Foto Sjaak Noteboom
Foto-Cine Sjaak Noteboom
BEHAAGLIJKE WARMTE
voor moderne mensen
//Hek ui&focL I
Studerenden, hun ouders
en de fiscus (2)
Canon cocktail”
a.s.
De
Twentsche
Bank
OLIEHANDEL „PIONIER"
natuurlijk een oliehaard gestookt met
Uw financiële
raadsman
w’t Mosterdzaadje”
hield vergadering
Wegenwacht paraat
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - DONDERDAG 28 FEBR. 1963
PAGINA 2
’s avonds om 8 uur een
in het wijkgebouw, Esdoornlaan, onder de titel:
Telefoon 309L
door P. DE VRIES
PASSAGE - TELEFOON 2477
presenteert U op:
woensdagavond 6 maart
Kantoor Waddinxveen,
Kerk weg 224.
1.
2.
JlllllllIllHlinillllllllllin1W
SCHOON ZUINIG WARM
Wij nodigen een ieder uit deze prachtige en zeldzame avond bij te wonen,
waarvoor wij aan onze zaak gratis toegangsbewijzen verstrekken.
Korte baan wedstrijden
Ijsclub „Nooit Gedacht”
Het programma vermeldt o.a.:
Buitengewone
lasten
Jantje Venekamp won op
korte baan in Zevenhuizen
Regeling
Studiebeurzen en
voorschotten
3.
Advertentie
ook van kennissen van vader, zakenrelaties, klanten
HOOFDSTUK 1 - Nr. 2
grote kleuren
dia sho
Uitslagen: 1. F. Dullemeyer, G.
Wolters en W. Huizer, f 24; 2. H.
Voshol, A. Poot en M. Noteboom,
f 15; 3 D. de Pater; B. Goudriaan en
A. van Dijk, f 9; Alle deelnemers
kwamen uit Waddinxveen.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
lllllllllIlllllllllllllllllllllllllllll
voorgeschreven.
Een keuze tussen kinderaftrek en
aftrek wegens „buitengewone las
ten” is er niet. Indien aan de ver
eiste voor kinderaftrek wordt vol
daan, is deze aftrek dwingend voor
geschreven, ook al zou aftrek we
gens buitengewone lasten fiscaal
aantrekkelijker zijn.
Zaterdagavond werden op dePet-
teplas wedstrijden drie aan de stok
gehouden. Er waren 54 deelnemers.
PETROLEUM
Noordeinde 72 - Tel. 3129 Ook levering per tankauto
het echter niet, want ook de leid
sters hadden voor de presidente een
verrassing in de vorm van een
mooie plant, waarna ze haar, en
speciaal voor deze gelegenheid ge
componeerd lied toezongen. Zicht
baar ontroerd bedankte mevr. Ha
venaar.
brr.je kimt je er niet tegen kleden. Binnen een
minuut ben je drijf.
Hij pelde het ei en vervolgde: „Verleden jaar om
deze tjjd gingen we naar Biak. En moesten we iedere
dag patrouille rijden, met een jeep. En hele stukken
lopen, want veel wegen zijn daar niet. Iedere dag
zestig kilometer heen en zestig terug. Je was dood
moe, als je terugkwam.”
„Dat heb je nooit geschreven,” verweet zijn moeder.
„OchHij wuifde in de lucht, „waarom zouden
we jullie van al onze narigheden vertellen. Per slot
van rekening waren wij er niet voor ons genoegen.
Vooral de laatste maanden niet.”
Ze zuchtte. „Dat is gelukkig nu allemaal voorbij.
En als we denken aan wat het had kunnen worden,
dan ben ik dankbaar, dat ik jou weer gezond en wel
terugheb.”
„Zeg dat wel. Maar ik heb er dan ook schoon ge
noeg van. De kapitein zei, dat ik in Holland in dienst
kon blijven, maar ik pas ervoor. Vier jaar vind ik
lang genoeg. Ik ga nu het burgerpakje weer aan
trekken.”
Ze keek hem onderzoekend aan, terwijl hij genoot
van de heerlijkheden op het blad. „Je kleren zullen
je wel te klein geworden zijn.”
Geluidsfilm over de Canon Camerafabrieken in Japan.
Kleurendia’s van WINTER, ZOMER en VAKANTIE met in
structieve opnamen van tele- en voorzetlenzen en van het
fotograferen zonder zon.
Techniek, expressie, kleur, een beschouwing van de techniek
met ongekende mogelijkheden en toepassingen van de kleu
renfotografie.
Tijdens de pauze zullen de canon camera’s getoond worden.
Ons uitsluitend beperkend tot het
studerende kind kunnen onder de
„buitengewone lasten” worden ge
rekend:
a. de kosten van levensonderhoud
b. de kosten van ziekte.
Het begrip „kosten van levens
onderhoud” is ruim op te vatten.
Zo zullen daaronder naast uitga
ven voor huisvesting, voeding en
kleding, ook zakgeld, studiekosten
en vacantiegeld vallen.
In Zevenhuizen verschenen het
afgelopen weekeinde alle Neder
landse damescracks op de korte
baan aan de start om eikaars krach
ten te meten. Een veeltallig pu
bliek was er getuige van hoe de
Nederlandse kampioene Jantje
Venekamp-Tienkamp al haar con
currenten achter zich liet en zich
op fraaie wijze naar de eerste plaats
reed, hetgeen haar f 100 opleverde.
Marijke Friesjjn uit Leeuwarden
bood lange tijd felle tegenstand,
doch moest met de tweede prijs
genoegen nemen, f 75. AdjeKeuïen-
Deelstra uit Eernsum ging als derde
over de eindstreep, f 50,terwijl
Riekje Tuinema-Ruben uit Engel
bert de vierde plaats kreeg toebe
deeld, f 25. Gerda Alting uit Delft-
zijl werd vijfde, f 10,
Puck Zijderlaan uit Polsbroek
was de enige uit de streek, die mee
kon komen in dit sterke gezelschap.
Zij werd zesde en mocht f 5,mee
naar huis nemen.
precies te zijn op het historische
moment, dat u elkaar onder toe
voeging van vele gelukwensen har
telijk de hand schudt.
In het geval, dat de studie vóór
het einde van een jaar is beëindigd
of dat aan de eis van 5O»/o (zie
onder b) niet is voldaan, of dat de
student in de loop van het jaar de
27-jarige leeftijd heeft bereikt (zie
onder a. en b.)dan is nog belasting
verlichting mogelijk op grond van
de regeling voor „buitengewone
lasten.”
Dit is zeer belangrijk, aangezien
aftrek wegens „buitengewone las
ten” veelal voordeliger is dan kin
deraftrek. Bovendien dienen de
ouders bij kinderaftrek de inkom
sten (uitgezonderd: loon) van het
betreffende kind bij hun inkomen
te tellen; bij de „buitengewone
lasten”-regeling is dit laatste niet
en zo.”
Hij keerde weer terug en ging opnieuw bij haar
zitten. „Dat lijkt u wel, he? Al die bloemen. U houdt
er immers zoveel van?”
„Ja, het is altijd een hobby van me geweest. Ik zal
ze goed verzorgen, dan blijven ze lange tijd goed.”
Op een gegeven ogenblik vroeg hij: „Waar is Joop?”
„Hij moest vanmorgen vroeg alweer weg. Maar het
weekeind komt hij thuis. Je weet zelf, he? Dienst is
dienst.”
„Heeft hij er nogal schik?”
„Matig. Maar hij spreekt er weinig over.”
„Och ja, Breda is ook maar een gat. Er zal weinig
te beleven zijn.”
„In zijn vrije tijd studeert hij, Spaans. De Bank wil
hem uitzenden, als hij zijn diploma heeft.”
„Ja, hij is beter geschikt voor dat werk dan ik. Het
zal mij tenminste benieuwen, hoe lang ik het uithoud
op de kantoorkruk.”
Na de koffie ging hij met zijn vader mee naar de
Bank. Ja, daar zat wel meer personeel dan vroeger,
maar er zou natuurlijk ook veel meer werk te doen
zijn. En binnenkort zou hij daar ook tussen plaats
nemen. Achter de schrijfmachine of voor een der
loketten. Straks zou het normale leven van alle dag
weer aanvangen.
In het privékantoor zat hij met vader te roken.
„Kan ik vanmiddag de wagen een uurtje krijgen?”
vroeg hij?” „Ik wil een beetje toeren in de omgeving.”
„Best,” antwoordde de oudere man. „Heb je soms
plannen?”
„Och,” zei Kees, „zo maar een beetje rondrijden. Ik
wil de omgeving wel weer eens zien.”
’s Middags na het eten ging hij met zijn vader naar
de garage naast de woning. Moeder stem klonk hem
nog na: „Doe je voorzichtig? Het is zo druk geworden
in de stad.”
Kees lachte. „Maak u maar geen zorgen, moeder.
Ik heb daarginds wel rijden geleerd.”
„Dat neem ik terstond iaan,” antwoordde zijn vader.
Maar toen Kees in de Chrysler stapte en startte,
meende de oudere man toch nog te moeten zeggen:
„Denk er om, dat het geen jeep is.”
Kees begreep hem. ,W,e zullen kalmpjes aan doen,”
beloofde hij.
Tien minuten later reed hij via de Amhemseweg
Apeldoorn uit. Hè, hier was het heerlijk. En rustig.
Nu kon hij zorgeloos achter het stuur zitten, zonder
gevaren van verborgen infiltranten, waarvoor je ie
dere seconde op je hoede moest zijn. Enfin, die tijd
was voorbij, voorgoed, met al z’n narigheid en geva
ren, maar ook met al z’n ervaringen en prettige her
inneringen. Het was slechts een intermezzo, zij het
dan ook een verbazend lang intermezzo. Nu stond hjj
weer voor het werkelijke leven. Dat betekende: van
half negen tot twaalf en van half twee tot vijf op de
kantoorkruk, tenzij
Het was een schrale troost, die moeder hem gaf,
maar het was in ieder geval een troost. Zelf had hij
van de eerste dag af gevoeld, dat moeder niet zo erg
ingenomen was met Eefje. Natuurlijk was ze altijd
vriendelijk en .aardig tegen het meisje, later zijn ver
loof de, geweest. Maar tochNee, moeder had er nooit
over gesproken en vader helemaal niet. Vader was
altijd opgewekt en vrolijk, had een zonnig humeur,
en Eefje ook. Die twee konden het altijd uitstekend
samen vinden.
Alleen tante Fien had nooit iets goeds aan Eefje
ontdekt. Het eerste, w.at ze die avond van de verlo
ving had geconstateerd, was: ze rookt. En roken vond
tante Kien onvrouwelijk. Ze was niet voor niemendal
een zuster van moeder, afstammend uit een oud, con
servatief fries geslacht „En ze gebruikt rouge.” Dat
was vooral niet naar haar zin. En de derde grief was:
„Ze is me te luidruchtig.” Dat was natuurlijk na-ijver,
want in een gezelschap moest tante Fien domineren,
dat beschouwde ze als haar recht. Doch als Eefje er
was, viel tante Fien in het niet, want Eefje’s zilveren
lach klonk de hele avond boven alles uit en tante
Fien zat dan in de regel met een zuur gezicht ergens
in een hoekje en voelde zich verongelijkt. Enfin, tant
Fien behoefde Eefje’s gezelschap niet meer te verdra
gen. Er zou geen Eefje meer zijn in het leven van
de familie Van Bergen.
Die avond- was de salon opnieuw vol familie en ge
nodigden. Kees werd op alle manieren gefêteerd en
hij moest volmondig erkennen, dat het een leuke
avond was. Daartegenover was hij toch blij, toen om
ruim één uur ’s nachts de laatste gasten vertrokken.
Hij was meer vermoeid dan na een dag dienst in het
oerwoud bij Fak-Fak. Dus verlangde hij nog slechts
één ding: slapen.
Moeder ging mee naar boven, naar zijn kamer. Hij
was er ’s middags al even geweest. En had gezien, dat
alles er nog zo was als vier jaar geleden: z’n oude,
half versleten leren fauteuil, z’n smalle kastje, volge
propt met boeken, de zelfgemaakte schemerlamp bij
het r.aam Hier had de tijd stilgestaan, in afwachting
van zijn terugkeer. En nu was hij er dan weer.
In de. kamer omhelsde hij zijn moeder op ouder
wetse wijze. „Moedertje, van harte bedankt voor deze
prettige dag. En bent u nu blij, dat ik er weer ben?”
Ze kuste hem en keek hem diep in de ogen. „Blij
en dankbaar, dat ik je ongedeerd weer terugkreeg na
al die jaren. En nu blijf je bij ons, he?” „Wat dacht
u dan? Ik ben nu lang genoeg van huis geweest!”
Maar Kees van Bergen, de gerepatrieerde vaandrig,
wist toen nog niet, dat hij enkele weken later weer
voor lange tijd zijn ouderlijk huis zou verlaten.,..
Kees sliep de volgende morgen uit. Wel was hij
om tegen zessen even wakker geworden, maar on
middellijk realiseerde hij zich, dat hij nu thuis was
en vrij van dienst. Niet meer op Nieuw-Guinea en
niet meer in de rimboe, maar thuis, in een heerlijk
zacht bed. Behaaglijk keerde hij zich om en sliep
verder.
Toen hij die morgen voor de tweede maal zijn ogen
opende, keek hij in het Lachende gezicht van zijn
moeder, die voor hem stond met zijn ontbijt.
„Ik dacht”, begon ze met haar prettige stem, „laat
ik Kees vandaag nog maar eens verwennen en zijn
ontbijt boven brengen.”
Hij kwam overeind en krabde zich eens door de
haren. „Wat een luilak, he?”
,,’t Hindert niets, hoor. Heb je lekker geslapen?”
„Als een roos Goeie, er gaat toch niets boven thuis,
hè moeder?” En toen hij het blad met brood en thee
voor zich had: „Lieve help, wat een heerlijkheden
allemaal: toast, een ei, tomaten.moet ik dat alle
maal opeten?”
Ze ging op de rand van zijn bed zitten. „Zoveel is
het niet. Eet er maar lekker van. Het zal je best
smaken.”
Hij keek eens door het raam naar buiten. „Het is
mooi weer, he?”
„Heerlijk. Eindelijk eens een paar echte, zomerse
dagen. We hebben lang genoeg regen gehad.”
„Nou, wij ginds ook. Als de regentijd aanbreekt.
Zaterdagmiddag organiseerde de
Waddinxveense ijsclub „Nooit Ge
dacht” kortebaanwedstrijden, waar
voor 24 deelnemers aan de start
verschenen. De Moordrechtenaar
Ab van Adrichem deed wederom
van zich spreken door op overtui
gende wijze te zegevieren voor K.
de Knikker uit Waddinxveen. Van
Adrichem werd dus eerste, hetgeen
hem f 50 opleverde, tweede K. de
Knikker, die f 25 in zijn portefeuille
mocht stoppen en derde P. Struik
uit Waddinxveen, die f 10 ontving.
Hij keek zijn moeder ongelovig aan. „Kom nu, ik
ben toch zeker niet meer gegroeid?”
„Nee, maar je bent breder geworden. Je blauwe
pak zal je wel te krap zitten.”
„Ik ga het direkt even passen. Hoe eerder ik het
uniform voorgoed kan opbergen, hoe liever het me is.”
„Dat begrijp ik. En ik denk er net zo over. Hoewel,
je uniform staat je keurig.”
Hij lachte. „Had u me daarginds eens moeten zien.
Af en toe kwam je thuis vol scheuren en winkelhaken.
De dienst op Nieuw-Guinea heeft wat kleding gekost.”
Een half uur later had hij zijn blauwe pak aan.
Moeder had gelijk: het was ’m veel te krap geworden.
Hij kon de knopen ternauwernood dicht krijgen.
Zuchtend trok hij het maar weer uit en hulde zich
in zijn uniform. Dan maar een nieuw kostuum kopen.
Beneden gekomen trof hij zijn moeder in de huis
kamer. „Vader al op de Bank?”
Ze knikte bevestigend. „Kom eerst maar een poosje
bij me zitten,” nodigde ze uit. „Over een half uurtje
krijg je koffie.”
„Koffie?” Hij lachte. „Ik heb net m’n ontbijt op.
Nu ja, het is ook al laat, he?” Hij keek op zijn pols
horloge. „Goeie, al over tienen.”
J.l. woensdag, 20 februari hield de
Herv. Meisjesvereniging „Het Mos
terdzaadje” haar jaarvergadering
in het bijna geheel gevulde wijk
gebouw.
Na de opening door Ds. Joh. Ver-
welius voerden de meisjes een de-
klamatorium uit, met als titel
„Bekeert u, ’t is nog niet te laat!”
Het hoofdthema ervan was: God te
dienen en te zoeken in de dagen
van de jeugd. Of, zoals ds Verwe-
lius het zei: „Eer de kwade dagen
komen, waarin ge zegt: Ik heb
geen lust in dezelve. Het geheel
werd door de meisjes met veel
overgave gebracht.
Na de pauze volgde het meer
ontspannende deel van de avond.
Heel aardig was ook „het bloemen-
feest”, waarin elk van de meisjes
een bloem voorstelde.
Aan het einde van de avond
bracht mevr. Havenaar-Sekeris, de
presidente der vereniging, dank
aan al haar leidsters voor het vele
werk in het afgelopen jaar door
hen verzet, waarna ds. Verwelius
op zijn beurt mevr. Havenaar met
een wijds gebaar een denkbeeldige
bloemenhulde bracht. Daarbij bleef
„Wil je roken? Daar staan sigaretten.”
„Ik heb nog Philip Morris. Kregen we ginds, voor
we vertrokken. Straks ga ik even naar vader, ’k Ben
benieuwd, hoe het eruit ziet.”
„Och, alles nog als vroeger,” antwoordde de vrouw,
toen hij naast haar kwtam zitten roken. „Alleen is er
personeel tekort, ondanks het meerdere werk. Jouw
plaats is open, dus je kunt meteen beginnen, als je
wilt.”
„Nu ja, als het moetbegon hij aarzelend.
„Welnee, neem eerst maar eens een maandje goed
vakantie, dat heb je wel verdiend.”
„Ja, eigenlijk wel. Fijn, dat je net in de zomer
thuis bent, he? Nu kan ik er tenminste eens opuit.”
Hij keek eens rond naar al de bloemstukken, die in
verschillende vazen de grote kamer een feestelijk
aanzien gaven. Hij stond op en liep er langs. „Ik heb
eigenlijk nog niet eens goed gekeken, van wie al die
huldebetuigingen zijn,” zei hij.
„De mooiste staan in de salon. Er is ook een mooie
plant bij van het personeel.”
Hij drentelde van de ene vaas naar de andere en
las de namen op de kaartjes. „Verschillende mensen
ken ik, maar er zijn ook onbekenden. Buren?”
Ze knikte. „Onder anderen,” antwoordde ze. „Verder
De regeling komt hierop neer,
dat men krijgt - wij beperken ons
tot de studerende kinderen -
a. drievoudige kinderaftrek: voor
studerende kinderen van de
leeftijd van 16 t/m 26 jaar, al
thans indien de student voor
9O“/o of meer op kosten van de
ouders wordt onderhouden en
bovendien op kamers woont (in
ieder geval niet tot het huis
houden van de ouders behoort);
b. tweevoudige kinderaftrek: voor
studerende kinderen van 16 t/m
26 jaar, die voor méér dan 5Óo/o
door de ouders wordt onder
houden.
Aan de gestelde voorwaarden
moet in het algemeen voldaan zijn
op 31 december van zeker jaar, om
De avond werd besloten met
dankgebed. „Het Mosterdzaadje”
kan op een zeer geslaagde avond
terugzien, waarop vele ouders en
ook anderen van hun belangstelling
voor het jeugdwerk blijk gaven.
C.Z.
rpENEINDE ook maar enigszins tot de problematiek te kunnen geraken
1 moeten wij u het verhaal van de kinderaftrek vertellen. Als uitvloeisel
van het draagkrachtbeginsel is het te betalen belastingbedrag oan. afhan
kelijk van het aantal kinderen, waarvoor men aftrek geniet. Bij de hui
dige wettelijke regeling doet zich iets merkwaardigs voor: hebt u één
kind-van-vlees-en-bloed, dan is het zeer wel mogelijk dat zo'n nakome
ling fiscaal voor twee of ook wel voor drie wordt geteld. Dat alles houdt
weer verband met de vermoedelijke omvang van de uitgaven, die de
ouders ten behoeve van het kind in het algmeen moeten doen.
Alle medewerkers van de wegen
wacht worden uitgerust met een
preparaat, waarmee olieplassen snel
van wegdekken verdwijnen. Wan
neer bij verkeersongevallen het
wegdek besmeurd is met olie, zal
de vloeistof een probaat middel zijn
om de weg vrij te maken van deze
slipgevaarlijke laag.
Welke invloeden een toegekende
studiebeurs of verkregen renteloos
voorschot kan hebben op kinder
aftrek en inkomen hopen wij u in
het derde (laatste) artikel duidelijk
te maken.
JAC. BOOY,
Belastingconsulent
te Boskoop
