Jonge mensen worden
vakman in leerboek
Exportdaling
van 20 pCt
bij K empkes
PampObevrijdi
Reiswetenswaardigheden
uit verre landen
Simavi-collecte
Nederlandse kunstschatten
MULDER
„WAT DOEN WE
METMOEDER”
op zomerpostzegels
Pastoor van Drunen
naar Den Haag
Brandweerveren.
Jan van der Heijden
I III
naar maat
Varkenspest en
miltvuur
dameskleding
Vijf foto’s vormen uitgangspunt
voor unieke museumserie
Nuttig initiatief
bij J, v. d. Berg
Lagere winst door
gestegen kosten
Toneel en dans
voor IO X 1O
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 29 MAART 1962.
PAGINA 2
Familieroman
door Maartje Zeidenrijk.
V oorlichtingsavon d
voor huisvrouwen
Uitreiking
Uandsteiuerpenning
Verkeersongevallen
I
telefoon 2127
PASSAGE
HOOFDSTUK I - Nr. I
jaar-
Vorige week heeft burge
meester C. A. van der Hooft
bij de fa. J. v. d. Berg, fabriek
voor molenbouw, een speciale
leerhoek voor de opleiding
van jeugdige vaklieden in ge
bruik gesteld.
De instellingen, die gelden ontvan
gen uit de opbrengst van de Zo-
merpostzegelacties, bestemmen deze
speelt de toneelclub
het Geref. Vereni-
stuk getiteld:
het speciaal-adres voor
neus, keel,borst van vastzittend slijm
SPREEKUUR VOOR
WONINGZOEKENDEN.
Het eerstvolgende spreekuur voor
woningzoekenden zal worden ge
houden op vrijdag 30 maart 1962,
van 7 tot 8 uur n.m. in het gebouw
van de gemeentelijke dienst voor
sociale zaken (achter het gemeen
tehuis).
In Boskoop legden de heren P. van
Gils, D. Hofman, A. van Tol en J. van
Zanten, allen uit Waddinxveen met
goed gevolg een examen af, waardoor
zij in het bezit kwamen van het tuin-
bouwdiploma.
In het Geref. Verenigingsgebouw aan
de Stationsstraat wordt vanavond door
de fa. Kranenburg en de Bruin in sa
menwerking met Philips een voorlich
tingsavond gehouden, betrekking heb
bend op de elektrische huishoudelijke
apparaten.
Enige tijd geleden besloot de fa.
v. d. Berg in haar bedrijf een leer
hoek op te richten. Aan dit besluit
werd onlangs uitvoering gegeven
en vorige week vond de officiële
opening plaats, welke door Burge
meester C. A. van der Hooft werd
verricht. Onder de genodigden merk
ten we voorts op de heer A. C.
Cheret, consulent van de Stichting
Bedrijfsopleiding Metaal- en Elec-
trotechnische industrie, kort gezegd
„Bemetel” onder wiens auspiciën de
leerhoek draait, de heer J. D. Poll,
redacteur van het Vakblad „De
Molenaar”, voorts de bedrijfsac-
countant en enkele zakenrelaties.
Dezer dagen is varkenspest geconsta
teerd bij het vee van de heer Van der
Torren aan de Bredeweg. Voorts zijn
op het bedrijf van de heer L. Boer
aan de Bloemendaalseweg een aantal
runderen besmet met miltvuur.
Dezer dagen vond te Gouda de uit
reiking plaats van de Landsteinerpla-
quette of penning door de bloedtrans
fusiedienst van het Nederlandse Rode
Kruis, afdeling Gouda. De volgende
plaatsgenoten, die 15 maal bloed had
den afgestaan mochten de plaquette in
ontvangst nemen: W. van Houten en
J. Aalbers.
De Landsteinerpenning voor het be
schikbaar stellen van 5 maal bloed
kregen: mevr. A. J. v.d. Sluis- v. Dru-
nen, J. S. v. Gasteren, H. Dullemeijer,
H. Koren, A. Neven, J. Oudijk, C. van
Elswijk, W. H. G. Scheffers en A. v.d.
Sluis.
De politieke moeilijkheden, waarmede
het afgelopen jaar zowel België (Con
go) als Frankrijk (Algerije) hadden te
kampen, hebben de export van Kemp-
kes Meubelfabrieken N.V. nadelig be
ïnvloed. Uit het jaarverslag over 1961
blijkt dat de resultaten niet geheel
aan de verwachtingen hebben beant
woord, die in het voorafgaande jaar
werden uitgesproken.
De totale uitvoer van Kempkes daalde
met 20 procent en bedroeg 23 procent
van de gezamenlijke omzet tegen 28
procent in 1960. De exportdaling had
tot gevolg dat de totale omzet ondanks
een kleine binnenlandse stijging, drie
procent kleiner was.
Na afschrijvingen bedraagt de netto
winst 202.004 (in 1960 451.370). De
afschrijvingen vroegen ’n bedrag van
222.922. De directie stelt voor over
het vergrote kapitaal op de gewone
aandelen een dividend uit te keren
van zes procent (vorig jaar acht pro
cent).
Loonsverhogingen deden in 1961 de
loonkosten stijgen met 9,4 procent, ter
wijl als gevolg van de verkorte werk
week de uurloonkosten nog eens met
6,7 procent stegen. Men kon er niet in
slagen deze kostenstijging op te van
gen met een vergroting van de omzet
of met door te berekenen.
Voor het lopende jaar is de directie
gematigd optimistisch. Hoewel ook nu
weer kostenstijgingen worden ver
wacht, zij het in mindere mate, hoopt
men deze goed te kunnen maken door
een omzetvergroting. Kempkes heeft
plannen om zowel in Belgie als Frank
rijk te komen tot stichting van eigen
toonzalen.
Nogmaals vestigen wij de aandacht op
de avonden die komen gaan ten goede
van de jeugdactie 10 x 10.
Op 31 maart a.s.
„Morgenrood” in
gingsgebouw een stuk getiteld: De
klomp en de goudvis. In de pauzes is
er een kleine loterij en spelen de
.Blue Strings’ Aanvang 19.30 uur.
Entree 1,25.
Op zaterdag 7 april om 8 uur wordt in
het R.K. Verenigingsgebouw, Burgem.
Trooststraat een dansavond georgani
seerd met muzikale medewerking van
de ’Musical Friends’. Het feest duurt
tot middernacht en de entree bedraagt
1,50.
werden zij gestuurd om deze weg
aan te leggen. Ook de bruggen in
Joegoslavië verkeren vaak in een
desplorabele toestand. In het oos
ten heerst bijzonder veel armoede.
Men treft daar nog de zg. holbe
woners aan, terwijl men meestal
blootvoets rondloopt. De overgang
van licht naar donker is vrij snel.
Het water, is eveneens bijzonder
schaars. Men moet zich meestal be
helpen met bronwater. De ezel en
kameel hebben het in de oosterse
landen bijzonder zwaar. Zij krij
gen enorme hoeveelheden vracht
te vervoeren, vooral de ezel.
Van fotograferen wil de oosterling
over het algemeen weinig weten.
Men krijgt niet veel kans om een
opname van hen te maken.
In Griekenland kent men eigenlijk
maar twee plagen, zo vertelde spr.,
een schoenpoetser en de bedelaars.
Vooral de eersten kan men slechts
met de grootste moeite van het lijf
houden. Het bedelen wordt de kin
deren hier vroeg geleerd. De heer
Brouwer liet tal van interessante
en typische kleurendia’s zien. o.a.
van een moskee, bloeiende aman
del- en olijfbomen, van ooievaars
(deze komen in het oosten veel
voor) en tal van prachtige natuur
opnamen. Zijn lezing werd door de
aanwezige dames met belangstel
ling gevolgd. Tijdens de bijeen
komst werd medegedeeld, dat het
in de bedoeling ligt reeds op 12
juni a.s. het jaarlijkse zomerreisje
te houden. Op het programma staat
o.m. een bezoek aan het schip „De
Nieuw Amsterdam”.
De zon rees langzaam en het leek alsof de stralen
bundels zochten naar een doel, waar ze uiteindelijk
hun koesterende gloed op konden richten. Opeens
waren ze hoog genoeg om door een open raam naar
binnen te dringen. Ze gleden over het kozijn door naar
het ledikant in het kleine vertrek, dansten over de
hobbelige deken en vestigden zich uiteindelijk op het
gezicht van de slapende in het bed.
Aaltje Dinkla knipperde een paar keer met haar oog
leden en na een paar minuten werden ze definitief
geopend.
„Zo, zon,” prevelde ze, en er kwam een vage glimlach
op haar gezicht, „ben jij daar ook weer? En zet je
ons huisje in feestverlichting. Dank je wel, hoor, dat
je me vandaag niet in de steek laat. Nou, je weet het
hé? Ik heb het je de afgelopen ochtenden al vaker
verteld: nog tien dagen, nog zeven, en gisteren nog
één. Nu is het dan zover: vandaag ben ik één en
twintig jaar. Juist op de dag, dat jij het langst schijnt,
hé? Vader zei altijd, dat ik een zonnekind was, omdat
ik op de een en twintigste juni geboren ben. En omdat
het toen, op mijn geboortedag, ook zulk mooi weer, zo
Van 2 tot en met 7 april zal ook hier
ter plaatse weer de jaarlijkse SIM AVI
collecte worden gehouden.
Deze u wel bekende vereniging gaat
op intensieve wijze voort met hetgeen
zij in 1925 begonnen is, n.l. de medi
sche nood in tropenlanden helpen le
nigen en zij wil trachten om voor de
Nederlandsche dokters en zusters, die
zich, waar ook ter wereld, voor de lij
dende mensheid inzetten, de bron te
blijven.
Een tropenzuster schreef nog onlangs
aan SIMAVI: „Wanneer men in Hol
land kon zien hoe groot de nood hier
is en hoe wij hier met de ons ten dien
ste staande, vaak primitieve, middelen
iedere dag maar doen wat onze hand
vindt om te doen (en dat is helpen en
en nog eens helpen) dan zou men niet
aarzelen om via SIMAVI de zo nodige
steun te geven
Het plaatselijke SIMAVI-comité doet
een warm beroep op de burgerij en
hoopt dat men blijk geeft te waarde
ren dat men hier wat de medische
verzorging betreft, in zo’n uiterst be
voorrecht land woont.
HELPT SIMAVI „HELPEN”
M. Warnaar - Veerman
De leden van de Bond van Platte
landsvrouwen, afdeling JWaddinx-
veen, kwamen vorige week in
lunchroom van de Water bijeen.
Aanvankelijk zou deze bijeenkomst
worden verzorgd door mevrouw A.
J. Brinkerink-Hibma uit Oostvoor-
ne, die zou spreken over het onder
werp „Voor of tegen reclame” naar
aanleiding van het boek de „Ver
borgen verleiders” van Vance Pac
kard. Spreekster was echter plotse
ling verhinderd, zodat op het laat
ste moment een beroep moest war
den gedaan op de heer Brouwer
uit Waddinxveen, welke bereid
werd gevonden een lezing te hou
den over de reis die hij vorig jaar
heeft gemaakt naar het Heilige
Land.
Op verzoek van het gemeentebe
stuur zal de schoolarts van de
schoolartsendienst Boskoop, mevr.
E. J. Nagel, de leerlingen van die
klassen van de openbare en bijzon
dere scholen in deze gemeente, die
aan het schoolzwemmen deelnemen,
aan een eenvoudige medische keu
ring onderwerpen.
Aaltje zich best indenken, want Ploon had een figuur
tje als een mannequin, zoals Piet wel eens zei. Dan
bloosde Ploon, want ze vond het wel prettig, als haar
Piet dat zei. Dertig was ze, maar je zoudt het haar niet
geven. Vast niet.
Dus Ploon en Piet. En dan natuurlijk zus Bep met haar
man. Gek eigenlijkZe noemde haar zwager zelden
bij zijn naam. Het was altijd: Bep en haar man. Van
de anderen zei je: Ploon en Piet, en Dirk en Catrien,
maar met Bep was dat anders. Wel een beetje vreemd
eigenlijk. Ze hield van al haar broers en zussen,
zwagers en schoonzusters, maar Gerard, de man van
Bep Hij had iets in zijn ogen, waar ze bang voor
was. En ze zou vast niet alleen met hem willen zijn.
Indertijd al, toen hij pas overhuis kwam en met Bep
verkeerde. Bep, die pas negentien was en Gerard al
over de dertig. Daar was toen heel wat over te doen
geweest. Dirk had als gewoonlijk z’n bezwaren gehad,
maar Bep had een kopje en of moeder nu al zei, dat
ze nog veel te jong was en Dirk het geen pas vond,
dat moeder toestond, dat hij hier overhuis kwam, Bep
zette ondanks alles haar zin door en trouwde op
negentienjarige leeftijd met Gerard Knaap, om mete-
te verhuizen naar Alkmaar, want daar had Geraj.
een garagebedrijf.
Ja, van de broers en zussen had Bep het ontegenzegge
lijk het ’t best getroffen. Financieel bezien dan altijd.
Ze had een mooi groot huis naast de garage, een
dienstmeisje voor de hele dag en een vrouw voor het
ruwe werk. Gerard had de auto’s voor het uitzoeken,
want hij verkocht ze immers en een half jaar na haar
huwelijk kon ook Bep rijden als de beste.
Dirk had het niet erg op Gerard bekeken. Trouwens,
de liefde was in dit opzicht wederzijds. Gerard had het
zijn zwager nooit vergeven, dat hij indertijd tegen hun
huwelijk gekant was. Alleen omdat Bep toen nog zo
jong was. Wat deed dat er feitelijk toe? Als je van
elkaar hield en je aanstaande man had een goeie baan,
Deze reis, die ongeveer een maand
duurde en 14.000 km lang was,
werd gemaakt met een internatio
naal gezelschap bestaande uit Duit
sers, Amerikanen, Afrikanen, Joe-
goslaven en Nederlanders, alsmede
verscheidene oudheidkundigen. De
heer Brouwer vertelde tal van in
teressante bijzonderheden over
verschillende landen.
In Joegoslavië zijn de wegen bij
zonder slecht, zo zei de heer Brou
wer. Er is hier eigenlijk maar een
behoorlijke weg die van Zagreb
naar Belgrado, welke 600 km lang
is. Deze weg is vrijwillig door
schooljongens aangelegd. Vrijwil
lig, in die zin, dat de jeugd indien
ze na het lager onderwijs HBS of
Mulo wilde volgen, eerst twee jaar
naar een kamp moest. Van hier
Nabij de oprit naar de rijksweg ont
stond maandagmiddag een botsing tus
sen twee zware vrachtwagens. Een
tankwagen, die van de rijksweg kwam
en bestuurd werd door L. V. uit Rot
terdam, ging door het gladde wegdek
aan het slingeren en ramde hierbij ’n
vrachtauto bestuurd door J. H. A. M.
uit Gouda. Beide auto’s werden zwaar
beschadigd.
Op de Henegouwerweg deed zich de
zelfde middag nog een ongeval voor.
Een vrachtauto uit de richting Gouda,
die bestuurd werd door A. T. uit
Ridderkerk, moest bij 't passeren van
de tunnel onder de spoorlijn op de He
negouwerweg voorrang verlenen aan
een andere wagen, die uit de richting
Waddinxveen kwam. De bestuurder
van de eerste wagen zag echter geen
kans zijn auto tijdig te laten stoppen,
waardoor hij in de tunnel op de ande
re wagen boLte, welke bestuurd werd
Persoonlijke on-
Wel
De Zomerpostzegels 1962, die op
vrijdag 27 april aanstaande in om
loop komen, hebben een bijzonder
karakter. Ten eerste is het onder
werp anders dan anders, en boven
dien werden deze postzegels ge
maakt naar foto’s en niet, zoals
gewoonlijk, naar getekende of ge
schilderde ontwerpen. Het Neder
landse museumbezit is het onder
werp van de serie van vijf postze
gels, waarvan de toeslag, evenals
in het verleden, ten goede zal ko
men aan instellingen op het gebied
van volksgezondheid, maatschappe
lijk werk en culturele zorg.
De zesde conferentie van de inter
nationale museumraad, die dit jaar
in ons land wordt gehouden en
waar zevenhonderd museumdes-
kundigen uit de gehele wereld wor
den verwacht, alsmede het eeuw
feest van het Frans Hals-Museum
te Haarlem waren voor PTT aanlei
ding in het kader van de Zomer-
postzegel actie ’n museumserie uit te
geven. Het was de fotograaf Cor
van Weele, die een speurtocht
maakte langs Nederlandse kunst
schatten en tenslotte vijf onder
werpen op knappe wijze fotogra
feerde. In het Groninger Museum
voor Stad en Lande ontdekte Cor
van Weele de Romaanse kat, die ’t
onderwerp van de vier-cents-zegel
toeslag vier cent vormt. Voor de
zes-cents-zegel toeslag vier cent
viel de keuze op een fossielammo-
niet uit het Amsterdamse Zoolo
gisch Museum. De slingerklok van
Christiaan Huygens, die is te zien
in het Rijksmuseum voor de Ge
schiedenis der Natuurwetenschap
pen in Leiden, werd onderwerp
van de Zomerpostzegel van acht
cent toeslag vier cent. De twaalf-
cents-zegel toeslag acht cent wordt
gesierd met en foto van het scheg
beeld van een scheepsmodel uit het
midden van de zeventiende eeuw in
het Rijksmuseum in Amsterdam.
Voor de zegel van dertig cent toe
slag tien cent fotografeerde Cor
van Weele tenslotte een detail van
een beroemd Schuttersstuk van
Frans Hals, dat behoort tot de ver
zameling van het Frans Hals-Mu
seum in Haarlem.
v. d. Berg met zekere trots haar
nieuwe en modem ingerichte te
kenzaal kon tonen die zeer recent
in gebruik was genomen.
Terug in Royal vond in een kort
samenzijn nog een prettige ge
dachtenwisseling plaats.
Pastoor H. C. A. P. van Drunen
gaat op 6 april a.s. de St. Victor-
parochie verlaten. Is benoemd tot
pastoor van de parochie van de H.
Familie te Den Haag.
Kapelaan Emmelkamp uit de Hof
stad zal de plaats van pastoor van
Drunen innemen.
De scheidende geestelijke ving zijn
arbeid in Waddinxveen aan op 15
november 1958.
In aansluiting hierop zal donderdag
5 april ’s avonds 8 uur in het ver
enigingsgebouw, Burgem. Troost
straat een afscheidsavond worden
gehouden. Een ieder wordt hierna
in de gelegenheid gesteld persoon
lijk afscheid te nemen.
De gasten werden in Restaurant
„Royal” verwelkomd door de fir
mant de heer M. van den Berg die
de achtergronden en doelstellingen
van de leerhoek uiteenzette. In het
bij blij ven in vakmanschap en per
soneelssterkte waren wel de voor
naamste drijfveren gelegen. Het
streven is dan ook jonge mensen,
die in het bezit van een diploma
L.T.S. in de gelegenheid te stellen
voort te bouwen aan hun technische
ontwikkeling, en te maken tot vak
bekwame metaalbewerkers in het
algemeen, doch hen tevens te spe-
cialiseren op het gebied van de
machinebouw voor de graanmaal-
derij en de veevoederindustrie. Bo
vendien wordt de leerhoek belast
met de omscholing van hout- tot
metaalbewerkers. De leerlingen
ontvangen ook theoretisch onder
richt zowel persoonlijk als in het
classikaal verband. De leerhoek is
geen improductieve afdeling doch
opgenomen in het gehele productie
proces.
Het; gezelschap begaf zich even
later naar de fabriek waar de heer
van den Berg de burgemeester ver
zocht de opening te verrichten. De
ze feliciteerde de firma met deze
nieuwe aanwinst - naar hem van
betrouwbare zijde verzekerd was -
de eerste leerhoek op metaalgebied
in deze omgeving. Hij zeide het een
groot genoegen te vinden van tijd,
tot tijd bij de bedrijven te worden
uitgenodigd om getuige te mogen
zijn van hun uitbreiding en ont
wikkeling. De zorg voor het welzijn
van Waddinxveen is de taak van
het gemeentebestuur. In dit welzijn
van ,de plaatselijke gemeenschap
dragen de bedrijven in hoge mate
bij. In deze bedrijven werken hoofd
en hand arbeiders allen samen.
Doch, ook de handarbeiders moe
ten naast hun handen het hoofd
gebruiken; alleen dit samenspel
leidt tot vakmanschap. Hij wenste
de leerlingen veel arbeidslust en
doorzetting om het tot goede vak
mensen te brengen en wenste ook
hun geluk met de omstandigheden
die hun waren gegeven zich tot een
hoge graad van vakmanschap te
ontwikkelen.
Het gezelschap bezichtigde daarna
de werkruimte en liet zich door de
instructeur de heer M. C. van Herk,
voorlichten omtrent wat op de di
verse werkbanken op stapel stond.
Nadien volgde een rondgang door
het gehele bedrijf, waarbij de fa.
In hotel „de Unie” hield de Wad-
dinxveense brandweervereniging,
onder voorzitterschap van de heer
M.’ C. Kloet, haar jaarvergadering.
In het jaarverslag van de secretaris,
de heer A. M. Zwamborn, werd de
oprichting van de vereniging in
februari vorig jaar gememoreerd,
alsmede het afscheid van de brand
weercommandant de heer H. Schut
te, die veertig jaar de brandweer
diende. Uit ’t verslag bleek voorts,
dat er 24 cursusavonden waren ge
geven en dat de plaatselijke brand
weer tweemaal had deelgenomen
aan brandweerwedstrijden, o.a. de
provinciale wedstrijd te Sassenheim
en te Gouda. Er werden elf oefe
ningen gehouden. In 1961 werd de
brandweer 22 keer gealarmeerd.
Voor het merendeel betrof het hier
schoorstéenbranden of hooibroei.
Eenmaal moest de brandweer met
groot materiaal uitrukken toen er
brand ontstond bij de lakspuiterij
van de fa. Glasbeek. Negen keer
werden door de brandweer hooi-
peilingen verricht.
De vereniging telt 26 leden. Blij
kens het verslag van de penning
meester, de heer J. Bikker, staat
de vereniging er financieel niet
ongunstig voor.
In deze vergadering vond verder de
definitieve bestuursverkiezing plaats
De heer Zwamborn, werd op zijn
verzoek vervangen. In het defini
tieve bestuur hebben thans zitting,
de heren M. C. Kloet, voorzitter, S.
Versloot, secretaris, J. Bikker, pen
ningmeester, W. Boere en P. Baan.
Uitvoerig werd er gesproken over
de naam van de vereniging. Beslo
ten werd deze te noemen: „Brand
weervereniging Jan van der Hei
den”, naar de uitvinder van de
brandspuit.
Verder werden de verschillende
aktiviteiten, die de leden in het
komende seizoen zullen gaan ont
plooien besproken. O.a. staat een
bezoek aan een vliegveldbrandweer
op het programma, terwijl er voorts
enkele lezingen en demonstraties
zullen worden georganiseerd. Ook
de deelneming aan de provinciale
en kringbrandweerwedstrijden is
weer een der programapunten.
De voorzitter sprak een dankwoord
tot de heer Zwamborn, die de brand
weercursus voor het examen brand
wacht tweede klas, heeft geleid.
De gunstige resultaten waren voor
een niet gering deel aan de leider
te danken. Namens de geslaagden
werd de heer Zwamborn een luxe
doos sigaretten uitgereikt.
waarop zou je dan nog wachten? Ze hoorde het Bep
nog zeggen: „Ik ben gek op Gerard en hij op mij. Als
we trouwen, komt hij naast de garage te wonen en z n
vader gaat ergens anders heen. Waarom zou ik dan
niet met hem trouwen? En hoe oud was Dirk zelf, toen
hij met Catrien naar het gemeentehuis ging? Nog
jonger dan ik Nou dan
Ach ja, dat huwelijk van Dirk en Catrien had toen ook
heel wat voeten in de aarde gehad. Vader leefde nog.
Ze was zelf nog maar een peuter van een jaar of vijf
geweest, maar vaag herinnerde ze zich nog wel, dat
er thuis’ ruzie over was. Maar Catrien had een paar
centen en ze hadden toen die kruidenierswinkel van
De Vries gekocht op het hoekje. Een ouderwets zaakje,
waar de tijd had stilgestaan, maar goed beklant. Met
de centen van Catrien hadden ze de zaak verbouwd
en gemoderniseerd en nu zaten ze er bijna zestien jaar
in. Het liep best, maar jatien kinderen in nog
geen zestien jaar. Daar komt wat voor kijken.
Toen Dirk eenmaal getrouwd was - op zijn achttiende
jaar*^ moest nog in dienst, maar werd afgekeurd -
de andere broers en zussen met tussenpozen
wee tot vier jaar. Piet trouwde ook al nog vóór
negentien was. Hij had Ploon leren kennen in het
oegin van zijn diensttijd en Pa van der Laan, die in
hout deed, had zijn schoonzoon in het bedrijf opgeno
men, omdat hij zelf maar één kind had: een dochter.
Maar de zaken waren niet zo best gegaan en Pa van
der Laan had er een n.v. van moeten maken. Zelf had
hij zich kort daarna uit de zaken teruggetrokken en
nu waren er andere bazen. Van een opvolging in het
bedrijf was niets terecht gekomen. Piet was nu ver-
tegenwoordiger voor de zaak. Nu ja, hij had goed zijn
brood, want verkopen kon hij. En Ploon vond het
allemaal opperbest, als zij maar op tijd haar huishoud
geld kreeg en daar zorgde Piet wel voor.
(wordt vervolgd).
middelen speciaal voor aanschaffin
gen, steunverleningen en dergelij
ke, die niet uit andere fondsen kun
nen worden gefinancierd en die an
ders tussen de wal en ’t schip drei
gen te geraken.
In was de netto-opbrengst van
de Zomerzegeiactie 300.000,bij
na het drievoudige van de op
brengst in 1950. De gelden kwamen
onder meer ten goede aan het Prin
ses Irenefonds, astmabestrijding,
gebrekkigenzorgj, rheumatehuizen,
revalidatiecentra spastische kinde
ren, gerepatrieerdenzorg, opleiding
centra, Erefonds voor Oud-Ver
pleegsters, Ivoren Kruis, Hendrik
Willem Land Stichting, culturele
projecten en culturele hulp aan
blinden,, steunfondsen voor letter
kundigen en beeldende kunstenaars
het Nederlands Kunstverbond enz.
Voorts werd 25 procent van de to
tale opbrengst verdeeld over de
provincies voor de eigen sociale en
culturele belangen en gezondheids
zorg.
doOr S.K. uit Ede.
gelukken deden zich niet voor,
was er flinke materiële schade.
zonnig was. Dank je wel, zon, voor je felicitatie, en
dank je wel voor je geschenk vandaag. Blijf je de hele
dag bij me
Ze rekte zich behaaglijk uit en ging op haar rug liggen.
Ze keek naar haar kalendertje, dat aan het voeteneind
aan de muur hing. Gisteravond, vóór ze in bed gestapt
was, had ze het blaadje er al afgescheurd. En nu
prijkte het grote cijfer 21 erop en het leek, alsof het
een triomfantelijk cijfer was. Nu was ze jarige Aal.
Gerard, haar zwager, zou dat vandaag wel weer tegen
haar zeggen. Dat was zo z’n gewoonte.
Ja, de hele familie zou vanmiddag of vanavond wel
komen. Het was immers beloofd? Had Ploon van het
voorjaar, op moeders verjaardag niet gezegd: „Meid,
Aaltje, als je 21 wordt, komen we, hoor? Dat is vast.”
Ja, dat zou dan wel een hele drukte worden vandaag.
Alleen al de broers en zussen. Misschien tante Gré,
maar dat was niet zeker, want van tante Gré kon je
nooit ergens opaan. Die kwam zo te hooi en te gras
binnenvallen, net zoals het haar uitkwam.
Laten we eens even optellen, dan weten we straks,
waar we aan toe zijn. Even keek ze op het wekkertje
naast zich op het nachtkastje: kwart over zeven.
Nog vroeg, gelukkig.
Ze rekte zich nog eens uit en kwam met haar handen
onder het dek vandaan. Ze pakte haar duim en begon:
Natuurlijk Dirk en Catrien, en misschien een paar
van de neefjes en nichtjes. Fien zou Wel thuis moeten
oppassen. En dan natuurlijk Ploon en Piet. „Hier is
de firma P en P”, zei hij altijd. Eigenlijk heette Ploon
anders: Appolonia, maar zelf vond ze het een vreselijke
naam en daarom werd het afgekort tot Ploon. Alleen
als Piet haar plagen wilde, noemde hij haar voluit bij
de voornaam. Dan fronste Ploon haar wenkbrauwen en
keek hem veelbetekenend aan en ging Piet maar gauw
over wat anders praten. Ploon was een schat, maar
thuis niet gemakkelijk. Toch was het een best span,
die twee. Piet was stapel op zijn vrouw en dat kon
I
-W'-;