□te haarden demonstratie
Schitterende camping door
Waddinxveens initiatief
I
1
op 7 - 8 - 9 en 10 AUGUSTUS
BADROOSTGR 1963
De avonturen
koning Puntbaard
en
van
C. SLOTHOUBER
Aardse fossielen
in meteoren
f
„WAT D»ES WE
METMOEDE»”
WIK liep met succes
de vierdaagse
Atlantis weer op
andere plaats
I H
de zeemeermin
Drie broers Van der Loo zetten
Italië
prachtig kampeerbedrijf op in
rf
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1962
PAGINA 2
:E
JAARSMA
BRONCO
Op onze show vindt U zeker wat U zoekt.
I
Familieroman
door Maartje Zeidenrijk
Heeft U plannen tot aanschaf van een
nieuwe haard, vriendelijk nodigen wij
U uit op één dezer gezellige avonden
bij ons een kopje koffie te komen
drinken.
Zowel kolen- als oliehaarden brandend te zien
terwijl voor toelichting en advies uitsluitend
vakkundig personeel aanwezig is.
Uitgebreide sortering in diverse kleuren van
allerbeste merken als
INTERNO - FRISIA
^ÖNWIKKELEN^
•-Afdrukken.,
•Vergroten..
wy DOEN DIT
Ik. VAKKUNDIG^
xyooRU/
FOTO
oteboo
PRSSRGE
.TEL: 2^77^
s
l
Zon en zomer
Van lotje getikt
Kampwinkel
In de Blauwe zaal van „Kunstmin”, Boelekade naast
Schouwburg, ’s Middags van 2-5 uur
‘s Avonds van 7-11 uur
Geslaagd
C 1
B
ir
V
i
i
5
CASPER DE GROOT.
7.15 tot 9
11 tot 12.15
5.15 tot 7
1.45 tot 3
9 tot 10.45
3.15 tot 5
Dagen
dames
heren
heren
heren
maandag
dames
dames
dames
heren
dinsdag
heren
dames
heren
dames
heren
woensdag
dames
dames
dames
heren
heren
donderdag
heren
dames
heren
heren
vrijdag
dames
dames
heren
dames
zaterdag
HOOFDSTUK 9 - Nr. 18
na een paar
lllllllllllllllll
OOSTHAVEN 8 TEL. 3216 GOUDA
I
1
heren
verb tarief
dames
verl. tarief
dames
verl. tarief
heren
verl. tarief
theorie te onderzoeken.
Galanopoulos vterwacht
SPECIAALZAAK
VOOR
KOLEN- EN
OLIEHAARDEN
o
O
Q.
0)
water levende organismen. Voor zo
ver zij konden nagaan, waren er 5
soorten te onderscheiden. Eén er
van komt, voor zover bekend, niet
op aarde voor. Van een van de
meteoren in het bijzonder is ge
bleken dat hij koolstofverbindingen
bevat die verenigbaar zijn met le
ven. Volgens professor J. D. Ber
nal zou het mogeljjk kunnen zijn,
dat de meteoor afkomstig is van
een planeet waarop twee miljoen
tot tweehonderd miljoen jaar gele
den leven voorkwamen. Een ande
re theorie van prof. D. J. Bemaal
1
Onder de hand was prins Jacobus erg verdrietig ge
worden. Hij zat nog steeds op het eiland, maar zijn
zusje was nergens te vinden. Hij zocht wel drie uur
lang en begon toen nog eens opnieuw. Maar ze was
beslist van het eiland verdwenen. Nu was hij nog
alleen. Hij kon wel huilen en was zo moe, dat hij
op de rand van een rots ging zitten. Heel diep, wel
honderd meter ver, stroomde de zee. Huh, als je daar
eens terecht kwam, je moest er niet aan denken.
Achter hem hoorde hij iemand boos schreeuwen.
Verschrikt draaide hij zich om.
Het was de eilandtovenaar, die had gemerkt dat
Maar denk niet, dat je succes zo
maar uit de lucht kan grijpen. Daar
van kunnen de drie gebroeders Van
der Loo uit Waddinxveen meepra
ten. Drie broers, met wel zeer ver
schillende beroepen: accountant,
handelaar in groenten en directeur
van een machinefabriek. Maar hoe
verschillend ook hun beroep, ’n
hobby hebben ze gemeen: him hart
stochtelijke liefde voor zon en zo
mer. En waar kun je die beter uit
leven dan onder de Italiaanse zon?
Eerst dachten ze erover een cam
ping te pachten. Maar pachten is
niet zo eenvoudig. Wie in deze con
treien eenmaal een camping heeft,
wezen ze niet langer meer met een
vinger naar hun hoofd, want
er groeide iets op dat stuk land,
zonder licht en zonder water.
De stemming in het huisje aan het Zuiderpad was
nu geheel bedorven. Moeder Dinkla maakte haar doch
ter te pas en te onpas verwijten, dat ze alle goede
raadgevingen en waarschuwingen in de wind sloeg
en toch doorging met haar vrijerijtje, zoals ze dat
noemde ,maar Aaltje zweeg na zulke tirades in alle
talen. En iedere keer zei ze tot zichzelf: ik ga toch
mijn eigen gang, ik ga toch mijn eigen gang, kome
ervan wat er komt. Ik houd van die kerel, maar ik
wou, dat ik hem nooit ontmoet had.
Na een heftig conflict met Dirk had ze hem op
een morgen een ultimatum gesteld. Ik ben dat gezeur
van jou over Arie meer dan zat. En omdat je er geen
snars mee te maken hebt, maar dan ook totaal niets,
wil ik er uit jouw mond niets meer over horen. En
nu kun je kiezen of delen, of je zwijgt er over als je
Bij de grote vierdaagse in Nijmegen
was ook Waddinxveen prima verte
genwoordigd. De wandelsportvereni-
ging WIK was met maar liefst 13
heren en dames van de partij. Me
vrouw P. G. van Nielen liep de 30
kilometer voor de vierde maal. De
meeste leden van WIK liepen de af
standen individueel. Arie en Piet van
Elswijk van WIK, die woonachtig
zijn in Boskoop legden de 55 km af,
terwijl Bas van Elswijk, eveneens uit
Boskoop de 40 km voor zijn reke
ning nam. Ton van Putten, Cor v. d.
Hoom, Hans van Vliet allen uit'Wad
dinxveen lieten eveneens 40 km on
der hun voeten doorgaan. Corrie v. d.
Spek, W. Wamaar, Arie van Putten,
Piet Bonefaas, Piet Bot en Piet Hoo-
gerbruigge (laatste twee uit Boskoop)
deden op de 30 km. een gooi naar ’t
eremetaal. Ook Arie Hogerdijk van
de Kerkweg was weer in de Keizer
Karelstad present. Voor de vierde
maal liep de groenteman op zijn
klompen en in gezelschap van zijn
trouwe wandelgenoot, de heer R.
IJzendoorn uit Zeist, de vele kilome
ters.
Er is weer een nieuwe theorie op
gedoken als zou Atlantis niet in de
Atlantische Oceaan maar in de
Egeische zee gelegen hebben. Dit
volgens de Griekse geleerde pro
fessor Galanopoulos. Hij baseerde
deze theorie op de veronderstelling
dat Solon een staatsman uit de ze
ventiende eeuw een aantal fouten
zou hebben gemaakt bij de beschrij
ving van plaats en tijdvak waarop
en waarin Atlantis zou hebben be
staan.
Russische geleerden zijn nu bezig
om deze
Professor
echter niet Veel resultaten van
deze onderzoekingen. Volgens hem
is het op zijn minst genomen on
waarschijnlijk, dat er op een diepte
van 9 meter iets anders gevonden
zal worden dan as en lava. Deze
resten zijn ontstaan door een uit
barsting op Santorin die op de
Egyptische geleerden de indruk
gewekt moet hebben dat er een
heel werelddeel was vergaan, zo
dat ze Atlantis veel te groot heb
ben gedacht waar het maar een
klein eilandje was, aldus de theo
rie van professor Galanopoulos.
Luchtgolven die bij deze uitbars
ting ontstonden zijn wel 430 maal
zo sterk geweest als die welke het
gevolg zijn van een explosie van
een waterstofbom, schatten de geo
logen.
Verleden jaar, na Pasen, trokken
vier ondernemende Nederlandse
lieden naar het zuiden. Volgens de
Italiaanse begrippen waren ze alle
vier wel helemaal „van lotje getikt”
(hoe dat in het Italiaans heet, weet
ik niet).
De grond, tegen de heuvels, was
droog en hard. Zomaar ergens bouw
den ze een schuur, aten erin en
sliepen erin en verderwerkten
ze. Als paarden, van de eerste och
tendzon tot de late avond. En dat is
nu iets, wat lang niet iedere Italiaan
begrijpt. Soms kwamen ze, als toe
vallig, even langs om eens pools
hoogte te nemen. Maar al gauw
bezoek had.
De jongeman stond vlug op en greep haar bij de
pols. Vader, dit is nu Aaltje Dinkla, waar ik u over
verteld heb. Ik houd van haar en zij van mij, maar ze
wil het helemaal niet weten. Aaltje, dit is mijn vader.
De oude heer kwam overeind en stak zijn hand
uit. Zo, Aaltje, nou, als ik je zo bekijk, dan moet ik
toegeven, dat mijn zoon een goede smaak heeft, hoor.
Ik wil niet storen begon ze, maar Arie lachte.
Ga maar zitten, liefje. Vader en ik zijn zo klaar. Bo
vendien moet hij nog naar huis
Ze ging achteraf op de divan zitten en luisterde
naar het gesprek. Voor zover ze het begrijpen kon,
kreeg Arie enkele aanwijzingen omtrent het werk.
Er werd en grote kaart ontrold en de oude heer wees
met een balpen langs verschillende lijnen en strepen.
Als die put niet gauw genoeg droog is, laat je hem
maar een paar dagen staan. Zet er anders een tweede
pomp op. En begin van de week nog hier. Ik heb met
de politie kontakt opgenomen en ze zullen het ver
keer tijdelijk omleggen, zodat je daar geen last van
hebt. Begin daar morgen of zo maar met de filters. Dan
kunnen we begin volgende week graven. Ik kom dins
dag of zo wel kijken.
en de plaats van dit „historische” moment was Ceriale aan de Italiaanse
Rivièra. De man, die de vlag hees, was burgemeester C. A. van der
Hooft van Waddinxveen.
Aan deze korte, maar plechtige
vlaghijsing was een en ander voor
afgegaan. En dat een en ander geeft
weer eens een goed beeld van Ne
derlandse hardnekkigheid, van Ne
derlandse durf van Nederlands ent
housiasme
Ik ben dit door heel Europa tegen
gekomen. Of het nu gaat om de
broodj eswinkel van Leo Fransman
in de smalle straatjes van Alassio,
't domein van vele hectaren bos en
wei van de camping Gran Bru van
de heer Koerts Meyer in het Bel
gische Bomal of de meesterlijke
bungalows met eigen zwembad te
gen de heuvels van Ventimiglia van
signor Mav van Esals een Ne
derlander wat doet, doet hij het
goed.
geeft hem niet in pacht, in deze tijd
van kampeer-hoogconjunctuur.
En toen zeiden de Van der Loo’s zo
losjes weg: „Dan gaan we er een
bouwen.” En ze bouwden er één I
Dat zijn vijf kleine woordjes, maar
er zijn heel wat zweetdruppeltjes
gevallen, voor de Van der Loo’s aan
de Via Aurelia (de weg langs de
Italiaanse kust) het bordje konden
zetten: Camping Bella Vista.
De verbaasde Italianen zagen, dat
er een kampwinkel kwam te staan,
ze zagen prachtige douches verschij
nen; ze waren nog meer verbaasd
toen er goede bungalows versche
nen, zomaar in de tijd van een paar
weken; ze zagen hoe er sinaasappel-
boompjes werden geplant....
En toen de vijftiende juni kwam,
waren de Italianen uit de buurt
minstens even blij als de Van der
Loo’s, die bijzonder veel lof toe
zwaaiden aan Piet (Piet de Man, die
zijn goedbetaalde werk in het moe
derland in de steek liet om hier te
gaan pionieren).
En zodoende kon ik, in de warme
zon van het Italiaanse heuvelland,
een Nederlandse nederzetting be
wonderen, waar orde en netheid
hoogtij vierden, maar waar men
niet met de handen in de schoot zit
om op de resultaten te wachten.
Nee, samen met Piet de Man ploe
terden drie studenten in de weer
spannige grond, want de camping
moet vergroot worden. Als vorsten
wandelen de Van der Loo’s, die el
kaar in Ceriale af wisselen (en dan
eventjes in zesentwintig uur over
de Gotthard daveren), over hun
domein, waar cactussen groeien als
mensen zo groot, waar de perziken
zomaar voor het oprapen zijn, waar
wilde duizendschonen door kleurige
vlinders worden uitgepuurd
Dat is Bella Vista, waarlijk een
bella vista op de blauwe zee, tref
punt van vele Nederlanders, die
niet direct aan het drukke strand
willen bivakkeren, maar vanuit de
hoogte die zee willen zien. Neder
landers die hun tenten willen op
slaan onder het rood, wit en blauw
van hun eigen vlag.
prins Jacobus en prinses Paula van zijn verse ka
detjes hadden gesnoept. Woedend kwam hij uit zijn
hol gerend. Waar zijn jullie lelijkerds! De prins
sprong vlug overeind en begon te hollen. Maar de
tovenaar had veel langere benen dan hij en haalde
hem bijna in. Prins Jacobus lette niet precies op
waar hij lieft en rende recht op het einde van de
rots af, waar hij het eerst had gezeten. En toen hup
was hij ineens weg. Nee, hij was niet naar beneden
gevallen, zoals de tovenaar, die niet zo gauw kon
stilhouden en in zee viel, maar waar was het prinsje
dan?
Aaltje Hij greep haar eensklaps heftig beet en
keek haar recht in het gezicht. Hoewel ze inwendig
schrok, liet ze er niets van merken. Hij was rood-
aangelopen en keek haar met een woedende blik aan.
Ze voelde zijn ijzeren greep op haar armen en ze
beet op haar tanden om het niet uit te gillen van
pijn. Maar ze vermande zich en beantwoordde zijn
puk zonder haar ogen neer te slaan. Ik ben niet bang
voor je, Arie Schilders, zei ze zacht en lachte spot
tend. Al doe je me pijn met je grote handen. Maar
scnreeuwen zal ik niet, al sloeg je me.
Zijn greep verslapte. Je verdient geslagen te
worden met je insinuaties. Geloof je mij, als ik zeg,
dat ik van je houdt en alleen van jou? Of geloof je
diegenen, die zo vriendelijk zijn geweest om in mijn
verleden te neuzen en allerlei vuiligheid hebben
verteld? Nou?
Ze zuchtte en liet zich op de divan terugzakken.
Hij knielde bij haar neer en nam haar in zijn armen.
En voor ze hem kon verhinderen, had hij zijn lippen
opnieuw op de hare gedrukt. Aaltje, zei hij zacht tus
sen de liefkozingen door, „ik houd van jou en van
jou alleen. Geloof me.
Ze lag achterover op de divan in zijn armen en
keek naar zijn gezicht boven het hare. Tegen hoeveel
vrouwen heb je dat in je leven al gezegd, Arie Schil
ders?
Hij zuchtte. Tegen jou zeg ik het wel, Aaltje, liefje.
Van jou houd ik, zoals ik nog nooit van een vrouw
gehouden heb. Ik heb je lief en daarom vraag ik, of
je mijn vrouw wilt worden.
Ze duwde hem van zich af en kwam overeind.
Terwijl ze haar kapsel een beetje in orde bracht,
antwoordde ze op nuchtere toon: Ik denk, dat het nu
tijd wordt voor een kop koffie.
Enkele minuten later zaten ze samen op de divan,
terwijl hij een arm om haar heen had. Ze roerde in
haar koffie en zei zacht: Ik zal mijn ongeluk met
jouw wel tegemoet gaan, maar ik kan er niets aan
doen. Ik vind je een aardige vent, Arie Schilders,
maar ik wou, dat je nooit in Purmerend was gekomen.
Maar liefje, ik meen het werkelijk. Als je wilt,
kom ik morgen bij je thuis en zal ik officieel je moe
der verzoeken om toestemming voor ons huwelijk.
Ze schudde haar hoofd. Onzin, Arie. Loop jij
is, dat het brokken van onze eigen
aarde zouden zijn die van de aarde
zijn afgeslingerd en nu na een paar
miljoen jaar rond de aarde te heb
ben gecirkeld, zijn teruggekomen.
Aan de R.K. Modevakschool te Gou
da slaagden de volgende inwoners
diploma costumière: Cock van den
Berg, Corry Matze, Corry Steenland,
en Herniy Wubben.
diploma coupeuse: H. Wubben, C.
v. d. Berg en C. Matze.
hier bent in mijn bijzijn, of ik ga er vandoor en dan
zie je maar, dat je iemand anders krijgt om voor moe
der te zorgen. Ik ben niet van plan stapelgek te wor
den door dat geleuter van jou, iedere keer als je hier
koffie komt drinken.
Hij keek haar spottend aan. Jij weggaan? Waar
wil je heen? Je kunt niks.
Dank je wel voor het compliment, geliefde broer,
maar je vergeet, dat mijn handen niet verkeert staan
en die neem ik mee, als ik ga. Er is bijna overal in het
land gebrek aan personeel en dat ik als een appeltje
voor de dorst nog zo’n slordige zestienhonderd gulden
achter de hand heb, ben je zeker vergeten. En reken
er op, dat ik het meen. Ik bemoei me ook niet met jouw
aangelegenheden en ik wens niet, dat jij, en zeker jij
niet, je met mijn zaken bemoeit. Begrepen?
Er was iets in haar blik geweest, dat Dirk verder
deed zwijgen. Hij haalde zijn schouders op en dronk
zijn koffie. Toen hij wegging, gaf hij zijn moeder een
zoen, maar z'n zusje negeerde hij volkomen. Hetgeen
zij helemaal niet erg vond.
Enkele avonden later stapte Aaltje de salon binnen
bij Arie en bleef verschrikt staan in de deuropening.
Er zat een oudere heer tegenover hem en beiden ke
ken op. O, neem me niet kwalijk, ik wist niet, dat je
(Met toestemming overgenomen uit het weekblad „EVA”)
De zee was blauw en de bergen in de verte omhuld door een waas, dat
bijna paars aandeed. Een warme zon klom traag naar de hemel en
temidden van deze weelde ging langzaam een vlag omhoog, tot de
kleuren (rood, wit en blauw) bijna strelend langs de azuren lucht
veegden. Dat alles gebeurde op de vijftiende juni van het vorig jaar
De laatste jaren is men met steeds
meer en meer interesse de kool
stof meteoren gaan bekijken die zo
nu en dan op aarde neerkomen. Dr
George Claus en prof. B. Nagy, 2
Amerikaanse geleerden, hebben
fossiele resten gevonden waarvan
ze vermoeden dat het de fossielen
kunnen zijn van zeer kleine in het
-maar niet te hard van stapel. Ik ben ervan overtuigd,
dat je het op dit moment echt meent, maar na een
poosje zal ik je gaan vervelen en zul je spijt hebben
als haren op je hoofd dat jij, de opzichter en vertrou
wensman van de firma Huurdeman, je woord gegeven
hebt aan een doodgewoon meisje uit de Beemster. Als
jij al zoveel vrouwen in je leven gehad hebt, dan ben
jij niet geschikt om met één en dezelfde tevreden
te zijn. Nu ja, ik ben er mee content. Zolang jij hier
in Purmerend bent, zul je gek op me zijn, maar als je
één maand ergens anders zult zijn, vergeet je me
toch. Goed, ik zal je niet binden. We profiteren van
het ogenblik en als we genoeg van elkaar krijgen,
scheiden we als goede vrienden. Afgesproken?
Nee, antwoordde hij hard. Hij pakte het kopje uit
haar handen en trok haar naar zich toe. Aaltje Dinkla
houd je van me?
Ze zuchtte en schudde haar hoofd. Laten we geen
gekke dingen in ons hoofd halen, Arie. Zolang je hier
in Purmerend bent, vermaken we ons en voor de rest
geen flauwekul.
Hij schudde haar door elkaar. Als ik niet zo ont
zettend veel van je hield, klein krengetje, zou ik je
een pak slaag geven. Allé, nou wil ik een antwoord:
Houd je van die beruchte Arie Schilders, die al in zo
veel plaatsen zoveel vrouwen heeft gehad en nu het
liefste meisje van de hele Beemster in zijn armen
houdt?
Laat me los, Arie. Als je me niet loslaat, ga ik
gillen! Hij lachtte, maar hield haar nog steviger vast.
Gil eens liefje. Wat zal dat leuk klinken uit dat lieve
mondje van je.
Ze keek hem fel aan. Als je me niet vasthield, gaf
ik je een klap voor je wang.
Meteen liet hij haar los en boog zijn gezicht naar
haar toe. Sla maar liefje, hier is m’n wang. Geef me
maar eens een stevige tik.
Hij bleef even gebogen zitten en na een paar
sekonden voelde hij haar zachte, warme lippen.
Hij draaide zijn andere wang toe en fluisterde:
Wat kun jij lekker zacht slaan. Doe het hier ook eens.
Maar ze greep zijn hoofd en trok hem met een wilde
ruk naar zich toe. „Doerakruige rioleringsbaas
kom hier, Arie Schildershet zal m’n ongeluk wel
worden, maar ik houd ook van jou.