Feestelijkheden op 30 april DctrtoQQeH uit! Woordenstrijd in raad Koninklijkhiiisgexiii gaat feestvieren PUROL BLonchiletten Massief gouden kettinkje 16,-- SATON „WAT DOESI WE MET MOEDER" WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 26 APRIL 1962. PAGINA 2 Zilveren bruidspaar kreeg laatste jaren eerlijker waardering „Al wat van U is, lijven w'in met U, bij Hollands huisgezin". Dat waren de woorden van de „Rijmprent" gedicht door Boutens, die bij het huwelijk van Koningin en Prins aan de schoolkinderen werd uitgereikt- „Hollands huisgezindat is de juiste aan duiding voor de wijze, waarop ons volk Koningin en Prins ontving en waarop zij beiaen dat volk hebben beschouwd en waarop zi\ t Er loopt een rechte, duidelijk te herkennen lijn van het ogenblik, waarop onze Prinses Juliana met Prins Bernhard von Lippe-Biester- feld haar intocht deed in ons land en het karakter van het feest, dat Nederland straks zal vieren ter ge legenheid van het züveren huwe lijksjubileum van het Koninklijk echtpaar. „In Hollands huisgezin" daar vierden zij feest, tóen en nu. Voor verreweg de meesten geheel onverwacht kwam de mededeling van de verloving van onze Prinses met een voor ieder onbekende Prins, die in Parijs op het kantoor van een grote handelsonderneming werkzaam was. Vele waren al de speculaties geweestmet wie zou Juliana trouwen? Zelfs werd de naam van een Zweedse prins overal genoemd, maar de profeten bleken het mis te hebben en de „hausse" in Zweedse vlaggen be daarde weldra. Onofficiële intocht. Op wel zeer onofficiële wijze kwam de Prinses met haar verloofde aan in ons landbeiden gezeten in een groene auto (helemaal geen dure) en zonder enige plechtigheid. Velen hebben zich dat later herin nerd, toen al duidelijker werd hoe Prinses Juliana, later Koningin, wil de leven temidden van haar volk. Den Haag keek somber, want het verloor zijn residentiekarakter toen het vorstelijk gezin zich ging vesti gen op Soestdijkniet in praal- volle afzondering, maar temidden van het Nederlandse volk. De Nederlanders wisten nog niet direct wat zij aan Prins Bernhard hadden, al was hij van stonde aan buitengewoon populair. Dat hij „gewerkt had voor zijn broodje" vond men een aanbeveling en ver der noteerde het scherpziend Hol lands oog de hier te lande zozeer gewaardeerde afwezigheid van alle „kouwe drukte". Maar men was nieuwsgierig welke positie de echt genoot van Haar, die voorbestemd was onze Koningin te zijn, metter tijd in ons land zou gaan innemen. In de loop van die vijfentwintig jaren hebben wij leren spreken van het ,,Koninklijke Paar" en het „Koninklijk Gezin" en die woorden kregen een geheel nieuwe inhoud. Vooral toen de oorlog over ons land losbarstte en de Oranjes voor het geweld moesten wijken. Wij wisten, dat de Prinses in Canada zat en de Prins zeer nauw betrokken was bij de strijd tegen zijn eigen landgeno ten ja, maar dan toch tegen de zwarte magie van het nazisme, dat miljoenen Duitsers had behekst en Duitsland langzaam maar zeker naar de ondergang voerde. De fa milie Von Lippe-Biesterfeld was nooit bijster „Pruisisch" onder wij len Keizer Wilhelm II en Prins Bernhard bleef de familietraditie trouw toen hij zich inzette tegen het nazidom. Persoonlijk contact. Toen na de bevrijding Prins en Prinses terugkeerden, was er op nieuw een moment als van afwach ting. Alle aandacht keerde zich naar de Koningin Wilhelminamaar al spoedig werd de naam van Prins Bernhard genoemd als die van de man, die zich er in het bijzonder mee bemoeide om onrecht en leed uit de wereld te helpen in die tur bulente maanden zo vlak na de oorlog. Voor velen was „een brief aan Prins Bernhard" in die dagen gelijk aan het beroep in hoogste instantie. Toen Juliana Koningin werd en door haar onvergetelijke inhuldi gingsrede duidelijk maakte, dat zij de Eerste Dienares van Haar volk wenste te zijn, was het (thans) Koninklijke Paar reeds zeker van de genegenheid van dat volk. Die is er met de jaren niet op verminderd. De Koningin is in die jaren met zeer velen van haar onderdanen in persoonlijk contact geweest en ieder hield daarvan een onvergete lijke indruk over, een indruk van eenvoud, van hartelijkheid en van menselijkheid. Prins Bernhard toonde zich, vooral op zakelijk gebied, een onschatbaar ambassadeur van Nederland en dat werd in onze koopmansnatie bij zonder gewaardeerd. Het stemde tot algemene verheuging, dat hij niet slechts als „boegbeeld" behoef de te fungeren en zijn tijd vullen met het leggen van eerste stenen en het doorknippen van linten. Tenslotte leefde heel Nederland mee met het wel en ook het wee der Prinsessen, met haar studie en haar sport, met de zorgen van het Koninklijk Gezin rondom de jong ste Prinses, wier gezichtsvermogen was aangetast. De ietwat gezwollen rederijkers- toon, waarop voorheen het Oranje huis werd verheerlijkt, is verdwe nen, heeft plaats gemaakt voor een voudiger maar ook eerlijker waar dering. Koningin en Prins hebben de juiste snaar bij hun Nederlanders aange raakt. Zelfs daar, waar men politiek de koningskroon ziet als een orna ment, dat moet verdwijnen, is er geen agitatie tegen de draagster der kroon en haar gezin. In dit op zicht is Nederland waarlijk één. Hollands huisgezin gaat maandag feestvieren mét Hollands éérste huisgezin, ons Koninklijk Gezin. Vijfentwintig jaren zijn wij „met elkaar opgetrokken" in goede en kwade dagen, maar goede dagen het meest. En zoals in onze dorpen en sommige buurten de gehele straat vlagt als er een zilveren echtpaar is, zo vlagt straks heel Nederland bij het zilveren feest van Koningin Juliana en Prins Bernhard. „Onze" Koningin en „Onze" Prins. Het zal een groot feest zijn en velen van ons zullen het zilveren bruidspaar zien, zoals ze vijfentwintig jaren hebben ge leefd, bij ons, onder onsen voor ons Vervolg van pagina 1. Bedekte dreiging Burgemeester Van der Hooft was kort in zijn antwoord. Hij meende met het voorstel van B.- en W. niet op woensdagmiddag te sluiten de middenstanders juist te bescher men. In dit verband merkte hij op, dat grootwinkelbedrijven, die op woensdagmiddag niet behoeven te sluiten, belangstelling krijgen voor Waddinxveen. Eén bedrijf zou in de Oranjewijk een complete winkelga lerij willen kopen voor het vesti gen van meerdere winkels. „Wilt u de middenstand dan in de armen drijven van het groot winkelbe drijf' zo zeide de heer Van der Hooft. „Tot op heden hebben wij dit kunnen tegenhouden, maar ik kan op dit punt mijn standpunt misschien moeten veranderen" voegde hij er als een bedekte drei ging aan toe. Marionet en dictator Wethouder Venema eiste vervol gens van de heer Lips, dat hij zijn uitdagende woorden zou terugne men. Hij voelde het als een per soonlijke belediging, dat de heer Lips hem voor een marionet uit maakte. Het is geen belediging ant woordde de heer Lips. Het is be doeld als een maatschoen en wie die past, trekt hem aan. Nogmaals stelde de heer Venema z'n eis en vroeg „U trekt uw woorden niet terug" waarop gefluisterd overleg plaatsvond achter de'tafel van B. en W. Wethouder Pille nam daarop het woord om zichzelf en zijn collega Venema te verdedigen, waarbij hij uitvoerig uiteenzette, dat beide wethouders in deze aangelegenheid wel degelijk een eigen standpunt hadden ingenomen. Hij verweet een aantal middenstanders het vuurtje te hebben aangewakkerd, maar meende zich niet te moeten inlaten met „politiek gepeupel" Maar zo zeide de wethouder, de midden stand zal zelf wel ondervinden of de woensdagmiddag goed is of niet. Ook hij eiste tot slot, dat de heer Lips zijn woorden zou terugnemen. Dat zou hem sieren"., aldus de heer Pille, die nog zeide, dat de wet houders zeker niet achter een bur gemeester zouden aanlopen, die als een dictator zou optreden. „En dat zou dan alle verantwoordelijkheid op mij schuiven" sloot de burge meester daarbij aan. Ter wille van de gemoedsrust wilde de heer Lips zijn woorden dan wel terugnemen. De heer A. Noorlander die zeide niet namens zijn politieke partij (Herv. groepering) te spreken, vond de zaak geweldig overtrokken en zegde B. en W. zijn steun toe. Me vrouw L. Kingma-de Vreeze (KVP) sloot zich hierbij aan, temeer omdat zij zich afvroeg, wanneer men dan Oranjevereniging brengt gevarieerd progamma De nu 26-jarige Waddinxveense Oranjevereniging heeft voor maan dag 30 april, de dag waarop Koningin Juliana haar verjaardag! viert, maar tevens de dag, waarop het zilveren huwelijksfeest vari ons Koninklijk Paar officieel wordt herdacht, een omvangrijk feest programma opgesteld, dat 's ochtend begint met een grote kinder- aubade, gevolgd door een defilè en 's avonds eindigt met een voor Waddinxveense begrippen groots vuurwerk. Huidgenezing Huidzulverheici Huidgezondheid Om kwart over zeven maandagoch tend zullen de klokken van de Wad dinxveense kerken luiden ter aam- kondging van de feestelijke dag. Direct daarna trekken twee herau ten te paard, geëscorteerd door een deputatie van de ruiterij de gemeen te in, om op hoeken van straten en pleinen een boodschap van burge meester C. A. van der Hooft voor te lezen. De verder van 't centrum ver wijderde delen van de gemeente, die in korte tijd niet door de herauten te paard kunnen worden bestreken, zullen de boodschap kunnen verne men door middel van een auto met geluidsinstallatie, waarvoor de pad vinders moet kopen, wanneer de textiel winkels op woensdagmiddag zijn gesloten. Dicht op woensdagmiddag Tenslotte kwam het voorstel in stemming, waarbij het advies van B. en W., zoals viel te verwachten, met zeven tegen vijf stemmen werd Verworpen, wat tevens inhield, dat de textielwinkeliers hun gevraagde sluiting op de woensdagmiddag toch zullen krijgen. Nauwelijks was deze beslissing ge vallen, of de publieke tribune stroomde leeg. De Waddinxveense middenstand had met eigen oren kunnen horen, hoe hun belangen in de raad worden behartigd. Baggerrechten De winkelsluiting was niet het eni ge tijdrovende punt op de agenda. Ruim een uur werd er ook gedis cussieerd over het voorstel tot een verordening op heffing van bagger rechten en tot wijziging van de al gemene politieverordening. Ver schillende raadsleden konden zich nog niet met de vrij hoge kosten verenigen. Burgemeester Van der Hooft zette uitvoerig uiteen dat deze vorm van dienstverlening de gemeente geen geld mag kosten. Naar zijn mening behoefde het geen jaarlijkse zaak te worden. Indien er één keer goed wordt gebaggerd, is de kans zeer groot, dat we één of misschien wel twee jaar kunnen overslaan. En wanneer er niet wordt gebaggerd, behoeft er ook niet te worden betaald" zo zeide hij. De burgemeester hoopte ook. dat de 50 baggerrechten preven tief zou werken en dat de mensen niet zoveel vuil meer onnodig in de sloten zouden gooien, omdat er dan wel weer spoedig zou moeten wor den gebaggerd, uiteraard op kosten van de betrokkenen. Eigenaren van huurhuizen behoeven niet bevreesd te zijn, dat huurders een en ander negeren, omdat zij niet behoeven te betalen. Maar wanneer zij dan toch doorgaan met de sloten extra te vervuilen, kan de huiseigenaar be slist wel toestemming krijgen de baggerrechten in zijn huur te gaan berekenen. De heer Kooijman, meende een onrechtvaardigheid te zien in het feit, dat voor verschil lende slootlengtes bij woningen een zelfde tarief zou worden geheven. In de veelheid van discussies kreeg hij op zijn vraag hierover echter geen antwoord. Een gunstig geluid, wat uit de dis cussies naar voren kwam was de opmerking van de voorzitter, dat bij het bouwrijp maken van indus- triegronden nabij de Burg. Troost- straat hier misschien mogelijkheden zijn voor aansluiting van de daar gelegen woningen op de nieuwe riolering voor het industrieterrein. Defilè van 2000 kinderen Om half negen verzamelen de kinde ren bij hun scholen, waar zij worden opgehaald door de muziekverenigin gen Voorwaarts en Concordia, alsme de de dames- en herentamboerkprp- sen van de Goudse padvinders, om in optocht naar het schoolplein aan de Oranjelaan, waar een aubade zal worden gebracht. Daarna defileren de ongeveer tweeduizend kinderen voor burgemeester en wethouders, alsmede voor het damescomité onder voorzitterschap van mevrouw van der Hooft, dat in Waddinxveen gel den inzamelde voor het nationale ge schenk aan het Koninklijk Paar. Na afloop van dit défilé worden alle kin deren door het bestuur van de Oran jevereniging getrakteerd op 'n grote zak versnaperingen. Voor liefhebbers van puzzelritten be gint om kwart over tien op de Klei- icade bij de fabriek van Verheul een rit voor auto's, bromfietsen en scoo ters en motoren, die wordt georgani seerd door de Gouwe Rijders. Voor fietsers is er tegelijkertijd ringrijderij in de. Kerkstraat. Voor beide evene menten zijn interessante prijzen be schikbaar gesteld. Motorwedstrijden Het hoogtepunt van de middag is de internationale motorcrosswedstrijd op het land van de heer Van Tol aan het Noordeinde, waaraan door veer tig Nederlandse renners wordt deel genomen. Tevens is er 'n internatio nale zijspanraces, waarvoor Duitse, Belgische en Nederlandse combina ties hebben ingeschreven. De ver wachting bestaat, dat deze motor cross, die vorig jaar zulk een groot succes werd ongeveer tien tot vijftien duizend toeschouwers zal trekken, waarvan velen van buiten Waddinx veen zullen komen. Concordia ver leent tijdens de wedstrijd muzikale medewerking. Na afloop der wed strijden, omstreeks half zes worden de prijzen uitgereikt in het pasver- bouwde café Sport in de Kerkstraat. Puistjes verdrogen door Purol-poeder Omstreeks half r start nabij de Dorpsstraat 'n grote lampion-optocht begeleid door de korpsen Concordia en Voorwaarts, alsmede de Goudse Padvinders - heren drumband waar aan ongeveer twaalfhonderd kinde ren zullen deelnemen, die ieder een verlichte lampion dragen. Deze op tocht volgt de volgende route: Dorpsstraat, Ieplaan, Puttelaan, Pr. Beatrixlaan, Willëm de Zwijgerlaan, Kon. Wilhelminaplein, Fred. Hen driklaan, Juliana van Stolberglaan, Kerkweg, Zuidkade, J. D. kade, Ju- lianastraat, Oranjelaan. Bij het einde in de Oranjelaan geven de twee muziekkorpsen en de drum band 'n taptoe, die duurt van kwart voor tien tot ongeveer half elf. Mu ziek en toeschouwers trekken daar na in optocht naar de Sniepweg, waar om kwart voor elf een groots vuurwerk wordt afgestoken met een slotstuk, dat verband houdt met het zilveren huwelijksfeest van en Prins. Vlaggen uit Het bestuur van de Oranjevereniging verzoekt aan alle ingezetenen, voor zover dat mogelijk is op 1 april de vlag te willen uitsteken, waardoor onze gemeente in alle op zichten een feestelijke aanzien zal krijgen. De Oranjevereniging, die al deze ac tiviteiten organiseert, telt op het ogenblik negenhonderd gezinnen, die als lid zijn ingeschreven, hiervan werden honderd gezinnen de afgelo pen weken ingeschreven als gevolg van de gevoerde ledenwerfactie. Vuurwerk Het ar ven uur met op het schoolplein van de J. Ligthaxtschool in de Kerkstraat door de drie ama teurbands, The Blue Strings, De Guitaar Rockets en The Moon Stars. Overspannen Zenuwen Mijnhardt's Zenuwtabletten Hoestdronk in tabletvorm.95ct Geslaagd als zwemonderwijzer De heer A. J. Troost uit Waddinx veen slaagde in Schiedam voor het examen zwemonderwijzer van de Koninklijke Nederlandse Zwem- bond. Zijn leermeester was de heer G. J. A. Garnaat. De burgemeester van Wad dinxveen roept een ieder op die getuige is geweest van het doodslaan van twee eenden en het verstoren door straat jongens van vijf eendenesten, hem hierover inlichtingen te verschaffen. De daders zullen streng worden bestraft. Waddinxveen, 24 april 1962. De burgemeester voornoemd, C. A. van der Hooft. Met grote vreugde vieren wij ook dit jaar weer de verjaardag van Koningin Juliana. Maar er is een dubbel feest. Het Koninklijk paar is vijfentwintig jaar getrouwd. Het moet ons allen tot grote dank baarheid stemmen, dat God onze Koningin en Prins Bernhard vijfen twintig jaren heeft gespaard en Hen een gelukkig gezin heeft gegeven. Overal in Nederland zal grote blijd schap zijn, want jong en oud weten wat Oranje voor ons volk betekent. Dat wij heden nog een vrij volk zijn, danken wij aan het Oranje huis Bezit, vrijheid en leven hebben de Oranjes - door de eeuwen heen - feil gehad voor ons volk. Met grote wijsheid en eerbied voor tradities bestuurt onze Koningin ons land. Met grote ijver en voortvarendheid heeft Prins Bernhard de aandacht van de gehele wereld gevestigd op dit kleine arbeidszame Nederland. Door Zijn Goodwill-reizen heeft hij vele landen ervan overtuigd, dat handeldrijven met Nderland voor beide partijen winstgevend zou zijn. Het kleine Nederland heeft - door de Oranjes - een grote inbreng in de wereld. Nederland telt mee op alle gebied, of het nu handel is of sport, indus trie of scheepvaart - wetenschap. Overal kunt u Koningin en Prins vinden als er nood is. Denk eens aan de watersnood in 1953! Dagenlang hebben Koningin en Prins in het overstroomde land doorgebracht - hier de werkers bemoedigend - daar troostbrengend waar mensenlevens te betreuren waren. Bij de spoorwegramp te Harmeien, die ons nog zo vers in het geheu gen ligt, kwam Koningin Juliana van vacantie terug naar Nederland om de treurenden toe te spreken en de gewonden te bezoeken. Wij vinden, dat van ons Koninklijk Paar heel gewoon. Maar is dit zo gewoon? Onze harten moeten overvloeien van dankbaarheid, want Oranje en het volk van Nederland zijn één God - Nederland - Oranje een on verbrekelijk snoer Moge het zo blijven - dat geve God. Daarom op 30 april 1962 - de grote feestdag - de vlaggen uit. Want door te vlaggen kunnen wij onze eerbied en dankbaarheid met terdaad tonen. Moge in alle straten van Waddinx veen het fiere rood - wit - blauw met de Oranjewimpel wapperen. Daartoe roep ik u gaarne op. Waddinxveen, 19 april 1962. De burgemeester van Waddinxveen, C. A. van der Hooft. GEMEENTE WADDINXVEEN Exploitatie paviljoen Het gemeentebestuur van Waddinx veen maakt bekend, dat bij de ten nisbanen een paviljoen zal worden opgericht, waar o.a. de gelegenheid zal bestaan consumpties te gebrui ken. Zie, die in aanmerking willen ko men de exploitatie van dit pavil joen te pachten, gelieve dit schrif telijk op te geven aan het college van burgemeester en wethouders voor 15 mei a.s. Waddinxveen, 24 april 1962. Burgemeester en wethouders van Waddinxveen, de secretaris, de burgemeester, H. Jenné C. A. van der Hooft. en hoger Familieroman door Maart je Zeldenrijk HOOFDSTUK III - Nr. 5. Dirk knikte. „Dat brengt het vak mee. Je moet van alles op de hoogte blijven. Met perioden van droogte in bepaalde landen, met plantenziekten. Zo is er bij voorbeeld in Brazilië een vreemde ziekte ontdekt in de koffieplantages. Dat betekent waarschijnlijk een misoogst met als gevolg, dat straks de wereldmarktprijs van de koffie omhoog gaat en dat wij van de winter een paar dubbeltjes meer zullen moeten betalen voor de koffie, die in kwaliteit minder is dan anders. En zo is er altijd wat anders." „En zelden wat goeds zeker „Och, wat zal ik ervan zeggen, he? Het grote knelpunt is voor ons, kruideniers, dat de winstmarge te laag is. Je moet een geweldige omzet hebben om een behoor lijke boterham te verdienen. En dan de concurrentie van die zogenaamde supermarkten en grootwinkelbe drijven. Daar kunnen wij niet tegenop." Gerard knikte nadenkend. Als het over zaken ging, werd hij serieus, omdat hij zelf, met al zijn ondeugden, toch een bizonder nauwgezet man was. „Tja, ik heb je al eens eerder geadviseerd je aan te sluiten bij een of andere inkoopcombinatie." „Ik wil zelfstandig kruidenier blijven". „Onzin, Dirk. Als je je aansluit bij een van die grote combinaties, die we in ons land hebben, dan blijf je toch zelfstandig. Dat weet je. Enfin, het is jouw zaak, niet de mijne. Je moet het natuurlijk zelf weten. Maar de individuele neringdoende zal het steeds moeilijker krijgen. Neem dat maar van mij aan." Tot op zekere hoogte wel. Maar er zijn artikelen, waarvoor we allemaal dezelfde prijs betalen, ongeacht het kwantum. Neem nu eens de blikjes zalm. Dat is import, zoals je weet. Maar er wordt ook zalm inge voerd, die hier in blik wordt verwerkt. Nu schijnt er een importheffing van zes procent aanstaande te zijn. Daardoor zal het dure blikje zalm nog hoger in prijs verkocht moeten worden, omdat het ons ook meer gaat kosten. En als je nu weet, dat we in onze winkel zo'n slordige duizend artikelen hebben, dan kun je misschien begrijpen, dat het helemaal niet gek is als ze van de jongelui, die een kruidenierszaak willen beginnen, een vakdiploma eisen. En om op ons uit gangspunt terug te komen: als de zalm duurder wordt, dan moet de inkoopcombinatie net zoveel meer betalen als ik, de individuele kruidenier." „Jawel," antwoordde Gerard, „maar er zijn tal van artikelen, die een inkoopcombinatie goedkoper krijgt, omdat die veel grotere kwantums kan hebben." „Weet ik. Desondanks wens ik zelfstandig te blijven. Dan maar een paar centen minder winst. Wat ons ontbreekt, is kapitaal. En als je dat niet hebt, kun je niet profiteren van voordelige gelegenheidskoopjes, omdat je - dat zul je altijd zien - dan net weinig geld in huis hebt." „Hé, jongens", klonk opeens de stem van Corrie er tussen door, „hou nou maar eens op met dat gezwam over de prijzen van de suiker en de thee. Henk praat toch ook niet over het aantal passagiers, dat hij van daag vervoerd heeft?" „Hé, Henk, ben je nog niet aan de beurt voor de baan van president-directeur vroeg Piet lachtend. „Ik ben de een en twintigduizend tweehonderd en vier en zestigste," antwoordde de conducteur onver stoorbaar, „dus kan ik nog even vooruit." „Mag je wel een en twintig duizend jaar worden," meende Gerard. „Och, wie weet," mengde Wim zich in het gesprek; „tegenwoordig, met al die radio-aktieve proeven „Ja, als we op de maan terecht gekomen zijn „Komen ze nooit, ga nou Dat is geen tochie van hier naar de Middenbuurt Tonnie zat naast Bep en keek naar de jarige, die lachend luisterde naar de gesprekken. „Leuk voor Aaltje, he Bep knikte. „Er komt ook niet gauw wat op onze Aal af, vind je wel „Och," meende de ander, „ze is pas een en twintig." „Verroest, ik was amper negentien, toen ik trouwde. En jij dan? Jij was toch ook net een en twintig „Bijna twee en twintig. Maar ja, wij hadden de ware Jozef te pakken, he Tonnie keek naar haar zwager en moest erkennen, dat hij er jeugdig uitzag voor die jaren. „O ja, jullie schelen een jaar of twaalf, niet?" „Dertien. Hij was twee en dertig en ik negentien. Maar ik was stapel op 'm. 't Heeft heel wat voeten in de aarde gehad, voor we naar 't gemeentehuis mochten." „Waarom „Nou, vader was pas dood, nog geen jaar. En Dirk meende, toen, dat hij zo'n beetje het hoofd van het gezin geworden was. Nu ja, hij was toeziend voogd, zoals je dat noemt. En hij was er tegen, zogenaamd, omdat ik nog te jong was, maar in werkelijkheid, omdat hij Gerard niet mocht. Maar ik heb doorgezet. Ik heb er wel voor moeten vechten en tenslotte heb ik gedreigd, dat ik er met hem vandoor ging, als ze geen toestemming gaven. En toen hebben ze er maar in berust." Tonnie vond het onderwerp een beetje pijnlijk. Diplo matiek wendde ze het gesprek in een andere richting. „Hoe is het met je dochters „Best, dank je. Geesje gaat in september naar de grote schooi. Ze is pas zes geweest. En Willie is net een jongen. Zwerft de hele dag in de garage rond en wordt tot en met verwend door de monteurs. In huis is ze niet te houden. Ik trek haar tegenwoordig maar een kruippakje aan, want er is geen wassen tegen." „Had je niet liever een jongen willen hebben Gerard wel. Met het oog op de zaak. Mij scheelt het niet. Maar er kunnen er nog genoeg komen. Ik ben pas zeven en twintig." Het werd een gezellige avond. En het werd laat. Om half twaalf namen Piet en Ploon afscheid. Ze zouden Corrie en Henk meenemen naar Amsterdam, zodat zij daar de laatste trein naar Amersfoort nog konden halen. Dit was blijkbaar het sein voor de anderen, want binnen een kwartier verdwenen de andere broers en zusters. Tonnie nam met een hartelijke kus afscheid van Aaltje. „Laat de rommel maar in de keuken, hoor. Ik kom morgen vroeg wel even helpen afwassen. Het is me nu te laat." Toen het weer rustig was geworden in het huisje aan het Zuiderpad, keken moeder en dochter elkaar lachend aan. „Nou heb jij even een verjaardag gehad?" Moeder en dochter omarmden elkaar. „Fantastisch in één woord, moe. En dan al die mooie cadeaus, maar ik ben toch het meest in m'n schik met het halssnoer." „Later zul je het geven aan jouw kinderen, me kind." Ze schoot in een lach. „Misschien trouw ik wel nooit en blijf ik altijd bij u, gezellig met z'n tweetjes." De oudere vrouw kuste haar. „Je bent een lief kind, Aaltje, dat ben je altijd geweest. Wat een zegen, dat ik jou nog thuis heb." „Zo, en nu zal ik u eens naar bed helpen. Wel foei, het is warempel al over twaalven (wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1962 | | pagina 2