswaar is het wense
lijk, dat er ouderen op de achtergrond
een wakend oog laten gaan over de ac
tiviteiten en daaraan de nodige rich
ting en leiding geven, maar het Spel
van Verkennen zoals Lord Baden Po
well dat destijds heeft ontwikkeld is
in eerste instantie afgestemd op de
zelfwerkzaamheid van de jongen.
Het is die zelfwerkzaamheid, die veel
jongens in hun padvinderstijd zichzelf
heeft doen leren kennen. Verborgen
kwaliteiten traden aan het licht, om
dat deze typische jeugdorganisatie aan
zovele wensen van jongeren tegemoet
komt. Opvallend is, dat juist uit de
padvindersbeweging ook in ons land
zeer veel grote mannen, zowel op re
geringsniveau als op leidende posities
in het bedrijfsleven zijn voortgeko
men. Velen van hen durven zelfs nu
op veel oudere leeftijd nog steeds
openlijk te beweren, ervan overtuigd
te zijn dat de padvinderij ze een be
langrijke steun is geweest op weg
naar een succesvolle carrière.
