□te haarden demonstratie Schitterende camping door Waddinxveens initiatief I 1 op 7 - 8 - 9 en 10 AUGUSTUS BADROOSTGR 1963 De avonturen koning Puntbaard en van C. SLOTHOUBER Aardse fossielen in meteoren f „WAT D»ES WE METMOEDE»” WIK liep met succes de vierdaagse Atlantis weer op andere plaats I H de zeemeermin Drie broers Van der Loo zetten Italië prachtig kampeerbedrijf op in rf WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1962 PAGINA 2 :E JAARSMA BRONCO Op onze show vindt U zeker wat U zoekt. I Familieroman door Maartje Zeidenrijk Heeft U plannen tot aanschaf van een nieuwe haard, vriendelijk nodigen wij U uit op één dezer gezellige avonden bij ons een kopje koffie te komen drinken. Zowel kolen- als oliehaarden brandend te zien terwijl voor toelichting en advies uitsluitend vakkundig personeel aanwezig is. Uitgebreide sortering in diverse kleuren van allerbeste merken als INTERNO - FRISIA ^ÖNWIKKELEN^ •-Afdrukken., •Vergroten.. wy DOEN DIT Ik. VAKKUNDIG^ xyooRU/ FOTO oteboo PRSSRGE .TEL: 2^77^ s l Zon en zomer Van lotje getikt Kampwinkel In de Blauwe zaal van „Kunstmin”, Boelekade naast Schouwburg, ’s Middags van 2-5 uur ‘s Avonds van 7-11 uur Geslaagd C 1 B ir V i i 5 CASPER DE GROOT. 7.15 tot 9 11 tot 12.15 5.15 tot 7 1.45 tot 3 9 tot 10.45 3.15 tot 5 Dagen dames heren heren heren maandag dames dames dames heren dinsdag heren dames heren dames heren woensdag dames dames dames heren heren donderdag heren dames heren heren vrijdag dames dames heren dames zaterdag HOOFDSTUK 9 - Nr. 18 na een paar lllllllllllllllll OOSTHAVEN 8 TEL. 3216 GOUDA I 1 heren verb tarief dames verl. tarief dames verl. tarief heren verl. tarief theorie te onderzoeken. Galanopoulos vterwacht SPECIAALZAAK VOOR KOLEN- EN OLIEHAARDEN o O Q. 0) water levende organismen. Voor zo ver zij konden nagaan, waren er 5 soorten te onderscheiden. Eén er van komt, voor zover bekend, niet op aarde voor. Van een van de meteoren in het bijzonder is ge bleken dat hij koolstofverbindingen bevat die verenigbaar zijn met le ven. Volgens professor J. D. Ber nal zou het mogeljjk kunnen zijn, dat de meteoor afkomstig is van een planeet waarop twee miljoen tot tweehonderd miljoen jaar gele den leven voorkwamen. Een ande re theorie van prof. D. J. Bemaal 1 Onder de hand was prins Jacobus erg verdrietig ge worden. Hij zat nog steeds op het eiland, maar zijn zusje was nergens te vinden. Hij zocht wel drie uur lang en begon toen nog eens opnieuw. Maar ze was beslist van het eiland verdwenen. Nu was hij nog alleen. Hij kon wel huilen en was zo moe, dat hij op de rand van een rots ging zitten. Heel diep, wel honderd meter ver, stroomde de zee. Huh, als je daar eens terecht kwam, je moest er niet aan denken. Achter hem hoorde hij iemand boos schreeuwen. Verschrikt draaide hij zich om. Het was de eilandtovenaar, die had gemerkt dat Maar denk niet, dat je succes zo maar uit de lucht kan grijpen. Daar van kunnen de drie gebroeders Van der Loo uit Waddinxveen meepra ten. Drie broers, met wel zeer ver schillende beroepen: accountant, handelaar in groenten en directeur van een machinefabriek. Maar hoe verschillend ook hun beroep, ’n hobby hebben ze gemeen: him hart stochtelijke liefde voor zon en zo mer. En waar kun je die beter uit leven dan onder de Italiaanse zon? Eerst dachten ze erover een cam ping te pachten. Maar pachten is niet zo eenvoudig. Wie in deze con treien eenmaal een camping heeft, wezen ze niet langer meer met een vinger naar hun hoofd, want er groeide iets op dat stuk land, zonder licht en zonder water. De stemming in het huisje aan het Zuiderpad was nu geheel bedorven. Moeder Dinkla maakte haar doch ter te pas en te onpas verwijten, dat ze alle goede raadgevingen en waarschuwingen in de wind sloeg en toch doorging met haar vrijerijtje, zoals ze dat noemde ,maar Aaltje zweeg na zulke tirades in alle talen. En iedere keer zei ze tot zichzelf: ik ga toch mijn eigen gang, ik ga toch mijn eigen gang, kome ervan wat er komt. Ik houd van die kerel, maar ik wou, dat ik hem nooit ontmoet had. Na een heftig conflict met Dirk had ze hem op een morgen een ultimatum gesteld. Ik ben dat gezeur van jou over Arie meer dan zat. En omdat je er geen snars mee te maken hebt, maar dan ook totaal niets, wil ik er uit jouw mond niets meer over horen. En nu kun je kiezen of delen, of je zwijgt er over als je Bij de grote vierdaagse in Nijmegen was ook Waddinxveen prima verte genwoordigd. De wandelsportvereni- ging WIK was met maar liefst 13 heren en dames van de partij. Me vrouw P. G. van Nielen liep de 30 kilometer voor de vierde maal. De meeste leden van WIK liepen de af standen individueel. Arie en Piet van Elswijk van WIK, die woonachtig zijn in Boskoop legden de 55 km af, terwijl Bas van Elswijk, eveneens uit Boskoop de 40 km voor zijn reke ning nam. Ton van Putten, Cor v. d. Hoom, Hans van Vliet allen uit'Wad dinxveen lieten eveneens 40 km on der hun voeten doorgaan. Corrie v. d. Spek, W. Wamaar, Arie van Putten, Piet Bonefaas, Piet Bot en Piet Hoo- gerbruigge (laatste twee uit Boskoop) deden op de 30 km. een gooi naar ’t eremetaal. Ook Arie Hogerdijk van de Kerkweg was weer in de Keizer Karelstad present. Voor de vierde maal liep de groenteman op zijn klompen en in gezelschap van zijn trouwe wandelgenoot, de heer R. IJzendoorn uit Zeist, de vele kilome ters. Er is weer een nieuwe theorie op gedoken als zou Atlantis niet in de Atlantische Oceaan maar in de Egeische zee gelegen hebben. Dit volgens de Griekse geleerde pro fessor Galanopoulos. Hij baseerde deze theorie op de veronderstelling dat Solon een staatsman uit de ze ventiende eeuw een aantal fouten zou hebben gemaakt bij de beschrij ving van plaats en tijdvak waarop en waarin Atlantis zou hebben be staan. Russische geleerden zijn nu bezig om deze Professor echter niet Veel resultaten van deze onderzoekingen. Volgens hem is het op zijn minst genomen on waarschijnlijk, dat er op een diepte van 9 meter iets anders gevonden zal worden dan as en lava. Deze resten zijn ontstaan door een uit barsting op Santorin die op de Egyptische geleerden de indruk gewekt moet hebben dat er een heel werelddeel was vergaan, zo dat ze Atlantis veel te groot heb ben gedacht waar het maar een klein eilandje was, aldus de theo rie van professor Galanopoulos. Luchtgolven die bij deze uitbars ting ontstonden zijn wel 430 maal zo sterk geweest als die welke het gevolg zijn van een explosie van een waterstofbom, schatten de geo logen. Verleden jaar, na Pasen, trokken vier ondernemende Nederlandse lieden naar het zuiden. Volgens de Italiaanse begrippen waren ze alle vier wel helemaal „van lotje getikt” (hoe dat in het Italiaans heet, weet ik niet). De grond, tegen de heuvels, was droog en hard. Zomaar ergens bouw den ze een schuur, aten erin en sliepen erin en verderwerkten ze. Als paarden, van de eerste och tendzon tot de late avond. En dat is nu iets, wat lang niet iedere Italiaan begrijpt. Soms kwamen ze, als toe vallig, even langs om eens pools hoogte te nemen. Maar al gauw bezoek had. De jongeman stond vlug op en greep haar bij de pols. Vader, dit is nu Aaltje Dinkla, waar ik u over verteld heb. Ik houd van haar en zij van mij, maar ze wil het helemaal niet weten. Aaltje, dit is mijn vader. De oude heer kwam overeind en stak zijn hand uit. Zo, Aaltje, nou, als ik je zo bekijk, dan moet ik toegeven, dat mijn zoon een goede smaak heeft, hoor. Ik wil niet storen begon ze, maar Arie lachte. Ga maar zitten, liefje. Vader en ik zijn zo klaar. Bo vendien moet hij nog naar huis Ze ging achteraf op de divan zitten en luisterde naar het gesprek. Voor zover ze het begrijpen kon, kreeg Arie enkele aanwijzingen omtrent het werk. Er werd en grote kaart ontrold en de oude heer wees met een balpen langs verschillende lijnen en strepen. Als die put niet gauw genoeg droog is, laat je hem maar een paar dagen staan. Zet er anders een tweede pomp op. En begin van de week nog hier. Ik heb met de politie kontakt opgenomen en ze zullen het ver keer tijdelijk omleggen, zodat je daar geen last van hebt. Begin daar morgen of zo maar met de filters. Dan kunnen we begin volgende week graven. Ik kom dins dag of zo wel kijken. en de plaats van dit „historische” moment was Ceriale aan de Italiaanse Rivièra. De man, die de vlag hees, was burgemeester C. A. van der Hooft van Waddinxveen. Aan deze korte, maar plechtige vlaghijsing was een en ander voor afgegaan. En dat een en ander geeft weer eens een goed beeld van Ne derlandse hardnekkigheid, van Ne derlandse durf van Nederlands ent housiasme Ik ben dit door heel Europa tegen gekomen. Of het nu gaat om de broodj eswinkel van Leo Fransman in de smalle straatjes van Alassio, 't domein van vele hectaren bos en wei van de camping Gran Bru van de heer Koerts Meyer in het Bel gische Bomal of de meesterlijke bungalows met eigen zwembad te gen de heuvels van Ventimiglia van signor Mav van Esals een Ne derlander wat doet, doet hij het goed. geeft hem niet in pacht, in deze tijd van kampeer-hoogconjunctuur. En toen zeiden de Van der Loo’s zo losjes weg: „Dan gaan we er een bouwen.” En ze bouwden er één I Dat zijn vijf kleine woordjes, maar er zijn heel wat zweetdruppeltjes gevallen, voor de Van der Loo’s aan de Via Aurelia (de weg langs de Italiaanse kust) het bordje konden zetten: Camping Bella Vista. De verbaasde Italianen zagen, dat er een kampwinkel kwam te staan, ze zagen prachtige douches verschij nen; ze waren nog meer verbaasd toen er goede bungalows versche nen, zomaar in de tijd van een paar weken; ze zagen hoe er sinaasappel- boompjes werden geplant.... En toen de vijftiende juni kwam, waren de Italianen uit de buurt minstens even blij als de Van der Loo’s, die bijzonder veel lof toe zwaaiden aan Piet (Piet de Man, die zijn goedbetaalde werk in het moe derland in de steek liet om hier te gaan pionieren). En zodoende kon ik, in de warme zon van het Italiaanse heuvelland, een Nederlandse nederzetting be wonderen, waar orde en netheid hoogtij vierden, maar waar men niet met de handen in de schoot zit om op de resultaten te wachten. Nee, samen met Piet de Man ploe terden drie studenten in de weer spannige grond, want de camping moet vergroot worden. Als vorsten wandelen de Van der Loo’s, die el kaar in Ceriale af wisselen (en dan eventjes in zesentwintig uur over de Gotthard daveren), over hun domein, waar cactussen groeien als mensen zo groot, waar de perziken zomaar voor het oprapen zijn, waar wilde duizendschonen door kleurige vlinders worden uitgepuurd Dat is Bella Vista, waarlijk een bella vista op de blauwe zee, tref punt van vele Nederlanders, die niet direct aan het drukke strand willen bivakkeren, maar vanuit de hoogte die zee willen zien. Neder landers die hun tenten willen op slaan onder het rood, wit en blauw van hun eigen vlag. prins Jacobus en prinses Paula van zijn verse ka detjes hadden gesnoept. Woedend kwam hij uit zijn hol gerend. Waar zijn jullie lelijkerds! De prins sprong vlug overeind en begon te hollen. Maar de tovenaar had veel langere benen dan hij en haalde hem bijna in. Prins Jacobus lette niet precies op waar hij lieft en rende recht op het einde van de rots af, waar hij het eerst had gezeten. En toen hup was hij ineens weg. Nee, hij was niet naar beneden gevallen, zoals de tovenaar, die niet zo gauw kon stilhouden en in zee viel, maar waar was het prinsje dan? Aaltje Hij greep haar eensklaps heftig beet en keek haar recht in het gezicht. Hoewel ze inwendig schrok, liet ze er niets van merken. Hij was rood- aangelopen en keek haar met een woedende blik aan. Ze voelde zijn ijzeren greep op haar armen en ze beet op haar tanden om het niet uit te gillen van pijn. Maar ze vermande zich en beantwoordde zijn puk zonder haar ogen neer te slaan. Ik ben niet bang voor je, Arie Schilders, zei ze zacht en lachte spot tend. Al doe je me pijn met je grote handen. Maar scnreeuwen zal ik niet, al sloeg je me. Zijn greep verslapte. Je verdient geslagen te worden met je insinuaties. Geloof je mij, als ik zeg, dat ik van je houdt en alleen van jou? Of geloof je diegenen, die zo vriendelijk zijn geweest om in mijn verleden te neuzen en allerlei vuiligheid hebben verteld? Nou? Ze zuchtte en liet zich op de divan terugzakken. Hij knielde bij haar neer en nam haar in zijn armen. En voor ze hem kon verhinderen, had hij zijn lippen opnieuw op de hare gedrukt. Aaltje, zei hij zacht tus sen de liefkozingen door, „ik houd van jou en van jou alleen. Geloof me. Ze lag achterover op de divan in zijn armen en keek naar zijn gezicht boven het hare. Tegen hoeveel vrouwen heb je dat in je leven al gezegd, Arie Schil ders? Hij zuchtte. Tegen jou zeg ik het wel, Aaltje, liefje. Van jou houd ik, zoals ik nog nooit van een vrouw gehouden heb. Ik heb je lief en daarom vraag ik, of je mijn vrouw wilt worden. Ze duwde hem van zich af en kwam overeind. Terwijl ze haar kapsel een beetje in orde bracht, antwoordde ze op nuchtere toon: Ik denk, dat het nu tijd wordt voor een kop koffie. Enkele minuten later zaten ze samen op de divan, terwijl hij een arm om haar heen had. Ze roerde in haar koffie en zei zacht: Ik zal mijn ongeluk met jouw wel tegemoet gaan, maar ik kan er niets aan doen. Ik vind je een aardige vent, Arie Schilders, maar ik wou, dat je nooit in Purmerend was gekomen. Maar liefje, ik meen het werkelijk. Als je wilt, kom ik morgen bij je thuis en zal ik officieel je moe der verzoeken om toestemming voor ons huwelijk. Ze schudde haar hoofd. Onzin, Arie. Loop jij is, dat het brokken van onze eigen aarde zouden zijn die van de aarde zijn afgeslingerd en nu na een paar miljoen jaar rond de aarde te heb ben gecirkeld, zijn teruggekomen. Aan de R.K. Modevakschool te Gou da slaagden de volgende inwoners diploma costumière: Cock van den Berg, Corry Matze, Corry Steenland, en Herniy Wubben. diploma coupeuse: H. Wubben, C. v. d. Berg en C. Matze. hier bent in mijn bijzijn, of ik ga er vandoor en dan zie je maar, dat je iemand anders krijgt om voor moe der te zorgen. Ik ben niet van plan stapelgek te wor den door dat geleuter van jou, iedere keer als je hier koffie komt drinken. Hij keek haar spottend aan. Jij weggaan? Waar wil je heen? Je kunt niks. Dank je wel voor het compliment, geliefde broer, maar je vergeet, dat mijn handen niet verkeert staan en die neem ik mee, als ik ga. Er is bijna overal in het land gebrek aan personeel en dat ik als een appeltje voor de dorst nog zo’n slordige zestienhonderd gulden achter de hand heb, ben je zeker vergeten. En reken er op, dat ik het meen. Ik bemoei me ook niet met jouw aangelegenheden en ik wens niet, dat jij, en zeker jij niet, je met mijn zaken bemoeit. Begrepen? Er was iets in haar blik geweest, dat Dirk verder deed zwijgen. Hij haalde zijn schouders op en dronk zijn koffie. Toen hij wegging, gaf hij zijn moeder een zoen, maar z'n zusje negeerde hij volkomen. Hetgeen zij helemaal niet erg vond. Enkele avonden later stapte Aaltje de salon binnen bij Arie en bleef verschrikt staan in de deuropening. Er zat een oudere heer tegenover hem en beiden ke ken op. O, neem me niet kwalijk, ik wist niet, dat je (Met toestemming overgenomen uit het weekblad „EVA”) De zee was blauw en de bergen in de verte omhuld door een waas, dat bijna paars aandeed. Een warme zon klom traag naar de hemel en temidden van deze weelde ging langzaam een vlag omhoog, tot de kleuren (rood, wit en blauw) bijna strelend langs de azuren lucht veegden. Dat alles gebeurde op de vijftiende juni van het vorig jaar De laatste jaren is men met steeds meer en meer interesse de kool stof meteoren gaan bekijken die zo nu en dan op aarde neerkomen. Dr George Claus en prof. B. Nagy, 2 Amerikaanse geleerden, hebben fossiele resten gevonden waarvan ze vermoeden dat het de fossielen kunnen zijn van zeer kleine in het -maar niet te hard van stapel. Ik ben ervan overtuigd, dat je het op dit moment echt meent, maar na een poosje zal ik je gaan vervelen en zul je spijt hebben als haren op je hoofd dat jij, de opzichter en vertrou wensman van de firma Huurdeman, je woord gegeven hebt aan een doodgewoon meisje uit de Beemster. Als jij al zoveel vrouwen in je leven gehad hebt, dan ben jij niet geschikt om met één en dezelfde tevreden te zijn. Nu ja, ik ben er mee content. Zolang jij hier in Purmerend bent, zul je gek op me zijn, maar als je één maand ergens anders zult zijn, vergeet je me toch. Goed, ik zal je niet binden. We profiteren van het ogenblik en als we genoeg van elkaar krijgen, scheiden we als goede vrienden. Afgesproken? Nee, antwoordde hij hard. Hij pakte het kopje uit haar handen en trok haar naar zich toe. Aaltje Dinkla houd je van me? Ze zuchtte en schudde haar hoofd. Laten we geen gekke dingen in ons hoofd halen, Arie. Zolang je hier in Purmerend bent, vermaken we ons en voor de rest geen flauwekul. Hij schudde haar door elkaar. Als ik niet zo ont zettend veel van je hield, klein krengetje, zou ik je een pak slaag geven. Allé, nou wil ik een antwoord: Houd je van die beruchte Arie Schilders, die al in zo veel plaatsen zoveel vrouwen heeft gehad en nu het liefste meisje van de hele Beemster in zijn armen houdt? Laat me los, Arie. Als je me niet loslaat, ga ik gillen! Hij lachtte, maar hield haar nog steviger vast. Gil eens liefje. Wat zal dat leuk klinken uit dat lieve mondje van je. Ze keek hem fel aan. Als je me niet vasthield, gaf ik je een klap voor je wang. Meteen liet hij haar los en boog zijn gezicht naar haar toe. Sla maar liefje, hier is m’n wang. Geef me maar eens een stevige tik. Hij bleef even gebogen zitten en na een paar sekonden voelde hij haar zachte, warme lippen. Hij draaide zijn andere wang toe en fluisterde: Wat kun jij lekker zacht slaan. Doe het hier ook eens. Maar ze greep zijn hoofd en trok hem met een wilde ruk naar zich toe. „Doerakruige rioleringsbaas kom hier, Arie Schildershet zal m’n ongeluk wel worden, maar ik houd ook van jou.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1962 | | pagina 2