Middenstanders dienen
krachten te bundelen
Bouw van veilinghal
begint in september
MeiMogen
SAni VHI KklVG
Welke kleuren?
voor onze nieuwe
drukkerij vragen
wij een mnl. kracht
Zware karper
uit ’t Weegje
I
Welk voordeel?
Hoe samenwerken?
Vakantie-regeling
kruideniers 1963
Vakantie
melkhandelaren
SCHAAK-
initKIldi
Wonderen uit
vakantieland
Welke oplossing?
Vergelijking
Bedrijfsbezoek
Samenwe rkings-
krediet
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN - DONDERDAG 25 JULI 1963
PAGINA 2
N.V. DRUKKERIJ
KOCH KNUTTEL
door P. DE VRIES
C. J.
J. Mulder 18, 33; L. W. Versluis 22,
i
’’Snow-flake” door de storm gekomen was.
Tegen het vallen van de avond wees de lange
HOOFDSTUK 16 - Nr. 22
Sollicitaties dagelijks aan ons adres
Nw. Gouwe-OZ, Gouda (bij spoor
brug).
Uit deze foto komt het wel
niet zo duidelijk naar voren,
maar deze karper, die vorige
week gevangen werd door de
Rotterdamse hengelaar J. de
Keijzer in ,Het Weegje’, weegt
12 pond.
positief kan staan tegenover econo
mische samenwerking.
De middenstand zal, door velen is
daarop al gewezen, alle zeilen bij
moeten zetten, om geen terrein te
verliezen. Op de ontwikkelingen in
de laatste jaren behoeven we hier
bij niet in te gaan. Die zijn aan ie
dere ondernemer, ook in het mid
den- en kleinbedrijf, bekend.
van de andere deelnemers van de
club.
Aan-
Aan-
Na een inwerkperiode zal hij
onze drukkers assisteren bij
de bediening van de offset-
drukpersen.
lijking”. Hierbij gaat het erom, dat
een aantal branchegenoten in club
verband op geregelde tijden bijeen
komt, en dan bedrijfseconomische
ervaringen en cijfers uitwisselt.
Zo’n discussie is voor ieder van de
deelnemers zeer leerzaam.
(vervolg van pagina 1)
zorgen krijgt dan anders. Het bud
get moet steeds zorgvuldig worden
vastgesteld. Doe het liever wat
goedkoper dan steeds maar weer op
een dubbeltje te moeten kijken. Er
zijn nog heel wat Nederlanders,
die een verre, dure reis bestellen
en in hun vakantieverblijf tot de
conclusie komen, dat zij vrijwel
geen „zakgeld” hebben. Met vijftig
gulden voor veertien dagen komt
men echt niet meer toe bij een
reisje door Italië of Zwitserland.
Ook al is die u „volledig verzorgd”
aangeboden.
Deze opgaven in te leveren
bij: W. van Oort, Jan Willem
Frisoweg 29, Waddinxveen,
wegens vakantie van onze
vereniging.
Wij betalen een goed loon
aan de juiste man.
van 22 juli t.e.m. 3 aug.:
A. v. d. Sluis, Dorpsstraat 104
J. v. Triet Zn, Noordkade 87
N. M. v. Rooyen, Dorpsstr. 50
H. Timmermans, Wilhelm.k. 72
N.V. Combi, Kerk weg 177
G. Visser, Noordeinde 95
C. Voshol, Zuidkade 186
P. Asscheman, Trompstraat 9
G. v. Ringelenstein, leplaan 71
T. Broer, Dorpsstraat 46
J. Hofman, Burg. Trooststr. 35
G. Bosman, Burg. Trooststr. 79
van 5 augustus t.e.m. 17 augustus:
K. van Ringelenstein,
Burg. Trooststraat 31
Gez. Rip, Dorpsstraat 27
P. v. d. Starre, Piet Heinstr. 1
A. van Eeuwen, Zuidkade 3
D. Kool, Dorpsstraat 39
A. Koster, Jan Dorrekensk. 39
J. Asscheman,
Kon. Wilhelminaplein
Glazenwasser Paul de Rooy,
die de afgelopen winter zo
trouw de bijten in het ijs
heeft gehakt, waaraan ook
deze karper toen zijn leven
wel te danken zal hebben ge
had, kreeg deze zware vis
cadeau van de heer Rozen-
daal, beheerder van ’t Weegje.
Er wordt de laatste tijd trou
wens toch goed gevangen in
dit viswater: dezelfde heer De
Keijzer ving nog een karper
van 8 pond, en zondag j.l.
haalde de Rotterdammer J.
Kooyman een karper van 9
pond op het droge. De Hage
naar P. Bruinsma tenslotte
ving een karper van 7 pond.
(foto De Rooy)
Het doel van economische samen
werking is, het verkrijgen van eco
nomische voordelen voor de samen
werkende ondernemers. Oorspron
kelijk ging het erom de concurren
tie van de middenstands-onderne-
mers t.o.v. de andere bedrijfsvorm
te behouden en/of te versterken.
Nadien werd economische samen
werking ook aangegaan tot verbe
tering van de bedrijfsresultaten van
de individuele ondernemer. Al sa
menwerkende, kan men grotere
projecten onder handen nemen zon
der dat men zijn zelfstandigheid ge
heel prijsgeeft.
als wij meegemaakt hebben, kan toch al niet, zou ik
denken. Ik had niet anders verwacht, dan dat we
zouden vergaan.”
„Maak je maar geen zorgen, miss,” antwoordde de
kok luchtig. „De Snow-flake kan wel een stootje heb
ben. En om deze tijd van het jaar kan het in deze
contreien vaak lelijk spoken.”
„Nou, ik hoop zoiets nooit meer mee te maken, wat
jij, Kees?”
„Och,” antwoordde deze, behaaglijk zijn koffie
drinkend, „Er waren momenten, gedurende de storm,
waaraan ik nu met genoegen terugdenk.”
Whiteheaven begreep het onmiddellijk en schoot in
een vrolijke lach, maar Josien kleurde en boog zich
dieper over haar beker.
De schade, veroorzaakt door de blikseminslag, bleek
nogal mee te vallen. De marconist had het toestel ge
deeltelijk gedemonteerd en enkele onderdelen door
andere vervangen. En toen hij alles weer in elkaar
gezet had en de antenne nagezien, kon hij in ieder
geval weer enkele stations opvangen en des middags
had hen opnieuw kontakt met het radiostation van
De Waddinxveense schaak-
liefhebbers worden door de
schaakvereniging W.S.V. in
de gelegenheid gesteld hun
kennis te testen op een drie
tal schaakproblemen.
De juiste oplossing wordt
beloond met een bedrag van
2,50, terwijl bij meerdere
goede inzendingen het lot zal
moeten beslissen.
De problemen moeten wor
den opgelost door het mat in
twee zetten.
De problemen voor deze
maand zijn: le probleem:
Wit: K H 7, D b 3, L e 4, P F 7,
pion g 7. Zwart: K F 6, pion E 6
2e probleem:
Wit: Ka 8, DE 4, Tg 7, PF4
•Zwart: K H 4, L g 4, piond2
3e probleem:
Wit: K d 6, T g 2, L d 7, L g 5,
pionen b 2, c 5. Zwart: K E 4
Zoals, hiervoor reeds vermeld, kan
er op verschillend gebied en in
velerlei vorm worden samenge
werkt. Bijvoorbeeld op het terrein
van de inkoop, de verkoop, de pro-
duktie, de reclame, de financiering
enz. Het zou ons te ver voeren op
ieder van deze vormen uitvoerig in
te gaan. Bovendien zijn er voor be
langstellende ondernemers moge
lijkheden genoeg om de gewenste
voorlichting te verkrijgen. In het
algemeen stellen wij, dat het voor
iedere ondernemer, zowel in de de
tailhandel als het ambacht en de
dienstverlenende sector, zonder
meer duidelijk moet zijn, dat sa
menbundeling van krachten macht’
betekent. Enkele Waddinxveense
winkeliers zagen dit reeds in.
Bij gezamenlijke - massale - in
koop, kunnen lager inkoopprijzen
worden bedongen. Gezamenlijke
reclame->acties kunnen veel grootser
worden opgezet dan individueel en
daardoor meer effect sorteren.
Gezamenlijk opereren maakt het
mogelijk specialisten aan te trek
ken, waardoor meer kans op succes
ontstaat.
Samenwerkende producenten, het
is hiervoor reeds gezegd, kunnen
grotere opjecten onder handen ne
men dan ieder van de deelnemer”
afzonderlijk.
Wij stellen hierbij nadrukkelijk
voorop, dat wij geen enkele vorm
van samenwerking in het bijzonder
aanbevelen. Iedere geïnteresseerde
ondernemer zal er goed aan doen,
nauwgezet na te gaan, met inscha
keling van deskundigen, die hij bij
zijn organisatie en/of bij de rijks-
middenstandsvoorlichtingsdienst
kan vinden, wat in zijn geval de
beste oplossing zou kunnen zijn.
Uiteraard blijft nadien de verant
woordelijke beslissing altijd aan de
ondernemer voorbehouden. Over
wegingen met betrekking tot het
geheel of gedeeltelijk prijsgeven
van zijn zelfstandigheid, zullen bij
het nemen van een beslissing zeker
een belangrijke rol moeten spelen.
Wij menen, dat voor zover econo
mische samenwerking leidt tot
handhaving en verbetering van de
positie van de middenstand in het
algemeen, en van de betrokken on
dernemer in het bijzonder, men
lijk verwensten ze op dit ogenblik de dag, dat ze voet
aan boord hadden gezet. Rondom de tafel zaten de
andere drie. Whiteheaven rookte, uiterlijk rustig,
een sigaret. Tegenover hem zaten Josien en Kees en
het meisje zocht instinctief bescherming bij haar
landgenoot en schoof steeds dichter naar hem toe.
Het schip stampte en zwoegde door het geweld der
losgebroken elementen en nu kwam het slechts aan
op de kundigheid van de drie officieren op de brug
en de manschappen die, ieder op hun post, aan dek
waren, alsmede de beide machinisten en de monteur
in het binnenste van het jacht.
Uren achtereen raasde deze storm over het een
zame schip op de grote kolkende watervlakte, nog
bijna honderd zeemijlen verwijderd van de dichtsbij-
zijnde haven. Geen mens in de salon dacht er aan
naar de hut te gaan om te slapen. Want wie zou er
met zulk noodweer nog een oog dicht kunnen doen?
Opeens sloeg de bliksem in. Een grote blauwe vlam
verlichtte een seconde lang het schip en wijde omge
ving. Vrijwel gelijktijdig klonk een donderende knal.
Josien uitte een gil v.an schrik en sloeg haar armen
om Kees heen. Deze, zelf allesbehalve op zijn gemak,
trok haar dicht tegen zich aan en het meisje begroef
haar gezicht tegen zijn borst. Whiteheaven’s vingers
trilden toen hij zijn sigaret in het koperen asbakje
uitkneep en de beide geologen zagen groen van
schrik en ellende. Met opengesperde ogen keken ze
door de ruit, waarvan het zee- en regenwater stroom
de, in de dichte duisternis, die bij tijd en wijle weer
hel verlicht werd door een nieuwe bliksemstraal. Ge
lukkig klonk het geluid van de motoren nog even
regelmatig als steeds en het schip ging niet ten onder.
Geleidelijk aan trok het onweer weg. Wel bleef de
stormwind nog doorrazen, maar ook de regen hield
op en toen Kees op zijn horloge keek, zag hij, dat het
middernachtelijk uur al verstreken was. Zou het
ergste gevaar geweken zijn?
Om half twee werd de deur van de salon geopend
en een druipnatte marconist kwam binnen. Hij trok
onmiddellijk de deur achter zich toe en knipperde
tegen het felle lamplicht. Zijn pet, die droop van het
zeewater, smeet hij in een hoek en hij ging naast
Whiteheaven aan de tafel zitten, waarna hij een
sigaret opstak.
„Kapot,” zei hij somber. „De bliksem is in de an
tenne geslagen. Ik heb geen contact meer. Ik denk,
dat er wat doorgebrand is. Gunst, dat ben ik ge
schrokken. De vlammen sloegen uit het zendtoestel.”
Whiteheaven keek hem vragend aan. „Wat nu?”
De marconist haalde zijn schouders op en trok
heftig aan zijn sigaret. „Morgen is er weer een dag.
Morgen vroeg zal ik wel proberen, of het te repare
ren is en anders moeten we de eerstvolgende haven
maar binnenvaren. Misschien dat ze me daar aan
onderdelen kunnen helpen, hoewelik heb zelf ook
wel het een en ander in reserve.”
Even later kwam de kok binnen met een grote pot
koffie en een aantal kroezen. Hij lachte, toen hij de
gezichten van de mensen zag opklaren.
„He ja, hete koffie,” verzuchtte Josien, die nu weer
wat gekalmeerd was, „dat zal smaken.”
„Mens, hoe ben je er doorgekomen vanaf de kom
buis,” riep Whiteheaven met respect uit.
„Och, langs stuurboord gaat het nog wel,” lachte
de kok, terwijl hij de emaille kroezen volschonk. „Ik
heb het nog wel eens erger meegemaakt. Eens, een
paar jaar geleden, stond het fornuis finaal onderste
boven na een grondzeetje
„En toen?” vroeg Josien, hem met verschrikte ogen
aankijkend.
„Wel,” meesmuilde de olijke kok, „Toen ben ik
maar op m’n kop gaan staan en zo heb ik toen koffie
gezet!”
„Klets,” zei Josien, maar ze glimlachte toch even,
omdat ze zo bij de neus genomen was. „Maar erger
Kleur is voor de mens even on
ontbeerlijk als licht en lucht, eten
en drinken. Bewust of onbewust
ervaart ieder van ons kleur in zijn
leven. We hebben zelfs voorkeur
voor bepaalde kleuren.
Uit die voorkeur hebben moderne
psychologen onze geaardheid afge
leid. Ze hebben ontdekt, dat de
mensen met een voorkeur voor rood
over het algemeen bedrijvig zijn,
doch vaak spontaan reageren en
een tikkeltje ongeorganiseerd. De
liefhebbers van geel zijn de egoïs
ten (van de goede soort) en hebben
veel organisatietalent, maar weinig
durf. De ’blauwe’ zijn koele men
sen met een rustige natuur die heel
doordacht kunnen handelen en veel
voor een ander over hebben. De
’groenen’ zijn de standvastigen, die
onder alle omstandigheden van het
leven zichzelf blijven. De ’paarsen’
daarentegen zijn de meest wankele
naturen. Ze zijn een mengsel van
rood en blauw, van twee tegenpolen
dus, en kunnen dus moeilijk „kleur
bekennen”. Wie van oranje houdt
is optimist en loopt gauw warm
voor alle mogelijke en onmogelijke
plannen, doch heeft behoefte aan
tedere genegenheid en warmte om
zich heen. De grijzen zijn bang om
de vingers te branden, houden zich
vaak op de vlakte, maar zijn trouwe
echtgenoten en eerlijk tot op de
laatste cent.
Wil het Waddinxveense midden- en kleinbedrijf zich in de toekomst
kunnen handhaven, dan zal het zijn kracht, meer dan tot nu is gebeurd,
moeten zoeken in samenwerking. Samenwerking op economisch terrein
is mogelijk in velerlei vorm en op verschillend terrein, dat wordt de
laatste tijd wel duidelijk. Economisch samenwerken moet dan ook niet
beperkt blijven tot de klassieke vormen van samenwerking, zoals inkoop-
combinaties e.d., doch men zal ook moeten streven naar meer moderne
uitingen van samengaan, zelfs over de branche-grenzen heen. Gelukkig
zijn er in onze gemeente al enige initiatieven genomen. Hierbij attenderen
we op de verschillende winkelcentra, een belangrijk initiatief van de
middenstanders. Niettegenstaande deze resultaten, menen wij er goed aan
te doen, aan economische samenwerking in het midden- en kleinbedrijf
enige aandacht te besteden. Wellicht ter overtuiging van een aantal
twijfelaars.
Een zeer belangrijke vorm van
samenwerken willen wij niet on
vermeld laten, nl. „bedrijfsverge
in de salon zaten vijf mensen zwijgend bij elkaar.
In een hoekje zaten de twee geologen en waarschijn-
Naar wij vernemen zal de Coöpe
ratieve Tuindersvereniging Gouda
in september met de bouw van het
nieuwe veilinggebouw in Waddinx
veen gaan beginnen.
Deze veilinghal, die aan de Bre
de weg zal verrijzen zal volgens de
plannen volgend jaar om deze tijd
gereed zijn.
De rijksgoedkeuring voor de bouw
van de Waddinxveense veiling zal
in september worden verstrekt. „In
.afwachting hiervan zijn echter de
aanleg van de toegangswegen en de
bouw van de omheining al gegund.
De Goudse firma Van de Linden
zal voor een bedrag van 48.600,
deze werken uitvoeren.
Alle technische problemen zijn
inmiddels opgelost en de ligging van
de veilinghal aan de Bredeweg is
definitief vastgesteld.
Er wordt ook aan bedrijfsbezoek
gedaan. Sommige clubs hebben zelfs
de gewoonte, hun bijeenkomsten
bij toerbeurt .bij een van de deelne
mers in het bedrijf te houden. Bij
zo’n gelegenheid becritiseert men
dan - in opbouwende zin - eikaars
bedrijf, de etalages, de winkelruim
te en de inrichting, de werkplaats,
de ligging van het magazijn, de op
slag van de voorraad enz.
Iedereen - er zijn vaak ook mede
werkers van de ondernemer aan
wezig - komt met zijn eigen mening
en ervaring voor den dag. Het is
immers vaak zo, dat collega’s scher
per de onvolkomenheden in het be
drijf zien, dan de ondernemer zelf,
omdat zij voldoende afstand ervan
kunnen nemen, om zich een objec
tief oordeel te kunnen vormen. In
het gezamenlijk gesprek wordt dan
gezocht naar een doeltreffende op
lossing van eventueel vastgestelde
inefficiënte bedrijfstoestanden.
De rijksoverheid vindt samenwer
king belangrijk. Daarom is door
haar een „krediet voor economische
samenwerking” in het leven geroe
pen. De garantie die de overheid
voor dit krediet geeft, maakt het
mogelijk, dat samenwerkende onder
nemers een rationelere bedrijfsop-
zet kunnen financieren. Dit samen-
werkingskrediet kan zowel dienen
voor financiering van investeringen
(bijv, aanschaffing van machines,
uitbreiding van bedrijfsruimte etc.)
als voor het verstrekken van be
drijfskapitaal, (bijv, ter financiering
van voorraden en vorderingen). De
kredietverstrekking moet in een re
delijke verhouding staan tot het
door de aanvragers reeds in hun
ondernemingen geïnvesteerde eigen
of op lange termijn aangetrokken
vreemd geld.
„Hebben we weer pech?” v™eg1_ze^J
Hij schudde ontkennend het hoofd. Gelijktijdig
kwam Kees binnen en deze keek de ingenieur slechts
vragend aan. Whiteheaven knikte slechts, waarna
Kees weer wegliep, naar de brug.
Josien keek van de een naar 'de ander en begreep
er niets van. Whiteheaven lachte en klopte haar ge
moedelijk op de schouder. „Jullie Hollanders zijn er
immers voor bekend, dat jullie zoveel geduld hebben,
nietwaar? Welnu, dan zeg ik nu: geduld, meisje,
vanavond of morgen zul je wel meer horen.”
(wordt vervolgd)
stuurman, die na de stormnacht vrijwel de hele dag
had geslapen, met zijn vinger naar het noordwesten,
waarna hij zijn kijker aan Josien overhandigde.
„Eén van de eilanden van de Louisaden-groep,”
lichte hij toe. We schieten nu al aardig in de richting.
Door de kijker zag Josien heel in de verte een
kuststrook. Land, na meer dan een en twintig dagen
varen.
„Gaan we er niet aan?” vroeg ze.
De man schudde ontkennend het hoofd. „Het doel
van onze reis is niet de Lousiaden maar de Salomons-
groep. En wel in het bizonder Saint George. Wel, als
we niet weer zo’n storm krijgen, zijn we er misschien
binnen een week. Hoewel we vannacht aardig uit de
koers zijn geraakt. Dat scheelt ons minstens een
halve dag langer varen.”
„Och, wat betekent een halve dag op een maand,”
meende Josien. „En dan, ik vind de reis wel leuk.”
„Gisteravond soms ook?” vroeg de stuurman spot
tend. Daarop gaf Josien geen antwoord. Zwijgend
draaide ze zich om en ging naar de kombuis om de
kok te helpen.
Hoofdstuk 17.
In de ochtend van de négen en twintigste dag na
het vertrek uit Townsville zaten Whiteheaven en
Kees in de salon te schaken, toen een der matrozen
binnenkwam en namens de kapitein verzocht, of de
heren in diens hut wilden komen.
Ze lieten hun spel in de steek en begaven zich
naar Bream, die een kaart voor zich had en daarop
met alle aandacht keek. Zonder op te kijken wees hij
hun een stoel en toen het tweetal gezeten was, zei
Bream: „Mijne heren, het wordt nu langzamerhand
tijd, dat we eens even overleggen, hoe we op de
beste wijze het eiland kunnen benaderen. We zijn er
nog ongeveer zes uur varen vandaan. Ik neem aan,
dat we het omstreeks het middaguur met de kijker
reeds zullen kunnen zien. Wat is nu uw bedoeling?
Dat we op een mijl of vijftien afstand blijven liggen
tot het donker is?”
„Kent u het eiland, kapitein?” vroeg Whiteheaven.
„Ik bedoel dit: Is het u ook bekend, of er natuurlijke
inhammen zijn, waarin we zouden kunnen varen?”
Voor werkkleding en het
schoonhouden daarvan wordt
gezorgd.
van 22 juli tot 3 augustus:
G. Kool, Sniepweg
W. van Vuur en
C. J. de Bruin, Zuidkade
van 5 tot 17 augustus:
D. Kool, Dorpstraat
C. van Leeuwen, Kerkweg
tuurde door de ruit naar buiten. Het duurde enige
tijd, alvorens hij antwoord gaf. „Kennen, kennen.
dat is het woord niet. Ik ben er wel eens langs geva
ren en de meeste van die kleine eilanden lijken op
elkaar. Maar dat neemt niet weg, dat ik van Saint
George wel weet, dat het bergachtig en bebost is. Of
er natuurlijke inhammen zijn, tja, dat zou ik niet
kunnen zeggen.”
„Wel, als we nu eens op een behoorlijke afstand
van Saint George voor anker gaan tot het donker is,”
vervolgde Whiteheaven, „en er dan op halve kracht
heen varen tot, bijvoorbeeld, een mijl. We kunnen
dan een der bóten uitzetten en naar het eiland varen.
Als we dan een der stuurlieden meenemen, kunnen
we op onderzoek uitgaan naar een baai of iets derge
lijks. Hebben we die gevonden, dan kunnen we terug
gaan en met de „Snow-flake” die baai invaren.”
„En als er geen baai is?” vroeg de kapitein.
„Wel, dan zal de „Snow-flake” uit de gezichtskring
van het eiland moeten blijven, althans overdag en
zullen we des nachts dichterbij kunnen komen, net zo
lang, tot we ’n veilige schuilplaats gevonden hebben.”
Bream snoof. „Ik houd niet erg van die geheimzin
nigheid, heren, en wat dat verhaal betreft over even
tuele ’’Germans” op dat eiland ik geloof er niet
veel van. Maar ja, u bent belast met de leiding, dus
u moet m.aar beslissen.”
„Welnu,” zei Whiteheaven tenslotte op vaste toon,
„dan varen we verder tot het eiland met de kijker
zichtbaar is en dan blijven we liggen tot de avond.
Daarna gaan we verder en zullen met een der bootjes
wel eens een eerste onderzoek gaan instellen.”
Om half een wees de eerste stuurman, die met zijn
kijker onafgebroken naar voren had getuurd, White-
heaven op een smalle strook land, die heel even
zichtbaar was. „Saint George,” zei hij ter Verduide
lijking.
„Dan moeten we maar stoppen, besliste deze.
De telegraaf rinkelde en even later kwamen de
motoren tot rust. Tot grote verwondering van Josien,
die juist in de salon aan het dekken was.
Whiteheaven kwam binnen en het meisje keek hem
vragend aan.
125 km. Gelost om 13
komst le duif 14-43-46
komst 75e duif 15-25-43
De uitslag werd:
H. Russcher 1, 4, 32, 63, 71;
Smit 2, 19, 30, 44, 55; P. C. Loen-
dersloot 3, 37, 38, 52; Th. Colla 5,
16, 42; H. N. van Haren 6, 14, 41,
58, 72; J. Versloot 7, 17, 21, 61, 67,
68; W. Tamerus 8, 9, 11, 49, 75; D.
Boere 10, 15, 20, 47, 48, 53, 54, 56,
60; W. Boon 12, 13, 25, 28, 59, 69;
J. Mulder 18, 33; L. W. Versluis 22,
26, 57, 66; P. Mastop 23, 50; A. J.
v. Essen 24, 51, 70; A. J. Sytzema
27, 29, 36, 62; W. Hofman 31, 35, 39;
G. A. van ’t Slot 34, 45, 46. 73; C. de
Lang 40, 43; L. C. ’t Hart 64, 65, 74.
P.V. DE ZWALUW
P.V. De Zwaluw organiseerde
een wedvlucht vanuit Angoulême.
Afstand 783 km. Gelost om 5.45
uur. Aankomst le duif 17-11-44 uur.
Aankomst 14e duif 18-54-46 uur.
De uitslag luidt:
W. Tamerus 1; C. J. Smit 2, 11; D.
Boere 3, 5, 7, 8; J. Versloot 4; L W.
Versluis 6, 10; W. Hofman 9; H. N.
v. Haren 12; H. Russcher 13; G. A.
van ’t Slot 14.
P.V. DE SPERWER
*P.V. De Sperwer hield een wed
vlucht vanuit Corbeil. Afstand 412
km. In concours 228 duiven. Gelost
om 7 uur. Aankomst le duif 12-32-
16 uur. Aankomst 57e duif 13-05-45
uur. De uitslag werd:
F. Rip 1; J. C. den Riet 2, 32, 33, 47,
51; P. van Gelooven 3; Jac de Beer
4, 13, 30; H. v. Dijk 5; N. L. v. d.
Zijden 6, 8, 19, 37; Jac. de Jongh 7,
34, 57; P. Bonefaas 9, 22; Gebr.
Metselaar 10, 24; H. v. d. Willik 11,
18, 21, 42, 54; H. Lagendijk 12, 17,
36, 40, 43, 52; J. C. Koren 14, 29; D.
Heeren 15, 39, 44, 48, 55; E. J. de
Jong 16, 23, 25, 35, 50; A. v.d. Graaf
20; L. Verhoef 26; N. v. Vliet 27; N.
Rupke 28; A. de Bruyn 31; W. van
Ringelenstein 38, 53; L. de Bi^iyn
41; S. v. Harskamp 45, 56; P. Met
selaar 46; H. J. v. d. Berg 49.
P.V. DE ZWALUW
P.V. De Zwaluw nam met 301
jonge duiven deel aan een wed
vlucht vanuit Vilvoorde. Afstand
uur.
uur.
uur.
Onze gedachten gaan uit
naar een serieus iemand die
het op prijs stelt afwisselend
werk te verrichten in een
modern bedrijf.
Door vergelijking van de bedrijfs-
cijfers en door uitwisseling van er
varingen met andere ondernemers,
kan men vaststellen, hoe het er
met de bedrijfsvoering bij staat. En
met hoe meer ondernemers dit ge
beurt, des te meer kans bestaat er
op resultaat.
Gelukkig is bedrijfsvergelijking
in ons land, vooral in het midden-
en kleinbedrijf, geen onbekende
bezigheid meer. In verschillende
branches, o.a. kantoormachines en
kantoorboekhandel, woninginrich
ting, foto-detailhandel, huishoude
lijke artikelen, etc. bestaan reeds
een aantal clubs. Alleen de rijks-
middenstandsconsulenten leiden er
al een vijftigtal. Regelmatig komen
de deelnemers aan deze clubs bijeen
om hun bedrijfs-economische erva
ringen en het daarop betrekking
hebbend cijfer-materiaal uit te
wisselen en te vergelijken.
Bedrijfsvergelijking of ervarings-
uitwisseling, is het met branche-ge-
noten uitwisselen van bedrijfseco-
nomische-ervaringen en cijfers. Het
doel is, het opsporen en zo mogelijk
verhelpen van onvolkomenheden in
de eigen bedrijfsvoering, door toet
sing van de eigen gegevens aan die
