Boeken op de band geven
vreugde aan blinden
Nadelig saldo begroting
Groene Kruis i
Padvinders gaan
verhuizen
Plan Putte Noord
nu goedgekeurd
'olkspartij voor
^rilheid en
democratie
,Mond- en klauwzeer bij
varkens breidt uit
Raadsvergadering
op 25 januari
De avonturen van koning Puntbaard en de zeemeermin
„Bea heeft het pleit gewonnen
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 18 JANUARI 1962.
PAGINA 2
Blindenbibliotheek leent pe rjaar
110,000 gesproken boeken uit
Achter do glazen ruit van de spreekcel zien we een dame zii«en, een boek voor
zich. Zij leest voor en het geluid van haar stem wordt in de naast de cel lig
gende technische ruimte op de band vastgelegd. Deze dame is een van de tien
tallen vrijwillige medewerkers van de Nederlandse Blindenbibliotheek, waar
boeken op de band worden opgenomen. Banden die door de bibliotheek worden
uitgeleend aan blinden in en buiten ons land, die over een bandopnemer be
schikken en die op die manier in staat worden gesteld boeken te leren kennen
en te genieten van o*n goede ontspanning. Uiteraard is het ondoenlijk zo'n boek
in één keer in zjjn gfcheel voor te lezen. Regelmatig krijgt de persoon die voor
leest tijd om te rusten en er gaan heel wat dagen inzitten, alvorens het boek
op een aantal spoelen staat.
De groep vrijwillige lezers wordt door
de Blindenbibiio Iheek, die gevestigd
is aan de Noordwal 7 te Den Haag,
bijzonder gewaardeerd. Zeker er is
voldoende animo voor, maar helaas is
niet iedereen geschikt om vóór te le
zen. Van de gegadigden wordt een
proefopname gemaakt, die door de
heer Johan Wolder, een deskundige
van de afdeling gesproken woord van
de radio, wordt beluisterd. Slechts de
stemmen die voor dit werk geschikt
zijn, kunnen worden uitverkoren. Eén
of enkele malen per week, te regelen
in overleg, komt zo'n medewerker
naar het gebouw aan de Noordwal en
leest voor uit het boek dat hij of zij
onderhanden heeft. Zo komt dit werk
na enige tijd op banden te staan. Na
tuurlijk heeft men aan één exemplaar
van zo'n boek niet veel. want wan
neer een bekend werk in de biblio
theek wordt opgenomen, is er meteen
veel vraag naar. De reproductieafde
ling brengt dan uitkomst.
In veelvoud
Hier staan niet minder dan 15 band
opnemers, gekoppeld op een moeder
apparaat, waardoor het mogelijk is 'n
band in één keer vijf, tien- of vijf-
tienvoudig te vermenigvuldigen. Deze
reproduktie-afdeling is een waar tech
nisch wonder. Toch is zij voor de boe
ken nog niet zo belangrijk. Onmisbaar
echter wordt ze voor de vermenigvul
diging van „Het Algemeen Gesproken
Weekblad", een uitgave die de Neder
landse Blindenbibliotheek in staaf is
te verzorgen in samenwerking met de
braille-afdeling van de Openbare lees
zaal en bibliotheek te Amsterdam en
de Christelijke Blindenbibliotheek te
Amsterdam.
Aan dit gesproken weekblad werkt 'n
aantal journalisten mee. Eenmaal in
de week komen zij bijeen en wordt
met behulp van de technische appara
tuur van de Blindenbibliotheek het
weekblad op de band opgenomen.
Daarna wordt bet met spoed verme
nigvuldigd op de reeds eerder genoem
de reproduktie-afdeling, waarna zo
snel mogelijk de bandjes in speciale
verzendomslagen naar de abonnees
worden verzonden.
Deze verzendomslagen zijn op zich ai
interessant. Iedere abonné heeft zijn
eigen omslag van zwaar karton, be
kleed met schuimrubber. Hierin gaat
de spoel, de kleppen worden dichtge
slagen en door brede elastieke banden
vastgehouden. Op de bovenste klep
staat reeds naam en adres van de
abonné. Zo kan dit materiaal gemak
kelijk enveilig verzonden worden. Er
is echter ook een binnenklep. waarop
naam en adres van de bibliotheek.
Wanneer de abonné zijn band terug
stuurt, dan behoeft hij de binnenklep
slechts buiten te doen. Hoe voelt een
blinde wat de binnenkant is? Aan het
ontbrekend hoekje! Dan de elastie
ken banden erom, deze zijn namelijk
aan de onderkant vastgeniet, zodat de
abonné ze nooit kwijt kan raken, en
het pakje is klaar voor verzending.
Een welkome broeder
Wij vroegen de heer J. van Rossum,
directeur van de Nederlandse Blin
denbibliotheek of er nu geen gevaar
bestond, dat de gesproken boeken het
brailleboek, zullen verdringen, want
de blinde zet zo'n gesproken boek op
zijn magnetofoon, gaat er rustig bij
zitten en luistert. Het is een passieve
genieting, terwijl daarentegen het le
zen van een brailleboek een vrij gro
te concentratie en activiteit vraagt.
Het gesproken boek is dus geen con
current van het brailleboek, maar een
wel zeer welkome broeder, die mee
werkt om de blinden in staat te stel
len meer kennis te vergaderen. Zo is
het ook met bet Algemeen Gesproken
Weekblad, waardoor de blinden in
staat zijn op de hoogte te blijven met
alle actualiteiten,
Hoe het groeide
Hoe is dit prachtige werk tot stand
gekomen? De heer Van Rossum is da
delijk bereid ons hierover bet een en
ander te vertellen. Tot het midden
van de vorige eeuw bevond de blinde
zich in een maatschappelijk zeer on
gunstige positie. Wel bestond er een
soort zwartsehrift in relief, maar de
vervaardiging daarvan was zeer kost
baar en het lezen hiervan was zeer
moeilijk en inspannend. Het is Louis
Braille geweest, die in 1845 een bruik
baar schrift ontwikkelde. Aanvanke
lijk ondervond hij veel tegenstand.
Maar in Frankrijk en Engeland sloeg
zijn systeem toch vrij snel aan. Het
was pas in 1890 dat het ook in Neder
land in praktijk werd gebracht.
Er is een man die in dit verband ze
ker genoemd moet worden en wel de
beer G. J. Kolff, zelf een blinde, die
samen met zijn zuster een bibliotheek
van braillewerken opbouwde. Het is
begrijpelijk, dat een dergelijke biblio
theek een enorme ruimte verlangt.
Brailleboeken hebben nu eenmaal een
aanmerkelijk grotere omvang dan de
boeken in zwartsehrift Wanneer we
weten, dat de Bijbel in brailleschrift
uit 69 banden bestaat, die gezamen
lijk een opberglengte van 3,5 meter
vergen, dan hebben we enigszins een
indruk wat voor een ruimte er komt
kijken om een bescheiden bibliotheek
van brailleboeken te herbergen.
Ia 1894 werd de Vereniging de Neder
landse Blindenbibliotheek opgericht,
waarvan de heer Kolff directeur
werd. Ook trok men in een groter
pand, om uitbreiding van de biblio
theek mogelijk te maken. Sindsdien
heeft de bibliotheek gebloeid. „Waren
er in 1894 300 boeken in 1400 braille-
banden, in 1929 waren het er 3400 in
11.000 banden en momenteel beschik
ken we over bijna 10.000 boeken in
zo'n kleine 40.000 banden."
Groter vlucht
In 1930 werd het onderwijs aan blinr
den aanmerkelijk verbeterd. Het aan
tal lezers aan de bibliotheek nam ge
stadig toe. De PTT kwam de blinden
tegemoet, door voor verzending van
braillewerk en tegenwoordig ook voor
de banden slechts 1 cent per kilogram
in rekening te brengen. Iets waarvoor
de blinden de PTT bijzonder erken
telijk zijn.
Nu er gewerkt wordt met geluidsban
den komt dit niet alleen de lezers ten
goede, want er kunnen natuurlijk veel
meer boeken op de band gezet wor
den, dan in brailleschrift gedrukt,
maar het scheelt de bibliotheek ook
in omvang. Een paar spoelen die sa
men een boek vormen, vergen minder
opbergruimte, dan enkele banden
brailleschrift. PTT draagt de post hier
in zakken vol aan en het gaat «r elke
dag ook weer bij zakken vol uit. Het
ligt voor de hand, dat er heel wat
administratief werk komt kijken om
de zaak in goede banen te leiden. Het
materiaal moet worden gesorteerd, in-
en uitgeschreven, verpakt en ver
stuurd. Maar daarnaast hebben de
medewerkers van de Nederlandse
Blindenbibliotheek ook nog de zorg
voor de uitbreiding van him mate
rial. Voorts verzorgt een eigen brail-
ledrukkerij de vervaardiging van di
verse periodieken voor blinden. Kort
om in het gebouw aan de Noordwal is
een bibliotheek gevestigd, die eigen
lijk hemelsbreed verschilt met andere
bibliotheken, waar rust en stilte heer
sen. Hier is het een bedrijvige zaak,
een onderneming waar met man en
macht wordt gewerkt tot heil van de
blinde mens. Tot nog toe is men in
deze opzet zeker geslaagd.
Het Groene Kruis, afdeling Waddinx-
veen is het jaar 1962 begonnen met
een begrotingstekort van 4660. Dit
bleek tijdens de vorige week in café
restaurant Royal gehouden algemene
ledenvergadering, waarbij de begro
ting 1962 werd behandeld. De bijeen
komst werd geleid door de voorzitter
D. B. van der Most.
Bij de begroting 1962 is uitgegaan van
een contributieopbrengst van 17.500
van 1750 leden. De subsidies van het
rijk, provincie en gemeente bedragen
respectievelijk 11.570, 1200 en
9000. terwijl voorts nog wordt gere
kend óp 450 uit de opbrengst van
de Emmabloemcollecte. De totaal uit
gaven voor 1962 zijn geraamd op
49.750.
Tijdens een discussie over een leden
werfactie stelden enkele leden de
vraag of speciaal voor de bejaarden
geen toegemoetkoming in de contri
butie zou moeten worden verleend, re
kening houdend met de inkomens
grens. Het bestuur achtte het echter
niet op haar weg liggen Sociale Zaken
een verzoek in deze geest te doen
toekomen. Wel werd medegedeeld, dat
Sociale Zaken zou hebben besloten
aan de daarvoor in aanmerking ko
mende bejaarden de helft van de con
tributie terug te betalen.
De heer L. W. Verbakei, die aan de
beurt was voor het periodiek aftreden
ais bestuurslid, werd herkozen.
Financiële steun aan
gemeente gevraagd
In verband met de verdere ontslui
ting van de Oranjewijk zal het
clubhuis van de Pieter Maritzgroep
van de Nederlandse Padvinders aan
het zg. Zwartepad moeten worden
verplaatst. De gemeente heeft aan
de padvindersgroep hiervoor een
stuk grond ter beschikking gesteld
nabij de Prins Mauritslaan achter
de daar door de fa. Rehorst te bou
wen woningen.
Het bestaande clubgebouw verkeert
nog in goede staat, maar bij ver
plaatsing zal het toch niet meer be
hoorlijk kunnen worden opge
bouwd. Bovendien stellen B. en W.
in verband met de ligging bepaalde
eisen ten aanzien van het uiterlijk
van het clubhuis, wat er op neer
komt, dat er praktisch een nieuw
clubhuis moet worden gebouwd.
Rekening houdend met gebruik van
materiaal van het oude clubhuis en
de zelfwerkzaamheid moeten de
kosten toch nog op 11.000 worden
geraamd. De plaatselijke afdeling
heeft de gemeente thans verzocht
dit bedrag te willen vergoeden. B.
en W. stellen de raad voor op dit
verzoek gunstig te beschikken, ge
zien de omstandigheden.
Nadat wij onlangs ten onrechte
vermeldden, dat van Gedeputeerde
Staten goedkeuring was ontvangen
op het uitbreidingsplan Putte-
Noord is thans toch een goedgun
stig bericht ontvangen.
In dit plan zullen 515 eengezins
woningen, 414 meergezinshuizen en
drie en vier bouwlagen kunnen
worden gebouwd. Voorts is er
plaats voor een lagere school, twee
kleuterscholen en enkele andere
gebouwen. Een winkelblok is cen
traal in de bebouwing geprojec
teerd met een tien verdiepingen
hoge torenflat. Aan de noordoost
zijde is ruimte gereserveerd voor
bungalowbouw.
Contactavond
Afd. W'veen
Maandag 22 jan.
Café-.Rest.~ Royal
Aanvang 7.45 u.
Interessant filmprogramma
Gelegenheid tot het stellen van vragen
VRIJ TOEGANKELIJK VOOR LEDEN
EN BELANGSTELLENDEN
Ook in Goudse streek werden
besmettingen geconstateerd
De mond- en klauwzeer-epidemie onder de varkens Is ook dé Goudse streek
genaderd. Oostelijk van Zuid-Holland is de ziekte reeds doorgedrongen tot de
varkensrijke Lopikerwaard. Ook werd enige tijd geleden reeds het eerste geval
van deze door de boeren zo gevreesde epidemie geconstateerd in de gemeente
Zevenhoven. Voorts deed onlangs op de Goudse markt het gerucht de ronde, dat
ook te Zwammerdam de eerste gevallen van mond- en klauwzeer zijn waarge-
Deze epidemie heeft voor veel boeren
rampzalige gevolgen. De heer J. Lok,
voorzitter van Nederlandse Bond van
Varkenshandelaars uit Bodegraven,
vertelde ons, dat de boeren, die bij
deze bond zijn aangesloten, vrijwel al
len kleine handelaars zijn, die him
varkens elke week moeten kunnen
continueren om van een redelijk in
komen verzekerd te zijn. Zij zitten nu
reeds vanaf 12 december j.l., toen het
vervoersverbod van varkens van
kracht werd. zonder inkomen. De
Bond verleent alleen ondersteuning in
bepaalde gevallen, zoals ziekte e.d. De
grote nood, die nu echter bij de boe
ren dreigt, kan door de Bond lang
niet gelenigd worden. Voor moeilij
ke problemen, staan ook de fokkers,
die gespecialiseerd zijn in drachtige
zeugen. Zij zitten met overvolle hok
ken. Toch ziet het er voorlopig niet
naar uit dat het vervoer spoedig weer
zal worden vrijgegeven.
De heer W. Roeper uit Stolwijk, assi
stent van de rijksveeteeltconsulent in
Zuid-Holland, deelde mede, dat het
vervoersverbod, dat werd verlengd tot
1 februari, na deze datum niet zal
worden ingetrokken. Op tientallen be
drijven worden namelijk nog steeds
nieuwe gevallen van deze zo gevrees
de ziekte onder varkens geconstateerd.
Slachtvarkens
Door de nood gedwongen maakt men
momenteel op grote schaal gebruik
van kunstmatige inseminatie. Bij de
varkens is men echter hiermee niet zo
ver gevorderd als bijv. bij de koeien,
omdat men er nog niet in is geslaagd
het sperma te verduurzamen. Het zaad
dat nu wordt gebruikt mag niet ou
der zijn dan 24 uur. daar anders het
bevruchtingspercentage snelt daalt.
Wat betreft de handel dn slachtvar
kens, kunnen wij mededelen, dat var
kens met een gewicht van meer dan
60 kg. en afkomstig van een niet be
smet bedrijf, doorgang vindt. Er wordt
echter nauwkeurig gelet op het schoon
houden van de auto's omdat deze een
bron van infectie kunnen zijn. Dat de
ze handel wel doorgang vindt is ge
legen in het feit, dat de dieren recht
streeks naar het slachthuis gaan waar
zij worden afgemaakt en dus geen ge
vaar opleveren voor besmetting. Bo
vendien zou de voedselvoorziening in
gevaar komen wanneer deze handel
werd stilgelegd.
Weinig hoop vol
De nabije toekomst ziet er nog maar
weinig hoopvol uit Vermoedelijk zal
het vervoersverbod nog wel enige
maanden van kracht zijn. Het is te
hopen, dat de epidemie ten tijde van
de marktaanvoer der voorjaarsgroen
ten bedwongen zal zijn, omdat ook
bloembollen en andere tuinbouwpro-
dukten de ziekte kunnen verspreiden.
Indien de epidemie een nog ernstiger
karakter gaat aannemen is het niet
onmogelijk, dat het vervoer van de
slachtvarkens naar het abattoir onder
politietoezicht zal worden gesteld.
Over het algemeen wordt verder het
vervoersverbod nageleefd. Eventuele
ontduikers zetten veel op het spel: hert
verbeurd' verklaren van hun varkens,
alsmede het transportmiddel. Ook kan
de handelaar door het negeren van 't
verbod zijn vakerkenning verliezen.
Rioolwaterzuivering
wordt vergroot
In verband met de sterke uitbrei
ding van de gemeente stellen B.
en W. aan de raad voor een krediet
beschikbaar te stellen van 790.000
in verband met de vergroting van
de bestaande rioolwaterzuiverings
installatie, waardoor de maximale
capaciteit komt op 17.000 zg. in
woner-equivalenten. Ten opzichte
van de bestaande installatie bete
kent dit een uitbreiding met 11.000
inwoner-equivalenten. In de kosten
is ook de bouw van twee noodzake
lijke dienstwoningen begrepen.
Volgende week donderdagavond komt
de Waddinxveense gemeenteraad bij
een voor haar eerste vergadering In
1962. Tijdens deze vergadering zal bur
gemeester C. A. van der Hooft zijn
nieuwjaarsrede uitspreken.
Prins Kwalletje stapte af, kneep de rog lelijk in zijn
staart en liep naar de rotsen. Aha, daar zag hij al
iets. Een prachtige zeeslak kwam langzaam naar be
neden langs de rots. Hij was nog juist iets te hoog.
De kwade prins kon hem nog niet bereiken. Maar
nu wel. Prins kwalletje ging op zijn tenen staan en
trok de slak heel hard aan zijn voelspriet. Au, wat
deed dat pijn. De slak schrok zo verschrikkelijk, dat
hij bijna de rots losliet. Dan was hij gevallen en
misschien was de prins wel boven op zijn huisje gaan
staan. Maar gelukkig kon hij zich nog net vasthou
den. Au, au, wat had hij een pijn.
Gelukkig was er een vis, die net in de buurt zwom
en die had gezien wat er was gebeurd. Hup, met een
paar krachtige slagen van zijn staart was hij op vei
lige afstand en daar dacht hij even na. Kon hij
Prins Kwalletje nu niet straffen? Nee, de prins was
te slim en te sterk, dat wist iedereen. Maar wat hij
wel kon doen, was aan iedereen vertellen wat hij
had gezien, zodat ze allemaal wisten, wat die slechte
prins nu weer had gedaan. En dat deed die vis ook.
Zegt het verder, riep hij steeds, vertelt het aan ie
dereen, prins Kwalletje heeft een slak aan zijn voel
sprieten getrokken. Nu de slak was er slecht aan toe,
het had dagenlang pijn.
FEUILLETON
aoor Henk van Heeswiik
HOOFDSTUK 24, nr. 38.
Ze knikte vastberaden. Ja, meneer
Sangelaar. zonder onderscheid: des
persoons. Als het een andere vooraan
staande ingezetene van de gemeente
betrof, laten we zeggen iemand, waar
aan u een hekel hebt, zoudt u er ook
geen bezwaar tegen maken. Ik dek
niemand en trek niemand voor. Alle
kinderen zijn voor mij precies gelijk.
Alle ouders ook. Bestuurslid of niet.
Geert is 13 jaar en hoort dus op de
school. Ik heb de wet achter me en
ik heb verantwoordelijkheid'. En als
u arbeidskrachten tekort komt, wel,
dan kom ik vanavond na schooltijd.
Om u te helpen bij het hooien
Sangelaar schoot in een 'lach. Mens,
dat is de mooiste mop die ik ooit ge
hoord heb: Schooljuffrouw helpt hooi
opsteken
Bea keek hem rustig aan en antwoord
de op korte toon: „Lacht u niet te
gauw, meneer Sangelaar. Hoe weet
u, of ik niet andere capaciteiten be
zit? Een verstandig man gaat pas oor
delen, nadat hij gezien heeft. Goed
we maken een afspraak: Geert is om
half twee present, dan ben ik er om
half vijf. En verder iedere avond van
af half vijf, zolang het hooi hier niet
geborgen is."
Sangelaar keek haar geringschattend
aan. En uw reputatie als onderwijze
res? Als waarnemend schoolhoofd?
Maakt u zich daarover geen zorgen.
Ik ben nog mans genoeg om zelf mijn
reputatie hoog te houden. Of is hooi
binnen halen te minderwaardig voor
een gezonde jonge vrouw?
Hij haalde de schouders op. Goed. Die
lol wil ik een keer hebben. Geert
komt vanmiddag; u komt vanavond.
Om te helpen hooien. Hij grinnikte.
Om half tien is het ongeveer donker,
meneer Sangelaar. Als u uw oordeel
nu eens uitstelde tot dat tijdstip?
Goedenmiddag en eet smakelijk.
Die middag was Geert prompt op tijd
in zijn klas. Die overwinning heb ik
tenminste behaald, zei ze tot zichzelf.
Laat nu vanavond eens zien Bea, dat
je een boerendochter bent.
Tegen half vijf stond Sangelaar bij de
boerderij en keek uit naar de oprij
laan. Maar Bea was het binnenwegge
tje doorgegaan en stond opeens voor
zijn gezicht. Present, boer, zei ze
lachend. Wijs me een plekkie, waar ik
me kan verkleden.
Hij knikte en keek naar haar eenvou
dige katoenen jurk. En naar het pak
je achter op haar fiets. Dat is een
overall, legde ze uit.
Ga maar mee, zei hij opgewekt.
Tien minuten later kwam Bea, in een
nieuwe overall naar buiten. Sangelaar
bekeek haar spottend en zei: „De kle
ding staat u wel. Eens kijken, of uw
handen er ook goed voor staan".
Ze kreeg een greep en trok met hem
mee naar het hooiland. Zonder zich
wat aan te trekken van de verwonder
de en nieuwsgierige blikken der an
dere knechten en meiden, luisterde ze
naar Sangelaars opdracht en toen
toog ze aan het werk. Sangelaar, die
zelf ook weer mee ging helpen, hield
er na een poosje al mee op en bleef
aandachtig naar het onderwijzeresje
kijken. Want tot zijn groeiende verba
zing zag hij, dat ze de nodige roetlne
weliswaar miste, maar dat ze dit
werk vandaag niet voor het eerst
deed. Rustig, maar zonder ophouden
stak ze het hooi op, dat men boven
op de wagen stouwde. En daarna reed
ze met een der wagens naar de 'berg,
waar ze verder hielp afladen. Zo
werkte ze door en reed heen en weer
van het land naar de berg en terug.
Om half zeven werd het sein gegeven
voor het broodeten en het werk werd
een 'half uurtje onderbroken. Bea ging
alsof ze het al weken had gedaan,
met de anderen mee naar de boerderij
en zette zich aan tafel. Ze had plaats
genomen naast een der andere vrou
wen en praatte met haar tijdens de
maaltijd. Aan de hoofd taf el. waar de
boer en zijn kinderen zaten, was voor
Bea een plaats ingeruimd, maar zij
had te kennen gegeven, dat ze bij het
personeel wilde zitten. En Sangelaar
had daarin berust. Misschien was dat
ook wel beter.
Om half tien werd het werk voor die
dag definitief gestaakt. Bea wiste zich
het zweet van het verhitte gelaat en
liep rustig terug naar de boerderij,
waar ze het gereedschap in de schuur
zette en waste toen haar gezicht een
beetje aan de pomp. Toen ze naar bin
nen liep om zich te verkleden, hield
Sangelaar haar bij de deur aan.
Ik neem alles terug, wat ik gezegd
heb, zei hij vol bewondering. Maar
mij neemt u niet in de boot: u hebt
dat meer gedaan.
Ze keek hem spottend aan. Heb ik u
nooit verteld, dat ik een boerendoch
ter ben? vroeg ze en meteen liep ze
weer door naar de kamer om zich te
verkleden.
Sangelaar stond nog steeds in de
deuropening. Een boerendochter, her
haalde 'hij perplex, verdraaid dat had
ik kunnen begrijpen. Iemand als zij,
zo koppig als geen tweede, zo door
tastenddat kan niet anders dan
een boerendochter zijn....
De hele week werkte Bea 's avonds
als een paard op het bedrijf van San
gelaar. 's Morgens voelde ze zich ge
radbraakt door het ongewone, zware
werk en haar gezicht en armen wa
ren geheel verbrand. Ze werkte met
alle soorten olie en zalf om de pijn
te verzachten en ze kon soms met
moeite op haar fiets komen, als ze
naar de school reed, maar ze verbeet
zich en liet niets merken.
In de school keken alle kinderen vol
'bewondering naar de juf, die ook
werken kon op de boerderij. Want
Bea had zich de tweede avond laten
ontvallen, dat ze ook kon melken.
Dus, had ze tegen Sangelaar gezegd,
als u nog eens een noodhulp nodig
hebt, 's morgens of 's middags
Hooien en melken kon de jufDe
kinderen waren opgetogen. Zo'n juf
hadden ze nog nooit gehad. En zo'n
juf vond je nergens op de school, in
de wijde omtrek niet. Wat zeg je? In
heel Nederland niet. Misschien wel in
de hele wereld nietHaar populai-
riteit was weer een heel eind geste
gen onder de kinderen. En zelfs de
dorpelingen, die natuurlijk ook de his
torie gehoord hadden, keken met ont
zag naar de roodbruin gebrande juf
frouw van Laar, die toch maar heel
wat in haar mars had. Heb je het ge
hoord? Ze werkt 's avonds bij San
gelaar op de boerderie: heuienEn
melken kan ze ook al
Voor de vrolijke noot zorgde Bea za
terdagmiddag, toen om half zes alle
hooi geborgen was en de boer ging
uitbetalen. Toen iedereen zijn geld ge
had had, trad Bea naar voren, keek
de boer schalks aan en hield haar
hand op. Of moet de juf het soms pro
Deo doen? vroeg ze.
„Verdraaid," mompelde hij, daar heb
ik helemaal niet aan gedacht. Hij
keek haar aan en begon te lachen.
Wat is uw uurloon, juffrouw hooier?
Ze sloeg haar armen over elkaar en
antwoordde: U geeft me maar wat ik
u waard geweest ben deze week. Van
uurlonen of zo in dit vak heb ik geen
verstand.
Sangelaar opende nog eens het geld
kistje, dacht een ogenblik na en greep
toen twee briefjes van vijf en twintig
gulden, die hij 'haar overhandigde.
Ze bleef een ogenblik met het geld
verbluft staan kijken. Maar dat is toch
veel te veel
„Noodhulpen krijgen bij mij een daal
der per uur," antwoordde hij zakelijk.
Vijf dagen van vijf uur en één van
acht. Dat is zo ongeveer vijftig gul
den. Hij knikte haar tevreden toe. Het
is werkelijk eerlijk verdiend, juffrouw
kent-alles. En ik ben er blij om. De
lach zakte weg en hij keek haar ern
stig aan. Ik heb nog meer respect
voor u gekregen. Mensen, die niet te
groots zijn om, als het nodig is, boe
renwerk aan te pakken, daar neem dk
m'n pet voor af.
Bea borg verlegen het geld weg. Wel,
bedankt dan maar. En e engoede zon
dag.
Hij stond op en greep over tafel haar
bij de arm. Ze kon een kreet van pijn
ternauwernood onderdrukken, want
alles deed haar pijn. Doe morgen kalm
aan, juf, zei hij zacht. Je zult wel zo
ongeveer geradbraakt zijn, niet?
Een week na de hooiperiode bezocht
Sangelaar haar in de school. Morgen
komen er twee onderwijzers, proefles
geven, zei hij. We hebben vier brie
ven gehad en we hebben er twee uit
gezocht en aangeschreven. De een
komt 's morgens, de ander 's middags.
Dat komt mooi uit. Wat denkt u?
Zullen we ze drie en vier geven? Of
de hoogste klassen?
De hoogste klassen is beter, vond Bea.
Daar komt het nieuwe schoolhoofd
immers voor te staan?
Mooi. We zullen er allemaal zijn. Om
tien uur de eerste en om twee uur de
ander. Dan weet u 'het alvast. Dege
ne, die benoemd wordt, kan dan met
een na de grote vakantie beginnen.
De eerste candidaat stelde zich de
volgende morgen voor als Wimmera
Bea begroette hem en drukte zijn
hand. In stilte dacht ze even aan haar
eigen sollicitatie. Ze behoorde de can
didaat een beetje moed in te pompen.
Dat had Hoogeboom bij haar immers
ook gedaan?
Er zijn negen bestuursleden, zei ze in
het kamertje, maar allemaal eenvou
dige mensen. Maakt u zich over hen
maar geen zorgen.