Groothandel in jaarverslag:
Betalingen slecht en traag
dertig miljoen
gulden te goed
H Toon toch optimistisch
MEER Ï^N J
„Hei v^edaicn eiiot^d"
STICHTING NUTSSPAARBANK TE GOUDA
In de sneeuw is
’t goed leven
Waddlnxveen
I
i - Itlll1 I
Zaadhandel
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN DONDERDAG 7 MAART 1963
PAGINA 2
I
Kruideniers
Electrotechniek
Kaas
door P. DE VRIES
HOOFDSTUK 2 - Nr. 3
o.
Opgericht 1857
grootste spaarinstelling van Gouda en omstreken.
Uit het binnenkort te verschijnen jaarverslag over 1962 van de Kamer
van Koophandel voor Gouda en Omstreken, waarvan wij reeds een uit
voerig exposé ontvingen, blijkt dat de groothandel in verschillende sec
toren heeft bemerkt, dat de betalingen in het afgelopen jaar aanzienlijk
trager zijn binnengekomen, dan anders het geval is. Ook het aantal wer
kelijk slechte betalers is in 1962 toegenomen. Wat de oorzaak van deze
tendens is, meldt het jaarverslag niet. Over het algemeen klinkt in het
verslag over de gang van zaken bij de groothandel echter een uitgesproken
optimistische toon.
Boskoop
Moordrecht
Ou dewater
Een ere-saluut aan Gouda en omgeving! Deze 30 miljoen
gulden vormen een mooi stuk bezitsvorming, want ze be
horen toe aan meer dan 36.500 spaarders.
Dit is wel een bewijs van het grote vertrouwen dat al deze
spaarders stellen in de Nutsspaarbank te Gouda. Zij allen
profiteren van de vele diensten die hun kosteloos geboden
worden.
Bent U er ook al bij? Zo niet, ga dan van heden af geregeld
sparen bij de
Boomkwekers
De weersomstandigheden zowel
in het voorjaar als in de zomer van
1962 hebben er weinig toe bijge
dragen om de boomkwekers een
gunstig gewas te geven. Dit was
tevens te betreuren daar er toch
reeds een aanzienlijk tekort bestaat
aan bepaalde plantensoorten, en
wel voornamelijk aan die soorten,
welke een meerderjarige cultuur
vereisen.
Er is de laatste jaren een leven
dige handel ontstaan in het zoge
naamde plantgoed, voor een belang
rijk gedeelte ontstaan door de zwa
re invoerrechten in Engeland naar
het gewicht. Kluithoudende planten
zijn daar bij invoer zwaar belast.
De exporthandel van jong plant
goed heeft het grote voordeel van
een snellere omloop van het geld
en een grotere kwantitatieve vraag,
maar een nadeel is, dat bij inten
sieve cultuur van plantgoed het af
kweken van meerderjarige gewas
sen tot leverbare kwaliteit beperkt
wordt. Het gevolg daarvan is, dat
dergelijke produkten gaan ontbre
ken, terwijl de vraag groter wordt.
Stadsuitbreidingen, z.g. groen
voorzieningen, betere en ruimere
plantsoenen en wegenbeplantingen
eisen steeds meer bomen en plan
ten, niet alleen in eigen land maar
ook elders.
De groothandel in kruideniers
waren moeten zich aanpassen aan
de wijziging van de samenstelling
van het assortiment, van de detail
handel. Ze wist in het algemeen
stijgende omzetten te boeken. Het
streven naar groter eenheden komt
tot uiting in een groter aantal fu
sies dan normaal.
Granen en kunstmest
De grote meelfabrieken hebben
hun positie verder versterkt door
de handelaren in inlands bloem
aan zich te binden.
De omzetten in veevoeders waren
gunstig. De rundveevoeders waren
daar de oorzaak van. Als gevolg
van een lange stalperiode in het
voorjaar was er een hoge veebe
zetting op de boerderij in de zomer
met een slechte grasgroei en een
kleine hooioogst. Het verbruik van
varkens- en pluimveevoeders was
evenredig aan het vorige jaar.
Liefhebbers
Bovendien wordt de liefhebberij
van tuinieren op allerlei wijzen,
in het bijzonder ook door de pers,
aangemoedigd. De boomkwekerij
zelf blijft niet achter door in de
vorm van onpersoonlijke reclame
de animo voor deze zaken te sti
muleren en te bevorderen.
Het exportseizoen najaar 1961/
voorjaar 1962 was wederom gunstig
en de export liep van ruim 39 mil
joen tot bijna 431/2 miljoen gulden
op, voor de boomkwekerij als ge
heel bevredigend. Een stijging van
de verkoopprijzen van een aantal
artikelen moet vanzelfsprekend bij
de exportstijging in aanmerking
worden genomen.
Engeland bleef in bovengenoem
de periode het belangrijkste export-
gebied, n.l. met bijna 12 miljoen
gulden, gevolgd door West-Duits-
land met ruim 10 miljoen gulden.
De export naar de Verenigde
Staten van Amerika blijft dalen,
Kanaaktr. 9
Dorpsstraat 14
Dorpsstraat 44
Wijdst raat 3
gezicht. Onmiddellijk begreep ze, dat de jongeman,
die ze haast aangereden had, uit de tropen kwam.
„Ik ben journaliste,” verduidelijkte ze, haar pers-
Haar blik verzachtte en uit haar tasje naast haar
nam ze een pakje sigaretten, waaruit ze er een op
diepte. Kees haalde zijn aansteker uit de zak en gaf
vuur. Terwijl ze de rook uitblies, wees ze op de fraai
bewerkte aansteker.
„Die hebt u niet in Nederland gekocht,” was haar
mening.
„Nee, die komt ongeveer veertienduizend kilometer
hier vandaan. Om precies te zijn: Hollandia.”
„In Nieuw-Guinea geweest?”
„Ja, bijna vier jaar. En ik ben veertien dagen ge
leden juist thuis gekomen, hetgeen u maar als een
excuus moet aanvaarden voor mijn onvoorzichtig
fietsen.”
Ze lachte, en twee rijen parelwitte tanden kwamen
te voorschijn. „Mag ik u eens interviewen?” vroeg ze
opeens op de man af.
„Inter wat?” Kees verslikte zich haast. „Waarom?”
Ja, wat tenzij? De traditie wilde, dat zijn broer en
hij beiden in de voetsporen van vader zouden treden.
Dat betekende dus: opvolger worden. Hij, als oudste,
te zijner tijd de leiding overnemende, en Joop, mis
schien na jaren, ergens anders directeur. De bank
had immers filialen genoeg, zelfs in het buitenland.
Als Joop uit dienst kwam, zou hij tevens zijn diploma
Spaans hebben en dan kon hij er uit, ervaring opdoen
in het buitenland. Wellicht naar een der Zuidameri-
kaanse landen.
Nu ja, eerst eens een paar weekjes vakantie. Hij
moest toch ook nog officieel afzwaaien. Z’n spullen
inleveren en zo. En hij wilde ook eens een paar
dagen uit: Nederland zien. Hij was al zo lang weg
geweest uit het vaderland.
Bij het Veluws eiland stopte hij even, maar ’t was
’m daar te druk. Langs de kant stonden touringcars
en autobussen en de speeltuin was stikvol kinderen.
Nee, verder maar. Hij schakelde in en reed door, naar
Arnhem,
Ja, dacht hij opeens, laat ik naar Arnhem gaan.
Daar ben ik in zoveel jaren niet geweest.
Hij toerde door de drukke stad en was verbijsterd
over het drukke verkeer, de vele zebrapaden, waar
voor iedere automobilist stopte, en de opeenhopingen
bij de kruispunten. Al gauw had hij er genoeg van
en via Oosterbeek reed hij de Veluwe weer op, langs
de oude bekende plekken van vroeger, en tegen
etenstijd was hij weer thuis.
Vader zat al in zijn hoekje de krant te lezen en
keek belangstellend naar zijn oudste zoon, toen deze
de kamer binnen kwam.
„En, hoe rijdt de wagen?”
„Puik. Maar natuurlijk heel anders als een jeep.”
„Waar ben je geweest?”
„Arnhem eens bekeken. En langs de Hoge Veluwe
terug. De heide begint al aardig te bloeien.”
„Ja, het is ook al half augustus.”
Inderdaad, dacht Kees, het is al half augustus. Over
een maand moet ik weer geacclimatiseerd zijn en aan
het werk. En dat vooruitzicht lokte hem op dit ogen
blik niet erg.
De groothandel in electrotechnische
installatie-artikelen noemt 1962 - in
tegenstelling tot 1961 - een gunstig
jaar. Op het gebied van de prijzen
kan gesproken worden van vrij
grote stabiliteit, ofschoon met name
bij de electrische huishoudelijke ap
paraten, enige verlagingen voor
kwamen.
Een en ander mede als gevolg
van de in het laatste halfjaar op
getreden onrust op de markt, welke
is ontstaan, doordat verschillende
grote levensmiddelen-bedrijven als
premie-aktie branche-vreemde arti
kelen op de markt brachten, met
uitschakeling van de normale han
del.
Het is te hopen, aldus het jaar
verslag, in het belang van de bona
fide middenstand, maar ook in het
algemeen belang, dat middelen en
wegen gevonden kunnen worden
om deze schadelijke invloeden af
te wenden. Bij aankoop van duur
zame electrische huishoudelijke ap
paraten is een goede voorlichting
van een vakbekwame technische
gingen tussen Nederland en de na-
buurstaten, maar toch veel meer
de vervoers-discridenatie, die zich
ten gevolge van veterinaire voor
schriften voornamelijk tegen de
export van levende varkens richtte.
en naar het zich laat aanzien is dit
een wegebbende export. De abnor
male stringente phytosanitaire maat
regelen zijn daar voor een groot
deel oorzaak van, waarbij komt dat
men in de Amerikaanse boomkwe
kerij met een overproduktie te
kampen heeft.
De export in het najaar 1962 is
eveneens gunstig geweest met een
stijging van circa 1 miljoen gulden,
terwijl er in verschillende landen
een levendige vraag te constateren
valt.
De personeelsbezetting in de
boomkwekerij blijft moeilijk, en het
is te betreuren, dat te weinig jonge
mensen zich aangetrokken voelen
tot een gezond en interessant vak.
Hoofdstuk 3
Geleidelijk aan raakte Kees weer thuis in zijn om
geving. Hij maakte een praatje met oude kennissen,
stapte bij de bekende winkeliers naar binnen en
groette joviaal de buren. Z’n uniform had hij nu in
geleverd en dus was hij weer een gewoon burger als
iedereen. Dat leek hem beter, nadat hij vier jaren de
wapenrok had gedragen, hetzij battle- of evening
dress. Af en toe betrapte hij er zichzelf op, dat hij
in die vier jaren. Ook de intieme hoekjes van vroeger,
van de geblokkeerde wielen, maar ewend als hij was
Hoe dikwijls had hij hier niet gewandeld met Eefje.
Ach ja, Eefje. Gek, maar hij kon haar niet uit zijn
gedachten bannen. Telkens moest hij nog aan zijn
ontrouwe verloofde denken. Voor wie de vier jaren
van wachten te lang hadden geduurd. En hij dacht
terug aan het afscheid, die avond in IJmuiden, toen
hij vertrok. „Ik blijf op je wachten”, had ze tenslotte
nog in zijn oor gefluisterd, toen ze elkaar voor de
laatste maal omhelsden. Wat was er van die belofte
terecht gekomen? Meer dan een jaar was het nu al
af. En niemand wist, waar ze op het ogenblik zat.
Ja, haar vader was hij een paar dagen geleden in
de stad tegengekomen. Aan de overkant van de
straat. Maar deze had hem niet gezien of hij had ge
daan alsof. Waarom? Waren de mensen zo
Pèèèh! Kees werd uit zijn overpeinzingen opge
schrikt door het feit, dat plotseling een kleine, zwarte
auto voor hem was opgedoken. Hij hoorde het gieren
van de geblokkeerde wielen, maar gewend als hij was
middenstand van groot belang, ter
wijl de kopers de garantie moeten
hebben, dat de meestal vrij kost
bare apparaten een lange reeks
van jaren ten dienste van de ge
bruikers zullen blijven. Uit dien
hoofde is een goede service een.
noodzakelij kheid
De oudste en
Waar de opbrengsten van de teelt
allerwege - ook in Zuid-Europa -
beneden verwachting is gebleven,
konden de prijzen zich op een be
hoorlijk niveau handhaven. De
omzet was toch gunstig dank zij
de bevredigende prijzen welke de
tuinderijen konden maken.
Het tekort aan binnenlands riet
wordt steeds groter, in hoofdzaak
doordat geen rietsnijders meer te
krijgen zijn en hun prestaties daalt.
De rietoogst was ongunstig, waar
door er meer uit het buitenland
werd geïmporteerd. De binnenland
se vraag naar riet daalt, in hoofd
zaak bij de landbouw.
De groentehandel wist een op
merkelijke omzettoename te boe
ken, welke evenwel in hoofdzaak
veroorzaakt wordt door de stijging
van de prijzen.
Wat de kaas betreft hebben het
binnenlands verbruik en de export
in 1962 geen gelijke tred meer kun
nen houden met de nog steeds
stijgende produktie van kaas. De
overtollige kaasproduktie werd voor
een deel reeds bij voorbaat opge
vangen door gelegenheid te geven
voor de produktie van een groter
kwantum Cheddar-kaas, welke kaas
bijna uitsluitend aan de buiten
landse verwerkende industrie tegen
vrij gunstige prijzen wordt ver
kocht.
Voor boter ligt de zaak nog wat
moeilijk. Er moet geexporteerd
worden en die export is alleen mo
gelijk door van overheidswege aan
zienlijke bedragen aan toeslag te
geven. Met subsidie op binnen- en
buitenlandse markt tracht men de
voorraden te ruimen. Daarbij zijn
de winstmarges voor de groothan
del door de scherpe concurrentie
in de levensmiddelensector klein.
Aldus een artikel in het februari
nummer van Het Beste uit Reader’s
Digest, dat vervolgt: „Sneeuw is
een isolator, een warme schuilplaats
en doet dienst alseen onmisbaar
opstapje. De sneeuwschoenkonijnen
bijvoorbeeld, die van de natuur
brede, wollige voetzolen hebben
meegekregen om niet in de sneeuw
weg te zakken, zien met verlangen
uit naar een flinke sneeuwbui. Als
ze alle blaadjes en twijgen die bin
nen hun bereik zijn hebben afge-
aan snel reageren, had hij in een onderdeel van een
sekonde het stuur gewend en stond nu vrijwel naast
de kleine wagen. Een jonge vrouw keek hem ver
stoord aan.
„Bent u levensmoe?” vroeg ze bits uit het geopende
raam, verwoed rukkend aan de versnellingsstang
onder het stuur.
„Dat niet bepaald,” antwoordde Kees ad rem, „maar
ik wist niet, dat ik hier op een autorenbaan fietste,
ziet u?”
„Autorenbaan,” sputterde het meisje tegen, „als u
behoorlijk aan de rechterkant van de weg gefietst
had, was er niets gebeurd.”
„En nu is er ook niets anders gebeurd, dan dat een
jongedame achter het stuur een beetje opgewonden
is,” repliceerde Kees, op zijn gemak met zijn armen
over het stuur hangende. „Overigens, ik heb hier wel
eens meer gefietst in mijn leven en dan waande ik
me altijd veilig, omdat ik hier vroeger zelden of nooit
een auto onmoette.”
Ze keek hem, na deze woorden, met wat meer be
langstelling aan en ontdekte nu pas zijn gebruinde
Houthandel
De houthandel had eensdeels een
rustig en gunstig jaar, doordat de
buitenlandse markt stabiel bleef.
Tegen het einde van het jaar trok
de prijs weer aan in het buitenland,
zodat het hout in 1963 waarschijn
lijk duurder zal worden. In het
binnenland is er weinig prijs-bewe-
ging, wel een concurrentie bij een
stijgend beloop van de kosten. Per
soneel is voor de houthandel een
probleem. De omzet wordt in de
verschillende plaatsen wel eigen
aardig beinvloed door het afkomen
van bouwvergunningen, waarvan
deze handel afhankelijk is. Ook het
binnenlands hout bleef op een sta
biel peil. De Hollandse iep wordt
steeds moeilijker te verkrijgen.
De bouwmaterialenhandel had
over ’t algemeen gunstiger resul
taten in de omzetcijfers dan vorig
jaar. Men is afhankelijk van vroe
ger onbekende problemen, zoals de
steenpositie en het kunnen krijgen
van dakpannen.
Ook de zand- en grinthandel
meldt goede omzetten in 1962, al
zijn de rijdende betonmolens oor
zaak dat er wel grote verschuivin
gen zijn ontstaan. Zij vindt nog
goede afzetmogelijkheden, waarbij
wel bij de grote objecten (Delta
werken, tunnelbouw) de belang
rijkste afname plaats vindt. De lage
waterstand in het najaar gaf som
mige aanvoer-problemen en maakte
het varen duurder.
knabbeld, stelt een nieuwe laag
sneeuw hen in staat bij verse groene
blaadjes te komen. Boeiend is voor
al hoe de wilde schepselen de sneeuw
gebruiken om er hele steden in aan
te leggen. Onder de sneeuw bevin
den zich miljoenen kamers, tunnels
en gangen, daarin gegraven en ge
boord, platgetreden door overwin
terende dieren. Een dwarsdoorsnede
van een sneeuwlaag van een week
oud zou er ongeveer uitzien als een
gatenkaas.
Op de rotshellingen in het westen
en noorden van Amerika speelt het
dagelijks leven van de pika’s - berg-
konijnen met korte oren en geen
staart van betekenis (die koud zou
kunnenworden) - zich af onder ton
nen sneeuw, vertelt het artikel in
Het Beste. Muizen, spitsmuizen, we
zels en otters graven holen en we
gen onder de sneeuw. De mol maakt
ze in de vorm v,an klaverbladen
en roetsjbanen.
Fazanten en patrijzen slaan vaak
krachtig met de vleugels om een
sneeuwkuiltje te maken waarin zij
zich kunnen nestelen; korhoenders
zoeken een beschut nachtverblijf
door met de kop vooruit in een hoop
sneeuw te vliegen. Marters en
wezels stoeien naar hartelust in de
sneeuw, schieten er doorheen als
naalden door een breiwerk, duiken
erin als water. In de sneeuw gaat
het leven door.
kaart te voorschijn halend. „En,” voegde ze er Lachend
aan toei -.On hpf np'pnhlilr niiïr ilr L-rvrxick
,als ik u daar
STICHTING NUTSSPAARBANK TE GOUDA
Kantoren te:
Gouda Oosthaven 12,
Willem en Marialaan 8
Em mast raat 31
Briandstraat 10
Bescherm u tegen
Griep
Rillerig? Onprettig? Vlug:
'ASPRO'
Veehandel
De rundvee- en de varkenshandel
hadden in 1962 een bijzonder onge
lukkig jaar. De varkenshandel lag
voor een belangrijk deel van 1962
praktisch stil als gevolg van de
mond- en klauwzeer-epidemie. Ver-
meldenswaardig is, dat op een en
kele uitzondering na in het zuid
oosten en het midden-oosten van
het land (in drie tot vier gevallen)
de gevreesde ziekte de kop niet
meer heeft opgestoken de laatste
maanden van het jaar.
Dat er in de varkenshandel dit
jaar weinig verdiend en veel ver
loren is, laat zich gemakkelijk ra
den, maar ook het feit dat ondanks
de vele afslachtingen van varkens
de prijzen het gehele jaar laag zijn
geweest, is aan deze geringe ver
dienste schuldig geweest.
De marktaanvoer heeft zich in
totaal gezien vrijwel hersteld na
de periode van sluiting, al is er
plaatselijk hier en daar een terug
gang te constateren door incidentele
en structuele oorzaken.
Onder de laatste zou wellicht een
teruggang op enkele markten te
rangschikken zijn ten gevolge van
het verplaatsen van de Utrechtse
markt van de zaterdag naar de
donderdag.
De export van levende varkens
is na het publiceren van de ver
ordening varkensvlees van E.E.G.
commissie veel vrijer geworden,
omdat contingentering e.d..vervie
len, maar is in feite niet toegeno
men, integendeel afgenomen. Oor
zaken daarvan zijn de prijsverho-
zijn revolver miste. Die leegte op je heup, dat was
nog zo vreemd. Maar aan al die dingen zou hij wel
weer wennen.
Hij had een dag doorgebracht bij tante Fien en
oom Bert, zoals de familietraditie wilde. En hij was
blij, dat het avond was en hij weer naar huis kon
gaan. Oom Bert mocht hij graag, maar van tante
Fien kreeg je na een half uur al schoon genoeg. Haar
mond stond niet stil
Op een morgen, aan het einde van augustus, nam
hij de fiets van zijn broer en zei, dat hij een paar
uurtjes ging peddelen. Kalmpjes aan door de stad.
Oude bekende hoekjes zien. Tenslotte hield hij van
Apeldoorn.
Rustig fietste hij de Hoofdstraat uit, de Loolaan op.
Bij de Gedenknaald sloeg hij rechtsaf, de Waldeck
Pyrmontlaan in. Hier, bij de oude spoorlijn, had hij
vaak als jongen gespeeld. Nu speelden er andere
kinderen. Zo was immers het leven?
Voorbij het voormalige Loostation sloeg hij de
Hertenlaan in. Hier stonden heel wat nieuwe huizen,
de laatste jaren er neer gezet. Alles was veranderd
De meeste mensen die mopperend
de sneeuw voor hun deur weg
scheppen, beseffen niet, dat sneeuw
in de wereld van dieren en planten
geen plaag is, maar op haar tijd
even welkom als de regen en de
zon.
aan toe: „Op het ogenblik ruik ik kopie.”
„Och,” antwoordde hij aarzelend, „als 1L d
een plezier mee kan doen, waarom niet?”
„Afgesproken,” besliste ze resoluut. „Waar en
wanneer?”
Kees kreeg er schik in. Bovendien leek het meisje
hem een aardig ding. Hij had altijd veel respect
gehad voor zelfstandige vrouwen.
„Zegt u het maar. Mij schikt het altijd.”
„Wat denkt u van vanavond om half acht in
Bloemink?”
„Liever ergens anders. Julianatoren bijvoorbeeld.”
„Oké. Zal ik u halen met mijn wagentje?”
„Zoals u wilt. We kunnen het ook omgekeerd
doen,” meende hij, haar olijk aankijkend.
De mond van het meisje zakte een eindje en met
ontzag keek ze naar de jongeman in zijn smetteloze
bruine costuum.
„Hebt u ook een wagen?”
„Nou, ik niet. Maar mijn vader wel. Misschien mag
ik me eerst eens even voorstellen? Kees van Bergen.”
Ze drukte de uitgestoken hand stevig. „Het doet
me veel genoegen,” antwoordde ze eerlijk. „Josien
Klein Lugemors.”
„Echte Apeldoomse naam,” zei hij lachend. „Meer
dan de mijne.”
Ze dacht even na. „Van Bergen, wacht eens, ik
meen dat ik het gelezen heb. Bent u de zoon van de
directeur van de Nederlandse Crediet- en Handels
bank?”
Hij boog even. „Om u te dienen. Ik hoop, dat dit
geen beletsel is om de afspraak gestand te houden?”
„Integendeel. Ik zal het zelfs op hoger prijs stellen.”
„Mooi. Om tegen half acht ziet u me wel ergens in
de Hoofdstraat lopen. Daar pikt u me dan maar op.”
„Afgeproken. Tot vanavond dan.” Ze startte haar
wagentje en na een korte, doch vriendelijke groet,
reed ze weg. Kees keek haar na tot ze in de bocht
verdwenen was en stapte toen weer op zijn fiets.
Hij ging nu maar regelrecht naar huis, want hij had
plotseling geen zin meer om teblijven rondfietsen.
Thuis sprak hij niet over zijn ontmoeting, maar zei
wel, dat hij die avond een afspraak had met iemand
van de krant, die hem wilde interviewen.”
„Van welke krant?” informeerde zijn vader.
Kees sloeg zich voor het hoofd. „Wel verdraaid, dat
heb ik helemaal vergeten te vragen.”
„Maar,” vroeg zijn moeder, die van een en ander
niet veel begreep, „hoe kwam dat dan zo?”
(wordt vervolgd)
>-<s
