Boeken op de band geven vreugde aan blinden Nadelig saldo begroting Groene Kruis i Padvinders gaan verhuizen Plan Putte Noord nu goedgekeurd 'olkspartij voor ^rilheid en democratie ,Mond- en klauwzeer bij varkens breidt uit Raadsvergadering op 25 januari De avonturen van koning Puntbaard en de zeemeermin „Bea heeft het pleit gewonnen WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 18 JANUARI 1962. PAGINA 2 Blindenbibliotheek leent pe rjaar 110,000 gesproken boeken uit Achter do glazen ruit van de spreekcel zien we een dame zii«en, een boek voor zich. Zij leest voor en het geluid van haar stem wordt in de naast de cel lig gende technische ruimte op de band vastgelegd. Deze dame is een van de tien tallen vrijwillige medewerkers van de Nederlandse Blindenbibliotheek, waar boeken op de band worden opgenomen. Banden die door de bibliotheek worden uitgeleend aan blinden in en buiten ons land, die over een bandopnemer be schikken en die op die manier in staat worden gesteld boeken te leren kennen en te genieten van o*n goede ontspanning. Uiteraard is het ondoenlijk zo'n boek in één keer in zjjn gfcheel voor te lezen. Regelmatig krijgt de persoon die voor leest tijd om te rusten en er gaan heel wat dagen inzitten, alvorens het boek op een aantal spoelen staat. De groep vrijwillige lezers wordt door de Blindenbibiio Iheek, die gevestigd is aan de Noordwal 7 te Den Haag, bijzonder gewaardeerd. Zeker er is voldoende animo voor, maar helaas is niet iedereen geschikt om vóór te le zen. Van de gegadigden wordt een proefopname gemaakt, die door de heer Johan Wolder, een deskundige van de afdeling gesproken woord van de radio, wordt beluisterd. Slechts de stemmen die voor dit werk geschikt zijn, kunnen worden uitverkoren. Eén of enkele malen per week, te regelen in overleg, komt zo'n medewerker naar het gebouw aan de Noordwal en leest voor uit het boek dat hij of zij onderhanden heeft. Zo komt dit werk na enige tijd op banden te staan. Na tuurlijk heeft men aan één exemplaar van zo'n boek niet veel. want wan neer een bekend werk in de biblio theek wordt opgenomen, is er meteen veel vraag naar. De reproductieafde ling brengt dan uitkomst. In veelvoud Hier staan niet minder dan 15 band opnemers, gekoppeld op een moeder apparaat, waardoor het mogelijk is 'n band in één keer vijf, tien- of vijf- tienvoudig te vermenigvuldigen. Deze reproduktie-afdeling is een waar tech nisch wonder. Toch is zij voor de boe ken nog niet zo belangrijk. Onmisbaar echter wordt ze voor de vermenigvul diging van „Het Algemeen Gesproken Weekblad", een uitgave die de Neder landse Blindenbibliotheek in staaf is te verzorgen in samenwerking met de braille-afdeling van de Openbare lees zaal en bibliotheek te Amsterdam en de Christelijke Blindenbibliotheek te Amsterdam. Aan dit gesproken weekblad werkt 'n aantal journalisten mee. Eenmaal in de week komen zij bijeen en wordt met behulp van de technische appara tuur van de Blindenbibliotheek het weekblad op de band opgenomen. Daarna wordt bet met spoed verme nigvuldigd op de reeds eerder genoem de reproduktie-afdeling, waarna zo snel mogelijk de bandjes in speciale verzendomslagen naar de abonnees worden verzonden. Deze verzendomslagen zijn op zich ai interessant. Iedere abonné heeft zijn eigen omslag van zwaar karton, be kleed met schuimrubber. Hierin gaat de spoel, de kleppen worden dichtge slagen en door brede elastieke banden vastgehouden. Op de bovenste klep staat reeds naam en adres van de abonné. Zo kan dit materiaal gemak kelijk enveilig verzonden worden. Er is echter ook een binnenklep. waarop naam en adres van de bibliotheek. Wanneer de abonné zijn band terug stuurt, dan behoeft hij de binnenklep slechts buiten te doen. Hoe voelt een blinde wat de binnenkant is? Aan het ontbrekend hoekje! Dan de elastie ken banden erom, deze zijn namelijk aan de onderkant vastgeniet, zodat de abonné ze nooit kwijt kan raken, en het pakje is klaar voor verzending. Een welkome broeder Wij vroegen de heer J. van Rossum, directeur van de Nederlandse Blin denbibliotheek of er nu geen gevaar bestond, dat de gesproken boeken het brailleboek, zullen verdringen, want de blinde zet zo'n gesproken boek op zijn magnetofoon, gaat er rustig bij zitten en luistert. Het is een passieve genieting, terwijl daarentegen het le zen van een brailleboek een vrij gro te concentratie en activiteit vraagt. Het gesproken boek is dus geen con current van het brailleboek, maar een wel zeer welkome broeder, die mee werkt om de blinden in staat te stel len meer kennis te vergaderen. Zo is het ook met bet Algemeen Gesproken Weekblad, waardoor de blinden in staat zijn op de hoogte te blijven met alle actualiteiten, Hoe het groeide Hoe is dit prachtige werk tot stand gekomen? De heer Van Rossum is da delijk bereid ons hierover bet een en ander te vertellen. Tot het midden van de vorige eeuw bevond de blinde zich in een maatschappelijk zeer on gunstige positie. Wel bestond er een soort zwartsehrift in relief, maar de vervaardiging daarvan was zeer kost baar en het lezen hiervan was zeer moeilijk en inspannend. Het is Louis Braille geweest, die in 1845 een bruik baar schrift ontwikkelde. Aanvanke lijk ondervond hij veel tegenstand. Maar in Frankrijk en Engeland sloeg zijn systeem toch vrij snel aan. Het was pas in 1890 dat het ook in Neder land in praktijk werd gebracht. Er is een man die in dit verband ze ker genoemd moet worden en wel de beer G. J. Kolff, zelf een blinde, die samen met zijn zuster een bibliotheek van braillewerken opbouwde. Het is begrijpelijk, dat een dergelijke biblio theek een enorme ruimte verlangt. Brailleboeken hebben nu eenmaal een aanmerkelijk grotere omvang dan de boeken in zwartsehrift Wanneer we weten, dat de Bijbel in brailleschrift uit 69 banden bestaat, die gezamen lijk een opberglengte van 3,5 meter vergen, dan hebben we enigszins een indruk wat voor een ruimte er komt kijken om een bescheiden bibliotheek van brailleboeken te herbergen. Ia 1894 werd de Vereniging de Neder landse Blindenbibliotheek opgericht, waarvan de heer Kolff directeur werd. Ook trok men in een groter pand, om uitbreiding van de biblio theek mogelijk te maken. Sindsdien heeft de bibliotheek gebloeid. „Waren er in 1894 300 boeken in 1400 braille- banden, in 1929 waren het er 3400 in 11.000 banden en momenteel beschik ken we over bijna 10.000 boeken in zo'n kleine 40.000 banden." Groter vlucht In 1930 werd het onderwijs aan blinr den aanmerkelijk verbeterd. Het aan tal lezers aan de bibliotheek nam ge stadig toe. De PTT kwam de blinden tegemoet, door voor verzending van braillewerk en tegenwoordig ook voor de banden slechts 1 cent per kilogram in rekening te brengen. Iets waarvoor de blinden de PTT bijzonder erken telijk zijn. Nu er gewerkt wordt met geluidsban den komt dit niet alleen de lezers ten goede, want er kunnen natuurlijk veel meer boeken op de band gezet wor den, dan in brailleschrift gedrukt, maar het scheelt de bibliotheek ook in omvang. Een paar spoelen die sa men een boek vormen, vergen minder opbergruimte, dan enkele banden brailleschrift. PTT draagt de post hier in zakken vol aan en het gaat «r elke dag ook weer bij zakken vol uit. Het ligt voor de hand, dat er heel wat administratief werk komt kijken om de zaak in goede banen te leiden. Het materiaal moet worden gesorteerd, in- en uitgeschreven, verpakt en ver stuurd. Maar daarnaast hebben de medewerkers van de Nederlandse Blindenbibliotheek ook nog de zorg voor de uitbreiding van him mate rial. Voorts verzorgt een eigen brail- ledrukkerij de vervaardiging van di verse periodieken voor blinden. Kort om in het gebouw aan de Noordwal is een bibliotheek gevestigd, die eigen lijk hemelsbreed verschilt met andere bibliotheken, waar rust en stilte heer sen. Hier is het een bedrijvige zaak, een onderneming waar met man en macht wordt gewerkt tot heil van de blinde mens. Tot nog toe is men in deze opzet zeker geslaagd. Het Groene Kruis, afdeling Waddinx- veen is het jaar 1962 begonnen met een begrotingstekort van 4660. Dit bleek tijdens de vorige week in café restaurant Royal gehouden algemene ledenvergadering, waarbij de begro ting 1962 werd behandeld. De bijeen komst werd geleid door de voorzitter D. B. van der Most. Bij de begroting 1962 is uitgegaan van een contributieopbrengst van 17.500 van 1750 leden. De subsidies van het rijk, provincie en gemeente bedragen respectievelijk 11.570, 1200 en 9000. terwijl voorts nog wordt gere kend óp 450 uit de opbrengst van de Emmabloemcollecte. De totaal uit gaven voor 1962 zijn geraamd op 49.750. Tijdens een discussie over een leden werfactie stelden enkele leden de vraag of speciaal voor de bejaarden geen toegemoetkoming in de contri butie zou moeten worden verleend, re kening houdend met de inkomens grens. Het bestuur achtte het echter niet op haar weg liggen Sociale Zaken een verzoek in deze geest te doen toekomen. Wel werd medegedeeld, dat Sociale Zaken zou hebben besloten aan de daarvoor in aanmerking ko mende bejaarden de helft van de con tributie terug te betalen. De heer L. W. Verbakei, die aan de beurt was voor het periodiek aftreden ais bestuurslid, werd herkozen. Financiële steun aan gemeente gevraagd In verband met de verdere ontslui ting van de Oranjewijk zal het clubhuis van de Pieter Maritzgroep van de Nederlandse Padvinders aan het zg. Zwartepad moeten worden verplaatst. De gemeente heeft aan de padvindersgroep hiervoor een stuk grond ter beschikking gesteld nabij de Prins Mauritslaan achter de daar door de fa. Rehorst te bou wen woningen. Het bestaande clubgebouw verkeert nog in goede staat, maar bij ver plaatsing zal het toch niet meer be hoorlijk kunnen worden opge bouwd. Bovendien stellen B. en W. in verband met de ligging bepaalde eisen ten aanzien van het uiterlijk van het clubhuis, wat er op neer komt, dat er praktisch een nieuw clubhuis moet worden gebouwd. Rekening houdend met gebruik van materiaal van het oude clubhuis en de zelfwerkzaamheid moeten de kosten toch nog op 11.000 worden geraamd. De plaatselijke afdeling heeft de gemeente thans verzocht dit bedrag te willen vergoeden. B. en W. stellen de raad voor op dit verzoek gunstig te beschikken, ge zien de omstandigheden. Nadat wij onlangs ten onrechte vermeldden, dat van Gedeputeerde Staten goedkeuring was ontvangen op het uitbreidingsplan Putte- Noord is thans toch een goedgun stig bericht ontvangen. In dit plan zullen 515 eengezins woningen, 414 meergezinshuizen en drie en vier bouwlagen kunnen worden gebouwd. Voorts is er plaats voor een lagere school, twee kleuterscholen en enkele andere gebouwen. Een winkelblok is cen traal in de bebouwing geprojec teerd met een tien verdiepingen hoge torenflat. Aan de noordoost zijde is ruimte gereserveerd voor bungalowbouw. Contactavond Afd. W'veen Maandag 22 jan. Café-.Rest.~ Royal Aanvang 7.45 u. Interessant filmprogramma Gelegenheid tot het stellen van vragen VRIJ TOEGANKELIJK VOOR LEDEN EN BELANGSTELLENDEN Ook in Goudse streek werden besmettingen geconstateerd De mond- en klauwzeer-epidemie onder de varkens Is ook dé Goudse streek genaderd. Oostelijk van Zuid-Holland is de ziekte reeds doorgedrongen tot de varkensrijke Lopikerwaard. Ook werd enige tijd geleden reeds het eerste geval van deze door de boeren zo gevreesde epidemie geconstateerd in de gemeente Zevenhoven. Voorts deed onlangs op de Goudse markt het gerucht de ronde, dat ook te Zwammerdam de eerste gevallen van mond- en klauwzeer zijn waarge- Deze epidemie heeft voor veel boeren rampzalige gevolgen. De heer J. Lok, voorzitter van Nederlandse Bond van Varkenshandelaars uit Bodegraven, vertelde ons, dat de boeren, die bij deze bond zijn aangesloten, vrijwel al len kleine handelaars zijn, die him varkens elke week moeten kunnen continueren om van een redelijk in komen verzekerd te zijn. Zij zitten nu reeds vanaf 12 december j.l., toen het vervoersverbod van varkens van kracht werd. zonder inkomen. De Bond verleent alleen ondersteuning in bepaalde gevallen, zoals ziekte e.d. De grote nood, die nu echter bij de boe ren dreigt, kan door de Bond lang niet gelenigd worden. Voor moeilij ke problemen, staan ook de fokkers, die gespecialiseerd zijn in drachtige zeugen. Zij zitten met overvolle hok ken. Toch ziet het er voorlopig niet naar uit dat het vervoer spoedig weer zal worden vrijgegeven. De heer W. Roeper uit Stolwijk, assi stent van de rijksveeteeltconsulent in Zuid-Holland, deelde mede, dat het vervoersverbod, dat werd verlengd tot 1 februari, na deze datum niet zal worden ingetrokken. Op tientallen be drijven worden namelijk nog steeds nieuwe gevallen van deze zo gevrees de ziekte onder varkens geconstateerd. Slachtvarkens Door de nood gedwongen maakt men momenteel op grote schaal gebruik van kunstmatige inseminatie. Bij de varkens is men echter hiermee niet zo ver gevorderd als bijv. bij de koeien, omdat men er nog niet in is geslaagd het sperma te verduurzamen. Het zaad dat nu wordt gebruikt mag niet ou der zijn dan 24 uur. daar anders het bevruchtingspercentage snelt daalt. Wat betreft de handel dn slachtvar kens, kunnen wij mededelen, dat var kens met een gewicht van meer dan 60 kg. en afkomstig van een niet be smet bedrijf, doorgang vindt. Er wordt echter nauwkeurig gelet op het schoon houden van de auto's omdat deze een bron van infectie kunnen zijn. Dat de ze handel wel doorgang vindt is ge legen in het feit, dat de dieren recht streeks naar het slachthuis gaan waar zij worden afgemaakt en dus geen ge vaar opleveren voor besmetting. Bo vendien zou de voedselvoorziening in gevaar komen wanneer deze handel werd stilgelegd. Weinig hoop vol De nabije toekomst ziet er nog maar weinig hoopvol uit Vermoedelijk zal het vervoersverbod nog wel enige maanden van kracht zijn. Het is te hopen, dat de epidemie ten tijde van de marktaanvoer der voorjaarsgroen ten bedwongen zal zijn, omdat ook bloembollen en andere tuinbouwpro- dukten de ziekte kunnen verspreiden. Indien de epidemie een nog ernstiger karakter gaat aannemen is het niet onmogelijk, dat het vervoer van de slachtvarkens naar het abattoir onder politietoezicht zal worden gesteld. Over het algemeen wordt verder het vervoersverbod nageleefd. Eventuele ontduikers zetten veel op het spel: hert verbeurd' verklaren van hun varkens, alsmede het transportmiddel. Ook kan de handelaar door het negeren van 't verbod zijn vakerkenning verliezen. Rioolwaterzuivering wordt vergroot In verband met de sterke uitbrei ding van de gemeente stellen B. en W. aan de raad voor een krediet beschikbaar te stellen van 790.000 in verband met de vergroting van de bestaande rioolwaterzuiverings installatie, waardoor de maximale capaciteit komt op 17.000 zg. in woner-equivalenten. Ten opzichte van de bestaande installatie bete kent dit een uitbreiding met 11.000 inwoner-equivalenten. In de kosten is ook de bouw van twee noodzake lijke dienstwoningen begrepen. Volgende week donderdagavond komt de Waddinxveense gemeenteraad bij een voor haar eerste vergadering In 1962. Tijdens deze vergadering zal bur gemeester C. A. van der Hooft zijn nieuwjaarsrede uitspreken. Prins Kwalletje stapte af, kneep de rog lelijk in zijn staart en liep naar de rotsen. Aha, daar zag hij al iets. Een prachtige zeeslak kwam langzaam naar be neden langs de rots. Hij was nog juist iets te hoog. De kwade prins kon hem nog niet bereiken. Maar nu wel. Prins kwalletje ging op zijn tenen staan en trok de slak heel hard aan zijn voelspriet. Au, wat deed dat pijn. De slak schrok zo verschrikkelijk, dat hij bijna de rots losliet. Dan was hij gevallen en misschien was de prins wel boven op zijn huisje gaan staan. Maar gelukkig kon hij zich nog net vasthou den. Au, au, wat had hij een pijn. Gelukkig was er een vis, die net in de buurt zwom en die had gezien wat er was gebeurd. Hup, met een paar krachtige slagen van zijn staart was hij op vei lige afstand en daar dacht hij even na. Kon hij Prins Kwalletje nu niet straffen? Nee, de prins was te slim en te sterk, dat wist iedereen. Maar wat hij wel kon doen, was aan iedereen vertellen wat hij had gezien, zodat ze allemaal wisten, wat die slechte prins nu weer had gedaan. En dat deed die vis ook. Zegt het verder, riep hij steeds, vertelt het aan ie dereen, prins Kwalletje heeft een slak aan zijn voel sprieten getrokken. Nu de slak was er slecht aan toe, het had dagenlang pijn. FEUILLETON aoor Henk van Heeswiik HOOFDSTUK 24, nr. 38. Ze knikte vastberaden. Ja, meneer Sangelaar. zonder onderscheid: des persoons. Als het een andere vooraan staande ingezetene van de gemeente betrof, laten we zeggen iemand, waar aan u een hekel hebt, zoudt u er ook geen bezwaar tegen maken. Ik dek niemand en trek niemand voor. Alle kinderen zijn voor mij precies gelijk. Alle ouders ook. Bestuurslid of niet. Geert is 13 jaar en hoort dus op de school. Ik heb de wet achter me en ik heb verantwoordelijkheid'. En als u arbeidskrachten tekort komt, wel, dan kom ik vanavond na schooltijd. Om u te helpen bij het hooien Sangelaar schoot in een 'lach. Mens, dat is de mooiste mop die ik ooit ge hoord heb: Schooljuffrouw helpt hooi opsteken Bea keek hem rustig aan en antwoord de op korte toon: „Lacht u niet te gauw, meneer Sangelaar. Hoe weet u, of ik niet andere capaciteiten be zit? Een verstandig man gaat pas oor delen, nadat hij gezien heeft. Goed we maken een afspraak: Geert is om half twee present, dan ben ik er om half vijf. En verder iedere avond van af half vijf, zolang het hooi hier niet geborgen is." Sangelaar keek haar geringschattend aan. En uw reputatie als onderwijze res? Als waarnemend schoolhoofd? Maakt u zich daarover geen zorgen. Ik ben nog mans genoeg om zelf mijn reputatie hoog te houden. Of is hooi binnen halen te minderwaardig voor een gezonde jonge vrouw? Hij haalde de schouders op. Goed. Die lol wil ik een keer hebben. Geert komt vanmiddag; u komt vanavond. Om te helpen hooien. Hij grinnikte. Om half tien is het ongeveer donker, meneer Sangelaar. Als u uw oordeel nu eens uitstelde tot dat tijdstip? Goedenmiddag en eet smakelijk. Die middag was Geert prompt op tijd in zijn klas. Die overwinning heb ik tenminste behaald, zei ze tot zichzelf. Laat nu vanavond eens zien Bea, dat je een boerendochter bent. Tegen half vijf stond Sangelaar bij de boerderij en keek uit naar de oprij laan. Maar Bea was het binnenwegge tje doorgegaan en stond opeens voor zijn gezicht. Present, boer, zei ze lachend. Wijs me een plekkie, waar ik me kan verkleden. Hij knikte en keek naar haar eenvou dige katoenen jurk. En naar het pak je achter op haar fiets. Dat is een overall, legde ze uit. Ga maar mee, zei hij opgewekt. Tien minuten later kwam Bea, in een nieuwe overall naar buiten. Sangelaar bekeek haar spottend en zei: „De kle ding staat u wel. Eens kijken, of uw handen er ook goed voor staan". Ze kreeg een greep en trok met hem mee naar het hooiland. Zonder zich wat aan te trekken van de verwonder de en nieuwsgierige blikken der an dere knechten en meiden, luisterde ze naar Sangelaars opdracht en toen toog ze aan het werk. Sangelaar, die zelf ook weer mee ging helpen, hield er na een poosje al mee op en bleef aandachtig naar het onderwijzeresje kijken. Want tot zijn groeiende verba zing zag hij, dat ze de nodige roetlne weliswaar miste, maar dat ze dit werk vandaag niet voor het eerst deed. Rustig, maar zonder ophouden stak ze het hooi op, dat men boven op de wagen stouwde. En daarna reed ze met een der wagens naar de 'berg, waar ze verder hielp afladen. Zo werkte ze door en reed heen en weer van het land naar de berg en terug. Om half zeven werd het sein gegeven voor het broodeten en het werk werd een 'half uurtje onderbroken. Bea ging alsof ze het al weken had gedaan, met de anderen mee naar de boerderij en zette zich aan tafel. Ze had plaats genomen naast een der andere vrou wen en praatte met haar tijdens de maaltijd. Aan de hoofd taf el. waar de boer en zijn kinderen zaten, was voor Bea een plaats ingeruimd, maar zij had te kennen gegeven, dat ze bij het personeel wilde zitten. En Sangelaar had daarin berust. Misschien was dat ook wel beter. Om half tien werd het werk voor die dag definitief gestaakt. Bea wiste zich het zweet van het verhitte gelaat en liep rustig terug naar de boerderij, waar ze het gereedschap in de schuur zette en waste toen haar gezicht een beetje aan de pomp. Toen ze naar bin nen liep om zich te verkleden, hield Sangelaar haar bij de deur aan. Ik neem alles terug, wat ik gezegd heb, zei hij vol bewondering. Maar mij neemt u niet in de boot: u hebt dat meer gedaan. Ze keek hem spottend aan. Heb ik u nooit verteld, dat ik een boerendoch ter ben? vroeg ze en meteen liep ze weer door naar de kamer om zich te verkleden. Sangelaar stond nog steeds in de deuropening. Een boerendochter, her haalde 'hij perplex, verdraaid dat had ik kunnen begrijpen. Iemand als zij, zo koppig als geen tweede, zo door tastenddat kan niet anders dan een boerendochter zijn.... De hele week werkte Bea 's avonds als een paard op het bedrijf van San gelaar. 's Morgens voelde ze zich ge radbraakt door het ongewone, zware werk en haar gezicht en armen wa ren geheel verbrand. Ze werkte met alle soorten olie en zalf om de pijn te verzachten en ze kon soms met moeite op haar fiets komen, als ze naar de school reed, maar ze verbeet zich en liet niets merken. In de school keken alle kinderen vol 'bewondering naar de juf, die ook werken kon op de boerderij. Want Bea had zich de tweede avond laten ontvallen, dat ze ook kon melken. Dus, had ze tegen Sangelaar gezegd, als u nog eens een noodhulp nodig hebt, 's morgens of 's middags Hooien en melken kon de jufDe kinderen waren opgetogen. Zo'n juf hadden ze nog nooit gehad. En zo'n juf vond je nergens op de school, in de wijde omtrek niet. Wat zeg je? In heel Nederland niet. Misschien wel in de hele wereld nietHaar populai- riteit was weer een heel eind geste gen onder de kinderen. En zelfs de dorpelingen, die natuurlijk ook de his torie gehoord hadden, keken met ont zag naar de roodbruin gebrande juf frouw van Laar, die toch maar heel wat in haar mars had. Heb je het ge hoord? Ze werkt 's avonds bij San gelaar op de boerderie: heuienEn melken kan ze ook al Voor de vrolijke noot zorgde Bea za terdagmiddag, toen om half zes alle hooi geborgen was en de boer ging uitbetalen. Toen iedereen zijn geld ge had had, trad Bea naar voren, keek de boer schalks aan en hield haar hand op. Of moet de juf het soms pro Deo doen? vroeg ze. „Verdraaid," mompelde hij, daar heb ik helemaal niet aan gedacht. Hij keek haar aan en begon te lachen. Wat is uw uurloon, juffrouw hooier? Ze sloeg haar armen over elkaar en antwoordde: U geeft me maar wat ik u waard geweest ben deze week. Van uurlonen of zo in dit vak heb ik geen verstand. Sangelaar opende nog eens het geld kistje, dacht een ogenblik na en greep toen twee briefjes van vijf en twintig gulden, die hij 'haar overhandigde. Ze bleef een ogenblik met het geld verbluft staan kijken. Maar dat is toch veel te veel „Noodhulpen krijgen bij mij een daal der per uur," antwoordde hij zakelijk. Vijf dagen van vijf uur en één van acht. Dat is zo ongeveer vijftig gul den. Hij knikte haar tevreden toe. Het is werkelijk eerlijk verdiend, juffrouw kent-alles. En ik ben er blij om. De lach zakte weg en hij keek haar ern stig aan. Ik heb nog meer respect voor u gekregen. Mensen, die niet te groots zijn om, als het nodig is, boe renwerk aan te pakken, daar neem dk m'n pet voor af. Bea borg verlegen het geld weg. Wel, bedankt dan maar. En e engoede zon dag. Hij stond op en greep over tafel haar bij de arm. Ze kon een kreet van pijn ternauwernood onderdrukken, want alles deed haar pijn. Doe morgen kalm aan, juf, zei hij zacht. Je zult wel zo ongeveer geradbraakt zijn, niet? Een week na de hooiperiode bezocht Sangelaar haar in de school. Morgen komen er twee onderwijzers, proefles geven, zei hij. We hebben vier brie ven gehad en we hebben er twee uit gezocht en aangeschreven. De een komt 's morgens, de ander 's middags. Dat komt mooi uit. Wat denkt u? Zullen we ze drie en vier geven? Of de hoogste klassen? De hoogste klassen is beter, vond Bea. Daar komt het nieuwe schoolhoofd immers voor te staan? Mooi. We zullen er allemaal zijn. Om tien uur de eerste en om twee uur de ander. Dan weet u 'het alvast. Dege ne, die benoemd wordt, kan dan met een na de grote vakantie beginnen. De eerste candidaat stelde zich de volgende morgen voor als Wimmera Bea begroette hem en drukte zijn hand. In stilte dacht ze even aan haar eigen sollicitatie. Ze behoorde de can didaat een beetje moed in te pompen. Dat had Hoogeboom bij haar immers ook gedaan? Er zijn negen bestuursleden, zei ze in het kamertje, maar allemaal eenvou dige mensen. Maakt u zich over hen maar geen zorgen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1962 | | pagina 2