Raad verdeeld over meer
vertier in Waddinxveen
Bel bij brand
Ijsbaan op Gouwe is een
historische gebeurtenis
Veel belangstelling voor
concert Vox Jubilans
Zij, die ons ontvielen
I
de
De avonturen
en
zeemeermin
van
Bea heef i hei pleit gewonnen
koning Puntbaard
PAGINA 4
aoor Henk van Heeswijk
WEEKBLaD VOOR WADDINXVEEN VRIJDAG 29 DECEMBER 1961.
Kerstviering van Ned.
Christen vrouwenbond
Spreekuur voor
woningzoekenden
Tuinwedstrijd
Maken van bijten
Gymnastieklokalen
WEEK
Bioscoop wenselijk
Nieuwe uitvalsweg
Krokodillentranen
n
te
OPENBARE BEKENDMAKING
is
r(jke omgeving.
bevestigend. Inderdaad.
(wordt vervolgd)
zich
van
ses. Ja maar eerst het verhaal hoe je in die schelp bent
gekomen, vond de koning. En de prinses begon te ver
tellen:
Het eersvolgende spreekuur voor wo
ningzoekenden zal worden gehouden
op dinsdag 9 januari 1962 van 7-8 uur
nam. in het gebouw van de gemeen
telijke dienst voor sociale zaken (ach
ter het gemeentehuis).
„Wat leuk”, lachte de koning, woon jij diep in de zee
prinses. Ik woon juist op een heel hoge berg. Dan is het
geen wonder dat ik je nooit eerder heb gezien. We wo
nen te ver van elkaar vandaan. Ik vind je heel aar
dig. De prinses lachte tegen de koning. Boven op een
berg? vroeg ze. Wat zal dat heerlijk zijn. Je kunt na
tuurlijk ver zien he? Je kunt het hele land zien, knikte
de koning. Dan zou ik er best heen willen, zei de prin-
„Oh, wat was ik bang en verdrietig ,dank u wel, dank
u wel”, zei de zeemeermin blij, en ze klom boven op
de schelp. Niemand hoeft bang te zijn in mijn land. Ik
ben zo dapper, dat ik iedereen kan helpen. antwoordde
de koning. Maar vertel me eens, hoe ben je in deze
schelp terecht gekomen? En wie ben je eigenlijk?
Ik ben de zeemeerminnenprinses Blondje, ik woon in
een groot paleis, diep in de zee. Het is er prachtig met
zeesterren, waterplanten en schitterend gekleurde vis
sen, die er rondzwemmen. En ik zal u vertellen, koning
Puntbaard, hoe ik in deze schelp gekomen ben, want het
is een spannend en mooi verhaal.
In het afgelopen jaar ontvielen Waddinxveen enkele inwoners, die
zich in de loop der jaren in onze gemeenschap een speciale plaats
hadden verworven. Wij gedenken hen met ere.
7 april C. E. G. Okkerse, industrieel en gemeenteraadslid.
20 juni
28 juli
HOOFDSTUK 21, nr. 33.
„Daar heeft meneer Sangelaar niets
over te zeggen.... En al zegt u me
nu voor de zoveelste keer, dat het
schoolbestuur bedisseld heeft, dat de
ongehuwde crderwi4zex«a bij u in
pension moet, dat lap i?. vierkant aan
m’n schoen, M'n privéleven is m’n
persoonlijk eigendom en zolang er on
ethische en zedelijke gt.nder niets op
mij aan te n-rken is, .kan geen school
bestuur mij wat gebieden of verbie
den. Zodra h”t k'aar is, mevrouw
van Schagen, ga ix daar wenen. Dan
kan ik tenminste m’n meubeltjes die
nu al meer jaar in Amster
dam opgeslagen liggen, weer gaan
gebruiken. Ik heb u al ge-egd, dat ik
te zelfstandig ben om lang bij anderen
te blijven. Als het klaar is, zal ik het
op prijs stellen, als u en uw man eens
een avondje komen buurten.
En meteen draaide ze zich om en ging
naar haar kamer, Miep in de grootste
consternatie achterlatend.
Die avond, tijdens de broodmaaltijd,
bemerkte Bea, dat Van Schagen ook
al op de hoogte was, maar wijselijk
zei hij niets. Miep zat met een gezicht
N-'lïXktzl öC, HlUUdLllCCl Cll ^ClHCCll LCl Ctdllbim.
C. v. d. Knaap, dirigent van de muziekver. „Voorwaarts”.
C. v. d. Linde, oprichter manufacturenzaak, annex wo
ninginrichting Dorpsstraat.
beschouwing met enige aarzeling te
houden omdat zijn partij het grote
nut hiervan niet inziet. Hij meende
echter niet te moeten achterblijven.
Hij vroeg versooeriiig van de raads-
agenda’s. Voorts had hij met enige
zorg de uitbreiding van het ambtena
renkorps gadegeslagen. Hij noopte dat
hieraan de eerstkomende jaren geen
behoefte meer zou zijn. Hij meende
te moeten aandringen op de ontslui
ting van Putte Noord, omdat gevaar
voor de afremming van de bouwacti
viteit niet denkbeeldig is. Hij maan
de tot grote spoed bij de aanleg van
sportvelden, bejaardentehuis en de
krotopruiming. Bij dit laatste wilde
hij niet volstaan met onbewoonbaar-
verklaring, maar onmiddellijk daarop
sloop laten volgen. De verkeerssitua
tie bij de hefbrug had zijn speciale
belangstelling. Naar zijn mening
dreigt hier een onhoudbare toestand.
De heer Noordam besloot zijn betoog
met de hier en daar wat bevreemding
wekkende opmerking, dat vier verkie
zingen achtereen de protestants chris
telijke partijen hadden samengewerki
en dat de AR nu voorstellen daartoe
zou afwachten.
De Ned. Christenvrouwenbond. afd.
Waddinxveen, kwam vorige week in
het Herv. Wijkgebouw aan de Es-
doornlaan bijeen voor dé traditionele
kerstviering. Deze viering bestond
uit de gebruikelijke liturgie met na
de pauze een kerstverhaal. Een groot
aantal leden had plaatsgenomen aan
de sfeervol versierde tafels, waarop
tal van kerststukjes en brandende
kaarsen waren geplaatst. De medita
tie werd verzorgd door de presidente
van de vereniging, mevrouw R. Klun-
der-Bent en mevrouw de Geus. De
kerstliederen werden op de piano be
geleid door mevrouw Noteboom.
In de pauze werd de inwendige mens
versterkt met een kopje chocolade
melk met kerstcake. Hierna werd een
kerstverhaal voorgelezen getiteld:
„De engel van de witte bergen.
dat
bejaarden
was gepas-
de Woningcommissie om het huis te
vorderen. En dat zal ik doen ook.
Misschien vandaag nog. U daar wo
nen.... In uw eentje zeker? Terwijl
ik er een gezin met twee kinderen
voor heb, dat al vier jaar op een wo
ning zit te wachten? Nee, juffrouw
van Laar, zet dat maar heus uit uw
hoofd. Bovendien wil het schoolbe
stuur. dat de ongehuwde onderwijze
res.
Bij een gehuwde collega Inwoont, viel
Bea hem in de rede. Dat liedje is me
reeds tientallen malen in alle toon
aarden voorgezongen. Maar u en uw
schoolbestuur kunnen niet over mijn
privéleven beschikken. Ik ga daar
wonen, al zouden 'er in het dorp tien
gezinnen zijn met kinderen, die al ik
weet niet hoe lang op een huis zit
ten te vrachten. Waarom bouwt u er
niet een paar? U beschikt Immers
over voldoende geld, (nietwaar? De
rijkste boer van Elshoven? Durft u
wel tegen een alleenstaande onderwij
zeres op met al uw geld en al uw
macht? Wat zult u zich flink voelen,
he? Als u het gewonnen hebt. Maar
u hebt het nog niet gewonnen. Ik
dank u wel, dat u me gewaarschuwd
hebt, en al zal ik er m’n laatste een.
ten mee verliezen, maar dit ga ik
dan met u uitvechten tot in hoogste
instantie. Vandaag nog ga ik naar
een advokaat en die moet dan maar
met de uwe de degens kruisen!
Bea haalde diep adem, en streek au
tomatisch door heur haar. Twee vu
rige rode plekken brandden op haar
wangen. Wat drommel, nu had ze zich
toch laten gaan.
Sangelaar had met stijgende verba
zing naar haar uitval geluisterd en
toen het meisje zweeg, grinnikte hij
De schotsen moeten uit de bijten wor
den verwijderd en aan de kanten op
gezet zijn of wel de bijten, ter voor
koming van ongelukken, aan de kan
ten met takken afgezet worden.
Het was de heer Van Beek (AR) die
een lans brak voor de slechte situatie
waarin de Burg. Trooststraat ver
keert. Hij drong aan op verbreding en
verwijdering van de bomen, omdat
De burgemeester van Waddinxveen
brengt in herinnering dat ingevolge
de Algemene Politieverordening bij ge
sloten water iedere eigenaar, huurder
of gebruiker van huizen, gebouwen,
fabrieken verplicht is ten genoegen
van burgemeester en wethouders, voor
of achter die percelen, of indien zulks
nodig is, op beide plaatsen, bijten te
hakken of te doen hakken en vervol
gens open te houden of te doen hou
den ter grootte van 1 x 1,50 meter.
Waar die afmeting niet is te verkrij
gen kan vermindering worden toege
staan.
van zes weken slecht weer te kijken
en af en toe viel er een hatelijkheid-
je uit haar mond tot Piet haar op een
gegeven ogenblik scherp aankeek en
teen zweeg ook Miep verder.
Bea was «r even van geschrokken.
Er was een uitdrukking in het ge
zicht van Van Schagen. waarvan ze
werkelijk bang werd. Net alsof een
aantal explosieven op het punt ston
den te ontploffen. Zo had ze hem nog
nooit gezien. Mij dunkt, als hij eens
zo’n gezicht in de klas zette
Twee dagen later zat Sangelaar om
half twaalf in het spreekkamertje op
haar te wachten. Van Schagen gaf
haar een tip en Bea zette zich schrap.
Het zou wel gaan over dat huisje. Nu
zouden de poppetjes eens gaan dan
sen.
Toen ze binnen kwam, zag ze aan
zijn gezicht, dat hij uit zijn humeur
was. Doch ze deed net, of ze nergens
erg in had, kwam met een stralende
glimlach op hem toe, stak haar hand
uit, die hij - wilde hij fatsoenlijk blij
ven - niet kon weigeren en wees hem
toen een stoel.
Alleen de oudere inwoners van Wad
dinxveen zullen zich een dergel(jk
beeld misschien kunnen herinneren,
ook al was de Hefbrug er toen nog
niet. De Gouwe dichtgevroren met
zulk eeni prachtig glad tfsoppervlak
is de laatste vijftig jaar zeker niet
meer voorgekomen. De scheepvaart
gat de vorst eigenlijk nooit goed de
kans en wanneer koning winter ten
slotte toch over de sterke scheepsboe
gen triomfeerde, resulteerde dat in
een grillige ijsmassa, waarop het
schaatsen vrijwel tot de onmogelijk
heden behoorde.
De vier dagen rust, ook bij de binnen
scheepvaart, rond de koudste Kerst
mis van deze eeuw, waren echter vol.
doende om de Gouwe met een dikke
ijslaag te bedekken, die al spoedig vol
doende betrouwbaar was om door
jong en oud te worden bereden.
Even dreigde dezer dagen de feest
vreugde te wordenv verstoord toen er
sprake van was, dat de ijsbrekers een
vaargeul zouden maken, o.m. om in
Boskoop liggende benzinetankers met
bestemming Schiphol vr(j te kunnen
maken. Gelukkig heeft men een ande
re oplossing gekozen en is de brand
stof over de weg verder getranspor
teerd. Anders had misschien een woe.
dende menigte, net zoals vele tiental
len jaren geleden, zijn ontstemming
over het ijsbreken doen blijken door
op het brugdek van de Hefbrug te
gaan dansen. Destijds moest de toen
malige brug over de Gouwe het ont-
Als laatste kreeg de heer W. C. Slob
van de Christelijke Historische Unie
het woord. Vanzelfsprekend bracht
zijn beroep mede, dat hij dieper in
het financieebtechnisciie van de be
groting was gedoken dan zijn coiiega-
raadsleden. Zijn financiële betoog re
sulteerde in een opmerking, dat hij de
financiële toestand van de gemeente
nog niet zo rooskleurig inziet.
Als wens 'br..Uit nij de touw van
gy mnas iieklol-alen naar veren. Naar de
mening van «ie heer Slob nv 'ten de
leerlingen van vijl _vn ’..geimatig
heen en weer trekken naar de drie
beschikbare lokalen. Dit koac .eei tijd
en brengt veel verkeer. rKcc’s met
zich mede.
De vijftiende kerstzangavond van de
Ned. Herv. gemengde zangvereniging
„Vox Jubilans” vorige week in de
Hervormde Kerk is ook dit jaar weer
een groot succes geworden. De belang
stelling was 'bijzonder groot en onder
de aanwezigen bevonden zich o.m.
burgemeester en mevrouw van der
Hooft, wethouder Venema en echtge.
note en gemeentesecretaris Jenné met
echtgenote.
bestrijden met het andere kwaad
(bios). Na het bioscoopbezoek, gaan ze
toch naar de patates friteskramen.
Evenmin had hij veel vertrouwen in
het draaien van goede films. Naar zijn
mening oefent een bioscoop een ver
derfelijke invloed uit op de jongeren.
De heer J. P. van Oosten (KVP) acht
te zich evenmin gelukkig met de uit.
latingen van de heer Ververs inzake
discriminatie. Hij hoorde niet graag,
dat dit de politieke partijen in de
schoenen werd geschoven. Dat zou ’n
inbreuk zijn op de geestelijke vrijheid.
De heer Van Oosten noemde het zelfs
onchristelijk. Maar zolang de overheid
nog geen geld geeft, achtte hij het
niet noodzakelijk het standpunt te
herzien. Hij deed de suggestie met het
verlenen van subsidie aan Humanitas
te wachten op het rapport, dat het
ministerie van defensie hierover
zijner tijd zal ontvangen.
„Waarmee kan ik u van dienst zijn,
meneer Sangelaar?” begon ze op rus
tige toon.
Dat huis, van de weduwe Draaiers,
aan het Moleneinde., is het juist, dat
het door u gekocht is?
Bea knikte
Vorige week heb ik het koopcontract
getekend.
„Hoe., hoe hebt u dat voor elkaar
gekregen? vroeg hij verbaasd, want
tot op dit moment had hij de geruch
ten hierover maar half geloofd.
Bea besloot onder alle omstandighe
den kalm te blijven. Meneer Sange
laar, dit is een privé-aangelegenheid,
waarover ik niet wens te debateren.
Sangelaar keek haar nijdig aan en
beet haar toe: „Weet u wel, dat u me
■lelijk in de wielen hebt gereden? Ik
had het willen kopen voor een van
mijn mensen, die een woning nodig
heeft.
,,Wel, waarom hebt u het dan niet ge
daan?”
Waarom niet? Waarom niet? Omdat
u, of degene, die u opdracht hebt ge
geven, me voor is geweest. Wie zou
nu ooit gedacht hebben....
Wat zijn uw plannen?
Bea zuchtte. Nogmaals, meneer San
gelaar, dit zijn privé-aangelegenheden.
Maar omdat ik u hoogacht, wil ik het
u wel vertellen. Ik laat het goed op
knappen. Vergunning voor verbou
wing en zo zal volgens de regelen van
het spel worden aangevraagd. En
daarna ga ik er wonen.
Sangelaar wuifde met zijn hand. Daar
komt niets van in. Verbouwing valt
onder mijn afdeling op het gemeen
tehuis. Rekent u er alvast maar op,
dat ik geen vergunning geef. Boven
dien heb :k het recht als hoofd van
20 oktober W. A. Sliedrecht, grondlegger van de hout- en speel
goederen en sportartikelenfabriek.
14 december A. Kreupeling, oud-gemeentesecretafis.
Reeds in de aanvang wisten de uit
voerenden alle aandacht op zich te
vestigen, door het gezamenlijk op ont
roerende wijze ten gehore brengen
door het gemengd koor en het kinder
koor van het „Stille Nacht".
Hierna volgde Wiegenlied der Hirten
in een bewerking van de dirigent
van Vox Jubilans, de heer Mar. Eg
bert uit Rotterdam.
Andere werken die op het programma
stonden, waren o.m. „In Excelsis Glo-
ria„Hebe deine Augen auf”, „Bede
des Harten” en „Nog is het tijd”. „De
Heer is mijn Herder” en ,;Herder ik
boodschap blij van stem” werd uitge
voerd door de ijle en heldere kinder
stemmen van het jeugdkoor De Zang
vogeltjes. Met de groots uitgevoerde
cantate „Ere zij God” voor de koren
en orgel in een bewerking van Piet
Kiel werd het programma besloten.
De bekende Haagse organist Feike As
ma, die voor de orgelbegeleiding bij
de zang zorgdroeg, voerde ter afwis
seling enkele solowerken uit, met na
me „Prière et Berceuse” en een „Fan
tasie over Kerstzangen”, deze laatste
van Jan Zwart.
Bijzonder gelukkig was het feit dat er
op ruime oc-haal gelegenheid voor sa
menzang in het programma was op
genomen. Deze aktieve bijdrage van
de toehoorders werd door hen zelf on
getwijfeld bijzonder gewaardeerd.
Ds Joh. Verwelius, die de avond be
gon met‘de Schriftlezing, gebed en
een openingswoord, sprak aan het eind
van het concert een dankgebed uit,
waarna dit jaarlijkse hoogtepunt van
Vox Jubilans werd besloten met het
gezamenlijk zingen van psalm 118:14,
Gij zijt mijn God, U zal ik loven”.
die door de ongunstige ligging van de
straat ten opzichte van de wind, hier
toch niet goed groeien. Voorts sugge
reerde de heer Van Beek jaarlijks een
soort tuinwedstrijd te houden, wat het
aanzien van de tuinen in de gemeen
te ongetwijfeld ten goed zal komen.
Aan het slot van de vergadering, die
door een gezamenlijke maaltijd van
de raadsleden aan het eind van de
middag was onderbroken, bracht de
heer Kooijman als nestor van de raad
de dank over aan het college van B.
en W. en de ambtenaren, voor de wij
ze waarop de begroting was samenge
steld. De heer Van Oosten wenste het
college namens alle raadsleden een
gelukkig kerstfeest toe.
De burgemeester besloot met de op
merking, dat er een nuttig jaar met
ups en downs was verstreken. „De
toekomst van Waddinxveen hebben
we wat somber tegemoet gezien. We
hadden wel vertrouwen in het Rijk,
maar nog geen zekerheid” In de we
tenschap dat die zekerheid voor fi
nanciële steun, zij het dan nog mon
deling, door „Den Haag” was toege
zegd, konden de raadsleden van him
laatste raadsvergadering in 1961 huis
waarts keren.
ste zijde geweest, maar tranen kon hij
helemaal niet zien. Hij boog zich over
haar heen en legde even zijn hand
beschermend op haar arm. Kom, Bea,
zei hij zacht, de soep wordt nooit zo
heet gegeten als hij wordt opgediend.
Er zal misschien wel een mouw aan
te passen zijn.
Bea hief het hoofd op en keek hem
aan. De burgemeester.zei ze. „Ik ga
naar hem toe. Hij moet er wat aan
doen. Hij heeft me aan het huisje ge
holpen. Hij zal die Sangleaar toch ze
ker wel baas kunnen?
Van Schagen zuchtte. Misschien wel,
antwoordde hij weifelend. Je kunt het
in ieder geval proberen.
Ik ga meteen, antwoordde Bea reso
luut. Ik laat er geen gras over groei
en. Ik wil wel eens zien....
Ze was al bij de deur, toen Van Scha
gen haar tegenhield. Ze keek hem
verwonderd aan, toen hij zacht tegen
haar zei. „Kijk eerst eens in de spie
gel, Bea. Je kunt zo de straat niet op
gaan. Ga je gezicht een beetje was
sen.
Om twaalf uur was Bea nog niet aan
tafel en Miep keek verstoord. Waar
Is ze? vroeg ze aan haar man.
Een belangrijke aangelegenheid. Ze
moest even weg. Houdt haar eten
maar zo lang warm.
Miep fronste de wenkbrauwen en
plantte haar handen in de zij. „Ik
houd er anders van om prompt op
tijd.... begon ze. maar Piet wuifde
met zijn hand en beet haar toe. Mens,
zanik niet over je prompt op tijd, er
zijn wel belangrijker dingen in het
leven, dan eten en drinken....”
gelden.
De ijspret beperkte zich echter niet
alleen tot dc Gouwe. Ook de Petteplas
werd in een gezellige baan herscha
pen, die ’s avonds met z’n verlichting
en muziek een trekpleister is voor
heel wat schaatsliefhebbers. Boven
dien maakte vooral de jeugd ook nog
druk gebruik van de vele andere
schaatsmogeltjkheden in onze water-
(foto Sj. Noteboom)
hoofdschuddend. Temperament hebt u
in ieder geval. Ik heb er zo nog niet
meegemaakt. En verdraaid, als het
niet waar is, ik mag dat wel.
Hij stond op. Maar dat verandert
niets aan mijn besluit. Dat huisje vor
der ik voor de gemeente. Die be
voegdheid bezit ik en ik zal daarvan
gebruik maken, zowaar ik Sangelaar
heet.
Bea bleef zitten. U gaat uw gang maar
meneer de dwingeland, zei ze zacht
Maar u zult me op uw weg vinden.
Ik zal vechten, vechten, zoals ik nog
nooit gevochten heb.
Ze zat er nog een hele tijd, ook al
toen Sangelaar vertrokken was. Van
Schagen, die in de gang liep te dra
len, zag hem gaan. „Die heeft behoor
lijk de smoor in,” zei hij zacht tot
zichzelf. En hij wachtte ,tot Bea weer
te voorschijn zou komen, maar toen
ze na vijf minuten nog steeds in het
kamertje verbleef, waagde hij het
naar binnen te gaan.
Op de drempel aarzelde hij even,
want wat hij zag, had hij van haar
nog nooit gezien. Bea zat te huilen,
met haar gezicht in de handen. Vlug
keek hij in de gang, of er soms nog
kinderen waren, toen sloot hij de
deur achter zich en liep op het meis
je toe.
Maar, Bea, wat is er aan de hand?
Heb je ruzie met hem gehad?”
De onderwijzeres keek hem even met
betraande ogen aan. „Och, laat maar”
zei ze snikkend. Hij., hij wil me m'n
huisje afnemen, dat ik gekocht heb.
Hij zegt, dat hij het vorderen kan.,
voor een gezin. En ik wil het zo graag
voor mezelf hebben....
Van Schagen stond er verlegen bij.
Vrouwen troosten was nooit z’n sterk-
De voorzitter, burgemeester C. A. van
der Hooft had de betogen van de vier
raadsleden aandach'ig gevolgd. Dat
bleek uit zijn uitvoerige beantwoor
ding. Aan het adr— van mevrouw
Van der Torren zeide hij, dat de in
stelling van een tak ven dienst van
gemeentewerken zal bijdragen tot het
samensieilen van een door haar be
doelde tnemori; van toelichting. Naar
zijn mening is met de belastingheffing
nog niet do top bereikt, alleen nog
maar de door het Rijk gestelde norm.
De mechanisatie van d- gnn. ante lijke
admiiiistutiu werkj niet direct perso-
neelsbesparend, maar wel economi
scher. Wat betreft Ge uitbreidmg van
het ambtenarenkorps merkte de bur
gemeester’ op dat we bijna aan pet
eind zijn. Waddinxveen liep erg ach
ter en dat moest worden ingehaald.
Ten aanzien van de woningen voor
grote gezinnen, zeide hij, dat dit in
de particuliere sector moeilijk is te
verwezenlijken. Een mogelijkheid zag
hij in de zg. duplexwoningen, waar
van er nu één in z’n geheel ter be
schikking van een gezin was gekomen
terwijl er nog twee op de nominatie
staan. De geluidshinder ook voor de
flats in de woningsecor heeft alle aan.
dacht, zo zeide de voorzitter. Ten aan
zien van de trage gang van zaken bij
de bouw van de bejaardenwoningen
releveerde de burgemeester hetgeen
hij hierover al in een vorige raadsver
gadering had gezegd. Het verheugde
hem te kunnen mededelen, dat de
stichtingsakte voor de
stichting bij de notaris
seerd.
Voor de lectuurvoorziening zijn vol
gens de heer Van der Hooft thans
twee aanvragen bij de gemeente. Hij
achtte wel een kans aanwezig dat er
in goede samenwerking iets zou zijn
te bereiken. Naar zijn mening kan ’n
dorpshuis meewerken aan meer ver
tier. Zeer voorzichtig gewaagde de
burgemeester zelfs van de wenselijk
heid van een bioscoop waar goede
films zouden worden gedraaid, die de
jeugd van de straat zouden houden.
Vervolgens kwam de beschouwing
van de heer Ververs voor beantwoor
ding aanmerking. Over de leeg
staande woningen zeide de burge
meester, dat het hier particuliere wo.
n-1 r Tza—wa
ningen betreft, die zijn bestemd voor
de verkoop. Verder staan nog enkele
voor de industrie bestemde flats leeg,
maar daar zijn de bewoners al voor
bekend. De plannen voor het nieuwe
raadhuis zijn zo goed als rond en
begin januari hoopt? de burgemeester
hierover nadere mededelingen te kun
nen doen.
Over het baggerprobleem zeide de
voorzitter, dat er gedachten zijn om
dit inderdaad van gemeentewege aan
te pakken. Ook stipte hij de zieken
auto nog aan. Gebleken is. dat er in
Bodegraven een ziekenauto is van het
Rode Kruis, de voorzitter van de af
deling aldaar zal men vragen hierover
nader in Waddinxveen iets te komen
vertellen.
Ten aanzien van de tweede maat
schappelijk werkster achtte de heer
Van der Hooft een dergelijke kracht
voor de gemeente zelf nog niet nodig.
Er is overleg met de industrie gaande
om gezamenlijk iets te bereiken. In
dit verband verw-et hij de k rken op
dit gebied niets te doen. In vele an
dere kleine gemeenten gebeurt dit
wel. Men mag dit maatschappelijk
werk volgens hem niet alleen op de
overheid afschuiven.
Bij de beantwoording van de heer
Noordam erkende de burgemeester de
dreigende verkeersproblemen bij de
hefbrug. Hij achtte het verheugend,
dat het aanvankelijk door Gedepu
teerde Staten afgewezen plan voor 'n
nieuwe uitvalsweg parallel aan de 2e
Bloksweg door dit college opnieuw
zal worden bekeken. In januari komt
een aantal deskundigen naar Wad
dinxveen om dit probleem nader te
bestuderen. Tevens k?n begin 1962 het
bezoek tegemoet worden gezien, van
de vaste commissie uit de Tweede Ka
mer in verband met de plannen voor
de grenswijzigingen en de Waddinx-
veense bezwaren daartegen.
Hoewel de burgemeester zich ver
heugd betoonde over het feit, dat het
raadslid Slob vooral de financiële zij
de van de begroting aan een beschou
wing had willen onderwerpen, ging
hij niet erg uitvoerig op diens betoog
in. Over de gymnastieklokalen zeide
hij, dat Waddinxveen met één lokaal
per drieduizend inwoners geen gek
figuur slaat. Niettemin (zou worden
geijverd voor meer lokalen.
Bij de duplieken was het eerst de
heer Slob (CHU) die de heer Ververs
aanviel over zijn algemene beschou
wing. De heer Slob was weinig geluk
kig met het feit, dat o.a. zijn partij
discriminatie werd verweten ten aan
zien van „Humanitas” De heer Ver-
vers reageerde hierop met te zeggen,
dat we ook verantwoordelijkheid dra
gen voor de ongeorganiseerde jeugd.
De heer Noorlander vroeg zich af of
de overheid aan het punt vertier niet
te veel aandacht schenkt. De kerkelij
ke jeugd organiseert de ontspanning
zelf. De PvdA en WD zeggen wel
eens, dat wij te conservatief zijn en
de progressiviteit uit het oog verlie
zen zo zeide hij. „Maar ik vraag me
af, zo ging hij verder, of wij als prot.
chr. partijen niet te veel ingaan op
het materiele om niet achter te ge
raken bij de niet-confessionele par
tijen.
De heer H. C. Kooijman (SGP) rea
geerde op de hem bekende bedaarde
maar toch niet minder felle manier op
hetgeen de heer Ververs had gezegd.
Hij noemde hem een van de mensen,
die nooit leren. Het is juist de Remon
strantse kerkelijke groepering van de
heer Ververs die oorzaak van ’n jaar
se groepering van de heer Ververs,
vertraging bij de plannen voor het
bejaardentehuis? zo zeide hij. Dit
ontlokte zowel de heer Ververs als de
heer Lips enige uitlatingen. Nadat er
over en weer opmerkingen waren ge.
maakt in de geest van „welles” en
„nietes” ging de heer Kooijman op de
plannen voor het bejaardentehuis nog
nader in. Hij vond het bedroevend,
dat juist van remonstrantse zijde be
zwaren naar voren kwamen. „Maar
het zijn maar krokodillentranen” zo
zeide hij.
De bioscoop van de burgemeester had
beslist niet de instemming van de
heer Kooijman. We kunnen het ene
kwaad (patates frites eten, etc.) niet
I die oorzaak is van een jaar
1
