Feestelijkheden
op 30 april
DctrtoQQeH
uit!
Woordenstrijd in raad
Koninklijkhiiisgexiii
gaat feestvieren
PUROL
BLonchiletten
Massief gouden
kettinkje 16,--
SATON
„WAT DOESI WE
MET MOEDER"
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 26 APRIL 1962.
PAGINA 2
Zilveren bruidspaar kreeg laatste
jaren eerlijker waardering
„Al wat van U is, lijven w'in met U, bij Hollands huisgezin". Dat
waren de woorden van de „Rijmprent" gedicht door Boutens, die
bij het huwelijk van Koningin en Prins aan de schoolkinderen
werd uitgereikt- „Hollands huisgezindat is de juiste aan
duiding voor de wijze, waarop ons volk Koningin en Prins ontving
en waarop zij beiaen dat volk hebben beschouwd
en waarop zi\ t
Er loopt een rechte, duidelijk te
herkennen lijn van het ogenblik,
waarop onze Prinses Juliana met
Prins Bernhard von Lippe-Biester-
feld haar intocht deed in ons land
en het karakter van het feest, dat
Nederland straks zal vieren ter ge
legenheid van het züveren huwe
lijksjubileum van het Koninklijk
echtpaar. „In Hollands huisgezin"
daar vierden zij feest, tóen en nu.
Voor verreweg de meesten geheel
onverwacht kwam de mededeling
van de verloving van onze Prinses
met een voor ieder onbekende
Prins, die in Parijs op het kantoor
van een grote handelsonderneming
werkzaam was. Vele waren al de
speculaties geweestmet wie
zou Juliana trouwen? Zelfs werd
de naam van een Zweedse prins
overal genoemd, maar de profeten
bleken het mis te hebben en de
„hausse" in Zweedse vlaggen be
daarde weldra.
Onofficiële intocht.
Op wel zeer onofficiële wijze kwam
de Prinses met haar verloofde aan
in ons landbeiden gezeten in
een groene auto (helemaal geen
dure) en zonder enige plechtigheid.
Velen hebben zich dat later herin
nerd, toen al duidelijker werd hoe
Prinses Juliana, later Koningin, wil
de leven temidden van haar volk.
Den Haag keek somber, want het
verloor zijn residentiekarakter toen
het vorstelijk gezin zich ging vesti
gen op Soestdijkniet in praal-
volle afzondering, maar temidden
van het Nederlandse volk.
De Nederlanders wisten nog niet
direct wat zij aan Prins Bernhard
hadden, al was hij van stonde aan
buitengewoon populair. Dat hij
„gewerkt had voor zijn broodje"
vond men een aanbeveling en ver
der noteerde het scherpziend Hol
lands oog de hier te lande zozeer
gewaardeerde afwezigheid van alle
„kouwe drukte". Maar men was
nieuwsgierig welke positie de echt
genoot van Haar, die voorbestemd
was onze Koningin te zijn, metter
tijd in ons land zou gaan innemen.
In de loop van die vijfentwintig
jaren hebben wij leren spreken
van het ,,Koninklijke Paar" en het
„Koninklijk Gezin" en die woorden
kregen een geheel nieuwe inhoud.
Vooral toen de oorlog over ons land
losbarstte en de Oranjes voor het
geweld moesten wijken. Wij wisten,
dat de Prinses in Canada zat en de
Prins zeer nauw betrokken was bij
de strijd tegen zijn eigen landgeno
ten ja, maar dan toch tegen de
zwarte magie van het nazisme, dat
miljoenen Duitsers had behekst en
Duitsland langzaam maar zeker
naar de ondergang voerde. De fa
milie Von Lippe-Biesterfeld was
nooit bijster „Pruisisch" onder wij
len Keizer Wilhelm II en Prins
Bernhard bleef de familietraditie
trouw toen hij zich inzette tegen
het nazidom.
Persoonlijk contact.
Toen na de bevrijding Prins en
Prinses terugkeerden, was er op
nieuw een moment als van afwach
ting. Alle aandacht keerde zich naar
de Koningin Wilhelminamaar
al spoedig werd de naam van Prins
Bernhard genoemd als die van de
man, die zich er in het bijzonder
mee bemoeide om onrecht en leed
uit de wereld te helpen in die tur
bulente maanden zo vlak na de
oorlog. Voor velen was „een brief
aan Prins Bernhard" in die dagen
gelijk aan het beroep in hoogste
instantie.
Toen Juliana Koningin werd en
door haar onvergetelijke inhuldi
gingsrede duidelijk maakte, dat zij
de Eerste Dienares van Haar volk
wenste te zijn, was het (thans)
Koninklijke Paar reeds zeker van
de genegenheid van dat volk. Die is
er met de jaren niet op verminderd.
De Koningin is in die jaren met
zeer velen van haar onderdanen
in persoonlijk contact geweest en
ieder hield daarvan een onvergete
lijke indruk over, een indruk van
eenvoud, van hartelijkheid en van
menselijkheid.
Prins Bernhard toonde zich, vooral
op zakelijk gebied, een onschatbaar
ambassadeur van Nederland en dat
werd in onze koopmansnatie bij
zonder gewaardeerd. Het stemde
tot algemene verheuging, dat hij
niet slechts als „boegbeeld" behoef
de te fungeren en zijn tijd vullen
met het leggen van eerste stenen en
het doorknippen van linten.
Tenslotte leefde heel Nederland
mee met het wel en ook het wee
der Prinsessen, met haar studie en
haar sport, met de zorgen van het
Koninklijk Gezin rondom de jong
ste Prinses, wier gezichtsvermogen
was aangetast.
De ietwat gezwollen rederijkers-
toon, waarop voorheen het Oranje
huis werd verheerlijkt, is verdwe
nen, heeft plaats gemaakt voor een
voudiger maar ook eerlijker waar
dering.
Koningin en Prins hebben de juiste
snaar bij hun Nederlanders aange
raakt. Zelfs daar, waar men politiek
de koningskroon ziet als een orna
ment, dat moet verdwijnen, is er
geen agitatie tegen de draagster
der kroon en haar gezin. In dit op
zicht is Nederland waarlijk één.
Hollands huisgezin gaat maandag
feestvieren mét Hollands éérste
huisgezin, ons Koninklijk Gezin.
Vijfentwintig jaren zijn wij „met
elkaar opgetrokken" in goede en
kwade dagen, maar goede dagen
het meest. En zoals in onze dorpen
en sommige buurten de gehele
straat vlagt als er een zilveren
echtpaar is, zo vlagt straks heel
Nederland bij het zilveren feest
van Koningin Juliana en Prins
Bernhard. „Onze" Koningin en
„Onze" Prins. Het zal een groot
feest zijn en velen van ons zullen
het zilveren bruidspaar zien, zoals
ze vijfentwintig jaren hebben ge
leefd, bij ons, onder onsen
voor ons
Vervolg van pagina 1.
Bedekte dreiging
Burgemeester Van der Hooft was
kort in zijn antwoord. Hij meende
met het voorstel van B.- en W. niet
op woensdagmiddag te sluiten de
middenstanders juist te bescher
men. In dit verband merkte hij op,
dat grootwinkelbedrijven, die op
woensdagmiddag niet behoeven te
sluiten, belangstelling krijgen voor
Waddinxveen. Eén bedrijf zou in de
Oranjewijk een complete winkelga
lerij willen kopen voor het vesti
gen van meerdere winkels. „Wilt
u de middenstand dan in de armen
drijven van het groot winkelbe
drijf' zo zeide de heer Van der
Hooft. „Tot op heden hebben wij
dit kunnen tegenhouden, maar ik
kan op dit punt mijn standpunt
misschien moeten veranderen"
voegde hij er als een bedekte drei
ging aan toe.
Marionet en dictator
Wethouder Venema eiste vervol
gens van de heer Lips, dat hij zijn
uitdagende woorden zou terugne
men. Hij voelde het als een per
soonlijke belediging, dat de heer
Lips hem voor een marionet uit
maakte. Het is geen belediging ant
woordde de heer Lips. Het is be
doeld als een maatschoen en wie
die past, trekt hem aan. Nogmaals
stelde de heer Venema z'n eis en
vroeg „U trekt uw woorden niet
terug" waarop gefluisterd overleg
plaatsvond achter de'tafel van B.
en W.
Wethouder Pille nam daarop het
woord om zichzelf en zijn collega
Venema te verdedigen, waarbij hij
uitvoerig uiteenzette, dat beide
wethouders in deze aangelegenheid
wel degelijk een eigen standpunt
hadden ingenomen. Hij verweet een
aantal middenstanders het vuurtje
te hebben aangewakkerd, maar
meende zich niet te moeten inlaten
met „politiek gepeupel" Maar zo
zeide de wethouder, de midden
stand zal zelf wel ondervinden of
de woensdagmiddag goed is of niet.
Ook hij eiste tot slot, dat de heer
Lips zijn woorden zou terugnemen.
Dat zou hem sieren"., aldus de heer
Pille, die nog zeide, dat de wet
houders zeker niet achter een bur
gemeester zouden aanlopen, die als
een dictator zou optreden. „En dat
zou dan alle verantwoordelijkheid
op mij schuiven" sloot de burge
meester daarbij aan. Ter wille van
de gemoedsrust wilde de heer Lips
zijn woorden dan wel terugnemen.
De heer A. Noorlander die zeide
niet namens zijn politieke partij
(Herv. groepering) te spreken, vond
de zaak geweldig overtrokken en
zegde B. en W. zijn steun toe. Me
vrouw L. Kingma-de Vreeze (KVP)
sloot zich hierbij aan, temeer omdat
zij zich afvroeg, wanneer men dan
Oranjevereniging brengt
gevarieerd progamma
De nu 26-jarige Waddinxveense Oranjevereniging heeft voor maan
dag 30 april, de dag waarop Koningin Juliana haar verjaardag!
viert, maar tevens de dag, waarop het zilveren huwelijksfeest vari
ons Koninklijk Paar officieel wordt herdacht, een omvangrijk feest
programma opgesteld, dat 's ochtend begint met een grote kinder-
aubade, gevolgd door een defilè en 's avonds eindigt met een
voor Waddinxveense begrippen groots vuurwerk.
Huidgenezing
Huidzulverheici Huidgezondheid
Om kwart over zeven maandagoch
tend zullen de klokken van de Wad
dinxveense kerken luiden ter aam-
kondging van de feestelijke dag.
Direct daarna trekken twee herau
ten te paard, geëscorteerd door een
deputatie van de ruiterij de gemeen
te in, om op hoeken van straten en
pleinen een boodschap van burge
meester C. A. van der Hooft voor te
lezen. De verder van 't centrum ver
wijderde delen van de gemeente, die
in korte tijd niet door de herauten te
paard kunnen worden bestreken,
zullen de boodschap kunnen verne
men door middel van een auto met
geluidsinstallatie, waarvoor de pad
vinders
moet kopen, wanneer de textiel
winkels op woensdagmiddag zijn
gesloten.
Dicht op woensdagmiddag
Tenslotte kwam het voorstel in
stemming, waarbij het advies van
B. en W., zoals viel te verwachten,
met zeven tegen vijf stemmen werd
Verworpen, wat tevens inhield, dat
de textielwinkeliers hun gevraagde
sluiting op de woensdagmiddag toch
zullen krijgen.
Nauwelijks was deze beslissing ge
vallen, of de publieke tribune
stroomde leeg. De Waddinxveense
middenstand had met eigen oren
kunnen horen, hoe hun belangen in
de raad worden behartigd.
Baggerrechten
De winkelsluiting was niet het eni
ge tijdrovende punt op de agenda.
Ruim een uur werd er ook gedis
cussieerd over het voorstel tot een
verordening op heffing van bagger
rechten en tot wijziging van de al
gemene politieverordening. Ver
schillende raadsleden konden zich
nog niet met de vrij hoge kosten
verenigen. Burgemeester Van der
Hooft zette uitvoerig uiteen dat
deze vorm van dienstverlening de
gemeente geen geld mag kosten.
Naar zijn mening behoefde het geen
jaarlijkse zaak te worden. Indien er
één keer goed wordt gebaggerd, is
de kans zeer groot, dat we één of
misschien wel twee jaar kunnen
overslaan. En wanneer er niet
wordt gebaggerd, behoeft er ook
niet te worden betaald" zo zeide
hij. De burgemeester hoopte ook.
dat de 50 baggerrechten preven
tief zou werken en dat de mensen
niet zoveel vuil meer onnodig in de
sloten zouden gooien, omdat er dan
wel weer spoedig zou moeten wor
den gebaggerd, uiteraard op kosten
van de betrokkenen. Eigenaren van
huurhuizen behoeven niet bevreesd
te zijn, dat huurders een en ander
negeren, omdat zij niet behoeven te
betalen. Maar wanneer zij dan toch
doorgaan met de sloten extra te
vervuilen, kan de huiseigenaar be
slist wel toestemming krijgen de
baggerrechten in zijn huur te gaan
berekenen. De heer Kooijman,
meende een onrechtvaardigheid te
zien in het feit, dat voor verschil
lende slootlengtes bij woningen een
zelfde tarief zou worden geheven.
In de veelheid van discussies kreeg
hij op zijn vraag hierover echter
geen antwoord.
Een gunstig geluid, wat uit de dis
cussies naar voren kwam was de
opmerking van de voorzitter, dat
bij het bouwrijp maken van indus-
triegronden nabij de Burg. Troost-
straat hier misschien mogelijkheden
zijn voor aansluiting van de daar
gelegen woningen op de nieuwe
riolering voor het industrieterrein.
Defilè van 2000 kinderen
Om half negen verzamelen de kinde
ren bij hun scholen, waar zij worden
opgehaald door de muziekverenigin
gen Voorwaarts en Concordia, alsme
de de dames- en herentamboerkprp-
sen van de Goudse padvinders, om
in optocht naar het schoolplein aan
de Oranjelaan, waar een aubade zal
worden gebracht. Daarna defileren
de ongeveer tweeduizend kinderen
voor burgemeester en wethouders,
alsmede voor het damescomité onder
voorzitterschap van mevrouw van
der Hooft, dat in Waddinxveen gel
den inzamelde voor het nationale ge
schenk aan het Koninklijk Paar. Na
afloop van dit défilé worden alle kin
deren door het bestuur van de Oran
jevereniging getrakteerd op 'n grote
zak versnaperingen.
Voor liefhebbers van puzzelritten be
gint om kwart over tien op de Klei-
icade bij de fabriek van Verheul een
rit voor auto's, bromfietsen en scoo
ters en motoren, die wordt georgani
seerd door de Gouwe Rijders. Voor
fietsers is er tegelijkertijd ringrijderij
in de. Kerkstraat. Voor beide evene
menten zijn interessante prijzen be
schikbaar gesteld.
Motorwedstrijden
Het hoogtepunt van de middag is de
internationale motorcrosswedstrijd
op het land van de heer Van Tol aan
het Noordeinde, waaraan door veer
tig Nederlandse renners wordt deel
genomen. Tevens is er 'n internatio
nale zijspanraces, waarvoor Duitse,
Belgische en Nederlandse combina
ties hebben ingeschreven. De ver
wachting bestaat, dat deze motor
cross, die vorig jaar zulk een groot
succes werd ongeveer tien tot vijftien
duizend toeschouwers zal trekken,
waarvan velen van buiten Waddinx
veen zullen komen. Concordia ver
leent tijdens de wedstrijd muzikale
medewerking. Na afloop der wed
strijden, omstreeks half zes worden
de prijzen uitgereikt in het pasver-
bouwde café Sport in de Kerkstraat.
Puistjes verdrogen door Purol-poeder
Omstreeks half r
start nabij de
Dorpsstraat 'n grote lampion-optocht
begeleid door de korpsen Concordia
en Voorwaarts, alsmede de Goudse
Padvinders - heren drumband waar
aan ongeveer twaalfhonderd kinde
ren zullen deelnemen, die ieder een
verlichte lampion dragen. Deze op
tocht volgt de volgende route:
Dorpsstraat, Ieplaan, Puttelaan, Pr.
Beatrixlaan, Willëm de Zwijgerlaan,
Kon. Wilhelminaplein, Fred. Hen
driklaan, Juliana van Stolberglaan,
Kerkweg, Zuidkade, J. D. kade, Ju-
lianastraat, Oranjelaan.
Bij het einde in de Oranjelaan geven
de twee muziekkorpsen en de drum
band 'n taptoe, die duurt van kwart
voor tien tot ongeveer half elf. Mu
ziek en toeschouwers trekken daar
na in optocht naar de Sniepweg,
waar om kwart voor elf een groots
vuurwerk wordt afgestoken met een
slotstuk, dat verband houdt met het
zilveren huwelijksfeest van
en Prins.
Vlaggen uit
Het bestuur van de Oranjevereniging
verzoekt aan alle ingezetenen, voor
zover dat mogelijk is op 1
april de vlag te willen uitsteken,
waardoor onze gemeente in alle op
zichten een feestelijke aanzien zal
krijgen.
De Oranjevereniging, die al deze ac
tiviteiten organiseert, telt op het
ogenblik negenhonderd gezinnen, die
als lid zijn ingeschreven, hiervan
werden honderd gezinnen de afgelo
pen weken ingeschreven als gevolg
van de gevoerde ledenwerfactie.
Vuurwerk
Het ar
ven uur met
op het
schoolplein van de J. Ligthaxtschool
in de Kerkstraat door de drie ama
teurbands, The Blue Strings, De
Guitaar Rockets en The Moon Stars.
Overspannen Zenuwen
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Hoestdronk in tabletvorm.95ct
Geslaagd als
zwemonderwijzer
De heer A. J. Troost uit Waddinx
veen slaagde in Schiedam voor het
examen zwemonderwijzer van de
Koninklijke Nederlandse Zwem-
bond. Zijn leermeester was de heer
G. J. A. Garnaat.
De burgemeester van Wad
dinxveen roept een ieder op
die getuige is geweest van het
doodslaan van twee eenden
en het verstoren door straat
jongens van vijf eendenesten,
hem hierover inlichtingen te
verschaffen. De daders zullen
streng worden bestraft.
Waddinxveen, 24 april 1962.
De burgemeester voornoemd,
C. A. van der Hooft.
Met grote vreugde vieren wij ook
dit jaar weer de verjaardag van
Koningin Juliana.
Maar er is een dubbel feest.
Het Koninklijk paar is vijfentwintig
jaar getrouwd.
Het moet ons allen tot grote dank
baarheid stemmen, dat God onze
Koningin en Prins Bernhard vijfen
twintig jaren heeft gespaard en Hen
een gelukkig gezin heeft gegeven.
Overal in Nederland zal grote blijd
schap zijn, want jong en oud weten
wat Oranje voor ons volk betekent.
Dat wij heden nog een vrij volk
zijn, danken wij aan het Oranje
huis
Bezit, vrijheid en leven hebben de
Oranjes - door de eeuwen heen -
feil gehad voor ons volk.
Met grote wijsheid en eerbied voor
tradities bestuurt onze Koningin
ons land.
Met grote ijver en voortvarendheid
heeft Prins Bernhard de aandacht
van de gehele wereld gevestigd op
dit kleine arbeidszame Nederland.
Door Zijn Goodwill-reizen heeft hij
vele landen ervan overtuigd, dat
handeldrijven met Nderland voor
beide partijen winstgevend zou zijn.
Het kleine Nederland heeft - door
de Oranjes - een grote inbreng in
de wereld.
Nederland telt mee op alle gebied,
of het nu handel is of sport, indus
trie of scheepvaart - wetenschap.
Overal kunt u Koningin en Prins
vinden als er nood is.
Denk eens aan de watersnood in
1953!
Dagenlang hebben Koningin en
Prins in het overstroomde land
doorgebracht - hier de werkers
bemoedigend - daar troostbrengend
waar mensenlevens te betreuren
waren.
Bij de spoorwegramp te Harmeien,
die ons nog zo vers in het geheu
gen ligt, kwam Koningin Juliana
van vacantie terug naar Nederland
om de treurenden toe te spreken
en de gewonden te bezoeken.
Wij vinden, dat van ons Koninklijk
Paar heel gewoon.
Maar is dit zo gewoon?
Onze harten moeten overvloeien
van dankbaarheid, want Oranje en
het volk van Nederland zijn één
God - Nederland - Oranje een on
verbrekelijk snoer
Moge het zo blijven - dat geve God.
Daarom op 30 april 1962 - de grote
feestdag - de vlaggen uit.
Want door te vlaggen kunnen wij
onze eerbied en dankbaarheid met
terdaad tonen.
Moge in alle straten van Waddinx
veen het fiere rood - wit - blauw
met de Oranjewimpel wapperen.
Daartoe roep ik u gaarne op.
Waddinxveen, 19 april 1962.
De burgemeester van Waddinxveen,
C. A. van der Hooft.
GEMEENTE WADDINXVEEN
Exploitatie paviljoen
Het gemeentebestuur van Waddinx
veen maakt bekend, dat bij de ten
nisbanen een paviljoen zal worden
opgericht, waar o.a. de gelegenheid
zal bestaan consumpties te gebrui
ken.
Zie, die in aanmerking willen ko
men de exploitatie van dit pavil
joen te pachten, gelieve dit schrif
telijk op te geven aan het college
van burgemeester en wethouders
voor 15 mei a.s.
Waddinxveen, 24 april 1962.
Burgemeester en wethouders van
Waddinxveen,
de secretaris, de burgemeester,
H. Jenné C. A. van der Hooft.
en hoger
Familieroman
door Maart je Zeldenrijk
HOOFDSTUK III - Nr. 5.
Dirk knikte. „Dat brengt het vak mee. Je moet van
alles op de hoogte blijven. Met perioden van droogte
in bepaalde landen, met plantenziekten. Zo is er bij
voorbeeld in Brazilië een vreemde ziekte ontdekt in
de koffieplantages. Dat betekent waarschijnlijk een
misoogst met als gevolg, dat straks de wereldmarktprijs
van de koffie omhoog gaat en dat wij van de winter
een paar dubbeltjes meer zullen moeten betalen voor
de koffie, die in kwaliteit minder is dan anders. En zo
is er altijd wat anders."
„En zelden wat goeds zeker
„Och, wat zal ik ervan zeggen, he? Het grote knelpunt
is voor ons, kruideniers, dat de winstmarge te laag is.
Je moet een geweldige omzet hebben om een behoor
lijke boterham te verdienen. En dan de concurrentie
van die zogenaamde supermarkten en grootwinkelbe
drijven. Daar kunnen wij niet tegenop."
Gerard knikte nadenkend. Als het over zaken ging,
werd hij serieus, omdat hij zelf, met al zijn ondeugden,
toch een bizonder nauwgezet man was. „Tja, ik heb
je al eens eerder geadviseerd je aan te sluiten bij een
of andere inkoopcombinatie."
„Ik wil zelfstandig kruidenier blijven".
„Onzin, Dirk. Als je je aansluit bij een van die grote
combinaties, die we in ons land hebben, dan blijf je
toch zelfstandig. Dat weet je. Enfin, het is jouw zaak,
niet de mijne. Je moet het natuurlijk zelf weten. Maar
de individuele neringdoende zal het steeds moeilijker
krijgen. Neem dat maar van mij aan."
Tot op zekere hoogte wel. Maar er zijn artikelen,
waarvoor we allemaal dezelfde prijs betalen, ongeacht
het kwantum. Neem nu eens de blikjes zalm. Dat is
import, zoals je weet. Maar er wordt ook zalm inge
voerd, die hier in blik wordt verwerkt. Nu schijnt
er een importheffing van zes procent aanstaande te
zijn. Daardoor zal het dure blikje zalm nog hoger
in prijs verkocht moeten worden, omdat het ons ook
meer gaat kosten. En als je nu weet, dat we in onze
winkel zo'n slordige duizend artikelen hebben, dan
kun je misschien begrijpen, dat het helemaal niet gek
is als ze van de jongelui, die een kruidenierszaak willen
beginnen, een vakdiploma eisen. En om op ons uit
gangspunt terug te komen: als de zalm duurder wordt,
dan moet de inkoopcombinatie net zoveel meer betalen
als ik, de individuele kruidenier."
„Jawel," antwoordde Gerard, „maar er zijn tal van
artikelen, die een inkoopcombinatie goedkoper krijgt,
omdat die veel grotere kwantums kan hebben."
„Weet ik. Desondanks wens ik zelfstandig te blijven.
Dan maar een paar centen minder winst. Wat ons
ontbreekt, is kapitaal. En als je dat niet hebt, kun je
niet profiteren van voordelige gelegenheidskoopjes,
omdat je - dat zul je altijd zien - dan net weinig
geld in huis hebt."
„Hé, jongens", klonk opeens de stem van Corrie er
tussen door, „hou nou maar eens op met dat gezwam
over de prijzen van de suiker en de thee. Henk praat
toch ook niet over het aantal passagiers, dat hij van
daag vervoerd heeft?"
„Hé, Henk, ben je nog niet aan de beurt voor de baan
van president-directeur vroeg Piet lachtend.
„Ik ben de een en twintigduizend tweehonderd en
vier en zestigste," antwoordde de conducteur onver
stoorbaar, „dus kan ik nog even vooruit."
„Mag je wel een en twintig duizend jaar worden,"
meende Gerard.
„Och, wie weet," mengde Wim zich in het gesprek;
„tegenwoordig, met al die radio-aktieve proeven
„Ja, als we op de maan terecht gekomen zijn
„Komen ze nooit, ga nou Dat is geen tochie van
hier naar de Middenbuurt
Tonnie zat naast Bep en keek naar de jarige, die
lachend luisterde naar de gesprekken. „Leuk voor
Aaltje, he
Bep knikte. „Er komt ook niet gauw wat op onze
Aal af, vind je wel
„Och," meende de ander, „ze is pas een en twintig."
„Verroest, ik was amper negentien, toen ik trouwde.
En jij dan? Jij was toch ook net een en twintig
„Bijna twee en twintig. Maar ja, wij hadden de ware
Jozef te pakken, he
Tonnie keek naar haar zwager en moest erkennen,
dat hij er jeugdig uitzag voor die jaren. „O ja, jullie
schelen een jaar of twaalf, niet?"
„Dertien. Hij was twee en dertig en ik negentien.
Maar ik was stapel op 'm. 't Heeft heel wat voeten
in de aarde gehad, voor we naar 't gemeentehuis
mochten."
„Waarom
„Nou, vader was pas dood, nog geen jaar. En Dirk
meende, toen, dat hij zo'n beetje het hoofd van het
gezin geworden was. Nu ja, hij was toeziend voogd,
zoals je dat noemt. En hij was er tegen, zogenaamd,
omdat ik nog te jong was, maar in werkelijkheid,
omdat hij Gerard niet mocht. Maar ik heb doorgezet.
Ik heb er wel voor moeten vechten en tenslotte heb
ik gedreigd, dat ik er met hem vandoor ging, als ze
geen toestemming gaven. En toen hebben ze er maar
in berust."
Tonnie vond het onderwerp een beetje pijnlijk. Diplo
matiek wendde ze het gesprek in een andere richting.
„Hoe is het met je dochters
„Best, dank je. Geesje gaat in september naar de grote
schooi. Ze is pas zes geweest. En Willie is net een
jongen. Zwerft de hele dag in de garage rond en wordt
tot en met verwend door de monteurs. In huis is ze
niet te houden. Ik trek haar tegenwoordig maar een
kruippakje aan, want er is geen wassen tegen."
„Had je niet liever een jongen willen hebben
Gerard wel. Met het oog op de zaak. Mij scheelt het
niet. Maar er kunnen er nog genoeg komen. Ik ben
pas zeven en twintig."
Het werd een gezellige avond. En het werd laat. Om
half twaalf namen Piet en Ploon afscheid. Ze zouden
Corrie en Henk meenemen naar Amsterdam, zodat zij
daar de laatste trein naar Amersfoort nog konden
halen. Dit was blijkbaar het sein voor de anderen,
want binnen een kwartier verdwenen de andere
broers en zusters.
Tonnie nam met een hartelijke kus afscheid van
Aaltje. „Laat de rommel maar in de keuken, hoor. Ik
kom morgen vroeg wel even helpen afwassen. Het
is me nu te laat."
Toen het weer rustig was geworden in het huisje aan
het Zuiderpad, keken moeder en dochter elkaar
lachend aan. „Nou heb jij even een verjaardag gehad?"
Moeder en dochter omarmden elkaar.
„Fantastisch in één woord, moe. En dan al die mooie
cadeaus, maar ik ben toch het meest in m'n schik
met het halssnoer."
„Later zul je het geven aan jouw kinderen, me kind."
Ze schoot in een lach. „Misschien trouw ik wel nooit
en blijf ik altijd bij u, gezellig met z'n tweetjes."
De oudere vrouw kuste haar. „Je bent een lief kind,
Aaltje, dat ben je altijd geweest. Wat een zegen, dat
ik jou nog thuis heb."
„Zo, en nu zal ik u eens naar bed helpen. Wel foei,
het is warempel al over twaalven
(wordt vervolgd)